Kinderen
alle pijlers
Lompe opmerkingen in kraamtijd
woensdag 8 juni 2011 16:08
Ben benieuwd, wie wint de award?
Hoorde laatst van een vriendin een leuke toen ze met een verse baby aan haar borst lag:
'Jeeej, je buik ziet eruit alsof je nog moet bevallen.'
Een andere kennis van me was in tranen omdat haar schoonmoeder had gezegd dat ze de naam die ze hadden uitgekozen voor hun zoontje echt niet leuk vond. En daar bleef ze zich een aantal keer over verbazen. Prima, meningen verschillen. Maar moet dat nou op dat moment gezegd worden?
Wat is er tegen jou gezegd wat je onder invloed van alle hormonen net niet zo goed kon hebben op dat moment?
Hoorde laatst van een vriendin een leuke toen ze met een verse baby aan haar borst lag:
'Jeeej, je buik ziet eruit alsof je nog moet bevallen.'
Een andere kennis van me was in tranen omdat haar schoonmoeder had gezegd dat ze de naam die ze hadden uitgekozen voor hun zoontje echt niet leuk vond. En daar bleef ze zich een aantal keer over verbazen. Prima, meningen verschillen. Maar moet dat nou op dat moment gezegd worden?
Wat is er tegen jou gezegd wat je onder invloed van alle hormonen net niet zo goed kon hebben op dat moment?
maandag 31 augustus 2015 11:08
Zware bevalling, 3 nachten nauwelijks/niet geslapen en vanwege langdurig gebroken vliezen moesten we een nachtje blijven. Omdat ze het geen slim plan vonden om ons om 9 uur 's avonds uit het ziekenhuis te ontslaan mocht ik een nachtje extra blijven, maar ik kreeg wel ander personeel aan mijn bed. Mijn man sliep thuis om even bij te komen nu het kon.
Ik wilde heel graag BV geven en dat was super gegaan de eerste dag. Komt er om 6 uur 's ochtends een of andere muts voor het eerst aan mijn bed die vraagt of hij al wel gewogen is, en begint over bijvoeden, hoe ik de borst kan stimuleren blablabla. Lig je dan als kersverse moeder, denk je dat het goed gaat en dan dit.
Gelukkig mochten we 's ochtends naar huis waar wel een lieve kraamhulp was, die vond dat de BV prima ging en binnen no time zat mijn zoon over zijn geboortegewicht.
Wat een onnodige stress :s
Ik wilde heel graag BV geven en dat was super gegaan de eerste dag. Komt er om 6 uur 's ochtends een of andere muts voor het eerst aan mijn bed die vraagt of hij al wel gewogen is, en begint over bijvoeden, hoe ik de borst kan stimuleren blablabla. Lig je dan als kersverse moeder, denk je dat het goed gaat en dan dit.
Gelukkig mochten we 's ochtends naar huis waar wel een lieve kraamhulp was, die vond dat de BV prima ging en binnen no time zat mijn zoon over zijn geboortegewicht.
Wat een onnodige stress :s
maandag 31 augustus 2015 11:41
Na bij de eerste een horrorbevalling met spoedks en ik op de ic bij de tweede een geplande ks gehad.
Bij het kraambezoek de vrouw van een vriend van man; 'Jeetje, maar zeg he zo'n keizersnee. En voor gekozen dus zelf he. Jeeeetje. Ik vind het wat hoor. Maar wel lastig dat je dan helemaal geen band hebt met je kindje he. Hoe doé je dat dan nu joh?" Vriend en ik hebben haar allebei sprakeloos aangekeken omdat we echt niet wisten of ze nou een grapje maakte.
Bij het kraambezoek de vrouw van een vriend van man; 'Jeetje, maar zeg he zo'n keizersnee. En voor gekozen dus zelf he. Jeeeetje. Ik vind het wat hoor. Maar wel lastig dat je dan helemaal geen band hebt met je kindje he. Hoe doé je dat dan nu joh?" Vriend en ik hebben haar allebei sprakeloos aangekeken omdat we echt niet wisten of ze nou een grapje maakte.
maandag 31 augustus 2015 15:53
Geen band met je kindje owv keizersnede? Waar halen ze 't???
Je hebt toch al een band van 't moment dat je in verwachting bent en je kind groeit in je buik?!
Of heb je 'niet genoeg afgezien', door niet 'natuurlijk' te bevallen? Mi is keizersnede zeker niet gemakkelijk als het nodig is dat kindje zo moet worden geboren, en van het herstel gesproken, zeker niet gemakkelijker dan een vaginale bevalling...
Ik spreek wel niet uit ondervinding, maar vind het wel erg dat sommige mensen er zo over denken.
Voel je zeker niet schuldig, googlette en geniet van je kindje!
