Zwanger
alle pijlers
Wachten tot het zover is
vrijdag 2 juni 2023 14:10
Er liep hier vroeger een topic met schrijvers die om uiteenlopende redenen moesten wachten met (nog) een kindje krijgen/zwanger worden. Is er interesse om weer zo'n kletstopic te starten?
Juist als je zwanger wil worden maar er nog niet voor kunt gaan, lijken de zwangerschapsaankondigingen en blije babies je overal om de oren te vliegen. Zie dan maar eens die rammelende bende stil te houden..
Herkenbaar?
Juist als je zwanger wil worden maar er nog niet voor kunt gaan, lijken de zwangerschapsaankondigingen en blije babies je overal om de oren te vliegen. Zie dan maar eens die rammelende bende stil te houden..
Herkenbaar?
vrijdag 2 juni 2023 14:16
Hey stokbootje,
Ben je zelf op het wachtbankje om weer te mogen starten? Bij mij vliegen de aankondigingen me ook om de oren, terwijl ik zelf na een miskraam al een jaar lang niet zwanger ben geworden. Ik wacht nu op de fertiliteitspoli.
Ik schrijf mee in een andere topic - met verhalen die ook op de jouw lijken! - en je bent welkom om mee te schrijven: zwanger/zwanger-worden-na-een-miskraam- ... 8#34037448
Sterkte!
Ben je zelf op het wachtbankje om weer te mogen starten? Bij mij vliegen de aankondigingen me ook om de oren, terwijl ik zelf na een miskraam al een jaar lang niet zwanger ben geworden. Ik wacht nu op de fertiliteitspoli.
Ik schrijf mee in een andere topic - met verhalen die ook op de jouw lijken! - en je bent welkom om mee te schrijven: zwanger/zwanger-worden-na-een-miskraam- ... 8#34037448
Sterkte!
vrijdag 2 juni 2023 16:13
Hoi Stokbootje,
Ik zou wel mee willen praten!
Vorig jaar was ook een groepje opgestart maar 2 van de 3 hadden binnen 2 maanden toch zicht op nieuwe zwangerschap. Dat voelde wel even dubbel.
Ik ben al een paar jaar klaar voor een kindje en heb een hele diepe wens. Vriend daarentegen wil echt nog even wachten. Nu ga ik ook starten met een opleiding waardoor de komende 1,5 jaar zwanger worden echt niet wenselijk is. Enerzijds snap ik het en vind ik het belangrijk dat vriend net zo enthousiast is wanneer we starten, maar anderzijds zie ik zoveel baby's geboren worden om mij heen dat ik het ook heel lastig vind.
Mag ik vragen wat de reden is dat jij/jullie wachten?
Ik zou wel mee willen praten!
Vorig jaar was ook een groepje opgestart maar 2 van de 3 hadden binnen 2 maanden toch zicht op nieuwe zwangerschap. Dat voelde wel even dubbel.
Ik ben al een paar jaar klaar voor een kindje en heb een hele diepe wens. Vriend daarentegen wil echt nog even wachten. Nu ga ik ook starten met een opleiding waardoor de komende 1,5 jaar zwanger worden echt niet wenselijk is. Enerzijds snap ik het en vind ik het belangrijk dat vriend net zo enthousiast is wanneer we starten, maar anderzijds zie ik zoveel baby's geboren worden om mij heen dat ik het ook heel lastig vind.
Mag ik vragen wat de reden is dat jij/jullie wachten?
vrijdag 2 juni 2023 18:04
Dankje Pimpelmees voor je bericht! Ik ben nog wat stappen daarvoor, ik ben nog niet bezig met zwanger worden. Maar toch lief dat je me op dat topic wijst!
Uncertain, leuk dat je je meldt! Bij mij gaat het voorlopig ook nog niet gebeuren dus ik ben niet binnen 2 maanden weg
Ik was eerst een aantal jaar aan het dubben over wel of geen kinderen willen. Dat bleek eigenlijk door twee dingen te komen: ten eerste een aantal angsten die ik onder ogen moest zien (dat ik geen goeie moeder zou zijn, dat het allemaal niet zo maakbaar is als ik zou willen). Daar ben ik mee aan de slag gegaan, en heb ik nu geen last meer van, waardoor de rationele tegen-argumenten verdwenen. En ten tweede bleek het ook wel aan mijn relatie te liggen: ik had een hele fijne vriend, maar met hem echt settlen bleek me toch tegen te staan.
Dus met mezelf aan de slag geweest en lange relatie beeindigt. Nu een tijdje aan het daten met een hele fijne man, die ik al van vroeger ken, maar een tijd uit het oog verloren was. En damn, nu we naar elkaar uitspreken hoe leuk we elkaar vinden, en hoe we een toekomst voor ons zien, begint het dus als een gek te klepperen hier. Schijnbaar kan ik me nu wel helemaal over geven aan die kinderwens, en die blijkt nogal intens. Dus vandaar ook dit topic, om dat gevoel ergens te kunnen bespreken met gelijkgestemden!
Is 90 je geboortejaar Uncertain? Ik ben van dezelfde leeftijd, als dat zo is. En inderdaad, echt iedereen om me heen krijgt nu kinderen (sommige inmiddels de tweede). Dat vind ik heel leuk voor ze maar ook echt wel lastig soms.
Mijn hoofdreden om te wachten is dus dat mijn relatie nog veel te pril is. Maar zeg dat maar eens tegen mijn hormonen..
