Transgender

01-10-2014 21:36 154 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi mensen,



Ik zou graag in contact willen komen met mensen die een trangender als partner hebben. Het lijkt me leuk om ervaringen uit te wisselen.



Zelf heb ik een relatie met een transman. Ook mensen die zelf transgender zijn, zijn natuurlijk welkom om te reageren



Ik hoop op reactie ;)
Dat heeft er absoluut niks mee te maken. Hij was zelfs nog niet eens begonnen met de transitie - dat traject kan hij pas over een half jaar ofzo in.

Laten we het op een ernstig cultuurverschil houden
Ik merk wel dat ik er nu langzaamaan ook wat makkelijker in word. Ik krijg steeds meer plezier in het verliefd zijn en ik geniet van de leuke dates en aandacht die we elkaar geven en ik voel me fantastisch
Mooi zo Tijdspaarder, daar gaat het toch ook om?
Dat is wel een bijzonder moment lijkt me! Zit er een back together aan te komen misschien? Zou je dat willen?

Mijn vriend wil in de toekomst wel zijn borsten weg laten halen, maar de rest wil hij laten zoals het is. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik daar best een beetje opgelucht over ben. Voorlopig is het ook nog geen tijd voor opereren, ik zou daar denk ik toch best een beetje tegenop zien. Dat voelt ook wel weer lullig, omdat het zo belangrijk voor hem is.



In zijn huis heeft hij veel foto's hangen van toen hij nog vrouw was, en ik verbaasde mezelf door te merken dat ik hem als man toch leuker vind ;)
Alle reacties Link kopieren
Ik blij dat ik op deze topic ben terechtgekomen.

Heb ook meteen een account aangemaakt om te kunnen meepraten Het maakt me happy te lezen dat cis-vrouwen (wil zeggen geboren als vrouw) ook op transmannen kunnen vallen. Ik ben zelf een transman, in behandeling sinds augustus 2014 en hopelijk binnenkort aan de hormonen.

Ik ben reeds 43 en heb hiervoor steeds lesbische relaties gehad. Ik vraag me wel af, waar jullie elkaar hebben ontmoet. Mij lijkt het heel moeilijk om als transman te daten, vooral als je nog pré alles bent.

Eerlijkheid biedt me te zeggen dat ik in een relatie van 6 jaar zat toen ik vorig jaar besefte dat ik echt niet meer wou leven als vrouw en ik had ingeschat dat mijn vriendin hier wel mee om zou kunnen, we hadden hier reeds gesprekken over gehad. Helaas heb ik een verkeerde inschatting gemaakt. Ik vind het heel erg dat ze het heeft uitgemaakt, maar begrijp het, ik kan er alleen niet mee om de manier waarop ze dat deed, maar dat is een ander verhaal.
quote:Boy71 schreef op 29 maart 2015 @ 04:10:

Ik blij dat ik op deze topic ben terechtgekomen.

Heb ook meteen een account aangemaakt om te kunnen meepraten Het maakt me happy te lezen dat cis-vrouwen (wil zeggen geboren als vrouw) ook op transmannen kunnen vallen. Ik ben zelf een transman, in behandeling sinds augustus 2014 en hopelijk binnenkort aan de hormonen.

Ik ben reeds 43 en heb hiervoor steeds lesbische relaties gehad. Ik vraag me wel af, waar jullie elkaar hebben ontmoet. Mij lijkt het heel moeilijk om als transman te daten, vooral als je nog pré alles bent.

Eerlijkheid biedt me te zeggen dat ik in een relatie van 6 jaar zat toen ik vorig jaar besefte dat ik echt niet meer wou leven als vrouw en ik had ingeschat dat mijn vriendin hier wel mee om zou kunnen, we hadden hier reeds gesprekken over gehad. Helaas heb ik een verkeerde inschatting gemaakt. Ik vind het heel erg dat ze het heeft uitgemaakt, maar begrijp het, ik kan er alleen niet mee om de manier waarop ze dat deed, maar dat is een ander verhaal.Maar zij was toch lesbisch en niet biseksueel? Of begrijp ik het verkeerd? Jammer dat dit dan toch onverwacht kwam.
Ik heb ontdekt dat er hokjes zijn, maar dat er deuren tussen de hokjes zijn en deuropeningen om in te staan.

natuurlijk kunnen biovrouwen op transmannen vallen, waarom niet? het gaat toch om de liefde?

Ik ken mijn vriend van een feestje. Mijn beste vriendin heeft een relatie met een voetbalteamgenoot van mijn vriend. Mijn vriend voetbalde in een damesteam maar nu hij natuurlijk geen dame meer is, is hij trainer geworden.

Het was nieuwjaar, we deelden per toeval een slaapkamer, hadden heel leuke gesprekken en zijn verder gaan appen, koffiedrinken en daten. Ik heb geen moeite gedaan om een transman aan de haak te slaan, ik heb er niet bewust voor gekozen. Het is me overkomen en het voelt goed.
Iesiesa, ik ben ook niet biseksueel, en val wel op mijn transvriend. Als ik biseksueel was zou ik ook vallen op biomannen en dat doe ik niet. Wat je al dan niet in je broek hebt definieert niet perse je mannelijkheid ;)
Alle reacties Link kopieren
Ik dacht dat ze de relatie even belangrijk vond als ik dat deed, en ik dacht dat ze mij tenminste zou bijstaan.

Ze wou mij de volledige vrijheid geven in mijn transitie maar dan zonder haar als partner. Na een maand zat ze al op een datingsite. Ik vind dat nogal kl*te eerlijk gezegd.

Maar fijn om te lezen dat er toch nog mensen zijn zoals tijdspaarder, die verder denken, voelen dan in hokjes.
Dat mensen voor het gevoel van hun ex te snel doorschuiven naar een volgende relatie is niet voorbehouden aan de exen van transgenders, natuurlijk, maar ik kan me wel heel goed voorstellen dat dat pijn doet.

zo'n transitie is geen kattenpis, en ik kan me voorstellen dat mensen dat moeilijk vinden, en dat mag ook. Je ziet toch je geliefde fysiek heel sterk veranderen, misschien in iemand die je lichamelijk niet (meer?) aantrekkelijk vindt, en de hormonen kunnen ook het innerlijk van iemand veranderen. Ik hoor bijvoorbeeld wel eens dat transmannen en jongens een puberale gejaagdheid krijgen, een veranderd libido en soms een korter lontje en wat agressiever gedrag. Dat zijn dingen die hormonen met je doen en ik kan me echt heel goed voorstellen dat de doorsnee lesbienne daar niet op zit te wachten.

maar ik weet zeker dat je uiteindelijk wel iemand zal vinden die dwars door alle hokken heen kijkt
Alle reacties Link kopieren
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 30-03-2015 09:06
Reden: troll
% gewijzigd
Pluk de dag
quote:Tijdspaarder schreef op 18 maart 2015 @ 08:27:

Dat is wel een bijzonder moment lijkt me! Zit er een back together aan te komen misschien? Zou je dat willen?

Nee. Ik voel nog heel veel voor hem, maar een relatie zit er niet in. Ik kan me niet veilig en geborgen voelen en dat vind ik wel belangrijk.
quote:Boy71 schreef op 29 maart 2015 @ 04:10:

Ik blij dat ik op deze topic ben terechtgekomen.

Heb ook meteen een account aangemaakt om te kunnen meepraten Het maakt me happy te lezen dat cis-vrouwen (wil zeggen geboren als vrouw) ook op transmannen kunnen vallen. Ik ben zelf een transman, in behandeling sinds augustus 2014 en hopelijk binnenkort aan de hormonen.

Ik ben reeds 43 en heb hiervoor steeds lesbische relaties gehad. Ik vraag me wel af, waar jullie elkaar hebben ontmoet. Mij lijkt het heel moeilijk om als transman te daten, vooral als je nog pré alles bent.

Eerlijkheid biedt me te zeggen dat ik in een relatie van 6 jaar zat toen ik vorig jaar besefte dat ik echt niet meer wou leven als vrouw en ik had ingeschat dat mijn vriendin hier wel mee om zou kunnen, we hadden hier reeds gesprekken over gehad. Helaas heb ik een verkeerde inschatting gemaakt. Ik vind het heel erg dat ze het heeft uitgemaakt, maar begrijp het, ik kan er alleen niet mee om de manier waarop ze dat deed, maar dat is een ander verhaal.



Waarom zou een cis-vrouw niet op een transman (of vrouw) kunnen vallen? :-)

De mijne heb ik ontmoet bij vrijwilligerswerk, toen nog als 'lesbische vrouw'. Toen ik terug kwam van een vakantie, hoorde ik van anderen dat Fatime voortaan met Omar aangesproken wilde worden (fictieve namen natuurlijk). Ook goed.

Toen ik hem een keer om een recept vroeg, moest ik in ruil daarvoor een kop koffie met hem gaan drinken, en zo begon het :-)



Als je ex echt alleen op vrouwen valt, is het jammer maar begrijpelijk.. Als je ex snel weer gaat daten is dat altijd pijnlijk Heb je genoeg steun van anderen in je omgeving?
Jammer dat de reactie van Jantjepatat al verwijderd is, ik had een goed antwoord klaar

Op 7 april op TLC komt een programma, My transgender wedding



Drie op rij is wel genoeg
Alle reacties Link kopieren
Jawel, ik ben gelukkig gezegend met enkele goede vrienden waar ik steeds op kan terug vallen.

En ja het het is logisch dat ze de stekker er uit trok, voorheen was ze 10 jaar met een man, ze hebben samen 3 kinderen verwekt. Het heeft haar veel moeite gekost om uit de kast te komen, dus het is begrijpelijk dat ze voor zichzelf kiest. Ze is nu 10 jaar gescheiden van die man en had sindsdien enkel maar vriendinnen, er zijn er al veel de revue gepasseerd, ze dacht dat ik een blijvertje zou zijn, helaas ben ik transgender. Dus nu zeilen op de wind van vandaag en me concentreren op mijn transitie. Ik heb voor mezelf uitgemaakt dat ze mijn tranen niet meer waard is, genoeg te vaak heb ik om haar gegeven. Ik zou misschien vrienden kunnen blijven zijn, want 7 jaar is tenslotte een lange tijd, maar ik kan haar niet zien met iemand anders. Ben blij voor haar dat ze terug een relatie heeft en verliefd is dat is haar levensdoel.
Voor mij komt het paasweekend eraan en ik heb met mezelf afgesproken dat ik dan mn ouders over mijn nieuwe relatie ga vertellen. Eerst zag ik er vreselijk tegenop, maar nu ben ik er een stuk relaxter onder. Ik kan me nu haast niet voorstellen dat mijn ouders problemen met mijn vriend gaan hebben. Daarbij, ik ben 26 jaar en hang helemaal niet meer zo erg aan mijn ouders. ik zie ze niet wekelijks dus ze zullen zich in praktijd weinig met mijn relatie gaan bezighouden ;)
Alle reacties Link kopieren
Succes Tijdspaarder, komt goed, fijne Paasdagen iedereen
De kogel is door de kerk!

Met pasen heb ik het aan mijn ouders verteld en ik vond het doodeng. Ik was er eerst telkens omheen aan het draaien tot ik maar gewoon heb gezegd: pap, mam, ik heb iemand ontmoet en hij heet X. Toen heb ik ze uitgebreid uitgelegd wat transgender is en alle mogelijke vragen beantwoord, en mijn mieder zei wel dat ze meer moest wennen dan toen ik vertelde lesbisch te zijn. Ik had het idee dat ze tijdens het gesprek al wende. mijn vader was verrassend goed op de hoogte. Ik was bang dat ze het als een psychische stoornis zouden zien maar mijn vader wist al dat dat niet zo was. Het was een fijn gesprek en ik ben daarna doodop, maar opgelucht mijn bed ingerold.

Ze willen hem graag ontmoeten en zijn blij voor me dat hij me zo gelukkig maakt.

Is het niet fantastisch! :D
Echt heerlijk zo'n reactie. Fijne ouders!!
Alle reacties Link kopieren
Enorm fantastisch, leuk voor alle partijen !
Fijne reactie Tijdspaarder!

Toen ik het mijn moeder vertelde vond ze dat ik me maar moest laten opnemen want ik was blijkbaar geschift
Ik heb me weer eens druk lopen maken om niks ;)
Was gisteren met transman in een tattooshop, hij wil een cover up over een andere tattoo. Ik deed het woord, hij beheerst de taal nog niet goed genoeg. Die mannen van de shop bleven maar zeggen dat er best bloemen over 'haar' oude tattoo heen konden. Helaas is zijn Nederlands dan wel weer goed genoeg om te begrijpen dat hem een vrouwelijke tattoo aangesmeerd wil worden en dat ze naar hem verwijzen als een vrouw, ik vond het heel pijnlijk
Ja, dat herken ik! De buurvrouwen van mijn vriend zeggen altijd 'dag dames' als we ze tegenkomen In de lift o.i.d. terwijl hij intussen een flinke bromstem en baard heeft staan. Dan voel ik plaatsvervangende schaamte, niet voor hem, maar aan die dames met een bord voor hun kop! Toch glimlach ik alleen maar liefjes terug...
Hoi allemaal, daar ben ik weer. Mijn relatie loopt nog steeds heerlijk en binnenkort gaan we voor het eerst samen op vakantie. De ouders en vrienden zijn ontmoet en we zijn nog steeds knalverliefd. Tot dusver niks aan de hand.

voor hem zit de real life fase er bijna op en dat houdt in dat hij binnenkort op de wachtlijst mag voor zijn borstoperatie. Toen ik hoorde hoe kort moest ik toch even slikken. Waarschijnlijk is het allemaal al voor de kerst aan de beurt. Ik schrok daarvan. Ik heb geen idee wat de impact van die operatie zal hebben op mijn geliefde, op mij, en op onze relatie. Ik, als overtuigd lesbienne, ben een borstenliefhebster, en ben totaal niet bekend met seks waar geen borsten bij betrokken zijn. Maar enfin, ik ga het daar natuurlijk niet om uitmaken, want ik ben veel te dol op hem.



Toch voel ik me soms wel alleen met deze gevoelens. Ik ken niemand die in hetzelfde schuitje zit en ik ken niemand die dit ook heeft meegemaakt. Ik praat er vaak over met mijn vriend, en hij vindt het natuurlijk ook spannend. Ik heb gehoord dat het een heftige ingreep is en dat je dan toch wel een aantal weken van zorg afhankelijk bent. En dan de impact op onze relatie nog. Is er hier iemand die zijn of haar ervaring wil delen?



Ik denk wel dat deze operatie voor hem een uitkomst is. Dat hij op het strand zijn shirt uit kan gooien en het water in kan duiken zal een verademing zijn. Of het vooruitzicht om die akelige binders niet meer te hoeven dragen. Wat dat betreft kijk ik er net zo naar uit als hij.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven