Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 16 februari 2017 13:56
En terwijl jullie je suf puzzelen heb ik even tijd voor een wat serieuzere post tussendoor.
Ik ga proberen al jullie vragen te beantwoorden van de laatste dagen (sorry als ik er 1 vergeet. Als ik tijdens het typen naar boven wil scrollen om jullie posts te bekijken, raak ik vreemd genoeg steeds alles wat ik al getypt heb kwijt. Zal wel aan mij liggen, maar ik geef natuurlijk mijn laptop de schuld ).
Het bloedprikken ging verder altijd goed, dus ik denk dat een 'dingen waarvan je vergeet hoe het heet'-ding niet nodig is. De dag ervoor was er nog bloed geprikt aan de binnenkant van mijn elleboog van dezelfde arm en dat ging gewoon goed. Volgende keer nemen we de andere hand, en als dat ook niet goed gaat zien we wel weer verder.
Juultje, wat moet dat voor jou ook bizar zijn geweest om zo'n appje te krijgen. Ik zie Frans daar inderdaad nog achter de computer zitten, aan het kolfapparaat, ondertussen bijlezen op het forum . Zelf ben ik pas begonnen met meelezen bij haar jongste (en mijn oudste). Ze heeft trouwens wel een prachtig oudste kind gekregen (jongste ook natuurlijk), die dan ook de start was met mijn kinderwens .
En nee, dat motto heb ik niet zelf verzonnen. Zo creatief ben ik niet. Het is een Chinees spreekwoord, wat veel door Amnesty International wordt gebruikt. Het sluit wel aan bij mijn levensstijl: je mag best ergens over mopperen, maar uiteindelijk schiet je er toch echt meer mee op om er maar gewoon wat aan te doen. En als je besluit er niks aan te willen doen, moet je ook ophouden met zeuren. Ik kan niet zo goed tegen zeurende mensen (had ik die al genoemd als slechte eigenschap? ).
Ik kreeg gisteren bij de post een heel lief valentijnskaartje van jongste. Met in plaats van een postzegel een kus van lippenstift (blijkbaar mocht je dan gratis post versturen). Ik helemaal gesmolten natuurlijk . Dus jongste komt thuis en ik bedank hem voor de kaart en zeg hoe lief ik het vind. En zo mooi gekleurd. "Ja, nou, dat heb ik niet zelf gedaan hoor. Ik wilde niet." Ik nog proberen: 'Oh, heb je toen iemand anders gevraagd het vor je te kleuren? Wat slim.' "Nou, nee, dat weet ik niet. Heeft de juf gedaan denk ik". Oh....
'En zo'n lieve kus achterop. Is die van jou?' "nee, dat wilde ik ook niet. Die is van de juf".
Haha, hij heeft alleen zijn naam zelf geschreven ("ja, dat moest"). Zal de juf dus maar bedanken voor de kaart, komt geloof ik meer uit haar goede hart dan uit dat van jongste
Ik ga proberen al jullie vragen te beantwoorden van de laatste dagen (sorry als ik er 1 vergeet. Als ik tijdens het typen naar boven wil scrollen om jullie posts te bekijken, raak ik vreemd genoeg steeds alles wat ik al getypt heb kwijt. Zal wel aan mij liggen, maar ik geef natuurlijk mijn laptop de schuld ).
Het bloedprikken ging verder altijd goed, dus ik denk dat een 'dingen waarvan je vergeet hoe het heet'-ding niet nodig is. De dag ervoor was er nog bloed geprikt aan de binnenkant van mijn elleboog van dezelfde arm en dat ging gewoon goed. Volgende keer nemen we de andere hand, en als dat ook niet goed gaat zien we wel weer verder.
Juultje, wat moet dat voor jou ook bizar zijn geweest om zo'n appje te krijgen. Ik zie Frans daar inderdaad nog achter de computer zitten, aan het kolfapparaat, ondertussen bijlezen op het forum . Zelf ben ik pas begonnen met meelezen bij haar jongste (en mijn oudste). Ze heeft trouwens wel een prachtig oudste kind gekregen (jongste ook natuurlijk), die dan ook de start was met mijn kinderwens .
En nee, dat motto heb ik niet zelf verzonnen. Zo creatief ben ik niet. Het is een Chinees spreekwoord, wat veel door Amnesty International wordt gebruikt. Het sluit wel aan bij mijn levensstijl: je mag best ergens over mopperen, maar uiteindelijk schiet je er toch echt meer mee op om er maar gewoon wat aan te doen. En als je besluit er niks aan te willen doen, moet je ook ophouden met zeuren. Ik kan niet zo goed tegen zeurende mensen (had ik die al genoemd als slechte eigenschap? ).
Ik kreeg gisteren bij de post een heel lief valentijnskaartje van jongste. Met in plaats van een postzegel een kus van lippenstift (blijkbaar mocht je dan gratis post versturen). Ik helemaal gesmolten natuurlijk . Dus jongste komt thuis en ik bedank hem voor de kaart en zeg hoe lief ik het vind. En zo mooi gekleurd. "Ja, nou, dat heb ik niet zelf gedaan hoor. Ik wilde niet." Ik nog proberen: 'Oh, heb je toen iemand anders gevraagd het vor je te kleuren? Wat slim.' "Nou, nee, dat weet ik niet. Heeft de juf gedaan denk ik". Oh....
'En zo'n lieve kus achterop. Is die van jou?' "nee, dat wilde ik ook niet. Die is van de juf".
Haha, hij heeft alleen zijn naam zelf geschreven ("ja, dat moest"). Zal de juf dus maar bedanken voor de kaart, komt geloof ik meer uit haar goede hart dan uit dat van jongste
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 16 februari 2017 14:23
Geraden!
oh, fuck, waarom zit ik nou mijn vrolijke RvF-stemming te verpesten door ondertussen te googelen op uitvaartmuziek nederlandstalig (voor de kinderen)? Zelfs de kinderen weten al dat tijdens het autorijden en meezingen op kinderen voor kinderen nummer 11 (De Lek) snel doorgedrukt moet worden voordat mamma gaat huilen en een botsing veroorzaakt.
oh, fuck, waarom zit ik nou mijn vrolijke RvF-stemming te verpesten door ondertussen te googelen op uitvaartmuziek nederlandstalig (voor de kinderen)? Zelfs de kinderen weten al dat tijdens het autorijden en meezingen op kinderen voor kinderen nummer 11 (De Lek) snel doorgedrukt moet worden voordat mamma gaat huilen en een botsing veroorzaakt.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 16 februari 2017 14:28
Was vivaforummen nog geen werkwoord dan????
Zie dat KvK ook een nummer heeft over een overleden mama. Ik kende hem nog niet (na mijn tijd en voor die van mijn kinderen), maar moest net even echt keihard janken. Kwam even 100 keer zo hard binnen als de lek.
Zie dat KvK ook een nummer heeft over een overleden mama. Ik kende hem nog niet (na mijn tijd en voor die van mijn kinderen), maar moest net even echt keihard janken. Kwam even 100 keer zo hard binnen als de lek.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 16 februari 2017 14:45
Laat me nu toch niet alleen
Radeloos en verloren
Sloop die muren om me heen
Help me zo bij jou te komen
Laat me eens je gezel zijn
Wees de gids die mij zal leiden
Want ik ben reeds lang op reis
En zo moe, kom en bevrijd me
Neem me mee naar je land
Vol muziek en vol dromen
Leid me naar je land
Laat me in jouw wolken wonen
Laat me nu nu toch niet alleen
Neem mijn hand en toon me
De weg die leidt naar jou alleen
Help me zo bij jou te komen
Neem me mee naar je land
Vol muziek en vol dromen
Leid me naar je land
Laat me in jouw wolken wonen
Laat me nu toch niet alleen
Radeloos en verloren
Sloop die muren om je heen
Help me zo bij jou te komen
Radeloos en verloren
Sloop die muren om me heen
Help me zo bij jou te komen
Laat me eens je gezel zijn
Wees de gids die mij zal leiden
Want ik ben reeds lang op reis
En zo moe, kom en bevrijd me
Neem me mee naar je land
Vol muziek en vol dromen
Leid me naar je land
Laat me in jouw wolken wonen
Laat me nu nu toch niet alleen
Neem mijn hand en toon me
De weg die leidt naar jou alleen
Help me zo bij jou te komen
Neem me mee naar je land
Vol muziek en vol dromen
Leid me naar je land
Laat me in jouw wolken wonen
Laat me nu toch niet alleen
Radeloos en verloren
Sloop die muren om je heen
Help me zo bij jou te komen
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
