Actueel
alle pijlers
Vruchtbaarheidsbehandelingen.
donderdag 19 april 2007 09:27
En als je het emotionele aspect buiten beschouwing laat (want het is een beladen onderwerp voor vrouwen met een kinderwens) dan moet je onder ogen zien dat kinderloosheid niet een levensbedreigende toestand is. En dat de keuze tussen geld uitgeven aan diverse fertiliteitsbehandelingen of aan het redden van een medemens met kanker een gemakkelijke zou moeten zijn.
En ik stoor mij uitermate aan de posting van tante Sjaan waarin gerept wordt over verdomde dikzakken die wel een beroep kunnen doen op voorzieningen. Wel eens bij nagedacht dat dik zijn niet altijd een eigen keuze is? Beetje kort door de bocht om iedereen met obesitas over één kam te scheren.
En ik stoor mij uitermate aan de posting van tante Sjaan waarin gerept wordt over verdomde dikzakken die wel een beroep kunnen doen op voorzieningen. Wel eens bij nagedacht dat dik zijn niet altijd een eigen keuze is? Beetje kort door de bocht om iedereen met obesitas over één kam te scheren.
donderdag 19 april 2007 10:10
Ik reageer even op verschillende stellingen:
Mariska 76:
Ik vind niet alleen dat IVF behandelingen vergoed moeten worden, maar ook die dure kankermedicijnen. Dat is geen verschil. Heb ook nergens gezegd dat dat verschil maakt.
Idd. geluk heb je niet alleen bij adoptie maar ook bij proberen. Deze factor heeft ook nu de beslissende rol gehad om te stoppen met proberen of niet: hoe groot is de kans,/lot/toeval etc. Dus voor mij maakt adoptie of zelf een kind krijgen niet uit. En dat is voor heel veel mensen zo Ik heb ook nergens gezegd dat het verschil maakt, ik reageerde alleen op de vrij botte stelling van Booyahh dat ' je geen tijd en geld ' wilt verspillen aan adoptie.
Pinksterbloempje:
vwbt de opmerking van Tante Sjaan: ik denk dat ze 'dikzakken' schreef omdat ze in de huid kroop van mensen die vinden dat je gezondheid eigen verantwoordelijkheid is,en die vinden dat als je levensstijl ervoor zorgt dat je een bepaalde ziekte krijgt, dat je dan niet behandeld hoeft te worden. Vaak duiden zij obesitaspatienten op ongenuanceerde wijze aan. Ben overigens zelf behoorlijk stevig, maar voelde me niet aangesproken door Tante Sjaan. Soms moet je tussen de regels door lezen.
Fleurtje
ik heb nergens gezegd dat je geen mening mag hebben over iets wat je niet aan den lijve ondervindt.
Wel vind ik dat je uit de woorden van iemand op kunt maken dat die persoon in kwestie zich totaal niet kan inleven in een ander. Hoe het voelt, wat het met je doet.(Telt voor alle onderwerpen). in zo;'n geval weet iemand niet waar hij/zij het over heeft. Een vergelijking treffen met Auschwitz of WTC getuigd niet van respect tov de slachtoffers. Trouwens.. wat heeft vergassing of terrorisme te maken met vruchtbaarheid? Ik snap dat je een punt wilt maken,maar doe dat niet zo.
En hoewel Booyahh een goede insteek heeft met haar openingspost, ben ik het er er niet mee eens. Ik heb in een eerdere posting al gezegd: het moet bereikbaar zijn voor iedereen. Zowel voor hogere als lagere inkomens. Als je vruchtbaarheidsbehandelingen buiten de basis laat, kun je alleen hiervoor in aanmerking komen als je veel geld hebt. Zo creeër je een maatschappij waarin het 'kindje kopen'wordt. Want dàn krijg je ook mensen die zeggen: ik betaal er voor dus ik wil : een jongen, Een meisje. een tweeling. een...noem maar op. Dat kan dus NIET. Mensen met een lager inkomen zijn net zulke goede (of slechte..) ouders als mensen met een hoger inkomen en verdienen dezelfde kansen. Dus daarom: vruchtbaarheid in de basis! Wel vind ik (en dat heb ik ook al eerder gezeg) dat er best een bijdrage naar financiele draagkracht geheven mag worden.
ik krijg vaak de indruk dat mensen dingen neerzetten, zonder echt erbij na te denken hoe kwetsend dingen overkomen. Probeer jezelfd duidelijk te maken op een respectvolle manier. De boodschap komt toch wel over. We kunnen hier allemaal lezen.
Mariska 76:
Ik vind niet alleen dat IVF behandelingen vergoed moeten worden, maar ook die dure kankermedicijnen. Dat is geen verschil. Heb ook nergens gezegd dat dat verschil maakt.
Idd. geluk heb je niet alleen bij adoptie maar ook bij proberen. Deze factor heeft ook nu de beslissende rol gehad om te stoppen met proberen of niet: hoe groot is de kans,/lot/toeval etc. Dus voor mij maakt adoptie of zelf een kind krijgen niet uit. En dat is voor heel veel mensen zo Ik heb ook nergens gezegd dat het verschil maakt, ik reageerde alleen op de vrij botte stelling van Booyahh dat ' je geen tijd en geld ' wilt verspillen aan adoptie.
Pinksterbloempje:
vwbt de opmerking van Tante Sjaan: ik denk dat ze 'dikzakken' schreef omdat ze in de huid kroop van mensen die vinden dat je gezondheid eigen verantwoordelijkheid is,en die vinden dat als je levensstijl ervoor zorgt dat je een bepaalde ziekte krijgt, dat je dan niet behandeld hoeft te worden. Vaak duiden zij obesitaspatienten op ongenuanceerde wijze aan. Ben overigens zelf behoorlijk stevig, maar voelde me niet aangesproken door Tante Sjaan. Soms moet je tussen de regels door lezen.
Fleurtje
ik heb nergens gezegd dat je geen mening mag hebben over iets wat je niet aan den lijve ondervindt.
Wel vind ik dat je uit de woorden van iemand op kunt maken dat die persoon in kwestie zich totaal niet kan inleven in een ander. Hoe het voelt, wat het met je doet.(Telt voor alle onderwerpen). in zo;'n geval weet iemand niet waar hij/zij het over heeft. Een vergelijking treffen met Auschwitz of WTC getuigd niet van respect tov de slachtoffers. Trouwens.. wat heeft vergassing of terrorisme te maken met vruchtbaarheid? Ik snap dat je een punt wilt maken,maar doe dat niet zo.
En hoewel Booyahh een goede insteek heeft met haar openingspost, ben ik het er er niet mee eens. Ik heb in een eerdere posting al gezegd: het moet bereikbaar zijn voor iedereen. Zowel voor hogere als lagere inkomens. Als je vruchtbaarheidsbehandelingen buiten de basis laat, kun je alleen hiervoor in aanmerking komen als je veel geld hebt. Zo creeër je een maatschappij waarin het 'kindje kopen'wordt. Want dàn krijg je ook mensen die zeggen: ik betaal er voor dus ik wil : een jongen, Een meisje. een tweeling. een...noem maar op. Dat kan dus NIET. Mensen met een lager inkomen zijn net zulke goede (of slechte..) ouders als mensen met een hoger inkomen en verdienen dezelfde kansen. Dus daarom: vruchtbaarheid in de basis! Wel vind ik (en dat heb ik ook al eerder gezeg) dat er best een bijdrage naar financiele draagkracht geheven mag worden.
ik krijg vaak de indruk dat mensen dingen neerzetten, zonder echt erbij na te denken hoe kwetsend dingen overkomen. Probeer jezelfd duidelijk te maken op een respectvolle manier. De boodschap komt toch wel over. We kunnen hier allemaal lezen.
donderdag 19 april 2007 10:29
Ja, ja, op latere leeftijd kinderen krijgen brengt een risico met zich mee. En misschien moet je dan allerlei vruchtbaarheidsbehandelingen ondergaan. Echter, het is niet zo dat de maatschappij per definitie beter af is met jonge ouders, die kinderen 'gratis en voor niks' hebben gekregen. Denk eens aan alle echtscheidingen, alle (jonge) alleenstaande moeders, al die mensen die ondoordacht maar kinderen hebben gekregen. Dat kost de maatschappij toch ook veel geld. We wonen in Nederland, en als je al onze 'problemen' en 'rechten' afzet tegen hoe het er aan toe gaat in andere landen, ja dan is 90 % van al onze problemen maar luxe.Mensen die met veel pijn en moeite, hart en ziel, dankzij ivf 1 of 2 kinderen op de wereld kunnen (mogen) zetten....vergelijk dat eens met sommige vrouwen (en mannen) die maar kinderen krijgen. En van elke nieuwe man/vriend een kind willen. Hoeveel kost dat onze maatschappij?
donderdag 19 april 2007 10:53
want al die kinderen komen in een jeugdhulpverleningstraject, of al die ouders ontvangen uitkeringen?
Ik zie eerlijk gezegd je punt niet zo. Als ik van elke nieuwe vriend een baby wil, en ik kan mezelf en mijn kinderen prima onderhouden en opvoeden, dan doe ik dat toch gewoon zonder dat de maatschappij daar iets mee te maken heeft, laat staan geld aan uit zou moeten geven?!
donderdag 19 april 2007 11:21
Ja, als je op zo'n manier gaat redeneren zijn er allerlei dingen waarvan je je kan afvragen of het we dat wel moeten betalen. Mag een verstandelijk gehandicapt stel een kind nemen, als dat betekent dat er dagelijks vier hulpverleners in dat huishouden moeten rondlopen? Volgens mij is in onze maatschappij de keuze gemaakt dat we samen de kosten delen voor een heleboel dingen met het idee dat een aantal dingen voor iedereen beschikbaar en betaalbaar zijn. En sommige dingen moet je niet tegen elkaar af gaan zetten. Dus omdat er veel kinderen zijn uit gebroken gezinnen of die bij jeugdzorg lopen, zou ivf niet vergoed moeten worden?
Booyah(?) ik denk dat ivf en adoptie twee heel verschillende keuzes zijn. Voor de één liggen die dicht bij elkaar, voor de ander is het één heel logisch en het andere niet. Er is immers ook een grote vraag naar pleeggezinnen. Waarom nemen niet meer mensen een pleegkind? Omdat dat heel zwaar is natuurlijk. De één doet zoiets graag, de ander niet. Zo zal ook het ene stel kiezen voor ivf, terwijl anderen of naar een andere oplossing zoeken, of zich neerleggen bij hun kinderloosheid. Adoptie lijkt me een heel ander traject. En ja, daar wordt vaak niet voor gekozen omdat men een 'eigen' kind wil. Maar daarbuiten zijn er ook mensen die niet voor adoptie kiezen omdat zij er tegen zijn om verschillende redenen. Ik denk dat als je een adoptiekind met hechtingsproblematiek van dichtbij meegemaakt hebt, je wat huiveriger tegenover adoptie staat. Zo zal iedereen een bepaalde afweging maken om voor iets te kiezen. En egoïstisch. Ja, zijn we dat niet allemaal? Als de rijke landen nou even hun luxe levensstijl aanpassen, dan zou het armoedeprobleem zo opgelost zijn. Waarom dan bij ivf opeens met een vingertje gaan wijzen dat het zo egoïstisch is?
Booyah(?) ik denk dat ivf en adoptie twee heel verschillende keuzes zijn. Voor de één liggen die dicht bij elkaar, voor de ander is het één heel logisch en het andere niet. Er is immers ook een grote vraag naar pleeggezinnen. Waarom nemen niet meer mensen een pleegkind? Omdat dat heel zwaar is natuurlijk. De één doet zoiets graag, de ander niet. Zo zal ook het ene stel kiezen voor ivf, terwijl anderen of naar een andere oplossing zoeken, of zich neerleggen bij hun kinderloosheid. Adoptie lijkt me een heel ander traject. En ja, daar wordt vaak niet voor gekozen omdat men een 'eigen' kind wil. Maar daarbuiten zijn er ook mensen die niet voor adoptie kiezen omdat zij er tegen zijn om verschillende redenen. Ik denk dat als je een adoptiekind met hechtingsproblematiek van dichtbij meegemaakt hebt, je wat huiveriger tegenover adoptie staat. Zo zal iedereen een bepaalde afweging maken om voor iets te kiezen. En egoïstisch. Ja, zijn we dat niet allemaal? Als de rijke landen nou even hun luxe levensstijl aanpassen, dan zou het armoedeprobleem zo opgelost zijn. Waarom dan bij ivf opeens met een vingertje gaan wijzen dat het zo egoïstisch is?
donderdag 19 april 2007 11:40
Eerlijk gezegd kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat men geen pleegkind wil omdat dat altijd een 'kind van een ander' zal blijven. Je kan het kind wel opvoeden, en er van gaan houden, maar je kan 't ook zo weer kwijt zijn want de biologische moeder / ouders hebben in Nederland (terecht) héél veel rechten. En als die problemen opgelost zijn, kunnen ze hun kind weer terug eisen. Dan kan je beter daar Verweggistan reizen om daar een kindje te gaan halen natuurlijk, want als die moeder spijt krijgt heeft ze geen poot om op te staan, hell vaak weet je niet eens wie de moeder is. Wel zo makkelijk. :(
donderdag 19 april 2007 11:51
Is ook. Maar ik bedoelde het vanuit de redenering: 'er zijn zoveel zielige weesjes op de wereld, die kan je beter helpen dan in plaats van aan ivf te beginnen.' Als het echt gaat om opvoeden, kinderen in huis hebben zou je ook kunnen stellen dat je die pleegkinderen in huis kunt nemen. Adoptie komt volgens mij ook niet vaak voort uit het idee om 'arme kindertjes te helpen' maar om kinderen 'te hebben.' Is dat minder egoïstisch dan een kind 'van eigen vlees en bloed' willen hebben?
donderdag 19 april 2007 11:51
Hoi Fleurtje!
Tuurlijk wil ik dat even uitleggen
Het is wel even off topic, maar dat moet de Viva Angel me maar even vergeven.
Mijn opa en zijn broer hebben beiden in Auschwitz gezeten. Zijn broer is overleden doordat hij in elkaar geslagen is (dus niet door vergassing. er gebeurde daar van alles) en hijzelf heeft het net kunnen navertellen. Hij sprak er zelden over. Pas toen hij ernstig ziek werd heeft hij eea gespuid. Nog niet de helft van wat er gebeurd was. Hij zei wel dat hij het vreselijk vond als mensen te pas en te onpas Auschwitz erbij haalden.Het deed hem veel pijn. Daarom, niet doen, geen Auschwitz of wat dan ook..Je weet niet half wat je met zo;n opmerking naar boven kan halen.Ook al zijn de meesten van ons afstammelingen en het directe leed is niet door ons geleden.. ook de doden verdienen respect, al hebben zij geen mond meer om me te spreken. En zeker in de deze tijd (04 mei komt eraan en ik ben zelf op 06 mei jarig dus ik ben er elk jaar toch wel mee bezig) is zo;n opmerking niet gepast. Je mag 'm denken, maar geef je argument op een andere wijze kracht!
En als reactie op Pinksterbloempje:
. (kon zo gauw geen knipoogje vinden!)
Tuurlijk wil ik dat even uitleggen
Het is wel even off topic, maar dat moet de Viva Angel me maar even vergeven.
Mijn opa en zijn broer hebben beiden in Auschwitz gezeten. Zijn broer is overleden doordat hij in elkaar geslagen is (dus niet door vergassing. er gebeurde daar van alles) en hijzelf heeft het net kunnen navertellen. Hij sprak er zelden over. Pas toen hij ernstig ziek werd heeft hij eea gespuid. Nog niet de helft van wat er gebeurd was. Hij zei wel dat hij het vreselijk vond als mensen te pas en te onpas Auschwitz erbij haalden.Het deed hem veel pijn. Daarom, niet doen, geen Auschwitz of wat dan ook..Je weet niet half wat je met zo;n opmerking naar boven kan halen.Ook al zijn de meesten van ons afstammelingen en het directe leed is niet door ons geleden.. ook de doden verdienen respect, al hebben zij geen mond meer om me te spreken. En zeker in de deze tijd (04 mei komt eraan en ik ben zelf op 06 mei jarig dus ik ben er elk jaar toch wel mee bezig) is zo;n opmerking niet gepast. Je mag 'm denken, maar geef je argument op een andere wijze kracht!
En als reactie op Pinksterbloempje:
. (kon zo gauw geen knipoogje vinden!)
donderdag 19 april 2007 11:52
Natuurlijk mag iemand overal een mening over hebben. Waar het mij om gaat is dat je bij sommige zaken wel een mening erover kunt hebben maar eigenlijk niet echt weet waar je over praat, ja gewoon omdat je niet weet hoe het echt is en voelt. En sommige mensen zetten hier best kwetsende dingen neer omdat ze een mening hebben over iets dat ze zelf dus niet meegemaakt hebben maar wel denken te weten hoe het voelt.
donderdag 19 april 2007 11:57
Margaretha2:
De kinderen die voor adoptie in aanmerking komen, hebben geen familieleden meer, dus ook geen ouders meer. (van China weet ik dat zeker, de meeste landen die het Haags Adoptieverdrag ondertekent hebben ook,dacht ik maar ik kan ernaast zitten) Daarom zitten weeshuizen vol met kinderen maar kunnen er toch maar weinig ter adoptie worden aangeboden, ( brrr..wat klinkt dat toch koud..) want deze kinderen hebben een familielid wat nog in leven is.
Mensen zullen dus niet naar het buitenland kunnen uitwijken omdat de eventuele moeder hier een kind kan terughalen , maar omdat er daar nu eenmaal helaas meer wezen zijn.
.
De kinderen die voor adoptie in aanmerking komen, hebben geen familieleden meer, dus ook geen ouders meer. (van China weet ik dat zeker, de meeste landen die het Haags Adoptieverdrag ondertekent hebben ook,dacht ik maar ik kan ernaast zitten) Daarom zitten weeshuizen vol met kinderen maar kunnen er toch maar weinig ter adoptie worden aangeboden, ( brrr..wat klinkt dat toch koud..) want deze kinderen hebben een familielid wat nog in leven is.
Mensen zullen dus niet naar het buitenland kunnen uitwijken omdat de eventuele moeder hier een kind kan terughalen , maar omdat er daar nu eenmaal helaas meer wezen zijn.
.
donderdag 19 april 2007 12:02
donderdag 19 april 2007 12:16
Tja, ik ben in Centraal Amerika moeders tegengekomen die hun kinderen af hadden afgestaan wegens geldgebrek. En dat vind ik persoonlijk toch wel héél wrang en schrijnend, en het heeft mijn kijk op adoptie echt behoorlijk veranderd. Ik hoorde laatst trouwens ook van een stel dat een kind uit ik meen Haiti geadopteerd heeft, maar die er wél voor hebben gekozen contact te houden met de biologische ouders. Dat vind ik dan wel heel mooi. En ik weet wel dat kinderen bv. te vondeling gelegd worden en dat je dan ook niet weet wie die ouders zijn en natuurlijk is dat een probleem, maar ik vind 't toch wel erg dat er blijkbaar moeders zijn die zich gedwongen voelen hun kind af te staan vanwege de financiën, terwijl ze dat anders nooit gedaan zouden hebben.
donderdag 19 april 2007 15:20
Ik denk soms wel eens dat wij in onze maatschappij teveel keuzes hebben...
Vroegah, toen de huidige technieken en medicatie nog niet bestonden werd je zwanger... of niet.... Soms kreeg je geen kinderen, terwijl je ze wel wilde. Soms kreeg je wel kinderen, terwijl je geen bewuste kinderwens had.
Is het verdiet van de kinderlozen nu heftiger dan vroegah? Is het heftiger omdat we nu denken te kunnen kiezen voor kinderen? Is berusting nu moeilijker, omdat het niet alleen in de handen van God, maar ook in die van de medisch specialisten en zorgverzekeraars ligt?
Nu we 'kunnen kiezen', is het ineens een recht geworden?
De medische wetenschap zorgt voor meer mogelijkheden, meer hoop.... Niet alleen op het gebied van vruchtbaarheid, maar op alle vlakken van gezondheid. Maar mogelijkheden kosten geld en dan blijkt toch niet alles mogelijk. Dan moeten er weer keuzes worden gemaakt. Waar gaat ons kostbare ziektekosten-budget naartoe?
Gaan we daar ooit uitkomen? Iedereen begrijpt dat het erg is om een onvervulde kinderwens te hebben. Iedereen begrijpt dat het erg is om darmkanker te hebben. Maar kunnen we leed vertalen in euro's?
Ik persoonlijk vind de bestrijding van levensbedreigende ziektes en chronische pijnklachten op ene hoger plan staan dan vruchtbaarheidsbehandelingen. Maar ik zeg heel eerlijk; ik ken de pijn van een onvervulde kinderwens niet.
Vroegah, toen de huidige technieken en medicatie nog niet bestonden werd je zwanger... of niet.... Soms kreeg je geen kinderen, terwijl je ze wel wilde. Soms kreeg je wel kinderen, terwijl je geen bewuste kinderwens had.
Is het verdiet van de kinderlozen nu heftiger dan vroegah? Is het heftiger omdat we nu denken te kunnen kiezen voor kinderen? Is berusting nu moeilijker, omdat het niet alleen in de handen van God, maar ook in die van de medisch specialisten en zorgverzekeraars ligt?
Nu we 'kunnen kiezen', is het ineens een recht geworden?
De medische wetenschap zorgt voor meer mogelijkheden, meer hoop.... Niet alleen op het gebied van vruchtbaarheid, maar op alle vlakken van gezondheid. Maar mogelijkheden kosten geld en dan blijkt toch niet alles mogelijk. Dan moeten er weer keuzes worden gemaakt. Waar gaat ons kostbare ziektekosten-budget naartoe?
Gaan we daar ooit uitkomen? Iedereen begrijpt dat het erg is om een onvervulde kinderwens te hebben. Iedereen begrijpt dat het erg is om darmkanker te hebben. Maar kunnen we leed vertalen in euro's?
Ik persoonlijk vind de bestrijding van levensbedreigende ziektes en chronische pijnklachten op ene hoger plan staan dan vruchtbaarheidsbehandelingen. Maar ik zeg heel eerlijk; ik ken de pijn van een onvervulde kinderwens niet.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
donderdag 19 april 2007 16:31
Ik vind dat mijn stukje wel kant en wal raakt. Mensen die in de bloei van hun leven een kind willen, en daar ivf of wat dan ook bij nodig hebben, mogen dat best wel vergoed krijgen. Je zou misschien wel grenzen kunnen stellen aan hoe vaak etc, of een eigen bijdrage. En wat ik bedoel met ondoordacht kinderen krijgen dat hoef ik toch niet uit te leggen. Weet ik veel, 5 kids van 5 vaders en leven van een uitkering. Dat soort dingen. Dat mag van mij best wat minder. NOu Fleur, barst maar los.
