Kinderen
alle pijlers
Nee, ik eet lekker niet!
woensdag 27 maart 2013 21:18
Hoi!
Na veel wikken en wegen heb ik de knoop doorgehakt en plaats hier een berichtje.
Eigenlijk moet ik mijn verhaal gewoon even kwijt en hoop hier misschien wat herkenning en/ of tips te vinden...
Mijn zoon is 3,5 jaar en echt.... Het allerleukste, liefste, grappigste jongetje dat er op deze aardkloot rondloopt.
Maar.... Meneertje eet zó ontzettend slecht... In het begin (het begon rond zijn 2e jaar) dachten we: ach, het zal wel voorbij waaien. Maar nu, anderhalf jaar later, is er nog bijna niets veranderd. Het komt er op neer dat hij sowieso geen nieuwe dingen probeert en eigenlijk niets anders lust dan spinazie, witte bonen in tomatensaus(!), snijboontjes, bloemkool (paar hapjes) heel fijn geprakt met aardappel en een peutermenu spaghetti. Een pannenkoek vindt hij ook wel o.k. Qua fruit eet hij alleen appel, op brood qua hartig beleg alleen smeerworst en pindakaas. Zoete dingen gaan wel goed.
Ik analyseer me suf maar kom er niet uit. Hij geeft zelf aan dat hij van zacht eten houdt, maar paaseitjes, soepstengels en harde snoepjes gaan er wel in, dus een echt "stukjesissue" heeft hij niet.
Daarbij komt nog dat hij zijn avondeten absoluut niet zelf wil eten. Wij moeten hem dus nog voeren....
Nou ja, het komt er op neer dat er 's avonds een hoop stress is aan tafel.
Iemand hier die dit herkent? Lees graag ervaringen van anderen!
Groetjes van Lily
Na veel wikken en wegen heb ik de knoop doorgehakt en plaats hier een berichtje.
Eigenlijk moet ik mijn verhaal gewoon even kwijt en hoop hier misschien wat herkenning en/ of tips te vinden...
Mijn zoon is 3,5 jaar en echt.... Het allerleukste, liefste, grappigste jongetje dat er op deze aardkloot rondloopt.
Maar.... Meneertje eet zó ontzettend slecht... In het begin (het begon rond zijn 2e jaar) dachten we: ach, het zal wel voorbij waaien. Maar nu, anderhalf jaar later, is er nog bijna niets veranderd. Het komt er op neer dat hij sowieso geen nieuwe dingen probeert en eigenlijk niets anders lust dan spinazie, witte bonen in tomatensaus(!), snijboontjes, bloemkool (paar hapjes) heel fijn geprakt met aardappel en een peutermenu spaghetti. Een pannenkoek vindt hij ook wel o.k. Qua fruit eet hij alleen appel, op brood qua hartig beleg alleen smeerworst en pindakaas. Zoete dingen gaan wel goed.
Ik analyseer me suf maar kom er niet uit. Hij geeft zelf aan dat hij van zacht eten houdt, maar paaseitjes, soepstengels en harde snoepjes gaan er wel in, dus een echt "stukjesissue" heeft hij niet.
Daarbij komt nog dat hij zijn avondeten absoluut niet zelf wil eten. Wij moeten hem dus nog voeren....
Nou ja, het komt er op neer dat er 's avonds een hoop stress is aan tafel.
Iemand hier die dit herkent? Lees graag ervaringen van anderen!
Groetjes van Lily
donderdag 28 maart 2013 00:11
quote:belaaitafelt schreef op 28 maart 2013 @ 00:08:
[...]
Shit! Ik dacht even hoop aan de horizon te zien. Klein sprankje hoop dat er gewoon nog kinderen zijn die op een gegeven moment het huis uitgaan!
(nee hoor, ik was gewoon benieuwd, nieuwsgierig en ik liep te projecteren. Stiekem kreeg ik een beetje pijn in mijn buik, want over 5 jaar zijn de oudsten hier ook groot en voordat je het weet gaan ze allemaal volwassen dingen doen. Zoals een relatie nemen en op zichzelf wonen).
Wij konden vroeger gewoon veel makkelijker op onszelf dan tegenwoordig; was het maar zo'n feest !
Wil je niet dat ze zichzelf meteen al in de schuldren steken dan wonen ze nog wel een aantal jaren bij je hoor.
[...]
Shit! Ik dacht even hoop aan de horizon te zien. Klein sprankje hoop dat er gewoon nog kinderen zijn die op een gegeven moment het huis uitgaan!
(nee hoor, ik was gewoon benieuwd, nieuwsgierig en ik liep te projecteren. Stiekem kreeg ik een beetje pijn in mijn buik, want over 5 jaar zijn de oudsten hier ook groot en voordat je het weet gaan ze allemaal volwassen dingen doen. Zoals een relatie nemen en op zichzelf wonen).
Wij konden vroeger gewoon veel makkelijker op onszelf dan tegenwoordig; was het maar zo'n feest !
Wil je niet dat ze zichzelf meteen al in de schuldren steken dan wonen ze nog wel een aantal jaren bij je hoor.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 28 maart 2013 00:13
quote:Solomio schreef op 27 maart 2013 @ 23:58:
[...]
Ligt hier iig niet aan de opvoeding. Maar ik heb tenminste voordat jongste het kwam verstieren eventjes het gevoel gehad dat ik een briljante opvoeder was.
Toch leuk.
Toen ik alleen Tut nog maar had, kon ik erg veroordelend zijn.