Je hebt toch al een band van 't moment dat je in verwachting bent en je kind groeit in je buik?!
Of heb je 'niet genoeg afgezien', door niet 'natuurlijk' te bevallen? Mi is keizersnede zeker niet gemakkelijk als het nodig is dat kindje zo moet worden geboren, en van het herstel gesproken, zeker niet gemakkelijker dan een vaginale bevalling...
Ik spreek wel niet uit ondervinding, maar vind het wel erg dat sommige mensen er zo over denken.
Voel je zeker niet schuldig, googlette en geniet van je kindje!
maandag 31 augustus 2015 21:21
Toen ik eindelijk bevallen was van zoon na 5 weken bedrust in het zkh ivm hoge bloeddruk, eiwitten in urine etc etc
Stonden oom en tante van vriend ineens s avonds onaangekondigd in het zkh voor kraambezoek.
Ik heb er toen niet zo bij stil gestaan maar achteraf besefte ik pas hoe mega onbeschoft dat eigenlijk was.
De volgende dag stond er ineens een arts assistent in de kamer toen ik ging douchen, dat zoon nu naar beneden was voor DE hersenscan. Of ik er niet bij wilde zijn?
Zoon lag namelijk op kinderafdeling.
Ik zo: welke hersenscan?
Hij: ja u bent op de hoogte toch dat hij veel te weinig rode bloedcellen heeft en dat hij waarschijnlijk een hersenbloeding gehad heeft?!
Nou m'n hart zakte letterlijk in m'n schoenen volgens mij, gelukkig bleek er helemaal niets aan de hand te zijn maar ik heb wel een klacht ingediend over zijn Bedside manners, wat een lul zeg
Stonden oom en tante van vriend ineens s avonds onaangekondigd in het zkh voor kraambezoek.
Ik heb er toen niet zo bij stil gestaan maar achteraf besefte ik pas hoe mega onbeschoft dat eigenlijk was.
De volgende dag stond er ineens een arts assistent in de kamer toen ik ging douchen, dat zoon nu naar beneden was voor DE hersenscan. Of ik er niet bij wilde zijn?
Zoon lag namelijk op kinderafdeling.
Ik zo: welke hersenscan?
Hij: ja u bent op de hoogte toch dat hij veel te weinig rode bloedcellen heeft en dat hij waarschijnlijk een hersenbloeding gehad heeft?!
Nou m'n hart zakte letterlijk in m'n schoenen volgens mij, gelukkig bleek er helemaal niets aan de hand te zijn maar ik heb wel een klacht ingediend over zijn Bedside manners, wat een lul zeg
dinsdag 1 september 2015 14:51
Zo he de verhalen die ik hier lees zijn echt erg!
Toen mijn zus op kraamvisite was lag zoon lekker in mijn armen te slapen. Ze was nieuwschierig naar hoe hij klonk als hij huilde, dus of ze hem even flink mocht knijpen. Uhm wat denk jezelf
En iedere keer als zoon huilde dan kreeg ik van mijn moeder te horen dat ik geluk had dat hij niet op mij leek want ik huilde van 19.00 tot 7.00 uur. En dat zei ze zo'n 20 keer tijdens een huilsessie.. Ja mam, nou weet ik het wel, ik was een vervelende baby. (Een keer was niet zo heel erg maar na het zo'n 100 keer te hebben gehoord was ik er wel klaar mee.
Ik was bij mijn moeder op visite toen zoon 4 wkn oud was en was zijn speen vergeten. Toen zoon huilde zei mijn moeder dat ik een slechte moeder was, want wie vergeet nou zijn speen...
Heb hier toch flink om moeten huilen thuis.
Verder zijn zus en moeder wel lief, maar ze hebben soms het probleem dat iets verkeerd uit hun mond komt en op dat moment was het door de hormonen niet zo makkelijk.
Zoon was 1,5 week oud toen mijn oma overleed. Die avond kregen we een vriend van man op visite. Zoon was flink aan het huilen ivm krampjes dus ben ik met hem naar boven gegaan. Na een uur sussen wist ik het niet meer en ben ik mee gaan huilen met zoon. (Combi van vermoeidheid, machteloosheid en rouwen om mijn oma)
Komt mijn man geschrokken op de slaapkamer en roept 'wat heb je met mijn zoon gedaan, heb je hem geslagen?'
Heb hem duidelijk gemaakt dat die opmerking niet kon. Dat wat ik riep is niet voor herhaling vatbaar.
Mijn man schrok van zijn eigen reactie en van het feit dat hij meteen van het ergste uitging.
Toen mijn zus op kraamvisite was lag zoon lekker in mijn armen te slapen. Ze was nieuwschierig naar hoe hij klonk als hij huilde, dus of ze hem even flink mocht knijpen. Uhm wat denk jezelf
En iedere keer als zoon huilde dan kreeg ik van mijn moeder te horen dat ik geluk had dat hij niet op mij leek want ik huilde van 19.00 tot 7.00 uur. En dat zei ze zo'n 20 keer tijdens een huilsessie.. Ja mam, nou weet ik het wel, ik was een vervelende baby. (Een keer was niet zo heel erg maar na het zo'n 100 keer te hebben gehoord was ik er wel klaar mee.
Ik was bij mijn moeder op visite toen zoon 4 wkn oud was en was zijn speen vergeten. Toen zoon huilde zei mijn moeder dat ik een slechte moeder was, want wie vergeet nou zijn speen...
Heb hier toch flink om moeten huilen thuis.
Verder zijn zus en moeder wel lief, maar ze hebben soms het probleem dat iets verkeerd uit hun mond komt en op dat moment was het door de hormonen niet zo makkelijk.
Zoon was 1,5 week oud toen mijn oma overleed. Die avond kregen we een vriend van man op visite. Zoon was flink aan het huilen ivm krampjes dus ben ik met hem naar boven gegaan. Na een uur sussen wist ik het niet meer en ben ik mee gaan huilen met zoon. (Combi van vermoeidheid, machteloosheid en rouwen om mijn oma)
Komt mijn man geschrokken op de slaapkamer en roept 'wat heb je met mijn zoon gedaan, heb je hem geslagen?'
Heb hem duidelijk gemaakt dat die opmerking niet kon. Dat wat ik riep is niet voor herhaling vatbaar.
Mijn man schrok van zijn eigen reactie en van het feit dat hij meteen van het ergste uitging.
dinsdag 1 september 2015 20:29
Wat een verhalen zeg!! En de schoonmoeders spannen de kroon!!
Mijn schoonmoeder zit dan nog "op t randje" met haar opmerkingen.
Ik ben op een woensdag bevallen en na 2 dagen rondlopen en letterlijk omvallen (veel bloedverlies bij de bevalling) moest ik van de kraamzorg iig het hele weekend op bed blijven. Schoonmoeders vond het maar onzin en kwam me even vertellen dat ik de schouders er maar onder moest zetten en uit bed moest komen. En haar zus (van dezelfde soort) vond het toen ook nog even leuk om naar mijn borsten te grijpen en te lachen om de witte kool bladeren die hielpen tegen de stuwing.
Gelukkig heeft vriendlief mijn schoonmoeder wel even goed aangesproken.
Helaas heeft ze zo nu en dan nog wel haar nukken en opmerkingen.
Mijn schoonouders hebben zegmaar altijd een oplossing, ook al is er geen probleem!
Mijn schoonmoeder zit dan nog "op t randje" met haar opmerkingen.
Ik ben op een woensdag bevallen en na 2 dagen rondlopen en letterlijk omvallen (veel bloedverlies bij de bevalling) moest ik van de kraamzorg iig het hele weekend op bed blijven. Schoonmoeders vond het maar onzin en kwam me even vertellen dat ik de schouders er maar onder moest zetten en uit bed moest komen. En haar zus (van dezelfde soort) vond het toen ook nog even leuk om naar mijn borsten te grijpen en te lachen om de witte kool bladeren die hielpen tegen de stuwing.
Gelukkig heeft vriendlief mijn schoonmoeder wel even goed aangesproken.
Helaas heeft ze zo nu en dan nog wel haar nukken en opmerkingen.
Mijn schoonouders hebben zegmaar altijd een oplossing, ook al is er geen probleem!
donderdag 3 september 2015 13:19
Ik lag 5 dgn na de bevalling met spoed keizersnede in het R McDonald. Was onverwachts 8 wkn te vroeg en zo'n 2 uur van thuis verwijderd bevallen. Kwam mijn schoonzus je op bezoek. Zelf ook zwanger 33 wkn, type: het leven is verschrikkelijk zwaar als je zwanger bent.
Eerste opmerking: zo'n kzs is toch ook wel wat voor mij misschien, als ik jou zo heb je daar niet zoveel last van (ik strompelde al weer rond, want wilde natuurlijk zoveel mogelijk bij mijn kindje zijn). En tweede opmerking: wel fijn zo vroeg al bevallen, is je kindje ook niet zo groot en hoef je niet tot het einde van de zwangerschap door. Hé hallo, mn kind ligt op de IC ja, wil je die zorgen er ook bij?? Muts!
Tot slot het eind naar de IC gelopen, zij in de rolstoel (want zwanger!) en ik erachter.... pffff
Eerste opmerking: zo'n kzs is toch ook wel wat voor mij misschien, als ik jou zo heb je daar niet zoveel last van (ik strompelde al weer rond, want wilde natuurlijk zoveel mogelijk bij mijn kindje zijn). En tweede opmerking: wel fijn zo vroeg al bevallen, is je kindje ook niet zo groot en hoef je niet tot het einde van de zwangerschap door. Hé hallo, mn kind ligt op de IC ja, wil je die zorgen er ook bij?? Muts!
Tot slot het eind naar de IC gelopen, zij in de rolstoel (want zwanger!) en ik erachter.... pffff
donderdag 3 september 2015 15:29
Nog geen kraambezoek gehad (de baby mag nog zo´n 20 weken blijven zitten), maar onlangs zei een collega tegen mij "zo´n keizersnede moet je niet doen, joh. Die kindjes hebben daarna een mentale achterstand. Mijn moeder werkt op een school voor "speciale" kinderen en die zijn allemaal met een keizersnede geboren"
maandag 7 september 2015 23:11
Alle verhalen gelezen en van sommige valt me de mond echt open!
Ik ben in het ziekenhuis bevallen en omdat mijn zoontje zijn temperatuur iets te laag was moesten we een nachtje blijven. Hij moest de hele tijd in zijn bedje blijven omdat het anders te koud voor hem was, tenzij hij de fles moest. Op een gegeven moment lag hij steeds te huilen dus pakte ik hem uit het bedje. Hij bleef huilen dus ik drukte op het knopje van de zuster. Toen de zuster kwam zei ik tegen haar dat ik dacht dat hij honger had omdat hij ook op zijn handjes aan het sabbelen was. Toen snauwde ze naar mij "Hij heeft geen honger natuurlijk huilt hij! Hij heeft het hartstikke koud en dat is jou schuld omdat jij hem zo nodig uit zijn bedje moest halen!" En ze legde hem terug in zijn bedje. Ik kon geen woord uitbrengen en de tranen sprongen mij in de ogen, oh wat voelde ik me een slechte moeder. Ik had wel gelijk trouwens hij had wel honger. Want toen ik weer op het knopje drukte kwam er een andere zuster en die heeft me een flesje gebracht. Maar ohh wat heeft die opmerking me dwars gezeten.
Ik ben in het ziekenhuis bevallen en omdat mijn zoontje zijn temperatuur iets te laag was moesten we een nachtje blijven. Hij moest de hele tijd in zijn bedje blijven omdat het anders te koud voor hem was, tenzij hij de fles moest. Op een gegeven moment lag hij steeds te huilen dus pakte ik hem uit het bedje. Hij bleef huilen dus ik drukte op het knopje van de zuster. Toen de zuster kwam zei ik tegen haar dat ik dacht dat hij honger had omdat hij ook op zijn handjes aan het sabbelen was. Toen snauwde ze naar mij "Hij heeft geen honger natuurlijk huilt hij! Hij heeft het hartstikke koud en dat is jou schuld omdat jij hem zo nodig uit zijn bedje moest halen!" En ze legde hem terug in zijn bedje. Ik kon geen woord uitbrengen en de tranen sprongen mij in de ogen, oh wat voelde ik me een slechte moeder. Ik had wel gelijk trouwens hij had wel honger. Want toen ik weer op het knopje drukte kwam er een andere zuster en die heeft me een flesje gebracht. Maar ohh wat heeft die opmerking me dwars gezeten.
maandag 7 september 2015 23:15
quote:kd121113 schreef op 07 september 2015 @ 23:11:
Alle verhalen gelezen en van sommige valt me de mond echt open!
Ik ben in het ziekenhuis bevallen en omdat mijn zoontje zijn temperatuur iets te laag was moesten we een nachtje blijven. Hij moest de hele tijd in zijn bedje blijven omdat het anders te koud voor hem was, tenzij hij de fles moest. Op een gegeven moment lag hij steeds te huilen dus pakte ik hem uit het bedje. Hij bleef huilen dus ik drukte op het knopje van de zuster. Toen de zuster kwam zei ik tegen haar dat ik dacht dat hij honger had omdat hij ook op zijn handjes aan het sabbelen was. Toen snauwde ze naar mij "Hij heeft geen honger natuurlijk huilt hij! Hij heeft het hartstikke koud en dat is jou schuld omdat jij hem zo nodig uit zijn bedje moest halen!" En ze legde hem terug in zijn bedje. Ik kon geen woord uitbrengen en de tranen sprongen mij in de ogen, oh wat voelde ik me een slechte moeder. Ik had wel gelijk trouwens hij had wel honger. Want toen ik weer op het knopje drukte kwam er een andere zuster en die heeft me een flesje gebracht. Maar ohh wat heeft die opmerking me dwars gezeten.
Wat een ouderwets ziekenhuis/ zuster.
Ik moest mijn baby, nadat alle andere pogingen waren mislukt juist mijn baby op mijn blote huid, onder mijn deken met een wollen lap warm houden. Lekker vasthouden die onderkoelde baby!
Alle verhalen gelezen en van sommige valt me de mond echt open!
Ik ben in het ziekenhuis bevallen en omdat mijn zoontje zijn temperatuur iets te laag was moesten we een nachtje blijven. Hij moest de hele tijd in zijn bedje blijven omdat het anders te koud voor hem was, tenzij hij de fles moest. Op een gegeven moment lag hij steeds te huilen dus pakte ik hem uit het bedje. Hij bleef huilen dus ik drukte op het knopje van de zuster. Toen de zuster kwam zei ik tegen haar dat ik dacht dat hij honger had omdat hij ook op zijn handjes aan het sabbelen was. Toen snauwde ze naar mij "Hij heeft geen honger natuurlijk huilt hij! Hij heeft het hartstikke koud en dat is jou schuld omdat jij hem zo nodig uit zijn bedje moest halen!" En ze legde hem terug in zijn bedje. Ik kon geen woord uitbrengen en de tranen sprongen mij in de ogen, oh wat voelde ik me een slechte moeder. Ik had wel gelijk trouwens hij had wel honger. Want toen ik weer op het knopje drukte kwam er een andere zuster en die heeft me een flesje gebracht. Maar ohh wat heeft die opmerking me dwars gezeten.
Wat een ouderwets ziekenhuis/ zuster.
Ik moest mijn baby, nadat alle andere pogingen waren mislukt juist mijn baby op mijn blote huid, onder mijn deken met een wollen lap warm houden. Lekker vasthouden die onderkoelde baby!
dinsdag 8 september 2015 11:35
Nog niet zwanger, maar nog zo'n leuke. Deze is ook van mn schoonmoeder, een paar jaar geleden. Bij momenten zegt ze het NOG op die manier, dus ik bereid mij alvast voor als er een kleine zou komen...
Zij weet natuurlijk over mn kinderwens, maar een paar jaar geleden was ik aan het spelen met nichtje van mn schoonbroer, tijdens een familiefeestje op een warme zomeravond. 't Kind was bijna een jaar, volop aan 't kruipen en lopen, kortom heel beweeglijk. Dus, ik speel even met haar. Ze droeg een kleedje en steek d'r armpjes uit. Ik neem haar vast rond haar middel en 'stap' met haar. Natuurlijk, haar kleedje gaat een beetje (veel) omhoog en de moeder van het kindje, al lachend: "Amai, dat begint al vroeg, hé, wacht daar nog maar even mee!"
Waarop schoonmoeder keihard boven het 'tumult' roept: "Ach ja! Ze moet nog vééél leren, hè!" (x3) met zo'n veelzeggende blik.
Toen kwam het op mij echt over als: "Tssss.... jij bakt er niks van! Dat gaat wat zijn als jij ooit kinderen hebt..."
Ik ben intussen een paar jaar ouder, en ik kan wel aannemen dat zij als moeder zijnde, veel meer 'weet', natuurlijk, maar ik krijg echt de kriebels bij deze zin... Op zich niks mis mee, maar ik vrees ervoor, icm hormonen later, dat ik dan even het 'tumult' moet verlaten als ze mij dit nog vaak zegt.
Zij weet natuurlijk over mn kinderwens, maar een paar jaar geleden was ik aan het spelen met nichtje van mn schoonbroer, tijdens een familiefeestje op een warme zomeravond. 't Kind was bijna een jaar, volop aan 't kruipen en lopen, kortom heel beweeglijk. Dus, ik speel even met haar. Ze droeg een kleedje en steek d'r armpjes uit. Ik neem haar vast rond haar middel en 'stap' met haar. Natuurlijk, haar kleedje gaat een beetje (veel) omhoog en de moeder van het kindje, al lachend: "Amai, dat begint al vroeg, hé, wacht daar nog maar even mee!"
Waarop schoonmoeder keihard boven het 'tumult' roept: "Ach ja! Ze moet nog vééél leren, hè!" (x3) met zo'n veelzeggende blik.
Toen kwam het op mij echt over als: "Tssss.... jij bakt er niks van! Dat gaat wat zijn als jij ooit kinderen hebt..."
Ik ben intussen een paar jaar ouder, en ik kan wel aannemen dat zij als moeder zijnde, veel meer 'weet', natuurlijk, maar ik krijg echt de kriebels bij deze zin... Op zich niks mis mee, maar ik vrees ervoor, icm hormonen later, dat ik dan even het 'tumult' moet verlaten als ze mij dit nog vaak zegt.
dinsdag 8 september 2015 11:44
Een van de grappigste opmerkingen vond ik de volgende: we waren net terug uit het ziekenhuis na de bevalling, was begin vd avond (hele nacht en ochtend bezig geweest dus doodmoe). Ik was geïnstalleerd in bed door de kraamhulp met versgeboren dochter. Ouders en schoonouders opgetrommeld die direct waren gekomen om om de beurt even te kijken. Dus ik lig daar lekker in de kussens met dochter in mijn armen. Komt schoonmoeder als eerste binnen met zwager en die vraagt meteen op zeer luide toon (nog voor de felicitatie of nog voordat ze kleindochter heeft bekeken of wat dan ook): Je bent toch niet uitgescheurd?!!!
Wablief? Ehm nou helaas wel ja. Maar fijn dat je het even vraagt.
Wablief? Ehm nou helaas wel ja. Maar fijn dat je het even vraagt.
woensdag 9 september 2015 16:52
Ik was bevallen met een spoedkeizersnede en was na 3 dagen weer lekker thuis. Mijn man is echter leerkracht en moest gewoon weer werken. Nadat de kraamzorg weg was, stond ik er dus alleen voor en dat zag ik niet bepaald zitten.
Mijn moeder heeft toen vrij genomen om mij te helpen, om 8 uur stond ze al voor de deur tot 17.00 uur. Mijn schoonmoeder zei gelijk 'oh nee daar ga ik echt niet aan beginnen'.
Schoonouders kwamen ook niet echt op visite, terwijl ik mijn moeder juist moest zeggen dat ze niet elke dag langs moest komen .
Mijn man en ik hebben toen tegen zijn ouders gezegd dat ze gewoon langs moeten komen, al is het maar na werk (sm werkt tot 14.30 uur, sv is gepensioneerd) maar nee, dat was echt te veel want na werk was ze moe en wilde ze naar huis. Dan ging ze echt niet bij ons helemaal naar boven (wonen in een flat zonder lift) om haar kleinkind een kusje te geven...
Wat ik van hen ook zo erg vond: schoonzusje was 8 maanden na mij uitgerekend en precies in de tijd dat mijn SO op vakantie gaan. Dus wij allemaal aangeven dat het toch niet handig is want de eerste weken zijn zo bijzonder en schoonzusje gaf aan haar moeder ook wel nodig te hebben. Maar nee hoor, zij moesten perse gewoon op vakantie. Dus zij gewoon een vakantie van 3 weken geboekt en precies 3 weken daarvoor bevalt schoonzusje. Schoonzusje vond het zo erg dat ze op vakantie gingen!
En dan durft mijn schoonmoeder heel droog na de vakantie te zeggen: Ik heb mijn kleinkinderen helemaal niet gemist!!!
En dat zegt ze nog steeds na elke vakantie. En dan reageert mijn dochter heel uitgelaten als oma weer terug is en dan zegt mijn schoonmoeder heel droog: Goh, waarom reageert ze zo? Ja uhm misschien omdat ze je weken niet gezien heeft ofzo :-S
Mijn moeder heeft toen vrij genomen om mij te helpen, om 8 uur stond ze al voor de deur tot 17.00 uur. Mijn schoonmoeder zei gelijk 'oh nee daar ga ik echt niet aan beginnen'.
Schoonouders kwamen ook niet echt op visite, terwijl ik mijn moeder juist moest zeggen dat ze niet elke dag langs moest komen .
Mijn man en ik hebben toen tegen zijn ouders gezegd dat ze gewoon langs moeten komen, al is het maar na werk (sm werkt tot 14.30 uur, sv is gepensioneerd) maar nee, dat was echt te veel want na werk was ze moe en wilde ze naar huis. Dan ging ze echt niet bij ons helemaal naar boven (wonen in een flat zonder lift) om haar kleinkind een kusje te geven...
Wat ik van hen ook zo erg vond: schoonzusje was 8 maanden na mij uitgerekend en precies in de tijd dat mijn SO op vakantie gaan. Dus wij allemaal aangeven dat het toch niet handig is want de eerste weken zijn zo bijzonder en schoonzusje gaf aan haar moeder ook wel nodig te hebben. Maar nee hoor, zij moesten perse gewoon op vakantie. Dus zij gewoon een vakantie van 3 weken geboekt en precies 3 weken daarvoor bevalt schoonzusje. Schoonzusje vond het zo erg dat ze op vakantie gingen!
En dan durft mijn schoonmoeder heel droog na de vakantie te zeggen: Ik heb mijn kleinkinderen helemaal niet gemist!!!
En dat zegt ze nog steeds na elke vakantie. En dan reageert mijn dochter heel uitgelaten als oma weer terug is en dan zegt mijn schoonmoeder heel droog: Goh, waarom reageert ze zo? Ja uhm misschien omdat ze je weken niet gezien heeft ofzo :-S
donderdag 10 september 2015 09:57
Zo hé, wat hebben velen onder jullie echt vervelende schoonouders!!
Ik mag echt beide handjes kussen wat dat betreft.
En van die grootouders die totaal niet geïnteresseerd zijn in hun kleinkinderen, daar kan ik me al helemaal niets bij voorstellen...
Mijn ouders hebben op 5 jaar tijd 8 kleinkinderen gekregen en ze krijgen er maar niet genoeg van. Gelukkig. Is zo zielig voor die kinderen als zij meer geven om hun grootouders, dan zij om hen. Snap dat je als grootouders niet persé een wekelijkse oppasdag wil ofzo, maar tijdens de kraamtijd regelmatig op bezoek komen is toch vanzelfsprekend?
Ben nu 29 weken zwanger van de derde. Voorlopig nog niet al te veel rotte opmerkingen gehad. Alleen wel regelmatig: "drie dochters?? Wat erg voor je partner!! Die zal het vast zwaar krijgen." Owkee dan
Ik mag echt beide handjes kussen wat dat betreft.
En van die grootouders die totaal niet geïnteresseerd zijn in hun kleinkinderen, daar kan ik me al helemaal niets bij voorstellen...
Mijn ouders hebben op 5 jaar tijd 8 kleinkinderen gekregen en ze krijgen er maar niet genoeg van. Gelukkig. Is zo zielig voor die kinderen als zij meer geven om hun grootouders, dan zij om hen. Snap dat je als grootouders niet persé een wekelijkse oppasdag wil ofzo, maar tijdens de kraamtijd regelmatig op bezoek komen is toch vanzelfsprekend?
Ben nu 29 weken zwanger van de derde. Voorlopig nog niet al te veel rotte opmerkingen gehad. Alleen wel regelmatig: "drie dochters?? Wat erg voor je partner!! Die zal het vast zwaar krijgen." Owkee dan
donderdag 10 september 2015 11:06
quote:pinchos schreef op 28 augustus 2015 @ 12:14:
[...]
Dat kan echt niet! Ik ben zelf verpleegkundige (in opleiding), no way dat ik dat ooit zou zeggen. Zelfs al wil iemand überhaupt geen borstvoeding geven, alsof ik dan het recht heb om daar iets van te zeggen/vinden.
Bij mijn eerste (spoedks) wilde BV niet lukken.
Toen ik eindelijk iets van 10cc had gekolft, kwam er een zuster met "nou nou, is dat alles???"
Ze vond het nog gek ook dat ik begon te huilen en zei dat ik mijn best had gedaan
[...]
Dat kan echt niet! Ik ben zelf verpleegkundige (in opleiding), no way dat ik dat ooit zou zeggen. Zelfs al wil iemand überhaupt geen borstvoeding geven, alsof ik dan het recht heb om daar iets van te zeggen/vinden.
Bij mijn eerste (spoedks) wilde BV niet lukken.
Toen ik eindelijk iets van 10cc had gekolft, kwam er een zuster met "nou nou, is dat alles???"
Ze vond het nog gek ook dat ik begon te huilen en zei dat ik mijn best had gedaan
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 10 september 2015 13:30
Schoonmoeder hier wilde perse nog een tweede keer langskomen in de kraamweek omdat ze op vakantie ging. Ik wilde dat eigenlijk al niet, vond t te druk. Maar tegemoetgekomen door een afgebakend half uur aan te geven waarop ze welkom was (ze woont letterlijk om de hoek, dus niet heel lang reizen voor korte tijd). Komt ze ten eerste een half uur te laat en neemt een voor mij vrij onbekende man mee zonder te vragen.
donderdag 10 september 2015 21:32
quote:googlette schreef op 31 augustus 2015 @ 11:41:
Na bij de eerste een horrorbevalling met spoedks en ik op de ic bij de tweede een geplande ks gehad.
Bij het kraambezoek de vrouw van een vriend van man; 'Jeetje, maar zeg he zo'n keizersnee. En voor gekozen dus zelf he. Jeeeetje. Ik vind het wat hoor. Maar wel lastig dat je dan helemaal geen band hebt met je kindje he. Hoe doé je dat dan nu joh?" Vriend en ik hebben haar allebei sprakeloos aangekeken omdat we echt niet wisten of ze nou een grapje maakte.Klinkt als een vriendin van mij, die zei dat ook zo plompverloren na mijn keizersnede. Waar ze die onzin vandaan hebben?
Na bij de eerste een horrorbevalling met spoedks en ik op de ic bij de tweede een geplande ks gehad.
Bij het kraambezoek de vrouw van een vriend van man; 'Jeetje, maar zeg he zo'n keizersnee. En voor gekozen dus zelf he. Jeeeetje. Ik vind het wat hoor. Maar wel lastig dat je dan helemaal geen band hebt met je kindje he. Hoe doé je dat dan nu joh?" Vriend en ik hebben haar allebei sprakeloos aangekeken omdat we echt niet wisten of ze nou een grapje maakte.Klinkt als een vriendin van mij, die zei dat ook zo plompverloren na mijn keizersnede. Waar ze die onzin vandaan hebben?
You know how I know? Because I reeaally think so!
donderdag 10 september 2015 22:39
Toen mijn schoonmoeder op kraambezoek was en maar niet wegging. Het was al 21u en ik zei tegen mijn man dat ik nu rust nodig had. Hij durfde het amper tegen zijn moeder te zeggen. Maar haar antwoord was: oh hoezo moet ik weg? Heeft ze soms een postnatale depressie?
Met tegenzin en een vijandige blik vertrok ze uiteindelijk. De volgende dag kreeg mijn man een e-mail met een heel relaas waarin stond dat Belanda's (ze is zelf Indonesisch) onzorgvuldig zijn met het verzorgen van baby's en dat ons kind nu vast wel verbitterd zou raken nu ze een moeder heeft met een postnatale depressie.
Dit was nog maar het begin van haar smaadcampagne tegen mij. Mijn man geloofde haar en ik heb na 1 jaar de scheiding aangevraagd. Ze was ongevraagd steeds in huis en trok de baby steeds uit m'n handen, omdat ze vond dat ik niet goed met de baby omging. Mijn man zei dat ik haar moest gehoorzamen.
Ze bestaan hoor schoonmoeders die willens en wetens de huwelijksband van hun zoon kapot maken.
Met tegenzin en een vijandige blik vertrok ze uiteindelijk. De volgende dag kreeg mijn man een e-mail met een heel relaas waarin stond dat Belanda's (ze is zelf Indonesisch) onzorgvuldig zijn met het verzorgen van baby's en dat ons kind nu vast wel verbitterd zou raken nu ze een moeder heeft met een postnatale depressie.
Dit was nog maar het begin van haar smaadcampagne tegen mij. Mijn man geloofde haar en ik heb na 1 jaar de scheiding aangevraagd. Ze was ongevraagd steeds in huis en trok de baby steeds uit m'n handen, omdat ze vond dat ik niet goed met de baby omging. Mijn man zei dat ik haar moest gehoorzamen.
Ze bestaan hoor schoonmoeders die willens en wetens de huwelijksband van hun zoon kapot maken.
donderdag 10 september 2015 22:54
Ja Damas, dat weet je nog goed. Helaas hebben we het niet gered. Ik heb uiteindelijk 6 weken borstvoeding gegeven en toen moest ik weer 5 dagen aan het werk. Mijn ex-man zat thuis met mijn schoonmoeder. Als ik thuiskwam en de luier van mijn baby wilde verschonen dan hielt ze dat tegen omdat zij het beter kon dan ik. Mijn ex-man geloofde haar.
Ik kende dat mens niet eens. 1 keer kort gesproken tijdens kerst. Ze was ook ongevraagd naar het ziekenhuis gekomen toen ik moest bevallen. Tegen mijn expliciete wens in. Gelukkig hebben de zusters haar niet toegelaten.
Ik kende dat mens niet eens. 1 keer kort gesproken tijdens kerst. Ze was ook ongevraagd naar het ziekenhuis gekomen toen ik moest bevallen. Tegen mijn expliciete wens in. Gelukkig hebben de zusters haar niet toegelaten.
donderdag 10 september 2015 22:56
quote:merle78 schreef op 10 september 2015 @ 22:54:
Ja Damas, dat weet je nog goed. Helaas hebben we het niet gered. Ik heb uiteindelijk 6 weken borstvoeding gegeven en toen moest ik weer 5 dagen aan het werk. Mijn ex-man zat thuis met mijn schoonmoeder. Als ik thuiskwam en de luier van mijn baby wilde verschonen dan hielt ze dat tegen omdat zij het beter kon dan ik. Mijn ex-man geloofde haar.Wat erg
Ja Damas, dat weet je nog goed. Helaas hebben we het niet gered. Ik heb uiteindelijk 6 weken borstvoeding gegeven en toen moest ik weer 5 dagen aan het werk. Mijn ex-man zat thuis met mijn schoonmoeder. Als ik thuiskwam en de luier van mijn baby wilde verschonen dan hielt ze dat tegen omdat zij het beter kon dan ik. Mijn ex-man geloofde haar.Wat erg
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 10 september 2015 23:16
We hebben een co-ouderschap en mijn ex-man heeft haar inmiddels wel de deur gewezen eigenlijk vanwege iets anders. Hij weet ergens wel dat hij is gemanipuleerd, maar hij vertrouwt me nog steeds niet helemaal als moeder. Ik hoef die vrouw nooit meer te zien. En ik ben verhuisd naar een heel leuk appartementje 15 minuten van mijn ex. Het contact verloopt stroef tussen ons, maar met onze dochter gaat het heel goed. Ze was geen huilbaby en sliep na 6 weken al door. Ze heeft een vrolijk en opgeruimd karakter.
