Kinderen
alle pijlers
Waar ligt de grens tussen incidenten en mishandeling?
zaterdag 30 oktober 2010 18:44
Om herkenning te voorkomen heb ik een tweede nick aangemaakt en houd ik dit topic algemeen.
Waar leg je de grens tussen mishandeling en incidenten? De situatie is als volgt: een gezin met problemen, ouders die onder hoge druk staan, een van de ouders kan die druk niet aan en spanning loopt op. In die oplopende spanning gebeurd het bijvoorbeeld dat een kind een pedagogische tik krijgt die (veel) te hard uitvalt, een kind te hardhandig opgepakt wordt, een kind te hardhandig in de hoek gezet wordt (en daardoor het hoofd stoot). Incidenten, die ontstaan uit een te hoge druk/frustratie en die gebeuren voordat de ouder er erg in heeft. Voordat de ouder de oplopende spanning signaleert is het al gebeurd. De ouder heeft zichzelf op dat moment niet in de hand.
Waar leg je als andere ouder de grens? Het moge duidelijk zijn dat dit gedrag niet door de beugel kan. Maar wanneer spreek je van mishandeling en wanneer van incidenten? En als de ouder die dit gebeurd aangeeft niet te weten of hij/zij de volgende keer wel de zelfbeheersing kan bewaren, wat doe je dan? En hoe ga je om met hulpverlening die op de hoogte is van de situatie, maar zegt door wachtlijsten niets te kunnen doen? Hulpverlening die vind dat de andere ouder de ouder die zichzelf niet altijd in de hand heeft moet ontlasten, minder verwachtingen moet hebben etc. terwijl deze ouder in een constante staat van paraatheid verkeert. Constant op de tenen loopt om te proberen incidenten voor te zijn en daardoor naast de al bestaande spanning daardoor extra belast word.
Waar leg je de grens tussen mishandeling en incidenten? De situatie is als volgt: een gezin met problemen, ouders die onder hoge druk staan, een van de ouders kan die druk niet aan en spanning loopt op. In die oplopende spanning gebeurd het bijvoorbeeld dat een kind een pedagogische tik krijgt die (veel) te hard uitvalt, een kind te hardhandig opgepakt wordt, een kind te hardhandig in de hoek gezet wordt (en daardoor het hoofd stoot). Incidenten, die ontstaan uit een te hoge druk/frustratie en die gebeuren voordat de ouder er erg in heeft. Voordat de ouder de oplopende spanning signaleert is het al gebeurd. De ouder heeft zichzelf op dat moment niet in de hand.
Waar leg je als andere ouder de grens? Het moge duidelijk zijn dat dit gedrag niet door de beugel kan. Maar wanneer spreek je van mishandeling en wanneer van incidenten? En als de ouder die dit gebeurd aangeeft niet te weten of hij/zij de volgende keer wel de zelfbeheersing kan bewaren, wat doe je dan? En hoe ga je om met hulpverlening die op de hoogte is van de situatie, maar zegt door wachtlijsten niets te kunnen doen? Hulpverlening die vind dat de andere ouder de ouder die zichzelf niet altijd in de hand heeft moet ontlasten, minder verwachtingen moet hebben etc. terwijl deze ouder in een constante staat van paraatheid verkeert. Constant op de tenen loopt om te proberen incidenten voor te zijn en daardoor naast de al bestaande spanning daardoor extra belast word.
zaterdag 30 oktober 2010 18:50
Dan zoek je samen met deze ouder per direct opvoedingsondersteuning. Een ouder die zelf aangeeft het niet aan te kunnen heeft vaak voorrang.
Laat maar.
Laat maar.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 oktober 2010 18:50
ik heb zelf geen kinderen maar heb hier een sterke mening over en wordt er echt misselijk van als ik zoiets lees of hoor: ik geloof niet dat het incidenten zijn, zoals jij het beschrijft is het iets structureels.
