Psyche
alle pijlers
moedermaffia
vrijdag 17 oktober 2014 15:25
Hallo allemaal,
Ik wil graag even mijn relaas kwijt over wat ik allemaal hoor en zie ten tijde van mijn lang gekoesterde kinderwens en het moment nu dat de zwangerschap daar eindelijk is.
Toen het bij ons niet wilde lukken kregen wij al steevast de vraag wanneer het er van zou komen en op het werk werd ik veelbelovend aangekeken of ik de 'volgende' zou zijn. Uiteindelijk heeft dit geleid tot het besluit om er maar open over te zijn dat alles niet vanzelf lukt, zodat ik deze stomme vragen ook niet meer kreeg. Gevolg was dat men wel meer begrip kreeg, maar er waren ook een aantal mensen die je dan toch met een bepaald soort medelijden aankijken en dit laten merken. (is ook niet prettig).
ik heb zelfs eens een kinderverjaardag bijgewoond waar het continu ging over CC's voeding en over groeicurves van hun kroost. Uiteindelijk kwam de vraag mijn richting op of ik ook kinderen had.. Toen ik 'nee' antwoordde (vreemden hoefden wat mij betreft niet van mijn geschiedenis af te weten), stopte onmiddellijk het gesprek naar me en werd ik verder genegeerd. Heel bizar..
Nu ben ik zwanger van de 1e na drie en een half jaar en wat zijn we blij! Maar het valt me tegelijkertijd op dat sinds het bekend is bepaalde mensen (en vooral vrouwen) me anders behandelen. Sommige vage kennissen willen het contact aanhalen nu ze weten dat ik in verwachting ben (welkom bij de club, lijkt het wel) en mijn schoonmoeder die me liever kwijt dan rijk was, is nu ineens erg bezorgd om mijn wel een wee. WTF!
Ik ben dol op kinderen en ben zeer gelukkig met de zwangerschap, maar ben ook nog gewoon mezelf. Ik vind het raar dat men nu wel je anders benadert en je bij 'de (moeder)club' wil betrekken, althans zo lijkt het, en er vanuit bepaalde hoeken daarvoor amper interesse was in mijn persoon...
Wie herkent dit?
Ik wil graag even mijn relaas kwijt over wat ik allemaal hoor en zie ten tijde van mijn lang gekoesterde kinderwens en het moment nu dat de zwangerschap daar eindelijk is.
Toen het bij ons niet wilde lukken kregen wij al steevast de vraag wanneer het er van zou komen en op het werk werd ik veelbelovend aangekeken of ik de 'volgende' zou zijn. Uiteindelijk heeft dit geleid tot het besluit om er maar open over te zijn dat alles niet vanzelf lukt, zodat ik deze stomme vragen ook niet meer kreeg. Gevolg was dat men wel meer begrip kreeg, maar er waren ook een aantal mensen die je dan toch met een bepaald soort medelijden aankijken en dit laten merken. (is ook niet prettig).
ik heb zelfs eens een kinderverjaardag bijgewoond waar het continu ging over CC's voeding en over groeicurves van hun kroost. Uiteindelijk kwam de vraag mijn richting op of ik ook kinderen had.. Toen ik 'nee' antwoordde (vreemden hoefden wat mij betreft niet van mijn geschiedenis af te weten), stopte onmiddellijk het gesprek naar me en werd ik verder genegeerd. Heel bizar..
Nu ben ik zwanger van de 1e na drie en een half jaar en wat zijn we blij! Maar het valt me tegelijkertijd op dat sinds het bekend is bepaalde mensen (en vooral vrouwen) me anders behandelen. Sommige vage kennissen willen het contact aanhalen nu ze weten dat ik in verwachting ben (welkom bij de club, lijkt het wel) en mijn schoonmoeder die me liever kwijt dan rijk was, is nu ineens erg bezorgd om mijn wel een wee. WTF!
Ik ben dol op kinderen en ben zeer gelukkig met de zwangerschap, maar ben ook nog gewoon mezelf. Ik vind het raar dat men nu wel je anders benadert en je bij 'de (moeder)club' wil betrekken, althans zo lijkt het, en er vanuit bepaalde hoeken daarvoor amper interesse was in mijn persoon...
Wie herkent dit?
vrijdag 17 oktober 2014 23:00
Oh wat een merkwaardige en belachelijke opmerkingen. Een gedachte herken ik er trouwens toch wel. ( Oje )
Hoe sommige kinderlozen kunnen miepen ( dat is mijn frustratie hè) over slaapgebrek en moe zijn, en wat ze dan vertellen.., dan denk ik weleens 'je hebt geen idee!!'. Maar goed dan bijt ik op mijn tong. We redeneren immers allemaal vanuit ons eigen referentiekader.
Hoe sommige kinderlozen kunnen miepen ( dat is mijn frustratie hè) over slaapgebrek en moe zijn, en wat ze dan vertellen.., dan denk ik weleens 'je hebt geen idee!!'. Maar goed dan bijt ik op mijn tong. We redeneren immers allemaal vanuit ons eigen referentiekader.
vrijdag 17 oktober 2014 23:01
quote:blijftgewoondametje schreef op 17 oktober 2014 @ 23:00:
Oh wat een merkwaardige en belachelijke opmerkingen. Een gedachte herken ik er trouwens toch wel. ( Oje )
Hoe sommigen kinderlozen kunnen miepen ( dat is mijn frustratie hè) over slaapgebrek, en wat ze dan vertellen, dan denk ik weleens 'je hebt geen idee'. Maar goed dan bijt ik wel op mijn tong. We redeneren immers allemaal vanuit ons eigen referentiekader.Ik ben kinderloos maar heb jarenlang geleden aan insomnia, met een maximum van 2 a 3 uur per nacht en een uurtje slapen overdag. Believe me, I know, zelf al heb ik nú as we speak geen kind.
Oh wat een merkwaardige en belachelijke opmerkingen. Een gedachte herken ik er trouwens toch wel. ( Oje )
Hoe sommigen kinderlozen kunnen miepen ( dat is mijn frustratie hè) over slaapgebrek, en wat ze dan vertellen, dan denk ik weleens 'je hebt geen idee'. Maar goed dan bijt ik wel op mijn tong. We redeneren immers allemaal vanuit ons eigen referentiekader.Ik ben kinderloos maar heb jarenlang geleden aan insomnia, met een maximum van 2 a 3 uur per nacht en een uurtje slapen overdag. Believe me, I know, zelf al heb ik nú as we speak geen kind.
vrijdag 17 oktober 2014 23:05
Het lijkt me vreselijk om ongewild kinderloos te zijn en ik leef heel erg met mensen mee die daarmee te maken hebben. Dan bijt ik ook wel eens op mijn tong als zo iemand zegt dat zij en haar man gewoon een kind verdienen omdat ze zo'n goede relatie hebben terwijl anderen gewoon kinderen krijgen en dan gaan scheiden.
vrijdag 17 oktober 2014 23:07
Precies lionlady, dan weet je zeker waar je over praat. En iedere ouder dus ook.
Maar ik heb het dus over vrienden die al 'kapot' waren van een slechte nacht oid of een nieuwe pup en een week er snachts uit.
Als je dan zelf wankelend op je benen toch naar iemands verjaardag bent gekomen oid, dan sta je soms met je oren te klapperen.
Maar ik heb het dus over vrienden die al 'kapot' waren van een slechte nacht oid of een nieuwe pup en een week er snachts uit.
Als je dan zelf wankelend op je benen toch naar iemands verjaardag bent gekomen oid, dan sta je soms met je oren te klapperen.
vrijdag 17 oktober 2014 23:09
quote:mala8 schreef op 17 oktober 2014 @ 21:50:
"Jij hebt geen kinderen, dus jij mag mijn baby niet vasthouden."
"Als een man een vrouw liefheeft, wil hij een kind van haar. Jij hebt je partner geen kinderen geschonken."
Tegen een vriendin die geen kinderen heeft: "Samen een kind krijgen had jullie huwelijk kunnen redden. Want kinderen zijn de lijm van je relatie."Wat heb jij belachelijk domme en stompzinnige mensen in je omgeving.
"Jij hebt geen kinderen, dus jij mag mijn baby niet vasthouden."
"Als een man een vrouw liefheeft, wil hij een kind van haar. Jij hebt je partner geen kinderen geschonken."
Tegen een vriendin die geen kinderen heeft: "Samen een kind krijgen had jullie huwelijk kunnen redden. Want kinderen zijn de lijm van je relatie."Wat heb jij belachelijk domme en stompzinnige mensen in je omgeving.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
vrijdag 17 oktober 2014 23:11
Ik heb wel eens gehoord:
-"Jij kan nog niet zeggen of je relatie wel echt serieus is want jullie hebben nog geen kinderen."
-"Maar dan heeft je leven toch geen betekenis meer?" (toen ik zei dat ik ook zonder kinderen gelukkig kan zijn als het ons niet gegeven is)
-"Zolang jij nog geen kind van X hebt gebaard tel je niet als zijn familie". (van een oud-tante aan mans kant die zich hardop afvroeg waarom ik meekwam naar de familiedag. Voor het plaatje: wij zijn al meer dan 10 jaar samen en de dag was in het huis van mijn schoonouders ).
Gelukkig waren dit vage kennissen e.d. en zijn mijn eigen vriendinnen heel anders. Alsnog ben ik me door sommige opmerkingen erg bewust geworden van hoe er soms tegen zwangerschappen e.d. wordt aangekeken en dat ik daar zelf anders mee om wil gaan. Doordat er wel verwacht wordt dat je als vrouw oeh en aah roept over van alles heeft dat vooral tot gevolg dat ik enorm terughoudend ben over alles wat maar met kinderen te maken heeft. Ik denk dat ik tijdens een eventuele zwangerschap ook helemaal geen behoefte heb daar met mensen over te praten die verder van mij af staan..
-"Jij kan nog niet zeggen of je relatie wel echt serieus is want jullie hebben nog geen kinderen."
-"Maar dan heeft je leven toch geen betekenis meer?" (toen ik zei dat ik ook zonder kinderen gelukkig kan zijn als het ons niet gegeven is)
-"Zolang jij nog geen kind van X hebt gebaard tel je niet als zijn familie". (van een oud-tante aan mans kant die zich hardop afvroeg waarom ik meekwam naar de familiedag. Voor het plaatje: wij zijn al meer dan 10 jaar samen en de dag was in het huis van mijn schoonouders ).
Gelukkig waren dit vage kennissen e.d. en zijn mijn eigen vriendinnen heel anders. Alsnog ben ik me door sommige opmerkingen erg bewust geworden van hoe er soms tegen zwangerschappen e.d. wordt aangekeken en dat ik daar zelf anders mee om wil gaan. Doordat er wel verwacht wordt dat je als vrouw oeh en aah roept over van alles heeft dat vooral tot gevolg dat ik enorm terughoudend ben over alles wat maar met kinderen te maken heeft. Ik denk dat ik tijdens een eventuele zwangerschap ook helemaal geen behoefte heb daar met mensen over te praten die verder van mij af staan..
vrijdag 17 oktober 2014 23:14
quote:saaaaar81 schreef op vrijdag 17 oktober 2014 23:09 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="mala8 in "moedermaffia"" class="messagelink">mala8 schreef op 17 oktober 2014 @ 21:50</a>:</b>
"Jij hebt geen kinderen, dus jij mag mijn baby niet vasthouden."
"Als een man een vrouw liefheeft, wil hij een kind van haar. Jij hebt je partner geen kinderen geschonken."
Tegen een vriendin die geen kinderen heeft: "Samen een kind krijgen had jullie huwelijk kunnen redden. Want kinderen zijn de lijm van je relatie."</div></blockquote>Wat heb jij belachelijk domme en stompzinnige mensen in je omgeving. + 1 Saaaar!
"Jij hebt geen kinderen, dus jij mag mijn baby niet vasthouden."
"Als een man een vrouw liefheeft, wil hij een kind van haar. Jij hebt je partner geen kinderen geschonken."
Tegen een vriendin die geen kinderen heeft: "Samen een kind krijgen had jullie huwelijk kunnen redden. Want kinderen zijn de lijm van je relatie."</div></blockquote>Wat heb jij belachelijk domme en stompzinnige mensen in je omgeving. + 1 Saaaar!
vrijdag 17 oktober 2014 23:16
Nee maar even serieus, al die achterlijke opmerkingen die hier voorbij komen tegen mensen zonder kinderen, die zijn niet representatief voor alle moeders in Nederland. Voor t geval iemand dat mocht denken, t is niet alsof je compleet sektarisch wordt als je een kind krijgt. Ik heb nog nooit iemand in mijn omgeving zoiets doms horen zeggen.
vrijdag 17 oktober 2014 23:23
De eerste tijd had ik ook wel wat last van hersenverweking. Gelukkig nooit een blijvend iets geweest
En ja, er is 1 ding waar ik het mee eens ben. De liefde voor je kind is met niks te vergelijken, dat is voor de meeste moeders, de meeste ouders, gewoon zo belachelijk overweldigend, zo instictief, met niks te vergelijken.
Dat wist ik ook niet van te voren, zelfs mijn voorstelling ervan kwam niet eens in de buurt.
Maar mijn ideeën over opvoeding, mijn normen en waarden, die zijn echt wel hetzelfde gebleven. Hier en daar wat aangepast natuurlijk, dat kan ook niet anders
Geen moedermafia hier, alhoewel mijn liefste vriendin zelf 4 kinderen heeft en we het bijzonder graag over de kinderen hebben
En ja, er is 1 ding waar ik het mee eens ben. De liefde voor je kind is met niks te vergelijken, dat is voor de meeste moeders, de meeste ouders, gewoon zo belachelijk overweldigend, zo instictief, met niks te vergelijken.
Dat wist ik ook niet van te voren, zelfs mijn voorstelling ervan kwam niet eens in de buurt.
Maar mijn ideeën over opvoeding, mijn normen en waarden, die zijn echt wel hetzelfde gebleven. Hier en daar wat aangepast natuurlijk, dat kan ook niet anders
Geen moedermafia hier, alhoewel mijn liefste vriendin zelf 4 kinderen heeft en we het bijzonder graag over de kinderen hebben
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
zaterdag 18 oktober 2014 08:53
quote:iones schreef op 17 oktober 2014 @ 20:16:
Nou, ik denk wel dat moedermaffia wel degelijk bestaat. Maar dan denk ik niet aan moeders als groep in het algemeen, maar meer het harde veroordelen van elkaar door moeders onderling. Alsof ze door de ander neer te halen zelf een betere moeder zijn.Zoals de huisdierenbezitters dat doen met anderen die een huisdier willen of hebben? Ik snap wat je bedoelt als ik kijk naar hoe ieder huisdiertopic hier eindigt in een hetze tegen de TO omdat ze slecht voor haar beest zorgt. De dierenmaffia
Nou, ik denk wel dat moedermaffia wel degelijk bestaat. Maar dan denk ik niet aan moeders als groep in het algemeen, maar meer het harde veroordelen van elkaar door moeders onderling. Alsof ze door de ander neer te halen zelf een betere moeder zijn.Zoals de huisdierenbezitters dat doen met anderen die een huisdier willen of hebben? Ik snap wat je bedoelt als ik kijk naar hoe ieder huisdiertopic hier eindigt in een hetze tegen de TO omdat ze slecht voor haar beest zorgt. De dierenmaffia
zaterdag 18 oktober 2014 12:32
quote:blijftgewoondametje schreef op 17 oktober 2014 @ 23:00:
Oh wat een merkwaardige en belachelijke opmerkingen. Een gedachte herken ik er trouwens toch wel. ( Oje )
Hoe sommige kinderlozen kunnen miepen ( dat is mijn frustratie hè) over slaapgebrek en moe zijn, en wat ze dan vertellen.., dan denk ik weleens 'je hebt geen idee!!'. Maar goed dan bijt ik op mijn tong. We redeneren immers allemaal vanuit ons eigen referentiekader.
Dus volgens jou hebben alleen moeders het zwaar? Wat weet jij nou van het leven van een ander? Die arrogantie!
Mensen kunnen slapeloze nachten hebben om allerlei redenen. Alleen als ze het zichzelf aan doen, dan is het hun keuze en dan moeten ze niet zieken, zoals bijvoorbeeld veel doorzakken.
Oh wat een merkwaardige en belachelijke opmerkingen. Een gedachte herken ik er trouwens toch wel. ( Oje )
Hoe sommige kinderlozen kunnen miepen ( dat is mijn frustratie hè) over slaapgebrek en moe zijn, en wat ze dan vertellen.., dan denk ik weleens 'je hebt geen idee!!'. Maar goed dan bijt ik op mijn tong. We redeneren immers allemaal vanuit ons eigen referentiekader.
Dus volgens jou hebben alleen moeders het zwaar? Wat weet jij nou van het leven van een ander? Die arrogantie!
Mensen kunnen slapeloze nachten hebben om allerlei redenen. Alleen als ze het zichzelf aan doen, dan is het hun keuze en dan moeten ze niet zieken, zoals bijvoorbeeld veel doorzakken.
zaterdag 18 oktober 2014 12:34
quote:blijftgewoondametje schreef op 17 oktober 2014 @ 23:07:
Precies lionlady, dan weet je zeker waar je over praat. En iedere ouder dus ook.
Maar ik heb het dus over vrienden die al 'kapot' waren van een slechte nacht oid of een nieuwe pup en een week er snachts uit.
Als je dan zelf wankelend op je benen toch naar iemands verjaardag bent gekomen oid, dan sta je soms met je oren te klapperen.
De empathie neemt niet echt toe als je moeder wordt he?
Ik zelf ben heel snel fysiek kapot. Bij mij breekt een paar slapeloze of gebroken nachten al op. Dan wordt ik heel moe en uiteindelijk krijg ik hoofdpijn dat kan ontaarden in migraine.
Misschien daarom maar beter dat ik nooit kinderen heb gekregen, want ik weet niet of ik het fysiek had kunnen volbrengen.
Precies lionlady, dan weet je zeker waar je over praat. En iedere ouder dus ook.
Maar ik heb het dus over vrienden die al 'kapot' waren van een slechte nacht oid of een nieuwe pup en een week er snachts uit.
Als je dan zelf wankelend op je benen toch naar iemands verjaardag bent gekomen oid, dan sta je soms met je oren te klapperen.
De empathie neemt niet echt toe als je moeder wordt he?
Ik zelf ben heel snel fysiek kapot. Bij mij breekt een paar slapeloze of gebroken nachten al op. Dan wordt ik heel moe en uiteindelijk krijg ik hoofdpijn dat kan ontaarden in migraine.
Misschien daarom maar beter dat ik nooit kinderen heb gekregen, want ik weet niet of ik het fysiek had kunnen volbrengen.
zaterdag 18 oktober 2014 12:37
quote:Pantax schreef op 18 oktober 2014 @ 08:53:
[...]
Zoals de huisdierenbezitters dat doen met anderen die een huisdier willen of hebben? Ik snap wat je bedoelt als ik kijk naar hoe ieder huisdiertopic hier eindigt in een hetze tegen de TO omdat ze slecht voor haar beest zorgt. De dierenmaffia
De term `dierenmaffia` ken ik nog niet, maar ik herken wel een beetje wat je zegt. Mij is dat ook een beetje opgevallen.
Maar het is de term `moedermaffia` die in het leven geroepen is, en niet `dierenmaffia`. Dat zegt toch wel iets?
Ik ben niet degene die oordeelt over moeders, hoe ze hun werk met kinderen moeten combineren, hoeveel ze mogen werken, of hoeveel ze thuis mogen zijn. Dat doen moeders onderling vaak. De term moedermaffia valt ook vaak bij het schoolplein.
[...]
Zoals de huisdierenbezitters dat doen met anderen die een huisdier willen of hebben? Ik snap wat je bedoelt als ik kijk naar hoe ieder huisdiertopic hier eindigt in een hetze tegen de TO omdat ze slecht voor haar beest zorgt. De dierenmaffia
De term `dierenmaffia` ken ik nog niet, maar ik herken wel een beetje wat je zegt. Mij is dat ook een beetje opgevallen.
Maar het is de term `moedermaffia` die in het leven geroepen is, en niet `dierenmaffia`. Dat zegt toch wel iets?
Ik ben niet degene die oordeelt over moeders, hoe ze hun werk met kinderen moeten combineren, hoeveel ze mogen werken, of hoeveel ze thuis mogen zijn. Dat doen moeders onderling vaak. De term moedermaffia valt ook vaak bij het schoolplein.
zaterdag 18 oktober 2014 12:39
quote:poldervrouw schreef op 17 oktober 2014 @ 15:58:
ik weet niet in welke kringen jij zit, maar in mijn kringen heb ik dat soort gesprekken niet.. ook niet toen we allemaal nog in de baby's zaten.. Tuurlijk werd er wel eens een ervaring hier en daar uitgewisseld maar over het algemeen hadden we andere gespreksonderwerpen die net zo belangrijk waren..
Misschien was je er zelf te veel mee bezig (logisch als het niet wil lukken.. dan ben je daar gevoelig voor) en nu ben je hormonaal... en erger je je suf aan dat soort geneuzel.. Vaak merk ik dat een zwangere óf helemaal op een roze wolk zit en totaal nergens anders meer over kan denken of praten of tegenovergesteld of er tussenin..
Het is , net als bij leeftijds gerelateerd gedrag bij je kind, een faaaase.. die gaat over .. Geniet van je zwangerschap en trek je niets aan van andere en zet bijv. je schoonmoeder onder de negeerknop..Zijn er nog andere opties dan..
ik weet niet in welke kringen jij zit, maar in mijn kringen heb ik dat soort gesprekken niet.. ook niet toen we allemaal nog in de baby's zaten.. Tuurlijk werd er wel eens een ervaring hier en daar uitgewisseld maar over het algemeen hadden we andere gespreksonderwerpen die net zo belangrijk waren..
Misschien was je er zelf te veel mee bezig (logisch als het niet wil lukken.. dan ben je daar gevoelig voor) en nu ben je hormonaal... en erger je je suf aan dat soort geneuzel.. Vaak merk ik dat een zwangere óf helemaal op een roze wolk zit en totaal nergens anders meer over kan denken of praten of tegenovergesteld of er tussenin..
Het is , net als bij leeftijds gerelateerd gedrag bij je kind, een faaaase.. die gaat over .. Geniet van je zwangerschap en trek je niets aan van andere en zet bijv. je schoonmoeder onder de negeerknop..Zijn er nog andere opties dan..
zaterdag 18 oktober 2014 12:39
quote:wijsheid schreef op 17 oktober 2014 @ 15:25:
Ik ben dol op kinderen en ben zeer gelukkig met de zwangerschap, maar ben ook nog gewoon mezelf. Ik vind het raar dat men nu wel je anders benadert en je bij 'de (moeder)club' wil betrekken, althans zo lijkt het, en er vanuit bepaalde hoeken daarvoor amper interesse was in mijn persoon...
Wie herkent dit?Wacht maar tot hij/zij er is. Je leven verandert, jij verandert en dat gaat helemaal vanzelf. Nu denk je nog dat je jezelf blijft en je blijft ook jezelf, maar wel een andere zelf
Ik ben dol op kinderen en ben zeer gelukkig met de zwangerschap, maar ben ook nog gewoon mezelf. Ik vind het raar dat men nu wel je anders benadert en je bij 'de (moeder)club' wil betrekken, althans zo lijkt het, en er vanuit bepaalde hoeken daarvoor amper interesse was in mijn persoon...
Wie herkent dit?Wacht maar tot hij/zij er is. Je leven verandert, jij verandert en dat gaat helemaal vanzelf. Nu denk je nog dat je jezelf blijft en je blijft ook jezelf, maar wel een andere zelf
zaterdag 18 oktober 2014 13:08
Ja, heeeeel herkenbaar TO. En dek je maar in, dit wordt erger als je baby straks geboren is. Je schoonmoeder zal honderd keer zo vaak ineens voor je deur staan dan dat ze voorheen deed.
Verre oudtantes en achternichten willen je ineens op Facebook omdat ze hopen foto's van je kleintje te zien. Oude buren van je ouders die jij sinds je derde niet meer hebt gezien staan nog in de kraamweek bij je op de stoep om te kunnen zien hoe jij je baby in bad doet etc.
Zelfs oudtantes die menen voor te moeten stellen of ze bij de bevalling mogen zijn, terwijl je je eigen moeder er niet eens bij wil hebben!!!
Hartstikke leuk is het om moeder te worden, maar het is gedaan met je privacy!
Ik dacht altijd dat toen men zei: 'Geniet nog maar even van de rust' dat dat sloeg op dat de komst van een baby gepaard zou gaan met huilen en gebroken nachten... Kon ik weten dat dat sloeg op een invasie aan mensen die het wereldwonder met eigen ogen moeten aanschouwen.
Verre oudtantes en achternichten willen je ineens op Facebook omdat ze hopen foto's van je kleintje te zien. Oude buren van je ouders die jij sinds je derde niet meer hebt gezien staan nog in de kraamweek bij je op de stoep om te kunnen zien hoe jij je baby in bad doet etc.
Zelfs oudtantes die menen voor te moeten stellen of ze bij de bevalling mogen zijn, terwijl je je eigen moeder er niet eens bij wil hebben!!!
Hartstikke leuk is het om moeder te worden, maar het is gedaan met je privacy!
Ik dacht altijd dat toen men zei: 'Geniet nog maar even van de rust' dat dat sloeg op dat de komst van een baby gepaard zou gaan met huilen en gebroken nachten... Kon ik weten dat dat sloeg op een invasie aan mensen die het wereldwonder met eigen ogen moeten aanschouwen.
zaterdag 18 oktober 2014 13:14
quote:bloemetje77 schreef op 17 oktober 2014 @ 15:53:
Ik zie het om me heen. Beste vrienden die sinds ze kinderen hebben opeens intensief omgaan met kennissen die ze voorheen maar nauwelijks konden luchten of zien. Maar ja, wonen bij elkaar in de buurt en hebben beide kinderen dus dat is wel zo handig..
Dat het qua persoonlijkheid wat minder klikt is blijkbaar van ondergeschikt belang. Ik als kinderloze met wie het qua persoonlijkheid wel al 20 jaar klikte ben ineens minder 'handig', ver weg etc. Tja...
Tjonge wat voel jij je achtergesteld zeg. Heeft niets te maken met handig wel met veranderende prioriteiten, situaties en begrip.
Jij kunt je niets voorstellen bij een "we komen niet of veel later want kind heeft kramp" Een mede ouder beseft dan meteen dan de nieuwe jurk ondergekotst is of de dunne toxische ontlasting van je middel tot in je schoenen loopt.
Kinderlozen hebben daar echt geen begrip voor. Trek ff wat anders aan en..... etc. Het gaat gewoon vanzelf dat beter af kunnen spreken met gelijkgestemden.
Ik zie het om me heen. Beste vrienden die sinds ze kinderen hebben opeens intensief omgaan met kennissen die ze voorheen maar nauwelijks konden luchten of zien. Maar ja, wonen bij elkaar in de buurt en hebben beide kinderen dus dat is wel zo handig..
Dat het qua persoonlijkheid wat minder klikt is blijkbaar van ondergeschikt belang. Ik als kinderloze met wie het qua persoonlijkheid wel al 20 jaar klikte ben ineens minder 'handig', ver weg etc. Tja...
Tjonge wat voel jij je achtergesteld zeg. Heeft niets te maken met handig wel met veranderende prioriteiten, situaties en begrip.
Jij kunt je niets voorstellen bij een "we komen niet of veel later want kind heeft kramp" Een mede ouder beseft dan meteen dan de nieuwe jurk ondergekotst is of de dunne toxische ontlasting van je middel tot in je schoenen loopt.
Kinderlozen hebben daar echt geen begrip voor. Trek ff wat anders aan en..... etc. Het gaat gewoon vanzelf dat beter af kunnen spreken met gelijkgestemden.
zaterdag 18 oktober 2014 13:25
Jeetje Nina...wat een verheven opmerking.
Als een kind kramp heeft wil dat toch niet meteen zeggen dat er sprake is van "dunne toxische ontlasting"...Dat heeft toch niets met begrip te maken maar meer met hoe je communiceert (of dit nu met mede moeders is of met kinderlozen).
En ook met feiten.
Als ik zeg dat ik niet kom omdat ik hoofdpijn heb, zal iemand met migraine dan meer begrip voor mij hebben dan iemand die never in zijn leven hoofdpijn heeft gehad?
Als een kind kramp heeft wil dat toch niet meteen zeggen dat er sprake is van "dunne toxische ontlasting"...Dat heeft toch niets met begrip te maken maar meer met hoe je communiceert (of dit nu met mede moeders is of met kinderlozen).
En ook met feiten.
Als ik zeg dat ik niet kom omdat ik hoofdpijn heb, zal iemand met migraine dan meer begrip voor mij hebben dan iemand die never in zijn leven hoofdpijn heeft gehad?
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zaterdag 18 oktober 2014 15:10
Jammer dat je je zo persoonlijk aangevallen voelt Iones en mij opmerkingen in de mond legt.
Ik zeg namelijk nergens dat 'alleen moeders' weten hoe structureel gebroken nachten er inhakken. Maar ik ben nog nooit ouders ( M/v) tegengekomen die niet begrijpen hoe ontregelend dat kan zijn. Dat er genoeg kinderlozen/kindvrijen zijn met slaapissues ontken ik absoluut niet. Ik zeg dat ik persoonlijk een paar Miepvrienden heb als het op nachtrust aankomt. En dat kan ik zeggen want ik ken mijn vrienden heel goed
Overigens zijn mijn vrienden verder gewoon met ons meegegroeid ( en wij met hun) en kan je ze heel goed uitleggen dat tot je middel in de poep staan enige vertraging oplevert.
Ik zeg namelijk nergens dat 'alleen moeders' weten hoe structureel gebroken nachten er inhakken. Maar ik ben nog nooit ouders ( M/v) tegengekomen die niet begrijpen hoe ontregelend dat kan zijn. Dat er genoeg kinderlozen/kindvrijen zijn met slaapissues ontken ik absoluut niet. Ik zeg dat ik persoonlijk een paar Miepvrienden heb als het op nachtrust aankomt. En dat kan ik zeggen want ik ken mijn vrienden heel goed
Overigens zijn mijn vrienden verder gewoon met ons meegegroeid ( en wij met hun) en kan je ze heel goed uitleggen dat tot je middel in de poep staan enige vertraging oplevert.
zaterdag 18 oktober 2014 15:25
Overigens zijn mijn vrienden verder gewoon met ons meegegroeid ( en wij met hun) en kan je ze heel goed uitleggen dat tot je middel in de poep staan enige vertraging oplevert.
Dat lijkt me ook echt zo, je groeit met elkaar mee. Maar waarom zou je niet sowieso kunnen vertellen dat tot je middel in de poep staat? Dan kan daarna toch iedereen begrijpen dat je later bent.
Het gaat mij om het communiceren zoals sommigen om mij heen doen: er is kramp, we zijn iets later, kwartiertje.
Prima, denk ik dan, begrijpelijk. 3 uur later komen ze uitgeput en chagrijnig aan.
Dat begrijp ik dan niet. Als je tegen mij zegt: er is kramp, kotsen en poepen, het is hier drama, we weten niet of we kunnen komen...dan begrijp ik het gewoon. Ik ben toch geen onmens, ook al heb ik geen kinderen? Ik heb gevoel, begrip enzo en ik wíl het graag weten.
Maar sommige ouders denken dat je door de sms heen kunt 'ruiken' wat er gaande is. En dan beschouwen ze mij als kuiken omdat ik het niet begrijp of omdat ik geen onderdeel van de groep 'ouders' ben, terwijl echt niet iedere ouder met kind met kramp ondergekotst of gepoept wordt (en ja, dat weet ik uit ervaring, want ik heb wel een groot sociaal leven met heeeeeeel veeeeeeel kinderen en daar is kramp een verschijnsel dat zich wel in 50 verschillende vormen uit, van krijsen, tot spugen, tot poepen, tot gillen enzenz).
Een beetje duidelijkheid, over een weer, is gewoon prettig. Als ik zeg: ik heb buikpijn, ben er zo. Dan zal niemand denken dat ik brakend boven het toilet hang en dat het me dun door de broek loopt. Als ik zeg: sorry, buikgriep, ben erg beroerd, weet niet of ik kan komen...dan zal niemand gek opkijken als ik 3 uur later kom. Communicatie lijkt mij de sleutel toch?
En voor de volledigheid: ik weet zeker dat een kind je verandert omdat je hele leven verandert door een kind. En ik wil er zelf erg graag een (daar zijn we hard aan de slag voor), maar ik wil ook oren en ogen blijven houden voor mijn omgeving. En dus ook begrip hebben voor mensen die het niet begrijpen, niet weten en die daar wel moeite voor willen doen. Dus daarom zal ik gewoonweg duidelijk willen zijn en er niet op vertrouwen dat de ander mij maar verstaat of dat ik niets hoef uit te leggen omdat iedereen maar begrip moet hebben voor de bedekte termen die bij het ouderschap zouden horen, toch?
Dat lijkt me ook echt zo, je groeit met elkaar mee. Maar waarom zou je niet sowieso kunnen vertellen dat tot je middel in de poep staat? Dan kan daarna toch iedereen begrijpen dat je later bent.
Het gaat mij om het communiceren zoals sommigen om mij heen doen: er is kramp, we zijn iets later, kwartiertje.
Prima, denk ik dan, begrijpelijk. 3 uur later komen ze uitgeput en chagrijnig aan.
Dat begrijp ik dan niet. Als je tegen mij zegt: er is kramp, kotsen en poepen, het is hier drama, we weten niet of we kunnen komen...dan begrijp ik het gewoon. Ik ben toch geen onmens, ook al heb ik geen kinderen? Ik heb gevoel, begrip enzo en ik wíl het graag weten.
Maar sommige ouders denken dat je door de sms heen kunt 'ruiken' wat er gaande is. En dan beschouwen ze mij als kuiken omdat ik het niet begrijp of omdat ik geen onderdeel van de groep 'ouders' ben, terwijl echt niet iedere ouder met kind met kramp ondergekotst of gepoept wordt (en ja, dat weet ik uit ervaring, want ik heb wel een groot sociaal leven met heeeeeeel veeeeeeel kinderen en daar is kramp een verschijnsel dat zich wel in 50 verschillende vormen uit, van krijsen, tot spugen, tot poepen, tot gillen enzenz).
Een beetje duidelijkheid, over een weer, is gewoon prettig. Als ik zeg: ik heb buikpijn, ben er zo. Dan zal niemand denken dat ik brakend boven het toilet hang en dat het me dun door de broek loopt. Als ik zeg: sorry, buikgriep, ben erg beroerd, weet niet of ik kan komen...dan zal niemand gek opkijken als ik 3 uur later kom. Communicatie lijkt mij de sleutel toch?
En voor de volledigheid: ik weet zeker dat een kind je verandert omdat je hele leven verandert door een kind. En ik wil er zelf erg graag een (daar zijn we hard aan de slag voor), maar ik wil ook oren en ogen blijven houden voor mijn omgeving. En dus ook begrip hebben voor mensen die het niet begrijpen, niet weten en die daar wel moeite voor willen doen. Dus daarom zal ik gewoonweg duidelijk willen zijn en er niet op vertrouwen dat de ander mij maar verstaat of dat ik niets hoef uit te leggen omdat iedereen maar begrip moet hebben voor de bedekte termen die bij het ouderschap zouden horen, toch?
