Psyche
alle pijlers
En nu even eerlijk....
vrijdag 8 februari 2008 om 21:56
Dus ik wil geen politiek correcte antwoorden, gedachten ingegeven door Oprah Winfrey of God (al worden die vaak als eenheid gezien), geen Moeder Theresa-achtige zalvende woorden of onrealistische benaderingen.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
Mijn vraagstelling luidt als volgt: zijn er mensen die absoluut nergens goed in zijn, die eigenlijk niets kunnen, mislukt zijn op sociaal gebied, a-muzikaal zijn, een voorgebakken lasagneschotel als hoogtepunt van hun kookkunst beschouwen, niet kunnen studeren en een te slap karakter hebben om naar de sportschool te gaan om de bierbuik/vetrollen weg te trainen?
Ik denk persoonlijk van wel.
En helaas schaar ik mijzelf ook onder die categorie. Maar het gaat om meningen, dus ik ben benieuwd.
zondag 10 februari 2008 om 14:46
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
zondag 10 februari 2008 om 14:47
Minny, normaalgesproken wijs ik mensen er ook niet op. Ik praat er nu enkel over omdat ik je reactie op Shining zo heftig vond overkomen.
Ik stoor me er persoonlijk ook niet aan trouwens.
Ik zeg wel eens iets van 'mits' en 'tenzij', omdat zo de boodschap nogal anders over kan komen. Dus dan wil ik nog wel eens vragen 'bedoel je nu A of bedoel je nu B, ik dénk dat je B bedoelt, dus dan moet je écht ff je mits in een tenzij veranderen'. Dat is eerder goed bedoeld
Ik stoor me er persoonlijk ook niet aan trouwens.
Ik zeg wel eens iets van 'mits' en 'tenzij', omdat zo de boodschap nogal anders over kan komen. Dus dan wil ik nog wel eens vragen 'bedoel je nu A of bedoel je nu B, ik dénk dat je B bedoelt, dus dan moet je écht ff je mits in een tenzij veranderen'. Dat is eerder goed bedoeld
zondag 10 februari 2008 om 14:49
Ik durfde en wilde ze helemaal niet doen, maar ik moest! Was een verplicht deel van het onderzoek destijds. Ik vond het allang geweldig dat ik tot één van de beste leerlingen van de klas behoorde zonder al te hard te leren.
Oh, nou zou ik in theorie wel die organisatie kunnen aanklagen en geld kunnen eisen omdat ik nu een heel trauma heb door die test. Als dat nou niet slim is!
*Ja ja, dat was een heel flauw grapje van tante Kat!*
zondag 10 februari 2008 om 14:51
Vlinder, ik vind het altijd réuze interessant, het IQ van de mensen om mij heen Zolang ze maar lager dan ik scoren, anders wil ik niet met ze omgaan natuurlijk
Nee onzin natuurlijk, het interesseert me in wezen vrij weinig.
Ik vind het dan weer wel belangrijk dat je goed kan praten met de mensen die het dichtst bij je staan. Dat ze een brede interesse hebben, logisch kunnen redeneren.
Zolang ze maar lager dan ik scoren, anders wil ik niet met ze omgaan natuurlijk Nee onzin natuurlijk, het interesseert me in wezen vrij weinig.
Ik vind het dan weer wel belangrijk dat je goed kan praten met de mensen die het dichtst bij je staan. Dat ze een brede interesse hebben, logisch kunnen redeneren.
zondag 10 februari 2008 om 14:52
Ik voel me wel vaak anders, ja. En ik bedoel niet beter, maar anders. Een andere belevingswereld, zoals een schizofreen type dat ook heeft. Op de site van de mensa kun je dat ook lezen en ik kreeg een mailtje van een forummer die mij ook uitlegde hoe zij zich voelde met een te hoog IQ. Dit is geen slachtoffergedrag of mezelf boven iemand plaatsen, maar iets waar je moeite voor moet doen om ermee om te gaan. Vandaar dat ik heb gezegd dat ik liever een hoog EQ had en een aardig IQ van 120 ofzo.
zondag 10 februari 2008 om 14:54
zondag 10 februari 2008 om 14:58
Ja, Lindy, inderdaad! Was wel even een omschakeling, wordt je eerst altijd geprezen ben je opeens weer gewoon middelmatig. Net als van de lagere school naar de middelbare school, eerst de oudste en stoerste, na de vakantie..... Lijkt me ook lastig voor heel mooie meiden trouwens, eerst lijkt iedereen je mooi te vinden, en dan beland je in de modellenwereld en ben je opeens te dik, te lelijk, te klein, te....noem maar op. Kan me voorstellen dat die jonge meiden wel eens naar de coke grijpen om dat te kunnen behapstukken.
zondag 10 februari 2008 om 15:00
zondag 10 februari 2008 om 15:01
:
Ik deed nooit wat op school. Ik was toen ook al heel praktisch ingesteld; als ik zonder leren een voldoende kan halen, waarom zou ik me dan vreselijk in het zweet werken en mijn vrije tijd verdoen met leren om een hóóg cijfer te halen? Dat heeft me later wel opgebroken ja
Zo deden alle jongens dat in mijn klas.
"Een zes is al voldoende! En ik wilde Studio Sport kijken."
Ik denk dat ik op de universiteit nog aardig hard op m'n bek zal gaan. "Een zes? EEN ZES?! Ik wil een acht op zijn minst! Waaaaaaaarom heb ik geen acht?!" Maar misschien ben ik dan wel bereid om echt te leren omdat het me dan ook echt interesseert.
Hoop doet leven!
zondag 10 februari 2008 om 15:06
Op de middelbare school moet je je aandacht onder meerdere vakken verdelen, ook vakken die je totaal niet interesseren. Maar als je in een bepaalde richting verder gaat dan kun je je storten op iets wat je wel interessant vindt.
Even iets anders: Het valt mij op dat veel studenten iets hebben gekozen voor de status, niet omdat het ze het interessant vinden of omdat ze er later iets mee kunnen. Zo studeerde een jongen die ik kende aan de universiteit, hij ging hier erg prat op en gedroeg zich erg elitair. Nu werkt hij in een cafe en baalt als een stekker dat hij geen baan met meer status heeft. Nee...hij heeft ook een studie gekozen waarbij maar een enkeling later verder zal kunnen gaan. De rest, de middelmaat, heeft er feitelijk niks aan.
Even iets anders: Het valt mij op dat veel studenten iets hebben gekozen voor de status, niet omdat het ze het interessant vinden of omdat ze er later iets mee kunnen. Zo studeerde een jongen die ik kende aan de universiteit, hij ging hier erg prat op en gedroeg zich erg elitair. Nu werkt hij in een cafe en baalt als een stekker dat hij geen baan met meer status heeft. Nee...hij heeft ook een studie gekozen waarbij maar een enkeling later verder zal kunnen gaan. De rest, de middelmaat, heeft er feitelijk niks aan.
zondag 10 februari 2008 om 15:14
Maar Minny, die jongen verschuilt zich gewoon achter het feit dat hij niets met de studiestof zelf kan doen. Hij had zich namelijk ook kunnen richten op datgene wat hij geleerd heeft dat wel bruikbaar is voor hem, een manier van denken bijvoorbeeld, het feit dat ie nu een onderzoek kan doen, het feit dat hij weet hoe hij een scriptie in elkaar zet. Met die dingen kun je ook in een ander gebied dan waarvoor je gestudeerd hebt goed aan de bak komen.
Iemand in mijn omgeving is managementconsultant voor de grote jongens zeg maar, hij heeft een studie bouwkunde en rechten gedaan. Uit beide studies heeft hij heel veel dingen kunnen halen die hem van pas komen in zijn carriere.
Ik zou zeggen, ga studeren in een vakgebied waar je hart ligt, de rest komt later wel, wees creatief in het oplossen van het probleem als je studie niet 100% aansluit bij de markt waarin je wilt en kunt werken.
Iemand in mijn omgeving is managementconsultant voor de grote jongens zeg maar, hij heeft een studie bouwkunde en rechten gedaan. Uit beide studies heeft hij heel veel dingen kunnen halen die hem van pas komen in zijn carriere.
Ik zou zeggen, ga studeren in een vakgebied waar je hart ligt, de rest komt later wel, wees creatief in het oplossen van het probleem als je studie niet 100% aansluit bij de markt waarin je wilt en kunt werken.
zondag 10 februari 2008 om 15:16
@ Minny: Dat niets mee kunnen herken ik niet, maar wel dat heel veel oud-klasgenoten van mij voor een studie kozen waar ze lekker veel geld mee kunnen verdienen. Of ze de studie, en ook de baan waar ze op azen, wel echt zo leuk vinden, dat interesseert ze niet.
Ik wil graag creatief therapeute worden, maar ik heb niet al te beste verhalen gehoord over de studies in Nederland. Ik kijk nu voor België waar ik dan eigenlijk alsnog psychologie zou moeten studeren (ligt ook in mijn interesse gebied) en daarna een soort van workshop zou kunnen volgen voor creatieve therapie. Maar dit is puur omdat het mij een leuk beroep lijkt en ik graag in de geestelijke gezondheidzorg zou werken. Niet omdat ik bakken met geld zou kunnen verdienen. Ik was en ben niet van plan om de Nederlandse versie van Dr. Phil te worden.
Ik wil graag creatief therapeute worden, maar ik heb niet al te beste verhalen gehoord over de studies in Nederland. Ik kijk nu voor België waar ik dan eigenlijk alsnog psychologie zou moeten studeren (ligt ook in mijn interesse gebied) en daarna een soort van workshop zou kunnen volgen voor creatieve therapie. Maar dit is puur omdat het mij een leuk beroep lijkt en ik graag in de geestelijke gezondheidzorg zou werken. Niet omdat ik bakken met geld zou kunnen verdienen. Ik was en ben niet van plan om de Nederlandse versie van Dr. Phil te worden.