Voor mij klinkt dit als mishandeling,heb je onderstaande site al eens gezien?
http://www.kindermishande ... es/volwassenen/zorgen.htm
je kunt overwegen hier nog een melding van te maken
Voor mij klinkt dit als mishandeling,heb je onderstaande site al eens gezien?
http://www.kindermishande ... es/volwassenen/zorgen.htm
je kunt overwegen hier nog een melding van te maken
zaterdag 30 oktober 2010 18:56
Ik zou mocht ik de ouder zijn die in constante paraatheid staat vragen (eisen) of de ouder die het niet aan kan (tijdelijk) bij de kinderen weg zou kunnen gaan wonen (?) veel ergens anders zijn etc. In geen geval de kinderen alleen laten met deze ouder. Gewoon om de situatie voor de kinderen stabieler te maken.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 oktober 2010 18:57
quote:BalenAlsEenStekker schreef op 30 oktober 2010 @ 18:53:
Daffyduck, maar wat te doen in deze situatie?
Enn, waarom laat maar?
Medatative_rose, dank je voor de site.Omdat ik pas later las dat de hulpverlening al ingeschakeld is.
Daffyduck, maar wat te doen in deze situatie?
Enn, waarom laat maar?
Medatative_rose, dank je voor de site.Omdat ik pas later las dat de hulpverlening al ingeschakeld is.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 oktober 2010 18:57
Een tik die veel te hard uitvalt, daar kan ik me niks bij voorstellen eerlijk gezegd.
Wij staan hier thuis nogal onder heftige druk de laatste maanden en behalve dat ons kind wel eens merkt dat papa en mama meer gespannen zijn dan anders, wordt er niet geschreeuwd en niet geslagen of zo.
Als je je problemen als volwassene niet aan kunt dan moet je hulp zoeken en het niet afreageren op een kind dat er ook niks aan kan doen dat je met je kont in het zand zit.
Veel te hard uitgevallen tikken lijken me destructief en zeker als het vaker gebeurt vind ik het mishandeling.
Wij staan hier thuis nogal onder heftige druk de laatste maanden en behalve dat ons kind wel eens merkt dat papa en mama meer gespannen zijn dan anders, wordt er niet geschreeuwd en niet geslagen of zo.
Als je je problemen als volwassene niet aan kunt dan moet je hulp zoeken en het niet afreageren op een kind dat er ook niks aan kan doen dat je met je kont in het zand zit.
Veel te hard uitgevallen tikken lijken me destructief en zeker als het vaker gebeurt vind ik het mishandeling.
zaterdag 30 oktober 2010 19:01
Zsm opnieuw naar de huisarts gaan met de ouders. Zorg voor spoed verklaring naar de hulpverlening toe. Stel de school van de kinderen op de hoogte zodat zij ook wellicht via maatschappelijk werk mee kunnen denken. Er zijn ook ZAT teams waarin mee gedacht kan worden over de veiligheid van de kinderen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 oktober 2010 19:02
zaterdag 30 oktober 2010 19:03
@ TO: ik vind geen van de voorbeelden die jij noemt incidenten. Of het strafrechtelijk onder mishandeling valt, weet ik niet, maar voor mij riekt het er wel naar.
Alle redenen die jij opnoemt vind ik overigens kul-redenen. Als je al merkt dat de druk te hoog oploopt, moet je wat aan de oorzaak doen, en het niet op een kind af reageren. Hoe kansloos ben je dan?!
Als jij overigens de ander in dit verhaal bent (ga ik gemakshalve even van uit), dan zou ik - om mijn kind (ook op de langere termijn) te beschermen - mijn partner de deur uitzetten. Al is het maar tijdelijk.
Alle redenen die jij opnoemt vind ik overigens kul-redenen. Als je al merkt dat de druk te hoog oploopt, moet je wat aan de oorzaak doen, en het niet op een kind af reageren. Hoe kansloos ben je dan?!
Als jij overigens de ander in dit verhaal bent (ga ik gemakshalve even van uit), dan zou ik - om mijn kind (ook op de langere termijn) te beschermen - mijn partner de deur uitzetten. Al is het maar tijdelijk.
zaterdag 30 oktober 2010 19:05
Helaas geen ouders meer waar de ouder terecht kan. In het netwerk is gezocht naar een tussentijdse oplossing, maar die is nog niet gevonden. Crisisopvang is naar gekeken. Dit kan als de andere ouder de ouder die over de grens gaat per direct buiten zet. Dit kan alleen als er aangifte of op zijn minst melding gedaan wordt van de incidenten. Maar dit heeft weer andere verstrekkende gevolgen.
zaterdag 30 oktober 2010 19:06
quote:BalenAlsEenStekker schreef op 30 oktober 2010 @ 19:01:
Het is lastig reageren zonder teveel informatie prijs te geven. De ouder met problemen staat op de wachtlijst om weg te gaan uit de woning, maar dat kan nog drie tot zes maanden duren. Met de kinderen weggaan zitten veel haken en ogen aan.
in sommige gemeenten hebben ze hier zelfs afspraken over gemaakt met woningbouwcoöperaties. Urgentie in gevallen van mishandeling, ook als het om kinderen gaat wordt over het algemeen hier in het zuiden des lands heel snel ingewilligd.
