Relaties
alle pijlers
Meerdere malen mishandeld door m'n vriend
zondag 19 augustus 2012 13:25
TOPIC IS VAN 2012. ER IS EEN UPDATE!
Hallo,
ik heb meer topics gelezen over meiden die mishandeld zijn door hun vriend, maar wil toch graag m'n eigen verhaaltje doen en tips krijgen. De topics die ik heb gelezen gaan voornamelijk over mannen die er totaal geen spijt van hebben, maar mijn verhaal ligt anders.
Ik heb nu 9 maanden met een hele lieve jongen. We hebben het altijd naar ons zin en wanneer ik me rot voel, voel ik me meteen goed zodra ik bij hem ben. Hij weet hoe hij me weer blij krijgt en laat me altijd met een goed gevoel naar huis gaan. Hij paste goed in het plaatje van mijn verwachtingen tegenover een jongen. Tot de leugens en mishandelingen begonnen. Mijn vriend is een type die altijd de fouten bij een ander zoekt wanneer hij fout zit. Als ik hem wijs op zijn fouten wordt hij boos op mij, gaat hij hysterisch doen en sloopt hij vanalles. Zo heeft hij al 2 mobiels stuk gegooid, al mijn cadeautjes die ik hem had gegeven en gister heeft hij een ketting die ik hem had gegeven van zijn nek afgetrokken en de zee in gegooid, later trok hij ook de ketting die ik van hem heb gehad van mijn nek af. Aan die ketting zat een hartje, toen ik dat weer oppakte werd het meteen van me afgepakt en terug in m'n gezicht gesmeten. Gister gooide hij weer zijn mobiel op de grond, pakte mijn gezicht heel hard beet, gooide met mijn ring die ik van hem heb gehad, en dat terwijl er zoveel mensen in die trein zaten.. Hij denkt aan niemand als die boos is. Zo is het dus vaak voorgekomen dat ik mishandeld ben door hem, ik ben bij m'n nek gepakt, de auto in gesleurd (daar is politie bij geweest, maar heb er geen aangifte van gedaan hoe erg die agente ook aandrong).. Ik ben er toen al voor gewaarschuwd dat een jongen die dit doet nooit zal veranderen, dat het steeds erger zal worden en ik op een gegeven moment alle hoeken van het huis te zien zou krijgen. Ik vertrouwde op mijn vriend en vertelde haar dat hij niet zo'n persoon is. Maar ja, een ervaren agent weet beter dan ik, al is het m'n eigen vriend
Gister waren we bij een festival, daar ben ik met mijn hoofd tegen de kluis aangegooid, er werd hard in m'n heupen geknepen, hij kneep me vaak in m'n arm, pakte me hard beet bij m'n kin, alles met de bedoeling om me pijn te doen. Hij wenste me zelfs de kanker toe. (is geen jongen die vaak met kanker scheld ofzo, maar wenste het me wel toe gister). Hij heeft me fysiek en mentaal helemaal kapot gemaakt, het was zover gekomen dat ik niet eens naast hem durfde te zitten. Als hij mijn hand pakte, was ik al bang dat hij me pijn ging doen. Het voelde niet meer goed aan om bij hem te zijn, en ik voelde me goed toen ik hem weg zag lopen. Toen pas voelde ik me veilig en gerust. Maar buiten dat hebben we een geweldige relatie gehad. En hij toont nu spijt van zijn gedrag. Hij zegt dat hij zijn woede aanvallen moet leren te beheersen en daarom hulp gaat zoeken. Maar dit is mij al zo vaak verteld en er is nooit wat van gekomen. Elke keer als hij aan me heeft gezeten zei hij dat hij hulp ging zoeken, dat het niet meer zou gebeuren en toch gebeurde het telkens weer. Er zit nu veel angst in mij dat ik écht alle hoeken van het huis te zien krijg als ik er nu geen punt achter zet, maar zonder hem zie ik ook geen leven voor me. Ik ben het gewend om iedere dag bij hem te zijn... Het enige probleem tussen ons is inderdaad zijn woede aanvallen, en dat hij me dan gaat mishandelen.. Ik heb hem onderhand al zoveel kansen gegeven en nu weet ik echt niet wat ik moet doen.
Ik ben de draad kwijt en hoop echt dat ik hier goede raad zal krijgen
Hallo,
ik heb meer topics gelezen over meiden die mishandeld zijn door hun vriend, maar wil toch graag m'n eigen verhaaltje doen en tips krijgen. De topics die ik heb gelezen gaan voornamelijk over mannen die er totaal geen spijt van hebben, maar mijn verhaal ligt anders.
Ik heb nu 9 maanden met een hele lieve jongen. We hebben het altijd naar ons zin en wanneer ik me rot voel, voel ik me meteen goed zodra ik bij hem ben. Hij weet hoe hij me weer blij krijgt en laat me altijd met een goed gevoel naar huis gaan. Hij paste goed in het plaatje van mijn verwachtingen tegenover een jongen. Tot de leugens en mishandelingen begonnen. Mijn vriend is een type die altijd de fouten bij een ander zoekt wanneer hij fout zit. Als ik hem wijs op zijn fouten wordt hij boos op mij, gaat hij hysterisch doen en sloopt hij vanalles. Zo heeft hij al 2 mobiels stuk gegooid, al mijn cadeautjes die ik hem had gegeven en gister heeft hij een ketting die ik hem had gegeven van zijn nek afgetrokken en de zee in gegooid, later trok hij ook de ketting die ik van hem heb gehad van mijn nek af. Aan die ketting zat een hartje, toen ik dat weer oppakte werd het meteen van me afgepakt en terug in m'n gezicht gesmeten. Gister gooide hij weer zijn mobiel op de grond, pakte mijn gezicht heel hard beet, gooide met mijn ring die ik van hem heb gehad, en dat terwijl er zoveel mensen in die trein zaten.. Hij denkt aan niemand als die boos is. Zo is het dus vaak voorgekomen dat ik mishandeld ben door hem, ik ben bij m'n nek gepakt, de auto in gesleurd (daar is politie bij geweest, maar heb er geen aangifte van gedaan hoe erg die agente ook aandrong).. Ik ben er toen al voor gewaarschuwd dat een jongen die dit doet nooit zal veranderen, dat het steeds erger zal worden en ik op een gegeven moment alle hoeken van het huis te zien zou krijgen. Ik vertrouwde op mijn vriend en vertelde haar dat hij niet zo'n persoon is. Maar ja, een ervaren agent weet beter dan ik, al is het m'n eigen vriend
Gister waren we bij een festival, daar ben ik met mijn hoofd tegen de kluis aangegooid, er werd hard in m'n heupen geknepen, hij kneep me vaak in m'n arm, pakte me hard beet bij m'n kin, alles met de bedoeling om me pijn te doen. Hij wenste me zelfs de kanker toe. (is geen jongen die vaak met kanker scheld ofzo, maar wenste het me wel toe gister). Hij heeft me fysiek en mentaal helemaal kapot gemaakt, het was zover gekomen dat ik niet eens naast hem durfde te zitten. Als hij mijn hand pakte, was ik al bang dat hij me pijn ging doen. Het voelde niet meer goed aan om bij hem te zijn, en ik voelde me goed toen ik hem weg zag lopen. Toen pas voelde ik me veilig en gerust. Maar buiten dat hebben we een geweldige relatie gehad. En hij toont nu spijt van zijn gedrag. Hij zegt dat hij zijn woede aanvallen moet leren te beheersen en daarom hulp gaat zoeken. Maar dit is mij al zo vaak verteld en er is nooit wat van gekomen. Elke keer als hij aan me heeft gezeten zei hij dat hij hulp ging zoeken, dat het niet meer zou gebeuren en toch gebeurde het telkens weer. Er zit nu veel angst in mij dat ik écht alle hoeken van het huis te zien krijg als ik er nu geen punt achter zet, maar zonder hem zie ik ook geen leven voor me. Ik ben het gewend om iedere dag bij hem te zijn... Het enige probleem tussen ons is inderdaad zijn woede aanvallen, en dat hij me dan gaat mishandelen.. Ik heb hem onderhand al zoveel kansen gegeven en nu weet ik echt niet wat ik moet doen.
Ik ben de draad kwijt en hoop echt dat ik hier goede raad zal krijgen
vrijdag 9 november 2012 12:02
Ik vraag me af of je niet heel graag WILT dat de relatie nu werkt en dat je daardoor misschien (on)bewust op eieren aan het lopen bent. Dat zodra er een ruzie is, je niet in je achterhoofd hebt "wat nu als hij me TOCH weer iets aandoet"?
Ik heb zelf ook in een dergelijke situatie gezeten, ik heb het afgekapt en ik heb nu WEL een hele lieve man. Geen haar op zijn hoofd die eraan denkt om mij pijn te doen, in woord of daad! Ruzies hebben we niet. Echt niet. Want wij spreken verwachtingen van tevoren uit en als er iets is (later dan afgesproken, niet opnemen) dan weten we van elkaar dat er iets is tussen gekomen waardoor het zo loopt en we horen nog wel wat er precies was.
