Co Ouderschap

21-10-2010 20:25 88 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo, ik heb al een aantal topics open staan bij relatie, maar volgens mij moet ik voor dit onderwerp hier zijn.



Man man wil van mij scheiden. Lang verhaal zie eventueel andere topic.



Maar nu kwam hij er vanavond mee dat hij misschien Co ouderschap wil. Terwijl hij altijd veel heeft gewerkt en niet veel oog heeft gehad voor de kinderen.



Heeft iemand hier ervaring in en hoe sterk sta ik hierin. Ook omdat ik na de scheiding wil verhuizen naar oude woonplaats 100 km verder met de kids.



Help help help
Alle reacties Link kopieren
Wij waren wel al iets ouder, mijn broertje was 6 en ik was 11. Toch denk ik dat dit voor jongere kinderen ook belangrijk is. Volgens mij word onderschat hoe flexibel kinderen zijn. Alleen staat of valt een co-ouderschap wel met hoe beide ouders met elkaar omgaan. Mijn ouders hebben heel goed hun best gedaan om zo normaal mogelijk met elkaar om te gaan. Ze hebben tegen ons nooit een kwaad woord over elkaar gezegd.

Ik heb nu ook twee kinderen en mochten mijn vriend en ik ooit uit elkaar gaan dan ga ik zeker voor een co-ouderschap met hem. Voor mezelf lijkt het me vreselijk. Het liefste zou ik mijn kinderen geen dag willen missen. Maar ik zou ze het contact met hun vader niet willen ontzeggen. Juist omdat ik weet hoe waardevol ik dat zelf vond.
Alle reacties Link kopieren
Bij jonge kinderen gaat het niet om flexibiliteit, maar om verlatingsangst en slechte hechting. Het is aangetoond dat het risico op laatste twee groter is indien ze geen vaste verzorg(st)er hebben. Daarom wordt co-ouderschap voor zeer jonge kinderen afgeraden.



Het is uiteraard erg fijn voor zowel kinderen als ouders als er een (voor alle partijen) werkbare co-ouderschap kan worden opgezet. Maar niet in alle gevallen is dit de beste oplossing.



TO wil ik mee geven zich niet onder druk te laten zetten. Hou voor ogen wat jij het beste voor de kinderen acht, hoogstwaarschijnlijk heb jij daar andere ideeen over dan de vader, hetgeen niet wil zeggen dat jouw ideeen slechter voor de kinderen zouden zijn. Zeker op deze leeftijd zijn de kinderen het meest gebaat bij rust en stabiliteit, en die moet jij nu verzorgen. Jouw belangen en die van je ex zullen vanaf nu vaak niet parallel lopen. Het enige dat jij hoeft te doen is, zolang je niet het belang van de kinderen uit het oog verliest, jouw eigen belang najagen. Succes ermee en laat je niet intimideren.
Alle reacties Link kopieren
quote:bolo schreef op 23 november 2010 @ 10:47:

Bij jonge kinderen gaat het niet om flexibiliteit, maar om verlatingsangst en slechte hechting. Het is aangetoond dat het risico op laatste twee groter is indien ze geen vaste verzorg(st)er hebben. Daarom wordt co-ouderschap voor zeer jonge kinderen afgeraden.







Hoezo hebben ze geen vaste verzorger als er een co-ouderschap is? Een vader lijkt mij een vrij vaste verzorger en daarnaast kunnen Opa of Oma toch ook een vaste verzorger zijn. Als je hier vanuit gaat kan geen enkel jong kind naar de opvang gaan omdat de vaste verzorger er niet is en ze daar een hechtingsstoornis van zouden kunnen ontwikkelen.



TO ik snap dat je het heel moeilijk vind. Ik zit niet in jouw situatie dus kan ook niet goed beoordelen hoe het allemaal zit. Toch vind ik dat kaboinki wel een mooie omschrijving geeft van haar co-ouderschap met jonge kinderen. De kinderen hebben een groot sociaal netwerk en zien papa ook regelmatig. Ik zou het zelf vreselijk vinden om mijn dochter haar vader maar 1 keer in de 14 dagen te laten zien. Zowel voor mij, mijn dochter en mijn vriend. Je man is nu misschien niet heel veel aanwezig maar hij is er wel als ze opstaan en in bed gaan en aan tafel etc. Als hij ze nog maar 1 keer in de 14 dagen ziet mist hij ook die kleine momentjes. Ik kan mij dus wel voorstellen dat hij voor co-ouderschap wil gaan.



Succes in ieder geval het lijkt mij heel moeilijk. Zeker als je zelf niet achter de scheiding staat.
Alle reacties Link kopieren
Flexibiliteit van kinderen wordt vaak overschat.

Bovendien, geen 1 kind is hetzelfde.

Karakter, gevoelsleven, kracht, kwetsbaarheid, aanpassingsvermogen, allemaal heel verschillend per kind dus er bestaat ook geen toepasbare eenheidworst voor alle kinderen.

En dan ook nog eens niet jaar in jaar uit.



Ik ben ook niet tegen Co.

Maar alle factoren die ervoor nodig zijn moet wel verdomd goed aanwezig zijn wil het niet spaak lopen en je kind de huildende derde er van worden.



Ik ben wel kritisch geworden naar een Co.

Ik heb zelf met de kids een heel goed lopende Co( deels gehad, dochter is inmiddels volwassen), waarbij ex en ik denk ik door de goede omgang het hebben kunnen laten slagen.

Maar ik ze nu achteraf ook de nadelen ervan en hoor ze inmiddels ook terug.

Ik zie nu ook dat ik een groot iets over het hoofd heb gezien en dat is het constante aanpassingsvermogen en verandering van de kids te teisteren.

En dat heeft gewoon invloed op ze gehad, ik kan het niet mooier maken.



Ik ben van mening dat geen Co niet per definitie hoeft te betekenen dat je een mindere band met de andere ouder krijgt.

Er zijn legio's optie's daar regelmaat en invulling aan te geven.

Want dat wordt meestal als stokpaardje voor een Co gebruikt, de band.

Maar dat is simpelweg niet de enige weg die te verkrijgen.



Nou ja, ik hink wat dat betreft op twee paden.

Enerzijds heb ik toendertijd met volle overtuiging voor een Co gekozen.

En zie ik nu na al die jaren de nuance in de voor en nadelen.

En legio optie's het anders, misschien beter gedaan te hebben.
Alle reacties Link kopieren
@mararoulette: een vaste verzorger is niet een persoon die af en toe op ze past of die ze een paar dagen per week overdag opvangt. De vaste verzorger is diegene die ze een vertrouwde thuisbasis geeft waar ze zich veilig voelen. Daar stoelt het hele principe van veilig hechten op. De veilige thuisbasis moet niet versnipperd worden in de eerste levensjaren. Evengoed als dat uit onderzoek gebleken is dat kinderen beter af zijn met een vader in hun leven, is uit onderzoek gebleken dat co-ouderschap voor de meeste jonge kinderen niet geschikt is en dat co-ouderschap voor geen enkele leeftijd geschikt is als niet beide ouders erachter staan.



In het geval van TO kan de vader het op zijn buik schrijven als zij er niet mee akkoord gaat. Misschien groeien ze in de toekomst daar naartoe, maar voor nu zou ik zeket niet adviseren ermee te beginnen! Uitbreiden kan altijd nog, inkrimpen veel moeilijker. Mochten de kinderen er niet goed mee omgaan, dan is co-ouderschap erg moeilijk af te schaffen als 1 van de ouders niet wil en daar heb je alleen de kinderen mee. Als de vader daadwerkelijk in het belang van de kinderen handelt, eist hij niet op deze manier per direct co-ouderschap.



Zeker bij jonge kinderen is voorzichtigheid geboden. En vanwaar de haast? Waarom niet eerst aftasten hoe de kinderen met de situatie omgaan? Daarna evt aankijken hoe ze op een uitbreiding reageren. Waarom morgen al co-ouderschap?
Alle reacties Link kopieren
Opa en oma, tante enz enz is geen vaste verzorger. En al helemaal niet op de jonge leeftijd van mijn kinderen.

Stel dat het co ouderschap zou worden (wat van mijn kant niet gaat gebeuren en dat is om het volgende)



Dan gaat er dit gebeuren.

Opa of oma enz brengen de kinderen naar de kdv of school, ze worden opgehaald door opa of oma enz, ze krijgen eten van opa of oma enz, ze worden naar bed gebracht door opa of oma enz en dit zal dag in dag uit zo gaan, omdat mijn man een te druke baan heeft meer dan 70 uur in de week. Dat heeft de Mediator ook gezegt.

Het komt er dus op neer dat ze papa nog niet zien en steeds andere (misschien wel bekende) mensen op zich heen hebben. Daarbij ben ik wel gewoon thuis aanwezig dus kan ik dit allemaal doen inplaats van opa en of oma enz, dus zal de rechter er niet snel mee akkoord gaan, dat als ik er gewoon voor ze ben, dat opa en of oma enz die zorg op zich nemen. Als de moeder er gewoon is voor de kinderen.



Hoe fijn ik het ook vindt voor de mensen die Co ouderschap als goed of fijn hebben ervaren. Ik bekijk het nu vanaf mijn eigen situatie. En helaas is deze situatie moeilijk uit te leggen.
Alle reacties Link kopieren
hoi bolo, fijn jou berichten te lezen. doet me goed en geeft me een goed gevoel. Gelukkig had ik een aantal dingen hiervan ook al van de Mediator gehoord (mijn man ex) ook, dus hij moet er nu eens over nadenken. De Mediator gaf inderdaad ook aan dat een lang weekend van 4 dagen (3 nachten) eigenlijk al te lang is voor de kinderen en dat je inderdaad beter max 3 (2 nachten) en tussen de twee weekenden van de vader in een vaste dag (middag) kan pakken dat ze de vader ook nog zien. Anders wordt het te onrustig voor ze.

Daarbij kan je inderdaad altijd in de toekomst bekijken hoe de kinderen erop reageren en het nog aanpassen naar meer dagen of eventueel Co ouderschap mochten de kinderen daar als ze ouder zijn behoefte aan hebben. Ik blijf bij mijn stanpunt GEEN CO OUDERSCHAP echt in belang voor de kids.

Ik gun het mijn man (ex) echt, maar hij kan het nooit waar maken ivm zijn druke baan (carriere wat erg belangrijk voor hem is) Hij werkt gewoon meer dan 70 uur in de week.



Ben wel benieuwd hoe dit gaan aflopen moet ik zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Drukke baan of geen drukke baan, een co-ouderschap zal niet opgelegd worden als niet beide ouders erachter staan. Zelfs in belgie komt men ervan terug. Het is aangetoond dat OPGELEGDE co-ouderschappen erg schadelijk kunnen zijn voor de kinderen. Het is jouw goed recht om er niet mee akkoord te gaan als jij het in het belang van de kinderen acht. Intensief MOETEN communiceren met iemand die jij wat jou betreft het liefst niet meer ziet, is schadelijker dan een reguliere omgangsregeling. En daarin zijn de wensen van de ouders (in dit geval van de vader wat betreft co-ouderschap) ondergeschikt. Succes ermee.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het moeilijk om te lezen dat je zo stellig bent in je mening. Dat komt niet per se door jou maar meer door onze situatie (man mag zijn kinderen al 6 jaar niet meer zien door de stellige mening van zijn ex....maar dat terzijde)



Ik vraag me af waarom je ex co-ouderschap wilt als hij ze toch niet ziet. Je geeft aan dat opa en oma de ouderrol zullen vervullen....wat heeft je ex er dan aan?

Hoe ziet hij het dan voor zich om een rol te kunnen blijven spelen in het leven van zijn kinderen?



En daarnaast kan ik me heel goed voorstellen dat het heel moeilijk om je kinderen 'af te geven' en al helemaal als het voor zoveel tijd is en ze nog zo klein zijn.
Alle reacties Link kopieren
mamamuis, Nou het contact tussen zijn ouders en mij is gewoon niet geweldig. Ik denk dat hij me wil pakken zowel met zijn ouders als met mij en de kids. De kids zijn alles voor me. Volgens hem ben ik ook teveel moeder. Dus hij weet als ik de kids erg lang moet missen, dat het veel met mij doet en hij weet ook als zijn ouders veel op de kids passen, dat dat ook veel met mij doet. Maar hij bedenkt zich niet, dat ik nu echt niet met zijn ouders bezig ben.



Ik wil gewoon dat hij er voor de kids is en niet opa's of oma's of tante's of oom's. Wij als ouders moeten er voor de kids zijn vooral omdat ze nog zo klein zijn.
Alle reacties Link kopieren
In dat geval moet ik mijn mening over je bijstellen. Nogmaals....achter mijn oordeel over stellige meningen enzo zit een verhaal.



Ik vroeg me gewoon af hoe hij dat dan voor zich zou zien bij een mediator of rechter. Hoe hij wil verkopen dat het in het voordeel van de kinderen zou zijn als ze 50% bij hem zouden zijn. Maar denk dat hij daar zelf ook nog niet aan gedacht heeft.



Op zich is er niks mis met opa's en oma's die een grote rol spelen. Hier wonen opa en oma naast ons.....

Maar wij zijn de ouders en halen de kinderen uit bed en leggen ze er 's avonds weer in.



Heb dus verder weinig tips en advies voor je, maar begrijp je standpunt nu wel en moet je gelijk geven!
Alle reacties Link kopieren
Hoi mamamuis, fijn dat je me begrijpt.



Ik heb het idee dat er niet veel mensen zijn die het begrijpen op dit forum helaas.
Alle reacties Link kopieren
Hoi SVM,



Ik begrijp je heel goed. Mijn relatie hangt op dit moment aan een zijden draadje. Het loopt eigenlijk al langer niet lekker en mijn man begon ook ineens uit het niets over co-ouderschap. Voor mij kwam dit als een klap in mijn gezicht (niet terecht misschien maar zo voelde het wel). Hij is al eerder getrouwd geweest en heeft uit dat huwelijk een kind, destijds wilde hij absoluut geen co-ouderschap (er is zelfs geen goede regeling/frequentie nu).



Vanaf de zwangerschap van onze eerste heb ik al gevraagd of hij niet 1 dag thuis wilde zijn maar dit was absoluut onbespreekbaar, dan zou hij nooit hogerop kunnen komen etc.



Nu had hij het ineens over week op week af. De dagen dat ze niet naar de opvang zouden gaan zou hij wel vanuit huis werken (ik heb gelijk al verteld dat dat niks gaat worden met kinderen om je heen).



Wij zijn nu in relatietherapie om te kijken of we er nog voldoende is om voor door te gaan.



Ik heb zelf het idee dat co-ouderschap helemaal niet zo'n stabiele situatie is voor kinderen, dus ik ben er zelf geen voorstander van. Wel vind ik dat een kind het recht heeft om met beide ouders een goeie band op te bouwen, maar dat kan ook anders dan 50-50.



Ik kan er nu nog niet teveel over kwijt maar ik snap je gevoel helemaal!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven