Zwanger
alle pijlers
Fantaseren over zwanger worden maar ik vind het wel eng.
zondag 1 december 2013 12:37
Na een tijd nagedacht te hebben of ik wel weer een topic zou openen, heb ik besloten het toch maar te doen.
Vooral omdat ik viva toch wel gemist heb.
De steun, de lieve medelezers en schrijvers, de mooie plaatjes en vooral dat ik me hier kan uiten wat ik in real life toch vaak niet doe.
Ik heb een andere nick, en schreef in mijn vorig topic over de zwangerschap en vroeggeboorte van mijn twee vlinder dochters en de periode daarna.
Nu kriebelt het heel erg om weer zwanger te worden. Ik vind dit uiteraard erg spannend en eng. Ik ga er niet van uit dat het weer slecht af zal lopen maar een nieuwe zwangerschap zal vast herinneringen met zich mee brengen.
Ik hoop dit topic weer te mogen gebruiken als uitlaatklep voor mijn gevoelens en emoties. En hoop natuurlijk dat dit topic een zeer happy end zal hebben!
Update:
Op 11-12-'13 had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Sneller dan verwacht.
De zwangerschap is erg spannend, vooral emotioneel gezien. Het brengt veel herinneringen en onzekerheden met zich mee. En door oa de bekken instabiliteit is het lichamelijk behoorlijk zwaar. Er word uiteindelijk besloten om de bevalling in te leiden.
14-08-'14 om 15:44 is onze Nano geboren. Een mooie zoon van 4 kilo.
Het was een zware bevalling omdat Nano een sterrenkijker was en omdat zijn schouders vast zaten. Toen de placenta geboren was, bleek het dat Nano er ook 1 van een tweeling was, er zat namelijk nog een vruchtje in de placenta.
Nano is een echt mamaskindje, heeft als bijnaam magneetje.
Hij is erg onrustig en huilt veel. Heeft Reflux en veel spierspanning.
We besluiten in overleg met de kinderarts en ook mede dankzij alle adviezen op dit topic, dat Nano opgenomen gaat worden ter observatie voor 1 week.
Op 07-11-'14 gaan Nano en ik samen een week naar het ziekenhuis.
Vlak voor de opname is Maxi (mijn man) ingestort op zijn werk. Een geluk bij een ongeluk dat hij nu thuis is. Maar het maakt de situatie er niet makkelijker op.
13-11-'14 weer thuis. Nano is een stuk rustiger en slaapt regelmatig in zijn eigen bedje. Heeft het nodig om even te huilen om in slaap te komen. Maar vaak maar 10 minuutjes. Het blijft zoeken maar het is al een enorme verbetering.
Vooral omdat ik viva toch wel gemist heb.
De steun, de lieve medelezers en schrijvers, de mooie plaatjes en vooral dat ik me hier kan uiten wat ik in real life toch vaak niet doe.
Ik heb een andere nick, en schreef in mijn vorig topic over de zwangerschap en vroeggeboorte van mijn twee vlinder dochters en de periode daarna.
Nu kriebelt het heel erg om weer zwanger te worden. Ik vind dit uiteraard erg spannend en eng. Ik ga er niet van uit dat het weer slecht af zal lopen maar een nieuwe zwangerschap zal vast herinneringen met zich mee brengen.
Ik hoop dit topic weer te mogen gebruiken als uitlaatklep voor mijn gevoelens en emoties. En hoop natuurlijk dat dit topic een zeer happy end zal hebben!
Update:
Op 11-12-'13 had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Sneller dan verwacht.
De zwangerschap is erg spannend, vooral emotioneel gezien. Het brengt veel herinneringen en onzekerheden met zich mee. En door oa de bekken instabiliteit is het lichamelijk behoorlijk zwaar. Er word uiteindelijk besloten om de bevalling in te leiden.
14-08-'14 om 15:44 is onze Nano geboren. Een mooie zoon van 4 kilo.
Het was een zware bevalling omdat Nano een sterrenkijker was en omdat zijn schouders vast zaten. Toen de placenta geboren was, bleek het dat Nano er ook 1 van een tweeling was, er zat namelijk nog een vruchtje in de placenta.
Nano is een echt mamaskindje, heeft als bijnaam magneetje.
Hij is erg onrustig en huilt veel. Heeft Reflux en veel spierspanning.
We besluiten in overleg met de kinderarts en ook mede dankzij alle adviezen op dit topic, dat Nano opgenomen gaat worden ter observatie voor 1 week.
Op 07-11-'14 gaan Nano en ik samen een week naar het ziekenhuis.
Vlak voor de opname is Maxi (mijn man) ingestort op zijn werk. Een geluk bij een ongeluk dat hij nu thuis is. Maar het maakt de situatie er niet makkelijker op.
13-11-'14 weer thuis. Nano is een stuk rustiger en slaapt regelmatig in zijn eigen bedje. Heeft het nodig om even te huilen om in slaap te komen. Maar vaak maar 10 minuutjes. Het blijft zoeken maar het is al een enorme verbetering.
estrellas2 wijzigde dit bericht op 18-11-2014 14:29
Reden: upate op verzoek
Reden: upate op verzoek
% gewijzigd
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
zondag 16 november 2014 22:34
Nou een beetje erg vond ik het wel hoor.
Ik lag me toch om half 5 af te vragen waar hij bleef. Maar ik gunde hem dit uitje ook wel.
Hij heeft het naar zijn zin gehad, ik hoop dat hij er even op kan teren
Ik denk dat ik deze week me in ga schrijven bij een sportschool. Gewoon fitness, geen vaste tijden want dat gaat wat moeilijk. Maar als Nano gevoed is, moet ik makkelijk een uurtje weg kunnen.
Morgen eerst naar de tandarts omdat er een vulling uit mijn lies is gevallen. Bah!
Ik lag me toch om half 5 af te vragen waar hij bleef. Maar ik gunde hem dit uitje ook wel.
Hij heeft het naar zijn zin gehad, ik hoop dat hij er even op kan teren
Ik denk dat ik deze week me in ga schrijven bij een sportschool. Gewoon fitness, geen vaste tijden want dat gaat wat moeilijk. Maar als Nano gevoed is, moet ik makkelijk een uurtje weg kunnen.
Morgen eerst naar de tandarts omdat er een vulling uit mijn lies is gevallen. Bah!
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 17 november 2014 08:28
Ik geloof dat jij niet eens gegaan was 2 dagen na een opname en een drukke dag. En dan zeker niet tot 6 uur om na 3 uurtjes slaap als een dweil op de bank te gaan hangen.
Maxi zit er er doorheen. Mopperen op een huilende baby en een peuter puber. Terwijl je ziekgemeld staat en je vrouw net ee week in het ziekenhuis is geweest tot diep in de nacht op stap... Kinderen onder de 4 zijn tropenjaren, moet hij weten, dus jou zo de kar laten trekken is niet netjes.
Maar goed hij zit niet voor niks nu thuis hoop dat de psych snel verbetering brengt want dit kan jij er niet hebben.
Maxi zit er er doorheen. Mopperen op een huilende baby en een peuter puber. Terwijl je ziekgemeld staat en je vrouw net ee week in het ziekenhuis is geweest tot diep in de nacht op stap... Kinderen onder de 4 zijn tropenjaren, moet hij weten, dus jou zo de kar laten trekken is niet netjes.
Maar goed hij zit niet voor niks nu thuis hoop dat de psych snel verbetering brengt want dit kan jij er niet hebben.
maandag 17 november 2014 09:44
Ik lees bovenstaande reacties en ben het daar (ten dele) mee eens. Het heeft twee kanten. Hij moet jou helpen, en liefst meer dan hij nu doet. Jullie hebben het allebei zwaar en zijn allebei aan het eind van jullie latijn. Jij doet al teveel alleen. Maxi had nog even kunnen wachten tot de fles wat makkelijker gaat.
maarrrr....
als hij depressief is, of even met de thuissituatie niet kom kan gaan, is het voor hem heel erg goed om de deur uit te gaan en te zien dat hij leeft, dat hij het gaat redden, dat hij lol kan hebben. Voor zijn verwerking en zijn herstel is wat eigen tijd alleen maar goed.
En dat Estrellas dat minder doet, er tussenuit gaan, dat is de aard van het beestje en ook wel het 'risico' van de borstvoeding. Als de fles wat makkelijker gaat, kan estrellas er misschien ook eindelijk even een paar uur uit om even rust te nemen. Dat verdienen beide ouders. En ja, dus ook Maxi. En ook als hij zich van zijn mopperigste of egocentrische kant laat zien.
maarrrr....
als hij depressief is, of even met de thuissituatie niet kom kan gaan, is het voor hem heel erg goed om de deur uit te gaan en te zien dat hij leeft, dat hij het gaat redden, dat hij lol kan hebben. Voor zijn verwerking en zijn herstel is wat eigen tijd alleen maar goed.
En dat Estrellas dat minder doet, er tussenuit gaan, dat is de aard van het beestje en ook wel het 'risico' van de borstvoeding. Als de fles wat makkelijker gaat, kan estrellas er misschien ook eindelijk even een paar uur uit om even rust te nemen. Dat verdienen beide ouders. En ja, dus ook Maxi. En ook als hij zich van zijn mopperigste of egocentrische kant laat zien.
maandag 17 november 2014 15:16
Zo, lies is weer gevuld
Maxi had vanmorgen nog maar eens gebeld naar die psycholoog want hij had nog steeds niets gehoord. Kon hij pas in januari terecht! Nu vervroegd naar 8 december maar dan in een andere stad.
Voor mezelf heb ik nog niet gebeld. Ik twijfel een beetje. Heb er eigenlijk niet zo'n zin in.
En ja, helemaal tof was het natuurlijk niet dat lange uitstapje van hem. Maar hij heeft er weinig van laten merken zondag, behalve dan dat hij gelijk met Mini naar bed ging.
De sport is voor hem een grote uitlaatklep en hij gaat doordeweeks al veel minder. Hij had wel veel eerder thuis kunnen zijn natuurlijk, zeker aangezien hij al half 6 de deur uit was.
Maar goed, zoals ik al zei, hij zal er even op moeten teren.
Maxi had vanmorgen nog maar eens gebeld naar die psycholoog want hij had nog steeds niets gehoord. Kon hij pas in januari terecht! Nu vervroegd naar 8 december maar dan in een andere stad.
Voor mezelf heb ik nog niet gebeld. Ik twijfel een beetje. Heb er eigenlijk niet zo'n zin in.
En ja, helemaal tof was het natuurlijk niet dat lange uitstapje van hem. Maar hij heeft er weinig van laten merken zondag, behalve dan dat hij gelijk met Mini naar bed ging.
De sport is voor hem een grote uitlaatklep en hij gaat doordeweeks al veel minder. Hij had wel veel eerder thuis kunnen zijn natuurlijk, zeker aangezien hij al half 6 de deur uit was.
Maar goed, zoals ik al zei, hij zal er even op moeten teren.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 17 november 2014 16:53
Toch raar, dat Maxi zo lang moet wachten om bij een psycholoog terecht te kunnen. Ik vind 8 december ook nog een heel eind weg. Zou jullie huisarts of verzekeraar niet iets kunnen betekenen om de afspraak te vervroegen.
Als jij er geen zin in hebt om een afspraak voor jezelf te maken, moet je dat gewoon niet doen. Maar stel dat je twijfelt, dan kan je beter nu die afspraak maken voor januari. Mocht je het tegen die tijd niet zien zitten, kan je altijd nog afbellen.
Hoe doet Nano het momenteel.
En mini, die zal wel blij zijn dat mama weer thuis is. Heeft hij zaterdagavond zijn schoentje nog gezet?
Als jij er geen zin in hebt om een afspraak voor jezelf te maken, moet je dat gewoon niet doen. Maar stel dat je twijfelt, dan kan je beter nu die afspraak maken voor januari. Mocht je het tegen die tijd niet zien zitten, kan je altijd nog afbellen.
Hoe doet Nano het momenteel.
En mini, die zal wel blij zijn dat mama weer thuis is. Heeft hij zaterdagavond zijn schoentje nog gezet?
maandag 17 november 2014 19:47
Kunnen jullie niet naar een andere psycholoog? Vind het wel vreemd hoor dat het zo lang duurt voor je terecht kan. Volgens mij zit de gemiddelde psycholoog op dit moment zonder werk dus moet je overal binnen een week terecht kunnen... En anders eens met de verzekering of huisarts bellen idd? Psychische klachten zijn ook heel serieus en daar kun je ook niet zomaar iemand weken mee rond laten lopen.
maandag 17 november 2014 19:53
Ik heb vandaag de verwijsbrief bij de huisarts opgehaald. Als je dat zo leest, dan zou ik wel in gesprek moeten:
Gaarne uw nader onderzoek en advies inzake rouwverwerking van mevrouw middels EMDR.
Recent is mevrouw bevallen van haar 4e kindje waarbij zij vorig jaar een tweeling heeft moeten verliezen gezien voortijdige geboortes. Momenteel is ook haar partner uit zijn evenwicht waarbij het haar moeite kost adequaat de zaken voor het gezin te regelen. Zij is erg vermoeid. Op de achtergrond speelt het trauma van de tweeling en dreigt er nu een depressie (DMS). Graag specialistische hulp.
Tsja, ik denk er nog even over.
Het is misschien wel een idee Janneke, om in januari een afspraak te maken.
Waarschijnlijk kan ik toch niet eerder terecht.
Nano had er vandaag weinig zin in. Weinig geslapen. Maar we hadden ook een flinke wandeling gemaakt met zn vieren. En hij heeft 2 slaapjes in de wagen gedaan.
Ik moet wel steeds terug denken naar het ziekenhuis, hoe deed ik het daar, wat was het advies...
Maar goed, hij slaapt nu wel eindelijk, ik denk (hoop) dat hij nu even flink doortrekt.
Schoentje nog niet gezet. Doen we van de week wel een keer.
Als hij nu een foto van zwarte piet ziet, zegt hij Toet toooeeettt. Het geluid van de boten, die hadden behoorlijk indruk gemaakt.
Gaarne uw nader onderzoek en advies inzake rouwverwerking van mevrouw middels EMDR.
Recent is mevrouw bevallen van haar 4e kindje waarbij zij vorig jaar een tweeling heeft moeten verliezen gezien voortijdige geboortes. Momenteel is ook haar partner uit zijn evenwicht waarbij het haar moeite kost adequaat de zaken voor het gezin te regelen. Zij is erg vermoeid. Op de achtergrond speelt het trauma van de tweeling en dreigt er nu een depressie (DMS). Graag specialistische hulp.
Tsja, ik denk er nog even over.
Het is misschien wel een idee Janneke, om in januari een afspraak te maken.
Waarschijnlijk kan ik toch niet eerder terecht.
Nano had er vandaag weinig zin in. Weinig geslapen. Maar we hadden ook een flinke wandeling gemaakt met zn vieren. En hij heeft 2 slaapjes in de wagen gedaan.
Ik moet wel steeds terug denken naar het ziekenhuis, hoe deed ik het daar, wat was het advies...
Maar goed, hij slaapt nu wel eindelijk, ik denk (hoop) dat hij nu even flink doortrekt.
Schoentje nog niet gezet. Doen we van de week wel een keer.
Als hij nu een foto van zwarte piet ziet, zegt hij Toet toooeeettt. Het geluid van de boten, die hadden behoorlijk indruk gemaakt.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 17 november 2014 19:59
maandag 17 november 2014 20:01
maandag 17 november 2014 20:04
Precies dat. Extra stress, niet wetend of het je ook iets gaat opleveren.
Bedenk wat jou zou helpen om wat meer rust in de tent te brengen. Komende 6 weken is het sowieso al een hectische idiote tijd. Wat zou je heel graag willen (hoef je hier niet te melden) waardoor jij wat makkelijker adem zou kunnen halen, wat minder gespannen zou zijn en wat meer relaxter met alles om kan gaan. Dat zou je denk ik de komende weken erdoor halen, praktische zaken regelen, naar mijn bescheiden mening. Doe wat goed voelt voor JOU>
Bedenk wat jou zou helpen om wat meer rust in de tent te brengen. Komende 6 weken is het sowieso al een hectische idiote tijd. Wat zou je heel graag willen (hoef je hier niet te melden) waardoor jij wat makkelijker adem zou kunnen halen, wat minder gespannen zou zijn en wat meer relaxter met alles om kan gaan. Dat zou je denk ik de komende weken erdoor halen, praktische zaken regelen, naar mijn bescheiden mening. Doe wat goed voelt voor JOU>
maandag 17 november 2014 20:16
Waar ik vooral geen zin in heb is dat vanalles uit mijn jeugd opgerakeld gaat worden. Daar heb ik mijn portie therapie wel voor gehad. Ooit zei ik tegen mezelf toen ik de laatste keer het GGZ gebouw uit liep, hier kom ik nooit meer!
Nu kan dat ook niet omdat ggz niet meer in onze stad is.
Wat je zegt, ik moet even voor mezelf uitvogelen wat mij gaat helpen beter in mijn vel te komen en de onrust wat af te laten nemen.
Nu kan dat ook niet omdat ggz niet meer in onze stad is.
Wat je zegt, ik moet even voor mezelf uitvogelen wat mij gaat helpen beter in mijn vel te komen en de onrust wat af te laten nemen.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 18 november 2014 09:57
Lieve Estrellas, heel goed dat je zegt te gaan uitvogelen wat jij nodig hebt om weer lekker in je vel te komen. Even helemaal van jezelf uitgaan, bedenken wat heb IK nodig.
Misschien zit daar jouw probleem wel. Jij denkt altijd wat heeft die ander nodig.
Ik herken dat wel, ben zelf ook meer een gever dan een vrager. Het kost mij heel veel energie iets voor mezelf te vragen. En als ik dan weleens ergens om moet vragen, voel ik me daar erg ongemakkelijk onder, zelfs een beetje schuldig.
Maar wat ik inmiddels wel weet, is dat als je niet vraagt, je ook verdomde weinig krijgt.
En omdat je nooit iets krijgt, voel je je niets waard. En daar word je dan weer verdrietig van.
Daarnaast, denk dat jij al een heel stuk gelukkiger zal worden als je gezinsleven wat makkelijker en rustiger is.
Jij bent volgens mij een echte moederkloek, die gelukkig is, als haar kinderen dat ook zijn.
En dan heb je het ook niet makkelijk met Maxi. Door zijn werk hebben jullie een ander leven dan iemand waar de man van 08.30 tot 17.00 naar zijn werk is en in de weekenden gezellig thuis.
Bij jullie is het alles of niets. Maxi is weken van huis, of hij is weken thuis. Elke keer vereist dit weer aanpassen aan elkaar, zowel voor jou als voor Maxi.
Wat ik eigenlijk wil zeggen, is dat jij misschien van wat waardering, rust en regelmaat al een heel stuk gelukkiger wordt.
Misschien zit daar jouw probleem wel. Jij denkt altijd wat heeft die ander nodig.
Ik herken dat wel, ben zelf ook meer een gever dan een vrager. Het kost mij heel veel energie iets voor mezelf te vragen. En als ik dan weleens ergens om moet vragen, voel ik me daar erg ongemakkelijk onder, zelfs een beetje schuldig.
Maar wat ik inmiddels wel weet, is dat als je niet vraagt, je ook verdomde weinig krijgt.
En omdat je nooit iets krijgt, voel je je niets waard. En daar word je dan weer verdrietig van.
Daarnaast, denk dat jij al een heel stuk gelukkiger zal worden als je gezinsleven wat makkelijker en rustiger is.
Jij bent volgens mij een echte moederkloek, die gelukkig is, als haar kinderen dat ook zijn.
En dan heb je het ook niet makkelijk met Maxi. Door zijn werk hebben jullie een ander leven dan iemand waar de man van 08.30 tot 17.00 naar zijn werk is en in de weekenden gezellig thuis.
Bij jullie is het alles of niets. Maxi is weken van huis, of hij is weken thuis. Elke keer vereist dit weer aanpassen aan elkaar, zowel voor jou als voor Maxi.
Wat ik eigenlijk wil zeggen, is dat jij misschien van wat waardering, rust en regelmaat al een heel stuk gelukkiger wordt.
dinsdag 18 november 2014 10:11
Estrellas, ik weet niet of het passend is bij waar je tegenaan loopt, maar het kan de moeite waard zijn om eens te kijken naar een psycholoog die werkt volgens de oplossingsgerichte methode. Daar is het verleden namelijk niet per se belangrijk, maar wordt er vooral gekeken naar waar je nu staat en waar je heen wil.
Dat zou iets kunnen zijn. Verder moet je doen wat voor jou het beste voelt, maar blijf onthouden dat je het niet allemaal alleen hoeft te doen.
Dat zou iets kunnen zijn. Verder moet je doen wat voor jou het beste voelt, maar blijf onthouden dat je het niet allemaal alleen hoeft te doen.
“The snow doesn't give a soft white damn whom it touches.”
dinsdag 18 november 2014 11:53
Janneke, ik had het er laatst met een vriendin over die ook een man heeft met een varend beroep. Een andere vriendin was namelijk aan het klagen dat haar man zoveel werkte. Wij zeiden tegen elkaar dat zij niet de ervaring heeft hoe het is om echt alleen te zijn. Om in je bed te liggen en denken dat je wat hoort beneden, toch maar weer uit bed gaan om te checken of de voordeur echt wel op slot zit. Het enorme verantwoordelijkheidsgevoel wat je ervaart als je in bed ligt en denkt aan de 2 ukkies die liggen te slapen.
En ja, ik ben op mijn best als mijn kindjes (en man) lekker in hun vel zitten, pas dan kan ik naar mezelf kijken, wat ik nodig heb.
Voor nu heb ik kleine doelen gesteld. Zo wil ik gewoon weer eens lekker een boek lezen en iedere week verse bloemen in huis en weer gaan fitnessen en nieuwe recepten uitproberen.
Bedankt voor de tips bloubokkie en linjmh, ik neem ze mee in mijn zoektocht.
Trotse mama hier: Nano heeft zijn 1e stap naar onafhankelijkheid gezet, hij heeft zich omgerold van buik naar rug!!
En dat terwijl hij een week geleden niet eens op zijn buik wilde liggen!
En ja, ik ben op mijn best als mijn kindjes (en man) lekker in hun vel zitten, pas dan kan ik naar mezelf kijken, wat ik nodig heb.
Voor nu heb ik kleine doelen gesteld. Zo wil ik gewoon weer eens lekker een boek lezen en iedere week verse bloemen in huis en weer gaan fitnessen en nieuwe recepten uitproberen.
Bedankt voor de tips bloubokkie en linjmh, ik neem ze mee in mijn zoektocht.
Trotse mama hier: Nano heeft zijn 1e stap naar onafhankelijkheid gezet, hij heeft zich omgerold van buik naar rug!!
En dat terwijl hij een week geleden niet eens op zijn buik wilde liggen!
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 18 november 2014 13:04
estrellas, Ik weet niet of dit een optie is voor jullie, maar ik gooi het er toch maar even in: kan Maxi geen ander werk zoeken, waarbij hij gewoon regelmatige uren maakt en geen weken van huis is? Onregelmatig werken met kinderen is een enorme opgave en zeker in jullie situatie lijkt het me eigenlijk gewoon niet zo wenselijk meer. Je weet dat mijn man, toen wij in de VS woonden, ook regelmatig weken in Europa was en ik dus alleen met onze zoon in de States zat. Ik herken dus wel wat je schrijft over dat dat soms eng kan zijn, het verantwoordelijkheidsgevoel en de last die dan alleen op jouw schouders drukt. Het is ook om die reden dat mijn man uit de wetenschap is gegaan en vlak na de geboorte van onze dochter een reguliere baan heeft gezocht. En dat heeft wel echt flink verschil gemaakt. Hij is nu gewoon 's avonds thuis (weliswaar nooit met eten omdat hij zo lang moet rijden, maar meestal kunnen we de kinderen wel samen op bed leggen), in de weekenden zijn we gewoon altijd lekker met z'n viertjes en hij werkt nu zelfs een dag in de week thuis. Het maakt de dingen zoveel makkelijker en je kunt de zorgtaken zoveel beter verdelen.
Ik neem aan dat Maxi zelf ook wel inziet dat er met deze manier van leven wel erg veel op jouw bordje terecht komt? En helemaal als hij zelf ook niet briljant in zijn vel zit, is het misschien ook voor hem juist verstandig om ervoor te zorgen dat er wat meer rust en regelmaat in jullie leven komt?
Ik neem aan dat Maxi zelf ook wel inziet dat er met deze manier van leven wel erg veel op jouw bordje terecht komt? En helemaal als hij zelf ook niet briljant in zijn vel zit, is het misschien ook voor hem juist verstandig om ervoor te zorgen dat er wat meer rust en regelmaat in jullie leven komt?
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
dinsdag 18 november 2014 13:56
Die optie hebben we al vaker onderzocht. En ook meerdere sollicitatiebrieven verstuurd voor walplaatsingen. Maar daar is nooit wat uit gekomen.
Ik hoop dat het door gaat dat hij volgend jaar 2 op 2 af gaat varen, dat zou al een hoop schelen.
Ik hoop dat het door gaat dat hij volgend jaar 2 op 2 af gaat varen, dat zou al een hoop schelen.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 18 november 2014 14:03
@estrellas2: misschien is het leuk voor de mensen die af en toe met je meelezen (zoals ik) om je openings post een beetje te updaten? Ik lees niet dagelijks mee, maar af en toe spiek ik even bij je binnen en nu zie ik toevallig dat je inmiddels een kindje hebt gekregen. Ik ben echt super blij voor je maar het was wel even zoeken naar de informatie.
Heel veel geluk verder en ik ben blij dat je toch je wens hebt gekregen!
Heel veel geluk verder en ik ben blij dat je toch je wens hebt gekregen!
dinsdag 18 november 2014 16:56
En als Maxi kijkt naar de mogelijkheid om zich op de één of andere manier om te laten scholen? Dus het varen helemaal los te laten en iets totaal anders gaan doen? Dat vergt wel even wat soul searching en wellicht wat tijd voor een (deeltijd) opleiding o.i.d., maar als het er uiteindelijk in resulteert dat jullie veel meer samen het gezin kunnen runnen, misschien het overwegen waard?
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
dinsdag 18 november 2014 17:19
Zeker in de situatie waarin hij nu zit, zal het hem niet lukken om zich om te scholen. En daarbij heeft hij wel heel veel plezier in zijn werk en dat is ook wel heel belangrijk.
In zijn vakgebied is altijd nog veel vraag en in deze tijd is het natuurlijk erg moeilijk om een baan te vinden.
Ik kan eerlijk gezegd ook niet bedenken wat hij dan zou moeten gaan doen (en ja ik weet dat hij dat natuurlijk zelf moet bedenken) ik heb hem ook nog nooit ergens anders over gehoord.
In zijn vakgebied is altijd nog veel vraag en in deze tijd is het natuurlijk erg moeilijk om een baan te vinden.
Ik kan eerlijk gezegd ook niet bedenken wat hij dan zou moeten gaan doen (en ja ik weet dat hij dat natuurlijk zelf moet bedenken) ik heb hem ook nog nooit ergens anders over gehoord.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 18 november 2014 20:38
Wat fijn om te lezen dat er verbetering is. Nu ik je OP update lees, zie ik weer dat Nano een sterrenkijker was. Nog een overeenkomst, onze kleine ook! Al een date met een osteopaat of laat je dat even gaan?
Mooie doelen heb je voor jezelf gesteld. Ik denk ook al iets meer rust en vertrouwen in je posts te lezen, klopt dat? Hopelijk heb je steeds meer genietmomentjes met je mannen.
Ben benieuwd of je wat aan het boek had/hebt.
Mooie doelen heb je voor jezelf gesteld. Ik denk ook al iets meer rust en vertrouwen in je posts te lezen, klopt dat? Hopelijk heb je steeds meer genietmomentjes met je mannen.
Ben benieuwd of je wat aan het boek had/hebt.