Uncertain, leuk dat je je meldt! Bij mij gaat het voorlopig ook nog niet gebeuren dus ik ben niet binnen 2 maanden weg
Ik was eerst een aantal jaar aan het dubben over wel of geen kinderen willen. Dat bleek eigenlijk door twee dingen te komen: ten eerste een aantal angsten die ik onder ogen moest zien (dat ik geen goeie moeder zou zijn, dat het allemaal niet zo maakbaar is als ik zou willen). Daar ben ik mee aan de slag gegaan, en heb ik nu geen last meer van, waardoor de rationele tegen-argumenten verdwenen. En ten tweede bleek het ook wel aan mijn relatie te liggen: ik had een hele fijne vriend, maar met hem echt settlen bleek me toch tegen te staan.
Dus met mezelf aan de slag geweest en lange relatie beeindigt. Nu een tijdje aan het daten met een hele fijne man, die ik al van vroeger ken, maar een tijd uit het oog verloren was. En damn, nu we naar elkaar uitspreken hoe leuk we elkaar vinden, en hoe we een toekomst voor ons zien, begint het dus als een gek te klepperen hier. Schijnbaar kan ik me nu wel helemaal over geven aan die kinderwens, en die blijkt nogal intens. Dus vandaar ook dit topic, om dat gevoel ergens te kunnen bespreken met gelijkgestemden!
Is 90 je geboortejaar Uncertain? Ik ben van dezelfde leeftijd, als dat zo is. En inderdaad, echt iedereen om me heen krijgt nu kinderen (sommige inmiddels de tweede). Dat vind ik heel leuk voor ze maar ook echt wel lastig soms.
Mijn hoofdreden om te wachten is dus dat mijn relatie nog veel te pril is. Maar zeg dat maar eens tegen mijn hormonen..
vrijdag 2 juni 2023 21:27
Hey!
Ik zat net te hannesen met mn account. Maar als het goed is, is het nu oke.
Ik zou graag meeschrijven. Ik heb de vorige topic(s) deels meegelezen, maar destijds niet meegeschreven. Ik heb jarenlang een hele grote kinderwens gehad, maar mijn vriend wist eerst niet of hij kinderen wilde en later voelde hij zich er een lange tijd niet klaar voor. Ik heb het die periode met momenten erg lastig gevonden om te wachten. Op een gegeven moment wilde hij er toch voor gaan (yes!!), is het zwanger worden gelukt en hebben we nu een zoontje van 1 jaar. Zo blij met ons ventje.
Inmiddels kriebelt het bij mij alweer voor een tweede kindje, maar voor mijn vriend is dit veel te snel haha. Dus nu is het weer wachten
Ik weet alleen niet of je/jullie liever met een groepje schrijven dat wacht op een eerste kindje. Ik weet namelijk dat dat toch anders is. Ik wist destijds niet of ik ooit moeder zou worden. Terwijl de droom zo groot was. Ben dus ook superdankbaar dat ik mama ben mogen worden. Wat ik alleen niet verwacht had, is dat dan kinderwensgevoel weer zo sterk zou zijn voor een tweede.
Dus ik laat het even aan jullie of het oke is als ik mee ga schrijven![:-]](./../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
Ik zat net te hannesen met mn account. Maar als het goed is, is het nu oke.
Ik zou graag meeschrijven. Ik heb de vorige topic(s) deels meegelezen, maar destijds niet meegeschreven. Ik heb jarenlang een hele grote kinderwens gehad, maar mijn vriend wist eerst niet of hij kinderen wilde en later voelde hij zich er een lange tijd niet klaar voor. Ik heb het die periode met momenten erg lastig gevonden om te wachten. Op een gegeven moment wilde hij er toch voor gaan (yes!!), is het zwanger worden gelukt en hebben we nu een zoontje van 1 jaar. Zo blij met ons ventje.
Inmiddels kriebelt het bij mij alweer voor een tweede kindje, maar voor mijn vriend is dit veel te snel haha. Dus nu is het weer wachten
Ik weet alleen niet of je/jullie liever met een groepje schrijven dat wacht op een eerste kindje. Ik weet namelijk dat dat toch anders is. Ik wist destijds niet of ik ooit moeder zou worden. Terwijl de droom zo groot was. Ben dus ook superdankbaar dat ik mama ben mogen worden. Wat ik alleen niet verwacht had, is dat dan kinderwensgevoel weer zo sterk zou zijn voor een tweede.
Dus ik laat het even aan jullie of het oke is als ik mee ga schrijven
zaterdag 3 juni 2023 08:43
Wat grappig eigenlijk dan he, dat bij de juiste persoon die kinderwens ineens duidelijk is!
Ik kan me voorstellen dat het nu met zo'n prille relatie lastig is en dat even wachten wel zo fijn is ja.
Ziet hij de toekomst ook met kinderen?
Ja ietsje daarboven, dus inderdaad bijna alle vriendinnen lijken nu zwanger of moeder. Sommige hebben er al een paar, een deel is nu zwanger van hun eerste en 2 zijn het aan het proberen. Ik vind het onwijs leuk voor hen maar merk inderdaad bij iedere aankondiging dat ik ook even moet slikken. Goede vriendinnen weten het ook hoor, dus ik kan er ook goed over praten met ze. Dat scheelt wel, want toen ik het voor me hield kreeg ik vaak de opmerking "nou we dachten dat jij inmiddels wel al 3 kids zou hebben"
Hoi Bellenblaas, zo te lezen voor jou dus ook herkenbaar om voor een eerste kindje te wachten tot vriend dezelfde gevoelens had! Kon je daar goed met hem over praten?
Wat mij betreft geen probleem als je meekletst hoor, bij jou is in feite toch hetzelfde: wachten op een zwangerschap![😉]()
Ik kan me voorstellen dat het nu met zo'n prille relatie lastig is en dat even wachten wel zo fijn is ja.
Ziet hij de toekomst ook met kinderen?
Ja ietsje daarboven, dus inderdaad bijna alle vriendinnen lijken nu zwanger of moeder. Sommige hebben er al een paar, een deel is nu zwanger van hun eerste en 2 zijn het aan het proberen. Ik vind het onwijs leuk voor hen maar merk inderdaad bij iedere aankondiging dat ik ook even moet slikken. Goede vriendinnen weten het ook hoor, dus ik kan er ook goed over praten met ze. Dat scheelt wel, want toen ik het voor me hield kreeg ik vaak de opmerking "nou we dachten dat jij inmiddels wel al 3 kids zou hebben"
Hoi Bellenblaas, zo te lezen voor jou dus ook herkenbaar om voor een eerste kindje te wachten tot vriend dezelfde gevoelens had! Kon je daar goed met hem over praten?
Wat mij betreft geen probleem als je meekletst hoor, bij jou is in feite toch hetzelfde: wachten op een zwangerschap
zondag 4 juni 2023 19:47
Hoi Uncertaingirl90, mijn vriend en ik konden er redelijk goed en open over praten. Al merkte ik wel dat ik er duidelijk meer over wilde praten dan hij, dus ik probeerde me ook vaak in te houden. Want door er vaak over te beginnen nam voor hem de druk alleen maar toe. Wat ik ook begreep. Zelf merkte ik de behoeft om meer duidelijkheid krijgen (hoe lang wachten? Wat heeft hij nodig om er meer klaar voor te zijn etc), maar omdat het voor hem echt een gevoelsmatig iets was kon hij daar nooit echt antwoord op geven. Vervolgens vond ik het dan weer lastig waar ik met mijn verhaal/gevoelens terecht kon en had ik geen idee hoe lang het nog zou gaan duren. Vriendinnen herkenden mijn diepe kinderwens niet of waren al zwanger/moeder. Dus toen ben ik hier gaan meelezen voor herkenning dat hielp wel al.
Kun jij er met je vriend over praten? En met vriendinnen?
Ik ben vorige week weer op een kraambezoek geweest. Als ik dan zo'n klein hummeltje mag vasthouden, ooh man, dan gaat het weer zo kriebelen. Dan moet ik me ook echt weer inhouden om het er niet teveel over te hebben. Hoe is dat voor jullie?
dat hielp wel al.Kun jij er met je vriend over praten? En met vriendinnen?
Ik ben vorige week weer op een kraambezoek geweest. Als ik dan zo'n klein hummeltje mag vasthouden, ooh man, dan gaat het weer zo kriebelen. Dan moet ik me ook echt weer inhouden om het er niet teveel over te hebben. Hoe is dat voor jullie?
woensdag 7 juni 2023 14:27
Ja die vragen zijn heel herkenbaar, die heb ik ook! En idem hier, vriend kan er geen antwoord op geven.
We praten er relatief weinig over. Ik weet dat hij meer druk ervaart naarmate ik er vaker over begin, dus we proberen hier wel balans in te vinden. Hij weet mijn standpunt en gelukkig kan ik er met vriendinnen wel goed over praten.
Ugh ja die kraambezoekjes! Je neemt ze het liefste mee hé!
Ik werk overigens met jonge kinderen dus zie veel baby's. Moet zeggen dat het soms even steekt, maar meestal kan ik het goed relativeren. Ik zie ook de minder fijne kanten van het ouderschap in mijn werk, dag helpt wel.
Als ik wist: over 2 jaar heb je zo'n kleintje in je armen, zou ik me daarin helemaal kunnen vinden. Maar juist niet weten wanneer je tot dat punt komt (en biologisch gezien of het mag lukken) maakt het soms enorm lastig.
Ik zie ook echt wel voordelen soms hoor, we hebben veel vrijheden en kunnen doen waar we zin in hebben. Maar dat geeft toch niet dezelfde voldoening voor mij.
We praten er relatief weinig over. Ik weet dat hij meer druk ervaart naarmate ik er vaker over begin, dus we proberen hier wel balans in te vinden. Hij weet mijn standpunt en gelukkig kan ik er met vriendinnen wel goed over praten.
Ugh ja die kraambezoekjes! Je neemt ze het liefste mee hé!
Ik werk overigens met jonge kinderen dus zie veel baby's. Moet zeggen dat het soms even steekt, maar meestal kan ik het goed relativeren. Ik zie ook de minder fijne kanten van het ouderschap in mijn werk, dag helpt wel.
Als ik wist: over 2 jaar heb je zo'n kleintje in je armen, zou ik me daarin helemaal kunnen vinden. Maar juist niet weten wanneer je tot dat punt komt (en biologisch gezien of het mag lukken) maakt het soms enorm lastig.
Ik zie ook echt wel voordelen soms hoor, we hebben veel vrijheden en kunnen doen waar we zin in hebben. Maar dat geeft toch niet dezelfde voldoening voor mij.
donderdag 22 juni 2023 15:28
Sorry voor mijn late reactie.
Het is voor beide 'partijen' gewoon een lastige situatie en een echte gevoelskwestie. Ik was ook altijd bang dat mijn vriene nooit op dat punt ging komen dat hij er 'klaar voor zou zijn', omdat ik denk dat er altijd wel iets is wat je kunt bedenken waardoor je er nog niet klaar voor bent. Er is nooit HET ideale moment. Vervolgens was ik op sommige momenten ook bang dat het ons misschien wel nooit zou lukken. Lekker positieve instelling besef ik me nu haha. Laten we her erop houden dat de wens gewoon erg groot was Fijn dat je er met vriendinnen goed over kunt praten. Heb je ook vriendinnen in een vergelijkbare situatie?
Ah je werkt zelfs met baby's. Wat leuk! En idd, die mindere kant zal zeker helpen met relativeren. Ik las af en toe mee in het bewust kindvrij topic hier op viva. Ook lekker relativerend
Je laatste alinea is erg herkenbaar voor me. Ik ervaarde het exact hetzelfde. Het zou me destijds zoveel rust gegeven hebben als ik al wist dat ik in de toemomst echt dat kindje ging krijgen. Ik merk ook dat dat nu met de kinderwens voor de 2e het grote verschil is. Ik ben al moeder. Dat geeft al meer rust. Of juist niet, hij vraagt een hoop aandacht
Desonsanks rammelt het aan alle kanten hier. De zwangerschapsaankondigen komen ook aan de lopende band voorbij (blijft toch iets dubbels). Al zit ik zelf nu weer in een wat drukkere periode. Dus dan heb ik er iets minder tijd voor om ermee bezig te zijn. En vraag me dan ook wel eens af hoe ik het straks allemaal moet gaan doen als er een tweede bij zou (mogen) komen.
Stokbootje, hoe gaat het met jou?
Je angsten lijken wel wat herkenbaar voor mij. Wat goed dat je ermee aan de slag bent gegaan en heel fijn dat je daar nu geen last meer van hebt.
Leuk om te horen dat je zo'n topman hebt gevonden en het wederzijds is! Bijzonder hoe dat dan werkt qua kinderwens idd! Hoe staat hij in het kinderwensgebeuren?
Het is voor beide 'partijen' gewoon een lastige situatie en een echte gevoelskwestie. Ik was ook altijd bang dat mijn vriene nooit op dat punt ging komen dat hij er 'klaar voor zou zijn', omdat ik denk dat er altijd wel iets is wat je kunt bedenken waardoor je er nog niet klaar voor bent. Er is nooit HET ideale moment. Vervolgens was ik op sommige momenten ook bang dat het ons misschien wel nooit zou lukken. Lekker positieve instelling besef ik me nu haha. Laten we her erop houden dat de wens gewoon erg groot was
Fijn dat je er met vriendinnen goed over kunt praten. Heb je ook vriendinnen in een vergelijkbare situatie?Ah je werkt zelfs met baby's. Wat leuk! En idd, die mindere kant zal zeker helpen met relativeren. Ik las af en toe mee in het bewust kindvrij topic hier op viva. Ook lekker relativerend
Je laatste alinea is erg herkenbaar voor me. Ik ervaarde het exact hetzelfde. Het zou me destijds zoveel rust gegeven hebben als ik al wist dat ik in de toemomst echt dat kindje ging krijgen. Ik merk ook dat dat nu met de kinderwens voor de 2e het grote verschil is. Ik ben al moeder. Dat geeft al meer rust. Of juist niet, hij vraagt een hoop aandacht
Desonsanks rammelt het aan alle kanten hier. De zwangerschapsaankondigen komen ook aan de lopende band voorbij (blijft toch iets dubbels). Al zit ik zelf nu weer in een wat drukkere periode. Dus dan heb ik er iets minder tijd voor om ermee bezig te zijn. En vraag me dan ook wel eens af hoe ik het straks allemaal moet gaan doen als er een tweede bij zou (mogen) komen. Stokbootje, hoe gaat het met jou?
Je angsten lijken wel wat herkenbaar voor mij. Wat goed dat je ermee aan de slag bent gegaan en heel fijn dat je daar nu geen last meer van hebt.
Leuk om te horen dat je zo'n topman hebt gevonden en het wederzijds is! Bijzonder hoe dat dan werkt qua kinderwens idd! Hoe staat hij in het kinderwensgebeuren?
zaterdag 24 juni 2023 10:43
Mijn vriend wil ook graag kinderen met mij, is daar heel enthousiast over en deelt enerzijds wel dat gevoel van niet kunnen wachten tot het zover is, maar anderzijds is hij er wel kalmer onder. Ik kan het soms wel uitschreeuwen voor mijn gevoel (doe ik niet hoor ), hij heeft dat niet. Misschien hormonen-gerelateerd? Ik heb soms het idee dat mijn lichaam me echt vertelt: doe het, nu, zwanger worden!
Enerzijds vind ik het fijn om er met mijn vriend over te praten, anderzijds drukt me dat wat teveel met mijn neus op de feiten ook. Hij voelt wel de wens, maar niet het stekende van daar nog niks mee kunnen, en daarom snapt hij mijn rotgevoel daarover niet zo goed. Herkennen jullie dat?
Bellenblaas, ik vind het trouwens heel leuk ook jouw perspectief te lezen, enerzijds van achteraf, omdat die tijd voor jou geweest is en je nu een kindje hebt, maar tegelijkertijd ook voor nu, omdat je nu weer in eenzelfde situatie zit rond je tweede.
Hier zijn de afgelopen twee weken weer twee babies geboren binnen familie en vriendinnengroep, dus bij mij vliegt het babynieuws me ook om de oren ja! Kraamcadeaus kopen is dan ook een beetje een dubbel gevoel. Maar ik ben super blij voor hen hoor, dat zit het gelukkig helemaal niet jn de weg.
), hij heeft dat niet. Misschien hormonen-gerelateerd? Ik heb soms het idee dat mijn lichaam me echt vertelt: doe het, nu, zwanger worden!Enerzijds vind ik het fijn om er met mijn vriend over te praten, anderzijds drukt me dat wat teveel met mijn neus op de feiten ook. Hij voelt wel de wens, maar niet het stekende van daar nog niks mee kunnen, en daarom snapt hij mijn rotgevoel daarover niet zo goed. Herkennen jullie dat?
Dit is super herkenbaar voor mij. Ik hou van grote doelen nastreven en daar hard aan werken. Maar het doel van een kleintje is zo ongrijpbaar en je kunt er niks voor doen of laten, eigenlijk. Dat is inderdaad soms enorm lastig, vind ik ook!Uncertaingirl90 schreef: ↑07-06-2023 14:27
Als ik wist: over 2 jaar heb je zo'n kleintje in je armen, zou ik me daarin helemaal kunnen vinden. Maar juist niet weten wanneer je tot dat punt komt (en biologisch gezien of het mag lukken) maakt het soms enorm lastig.
Ik zie ook echt wel voordelen soms hoor, we hebben veel vrijheden en kunnen doen waar we zin in hebben. Maar dat geeft toch niet dezelfde voldoening voor mij.
Bellenblaas, ik vind het trouwens heel leuk ook jouw perspectief te lezen, enerzijds van achteraf, omdat die tijd voor jou geweest is en je nu een kindje hebt, maar tegelijkertijd ook voor nu, omdat je nu weer in eenzelfde situatie zit rond je tweede.
Hier zijn de afgelopen twee weken weer twee babies geboren binnen familie en vriendinnengroep, dus bij mij vliegt het babynieuws me ook om de oren ja! Kraamcadeaus kopen is dan ook een beetje een dubbel gevoel. Maar ik ben super blij voor hen hoor, dat zit het gelukkig helemaal niet jn de weg.
maandag 26 juni 2023 12:35
Hé jeetje Uncertaingirl wat vervelend te lezen dat je nog steeds geen enkele zicht hebt op een poging tot zwanger worden...
Alweer een jaar voorbij, vorig jaar had ik het topic geopend en nu zit ik op 26 weken zwanger, hoop dat het snel ook voor jou in het verschiet zit. Moet zeggen dat met mijn man een echt goed gesprek waarbij ik hem heel duidelijk heb gezegd hoe het zat wel heeft geholpen, heeft hem echt de ogen geopend hoe erg het op me woog...
Hoop dat jullie ook snel aan de beurt zijn!
Alweer een jaar voorbij, vorig jaar had ik het topic geopend en nu zit ik op 26 weken zwanger, hoop dat het snel ook voor jou in het verschiet zit. Moet zeggen dat met mijn man een echt goed gesprek waarbij ik hem heel duidelijk heb gezegd hoe het zat wel heeft geholpen, heeft hem echt de ogen geopend hoe erg het op me woog...
Hoop dat jullie ook snel aan de beurt zijn!
nolanollie wijzigde dit bericht op 07-07-2023 18:26
0.10% gewijzigd
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
vrijdag 7 juli 2023 17:53
Hi Allemaal,
Ik zou graag meeschrijven omdat ik veel herken van wat er door jullie al geschreven is.
Wij zitten in een lange (en inmiddels) stabiele relatie. Het enige punt dat nog tussen ons in staat is dat ik al jaren klaar ben om onze kinderwens te vervullen en mijn vriend nog niet.
Ik schrijf bewust onze kinderwens, want de wens is er bij ons alle twee.
Alleen is hij er nog niet klaar voor.
Hij weet overigens wel dat ik er wel klaar voor ben.
Een van jullie schreef eerder al over geen druk op willen leggen.
Ik wil dat ook absoluut niet, maar ik merk dat ik het steeds lastiger vind.
Ik zou zo graag willen weten wanneer we “kunnen” beginnen en tot die tijd samen nadenken over namen, de opvoeding enz.
Maar ik merk dat het onderwerp aansnijden alleen maar voor afstand zorgt.
Ik merk dat ik het lastig vind om het er met vrienden over te hebben om verschillende redenen. Ik zou het dus heel fijn vinden om af en toe met jullie mee te lezen of van me af te schrijven.
@Bellenblaas, heeft jouw partner uiteindelijk wel uit zichzelf aangegeven dat hij klaar was voor jullie eerste?
Ik zou graag meeschrijven omdat ik veel herken van wat er door jullie al geschreven is.
Wij zitten in een lange (en inmiddels) stabiele relatie. Het enige punt dat nog tussen ons in staat is dat ik al jaren klaar ben om onze kinderwens te vervullen en mijn vriend nog niet.
Ik schrijf bewust onze kinderwens, want de wens is er bij ons alle twee.
Alleen is hij er nog niet klaar voor.
Hij weet overigens wel dat ik er wel klaar voor ben.
Een van jullie schreef eerder al over geen druk op willen leggen.
Ik wil dat ook absoluut niet, maar ik merk dat ik het steeds lastiger vind.
Ik zou zo graag willen weten wanneer we “kunnen” beginnen en tot die tijd samen nadenken over namen, de opvoeding enz.
Maar ik merk dat het onderwerp aansnijden alleen maar voor afstand zorgt.
Ik merk dat ik het lastig vind om het er met vrienden over te hebben om verschillende redenen. Ik zou het dus heel fijn vinden om af en toe met jullie mee te lezen of van me af te schrijven.
@Bellenblaas, heeft jouw partner uiteindelijk wel uit zichzelf aangegeven dat hij klaar was voor jullie eerste?
maandag 17 juli 2023 12:31
Nou gelukkig benoemd vriend hier wel dat hij mij begrijpt, dus daar liop ik niet echt tegenaan. Het is vooral dat hij ook weinig kan met mijn gevoel: het veranderd zijn gevoel niet. En ik wil op mijn beurt niet constant de druk hierop vergroten. We praten er de laatste maanden wel vaker over, maar zeker niet regelmatig.stokbootje schreef: ↑24-06-2023 10:43Mijn vriend wil ook graag kinderen met mij, is daar heel enthousiast over en deelt enerzijds wel dat gevoel van niet kunnen wachten tot het zover is, maar anderzijds is hij er wel kalmer onder. Ik kan het soms wel uitschreeuwen voor mijn gevoel (doe ik niet hoor
Enerzijds vind ik het fijn om er met mijn vriend over te praten, anderzijds drukt me dat wat teveel met mijn neus op de feiten ook. Hij voelt wel de wens, maar niet het stekende van daar nog niks mee kunnen, en daarom snapt hij mijn rotgevoel daarover niet zo goed. Herkennen jullie dat?