Als mijn man zometeen thuis komt, ga ik hem even een hele dikke knuffel geven en zeggen dat ik heeeeeeeel blij met hem ben! Dan rolt hij weer met zijn ogen, kijkt me met een lach aan en vraagt: Vivaforum? Dan knik ik, lach en hij lacht en geeft mee een dikke knuffel terug en vraagt: wat eten we? En dan ben ik gelukkig!
Ik heb zelf ook in een dergelijke situatie gezeten, ik heb het afgekapt en ik heb nu WEL een hele lieve man. Geen haar op zijn hoofd die eraan denkt om mij pijn te doen, in woord of daad! Ruzies hebben we niet. Echt niet. Want wij spreken verwachtingen van tevoren uit en als er iets is (later dan afgesproken, niet opnemen) dan weten we van elkaar dat er iets is tussen gekomen waardoor het zo loopt en we horen nog wel wat er precies was.
Als mijn man zometeen thuis komt, ga ik hem even een hele dikke knuffel geven en zeggen dat ik heeeeeeeel blij met hem ben! Dan rolt hij weer met zijn ogen, kijkt me met een lach aan en vraagt: Vivaforum? Dan knik ik, lach en hij lacht en geeft mee een dikke knuffel terug en vraagt: wat eten we? En dan ben ik gelukkig!
vrijdag 3 oktober 2014 13:57
Hallo!
We zijn 2 jaar verder en ik kwam mijn oude topic weer tegen.
Raar om dit alles terug te lezen eigenlijk..
Ik wilde even een update geven , want er is een heleboel veranderd in de afgelopen 2 jaar.
Ik ben nog steeds samen met de man in kwestie en... Na het festival heeft hij me nooooit meer op een negatieve manier aangeraakt!
Er is zoveel veranderd, bizar eigenlijk hoeveel er in 2 jaar tijd kan veranderen. Het verbaasde me echt om te lezen hoe ik 2 jaar geleden leefde.
Ik ben erger geworden in de relatie dan toen, heb een hele grote mond gekregen , maar het boeit hem allemaal niets. Hij negeert het of lacht me zelfs uit als ik flip. Misschien was het wel een kwestie van elkaar echt goed leren kennen.
Als ik écht te ver ga en hij wordt boos, loopt hij regelrecht de deur uit, loopt een rondje en komt gekalmeerd terug om het uit te praten. Of hij gaat een dag in de keuken wonen, om mij niet bozer te krijgen en komt 's avonds met een stomme lach slijmen, zodat m'n woede zakt.
Hij geeft al snel toe als hij denkt dat mijn zienswijze beter is dan de zijne, schuift niets meer naar mij toe maar juist altijd naar zichzelf en probeert daar samen met mij een oplossing voor te bedenken. Kortom, ik heb een heel nieuw persoon voor me.
Dus ja! M'n vriend is echt veranderd. De therapie heeft hij niet voortgezet, waar ik toen niet blij mee was, maar hij heeft het allemaal zelf gedaan. Hij moest zelf in gaan zien waar hij mee bezig was en dat was hem gelukt. Daarom vond hij dat de therapie niet nodig was. Hoewel ik daar toen een hard hoofd in had, besef ik nu dat hij gelijk had. Zodra je zelf in ziet dat het echt niet kan wat je doet, heb je helemaal geen hulp van buitenaf nodig!
Achteraf gezien ben ik blij dat ik hem deze laatste kans gaf, ook al twijfelde ik nog zo erg door alle bekende en vaak voorkomende ervaringen.
Ik heb net alles pagina voor pagina teruggelezen en kwam tot de conclusie dat er echt lieve mensen zitten op dit forum met goede bedoelingen. Ik ben aan het eind niet zo lief geweest zag ik , daarvoor mijn excuses (ook al zijn we nu al 2 jaar verder )
Ben hier een aantal bekende gezichten tegen gekomen die nog steeds forummen, dus dacht: misschien is een update wel leuk voor hen. Hierbij dus.
We zijn 2 jaar verder en ik kwam mijn oude topic weer tegen.
Raar om dit alles terug te lezen eigenlijk..
Ik wilde even een update geven , want er is een heleboel veranderd in de afgelopen 2 jaar.
Ik ben nog steeds samen met de man in kwestie en... Na het festival heeft hij me nooooit meer op een negatieve manier aangeraakt!
Er is zoveel veranderd, bizar eigenlijk hoeveel er in 2 jaar tijd kan veranderen. Het verbaasde me echt om te lezen hoe ik 2 jaar geleden leefde.
Ik ben erger geworden in de relatie dan toen, heb een hele grote mond gekregen , maar het boeit hem allemaal niets. Hij negeert het of lacht me zelfs uit als ik flip. Misschien was het wel een kwestie van elkaar echt goed leren kennen.
Als ik écht te ver ga en hij wordt boos, loopt hij regelrecht de deur uit, loopt een rondje en komt gekalmeerd terug om het uit te praten. Of hij gaat een dag in de keuken wonen, om mij niet bozer te krijgen en komt 's avonds met een stomme lach slijmen, zodat m'n woede zakt.
Hij geeft al snel toe als hij denkt dat mijn zienswijze beter is dan de zijne, schuift niets meer naar mij toe maar juist altijd naar zichzelf en probeert daar samen met mij een oplossing voor te bedenken. Kortom, ik heb een heel nieuw persoon voor me.
Dus ja! M'n vriend is echt veranderd. De therapie heeft hij niet voortgezet, waar ik toen niet blij mee was, maar hij heeft het allemaal zelf gedaan. Hij moest zelf in gaan zien waar hij mee bezig was en dat was hem gelukt. Daarom vond hij dat de therapie niet nodig was. Hoewel ik daar toen een hard hoofd in had, besef ik nu dat hij gelijk had. Zodra je zelf in ziet dat het echt niet kan wat je doet, heb je helemaal geen hulp van buitenaf nodig!
Achteraf gezien ben ik blij dat ik hem deze laatste kans gaf, ook al twijfelde ik nog zo erg door alle bekende en vaak voorkomende ervaringen.
Ik heb net alles pagina voor pagina teruggelezen en kwam tot de conclusie dat er echt lieve mensen zitten op dit forum met goede bedoelingen. Ik ben aan het eind niet zo lief geweest zag ik , daarvoor mijn excuses (ook al zijn we nu al 2 jaar verder )
Ben hier een aantal bekende gezichten tegen gekomen die nog steeds forummen, dus dacht: misschien is een update wel leuk voor hen. Hierbij dus.
vrijdag 3 oktober 2014 14:07
Ik zat twee jaar terug nog niet op het forum maar toen ik het las had ik nooit gedacht dat dit de goede richting op kon gaan. Ik ben blij voor jou en je vriend dat het is gelukt. Ook erg knap want de meeste mishandelaars zijn onverbeterlijk. Nu hopen dat het zo blijft en hij niet terugzakt. Heel veel geluk gewenst!
vrijdag 3 oktober 2014 14:16
quote:imogen75 schreef op 03 oktober 2014 @ 14:07:
Ik zat twee jaar terug nog niet op het forum maar toen ik het las had ik nooit gedacht dat dit de goede richting op kon gaan. Ik ben blij voor jou en je vriend dat het is gelukt. Ook erg knap want de meeste mishandelaars zijn onverbeterlijk. Nu hopen dat het zo blijft en hij niet terugzakt. Heel veel geluk gewenst!
Klopt. Ik ben nu een hele trotse vriendin
Ik hoop het ook , al acht ik de kans zéér klein dat dit terug zal komen. Hij gaat nu overal heel volwassen mee om, het is een ritueel geworden waar hij gewend aan is geraakt, denk niet dat er een terugval zal komen. Er is een hoop gebeurd en we zijn daar samen sterk uit gekomen. Dit lijkt nu heel ver in het verleden te liggen.
Bedankt voor je wishes!
Ik zat twee jaar terug nog niet op het forum maar toen ik het las had ik nooit gedacht dat dit de goede richting op kon gaan. Ik ben blij voor jou en je vriend dat het is gelukt. Ook erg knap want de meeste mishandelaars zijn onverbeterlijk. Nu hopen dat het zo blijft en hij niet terugzakt. Heel veel geluk gewenst!
Klopt. Ik ben nu een hele trotse vriendin
Ik hoop het ook , al acht ik de kans zéér klein dat dit terug zal komen. Hij gaat nu overal heel volwassen mee om, het is een ritueel geworden waar hij gewend aan is geraakt, denk niet dat er een terugval zal komen. Er is een hoop gebeurd en we zijn daar samen sterk uit gekomen. Dit lijkt nu heel ver in het verleden te liggen.
Bedankt voor je wishes!
vrijdag 3 oktober 2014 18:01
Ik ben ook ooit geslagen door nu ex vriend. Het was alsof ik een verhaal in tijdschrift las en dacht wat een domme vrouw dat ze bij hem blijft... Maar nu was ik in deze situatie beland en bleef toch bij hem. Als je zelf zoiets meemaakt denk je met gevoel ipv verstand. Mannen die een vrouw slaan zijn geen mannen, maar mietjes. En willen zichzelf beter laten voelen maar houden geen rekening met hoe jij je voelt. En dat is zwak
