Kinderen
alle pijlers
18 jaar en zijn gedrag
dinsdag 21 oktober 2014 13:41
De afgelopen weken loopt het de spuigaten uit met zijn gedrag. Hij is brutaal (scheld), altijd chagrijnig en voert geen klap uit in huis.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
Dit is omdat man en ik nu meer op 1 lijn zitten en ernaar handelen. We hebben helaas veel in het verleden veel ruzie gehad om allerlei toestanden en een aantal jaar geleden ingezien dat het anders moest. We hebben relatietherapie gedaan, ook gesprekken zodat de kinderen ook konden praten. Tijdens die gesprekken wilde ze niet praten over niets er was geen probleem volgens hen.
Man en ik zijn meer op 1 lijn gaan staan en dat ging steeds beter. Echter bleef (en blijft) de oudste negatief in alles, wil nergens aan meewerken, niet luisteren, doet zijn eigen ding. Neemt man heel veel kwalijk etc. Dat hij boos was kan ik me voorstellen, dat hij het nog steeds is vind ik moeilijk. Hij heeft overigens wel een keer gezegd, dat hij ervoor heeft gekozen om zijn vader niet meer te mogen en daar niets aan wil doen. We hebben in het verleden aangegeven dat we fouten hebben gemaakt, dat we eraan gaan werken en dat het ons spijt dat dingen zo gelopen zijn.
De afgelopen weken heb ik het idee dat ze ons tegen elkaar willen uitspelen, ze hebben besloten om niets meer te doen in huis (niet hun eigen spullen opruimen gewoon brood en alles op tafel laten, wanneer ze wat laten vallen lekker laten liggen(eten, drinken wat maar ook), vaatwasser niet uitruimen etc etc) en hun kamer ligt erbij alsof het een vuilnisbelt is (er vliegen serieus fruitvliegjes en vliegen rond). Tevens negeren ze ons allebei. Als antwoordt hebben wij hun kleding niet gewassen en internet eruit getrokken. Voor eten wordt nog wel gezorgd al is het wat minder lekkere dingen, we proberen zoveel mogelijk samen te eten
We hebben meerdere keren gevraagd of ze willen praten of we het kunnen oplossen of wat maar ook. Jongste zegt ik heb geen probleem, oudste zegt nou als jullie blij zijn met je gedrag, bravo en draait zich om.
Man en ik weten het eigenlijk niet meer, hoe nu verder. Op het moment lijkt het op 'de aanhouder wint' en ik heb nou niet het idee dat we bezig zijn met een oplossing.
Vandaag ligt internet eruit ook uit en ik heb de sleutel verstopt. De oudste stuurt een sms dat hij het hele huis overhoop gaat halen als ik niet zeg waar de sleutel is.
Ik vind het moeilijk dit gedrag, begrijp me goed ik weet heus dat zowel man en ik eraan hebben meegewerkt. We zijn al jaren bezig om het in goede banen te krijgen, maar op een of andere manier willen ze niet meewerken en ik vraag me af of het ooit nog gaat gebeuren..
Warrig verhaal misschien, maar wilde het kwijt.
Weer naar een therapeut ofzo, zal dat kunnen helpen. Maar oudste wil niet, hij heeft geen probleem zegt hij.
kliefje wijzigde dit bericht op 21-10-2014 13:42
Reden: Zin was overbodig
Reden: Zin was overbodig
% gewijzigd
dinsdag 21 oktober 2014 15:13
quote:saaaaar81 schreef op 21 oktober 2014 @ 15:09:
[...]
Doe je dus wel. Je schrijft zelf dat je man het niet trok dat ze zich van hem afkeerden en dat hij daarom begon te drinken. Ergo, jullie leggen de verantwoording voor het drinken bij de kinderen.
Ik heb later ook uitgelegd dat hij zich alleen voelde in eigen huis.
Ik heb nooit de schuld bij de kinderen gelegd!
De schuld ligt nog steeds bij man zelf.
[...]
Doe je dus wel. Je schrijft zelf dat je man het niet trok dat ze zich van hem afkeerden en dat hij daarom begon te drinken. Ergo, jullie leggen de verantwoording voor het drinken bij de kinderen.
Ik heb later ook uitgelegd dat hij zich alleen voelde in eigen huis.
Ik heb nooit de schuld bij de kinderen gelegd!
De schuld ligt nog steeds bij man zelf.
dinsdag 21 oktober 2014 15:14
quote:Thordis schreef op 21 oktober 2014 @ 15:09:
En ik zie vooral dat jij hard loopt. Is je man net zo hard aan het werk als jij, om de boel weer goed te krijgen? Of ben jij nog steeds de spil die bemiddeld?
.
Wat zie jij dat ik niet zie?
Ik zie TO niet hard lopen ( ja, met de sleutel ) en ik zie haar niet bemiddelen. In de ogen van haar kinderen heeft ze waarschijnlijk de verkeerde kant gekozen en hen laten vallen, waar zij vroeger nog in hun team zit .
En ik zie vooral dat jij hard loopt. Is je man net zo hard aan het werk als jij, om de boel weer goed te krijgen? Of ben jij nog steeds de spil die bemiddeld?
.
Wat zie jij dat ik niet zie?
Ik zie TO niet hard lopen ( ja, met de sleutel ) en ik zie haar niet bemiddelen. In de ogen van haar kinderen heeft ze waarschijnlijk de verkeerde kant gekozen en hen laten vallen, waar zij vroeger nog in hun team zit .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 21 oktober 2014 15:15
quote:kliefje schreef op 21 oktober 2014 @ 15:13:
[...]
Ik heb later ook uitgelegd dat hij zich alleen voelde in eigen huis.
Ik heb nooit de schuld bij de kinderen gelegd!
De schuld ligt nog steeds bij man zelf.
O ?!
Dat je man zich alleen voelde is niet mede jouw schuld geweest???
[...]
Ik heb later ook uitgelegd dat hij zich alleen voelde in eigen huis.
Ik heb nooit de schuld bij de kinderen gelegd!
De schuld ligt nog steeds bij man zelf.
O ?!
Dat je man zich alleen voelde is niet mede jouw schuld geweest???
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 21 oktober 2014 15:19
quote:kliefje schreef op 21 oktober 2014 @ 14:52:
@copacabana, zo bedoelde ik het niet. Man voelde zich niet begrepen en voelde zich alleen in zijn gezin. Laat ik het zo maar zeggen.Ik begrijp je wel. Toch hoop ik dat jullie geen oorzakelijk verband leggen tussen het gedrag van je kinderen en je mans alcoholisme.
@copacabana, zo bedoelde ik het niet. Man voelde zich niet begrepen en voelde zich alleen in zijn gezin. Laat ik het zo maar zeggen.Ik begrijp je wel. Toch hoop ik dat jullie geen oorzakelijk verband leggen tussen het gedrag van je kinderen en je mans alcoholisme.
dinsdag 21 oktober 2014 15:21
Een dronken ouder met een kwade dronk is erg traumatisch.
Nu was ik nog erg jong, maar het hakt er wel in.
Echt bewust van de oorzaak was ik toen nog niet, en gelukkig heb ik mijn vader het grootste deel van mijn leven als een lieve betrokken vader meegemaakt( en nog) en is die zwarte periode een gepasseerd station.
Ik kan mijn vader ook met veel respect voor hem als vader voelen, maar zou ik een stuk ouder geweest zijn en veel bewuster van de situatie, dan zou dat deel wellicht ook erg aangetast zijn.
Echt bagatelliseer de impact niet op een kind. Ik heb er ook lang last van gehad als kind en misschien zijn dingen nu nog wel daardoor aangetast.
Jullie kinderen hebben er echt ook een klap aan over gehouden en gezien hun leeftijd reageren ze hier waarschijnlijk op met een enorm gevoel van wantrouwen en weerstand ten opzichte van jullie.
Dit vergeet je echt niet makkelijk.
Nu was ik nog erg jong, maar het hakt er wel in.
Echt bewust van de oorzaak was ik toen nog niet, en gelukkig heb ik mijn vader het grootste deel van mijn leven als een lieve betrokken vader meegemaakt( en nog) en is die zwarte periode een gepasseerd station.
Ik kan mijn vader ook met veel respect voor hem als vader voelen, maar zou ik een stuk ouder geweest zijn en veel bewuster van de situatie, dan zou dat deel wellicht ook erg aangetast zijn.
Echt bagatelliseer de impact niet op een kind. Ik heb er ook lang last van gehad als kind en misschien zijn dingen nu nog wel daardoor aangetast.
Jullie kinderen hebben er echt ook een klap aan over gehouden en gezien hun leeftijd reageren ze hier waarschijnlijk op met een enorm gevoel van wantrouwen en weerstand ten opzichte van jullie.
Dit vergeet je echt niet makkelijk.
dinsdag 21 oktober 2014 15:21
Je vader is de man bij wie je je veilig en geborgen moet voelen. Een stabiele factor. Dat gevoel is weg. Door zijn drankgebruik en de acties die daar uit voortvloeiden. En dat komt maar zelden terug. Jullie kunnen nu niet ineens 'stabiele factor' gaan spelen en verwachten dat ze daarin meegaan, als die stabiele factor jaren zo labiel als een goudvis was. Dat werkt niet. Er is best een modus in te vinden. Met professionele hulp, maar een onbevangen gezin waarin de kinderen hun ouders onvoorwaardelijk volgen en vertrouwen zal het echt nooit meer worden. Hard maar waar.
Zet die illusie uit je hoofd want dat gaat niet gebeuren. En hij vergeet dit niet.
Zet die illusie uit je hoofd want dat gaat niet gebeuren. En hij vergeet dit niet.
"As je denk dat je mooi ben dan ben je een embersiel leleike kuthoer"
dinsdag 21 oktober 2014 15:32
Copacabana, hij heeft al jaren een goede vriend, maar of hij met hem praat weet ik niet.
We hebben een aantal keren over de afgelopen jaren heen bij zoon aangegeven dat hij met iemand moet praten. Of maatschappelijk werker op school, of iemand daar buiten of waar maar ook. Zoon wil dit niet en toe hoe ver kunnen we hem dwingen... niet lijkt me.
Man en ik hebben er over gepraat om hulp te zoeken, maar weten nog niet precies welk en wat voor hulp.
adorabull, Ik denk dat ik daar nog wel op hoopte.
consuelabananahammok, ik merk dat ik er te makkelijk over denk\dacht.
blijfgewoonbianca, ja natuurlijk is het ook mijn schuld alle ruzies en fouten die man en ik samen hebben gemaakt. Het feit dat hij de drank pakte ipv een blokje om ging lopen oid is niet mijn schuld.
We hebben een aantal keren over de afgelopen jaren heen bij zoon aangegeven dat hij met iemand moet praten. Of maatschappelijk werker op school, of iemand daar buiten of waar maar ook. Zoon wil dit niet en toe hoe ver kunnen we hem dwingen... niet lijkt me.
Man en ik hebben er over gepraat om hulp te zoeken, maar weten nog niet precies welk en wat voor hulp.
adorabull, Ik denk dat ik daar nog wel op hoopte.
consuelabananahammok, ik merk dat ik er te makkelijk over denk\dacht.
blijfgewoonbianca, ja natuurlijk is het ook mijn schuld alle ruzies en fouten die man en ik samen hebben gemaakt. Het feit dat hij de drank pakte ipv een blokje om ging lopen oid is niet mijn schuld.
dinsdag 21 oktober 2014 15:33
Als kinderen bewust verwaarlozing en emotionele schade oplopen, dus in de leeftijd vanaf 12,.. is het moeilijk om te herstellen.
Als ouders het vrij onmogelijk maken + de schuld bij jouw leggen. (lees maar ze willen niet praten dus trekken wij internet uit)
Plus zich onbegrepen, beschadigd en wantrouwend voelen.
Trekken ze de deur achter zich dicht en komen ze niet meer terug.
Of het nu een alcoholist was en/of emotionele schade.
Kinderen raken vertrouwen kwijt, vooral als het een proces van 3 jaar is.
Ik heb hetzelfde gedaan vanwege andere redenen en zal ook nooit meer teruggaan. (lees jaren nu al)
Dus zet ze niet uit huis en neem ze serieus, anders raak je ze voorgoed kwijt.
Vind een persoon die je zoon kan vertrouwen, misschien een oma of tante. De komende tijd gaat dat nog niet bij jullie gebeuren!
Edit: Plus misschien beschouwen je kinderen het als fout dat jij het volledig ziet als niet jouw schuld? In je voorbeeld zijn fout dat hij drank pakte en niet een blokje ging lopen. Jij was de enige volwassen, jij had de verantwoordelijkheid toen ook in huis wat er gebeurde. Het is nu niet alleen jouw huis jouw regels roepen. Toen ook en toen maakte jij het mogelijk (lees liet het toe) dat je man zuipte. Niks erger dan in het perspectief van kinderen dan dat mama toe kijkt terwijl papa alles emotioneel kapot maakt! Want jij hoorde hun ook te beschermen hiervoor!
Als ouders het vrij onmogelijk maken + de schuld bij jouw leggen. (lees maar ze willen niet praten dus trekken wij internet uit)
Plus zich onbegrepen, beschadigd en wantrouwend voelen.
Trekken ze de deur achter zich dicht en komen ze niet meer terug.
Of het nu een alcoholist was en/of emotionele schade.
Kinderen raken vertrouwen kwijt, vooral als het een proces van 3 jaar is.
Ik heb hetzelfde gedaan vanwege andere redenen en zal ook nooit meer teruggaan. (lees jaren nu al)
Dus zet ze niet uit huis en neem ze serieus, anders raak je ze voorgoed kwijt.
Vind een persoon die je zoon kan vertrouwen, misschien een oma of tante. De komende tijd gaat dat nog niet bij jullie gebeuren!
Edit: Plus misschien beschouwen je kinderen het als fout dat jij het volledig ziet als niet jouw schuld? In je voorbeeld zijn fout dat hij drank pakte en niet een blokje ging lopen. Jij was de enige volwassen, jij had de verantwoordelijkheid toen ook in huis wat er gebeurde. Het is nu niet alleen jouw huis jouw regels roepen. Toen ook en toen maakte jij het mogelijk (lees liet het toe) dat je man zuipte. Niks erger dan in het perspectief van kinderen dan dat mama toe kijkt terwijl papa alles emotioneel kapot maakt! Want jij hoorde hun ook te beschermen hiervoor!
dinsdag 21 oktober 2014 15:39
quote:kliefje schreef op 21 oktober 2014 @ 15:32:
blijfgewoonbianca, ja natuurlijk is het ook mijn schuld alle ruzies en fouten die man en ik samen hebben gemaakt. Het feit dat hij de drank pakte ipv een blokje om ging lopen oid is niet mijn schuld.
Heb jij dat ook benoemd naar je kinderen? Ik krijg namelijk erg het idee dat het voornamelijk pa is geweest die met zijn billen bloot moest en door het stof is gegaan, maar dat jouw rol in deze erg vergoelijkt is en dat ze daarom geen flauw idee hebben waarom jij zo anders bent gaan doen.
Kunnen pa en geen zoon geen leuk, oud wrak kopen en opknappen voor zoon, oid? Lijkt me niet onbelangrijk dat ze ook samen tijd door brengen. ( samen op vakantie had ik ook al geopperd )
blijfgewoonbianca, ja natuurlijk is het ook mijn schuld alle ruzies en fouten die man en ik samen hebben gemaakt. Het feit dat hij de drank pakte ipv een blokje om ging lopen oid is niet mijn schuld.
Heb jij dat ook benoemd naar je kinderen? Ik krijg namelijk erg het idee dat het voornamelijk pa is geweest die met zijn billen bloot moest en door het stof is gegaan, maar dat jouw rol in deze erg vergoelijkt is en dat ze daarom geen flauw idee hebben waarom jij zo anders bent gaan doen.
Kunnen pa en geen zoon geen leuk, oud wrak kopen en opknappen voor zoon, oid? Lijkt me niet onbelangrijk dat ze ook samen tijd door brengen. ( samen op vakantie had ik ook al geopperd )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 21 oktober 2014 15:41
quote:doemaarzonnebloemen schreef op 21 oktober 2014 @ 15:34:
Eens met Nohr. TO wordt weer flink afgebrand, terwijl ze vraagt om oplossingen. Kan je wat met haar idee? TO wordt nergens afgebrand, maar men probeert haar haar rol in te laten zien en de impact die het verleden op haar kinderen heeft. Inzien en erkennen waar het probleem zit, is het begin van de oplossing
Eens met Nohr. TO wordt weer flink afgebrand, terwijl ze vraagt om oplossingen. Kan je wat met haar idee? TO wordt nergens afgebrand, maar men probeert haar haar rol in te laten zien en de impact die het verleden op haar kinderen heeft. Inzien en erkennen waar het probleem zit, is het begin van de oplossing
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 21 oktober 2014 15:42
dinsdag 21 oktober 2014 15:43
quote:kliefje schreef op 21 oktober 2014 @ 15:11:
[...]
Hier schrik ik wel van.
Ja kennelijk onderschat ik het allemaal.
Een ouder die drinkt of drugs gebruikt zorgt er voor dat het thuis niet veilig is.
Onderbewust denk je als kind het gedrag van de ouder te kunnen voorkomen, of dat het jouw schuld is. Net als kinderen denken dat een scheiding hun schuld is.
Het je eigen schuld maken, maakt het handelbaar, minder onvoorspelbaar. Op de korte termijn dan. Op de lange termijn werkt deze overlevensstrategie niet zo goed.
Ik heb overigens geen idee hoe je het op moet lossen.
Het enige wat ik kan bedenken is je zoon als een gelijkwaardige volwassene behandelen. Hem straffen of 'taakjes' geven werkt i.i.g. zeker averechts.
[...]
Hier schrik ik wel van.
Ja kennelijk onderschat ik het allemaal.
Een ouder die drinkt of drugs gebruikt zorgt er voor dat het thuis niet veilig is.
Onderbewust denk je als kind het gedrag van de ouder te kunnen voorkomen, of dat het jouw schuld is. Net als kinderen denken dat een scheiding hun schuld is.
Het je eigen schuld maken, maakt het handelbaar, minder onvoorspelbaar. Op de korte termijn dan. Op de lange termijn werkt deze overlevensstrategie niet zo goed.
Ik heb overigens geen idee hoe je het op moet lossen.
Het enige wat ik kan bedenken is je zoon als een gelijkwaardige volwassene behandelen. Hem straffen of 'taakjes' geven werkt i.i.g. zeker averechts.
dinsdag 21 oktober 2014 15:47
http://www.hetbestepaardvanstal.nl/gezins-coaching/
http://www.antoonwuestman.nl/training.php
http://vraagkracht.info/w ... mensen-achter-vraagkracht
http://www.antoonwuestman.nl/training.php
http://vraagkracht.info/w ... mensen-achter-vraagkracht
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 21 oktober 2014 15:48
Vraag je wel eens advies aan je zoon?
Mijn relatie met m'n vader is pas beter geworden toen hij ook wel eens hulp of advies aan mij ging vragen. (is overigens pas iets van de laatste paar jaar)
Als je ergens mee zit, vraag aan je zoon wat hij zou doen.
En luister dan.
Je hoeft niet te doen wat hij zegt natuurlijk. Maar luister en neem het echt in overweging.
Bijvoorbeeld, je moet naar een pinda-doorgeeffeest waar je geen zin in hebt.
Je moet naar de kapper en weet niet of je haar kort moet.
Een probleem met iemand op je werk.
Dat soort dingen.
Mijn relatie met m'n vader is pas beter geworden toen hij ook wel eens hulp of advies aan mij ging vragen. (is overigens pas iets van de laatste paar jaar)
Als je ergens mee zit, vraag aan je zoon wat hij zou doen.
En luister dan.
Je hoeft niet te doen wat hij zegt natuurlijk. Maar luister en neem het echt in overweging.
Bijvoorbeeld, je moet naar een pinda-doorgeeffeest waar je geen zin in hebt.
Je moet naar de kapper en weet niet of je haar kort moet.
Een probleem met iemand op je werk.
Dat soort dingen.
dinsdag 21 oktober 2014 15:50
Dus in de belangrijkste jaren in het leven van een opgroeiend kind, hebben jullie er een puinhoop van gemaakt en je vraagt je serieus af hoe het komt dat je kinderen zo doen?
Een vader met een kwade dronk en een moeder die dat toestond...
Dit in de jaren die bepalen hoe een kind zich voelt/ontwikkeld....
En nog vraag je je af waar de onvrede vandaan komt?
Een vader met een kwade dronk en een moeder die dat toestond...
Dit in de jaren die bepalen hoe een kind zich voelt/ontwikkeld....
En nog vraag je je af waar de onvrede vandaan komt?
dinsdag 21 oktober 2014 15:50
@veronica22, ik heb wel bij de kinderen aangegeven dat ik ook fout ben geweest. Ik weet alleen niet of zij het ook zo zien. BlijfgewoonBianca dat is ook waar jij het over hebt. Ik heb wel gezegd dat ik fouten heb gemaakt , ze vonden dat ik geen fouten had gemaakt. Ik heb aangegeven dat het zeker wel zo was, dat ik verkeerd heb gereageerd op verschillende situaties.
Blijfgewoonbianca, ja samen op vakantie had je gezegd, dat is helaas financieel niet mogelijk geweest. We zijn nog wel aan het nadenken over andere dingen die ze samen kunnen doen. Oud wrak is helaas geen optie omdat man niet veel daarover weet.
Ik heb het idee van nohr heel goed in me op genomen.
Ik begrijp dat we nu niet goed bezig zijn. Ik begrijp ook dat het niet ineens binnen een aantal weken goed is.
Ik begrijp ook dat we een keer moeten beginnen, dat we een keer de eerste stappen moeten nemen.
soms weet ik niet welke stappen..
Blijfgewoonbianca, ja samen op vakantie had je gezegd, dat is helaas financieel niet mogelijk geweest. We zijn nog wel aan het nadenken over andere dingen die ze samen kunnen doen. Oud wrak is helaas geen optie omdat man niet veel daarover weet.
Ik heb het idee van nohr heel goed in me op genomen.
Ik begrijp dat we nu niet goed bezig zijn. Ik begrijp ook dat het niet ineens binnen een aantal weken goed is.
Ik begrijp ook dat we een keer moeten beginnen, dat we een keer de eerste stappen moeten nemen.
soms weet ik niet welke stappen..
dinsdag 21 oktober 2014 15:54
*OP en paar reacties gelezen*
Je kunt van je kind(eren) niet verwachten dat ze pa leuk gaan vinden. Je kunt wél van ze verwachten dat ze hun eigen rommel opruimen. Om de doodeenvoudige reden dat ze dat voor de rest van hun leven altijd en overal zullen moeten doen.
Hun kamer; trek de deur dicht en klaar. Hun kamer, hun probleem. Maak dat ook niet jouw probleem.
Was wordt alleen gewassen als het IN de wasmand ligt. Verder niet. Je hoeft het ook niet te strijken trouwens. Wassen, drogen, vouwen en de stapel voor hun kamerdeur neerleggen. Wordt het niet opgeruimd? Dan maar niet. Boven komt verder niemand, dus fijn laten liggen.
Beneden is een ander verhaal, het is niet meer papa, mama, kindje-dat-verzorgt-moet-worden. Als ze hun eigen spullen niet mee naar boven nemen/niet opruimen, dan mik je elke avond alles in één grote doos of mand, dan kunnen ze het daar weer uithalen. Of niet. Etensresten op de vloer zijn weliswaar onnodig maar daarover zou ik de strijd even niet aangaan. ´s Avonds de stofzuiger erdoor en klaar. Internet als straf gebruiken is niet handig, internet is nodig voor bankzaken en huiswerk. Pick your battles, want ze gaan wel nog mee naar familie en ze gaan ook nog mee met gezamelijke etentjes. Dus zo erg zijn ze nog niet . Je kinderen zijn pubers he, ze zetten zich af tegen het thuisfront en doen dat waarschijnlijk nú omdat ze er eerder geen kans voor hadden.
Leg je er voorlopig bij neer. Je hebt jong-volwassenen in huis, geen kleuters. Mijn dochter (14) heeft soms al heel verstandige teksten, simpelweg zeggen dat iets niet mag, werkt niet meer.
Je kunt van je kind(eren) niet verwachten dat ze pa leuk gaan vinden. Je kunt wél van ze verwachten dat ze hun eigen rommel opruimen. Om de doodeenvoudige reden dat ze dat voor de rest van hun leven altijd en overal zullen moeten doen.
Hun kamer; trek de deur dicht en klaar. Hun kamer, hun probleem. Maak dat ook niet jouw probleem.
Was wordt alleen gewassen als het IN de wasmand ligt. Verder niet. Je hoeft het ook niet te strijken trouwens. Wassen, drogen, vouwen en de stapel voor hun kamerdeur neerleggen. Wordt het niet opgeruimd? Dan maar niet. Boven komt verder niemand, dus fijn laten liggen.
Beneden is een ander verhaal, het is niet meer papa, mama, kindje-dat-verzorgt-moet-worden. Als ze hun eigen spullen niet mee naar boven nemen/niet opruimen, dan mik je elke avond alles in één grote doos of mand, dan kunnen ze het daar weer uithalen. Of niet. Etensresten op de vloer zijn weliswaar onnodig maar daarover zou ik de strijd even niet aangaan. ´s Avonds de stofzuiger erdoor en klaar. Internet als straf gebruiken is niet handig, internet is nodig voor bankzaken en huiswerk. Pick your battles, want ze gaan wel nog mee naar familie en ze gaan ook nog mee met gezamelijke etentjes. Dus zo erg zijn ze nog niet . Je kinderen zijn pubers he, ze zetten zich af tegen het thuisfront en doen dat waarschijnlijk nú omdat ze er eerder geen kans voor hadden.
Leg je er voorlopig bij neer. Je hebt jong-volwassenen in huis, geen kleuters. Mijn dochter (14) heeft soms al heel verstandige teksten, simpelweg zeggen dat iets niet mag, werkt niet meer.
dinsdag 21 oktober 2014 15:54
dinsdag 21 oktober 2014 16:05
En heel belangrijk, bedenk:"Ook dit gaat weer voorbij."
Volgend jaar kan het allemaal heel anders zijn.
Sterker nog, volgende week kan het anders zijn.
Hou van jezelf, je kinderen en je man. Wees dankbaar dat je een zoon hebt om ruzie mee te maken.
Klinkt als stomme platitudes, maar het is wel zo.
Geef je zoon een knuffel, zeg dat je van hem houdt en vraag hem de was in de mand te gooien.
En vergeet ook niet om tegen jezelf te zeggen dat je een leuk mens bent.
Volgend jaar kan het allemaal heel anders zijn.
Sterker nog, volgende week kan het anders zijn.
Hou van jezelf, je kinderen en je man. Wees dankbaar dat je een zoon hebt om ruzie mee te maken.
Klinkt als stomme platitudes, maar het is wel zo.
Geef je zoon een knuffel, zeg dat je van hem houdt en vraag hem de was in de mand te gooien.
En vergeet ook niet om tegen jezelf te zeggen dat je een leuk mens bent.
dinsdag 21 oktober 2014 16:06
quote:kliefje schreef op 21 oktober 2014 @ 15:50:
Blijfgewoonbianca, ja samen op vakantie had je gezegd, dat is helaas financieel niet mogelijk geweest.
Easy jet ticket en een hostel voor 2 pers. zijn onderhand net zo duur als met zijn vieren uit eten.
We zijn nog wel aan het nadenken over andere dingen die ze samen kunnen doen.
Kajakken in de Ardennen, abseilen.
Oud wrak is helaas geen optie omdat man niet veel daarover weet.
Misschien is dat wel juist het doel; er SAMEN uit zien te komen.
Ik heb het idee van nohr heel goed in me op genomen.
Ik begrijp dat we nu niet goed bezig zijn. Ik begrijp ook dat het niet ineens binnen een aantal weken goed is.
Ik begrijp ook dat we een keer moeten beginnen, dat we een keer de eerste stappen moeten nemen.
soms weet ik niet welke stappen..Met het stoppen van wij tegen zij, als begin.
Blijfgewoonbianca, ja samen op vakantie had je gezegd, dat is helaas financieel niet mogelijk geweest.
Easy jet ticket en een hostel voor 2 pers. zijn onderhand net zo duur als met zijn vieren uit eten.
We zijn nog wel aan het nadenken over andere dingen die ze samen kunnen doen.
Kajakken in de Ardennen, abseilen.
Oud wrak is helaas geen optie omdat man niet veel daarover weet.
Misschien is dat wel juist het doel; er SAMEN uit zien te komen.
Ik heb het idee van nohr heel goed in me op genomen.
Ik begrijp dat we nu niet goed bezig zijn. Ik begrijp ook dat het niet ineens binnen een aantal weken goed is.
Ik begrijp ook dat we een keer moeten beginnen, dat we een keer de eerste stappen moeten nemen.
soms weet ik niet welke stappen..Met het stoppen van wij tegen zij, als begin.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 21 oktober 2014 16:09
quote:blijfgewoonbianca schreef op 21 oktober 2014 @ 15:14:
[...]
Wat zie jij dat ik niet zie?
Ik zie TO niet hard lopen ( ja, met de sleutel ) en ik zie haar niet bemiddelen. In de ogen van haar kinderen heeft ze waarschijnlijk de verkeerde kant gekozen en hen laten vallen, waar zij vroeger nog in hun team zit .Ja dat klopt. Maar ik denk dat het beide waar is.
[...]
Wat zie jij dat ik niet zie?
Ik zie TO niet hard lopen ( ja, met de sleutel ) en ik zie haar niet bemiddelen. In de ogen van haar kinderen heeft ze waarschijnlijk de verkeerde kant gekozen en hen laten vallen, waar zij vroeger nog in hun team zit .Ja dat klopt. Maar ik denk dat het beide waar is.
