tweede leg (ik zoek twijfelaars)

17-02-2019 11:37 145 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik mama van 34 heb al 2 kinderen, van 13 en 11.
3,5 jaar gescheiden.
Nieuwe relatie sinds 2,5 jaar. Hij heeft geen kinderen en nooit gewild.

Nu kriebelt het bij hem, hij is nu 40 en ineens rammelen zijn “eierstokken” voor een kindje van hem zelf.

Mijn hart is er groot genoeg voor, maar twijfel.

Wie herkent dit?
Marie-Antoinettexx schreef:
17-02-2019 14:20
Doen! Meer kinderen=meer pensioen
Meer kinderen is meer klimaatvervuiling. :P

Ongeacht de hoeveelste leg, je doet een kind nogal wat aan als je het bewust op de wereld zet in deze tijd waarin het zorgstelsel wordt afgebroken en luxe en comfort wellicht onbetaalbaar worden.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken dit...

Uit eerste relatie 3 kinderen gekregen. Na jaren alleen te zijn geweest weer een leuke vent aan de haak geslagen, die zelf geen kinderen had maar wel graag had willen krijgen. Ik heb het toen geheel aan hem over gelaten of wij samen nog een kindje zouden krijgen. Niet dat ik niet wilde, hoe groter mijn gezin hoe liever ik het zie, al was ik tevreden met mijn drie kids en als mijn nieuwe liefde geen kind zou willen, had ik het ook goed gevonden.

Uiteindelijk zijn wij ervoor gegaan en hebben wij een lief grietje van nu bijna 2 jaar.
Oudere broer scheelt 20 jaar met haar, hij vindt het ook erg leuk dat hij nog een zusje heeft gekregen. Oudste dochter scheelt 17 jaar met haar zusje, is stapel op die kleine meid en past ook af en toe op. De derde was 10 jaar toen haar zusje geboren werd, die vindt het ook fantastisch. Zij wil er nog wel een bij, maar daar ben ik echt te oud voor!

En over je leeftijd: ik was 35 jaar toen ik moeder werd van de derde....tien jaar later werd ik moeder van nummer 4. :D
anoniem_17931 wijzigde dit bericht op 17-02-2019 14:35
Reden: typefoutje
0.29% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Guusje34 schreef:
17-02-2019 13:25
Momenteel heb ik een fijne regeling waarbij mijn kids 1x per2 weken een weekend naar papa gaan, dus voor mij voelt het misschien anders maar van de 14 dagen zijn ze 12 dagen "gewoon" onderdeel van dit gezin, en zijn ze dan 2 weekenden per maand niet hier.
Hoe zou je het vinden als je kids het schema zouden omdraaien?
12 dagen bij pa en 2 dagen bij jou omdat ze geen zin in een jankende baby hebben?
Zou je het dan nog willen?
koekie1980 schreef:
17-02-2019 15:14
Hoe zou je het vinden als je kids het schema zouden omdraaien?
12 dagen bij pa en 2 dagen bij jou omdat ze geen zin in een jankende baby hebben?
Zou je het dan nog willen?
Ohja, dat kan natuurlijk ook nog, gebeuren!
Swinta schreef:
17-02-2019 14:34
Ik herken dit...

Uit eerste relatie 3 kinderen gekregen. Na jaren alleen te zijn geweest weer een leuke vent aan de haak geslagen, die zelf geen kinderen had maar wel graag had willen krijgen. Ik heb het toen geheel aan hem over gelaten of wij samen nog een kindje zouden krijgen. Niet dat ik niet wilde, hoe groter mijn gezin hoe liever ik het zie, al was ik tevreden met mijn drie kids en als mijn nieuwe liefde geen kind zou willen, had ik het ook goed gevonden.

Uiteindelijk zijn wij ervoor gegaan en hebben wij een lief grietje van nu bijna 2 jaar.
Oudere broer scheelt 20 jaar met haar, hij vindt het ook erg leuk dat hij nog een zusje heeft gekregen. Oudste dochter scheelt 17 jaar met haar zusje, is stapel op die kleine meid en past ook af en toe op. De derde was 10 jaar toen haar zusje geboren werd, die vindt het ook fantastisch. Zij wil er nog wel een bij, maar daar ben ik echt te oud voor!

En over je leeftijd: ik was 35 jaar toen ik moeder werd van de derde....tien jaar later werd ik moeder van nummer 4. :D
Een moeder van 45 dus :O
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
17-02-2019 15:18
Ohja, dat kan natuurlijk ook nog, gebeuren!
oh man... er kan zoveel... kan ook een kindje met een beperking worden waardoor er echt geen tijd meer is voor de 2 pubers.
Nou daar sta je dan met je hormonen..
Alle reacties Link kopieren
35... dan beginnen de meesten pas aan hun eerste tegenwoordig.
Alle reacties Link kopieren
Aan je reacties te zien, gaat dat kind er gewoon komen en twijfel jij helemaal niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een tweede kind met een andere vader gekregen met acht jaar verschil. Het is heerlijk maar ook echt alles opnieuw. Jouw kinderen zijn nog veel zelfstandiger dan die van mij was. De vraag is of je de vrijheid opnieuw voor zolang wil opgeven. Ik bedoel.... ik slaap dus al twee jaar nog geen week achterna door Snachts en een uitstapje naar de supermarkt is echt organisatiewerk.

Bij twijfel niet doen. Te oud vind ik je niet.
Alle reacties Link kopieren
vivaratje schreef:
17-02-2019 13:50
Ik heb in dezelfde situatie gezeten als jij TO. Mijn kinderen waren toen 10 en 8 geloof ik. Mijn toenmalige vriend had ook geen kinderen omdat zijn ex geen kinderen wilde. En hij wilde wel graag een kindje. Ik had toen een goede baan en stelde me zo voor dat alle verzorging toch weer op mij neer zou komen. En daar had ik geen zin in. Dus besloten om het niet te doen. Achteraf maar goed ook want de relatie hield geen stand. Ben zo blij dat ik voor mij de juiste keuze heb gemaakt.
Voor mij hetzelfde verhaal. Ik had twee kinderen van 5 en 7, nieuwe relatie gekregen en hij wilde graag kinderen. Ik was er ook bang voor dat alles weer (net als de eerste keer) op mij neer zou komen en ik me niet zou kunnen ontwikkelen op mijn werk zoals ik toen wel aan het doen was. Uiteindelijk is die relatie ook op de klippen gelopen, dus ik ben heel blij dat ik nu niet 3 of 4 kinderen van twee verschillende vaders heb. En dat scenario is heel realistisch, want 2/3 van dat soort nieuwe gezinnen met één stiefouder houdt geen stand.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
17-02-2019 15:19
Een moeder van 45 dus :O
45?! Jezus zeg... Dat is ... bijzonder.
Alle reacties Link kopieren
Swinta schreef:
17-02-2019 14:34
Ik herken dit...

Uit eerste relatie 3 kinderen gekregen. Na jaren alleen te zijn geweest weer een leuke vent aan de haak geslagen, die zelf geen kinderen had maar wel graag had willen krijgen. Ik heb het toen geheel aan hem over gelaten of wij samen nog een kindje zouden krijgen. Niet dat ik niet wilde, hoe groter mijn gezin hoe liever ik het zie, al was ik tevreden met mijn drie kids en als mijn nieuwe liefde geen kind zou willen, had ik het ook goed gevonden.

Uiteindelijk zijn wij ervoor gegaan en hebben wij een lief grietje van nu bijna 2 jaar.
Oudere broer scheelt 20 jaar met haar, hij vindt het ook erg leuk dat hij nog een zusje heeft gekregen. Oudste dochter scheelt 17 jaar met haar zusje, is stapel op die kleine meid en past ook af en toe op. De derde was 10 jaar toen haar zusje geboren werd, die vindt het ook fantastisch. Zij wil er nog wel een bij, maar daar ben ik echt te oud voor!

En over je leeftijd: ik was 35 jaar toen ik moeder werd van de derde....tien jaar later werd ik moeder van nummer 4. :D
Jouw kinderen konden of waren al het huis uit als ze dat wilden toen de baby kwam. Dat is echt even wat anders dan een puber van 14 die bij het avondeten haar verhaal van die dag niet kwijt kan omdat baby gevoerd moet worden en/of huilt. Dan kan tot wel zeggen dat haar huidige kinderen niets tekort krijgen maar de gesprekken tot diep in de nacht die ik als puber soms echt even nodig had, zouden niet hebben gekund als m'n ouders kapot waren door slaapgebrek.
Sterker nog, schoolprestaties kunnen er ook heftig onder lijden als de pubers 's nachts ook wakker liggen door babygehuil. Grote kans dat ze vaker bij pa zijn en zich aan de kant gezet voelen.
Leuk, zo'n liefdesbaby :@@:
The burning desire to live and roam free, it shines in the dark and it grows within me.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 4 kinderen, 2 uit mijn eerste huwelijk en 2 uit mijn tweede huwelijk. Mijn tweede man wilde ook heel graag een kind. Iets wat ik goed kon begrijpen.
Heel veel van wat hier wordt geschreven klopt inderdaad, natuurlijk kost een nieuwe baby tijd, energie en geld. En blijft er dan minder over voor de andere kinderen.
Maar er zitten ook positieve kanten aan, een kind erbij kan ook gewoon leuk zijn. Uiteindelijk is het inderdaad een heel persoonlijke keuze.
Guusje34 schreef:
17-02-2019 13:35
^
Eigenlijk zoals hierboven beschreven, de twijfels zijn - gezondheid (van mezelf en van kindje) - de impact op de andere kindjes - weer terug naar luiertijd... Eigenlijk de gewone "twijfels"
Ok, ik haak even in op de andere twijfels:

- waardoor twijfel je aan gezondheid van zelf en eventuele kindje?
-waardoor twijfel je naar weer teruggaan naar de luiertijd?
Full_Moon schreef:
17-02-2019 19:57
Jouw kinderen konden of waren al het huis uit als ze dat wilden toen de baby kwam. Dat is echt even wat anders dan een puber van 14 die bij het avondeten haar verhaal van die dag niet kwijt kan omdat baby gevoerd moet worden en/of huilt. Dan kan tot wel zeggen dat haar huidige kinderen niets tekort krijgen maar de gesprekken tot diep in de nacht die ik als puber soms echt even nodig had, zouden niet hebben gekund als m'n ouders kapot waren door slaapgebrek.
Sterker nog, schoolprestaties kunnen er ook heftig onder lijden als de pubers 's nachts ook wakker liggen door babygehuil. Grote kans dat ze vaker bij pa zijn en zich aan de kant gezet voelen.
Leuk, zo'n liefdesbaby :@@:
Hoop voor die kids dat hun pa niet aan 'n 2e leg gezinnetje begint en dat ze daar idd terecht kunnen voor de rest van hun puberteit.
Alle reacties Link kopieren
miedo schreef:
17-02-2019 11:43
Als ik al twee kinderen had, zou ik geen derde meer overwegen voor een partner met rammelende eierstokken. Bedenk ook dat er nu 2 kinderen zijn met dezelfde vader en met 3 kinderen 1 kind met een andere vader. De verhoudingen zijn dan anders .
Sorry hoor, maar dit vind ik zulke onzin!
'I don't need an inspirational quote. I Just need coffee.
Mijn moeder wilde ook een kind met haar nieuwe partner.

Tuurlijk was de baby leuk, maar ik heb die tijd als erg moeilijk ervaren. Puber, ouders gescheiden, weekend naar mijn vader, etc. Mijn stiefvader was aardig, daar niet van. Maar de baby was zijn alles.
Nu kan ik dat beter begrijpen, maar toen was het erg moeilijk.

Ik ben vaker bij mijn vader en zijn vriendin gaan wonen die geen kind samen wilden.

De relatie heeft niet stand gehouden overigens.

Zelf ben ik gescheiden met kind. Ik heb sinds 10 jaar een partner en heel bewust niet samen ook nog een kind. Hetzelfde geldt voor mijn broer.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook een tweede leg met acht jaar verschil, wij waren 7 jaar samen toen nr twee kwam. De oudste is nu 14 en de jongste 6, en het heeft zijn voor en nadelen. Mijn man ziet mijn dochter als zijn dochter, ze was anderhalf toen hij bij ons kwam en haar echte vader heeft ze niet veel mee.
Je twijfelt helemaal niet volgens mij. Je wilt vooral horen waarom het geen enkel probleem is en je er vooral voor moet gaan. Iedereen die iets anders zegt wordt genegeerd of afgedaan. Raar topic.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zo'n tweede leg, maar helaas voor de kinderen ook uit elkaar. Twee dingen die ik je mee wil geven:
Jij kent het karakter van je kinderen. Zo gaan ze reageren op een baby. Houden ze van zoveel mogelijk kinderen om zich heen? Dan zullen ze blij zijn. Vinden ze het nu al moeilijk om aandacht te moeten delen? Dan wordt ook dat erger. Jij kent ze nu al, dus dat is echt wel te voorspellen.
Daarnaast is een baby een enorme aanslag op je relatie. Jij weet hoe sterk deze op dit moment is.
Het enige twijfelachtige in je post vind ik nl dat je vriend pas sinds kort naar een kind verlangt. Hoe gaat het dan met de gelijkwaardigheid/ verdeling etc in jullie relatie? Wil hij een kind voor over 2 jaar omdat het dan pas leuk is, of wil hij het samn met jou doen?
Op het laatste is helaas mijn relatie geklapt, hij wilde wel een kind, maar ik mocht alle verzorging doen. Die 2 jaar hebben we nog geeneens gered.
Je kunt het ook gedurende een bepaalde termijn goed bespreken en dan een beslissing nemen. Ondanks dat de relatie met de vader over is, heb ik geen seconde spijt van mijn kind.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven