Consuminderaars, knieperds en mustachians - deel 5

quote:Tr0tter schreef op 08 december 2016 @ 08:03:

[...]

Dat vind ik altijd zo'n rare gedachte. Alsof je niet van het leven kunt genieten als je niet al je geld opmaakt, of als je niet wekelijks nieuwe kleding koopt / je geld opmaakt in de kroeg / altijd de nieuwste van de nieuwste gadgets hebt. Ook ik heb helaas ervaren dat het leven zo afgelopen kan zijn. Sindsdien reis ik zoveel mogelijk, omdat ik dat niet wilde uitstellen 'tot later'. Maar ik hoop natuurlijk dat mijn man en ik niet zo jong overlijden, en dus houd ik er toch rekening mee dat er ook nog geld voor later moet zijn. Zonder dat ik daarbij ook maar iets inlever op mijn levensgeluk. Dat hangt namelijk niet af van hoeveel ik uitgeef.



Gelukkig nuanceer je je eigen uitspraak ook meteen weer:



[...]



Maar die gedachte beaam je zelf ook. Je bent nu meer gaan reizen omdat je dat niet wil uitstellen tot later. Dat geld spaar je dus niet voor later. Dus geniet je er nu van. Vandaar de levensgenieter.

Ik zou meer geld kunnen besparen door dingen niet te doen en dat geld apart te leggen voor later. Dat doe ik bewust niet. Ik leef nu en ik geef dus het geld nu uit. Met inderdaad de kanttekening dat ik wel via mijn werk voor mijn pensioen spaar en dat ik spaar voor korte termijn tegenslagen en grotere aankopen. En dat het mij niet om meer-meer-meer gaat, maar wel om bewust nu te genieten van mijn leven en mijn geld



[edit]

Het gaat ook om de betekenis die je aan het woord levensgenieter geeft. Daar blijken we beide anders over te denken maar in essentie denken we beide hetzelfde: nu leven maar ook een beetje voor later zorgen

quote:Tr0tter schreef op 09 december 2016 @ 05:29:

Als je alleen maar zou bezuinigen omdat het financieel noodzakelijk is is dat nog geen consuminderen (maar bezuinigen dus). Consuminderen heeft voor mij ook te maken met bewust, duurzaam en verantwoord leven, zorgen voor het milieu, mensen en dieren. Ik consuminder niet uit geldgebrek, maar omdat ik het vreselijk vind hoe achteloos er in onze wegwerpmaatschappij met grondstoffen wordt omgegaan. Consuminderen heeft voor mij veel meer met duurzaamheid te maken dan met bezuinigen. En dat ik daarmee geld overhoud waardoor ik de vrijheid heb om keuzes te maken is alleen maar meegenomen. Die vrijheid is onbetaalbaar.





Ik zei het eerder deze week al toen het ging over veganisme, voor mij heeft die keuze ook te maken met het gebruik van grondstoffen (soja als dierenvoer). Dus voor mij was consuminderen eigenlijk een heel logisch gevolg. Want wat bereik ik nu met alleen andere keuzes qua eten maken als ik vervolgens iedere maand een paar nieuwe schoenen koop. In mijn beleving helemaal niks.

Hetzelfde als met vrienden. Ik vind het raar dat mensen iets voor je doen onder het nom van 'maar jij was vorige keer', ja dus? Het is toch geen kwestie van wegstrepen zodat je elkaar niks schuldig bent ofzo. Ik doe iets omdat ik het leuk vind om het voor de ander te doen, niet omdat ik dan de volgende keer hetzelfde van je terug verwacht...

Helemaal eens met @trotter en @cybermeisje. Voor mij gaat het ook allemaal hand in in hand: consuminderen, vegetarisch/veganistisch eten, geen auto hebben, zuinig zijn met water en energie, genieten van ervaringen in plaats van bezit en inkomen minder belangrijk maken (waardoor je tijd kunt besteden aan dingen die minder geld opleveren, maar meer voldoening geven).

Ik worstel er wel mee, hoe consuminderig ik wil zijn. Daarom lees ik denk ik hier ook graag mee.



Aan de ene kant hecht ik heel erg aan zekerheid, ik wil dus graag mijn financiele toekomst zo inrichten dat het allemaal goed zal gaan. Aan de andere kant vind ik het ook leuk om dingen te doen en te hebben die geld kosten. Ik heb dit jaar meer boeken gekocht dan ik heb gelezen, morgenavond gaan we duur uit eten (lees 120 euro of meer voor 2 personen), ik wil heel graag mijn zwangerschapskilo's kwijt zodat ik weer nieuwe kleren kan kopen, ik ga straks naar het tuincentrum om te kijken naar een paar nieuwe kerstballen voor in de boom. Allemaal best wel oppervlakkig ergens. Ik merk de laatste tijd zelfs dat ik denk, als ik iets wil kopen dan kan ik het beter nu doen, want dan heb ik er zo lang mogelijk profijt van (al kan ik me nu niet meer herinneren waarbij ik dat ook al weer dacht).



Als ik in de stad loop kan ik er echt last van hebben, dan merk ik dat ik rusteloof wordt omdat ik door alle winkels het gevoel krijg dat ik het nu niet goed genoeg doe. Mijn huis is niet hip genoeg, ik lees niet genoeg van die stoere koele boeken, de wijn die ik drink kan nog lekkerder, mijn inrichting is nog niet zoals ik het graag zou zien, allemaal dingen waarvan ik me afvraag hoeveel extra geluk het me nu echt brengt. Daarom ben ik extra blij dat ik mijn werk zo leuk vind, ik verdien er een mooi salaris mee en ik ben lekker druk waardoor ik minder tijd heb om in de stad rond te hangen

Skaep mooi verwoord! Voor ons is consuminderen ook echt niet vanwege "moeten besparen". Het is voor ons een way of life, genieten zonder voor dat genot afhankelijk te hoeven zijn van geld.

Daarnaast idd ook de behoefte om duurzamer te leven. Natuurlijk verwennen we onze kinderen ook graag maar dat doen we ook al door hier achter het bos in te lopen voor n struintocht met proviand voor onderweg, niet perse met dure cadeaus. gisteren bv hebben we de kerstboom versierd met dingen die de kinderen zelf hebben gemaakt en hij is schitterend, dat is voor ons genieten. Wij maken tegenwoordig heel veel van wat we nodig hebben zelf, meubels ed ook, daar genieten we ook van (en heel vaak hergebruik van materiaal). We geven ook heus wel geld uit voor bv cadeaus en dat is ook leuk en ook heel fijn dat dat kan dan. Maar de balans is voor ons erg belangrijk.

Bumba sterkte! Komt veel op je pad nu!

Ik herken het wel hoor Kaatje. Soms loop je ergens of zie je iets en dan denk je: dat wil ik ook!!!! Maar ja, wil ik dat echt en wordt ik er echt gelukkig van of is het het "pauw-effect". Ik vind het vaak lastig o bij mezelf te herkennen.



Wat ik doe is het vaak niet gelijk kopen, maar op een lijstje zetten met 'dingen die ik nog wil' en laat het even voor wat het is. Meestal wil het dat ene ding na een paar weken toch niet meer zo nodig. En soms blijft een item zo lang op het lijstje staan dat ik best zeker ben dat ik het idd echt heel graag wil.



Helaas moet ik ook consuminderen om rond te komen. Dus ik kan ook van mijn verlanglijstje lang niet alles kopen. Dus de spullen/dingen die echt lang op het lijstje staan worden geprioriteerd: Wat heb ik echt nodig (bv nieuwe hardloop schoenen, nieuwe jas, laptop etc) en spullen die niet echt nodig zijn, maar ik wel graag wil hebben. De spullen die ik echt nodig heb kan ik doorgaans wel kopen als dat nodig is. En de rest is leuk als ik een maandje ruim uitkom.



Zo voorkom ik de impuls- en pauw aankopen. Ik merk dat ik steeds minder spullen en kleding heb, maar omdat ik dus alleen dingen koop die ik heel graag wil hebben, ben ik wel veel blijer met wat ik wel heb

Kaatje, hoe vaak loop je in de stad rond dan? Ik niet eens maandelijks denk ik, en ik herken dat gevoel dan ook helemaal niet. Ik las hier een topic over je slaapkamer pimpen want daar was al 10 jaar niets aan gedaan, en toen ik nieuwe gordijnen en dekbedden voorstelde kreeg ik om mn oren dat TO nu echt wat wou doen, niet dat soort jaarlijkse dingen. Ik ben maar afgedropen, ik heb echt totaal niets met het jaarlijks vernieuwen van woonaccessoires om hip te blijven, en iedere 10 jaar compleet nieuwe meubels.



Vivian, ik vind dat zoveel mooier he, kinderen die genieten van zo'n struintocht ipv de nieuwste gadget. Dat is een groot goed.

Ik consuminder voor meerdere redenen.Ik wil duurzaam en bewust leven vanwege het milieu (en dierenindustrie), ongelijkheid (uitbuiting) en kinderarbeid.Daarnaast wil ik een ruime spaarrekening hebben. En ik woon alleen met een redelijk salaris, maar lang niet riant. Dus ik moet besparen.Ik ben nogal druk in mijn hoofd, dus ik trek het vaak gewoon niet om veel spullen om me heen te hebben. Ik wordt er helemaal naar van... (en ik leef op 35 m2, dus het is nogal snel vol )en tot slot heb ik gemerkt dat ik van spullen simpelweg niet gelukkig wordt. En ik wil wel gelukkig worden/blijven :-)Voor mijn is het dus een combinatie van bovenstaande dingen die gelukkig heel goed samen gaan Hoewel ik het met sommige dingen wel lastig vind... Ik ben bijvoorbeeld gek op avocado, maar dat is dus echt 1 van de meest milieu onvriendelijke stukken fruit die je kunt eten... Soms ga ik toch overstag en koop er 1, maar dat soort dingen blijf ik lastig vinden om te laten, maar ook te herkennen..

quote:Marana_ schreef op 09 december 2016 @ 09:50:

Kaatje, hoe vaak loop je in de stad rond dan? Ik niet eens maandelijks denk ik, en ik herken dat gevoel dan ook helemaal niet. Ik las hier een topic over je slaapkamer pimpen want daar was al 10 jaar niets aan gedaan, en toen ik nieuwe gordijnen en dekbedden voorstelde kreeg ik om mn oren dat TO nu echt wat wou doen, niet dat soort jaarlijkse dingen. Ik ben maar afgedropen, ik heb echt totaal niets met het jaarlijks vernieuwen van woonaccessoires om hip te blijven, en iedere 10 jaar compleet nieuwe meubels.



Vivian, ik vind dat zoveel mooier he, kinderen die genieten van zo'n struintocht ipv de nieuwste gadget. Dat is een groot goed.Ieder jaar nieuwe gordijnen!!! Wow... Dat vind ik echt al een groot iets. Maar mijn gordijnen gaan al 3 huizen mee.... Mijn meubels nog langer trouwens. Als ik al iets nieuws wil, zet ik mijn spul op marktplaats en koop een nieuwe via marktplaats. Ik heb niet eens nieuwe meubels in huis!

Herken het wel hoor Kaatje, ik denk ook snel iets nodig te hebben. Schrijf het dan op een lijstje en vaak verdwijnt de behoefte weer.

Mij heeft het wel geholpen om de kledingkast helemaal uit te zoeken en een basisgarderobe samen te stellen. Dit geeft rust en besef dat ik nauwelijks nieuwe dingen nodig heb.

Nu ik zwanger ben kon ik al vooruit met de kleding van mijn vorige zwangerschap en heb ook nog veel gekregen of overgenomen van vriendinnen. Erg fijn! Al geven de dubbele garderobes nu wel weer onrust in mijn kast, maar dat is maar tijdelijk.



Qua inrichting hebben we een eigen smaak, houden van de jaren 70 stijl. Dus kopen veel meubels tweedehands of maken ze zelf. Marktplaats en de kringloop zijn onze meubelzaken. Soms is het een tijd zoeken, maar we vinden eigenlijk altijd wel de stukken waar we naar op zoek zijn.

Krijgen overigens vaak te horen dat we een echt VT wonen huis hebben, terwijl dit juist niet onze insteek is... we kiezen wat we mooi vinden en niet wat er in zo'n blad staat.



Merk dat nu we een nee/nee sticker op de brievenbus hebben en ik me voor alle nieuwsbrieven van winkelketens heb afgemeld, ik veel minder geprikkeld wordt om nieuwe dingen te kopen. Reclame werkt echt wel bij mij..

Echt shoppen doe ik bijna nooit, als ik de stad inga dan vaak heel gericht, voor een specifiek ding wat ik nodig heb. Doe het vaak in de pauze, dus dan ook geen tijd om andere winkels in te gaan.

quote:Kaaaaaaaatje schreef op 09 december 2016 @ 09:26:

Als ik in de stad loop kan ik er echt last van hebben, dan merk ik dat ik rusteloof wordt omdat ik door alle winkels het gevoel krijg dat ik het nu niet goed genoeg doe. Mijn huis is niet hip genoeg, ik lees niet genoeg van die stoere koele boeken, de wijn die ik drink kan nog lekkerder, mijn inrichting is nog niet zoals ik het graag zou zien, allemaal dingen waarvan ik me afvraag hoeveel extra geluk het me nu echt brengt.

Ha, dapper dat je dit opschrijft in een consumindertopic

Ik prijs mezelf gelukkig dat ik hier helemaal geen last van heb. Nou geldt voor mij wel hetzelfde als voor trotter: ik mijd winkelstraten. Niet om niet in de verleiding te komen, maar omdat ik er niks aan vind. Op drukke dagen vind ik het zelfs vreselijk. Ik ben Amsterdammer, maar de laatste keer dat ik in de Kalverstraat ben geweest is jaren geleden.



Ik merk bij mij zelfs het omgekeerde van wat jij beschrijft. Ik heb ook een tijd gehad dat ik probeerde om de laatste mode te volgen en de dingen te doen en te hebben die op dat moment hip waren. Maar het paste helemaal niet bij me. Sinds ik me niets meer aantrek van wat anderen doen of kopen en lekker mijn eigen plan trek, ben ik veel gelukkiger geworden. En het mooie is dat mijn contacten met anderen er zelfs door verdiept zijn, omdat ik nu veel meer laat zien wie ik echt ben.

Het scheelt bij mij al dat ik door de week geen tijd heb om te winkelen en ik in het weekend nog zoveel andere dingen te doen heb dat het er eigenlijk ook niet van komt. Ik moet ook zeggen dat ik door mijn ADHD helemaal geen behoefte heb aan een vol huis of wat dan ook, dus je maakt me ook helemaal niet blij met rommel van de action oid.

Ik vind winkelen trouwens ook vreselijk, want druk en vaak vind ik dan toch niet wat ik wil/moet hebben omdat ik 9/10 ook precies in mijn hoofd heb hoe het eruit moet zien. Ik bestel het dan liever online en daardoor ben ik minder geneigd om van die kleine dingen te bestellen omdat je dan soms net zoveel kwijt ben aan verzendkosten als aan de kosten van het prulletje. Daarom koop ik ook gewoon kleding bij dezelfde winkels, weet ik ook precies welke maat ik nodig heb.

quote:Marana_ schreef op 09 december 2016 @ 09:50:

Ik las hier een topic over je slaapkamer pimpen want daar was al 10 jaar niets aan gedaan, en toen ik nieuwe gordijnen en dekbedden voorstelde kreeg ik om mn oren dat TO nu echt wat wou doen, niet dat soort jaarlijkse dingen.

Jaarlijkse dingen? Ik zal wel wereldvreemd zijn, maar ik ken in mijn omgeving echt niemand die jaarlijks nieuwe gordijnen koopt. Toevallig heb ik in dit huis voor het eerst echte gordijnen gekocht (lange kamerhoge en -brede inbetweens voor de schuifpui en rolgordijnen voor alle andere ramen). In voorgaande huizen had ik horizontale en verticale lamellen of deed ik het met vermaakte gordijnen die iemand nog had liggen. Maar ik kan me niet voorstellen dat ik andere gordijnen zou willen, we zijn nog steeds blij met onze keuze van twee jaar geleden.



Met dekbedovertrekken doe ik ook een eeuwigheid. Ik heb er drie, waarvan ik er twee regelmatig gebruik, en dat is meer dan genoeg. Sterker nog; die derde zou zelfs wel wegrennen, omdat die andere twee zoveel fijner zijn. Maar zolang ze er nog goed uitzien en er geen gaten in zitten zou ik niet weten waarom ik een ander overtrek zou kopen. Toen ik deze kocht vond ik ze mooi, en dat vind ik nog steeds.



Ik loop trouwens regelmatig in de stad, als ik voor mijn werk elders een afspraak heb, maar ik voel gewoon niet de behoefte om winkels in te gaan, laat staan om iets te kopen. Toevallig zijn we dit weekend en volgend weekend beide dagen op stedentrip. Gewoon in Nederland hoor, met weekendtreinkaartjes van AH (15 euro voor een weekend treinen). We gaan allerlei kerstmarkten en (volgende week) het Dickensfestijn bezoeken, maar ik ben echt niet bang dat we veel gaan kopen. Gelukkig kan mijn man ook prima genieten van de gezelligheid op zo'n kerstmarkt of in een stad zonder meteen geld uit te willen geven.



Wat jij schrijft over minder spullen heb ik ook, kraaienpootje. Wij hebben dan wel twee keer zoveel ruimte als jij, maar we houden het graag ook zo leeg en opgeruimd mogelijk.

We hebben nu een kerstboom en -versiering staan en hangen, en dat vind ik eigenlijk al rommelig. Maar ook gezellig, anders zou ik het niet neerzetten. We hebben trouwens een kunstboompje waar de lampjes altijd in blijven, dus hij is zo opgezet. En wat versieringen voor het raam waar we al eeuwen mee doen. Ik lees regelmatig dat mensen elk jaar allemaal nieuwe ballen en andere decoratiemeuk kopen omdat ze hun boom ieder jaar in een andere kleur willen. Dat is voor mij echt het toppunt van zinloos consumeren. In onze boom hangen al decennialang dezelfde zilveren ballen en zilvergrijze pegels, en ik blijf 'm mooi en gezellig vinden.

Ieder jaar nwe gordijnen? Echt? Sommige gaan hier idd al 3 huizen mee .

Alhoewel ik voor dit huis wel veel nw gekocht heb omdat we hier langer blijven en ik wel graag iets echt passends wilde.



Maar iedere jaar? Ik zou dat echt zonde van mijn geld vinden. Zou ik liever aan een vakantie besteden

Nja ik weet niet of mensen het echt doen, ieder jaar nieuwe gordijnen, maar dat was wel de reactie op wat ik voorstelde in dat topic. Een reactie van 1 ander trouwens, het is niet dat hele hordes dat normaal vinden.

Wat gaat het topic weer hard! Kan het amper bij houden.



Het ging over gescheiden financiën of alles op 1 bult.

Wij zijn begonnen met gescheiden. We hadden elk een eigen rekening en hebben toen we gingen samen wonen een gezamenlijke rekening geopend. Daar storten we elk een percentage van ons inkomen op. In het begin elk 70%

Daarvan betaalden wij alle vaste lasten en de boodschappen. Toen kochten we een huis en werd er veel geklust en ging er 85% naar de gezamenlijke rekening.



Al vrij snel daarna werd ik zwanger en toen zijn we gaan nadenken over wie gaat hoeveel werken.

Mijn man heeft niet zoveel met baby's (begrijp me niet verkeerd hij was en is een meer dan prima vader maar vind iets oudere kinderen leuker) daarnaast verdiende hij ook meer. Ik ging van 4,5 dag (dat was bij ons fulltime) naar 2 dagen.

Uiteraard was daardoor ook de 85% van beide inkomens niet meer genoeg en kwamen we uit op 95.

Toen hebben we besloten om alles op 1 hoop te gooien.

Er was ook een vraag over het eigen spaargeld, dat hadden we niet echt veel. We waren beide net klaar met school.



We waren een beetje bang dat het krap zou worden maar eigenlijk ging het heel erg goed en konen we prima rondkomen van dat inkomen. En toen groeide ons salaris ook nog (dat is helaas inmiddels verleden tijd) Toen de jongste 1 jaar was heeft mijn man ouderschapsverlof opgenomen (1 dag per week) voor de oudste en jongste tegelijk, dus 2 jaar lang. Dat was betaald verlof (70% inkomen, heel erg luxe!!).

Het beviel zo goed dat mijn man na het ouderschapsverlof zijn uren heeft laten aanpassen. We konden ook kiezen voor verhuizen naar een groter huis of kiezen voor meer vrije tijd en tijd met de kinderen. Wij kozen voor het laatste. En nog een tijdje later was er op mijn werk een halve dag te weinig personeel. Toen ik heb de halve dag erbij gepakt. Beide kinderen zaten toen al op school.



We zijn altijd blijven sparen, ene jaar beter dan het andere maar de laatste jaren gaat het heel erg goed.

Mijn man werkt dus 4 dagen en in 2,5. Eigenlijk is dat erg weinig als ik in mijn omgeving om me heen kijk maar wij zijn tevreden.



Wij zijn beide niet van plan om meer te gaan werken, we kunnen doen wat we willen (maar we zijn gewoon geen big spenders) kunnen goed sparen en zijn tevreden in onze woning dus waarom zouden we dan groter en meer willen?

Ik zou moeten werken tot 70 jaar en 3 maanden mijn man tot 69 en 9 maanden.

Dat willen wij beide niet. Mijn man is erg gehecht aan zijn vrije tijd en heeft genoeg hobby's die hij na zijn pensioen kan blijven doen. Ik kan mijn werk lichamelijk niet volhouden tot die leeftijd. 1 collega heeft tot 65 gewerkt en was al ruim 3 jaar aan het aftellen wanneer ze nou kon stoppen. Ze vond het werk erg leuk maar ook wel erg zwaar.



Zeker nu mijn moeder veel te jong is overleden is mijn wens om eerder te stoppen nog groter geworden.

Ik heb alleen nog niet exact voor ogen wanneer dan precies?

50 lijkt me prachtig en dan leuke dingen doen maar dan moet er wel genoeg financiële ruimte zijn om ook leuke dingen te doen (reizen bv)

Denk dat 60 realistischer is. Maar we zullen zien, wie weet lukt 50 wel. (duurt nog 12 jaar hypotheek loopt nog 14 jaar).



Onze kinderen gaan nog studeren en dat kost ook genoeg! Dus hoeveel en of we dan nog kunnen sparen is ook maar de vraag.

Dus tot die tijd sparen wij mooi door en schaffen we af en toe nieuwe dingen aan (auto en keuken gaan eraan komen en dan slinkt de buffer wel enorm natuurlijk).





Vegetariër of veganist zal ik nooit worden. Maar veel vlees eten we niet. Ik vind het wel heel mooi om te lezen hoe sommigen van jullie hiermee om gaan! Het zet me wel aan het denken. Maakt me bewuster. En ik zou zomaar andere keuzes kunnen gaan maken.

Ik wil de documentaire die ik voorbij zag komen ook bekijken (heb het opgeschreven maar kom er nu even niet op).



Ik weet niet meer wie het schreef maar diegene had het over het vast zetten van "plukjes" geld in verschillende deposito's. Hier ga ik ook even over na denken. Ik wilde het eerst niet, want als de rente weer stijgt (dat hoop ik) staat het vast tegen een vrij lage rente. Maar ga ik me er toch maar even in verdiepen.





Levensgenieter, ik vind wel dat ik een levensgenieter ben maar zeker niet in de zin van altijd maar het nieuwste, mooiste, hipste te hebben. Dat boeit me niet.

Ik hou van fotografie en ik geef daar wel eens geld aan uit. We gaan ook elk jaar op vakantie. Dit jaar zelfs 2x (voor het eerst) en we hebben nu 2x met de kinderen gevlogen en dat wil ik best nog eens vaker doen!

Boodschappen ook bv, als ik soms hoor wat sommigen uitgeven aan boodschappen dan vraag ik mij af hoe het kan dat ze geen 130 kilo wegen. Zelfs als je alles A merken koopt hoef je volgens mij nog geen 150 per week kwijt te zijn aan boodschappen. En als ik dan zeg dat ik gemiddeld op 400 pm zit denken ze dat wij niet lekker eten. Laat ze lekker denken....

Ik geniet van mijn eten, van mijn vrije tijd, van een bos wandeling, een avond tv kijken, spelletjes doen, familie bezoekjes en van de spullen die ik koop uiteraard ook.



Ik post dit even en zal dan nog even de rest lezen.



Loop achter! haha

Oja, Bumba! Sterkte! En ik snap je gevoel wel! Het is even niet anders. Wel balen!



Skeap, ik snap je helemaal!! Ik zou geloof ik ook willen cashen, en als het dan weer daalt opnieuw inkopen ofzo..... succes met beslissen!



quote:Nikkie1983 schreef op 08 december 2016 @ 21:14:





Wij hebben het samen ook vaak over 'succes' hebben. Ik heb een redelijk goede baan en ben ambitieus, mijn man heeft werk wat hij erg leuk vindt, maar zijn ambities liggen bij zijn hobby's. Mensen spreken hem er vaak op aan dat het tijd wordt dat hij hogerop gaat of voor zichzelf moet beginnen.

Wij waarderen het juist enorm dat we allebei werk hebben wat we leuk vinden en waar we uit halen wat we zoeken, met de luxe van een werkgever waardoor je minder onzekerheden hebt.

.





Bovenstaande idd! Mijn man kan ook meer dan wat hij nu doet. Maar hij vindt ook zijn hobby belangrijker en daar is hij ook succesvol in alleen kan je daar simpelweg van niet leven. Het levert vrijwel niets op.

Hij krijgt ook wel eens te horen waarom hij niet hogerop gaat. Nou omdat hij dan meer moet werken en dat niet wil.

Wij zijn in 2008 in dit huis komen wonen. Toen hebben we nieuwe gordijnen gekocht voor onze slaapkamer en de woonkamer. Die hangen er nog en ik zie niet in waarom ik die de komende 10 jaar zou moeten vervangen. De woonkamergordijnen werd ik meteen verliefd op en ik vind ze nog steeds prachtig en je kunt niet zien dat ze er al bijna 10 jaar hangen.

Ook voor de kinderkamers hebben we gewoon een neutraal behangetje en neutrale gordijnen (oudste strepen en jongste effen) gekozen. Die vinden ze tenminste ook nog leuk als ze 12 zijn. En dat lijkt me niet het geval met de beertjes die mijn schoonzus voor haar jongste heeft gekozen.

Met consuminderen ben ik begonnen toen ik zwanger was van de eerste. Ik was een beetje bang dat een baby heeeel erg veel geld zou kosten en wilde besparen. Dus ik ging op internet op zoek, via yahoo leeslijsten oa.

Ik had alle tijd van de wereld want door mijn zwangerschap kwam ik al vroeg thuis te zitten en kon niet zoveel.

Dat is nu ca 15 jaar geleden en ik heb daar heel veel van opgestoken. Het is dus begonnen met besparen maar dat hoeft allang niet meer. Het is trouwens niet zo dat we daarvoor geld over de balk smeten maar het kon wel beter.



Nog steeds denk ik erom dat ik niet teveel betaal voor de dingen die we wel kopen. En dat begint al met de boodschappen.

En ook dat heeft me bewust gemaakt. Milieutechnisch gezien ook. Verspilling probeer ik ook steeds meer tegen te gaan.

Mijn man is van nature ook niet iemand die veel geld uit geeft. Gaat wel altijd voor duurder (= kwaliteit volgens hem).

Zo is hij ook opgevoed. Zijn ouders hadden (en hebben) geld genoeg. Maar zijn zuinige mensen. In de zin van verspilling. Kopen duurdere producten maar alles gaat lang mee. Doen lang met alle kleding, zullen nooit zomaar iets nieuws aanschaffen.





Ik ben opgegroeid met alle dubbeltjes moeten omgedraaid worden. Nieuwe kleding alleen als de kinderbijslag was gekomen. Maar we hadden niets te klagen, ze deden er alles aan om ons met onze verjaardagen te verwennen en met sinterklaas weer. We kregen niet extreem veel, wel dingen die we graag wilden hebben.



De laatste jaren ben ik mijn ouders gaan steunen financieel. Ze moesten echt nodig een nieuw bed en matras ed. Dat konden ze niet betalen. Dat heb ik gekocht voor ze. En zo heb ik ze wel vaker eens wat geld toegestopt.



We komen beide uit compleet verschillende gezinnen en beide zijn we spaarzaam.

Ik heb al vijftien jaar dezelfde gordijnen

en heb laatst nog een dekbedhoes versteld waar een gat in was gekomen. Maar verder nog een heel fijne hoes dus waarom zou ik dan een nieuwe kopen?

Wij wonen hier sinds 2013 en hebben toen gordijnen op onze slaapkamer laten hangen, hele neutrale, dus ik verwacht dat ze nog wel even meegaan.

De jongens hebben vorig jaar gordijnen gekregen nadat de dakkapel was geplaatst

Beneden hebben we geen raambekleding behalve de jaloezieën die we van de vorige eigenaars over hebben genomen. Ik wil graag wat anders maar vrouw twijfelt ivm allergie of daar ook gordijnen moeten komen.

Wij hebben in de woonkamer vorig jaar nieuwe luxaflex gekregen, van de houten brede.

Daarvoor hadden we hele mooie vitrage met daarvoor gordijnen.

Nu hebben we de vitrage laten hangen en de luxaflex erachter.

Staat erg mooi. De vitrage (of in between hoe je het noemen wilt) hangt er al 15 jaar.



Op onze slaapkamer is ca 5 jaar geleden wat nieuws gekomen. De kinderen hebben rolgordijnen met gordijnen ervoor.

De gordijnen van onze zoon hangen er vanaf dat hij 4 is ongeveer (daarvoor idd een babyachtig gordijntje... wat de jongste eerst had dus ook 6 jaar gehangen) dus dat hangt nu ook 7 jaar. En onze dochter heeft vorig jaar nieuwe gekregen want zij had alleen rolgordijn, goedkope van de kruidvat die ik zelf op lengte heb gemaakt. Maar die kwaliteit is wel echt slecht. Helaas. Wel perfecte kleur dus we laten ze nog mooi even hangen!



Dekbed overtrekken ik heb paar jaar geleden bij de VD gekocht met airmiles. De ene is erg fijn, de andere helemaal niet. Dus heb ik bij Ikea nog 1 gekocht. Eigenlijk moet die niet fijne gewoon weg. Fijner ivm de ruimte!

quote:gemberpannekoek schreef op 09 december 2016 @ 11:32:

Ik heb al vijftien jaar dezelfde gordijnen

en heb laatst nog een dekbedhoes versteld waar een gat in was gekomen. Maar verder nog een heel fijne hoes dus waarom zou ik dan een nieuwe kopen?Ik heb laatst nieuwe kussenslopen gekocht bij een bestaand dekbedovertrek. De overtrek was nog prima, maar de kussenslopen waren kapot. Het overtrek is rood/wit/blauw geblokt en bij de Ikea hadden ze effen rode kussenslopen, die lijken er dus prima bij.

quote:wilma36 schreef op 09 december 2016 @ 11:54:

[...]



Ik heb laatst nieuwe kussenslopen gekocht bij een bestaand dekbedovertrek. De overtrek was nog prima, maar de kussenslopen waren kapot. Het overtrek is rood/wit/blauw geblokt en bij de Ikea hadden ze effen rode kussenslopen, die lijken er dus prima bij.ook heel consuminderig

quote:Blondie456 schreef op 08 december 2016 @ 21:31: Mijn man is na een heel kort ziekbed onverwachts overleden begin dit jaar. Nu besef ik al helemaal dat het morgen afgelopen kan zijn en ik ontzeg mezelf niks meer.

Ik moet nog verder bijlezen maar ik zag dit bericht.



Wat heftig Blondie!

Ik herken dit heel goed (was bij mij niet mijn partner), om nu meer van het leven te genieten omdat je zo met je neus op de feiten gedrukt wordt dat we niet onsterfelijk zijn