Relaties
alle pijlers
Zwanger en iedereen is zo negatief!
woensdag 28 januari 2015 18:51
dubbel ja. Zo dom is je opmerking. Lees eens wat ik schrijf.
woensdag 28 januari 2015 18:53
quote:elfquest24 schreef op 28 januari 2015 @ 18:50:
[...]
Je hebt helemaal geen onderzoek gevonden waaruit blijkt dat maar weinig vrouwen last hebben van abortus he. ;)En jij ook niet waaruit blijkt dat veel vrouwen een of ander oplopen na een abortus. Nu niet krom gaan doen. Je hebt zeker een punt, maar dit siert je niet.
[...]
Je hebt helemaal geen onderzoek gevonden waaruit blijkt dat maar weinig vrouwen last hebben van abortus he. ;)En jij ook niet waaruit blijkt dat veel vrouwen een of ander oplopen na een abortus. Nu niet krom gaan doen. Je hebt zeker een punt, maar dit siert je niet.
woensdag 28 januari 2015 18:53
quote:elfquest24 schreef op 28 januari 2015 @ 18:35:
Ik heb me erin verdiept, of een kind last krijgt van de afwijzing van een ouder en als was gebleken dat zeker zou zijn dat mijn kind daar grote schade van zal ondervinden, had ik de abortus inderdaad gedaan. Een man kan na de bevalling ook weglopen, hoor. En dan?
Natuurlijk is het niet zeker dat je kind er schade van ondervindt. Maar het is ook niet zeker dat het er géén schade van ondervindt. Ik zou het risico niet willen nemen.
Net zoals het niet zeker is dat vrouwen er een ptss aan overhouden als ze een abortus ondergaan. Maar dan pleit je er juist voor om dat te voorkomen door van een abortus af te zien. Eventuele psychische problemen bij de vrouw na een abortus vind je dus belangrijker dan eventuele psychische problemen bij het kind? Jammer, en nogal egoïstisch gedacht.
En natuurlijk kan een man ook na de bevalling weglopen. Maar over het algemeen kun je dan goed aan het kind uitleggen dat de vader is weggelopen bij de moeder, niet bij het kind. Dat maakt nogal wat uit namelijk voor de eigenwaarde van een kind. Dan was zijn of haar vader in ieder geval blij met zijn of haar verwekking, en daarvan is geen sprake als moeder hem er ingeluisd heeft.
Ik heb me erin verdiept, of een kind last krijgt van de afwijzing van een ouder en als was gebleken dat zeker zou zijn dat mijn kind daar grote schade van zal ondervinden, had ik de abortus inderdaad gedaan. Een man kan na de bevalling ook weglopen, hoor. En dan?
Natuurlijk is het niet zeker dat je kind er schade van ondervindt. Maar het is ook niet zeker dat het er géén schade van ondervindt. Ik zou het risico niet willen nemen.
Net zoals het niet zeker is dat vrouwen er een ptss aan overhouden als ze een abortus ondergaan. Maar dan pleit je er juist voor om dat te voorkomen door van een abortus af te zien. Eventuele psychische problemen bij de vrouw na een abortus vind je dus belangrijker dan eventuele psychische problemen bij het kind? Jammer, en nogal egoïstisch gedacht.
En natuurlijk kan een man ook na de bevalling weglopen. Maar over het algemeen kun je dan goed aan het kind uitleggen dat de vader is weggelopen bij de moeder, niet bij het kind. Dat maakt nogal wat uit namelijk voor de eigenwaarde van een kind. Dan was zijn of haar vader in ieder geval blij met zijn of haar verwekking, en daarvan is geen sprake als moeder hem er ingeluisd heeft.
woensdag 28 januari 2015 18:57
quote:Magdalan schreef op 28 januari 2015 @ 18:53:
[...]
En jij ook niet waaruit blijkt dat veel vrouwen een of ander oplopen na een abortus. Nu niet krom gaan doen. Je hebt zeker een punt, maar dit siert je niet.Ik heb overigens alleen gegooled op het PAS waar elf mee kwam. Google je op onderzoek abortus dan zijn er idd vrouwen die last krijgen van psychische stoornissen na een abortus, alleen had hadden de meesten hiervan die ook al voor de abortus. Dus dat zegt niks.
[...]
En jij ook niet waaruit blijkt dat veel vrouwen een of ander oplopen na een abortus. Nu niet krom gaan doen. Je hebt zeker een punt, maar dit siert je niet.Ik heb overigens alleen gegooled op het PAS waar elf mee kwam. Google je op onderzoek abortus dan zijn er idd vrouwen die last krijgen van psychische stoornissen na een abortus, alleen had hadden de meesten hiervan die ook al voor de abortus. Dus dat zegt niks.
All people have the right to stupidity. But some abuse the privilege.
woensdag 28 januari 2015 19:08
quote:prik schreef op 28 januari 2015 @ 18:53:
[...]
Net zoals het niet zeker is dat vrouwen er een ptss aan overhouden als ze een abortus ondergaan. Maar dan pleit je er juist voor om dat te voorkomen door van een abortus af te zien. Eventuele psychische problemen bij de vrouw na een abortus vind je dus belangrijker dan eventuele psychische problemen bij het kind? Jammer, en nogal egoïstisch gedacht.
Die twee dingen heb ik nooit tegenover elkaar gezet in mijn eigen beslissing.
Mijn beslissing was niet: ik doe geen abortus, omdat ik dan psychische klachten krijg.
Als was gebleken dat het de beste keuze was voor mijn kind, had ik dat er namelijk voor over gehad.
Ik heb een goede baan en kan mijn kindje financieel bieden wat het nodig heeft.
Ik heb het genoeg liefde en stabiliteit te geven
Ik heb een groot sociaal netwerk.
Het enige was dat mijn ex dus niet wilde.
Er is altijd een risico voor een kind. Dat is dus ook het probleem.
Als je getrouwd bent, is het risico op een pijnlijke scheiding voor een kind en een daardoor minder contact met een ouder 50%
Dit is vaak veel pijnlijker voor een kind dan een ouder die nooit in beeld is geweest.
dan neem je dus, door een kind te nemen als je getrouwd bent, een risico van 50% op een pijnlijke evaring.
En dat is wat het meteen zo'n moeiljke keuze maakt. Je moet rekening houden met zoveel factoren, waarvan er veel tijdelijk kunnen zijn.
Je man kan je verlaten, bij een gepland kindje, je kan je baan verliezen, als je alles zo goed mogelijk gepland hebt
Je kan verlaten worden door je man tijdens de zwangerschap, maar daarna wel een lieve man tegenkomen, je kunt van een minder goede baan naar een goede baan gaan.
Ik zeg niet dat je de omstandigheden niet zo optimaal mogelijk moet maken voor een kind, maar gepland zwanger worden is een heel andere beslissing dan een zwangerschap, die er al is, afbreken. Daarvoor moest ik in ieder geval een goede reden hebben een leven te stoppen.
Maar ik heb mijn kindje veel liefde te geven en zal hem dat ook vertellen als hij vraagt waarom ik hem toch heb laten komen, toen zijn vader hem niet wilde en ik hoop dat hij blij zal zijn dat ik hem het leven gegeven heb en kan alleen maar hopen dat hij geen mensen tegenkomt, die tegen hem zeggen wat jij nu zegt.
Maar dit topic gaat niet over mij..
Ik moedig dit meisje ook helemaal niet aan om haar kindje te 'houden' he. Er waren zoveel mensen die haar aan moedigden abortus te doen, dat ik haar even wilde laten weten dat ze zelf die keuze mag maken.
@ anyco:
Ik ben oprecht benieuwd daarnaar? Wil je een linkje posten?
@ madameQetesh:
je zei:
Google je op onderzoek abortus dan zijn er idd vrouwen die last krijgen van psychische stoornissen na een abortus, alleen had hadden de meesten hiervan die ook al voor de abortus. Dat kan ik nergens vinden in Google.
[...]
Net zoals het niet zeker is dat vrouwen er een ptss aan overhouden als ze een abortus ondergaan. Maar dan pleit je er juist voor om dat te voorkomen door van een abortus af te zien. Eventuele psychische problemen bij de vrouw na een abortus vind je dus belangrijker dan eventuele psychische problemen bij het kind? Jammer, en nogal egoïstisch gedacht.
Die twee dingen heb ik nooit tegenover elkaar gezet in mijn eigen beslissing.
Mijn beslissing was niet: ik doe geen abortus, omdat ik dan psychische klachten krijg.
Als was gebleken dat het de beste keuze was voor mijn kind, had ik dat er namelijk voor over gehad.
Ik heb een goede baan en kan mijn kindje financieel bieden wat het nodig heeft.
Ik heb het genoeg liefde en stabiliteit te geven
Ik heb een groot sociaal netwerk.
Het enige was dat mijn ex dus niet wilde.
Er is altijd een risico voor een kind. Dat is dus ook het probleem.
Als je getrouwd bent, is het risico op een pijnlijke scheiding voor een kind en een daardoor minder contact met een ouder 50%
Dit is vaak veel pijnlijker voor een kind dan een ouder die nooit in beeld is geweest.
dan neem je dus, door een kind te nemen als je getrouwd bent, een risico van 50% op een pijnlijke evaring.
En dat is wat het meteen zo'n moeiljke keuze maakt. Je moet rekening houden met zoveel factoren, waarvan er veel tijdelijk kunnen zijn.
Je man kan je verlaten, bij een gepland kindje, je kan je baan verliezen, als je alles zo goed mogelijk gepland hebt
Je kan verlaten worden door je man tijdens de zwangerschap, maar daarna wel een lieve man tegenkomen, je kunt van een minder goede baan naar een goede baan gaan.
Ik zeg niet dat je de omstandigheden niet zo optimaal mogelijk moet maken voor een kind, maar gepland zwanger worden is een heel andere beslissing dan een zwangerschap, die er al is, afbreken. Daarvoor moest ik in ieder geval een goede reden hebben een leven te stoppen.
Maar ik heb mijn kindje veel liefde te geven en zal hem dat ook vertellen als hij vraagt waarom ik hem toch heb laten komen, toen zijn vader hem niet wilde en ik hoop dat hij blij zal zijn dat ik hem het leven gegeven heb en kan alleen maar hopen dat hij geen mensen tegenkomt, die tegen hem zeggen wat jij nu zegt.
Maar dit topic gaat niet over mij..
Ik moedig dit meisje ook helemaal niet aan om haar kindje te 'houden' he. Er waren zoveel mensen die haar aan moedigden abortus te doen, dat ik haar even wilde laten weten dat ze zelf die keuze mag maken.
@ anyco:
Ik ben oprecht benieuwd daarnaar? Wil je een linkje posten?
@ madameQetesh:
je zei:
Google je op onderzoek abortus dan zijn er idd vrouwen die last krijgen van psychische stoornissen na een abortus, alleen had hadden de meesten hiervan die ook al voor de abortus. Dat kan ik nergens vinden in Google.
woensdag 28 januari 2015 19:20
Jij googled duidelijk niet goed.
Hier dan 1 van de links ik kan mobiel nl niet alle googlen resultaten kopieren, geen idee waarom zal aan mijn telefoon liggen.
http://www.trimbos.nl/nie ... j-vrouwen-met-een-abortus
Hier dan 1 van de links ik kan mobiel nl niet alle googlen resultaten kopieren, geen idee waarom zal aan mijn telefoon liggen.
http://www.trimbos.nl/nie ... j-vrouwen-met-een-abortus
All people have the right to stupidity. But some abuse the privilege.
woensdag 28 januari 2015 19:31
quote:MadameQetesh schreef op 28 januari 2015 @ 19:20:
Jij googled duidelijk niet goed.
Hier dan 1 van de links ik kan mobiel nl niet alle googlen resultaten kopieren, geen idee waarom zal aan mijn telefoon liggen.
http://www.trimbos.nl/nie ... j-vrouwen-met-een-abortusDit bewijst dat er meer vrouwen met psychische stoornissen voor abortus kiezen, wat me logisch lijkt, aangezien een psychische stoornis een goede reden kan zijn om een kind niet te laten komen. Het bewijst helemaal niet dat er weinig vrouwen zijn die psychische klachten krijgen NA een abortus.
Jij googled duidelijk niet goed.
Hier dan 1 van de links ik kan mobiel nl niet alle googlen resultaten kopieren, geen idee waarom zal aan mijn telefoon liggen.
http://www.trimbos.nl/nie ... j-vrouwen-met-een-abortusDit bewijst dat er meer vrouwen met psychische stoornissen voor abortus kiezen, wat me logisch lijkt, aangezien een psychische stoornis een goede reden kan zijn om een kind niet te laten komen. Het bewijst helemaal niet dat er weinig vrouwen zijn die psychische klachten krijgen NA een abortus.
woensdag 28 januari 2015 19:38
quote:elfquest24 schreef op 28 januari 2015 @ 19:31:
[...]
Dit bewijst dat er meer vrouwen met psychische stoornissen voor abortus kiezen, wat me logisch lijkt, aangezien een psychische stoornis een goede reden kan zijn om een kind niet te laten komen. Het bewijst helemaal niet dat er weinig vrouwen zijn die psychische klachten krijgen NA een abortus.
Het laat zien dat veel vrouwen die psychische problemen krijgen na abortus ze ook al voorde tijd hadden.
Het hoeft dus niet van de abortus te komen.
[...]
Dit bewijst dat er meer vrouwen met psychische stoornissen voor abortus kiezen, wat me logisch lijkt, aangezien een psychische stoornis een goede reden kan zijn om een kind niet te laten komen. Het bewijst helemaal niet dat er weinig vrouwen zijn die psychische klachten krijgen NA een abortus.
Het laat zien dat veel vrouwen die psychische problemen krijgen na abortus ze ook al voorde tijd hadden.
Het hoeft dus niet van de abortus te komen.
All people have the right to stupidity. But some abuse the privilege.
woensdag 28 januari 2015 19:48
Waarom is de discussie over psychische problemen na abortus zo belangrijk? Na zwangerschap kun je ook psychische problemen krijgen. Je kunt altijd psychische problemen krijgen.
Ze gaat tóch niet voor een abortus. Overtijdsbehandeling zou kunnen, abortuspil kan ook (of wordt dat ook als traumatisch ervaren?), maar dit is allemaal gepland dus ze zal daar ook wel een reden voor klaarhebben waarom dat geen optie is.
Ze gaat tóch niet voor een abortus. Overtijdsbehandeling zou kunnen, abortuspil kan ook (of wordt dat ook als traumatisch ervaren?), maar dit is allemaal gepland dus ze zal daar ook wel een reden voor klaarhebben waarom dat geen optie is.
woensdag 28 januari 2015 19:52
quote:carrie-bradshaw schreef op 28 januari 2015 @ 17:43:
[...]
Goh ik begreep ooit van een andere post van jou dat sterilisatie jullie niet aanstond. Maar hier draag je wel een condoom of sterilisatie aan ter voorkoming van zwangerschap. Beetje jammer dat je dat zelf niet in de praktijk brengt en jullie kind hebt laat weghalen.
Lulkoek!
Ik raakte ongewenst zwanger, en om dat nu voor eeuwig te voorkomen, omdat het blijkbaar de enige helemaal veilige menier is... Is mijn man inderdaad gesteriliseerd ondertussen.
Omdat iets best een keer fout kan gaan, maar 2x vind ik onacceptabel. Dus noodmaatregel.
(Zeg maar sorry)
[...]
Goh ik begreep ooit van een andere post van jou dat sterilisatie jullie niet aanstond. Maar hier draag je wel een condoom of sterilisatie aan ter voorkoming van zwangerschap. Beetje jammer dat je dat zelf niet in de praktijk brengt en jullie kind hebt laat weghalen.
Lulkoek!
Ik raakte ongewenst zwanger, en om dat nu voor eeuwig te voorkomen, omdat het blijkbaar de enige helemaal veilige menier is... Is mijn man inderdaad gesteriliseerd ondertussen.
Omdat iets best een keer fout kan gaan, maar 2x vind ik onacceptabel. Dus noodmaatregel.
(Zeg maar sorry)
woensdag 28 januari 2015 19:55
@ Gatekeeper:
Aan mijn abortus?
Nee.. ik heb er eerlijk gezegd jaren lang helemaal geen last van gehad.
maar ik stond dan ook voor 100% helemaal zelf achter de beslissing om die te doen.
maar mijn situatie was toen ook heel anders:
Ik had geen woonruimte, zat nog op school en kon het kindje niets bieden. Mijn vriendje zat in dezelfde situatie. Hij liet de keuze geheel aan mij.
maar het belangrijkste is dat mijn eerste reactie toen ik hoorde dat ik zwanger was, was dat ik abortus wilde. Meteen.
Ik wist dat ik er niet voor kon zorgen.
maar ik heb nu wel last van die abortus.. nu. jaren later.. omdat ik een kindje heb nu gezien heb wat het resultaat is van het wel houden, knaagt er weleens een schuldgevoel. Heel gek hoe dat jaren later opeens wel kan gaan spelen.. Toch sta ik nog steeds achter mijn beslissing.
en mijn tweede zwangerschap stond ik er heel anders in. Misschien de oudere leeftijd, ik weet het niet, maar alles in mij schreeuwde meteen dat ik dit kindje moest beschermen. Ik weet dus dat ik het deze keer niet had kunnen doen, zonder er psychische schade van te ondervinden.
maar ik had ook abortus gedaan, als ik er ook deze keer niet voor zou kunnen zorgen.
maar dit keer had ik de mogelijkheden het te geven wat het nodig heeft, dus had ik dan niet met mezelf kunnen leven, want dat is een abortus doen, omdat het kind niet uitkomt. Ik had, naar mijn mening, deze keer geen goede reden om een leven te stoppen en als ik het toch had gedaan, had ik niet met mezelf kunnen leven.
dus hoeveel last ik ervan had, hing bij mij samen met of ik het naar mezelf toe kon verantwoorden om het te doen en dat hing ook samen met in hoeverre ik vond dat ik voor het kindje kon zorgen..
Aan mijn abortus?
Nee.. ik heb er eerlijk gezegd jaren lang helemaal geen last van gehad.
maar ik stond dan ook voor 100% helemaal zelf achter de beslissing om die te doen.
maar mijn situatie was toen ook heel anders:
Ik had geen woonruimte, zat nog op school en kon het kindje niets bieden. Mijn vriendje zat in dezelfde situatie. Hij liet de keuze geheel aan mij.
maar het belangrijkste is dat mijn eerste reactie toen ik hoorde dat ik zwanger was, was dat ik abortus wilde. Meteen.
Ik wist dat ik er niet voor kon zorgen.
maar ik heb nu wel last van die abortus.. nu. jaren later.. omdat ik een kindje heb nu gezien heb wat het resultaat is van het wel houden, knaagt er weleens een schuldgevoel. Heel gek hoe dat jaren later opeens wel kan gaan spelen.. Toch sta ik nog steeds achter mijn beslissing.
en mijn tweede zwangerschap stond ik er heel anders in. Misschien de oudere leeftijd, ik weet het niet, maar alles in mij schreeuwde meteen dat ik dit kindje moest beschermen. Ik weet dus dat ik het deze keer niet had kunnen doen, zonder er psychische schade van te ondervinden.
maar ik had ook abortus gedaan, als ik er ook deze keer niet voor zou kunnen zorgen.
maar dit keer had ik de mogelijkheden het te geven wat het nodig heeft, dus had ik dan niet met mezelf kunnen leven, want dat is een abortus doen, omdat het kind niet uitkomt. Ik had, naar mijn mening, deze keer geen goede reden om een leven te stoppen en als ik het toch had gedaan, had ik niet met mezelf kunnen leven.
dus hoeveel last ik ervan had, hing bij mij samen met of ik het naar mezelf toe kon verantwoorden om het te doen en dat hing ook samen met in hoeverre ik vond dat ik voor het kindje kon zorgen..
woensdag 28 januari 2015 19:57
quote:lovesray schreef op 28 januari 2015 @ 19:54:
Ik ben niet helemaal eerlijk geweest ik kan met niemand praten en zou echt advies en geen wijzingen enzo fijn vinden. Ik ben veel langer zwanger en ik heb het bewust gedaan ja. Nu pas dringt realiteit echt langzaam door. Ik dacht niet aan over 10 jaar meer een baby leuk schattig, kleertjes enzo. Niet over geld en die dingen. Ik ben vandaag al 9 weken zwanger en vandaag heb ik voor eerst ook gevoel van wil ik dit wel echt e waar ben ik mee bezig. Maar ik ben nu al zoo ver dat een abortus echt erg zou zijn . Ik weet het allemaal ook niet meer. De moeder van vriend heeft me via facebook bedreigd enzo.
Ach meisje toch, wat akelig. Kun je met iemand praten? Je mag me echt een pb sturen, en nee, ik ga je niet overhalen tot abortus echt niet. Maar ik ken het gevoel van paniek zo goed.
Zie maar.
Dapper van je, dat je zo eerlijk bent!
Ik ben niet helemaal eerlijk geweest ik kan met niemand praten en zou echt advies en geen wijzingen enzo fijn vinden. Ik ben veel langer zwanger en ik heb het bewust gedaan ja. Nu pas dringt realiteit echt langzaam door. Ik dacht niet aan over 10 jaar meer een baby leuk schattig, kleertjes enzo. Niet over geld en die dingen. Ik ben vandaag al 9 weken zwanger en vandaag heb ik voor eerst ook gevoel van wil ik dit wel echt e waar ben ik mee bezig. Maar ik ben nu al zoo ver dat een abortus echt erg zou zijn . Ik weet het allemaal ook niet meer. De moeder van vriend heeft me via facebook bedreigd enzo.
Ach meisje toch, wat akelig. Kun je met iemand praten? Je mag me echt een pb sturen, en nee, ik ga je niet overhalen tot abortus echt niet. Maar ik ken het gevoel van paniek zo goed.
Zie maar.
Dapper van je, dat je zo eerlijk bent!
woensdag 28 januari 2015 20:02
quote:lovesray schreef op 28 januari 2015 @ 19:54:
Ik ben niet helemaal eerlijk geweest ik kan met niemand praten en zou echt advies en geen wijzingen enzo fijn vinden. Ik ben veel langer zwanger en ik heb het bewust gedaan ja. Nu pas dringt realiteit echt langzaam door. Ik dacht niet aan over 10 jaar meer een baby leuk schattig, kleertjes enzo. Niet over geld en die dingen. Ik ben vandaag al 9 weken zwanger en vandaag heb ik voor eerst ook gevoel van wil ik dit wel echt e waar ben ik mee bezig. Maar ik ben nu al zoo ver dat een abortus echt erg zou zijn . Ik weet het allemaal ook niet meer. De moeder van vriend heeft me via facebook bedreigd enzo.Tja, wat moeten we nu weer geloven he?
Ik ben niet helemaal eerlijk geweest ik kan met niemand praten en zou echt advies en geen wijzingen enzo fijn vinden. Ik ben veel langer zwanger en ik heb het bewust gedaan ja. Nu pas dringt realiteit echt langzaam door. Ik dacht niet aan over 10 jaar meer een baby leuk schattig, kleertjes enzo. Niet over geld en die dingen. Ik ben vandaag al 9 weken zwanger en vandaag heb ik voor eerst ook gevoel van wil ik dit wel echt e waar ben ik mee bezig. Maar ik ben nu al zoo ver dat een abortus echt erg zou zijn . Ik weet het allemaal ook niet meer. De moeder van vriend heeft me via facebook bedreigd enzo.Tja, wat moeten we nu weer geloven he?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 28 januari 2015 20:03
quote:lovesray schreef op 28 januari 2015 @ 19:54:
Ik ben niet helemaal eerlijk geweest ik kan met niemand praten en zou echt advies en geen wijzingen enzo fijn vinden. Ik ben veel langer zwanger en ik heb het bewust gedaan ja. Nu pas dringt realiteit echt langzaam door. Ik dacht niet aan over 10 jaar meer een baby leuk schattig, kleertjes enzo. Niet over geld en die dingen. Ik ben vandaag al 9 weken zwanger en vandaag heb ik voor eerst ook gevoel van wil ik dit wel echt e waar ben ik mee bezig. Maar ik ben nu al zoo ver dat een abortus echt erg zou zijn . Ik weet het allemaal ook niet meer. De moeder van vriend heeft me via facebook bedreigd enzo.
Bedreigd? Waarmee?
En goed dat je over de toekomst na gaat denken. Het is een keus. Maar is het echt een goed idee om een kind te krijgen wanneer je niet eens goed voor jezelf kan zorgen?
Ik ben niet helemaal eerlijk geweest ik kan met niemand praten en zou echt advies en geen wijzingen enzo fijn vinden. Ik ben veel langer zwanger en ik heb het bewust gedaan ja. Nu pas dringt realiteit echt langzaam door. Ik dacht niet aan over 10 jaar meer een baby leuk schattig, kleertjes enzo. Niet over geld en die dingen. Ik ben vandaag al 9 weken zwanger en vandaag heb ik voor eerst ook gevoel van wil ik dit wel echt e waar ben ik mee bezig. Maar ik ben nu al zoo ver dat een abortus echt erg zou zijn . Ik weet het allemaal ook niet meer. De moeder van vriend heeft me via facebook bedreigd enzo.
Bedreigd? Waarmee?
En goed dat je over de toekomst na gaat denken. Het is een keus. Maar is het echt een goed idee om een kind te krijgen wanneer je niet eens goed voor jezelf kan zorgen?
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
woensdag 28 januari 2015 20:03
@ lovesray:
jezus.. wat een wending!?
Ben je bewust zwanger geworden?
Dat had je niet mogen doen..
Een abortus bij een ongewenste zwangerschap ben je niemand verplicht, maar wat je nu doet is iemand bewust dwingen ook een kindje te krijgen.
Dit is ook behoorlijk heftig voor je kindje..
als het straks moet horen dat jij op deze manier moeder bent geworden, kan het je kindje veel pijn doen..
Daar heb je nu allemaal niets meer aan, maar ik weet niet of je dit ook hebt meegewogen in je beslissing?
Heb je dit ook bij het FIOM verteld?
jezus.. wat een wending!?
Ben je bewust zwanger geworden?
Dat had je niet mogen doen..
Een abortus bij een ongewenste zwangerschap ben je niemand verplicht, maar wat je nu doet is iemand bewust dwingen ook een kindje te krijgen.
Dit is ook behoorlijk heftig voor je kindje..
als het straks moet horen dat jij op deze manier moeder bent geworden, kan het je kindje veel pijn doen..
Daar heb je nu allemaal niets meer aan, maar ik weet niet of je dit ook hebt meegewogen in je beslissing?
Heb je dit ook bij het FIOM verteld?
woensdag 28 januari 2015 20:05
quote:lovesray schreef op 28 januari 2015 @ 19:54:
Ik ben niet helemaal eerlijk geweest ik kan met niemand praten en zou echt advies en geen wijzingen enzo fijn vinden. Ik ben veel langer zwanger en ik heb het bewust gedaan ja. Nu pas dringt realiteit echt langzaam door. Ik dacht niet aan over 10 jaar meer een baby leuk schattig, kleertjes enzo. Niet over geld en die dingen. Ik ben vandaag al 9 weken zwanger en vandaag heb ik voor eerst ook gevoel van wil ik dit wel echt e waar ben ik mee bezig. Maar ik ben nu al zoo ver dat een abortus echt erg zou zijn . Ik weet het allemaal ook niet meer. De moeder van vriend heeft me via facebook bedreigd enzo.
Ach lieve meid toch! Het is nu ineens niet meer zo rooskleurig. Je had het je anders voorgesteld niet?
Wat sneu dat zijn moeder jou bedreigd heeft.
Wat zei je moeder hiervan? Lieve schat abortus lijkt nu erg, maar aan een kind zit je je hele leven vast. Soms moet je een keuze maken wat even moeilijk is, maar soms wel de verstandigste.
Ik ben niet helemaal eerlijk geweest ik kan met niemand praten en zou echt advies en geen wijzingen enzo fijn vinden. Ik ben veel langer zwanger en ik heb het bewust gedaan ja. Nu pas dringt realiteit echt langzaam door. Ik dacht niet aan over 10 jaar meer een baby leuk schattig, kleertjes enzo. Niet over geld en die dingen. Ik ben vandaag al 9 weken zwanger en vandaag heb ik voor eerst ook gevoel van wil ik dit wel echt e waar ben ik mee bezig. Maar ik ben nu al zoo ver dat een abortus echt erg zou zijn . Ik weet het allemaal ook niet meer. De moeder van vriend heeft me via facebook bedreigd enzo.
Ach lieve meid toch! Het is nu ineens niet meer zo rooskleurig. Je had het je anders voorgesteld niet?
Wat sneu dat zijn moeder jou bedreigd heeft.
Wat zei je moeder hiervan? Lieve schat abortus lijkt nu erg, maar aan een kind zit je je hele leven vast. Soms moet je een keuze maken wat even moeilijk is, maar soms wel de verstandigste.
woensdag 28 januari 2015 20:10
quote:elfquest24 schreef op 28 januari 2015 @ 20:03:
@ lovesray:
jezus.. wat een wending!?
Ben je bewust zwanger geworden?
Dat had je niet mogen doen..
Een abortus bij een ongewenste zwangerschap ben je niemand verplicht, maar iemand bewust een zwangerschap aandoen, vind ik een ander verhaal.
Dit is ook behoorlijk heftig voor je kindje..
als het straks moet horen dat jij op deze manier moeder bent geworden, kan het je kindje veel pijn doen..
Daar heb je nu allemaal niets meer aan, maar ik weet niet of je dit ook hebt meegewogen in je beslissing?
Heb je dit ook bij het FIOM verteld?Heb je serieus nu pas door dat ze bewust zwanger is geworden? Volgens mij wordt dit je al een aantal bladzijden duidelijk gemaakt. Er is al vaak benoemd dat het expres was.
@ lovesray:
jezus.. wat een wending!?
Ben je bewust zwanger geworden?
Dat had je niet mogen doen..
Een abortus bij een ongewenste zwangerschap ben je niemand verplicht, maar iemand bewust een zwangerschap aandoen, vind ik een ander verhaal.
Dit is ook behoorlijk heftig voor je kindje..
als het straks moet horen dat jij op deze manier moeder bent geworden, kan het je kindje veel pijn doen..
Daar heb je nu allemaal niets meer aan, maar ik weet niet of je dit ook hebt meegewogen in je beslissing?
Heb je dit ook bij het FIOM verteld?Heb je serieus nu pas door dat ze bewust zwanger is geworden? Volgens mij wordt dit je al een aantal bladzijden duidelijk gemaakt. Er is al vaak benoemd dat het expres was.
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
woensdag 28 januari 2015 20:10
quote:elfquest24 schreef op 28 januari 2015 @ 19:55:
@ Gatekeeper:
Aan mijn eerste abortus?
Nee.. ik heb er eerlijk gezegd jaren lang helemaal geen last van gehad.
maar ik stond dan ook voor 100% helemaal zelf achter de beslissing om die te doen.
maar mijn situatie was toen ook heel anders:
Ik had geen woonruimte, zat nog op school en kon het kindje niets bieden. Mijn vriendje zat in dezelfde situatie. Hij liet de keuze geheel aan mij.
maar het belangrijkste is dat mijn eerste reactie toen ik hoorde dat ik zwanger was, was dat ik abortus wilde. Meteen.
Ik wist dat ik er niet voor kon zorgen.
maar ik heb nu wel last van die abortus.. nu. jaren later.. omdat ik een kindje heb nu gezien heb wat het resultaat is van het wel houden, knaagt er weleens een schuldgevoel. Heel gek hoe dat jaren later opeens wel kan gaan spelen.. Toch sta ik nog steeds achter mijn beslissing.
en mijn tweede zwangerschap stond ik er heel anders in. Misschien de oudere leeftijd, ik weet het niet, maar alles in mij schreeuwde meteen dat ik dit kindje moest beschermen. Ik weet dus dat ik het deze keer niet had kunnen doen, zonder er psychische schade van te ondervinden.
maar ik had ook abortus gedaan, als ik er ook deze keer niet voor zou kunnen zorgen.
maar dit keer had ik de mogelijkheden het te geven wat het nodig heeft, dus had ik dan niet met mezelf kunnen leven, want dat is een abortus doen, omdat het kind niet uitkomt. Ik had, naar mijn mening, deze keer geen goede reden om een leven te stoppen en als ik het toch had gedaan, had ik niet met mezelf kunnen leven.
dus hoeveel last ik ervan had, hing bij mij samen met of ik het naar mezelf toe kon verantwoorden om het te doen en dat hing ook samen met in hoeverre ik vond dat ik voor het kindje kon zorgen..Helder.
@ Gatekeeper:
Aan mijn eerste abortus?
Nee.. ik heb er eerlijk gezegd jaren lang helemaal geen last van gehad.
maar ik stond dan ook voor 100% helemaal zelf achter de beslissing om die te doen.
maar mijn situatie was toen ook heel anders:
Ik had geen woonruimte, zat nog op school en kon het kindje niets bieden. Mijn vriendje zat in dezelfde situatie. Hij liet de keuze geheel aan mij.
maar het belangrijkste is dat mijn eerste reactie toen ik hoorde dat ik zwanger was, was dat ik abortus wilde. Meteen.
Ik wist dat ik er niet voor kon zorgen.
maar ik heb nu wel last van die abortus.. nu. jaren later.. omdat ik een kindje heb nu gezien heb wat het resultaat is van het wel houden, knaagt er weleens een schuldgevoel. Heel gek hoe dat jaren later opeens wel kan gaan spelen.. Toch sta ik nog steeds achter mijn beslissing.
en mijn tweede zwangerschap stond ik er heel anders in. Misschien de oudere leeftijd, ik weet het niet, maar alles in mij schreeuwde meteen dat ik dit kindje moest beschermen. Ik weet dus dat ik het deze keer niet had kunnen doen, zonder er psychische schade van te ondervinden.
maar ik had ook abortus gedaan, als ik er ook deze keer niet voor zou kunnen zorgen.
maar dit keer had ik de mogelijkheden het te geven wat het nodig heeft, dus had ik dan niet met mezelf kunnen leven, want dat is een abortus doen, omdat het kind niet uitkomt. Ik had, naar mijn mening, deze keer geen goede reden om een leven te stoppen en als ik het toch had gedaan, had ik niet met mezelf kunnen leven.
dus hoeveel last ik ervan had, hing bij mij samen met of ik het naar mezelf toe kon verantwoorden om het te doen en dat hing ook samen met in hoeverre ik vond dat ik voor het kindje kon zorgen..Helder.
woensdag 28 januari 2015 20:15
@ marielle75: niet door haarzelf.
En vrouwen die ongewenst zwanger zijn, worden er hier wel vaker van beschuldigd het expres te hebben gedaan.
Dit is de eerste keer dat ze zegt dat het bewust was..
@
lovesray:
hoe kunnen wij hier helpen?
wil je onze meningen over of je wel of niet abortus zou moeten doen?
wij kunnen je alleen maar vertellen wat we zelf zouden doen..
Wil je hulp om te kijken of je wel voor je kindje zou kunnen zorgen?
Wat kunnen wij voor je doen?
En vrouwen die ongewenst zwanger zijn, worden er hier wel vaker van beschuldigd het expres te hebben gedaan.
Dit is de eerste keer dat ze zegt dat het bewust was..
@
lovesray:
hoe kunnen wij hier helpen?
wil je onze meningen over of je wel of niet abortus zou moeten doen?
wij kunnen je alleen maar vertellen wat we zelf zouden doen..
Wil je hulp om te kijken of je wel voor je kindje zou kunnen zorgen?
Wat kunnen wij voor je doen?
woensdag 28 januari 2015 20:20
quote:lovesray schreef op 28 januari 2015 @ 19:54:
Ik ben niet helemaal eerlijk geweest ik kan met niemand praten en zou echt advies en geen wijzingen enzo fijn vinden. Ik ben veel langer zwanger en ik heb het bewust gedaan ja. Nu pas dringt realiteit echt langzaam door. Ik dacht niet aan over 10 jaar meer een baby leuk schattig, kleertjes enzo. Niet over geld en die dingen. Ik ben vandaag al 9 weken zwanger en vandaag heb ik voor eerst ook gevoel van wil ik dit wel echt e waar ben ik mee bezig. Maar ik ben nu al zoo ver dat een abortus echt erg zou zijn . Ik weet het allemaal ook niet meer. De moeder van vriend heeft me via facebook bedreigd enzo.
Vrouw toch.. Ben je überhaupt wel bij het fiom geweest? En je moeder? Kan je daar nu wel of niet mee praten. Wat écht erg zou zijn is dat blijkt dat je straks volledig vastloopt.. Op alle vlakken..
Misschien kan je in ieder geval hier je verhaal kwijt. Het hele verhaal.. want als je nu begint te denken: wil ik dit wel.. dan is het fijn om dat gevoel te delen. Nog mooier zou zijn als je dit bij het Fiom zou doen. Mag ik vragen waaruit de bedreiging van je schoonmoeder bestaat?
Vrouw toch.. Het heeft geen nut om te zeggen dat je er (bewust) een puinhoop van hebt gemaakt. Zoek een oplossing, want die is er heus..
Ik ben niet helemaal eerlijk geweest ik kan met niemand praten en zou echt advies en geen wijzingen enzo fijn vinden. Ik ben veel langer zwanger en ik heb het bewust gedaan ja. Nu pas dringt realiteit echt langzaam door. Ik dacht niet aan over 10 jaar meer een baby leuk schattig, kleertjes enzo. Niet over geld en die dingen. Ik ben vandaag al 9 weken zwanger en vandaag heb ik voor eerst ook gevoel van wil ik dit wel echt e waar ben ik mee bezig. Maar ik ben nu al zoo ver dat een abortus echt erg zou zijn . Ik weet het allemaal ook niet meer. De moeder van vriend heeft me via facebook bedreigd enzo.
Vrouw toch.. Ben je überhaupt wel bij het fiom geweest? En je moeder? Kan je daar nu wel of niet mee praten. Wat écht erg zou zijn is dat blijkt dat je straks volledig vastloopt.. Op alle vlakken..
Misschien kan je in ieder geval hier je verhaal kwijt. Het hele verhaal.. want als je nu begint te denken: wil ik dit wel.. dan is het fijn om dat gevoel te delen. Nog mooier zou zijn als je dit bij het Fiom zou doen. Mag ik vragen waaruit de bedreiging van je schoonmoeder bestaat?
Vrouw toch.. Het heeft geen nut om te zeggen dat je er (bewust) een puinhoop van hebt gemaakt. Zoek een oplossing, want die is er heus..
Nou ja.. dat dus..