Lekker makkelijk. Tut sliep met 3 dagen door. Tut was in een scheet en een zucht zindelijk. Tut at vanaf het begin alles mee. Tut haalde ( en haalt ) alleen maar negens en tienen op school. Is sociaal, meegaand, luisterd goed. En ga zo maar door.
En toen kwam Terror, en die sliep niet door. Bleef eindeloos aan mijn tiet hangen, anders huilde het. At en eet niet. Doet bijzonder vaak dingen die ik niet wil, en ga zo maar verder.
En toch krijgen ze dezelfde opvoeding. Maar Tut is Terror niet. En Terror is Tut niet..
Ik denk dat elke ouder een soort van Tut als eerste moet krijgen, dan wil je er nog wel 1. Krijg je een Terror als eerste dan denk je nog wel een keertje goed na
[...]
Ligt hier iig niet aan de opvoeding. Maar ik heb tenminste voordat jongste het kwam verstieren eventjes het gevoel gehad dat ik een briljante opvoeder was.
Toch leuk.
Toen ik alleen Tut nog maar had, kon ik erg veroordelend zijn.
Lekker makkelijk. Tut sliep met 3 dagen door. Tut was in een scheet en een zucht zindelijk. Tut at vanaf het begin alles mee. Tut haalde ( en haalt ) alleen maar negens en tienen op school. Is sociaal, meegaand, luisterd goed. En ga zo maar door.
En toen kwam Terror, en die sliep niet door. Bleef eindeloos aan mijn tiet hangen, anders huilde het. At en eet niet. Doet bijzonder vaak dingen die ik niet wil, en ga zo maar verder.
En toch krijgen ze dezelfde opvoeding. Maar Tut is Terror niet. En Terror is Tut niet..
Ik denk dat elke ouder een soort van Tut als eerste moet krijgen, dan wil je er nog wel 1. Krijg je een Terror als eerste dan denk je nog wel een keertje goed na
donderdag 28 maart 2013 00:55
Dat eten vind ik nog wel meevallen, maar dat voeren op 3,5 jarige leeftijd niet.
Eet hij wel zijn boterhammen zelf, zijn fruit, zijn toetje? Of voeren jullie die ook?
Hoe gaat het dan op het kdv of peuterspeelzaal, moeten ze hem daar ook voeren, of dwingt hij dat alleen bij jullie af.
Echt, ik zou daar radicaal mee stoppen. En er zelf geen strijd van maken. Dan eet hij maar echt wat minder, hij laat zichzelf heus niet verhongeren. Geef hem de verantwoordelijkheid, maar niet de regie.
Eet hij wel zijn boterhammen zelf, zijn fruit, zijn toetje? Of voeren jullie die ook?
Hoe gaat het dan op het kdv of peuterspeelzaal, moeten ze hem daar ook voeren, of dwingt hij dat alleen bij jullie af.
Echt, ik zou daar radicaal mee stoppen. En er zelf geen strijd van maken. Dan eet hij maar echt wat minder, hij laat zichzelf heus niet verhongeren. Geef hem de verantwoordelijkheid, maar niet de regie.
donderdag 28 maart 2013 07:20
donderdag 28 maart 2013 09:17
Marjon, hoe oud is jouw kindje dan?
Wij eten nu op de tijd dat onze kinderen honger hebben. We aten altijd om zes uur of half zeven maar dat kan nu echt niet meer. Vijf uur of half zes moet het op tafel staan. En als 1 van ons er dan niet is moet die maar na eten. Ik wil dat de kinderen leren dat we samen eten en dat we in principe allemaal hetzelfde eten.
TO, ik ben ook heel benieuwd of je hem alles moet voeren en of dat ergens anders ook zo gaat. Gaat je zoontje ook naar een KDV? Daar eten ze toch ook samen aan tafel? Wordt hij daar ook gevoerd?
Wij eten nu op de tijd dat onze kinderen honger hebben. We aten altijd om zes uur of half zeven maar dat kan nu echt niet meer. Vijf uur of half zes moet het op tafel staan. En als 1 van ons er dan niet is moet die maar na eten. Ik wil dat de kinderen leren dat we samen eten en dat we in principe allemaal hetzelfde eten.
TO, ik ben ook heel benieuwd of je hem alles moet voeren en of dat ergens anders ook zo gaat. Gaat je zoontje ook naar een KDV? Daar eten ze toch ook samen aan tafel? Wordt hij daar ook gevoerd?
donderdag 28 maart 2013 09:17
Toen ik je titel las, dacht ik meteen jammer dan. Vooral niet te veel aandacht aan geven. Hier ook periodes van meer en minder eten. Wij hebben maar één regel, je moet van alles een klein beetje proeven, maar verder mogen ze het zelf weten. Klaar met eten? Van tafel, dan kunnen wij rustig eten. Vooral geen drama van maken. En inderdaad, niet al te laat eten, dan is hij gewoon te moe, als dat gaat natuurlijk met werk etc. Eet hij op het kdv wel goed? Ik heb niet het hele topic gelezen. En vooral niet over zijn eetgedrag praten waar hij bij zit (dus niet bezorgd naar elkaar kijken etc.) Want dan heeft hij meteen door hoe belangrijk het is voor jullie.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
donderdag 28 maart 2013 09:32
Ik sluit me aan bij Belle73. Ik wilde net iets soortgelijks posten.
Vooral het zelf eten... laat het los. Zet hem eten voor zijn neus en laat het los. Wel zijn bordje opruimen als jullie klaar zijn. Dan is de eet-tijd voorbij. Bij mij krijgen ze dan ook niets anders tot de volgende maaltijd, onder het mom van: net had je geen honger, dan kan er nu ook geen koekje in. Maar ik ben sowieso streng (volgens sommigen): ze moeten ieder zoveel hapjes nemen als hun leeftijd. Anders geen toetje. Dat is de enige manier om ze te laten proeven. Ze zouden anders alleen het toetje eten. Het zijn zoetekauwen.
Maar terug naar jouw kind. De eerste dagen zal hij nog niet gaan eten, maar uiteindelijk valt het kwartje dat jullie hem echt niet gaan voeren, en gaat hij uiteindelijk wel eten. Al is het maar 1 hapje, hhang dan de vlag maar uit. Zo merkt hij dat het helemaal niet eng is.
Ik snap dat ik als buitenstaander makkelijk praten heb, maar ik heb het vaker in mijn omgeving gezien. Die kinderen blijven hun ouders manipuleren met eten/niet eten/eten weer uitspugen. Jij bepaalt wat hij eet, hij bepaalt hoeveel.
Vooral het zelf eten... laat het los. Zet hem eten voor zijn neus en laat het los. Wel zijn bordje opruimen als jullie klaar zijn. Dan is de eet-tijd voorbij. Bij mij krijgen ze dan ook niets anders tot de volgende maaltijd, onder het mom van: net had je geen honger, dan kan er nu ook geen koekje in. Maar ik ben sowieso streng (volgens sommigen): ze moeten ieder zoveel hapjes nemen als hun leeftijd. Anders geen toetje. Dat is de enige manier om ze te laten proeven. Ze zouden anders alleen het toetje eten. Het zijn zoetekauwen.
Maar terug naar jouw kind. De eerste dagen zal hij nog niet gaan eten, maar uiteindelijk valt het kwartje dat jullie hem echt niet gaan voeren, en gaat hij uiteindelijk wel eten. Al is het maar 1 hapje, hhang dan de vlag maar uit. Zo merkt hij dat het helemaal niet eng is.
Ik snap dat ik als buitenstaander makkelijk praten heb, maar ik heb het vaker in mijn omgeving gezien. Die kinderen blijven hun ouders manipuleren met eten/niet eten/eten weer uitspugen. Jij bepaalt wat hij eet, hij bepaalt hoeveel.
Home is where your wifi connects automatically.
donderdag 28 maart 2013 09:37
En schep vooral niet teveel op zijn bord, want dan zakt de moed hem meteen in de schoenen. Laat je hem wel eens helpen met koken? Hier is vooral pasta favoriet en met name holle pasta. Ze steken dan hun vingers erin en eten die dan zo op. Mijn kinderen eten dus vaker met hun handen dan met bestek, maar goed, ze leren vast nog wel eens met bestek eten. En het eten moet vooral op eet temperatuur zijn. Zo'n hete hap is ook niet echt aantrekkelijk. Dus ik gooi de gekookte pasta in het vergiet en spoel een klein deel nog eens goed met koud water. Of ik leg het eten voor de kinderen alvast op hun bord en maak dan de rest af. Dan is het in ieder geval redelijk afgekoeld voordat zij beginnen.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
donderdag 28 maart 2013 09:46
quote:blijfgewoonbianca schreef op 27 maart 2013 @ 22:34:
[...]
Makkelijke eters..... dan heb je mazzel. Ligt - volgens mij - zelden aan de opvoeding.
Eens.
Ik heb twee kinderen. Een eet alles, de ander lust zogezegd niks.
Maar het gaat wel steeds beter. Hij is toch meer dingen gaan lusten en hij vindt het geen probleem om iets nieuws te proberen. Wel eet hij gewoon weinig qua hoeveelheden. Dan schept hij al minder op en dan nog krijgt hij het niet op. Meestal moet hij van ons dan nog de helft eten van wat hij over heeft en dan is het goed.
Er zijn een paar dingen die hij echt niet lust, dus dat hoeft van mij dus ook niet meer. Ze zeggen wel eens dat kinderen iets 10 keer moeten proeven, voordat ze de smaak waarderen, maar mijn zoon heeft tomatensaus al 200 keer geproefd en lust het nog steeds niet. Nou, dan ben ik er klaar mee hoor. (gek genoeg lust hij dan wel weer tomatensaus op een pizza. En nee, die is niet anders. Tomatensaus die ik over heb van de pasta vries ik in en gooi die later op de pizza. Maar wat niet weet, wat niet deert he)
[...]
Makkelijke eters..... dan heb je mazzel. Ligt - volgens mij - zelden aan de opvoeding.
Eens.
Ik heb twee kinderen. Een eet alles, de ander lust zogezegd niks.
Maar het gaat wel steeds beter. Hij is toch meer dingen gaan lusten en hij vindt het geen probleem om iets nieuws te proberen. Wel eet hij gewoon weinig qua hoeveelheden. Dan schept hij al minder op en dan nog krijgt hij het niet op. Meestal moet hij van ons dan nog de helft eten van wat hij over heeft en dan is het goed.
Er zijn een paar dingen die hij echt niet lust, dus dat hoeft van mij dus ook niet meer. Ze zeggen wel eens dat kinderen iets 10 keer moeten proeven, voordat ze de smaak waarderen, maar mijn zoon heeft tomatensaus al 200 keer geproefd en lust het nog steeds niet. Nou, dan ben ik er klaar mee hoor. (gek genoeg lust hij dan wel weer tomatensaus op een pizza. En nee, die is niet anders. Tomatensaus die ik over heb van de pasta vries ik in en gooi die later op de pizza. Maar wat niet weet, wat niet deert he)
donderdag 28 maart 2013 09:53
En wat het kind van TO betreft: die eet toch gewoon de dingen die een kind minimaal moet eten om genoeg voedingsstoffen binnen te krijgen? En dan zijn het maar 4 soorten groente....nou en. Blender gewoon andere groente door de tomatensaus en dan weet hij het niet, maar eet het lekker wel.
Kop op TO, ik heb als kind een tijdje geleefd op witte boterhammen met appelstroop, iets anders lustte ik niet. Later kwamen daar sperziebonen en kipfilet bij, maar nu eet ik alles. Dus het komt echt goed. En als hij als volwassene nog steeds niks lust is het jouw probleem niet meer.
Dat gevoerd willen worden, daar zou ik wel wat aan doen. Vind hij het moeilijk om met bestek te eten? Misschien kun je een tussenvorm creëren door zelf een hap op de lepel te scheppen en dat hij dan zelf de lepel pakt en in zijn mond stopt.
Kop op TO, ik heb als kind een tijdje geleefd op witte boterhammen met appelstroop, iets anders lustte ik niet. Later kwamen daar sperziebonen en kipfilet bij, maar nu eet ik alles. Dus het komt echt goed. En als hij als volwassene nog steeds niks lust is het jouw probleem niet meer.
Dat gevoerd willen worden, daar zou ik wel wat aan doen. Vind hij het moeilijk om met bestek te eten? Misschien kun je een tussenvorm creëren door zelf een hap op de lepel te scheppen en dat hij dan zelf de lepel pakt en in zijn mond stopt.
donderdag 28 maart 2013 11:09
@ keatje die van mij is 20 mnd en mijn man is inderdaad ook rond 6 uur thuis
hij eet om kwart over 5 en dit gaat goed
hij gaat als wij gaan eten in de kinderstoel bij ons met iets te eten wat kleins zodat hij wel leert dat als we gezamelijk aan tafel moeten zitten
misschien niet helemaal te vergelijken met een kind van 3
maar die van mij is nu na zijn warme prak echt weer gezellig (bloedsuiker???) en zit er gezellig bij
voorheen was het drama huilen enz
het gekke is toen hij later at met ons gelijk wilde hij persee zelf eten en ging er meer naast als in en huilen dat het niet lukte en nu laat zich hij door mij voeren
we zijn dan wel rustig met zijn 2 denkt dat dat er ook mee te maken heeft
begrijp TO wel zou denk ook gewoon blijven voeren als hij daardoor zou eten
je weet het toch nooit ik wil TO verder niet ongerust maken maar mijn neefje heeft asperge en is 10 kan nog steeds zelf zijn brood niet klaar maken
kan je wel zeggen je moet anders krijg je niks maar dat werkt ook niet ergotherapeut en hele ratteplan erbij geweest
en wat een frustratie had mij zus met kindje jonger leeftijd toen ze nog niet wisten wat er mankeerde
en juist met eten en zelf aankleden veterstrikken nichtje van 5 was sneller
ik ben daardoor meer van maak het gezelliger en makkelijker en geen strijd maken
hij eet om kwart over 5 en dit gaat goed
hij gaat als wij gaan eten in de kinderstoel bij ons met iets te eten wat kleins zodat hij wel leert dat als we gezamelijk aan tafel moeten zitten
misschien niet helemaal te vergelijken met een kind van 3
maar die van mij is nu na zijn warme prak echt weer gezellig (bloedsuiker???) en zit er gezellig bij
voorheen was het drama huilen enz
het gekke is toen hij later at met ons gelijk wilde hij persee zelf eten en ging er meer naast als in en huilen dat het niet lukte en nu laat zich hij door mij voeren
we zijn dan wel rustig met zijn 2 denkt dat dat er ook mee te maken heeft
begrijp TO wel zou denk ook gewoon blijven voeren als hij daardoor zou eten
je weet het toch nooit ik wil TO verder niet ongerust maken maar mijn neefje heeft asperge en is 10 kan nog steeds zelf zijn brood niet klaar maken
kan je wel zeggen je moet anders krijg je niks maar dat werkt ook niet ergotherapeut en hele ratteplan erbij geweest
en wat een frustratie had mij zus met kindje jonger leeftijd toen ze nog niet wisten wat er mankeerde
en juist met eten en zelf aankleden veterstrikken nichtje van 5 was sneller
ik ben daardoor meer van maak het gezelliger en makkelijker en geen strijd maken
donderdag 28 maart 2013 11:38
quote:meryan schreef op 27 maart 2013 @ 21:31:
[...]
Werkt niet voor extreem slechte eters. Mijn oudste is er ook zo 1, die heeft toch echt een andere aanpak nodig.
Die happen gaan er niet in, hoe lang we ook aan tafel blijven zitten.
Wie is er de baas in huis? Jij (en je man) toch?! Als jij zegt dat hij moet proeven, dan moet hij proeven.
Zo ben ik ook opgevoed en ik lust alles.
[...]
Werkt niet voor extreem slechte eters. Mijn oudste is er ook zo 1, die heeft toch echt een andere aanpak nodig.
Die happen gaan er niet in, hoe lang we ook aan tafel blijven zitten.
Wie is er de baas in huis? Jij (en je man) toch?! Als jij zegt dat hij moet proeven, dan moet hij proeven.
Zo ben ik ook opgevoed en ik lust alles.
donderdag 28 maart 2013 11:52
Mijn zoontje at verschrikkelijk.
Wat hij al in zijn mond stopte hamsterde hij bij elkaar in zijn wangen en kon het daar tijden houden.
Als hij dan moest doorslikken begon hij te kokhalzen en vaak uiteindelijk over te geven.
Uiteindelijk bleek hij enorm vergrote keelamandelen te hebben,
die zijn vorig jaar geknipt en er is een wereld voor ons open gegaan! Hij eet! Hij is nog wel wat kritisch en dat komt duidelijk van zijn vaders genen, maar wat hij eet gaat goed en snel!
Denk dus niet alleen aan zijn wil, maar probeer ook uit te sluiten of er niets medisch speelt.
Het gekke was hier overigens dat brood en andere dingen waar echt op gekauwd moest worden wel goed gingen. Het ging voornamelijk om een bepaalde structuur.
Wat hij al in zijn mond stopte hamsterde hij bij elkaar in zijn wangen en kon het daar tijden houden.
Als hij dan moest doorslikken begon hij te kokhalzen en vaak uiteindelijk over te geven.
Uiteindelijk bleek hij enorm vergrote keelamandelen te hebben,
die zijn vorig jaar geknipt en er is een wereld voor ons open gegaan! Hij eet! Hij is nog wel wat kritisch en dat komt duidelijk van zijn vaders genen, maar wat hij eet gaat goed en snel!
Denk dus niet alleen aan zijn wil, maar probeer ook uit te sluiten of er niets medisch speelt.
Het gekke was hier overigens dat brood en andere dingen waar echt op gekauwd moest worden wel goed gingen. Het ging voornamelijk om een bepaalde structuur.
Follow your heart, but take your brain with you....
donderdag 28 maart 2013 12:02
quote:Belle73 schreef op 28 maart 2013 @ 11:46:
Ha, ha, truffelmafia, jij geeft het kind dus zijn zin. Want hij wil er een machtsstrijd van maken en zo gebeurt dat dus.
Machtsstrijd? Nee hoor!
Was nooit bij ons thuis. Mijn ouders hadden gewoon die - hoe noem je dat? - overmacht op ons, dat wij deden wat zij zeiden. Wij móesten proeven en dat is altijd zonder machtsstrijd gegaan hoor. Dat lieten m'n ouders niet toe.
Ha, ha, truffelmafia, jij geeft het kind dus zijn zin. Want hij wil er een machtsstrijd van maken en zo gebeurt dat dus.
Machtsstrijd? Nee hoor!
Was nooit bij ons thuis. Mijn ouders hadden gewoon die - hoe noem je dat? - overmacht op ons, dat wij deden wat zij zeiden. Wij móesten proeven en dat is altijd zonder machtsstrijd gegaan hoor. Dat lieten m'n ouders niet toe.
donderdag 28 maart 2013 12:12
quote:Truffelmaffia schreef op 28 maart 2013 @ 12:02:
[...]
Machtsstrijd? Nee hoor!
Was nooit bij ons thuis. Mijn ouders hadden gewoon die - hoe noem je dat? - overmacht op ons, dat wij deden wat zij zeiden. Wij móesten proeven en dat is altijd zonder machtsstrijd gegaan hoor. Dat lieten m'n ouders niet toe.Eens met Truffel. Ik begrijp niets van die 'de strijd niet aan gaan' meningen hier.
[...]
Machtsstrijd? Nee hoor!
Was nooit bij ons thuis. Mijn ouders hadden gewoon die - hoe noem je dat? - overmacht op ons, dat wij deden wat zij zeiden. Wij móesten proeven en dat is altijd zonder machtsstrijd gegaan hoor. Dat lieten m'n ouders niet toe.Eens met Truffel. Ik begrijp niets van die 'de strijd niet aan gaan' meningen hier.
donderdag 28 maart 2013 14:03
quote:Truffelmaffia schreef op 28 maart 2013 @ 11:38:
[...]Wie is er de baas in huis? Jij (en je man) toch?! Als jij zegt dat hij moet proeven, dan moet hij proeven.
Zo ben ik ook opgevoed en ik lust alles.
Volgens mij ligt dat echt aan het kind. Hier twee kinderen van 5,5 en 3. De oudste ee alles, behalve soep en salade. De jongste eet alleen geen pindakaas. Proeven doen ze makkelijk.
Ik heb echt nie de illusie dat dat aan mij ligt. Ik heb gewoon geluk (luisterden ze op alle fronten maar zo goed!!
)
[...]Wie is er de baas in huis? Jij (en je man) toch?! Als jij zegt dat hij moet proeven, dan moet hij proeven.
Zo ben ik ook opgevoed en ik lust alles.
Volgens mij ligt dat echt aan het kind. Hier twee kinderen van 5,5 en 3. De oudste ee alles, behalve soep en salade. De jongste eet alleen geen pindakaas. Proeven doen ze makkelijk.
Ik heb echt nie de illusie dat dat aan mij ligt. Ik heb gewoon geluk (luisterden ze op alle fronten maar zo goed!!
)
donderdag 28 maart 2013 15:53
quote:Truffelmaffia schreef op 28 maart 2013 @ 12:02:
[...]
Machtsstrijd? Nee hoor!
Was nooit bij ons thuis. Mijn ouders hadden gewoon die - hoe noem je dat? - overmacht op ons, dat wij deden wat zij zeiden. Wij móesten proeven en dat is altijd zonder machtsstrijd gegaan hoor. Dat lieten m'n ouders niet toe.
En als een 2 1/2 jarige zijn oogjes en mond dicht knijpt, met zijn hoofdje gaat schudden en van zich af gaat slaan en schoppen? Dan knijp jij het neusje dicht? Knap hoor. Ik wil het je wel eens zien doen als je zelf kinderen hebt.
Slapen en eten kan je niet dwingen.
[...]
Machtsstrijd? Nee hoor!
Was nooit bij ons thuis. Mijn ouders hadden gewoon die - hoe noem je dat? - overmacht op ons, dat wij deden wat zij zeiden. Wij móesten proeven en dat is altijd zonder machtsstrijd gegaan hoor. Dat lieten m'n ouders niet toe.
En als een 2 1/2 jarige zijn oogjes en mond dicht knijpt, met zijn hoofdje gaat schudden en van zich af gaat slaan en schoppen? Dan knijp jij het neusje dicht? Knap hoor. Ik wil het je wel eens zien doen als je zelf kinderen hebt.
Slapen en eten kan je niet dwingen.
donderdag 28 maart 2013 15:57
quote:-kaetje- schreef op 28 maart 2013 @ 15:53:
[...]
En als een 2 1/2 jarige zijn oogjes en mond dicht knijpt, met zijn hoofdje gaat schudden en van zich af gaat slaan en schoppen? Dan knijp jij het neusje dicht? Knap hoor. Ik wil het je wel eens zien doen als je zelf kinderen hebt.
Slapen en eten kan je niet dwingen.
Mijn man en ik zijn inderdaad de baas in huis en precies daarom haal ik de macht die mijn kinderen over het eten zijn bij ze weg. Door net te doen alsof het me niet boeit. Dan wordt het geen machtsmiddel voor ze.
[...]
En als een 2 1/2 jarige zijn oogjes en mond dicht knijpt, met zijn hoofdje gaat schudden en van zich af gaat slaan en schoppen? Dan knijp jij het neusje dicht? Knap hoor. Ik wil het je wel eens zien doen als je zelf kinderen hebt.
Slapen en eten kan je niet dwingen.
Mijn man en ik zijn inderdaad de baas in huis en precies daarom haal ik de macht die mijn kinderen over het eten zijn bij ze weg. Door net te doen alsof het me niet boeit. Dan wordt het geen machtsmiddel voor ze.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
donderdag 28 maart 2013 16:25
Hoi TO, hier heel veel ervaring met slechte eter. Mijn dochter wordt binnenkort 6, en is altijd een slechte eter geweest. Nu ik haar zus zie (net 1 jaar), zie ik ook een heel duidelijk verschil. Oudste is ooik nooit nieuwsgierig geweest naar eten, heeft van begin af aan weinig willen proeven e.d. Jongste proeft alles (al dan niet eetbaar), en als het eetbaar is, slikt ze het door.
Maar goed, het niet-eten van de oudste heeft mij soms echt tot waanzin gedreven. Wat bij ons heeft gewerkt was gewoon LOSLATEN. En moeilijk dat het was!!! Maar het heeft wel gezorgd voor gezelligheid aan tafel. En ik zie nu dat er steeds meer dingen zijn die ze wil eten en proeven. Laatst had ze uit eigen initiatief lasagna opgeschept en opgegeten, mijn ogen vielen zowat uit hun oogkassen van verbazing.
Een paar regels die we erbij hanteerden:
- geen tussendoortjes vanaf ong. één uur voor etenstijd. Oog geen sapjes oid. Water of een paar plakjes komkommer (als ze echt vergaat van de honger)
- er wordt niet iets anders voor haar gekookt (wel eten apart aanbieden, zodat er altijd iets op tafel is wat ze wel wil eten, dus de saus en de pasta apart, aardappels en de groente apart, rijst en de saus apart, niet door elkaar, etc)
- ze krijgt geen boterham o.i.d. als ze niets anders lust. Ook niet als ze 's nachts honger heeft, dan moet ze tot het ontbijt wachten.
- Wel altijd toetje blijven geven (één portie, meestal fruit, yoghurt of iets anders gezonds).
Bij ons heeft het iig voor ontspannen ouders en kinderen gezorgd. En het trekt dus langzamerhand bij. Maar het is heel moeilijk, ik weet het.
Veel sterkte ermee.
Maar goed, het niet-eten van de oudste heeft mij soms echt tot waanzin gedreven. Wat bij ons heeft gewerkt was gewoon LOSLATEN. En moeilijk dat het was!!! Maar het heeft wel gezorgd voor gezelligheid aan tafel. En ik zie nu dat er steeds meer dingen zijn die ze wil eten en proeven. Laatst had ze uit eigen initiatief lasagna opgeschept en opgegeten, mijn ogen vielen zowat uit hun oogkassen van verbazing.
Een paar regels die we erbij hanteerden:
- geen tussendoortjes vanaf ong. één uur voor etenstijd. Oog geen sapjes oid. Water of een paar plakjes komkommer (als ze echt vergaat van de honger)
- er wordt niet iets anders voor haar gekookt (wel eten apart aanbieden, zodat er altijd iets op tafel is wat ze wel wil eten, dus de saus en de pasta apart, aardappels en de groente apart, rijst en de saus apart, niet door elkaar, etc)
- ze krijgt geen boterham o.i.d. als ze niets anders lust. Ook niet als ze 's nachts honger heeft, dan moet ze tot het ontbijt wachten.
- Wel altijd toetje blijven geven (één portie, meestal fruit, yoghurt of iets anders gezonds).
Bij ons heeft het iig voor ontspannen ouders en kinderen gezorgd. En het trekt dus langzamerhand bij. Maar het is heel moeilijk, ik weet het.
Veel sterkte ermee.
donderdag 28 maart 2013 16:29
quote:Truffelmaffia schreef op 28 maart 2013 @ 12:02:
[...]
Machtsstrijd? Nee hoor!
Was nooit bij ons thuis. Mijn ouders hadden gewoon die - hoe noem je dat? - overmacht op ons, dat wij deden wat zij zeiden. Wij móesten proeven en dat is altijd zonder machtsstrijd gegaan hoor. Dat lieten m'n ouders niet toe.
Overwicht, niet overmacht. Overmacht is als er iets gebeurt dat je niet had kunnen voorkomen. En overwicht heb ik echt wel hoor. Ik voel alleen niet zo de behoefte mijn machtspositie als moeder te gebruiken of misbruiken om mijn zin door te drijven. Ik lust tenslotte ook niet alles, wel heel veel, maar niet alles.
En daarbij, ik heb 5 kinderen waarvan een aantal met mijn magere figuur en razendsnelle stofwisseling. Tot ze wat groter waren, rond een jaar of 5, was genoeg eten soms best lastig. Ik heb het geluk dat ze echt veel lusten (met maar heel af en toe "lusiknie!") en nu ze ouder zijn ook (veel) meer eten. Ze begrijpen nu zelf ook dat het belangrijk is dat we voldoende eten omdat we anders te licht worden en dat daar vervelende lichamelijke consequenties bij komen kijken. Had ik toen ze klein waren van eten een drama gemaakt dan hadden ze daar nu waarschijnlijk nog een aversie tegen gehad. Enig idee hoeveel volwassen er rondlopen met een verstoorde relatie met eten? Kinderen dwingen te eten lijkt me daar een prima voedingsbodem voor. Dat wil ik ze niet aandoen.
Eten probeer ik juist zo leuk voor ze te maken. Probeer ze nieuwsgierig te maken, veel verschillende etenswaren aan te bieden, ze mogen me helpen met bedenken wat we gaan eten als ze dat willen of dat ik op verzoek iets kook, ze mogen me helpen met koken of bakken als ze daar zin in hebben, we zoeken samen dingen op (internet) als ze zich bijvoorbeeld afvragen hoe een ananas groeit, enzovoort.
En lusten ze iets echt, echt, echt niet, nou dan krijgen ze wat anders (vervangende groenten/vlees/saus en zo, ik vervang geen warme maaltijd met brood met chocopasta bijvoorbeeld). Zolang ze verder goed eten kan ik daar niet van wakker liggen hoor. Ze zijn gezond, al moeten we het gewicht goed in de gaten houden. En er zijn genoeg andere, belangrijkere, dingen om me druk over te maken.
[...]
Machtsstrijd? Nee hoor!
Was nooit bij ons thuis. Mijn ouders hadden gewoon die - hoe noem je dat? - overmacht op ons, dat wij deden wat zij zeiden. Wij móesten proeven en dat is altijd zonder machtsstrijd gegaan hoor. Dat lieten m'n ouders niet toe.
Overwicht, niet overmacht. Overmacht is als er iets gebeurt dat je niet had kunnen voorkomen. En overwicht heb ik echt wel hoor. Ik voel alleen niet zo de behoefte mijn machtspositie als moeder te gebruiken of misbruiken om mijn zin door te drijven. Ik lust tenslotte ook niet alles, wel heel veel, maar niet alles.
En daarbij, ik heb 5 kinderen waarvan een aantal met mijn magere figuur en razendsnelle stofwisseling. Tot ze wat groter waren, rond een jaar of 5, was genoeg eten soms best lastig. Ik heb het geluk dat ze echt veel lusten (met maar heel af en toe "lusiknie!") en nu ze ouder zijn ook (veel) meer eten. Ze begrijpen nu zelf ook dat het belangrijk is dat we voldoende eten omdat we anders te licht worden en dat daar vervelende lichamelijke consequenties bij komen kijken. Had ik toen ze klein waren van eten een drama gemaakt dan hadden ze daar nu waarschijnlijk nog een aversie tegen gehad. Enig idee hoeveel volwassen er rondlopen met een verstoorde relatie met eten? Kinderen dwingen te eten lijkt me daar een prima voedingsbodem voor. Dat wil ik ze niet aandoen.
Eten probeer ik juist zo leuk voor ze te maken. Probeer ze nieuwsgierig te maken, veel verschillende etenswaren aan te bieden, ze mogen me helpen met bedenken wat we gaan eten als ze dat willen of dat ik op verzoek iets kook, ze mogen me helpen met koken of bakken als ze daar zin in hebben, we zoeken samen dingen op (internet) als ze zich bijvoorbeeld afvragen hoe een ananas groeit, enzovoort.
En lusten ze iets echt, echt, echt niet, nou dan krijgen ze wat anders (vervangende groenten/vlees/saus en zo, ik vervang geen warme maaltijd met brood met chocopasta bijvoorbeeld). Zolang ze verder goed eten kan ik daar niet van wakker liggen hoor. Ze zijn gezond, al moeten we het gewicht goed in de gaten houden. En er zijn genoeg andere, belangrijkere, dingen om me druk over te maken.
donderdag 28 maart 2013 18:07
quote:-kaetje- schreef op 28 maart 2013 @ 09:17:
TO, ik ben ook heel benieuwd of je hem alles moet voeren en of dat ergens anders ook zo gaat. Gaat je zoontje ook naar een KDV? Daar eten ze toch ook samen aan tafel? Wordt hij daar ook gevoerd?
Hoi,
Nee niet alles hoeft gevoerd te worden... Brood, fruit enz. eet hij zelf. Het is alleen het avondeten.
TO, ik ben ook heel benieuwd of je hem alles moet voeren en of dat ergens anders ook zo gaat. Gaat je zoontje ook naar een KDV? Daar eten ze toch ook samen aan tafel? Wordt hij daar ook gevoerd?
Hoi,
Nee niet alles hoeft gevoerd te worden... Brood, fruit enz. eet hij zelf. Het is alleen het avondeten.
donderdag 28 maart 2013 18:10
quote:Welpie schreef op 28 maart 2013 @ 09:32:
Ik sluit me aan bij Belle73. Ik wilde net iets soortgelijks posten.
Maar terug naar jouw kind. De eerste dagen zal hij nog niet gaan eten, maar uiteindelijk valt het kwartje dat jullie hem echt niet gaan voeren, en gaat hij uiteindelijk wel eten. Al is het maar 1 hapje, hhang dan de vlag maar uit. Zo merkt hij dat het helemaal niet eng is.
Ik snap dat ik als buitenstaander makkelijk praten heb, maar ik heb het vaker in mijn omgeving gezien. Die kinderen blijven hun ouders manipuleren met eten/niet eten/eten weer uitspugen. Jij bepaalt wat hij eet, hij bepaalt hoeveel.
Hoi,
Ja... Dat voeren moet echt klaar zijn. Weet je, het is vooral mijn eigen angst denk ik. Als ik hem niet voer, eet hij niks. De knop moet even om. Jullie reacties helpen me echt enorm!!!
Ik sluit me aan bij Belle73. Ik wilde net iets soortgelijks posten.
Maar terug naar jouw kind. De eerste dagen zal hij nog niet gaan eten, maar uiteindelijk valt het kwartje dat jullie hem echt niet gaan voeren, en gaat hij uiteindelijk wel eten. Al is het maar 1 hapje, hhang dan de vlag maar uit. Zo merkt hij dat het helemaal niet eng is.
Ik snap dat ik als buitenstaander makkelijk praten heb, maar ik heb het vaker in mijn omgeving gezien. Die kinderen blijven hun ouders manipuleren met eten/niet eten/eten weer uitspugen. Jij bepaalt wat hij eet, hij bepaalt hoeveel.
Hoi,
Ja... Dat voeren moet echt klaar zijn. Weet je, het is vooral mijn eigen angst denk ik. Als ik hem niet voer, eet hij niks. De knop moet even om. Jullie reacties helpen me echt enorm!!!
donderdag 28 maart 2013 18:13
quote:Tama schreef op 28 maart 2013 @ 16:25:
Een paar regels die we erbij hanteerden:
- geen tussendoortjes vanaf ong. één uur voor etenstijd. Oog geen sapjes oid. Water of een paar plakjes komkommer (als ze echt vergaat van de honger)
- er wordt niet iets anders voor haar gekookt (wel eten apart aanbieden, zodat er altijd iets op tafel is wat ze wel wil eten, dus de saus en de pasta apart, aardappels en de groente apart, rijst en de saus apart, niet door elkaar, etc)
- ze krijgt geen boterham o.i.d. als ze niets anders lust. Ook niet als ze 's nachts honger heeft, dan moet ze tot het ontbijt wachten.
- Wel altijd toetje blijven geven (één portie, meestal fruit, yoghurt of iets anders gezonds).
Bij ons heeft het iig voor ontspannen ouders en kinderen gezorgd. En het trekt dus langzamerhand bij. Maar het is heel moeilijk, ik weet het.
Veel sterkte ermee.Dank je wel! Ik neem je tips ter harte. Een toetje slaan we nooit over. Ik vind het onzin om hem daar mee te straffen. Daarbij zitten er ook voedingsstoffen in...
Een paar regels die we erbij hanteerden:
- geen tussendoortjes vanaf ong. één uur voor etenstijd. Oog geen sapjes oid. Water of een paar plakjes komkommer (als ze echt vergaat van de honger)
- er wordt niet iets anders voor haar gekookt (wel eten apart aanbieden, zodat er altijd iets op tafel is wat ze wel wil eten, dus de saus en de pasta apart, aardappels en de groente apart, rijst en de saus apart, niet door elkaar, etc)
- ze krijgt geen boterham o.i.d. als ze niets anders lust. Ook niet als ze 's nachts honger heeft, dan moet ze tot het ontbijt wachten.
- Wel altijd toetje blijven geven (één portie, meestal fruit, yoghurt of iets anders gezonds).
Bij ons heeft het iig voor ontspannen ouders en kinderen gezorgd. En het trekt dus langzamerhand bij. Maar het is heel moeilijk, ik weet het.
Veel sterkte ermee.Dank je wel! Ik neem je tips ter harte. Een toetje slaan we nooit over. Ik vind het onzin om hem daar mee te straffen. Daarbij zitten er ook voedingsstoffen in...
donderdag 28 maart 2013 18:15
quote:belaaitafelt schreef op 27 maart 2013 @ 22:38:
[...]
Gut.... Het is hier soms net een kudde sprinkhanen.
'hohoooi ....... Mogen wij wat eten?'
Kast leeg.
Koelkast leeg.
Weg kinderen.
Zelfs de komkommer, sla en paprika zijn dan op.Hahahaha, ik heb echt dubbel gelegen om deze post. Relativerend!
[...]
Gut.... Het is hier soms net een kudde sprinkhanen.
'hohoooi ....... Mogen wij wat eten?'
Kast leeg.
Koelkast leeg.
Weg kinderen.
Zelfs de komkommer, sla en paprika zijn dan op.Hahahaha, ik heb echt dubbel gelegen om deze post. Relativerend!