Dit is super herkenbaar voor mij. Ik hou van grote doelen nastreven en daar hard aan werken. Maar het doel van een kleintje is zo ongrijpbaar en je kunt er niks voor doen of laten, eigenlijk. Dat is inderdaad soms enorm lastig, vind ik ook!
Bellenblaas, ik vind het trouwens heel leuk ook jouw perspectief te lezen, enerzijds van achteraf, omdat die tijd voor jou geweest is en je nu een kindje hebt, maar tegelijkertijd ook voor nu, omdat je nu weer in eenzelfde situatie zit rond je tweede.
Hier zijn de afgelopen twee weken weer twee babies geboren binnen familie en vriendinnengroep, dus bij mij vliegt het babynieuws me ook om de oren ja! Kraamcadeaus kopen is dan ook een beetje een dubbel gevoel. Maar ik ben super blij voor hen hoor, dat zit het gelukkig helemaal niet jn de weg.
Ja en dat baby nieuws blijft maar komen! Inmiddels veel vriendinnen die ik al sinds mijn vroege jeugd ken nu zwanger of net bevallen, dat voelt soms best even dubbel maar neemt inderdaad mijn blijdschap voor hun niet weg hoor!
maandag 17 juli 2023 12:34
Ja zo gaat een jaar snel voorbij hé!Nolanollie schreef: ↑26-06-2023 12:35Hé jeetje Uncertaingirl wat vervelend te lezen dat je nog steeds geen enkele zicht hebt op een poging tot zwanger worden...
Alweer een jaar voorbij, vorig jaar had ik het topic geopend en nu zit ik op 26 weken zwanger, hoop dat het snel ook voor jou in het verschiet zit. Moet zeggen dat met mijn man een echt goed gesprek waarbij ik hem heel duidelijk heb gezegd hoe het zat wel heeft geholpen, heeft hem echt de ogen geopend hoe erg het op me woog...
Hoop dat jullie ook snel aan de beurt zijn!
Wat fijn dat het bij jou toch redelijk snel is gegaan, ik hoop dat je een goede zwangerschap hebt en straks lekker die kleine in je armen hebt!
Ja hier kunnen we wel een goed gesprek voeren maar ik merk niet dat het voor hem veel veranderd. Hij wil wel echt kinderen, maar voelt dat hij daar enorm veel voor moet opgeven. Ik kijk daar anders tegenaan, natuurlijk lopen dingen anders met kinderen, maar ik zie ook veel mogelijkheden. Lastig omdat je niet even 2 maanden kan proefdraaien
maandag 17 juli 2023 12:38
Hoi, helemaal welkom om mee te kletsen! (Al waren we niet heel actief)Lauren89 schreef: ↑07-07-2023 17:53Hi Allemaal,
Ik zou graag meeschrijven omdat ik veel herken van wat er door jullie al geschreven is.
Wij zitten in een lange (en inmiddels) stabiele relatie. Het enige punt dat nog tussen ons in staat is dat ik al jaren klaar ben om onze kinderwens te vervullen en mijn vriend nog niet.
Ik schrijf bewust onze kinderwens, want de wens is er bij ons alle twee.
Alleen is hij er nog niet klaar voor.
Hij weet overigens wel dat ik er wel klaar voor ben.
Een van jullie schreef eerder al over geen druk op willen leggen.
Ik wil dat ook absoluut niet, maar ik merk dat ik het steeds lastiger vind.
Ik zou zo graag willen weten wanneer we “kunnen” beginnen en tot die tijd samen nadenken over namen, de opvoeding enz.
Maar ik merk dat het onderwerp aansnijden alleen maar voor afstand zorgt.
Ik merk dat ik het lastig vind om het er met vrienden over te hebben om verschillende redenen. Ik zou het dus heel fijn vinden om af en toe met jullie mee te lezen of van me af te schrijven.
@Bellenblaas, heeft jouw partner uiteindelijk wel uit zichzelf aangegeven dat hij klaar was voor jullie eerste?
Heel herkenbaar wat je benoemt, klinkt precies dezelfde situatie.
Zo heb ik weer een paar weken waarin ik er niet aan denk, en zo weer een paar lastige momenten. Maar ik ben met toekomstplannen er altijd mee bezig; bijvoorbeeld indeling in huis denk ik onbewust toch ook hier moet ruimte zijn voor een box straks. Of die kamer kunnen we wel omzetten en dan wordt dat de kinderkamer. Ik merk dat vriend daar nog helemaal niet mee bezig is en dat is soms wel ingewikkeld.
Daarentegen hebben we wel al een lijstje met namen voor zowel jongens als meisjes en komt hij soms ook spontaan met een nieuwe naam die hij mooi vindt. Of zien we iets gebeuren, kijken we elkaar aan en zeggen we: dat willen wij met onze kinderen anders doen.
maandag 17 juli 2023 12:51
Ik ben al bijna 10 jaar samen met vriend en zouden beide wel aan kinderen willen beginnen (ook al zijn we nog vrij jong!). Ik heb alleen net een nieuwe baan zonder vast contract. Dus ik durf het nog niet aan om te proberen. Maar ik zie het eigenlijk ook niet zitten om het jaarcontract af te wachten ![😅]()
. Lastig! Merk dat ik steeds meer die rammelende eierstokken heb, dus als het werk er niet was, waren we waarschijnlijk al wel begonnen.
. Lastig! Merk dat ik steeds meer die rammelende eierstokken heb, dus als het werk er niet was, waren we waarschijnlijk al wel begonnen.
zondag 13 augustus 2023 19:10
@zonnebloem20, heeft je vriend wel een vast contract? En hoe staat hij er verder in?
Hier weer even een lastig moment. Ondanks dat we goeie gesprekken hebben over het onderwerp blijf ik het moeilijk vinden dat hij er nog niet klaar voor is.
Voornamelijk omdat het niet heel concreet is waarom hij er nog niet klaar voor is.
Ik ben soms wel eens bang dat dit nog jaren kan gaan duren en alleen al het idee maakt me heel erg ongelukkig.
Hier weer even een lastig moment. Ondanks dat we goeie gesprekken hebben over het onderwerp blijf ik het moeilijk vinden dat hij er nog niet klaar voor is.
Voornamelijk omdat het niet heel concreet is waarom hij er nog niet klaar voor is.
Ik ben soms wel eens bang dat dit nog jaren kan gaan duren en alleen al het idee maakt me heel erg ongelukkig.
maandag 21 augustus 2023 17:38
Zonnebloem20 schreef: ↑17-07-2023 12:51Ik ben al bijna 10 jaar samen met vriend en zouden beide wel aan kinderen willen beginnen (ook al zijn we nog vrij jong!). Ik heb alleen net een nieuwe baan zonder vast contract. Dus ik durf het nog niet aan om te proberen. Maar ik zie het eigenlijk ook niet zitten om het jaarcontract af te wachten. Lastig! Merk dat ik steeds meer die rammelende eierstokken heb, dus als het werk er niet was, waren we waarschijnlijk al wel begonnen.
Ik zou echt niet dat als genoeg reden kunnen zien om het uit te stellen
waarschijnlijk verstandig dat jij het wel doet hoor, maar er kan zoveel gebeuren in het leven.. dan is een vast werkcontract maar een klein onderdeeltje. Ik zou zo balen als het zwanger worden dan lang duurt en ik dus voor niks gewacht had op dat vaste contract.
maandag 21 augustus 2023 17:39
Hier ook lastig moment. Ik ben bang dat ik te oud word, dat ik mijn kans voorbij laat gaan, door te wachten. Niet dat ik al dichtbij de 40 ben, maar de kansen nemen vanaf 35 stevig af en dat vind ik eng, merk ik. Dat zo iets belangrijks zo buiten mijn controle is vind ik super lastig, en dan voelt mij leeftijd als iets waar ik wel controle over heb, en dus niet mee moet gokken.. maar ja, wat moet ik met dat gevoel.
maandag 21 augustus 2023 20:15
Hoi Lauren89,
Erg herkenbaar wat je allemaal schrijft! Wat betreft je vraag. Tijdens een weekend weg heeft hij ineens aangegeven ervoor te willen gaan. Hij vond het nog steeds heel spannend, maar realiseerde zich ook dat waarschijnlijk nooit HET moment ging zijn om er volledig klaar voor te zijn.
Ik was natuurlijk dolblij, want ik had het op dat moment niet verwacht. Dus ik wilde helemaal losgaan met fantaseren over onze toekomstige baby etc, maar dat was natuurlijk weer veel te heftig en overweldigend voor mijn vriend haha. Dus toen moest ik me weer inhouden. Maar wel zooo blij dat we een stap verder waren.
Daarna was het nog wel een dingetje. Want vanaf dat moment voelde hij een bepaalde druk qua seks (terwijl ik daar echt geen druk op legde). Toen werd het ineens heel echt ofzo. Maar dat is gelukkig ook weer goed gekomen
maandag 21 augustus 2023 20:31
stokbootje schreef: ↑24-06-2023 10:43Mijn vriend wil ook graag kinderen met mij, is daar heel enthousiast over en deelt enerzijds wel dat gevoel van niet kunnen wachten tot het zover is, maar anderzijds is hij er wel kalmer onder. Ik kan het soms wel uitschreeuwen voor mijn gevoel (doe ik niet hoor
Wat fijn dat je vriend ook een kinderwens heeft en enthousiast is. Al maakt fat het wachten niet makkelijker natuurlijk. Dikgedrukte stukje heb ik ook vaak gedacht! Grappig om bij jou terug te lezen
Enerzijds vind ik het fijn om er met mijn vriend over te praten, anderzijds drukt me dat wat teveel met mijn neus op de feiten ook. Hij voelt wel de wens, maar niet het stekende van daar nog niks mee kunnen, en daarom snapt hij mijn rotgevoel daarover niet zo goed. Herkennen jullie dat?
In die zin is het voor mij herkenbaar dat mijn vriend wel naar mij kon luisteren en ik hij ook soort van geruststellene probeerde te zeggen dat het stekende rotgevoel er ook mocht zijn. Ook al herkende hij dat zelf niet. Maar dat stelde mij dan niet gerust, want dat was natuurlijk niet wat ik eigenlijk wilde horen. Hoewel ik me ook echt wel realiseerde dat ik op dat moment niet meer van hem kon vragen. En dat hij juist heel lief voor me probeerde te zijn.
Dit is super herkenbaar voor mij. Ik hou van grote doelen nastreven en daar hard aan werken. Maar het doel van een kleintje is zo ongrijpbaar en je kunt er niks voor doen of laten, eigenlijk. Dat is inderdaad soms enorm lastig, vind ik ook!
Bellenblaas, ik vind het trouwens heel leuk ook jouw perspectief te lezen, enerzijds van achteraf, omdat die tijd voor jou geweest is en je nu een kindje hebt, maar tegelijkertijd ook voor nu, omdat je nu weer in eenzelfde situatie zit rond je tweede.
leuk om te horen
Hier zijn de afgelopen twee weken weer twee babies geboren binnen familie en vriendinnengroep, dus bij mij vliegt het babynieuws me ook om de oren ja! Kraamcadeaus kopen is dan ook een beetje een dubbel gevoel. Maar ik ben super blij voor hen hoor, dat zit het gelukkig helemaal niet jn de weg.
leuk om te horenOh oeps, dat ziet er minder overzichtelijk iot dan ik bedoeld had. Mijn stukjes heb ik schuingedrukt gemaakt
bellenblaas wijzigde dit bericht op 21-08-2023 20:34
Reden: Verduidelijken
Reden: Verduidelijken
2.84% gewijzigd
maandag 21 augustus 2023 20:42
Ook herkebaar dat zoiets groots buiten je eigen invloed/controle ligt.
En ik herken het stukje leeftijd die ook eem rol gaat spelen ook. Ik probeerde me dan vaak gerust te stellen dat ik om me heen ook echt nog wel veel 35+ers zag die nog kinderen kregen. Al was het dan meestal al de 2e, 3e of 4e. Dus dan begon ik me alweer zorgen te maken dat ik nog met de 1e wilde beginnen.
En ik herken het stukje leeftijd die ook eem rol gaat spelen ook. Ik probeerde me dan vaak gerust te stellen dat ik om me heen ook echt nog wel veel 35+ers zag die nog kinderen kregen. Al was het dan meestal al de 2e, 3e of 4e. Dus dan begon ik me alweer zorgen te maken dat ik nog met de 1e wilde beginnen.
maandag 21 augustus 2023 20:50
Een feest van herkenning dus 
Pff het is wat he.. toch vind ik het fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die hier mee kan worstelen. In mijn directe omgeving hoor ik dit toch minder terug
Zelf worstel ik nu een beetje met een soort tweestrijd. De wens voor een 2e is enorm groot. En tegelijkertijd vraag ik me soms af of ik dat wel aan ga kunnen. Nog een kindke erbij wat ook veel aandacht vraagt en verdient. Ik geniet erg van het moederschap, maar ik vind de combi werken en moeder zijn wel vrij pittig. Ik heb op mijn vrije dagen vaak tijdens het slaapje van onze zoon echt even tijd voor rust/mezelf nodig. Maar als er een 2e bijkomt, heb je daar nog veeeeeel minder tijd voor. Hoe ga ik dat dan doen??
Maar aan de andere kant, kon ik voordat we ons zoontje hadden ook zorgen maken hoe ik het allemaal ging doen. En toen hij er eenmaal was, ging veel eigenlijk vanzelf.
Pff het is wat he.. toch vind ik het fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die hier mee kan worstelen. In mijn directe omgeving hoor ik dit toch minder terug
Zelf worstel ik nu een beetje met een soort tweestrijd. De wens voor een 2e is enorm groot. En tegelijkertijd vraag ik me soms af of ik dat wel aan ga kunnen. Nog een kindke erbij wat ook veel aandacht vraagt en verdient. Ik geniet erg van het moederschap, maar ik vind de combi werken en moeder zijn wel vrij pittig. Ik heb op mijn vrije dagen vaak tijdens het slaapje van onze zoon echt even tijd voor rust/mezelf nodig. Maar als er een 2e bijkomt, heb je daar nog veeeeeel minder tijd voor. Hoe ga ik dat dan doen??
Maar aan de andere kant, kon ik voordat we ons zoontje hadden ook zorgen maken hoe ik het allemaal ging doen. En toen hij er eenmaal was, ging veel eigenlijk vanzelf.
maandag 21 augustus 2023 22:15
Ha Zonnebloem,Zonnebloem20 schreef: ↑17-07-2023 12:51Ik ben al bijna 10 jaar samen met vriend en zouden beide wel aan kinderen willen beginnen (ook al zijn we nog vrij jong!). Ik heb alleen net een nieuwe baan zonder vast contract. Dus ik durf het nog niet aan om te proberen. Maar ik zie het eigenlijk ook niet zitten om het jaarcontract af te wachten. Lastig! Merk dat ik steeds meer die rammelende eierstokken heb, dus als het werk er niet was, waren we waarschijnlijk al wel begonnen.
Oehh mijn kinderwens was sterker dan mijn baanzekerheid. Heb uiteindelijk na mijn verlof ook een nieuwe baan moeten zoeken en dat is gelukt. Dus het kan allemaal goedkomen. Maar ik begrijp wel dat je hierdoor twijfelt hoor en het is ook zeker verstandig om mee te nemen in je overwegingen. Het moet vooral goed voelen.
Wat ik de afgelopen jaren wel steeds meer heb geleerd is meer naar mijn gevoel te luisteren en minder naar mn verstand. En verrassend genoeg werkt dat beter dan m'n verstand kon voorzien
maandag 21 augustus 2023 22:32
Nou ik ga wel los vanavond met mijn hoeveelheid aan berichtjes.. oeps
Maar er schiet me nu nog iets te binnen.
Hebben jullie ook dat je op een gegeven moment een soort weerstand ervaart tegen je anticonceptie. Ik merk nu weer dat het slikken van de pil me weer steeds meer tegen gaat staan en ik de behoefte voel om mijn lichaam weer te laten wennen aan 'geen' hormonen. Dat ik weer wil weten of mijn cyclus nog werkt en mocht mijn vriend er klaar voor zijn, mijn lichaam dan niet eerst nog eens hoeft te ontpillen ofzo.
Maar er schiet me nu nog iets te binnen.
Hebben jullie ook dat je op een gegeven moment een soort weerstand ervaart tegen je anticonceptie. Ik merk nu weer dat het slikken van de pil me weer steeds meer tegen gaat staan en ik de behoefte voel om mijn lichaam weer te laten wennen aan 'geen' hormonen. Dat ik weer wil weten of mijn cyclus nog werkt en mocht mijn vriend er klaar voor zijn, mijn lichaam dan niet eerst nog eens hoeft te ontpillen ofzo.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
