Kinderen
alle pijlers
Peuter met neurologische afwijking/probleem
dinsdag 4 februari 2014 20:20
Mijn dochter van bijna 4 heeft waarschijnlijk een neurologische afwijking , dat zich bij haar uit in mank lopen, krachtverlies in hand en anders/sloom gedrag.
Dit hebben we gisteren koud op ons dak gekregen door 3 verschillende artsen ( huisarts-HAP- arts en kinderarts ziekenhuis
We hadden niet gedacht dat het zo erg zou zijn )
Morgen naar een andere kinderarts en vanuit daar wordt er verder gezocht naar hoe of wat.
Wie heeft er ook een kind met een neurologische probleem
Sorry voor mijn misschien stomme openingspost.... het zit nog erg hoog
Dit hebben we gisteren koud op ons dak gekregen door 3 verschillende artsen ( huisarts-HAP- arts en kinderarts ziekenhuis
We hadden niet gedacht dat het zo erg zou zijn )
Morgen naar een andere kinderarts en vanuit daar wordt er verder gezocht naar hoe of wat.
Wie heeft er ook een kind met een neurologische probleem
Sorry voor mijn misschien stomme openingspost.... het zit nog erg hoog
donderdag 11 juni 2015 12:01
Queenfan,
Blij dat het stap voor stap beter gaat!!
Ik wou hier ook nog even een update plaatsen.
Mijn zoontje wordt volgende maand 5, had epilepsie als peuter en veel autiforme kenmerken.
Sinds anderhalf jaar volgt hij therapie in een revalidatiecentrum. (fijnmotorische achterstand en moeite met taalbegrip)
Aangezien er altijd zo’n sluimerend vermoeden van ASS was, werd hij vorige maand aan allerhande tests onderworpen.
Kinderpsycholoog, kinderpsychiater, schoolobservatie, kinderarts. Daarna 2uur overleg met die mensen én de therapeuten die hem 3x in de week zien.
Het komt er dus op neer dat ze geen diagnose kunnen stellen. Veel kenmerken zijn terug te vinden, maar ook teveel kenmerken spreken het tegen.
Alhoewel één van de therapeuten het eigenlijk wel zeker was. Blijkbaar heeft de schoolobservatie de doorslag gegeven, omdat het daar op sociaal gebied te goed gaat voor een kind met ASS.
Op zich een ganse opluchting, maar langs de andere kant blijf je er mee zitten, wat scheelt er dan wel?
Dit is ook de manier waarop zo’n onderzoek moet lopen, en geen diagnose stellen indien er geen absolute zekerheid of concensus is. Misschien komt er volgend jaar toch wel een diagnose, dat kan.
Wat ons ook aangenaam verrast heeft, waren zijn IQ testen. Toen mijn zoontje in het centrum 2 jaar geleden getest werd, haalde hij een IQ van 59. Niet zo best dus. Hij was ook allesbehalve testbaar.
Nu haalde hij een IQ score van 91. Wat dus betekent dat hij gemiddeld intelligent is (tussen 90-110 is gemiddeld). Het is wel laaggemiddeld maar verdorie toch heel wat, als je ziet waar hij vandaan komt.
Er is wel een grote kloof tussen verbaal en performaal IQ (verbaal boven de 100, performaal slechts 80). Er is nog heel wat sleutelwerk, en hij heeft nog allerhande problemen, maar je ziet, als je er vroeg bij bent wat een verschil therapie niet kan maken.
Ik zou zeker iedereen aanraden die zich zorgen maakt over ontwikkeling en gedrag van zijn kind, dit te laten onderzoeken!
Groetjes
Een mama die weer wat nieuwe moed gekregen heeft
Blij dat het stap voor stap beter gaat!!
Ik wou hier ook nog even een update plaatsen.
Mijn zoontje wordt volgende maand 5, had epilepsie als peuter en veel autiforme kenmerken.
Sinds anderhalf jaar volgt hij therapie in een revalidatiecentrum. (fijnmotorische achterstand en moeite met taalbegrip)
Aangezien er altijd zo’n sluimerend vermoeden van ASS was, werd hij vorige maand aan allerhande tests onderworpen.
Kinderpsycholoog, kinderpsychiater, schoolobservatie, kinderarts. Daarna 2uur overleg met die mensen én de therapeuten die hem 3x in de week zien.
Het komt er dus op neer dat ze geen diagnose kunnen stellen. Veel kenmerken zijn terug te vinden, maar ook teveel kenmerken spreken het tegen.
Alhoewel één van de therapeuten het eigenlijk wel zeker was. Blijkbaar heeft de schoolobservatie de doorslag gegeven, omdat het daar op sociaal gebied te goed gaat voor een kind met ASS.
Op zich een ganse opluchting, maar langs de andere kant blijf je er mee zitten, wat scheelt er dan wel?
Dit is ook de manier waarop zo’n onderzoek moet lopen, en geen diagnose stellen indien er geen absolute zekerheid of concensus is. Misschien komt er volgend jaar toch wel een diagnose, dat kan.
Wat ons ook aangenaam verrast heeft, waren zijn IQ testen. Toen mijn zoontje in het centrum 2 jaar geleden getest werd, haalde hij een IQ van 59. Niet zo best dus. Hij was ook allesbehalve testbaar.
Nu haalde hij een IQ score van 91. Wat dus betekent dat hij gemiddeld intelligent is (tussen 90-110 is gemiddeld). Het is wel laaggemiddeld maar verdorie toch heel wat, als je ziet waar hij vandaan komt.
Er is wel een grote kloof tussen verbaal en performaal IQ (verbaal boven de 100, performaal slechts 80). Er is nog heel wat sleutelwerk, en hij heeft nog allerhande problemen, maar je ziet, als je er vroeg bij bent wat een verschil therapie niet kan maken.
Ik zou zeker iedereen aanraden die zich zorgen maakt over ontwikkeling en gedrag van zijn kind, dit te laten onderzoeken!
Groetjes
Een mama die weer wat nieuwe moed gekregen heeft
vrijdag 12 juni 2015 14:05