Het zijn vaak woningen die binnen 2-5 jaar gesloopt gaan worden, vanuit de nieuwe situatie wordt men begeleid naar een nieuwe woning inclusief hulp.
Ik weet niet of de gemeente waar de ouder woont ook zo'n regeling heeft.
Het is lastig reageren zonder teveel informatie prijs te geven. De ouder met problemen staat op de wachtlijst om weg te gaan uit de woning, maar dat kan nog drie tot zes maanden duren. Met de kinderen weggaan zitten veel haken en ogen aan.
in sommige gemeenten hebben ze hier zelfs afspraken over gemaakt met woningbouwcoöperaties. Urgentie in gevallen van mishandeling, ook als het om kinderen gaat wordt over het algemeen hier in het zuiden des lands heel snel ingewilligd.
Het zijn vaak woningen die binnen 2-5 jaar gesloopt gaan worden, vanuit de nieuwe situatie wordt men begeleid naar een nieuwe woning inclusief hulp.
Ik weet niet of de gemeente waar de ouder woont ook zo'n regeling heeft.
zaterdag 30 oktober 2010 19:08
quote:BalenAlsEenStekker schreef op 30 oktober 2010 @ 19:05:
Helaas geen ouders meer waar de ouder terecht kan. In het netwerk is gezocht naar een tussentijdse oplossing, maar die is nog niet gevonden. Crisisopvang is naar gekeken. Dit kan als de andere ouder de ouder die over de grens gaat per direct buiten zet. Dit kan alleen als er aangifte of op zijn minst melding gedaan wordt van de incidenten. Maar dit heeft weer andere verstrekkende gevolgen.Zoals? Er zijn kinderen die in continue spanning lijken te leven en nét even harder worden gegrepen en geduwd in jouw verhaal. Ik denk dat het dáár om daait in deze en niet om de ouder die wel of geen crisisopvang wenst dan wel blieft.
Helaas geen ouders meer waar de ouder terecht kan. In het netwerk is gezocht naar een tussentijdse oplossing, maar die is nog niet gevonden. Crisisopvang is naar gekeken. Dit kan als de andere ouder de ouder die over de grens gaat per direct buiten zet. Dit kan alleen als er aangifte of op zijn minst melding gedaan wordt van de incidenten. Maar dit heeft weer andere verstrekkende gevolgen.Zoals? Er zijn kinderen die in continue spanning lijken te leven en nét even harder worden gegrepen en geduwd in jouw verhaal. Ik denk dat het dáár om daait in deze en niet om de ouder die wel of geen crisisopvang wenst dan wel blieft.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 oktober 2010 19:09
quote:BalenAlsEenStekker schreef op 30 oktober 2010 @ 19:07:
Jeugdzorg is ook op de hoogte van de situatie. Die grijpen in op het moment dat de andere ouder aangeeft dat het echt niet meer gaat. Maar waar ligt die grens?Op het moment dat je baalt als een stekker en je daarom een topic opent?
Jeugdzorg is ook op de hoogte van de situatie. Die grijpen in op het moment dat de andere ouder aangeeft dat het echt niet meer gaat. Maar waar ligt die grens?Op het moment dat je baalt als een stekker en je daarom een topic opent?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 oktober 2010 19:09
quote:BalenAlsEenStekker schreef op 30 oktober 2010 @ 19:01:
Het is lastig reageren zonder teveel informatie prijs te geven. De ouder met problemen staat op de wachtlijst om weg te gaan uit de woning, maar dat kan nog drie tot zes maanden duren. Met de kinderen weggaan zitten veel haken en ogen aan.
En het probleem is opgelost als de kinderen weg zijn met de ouder in kwestie?
Blijft de klappengever dan achter en gaan de kinderen met een minder hardhandige volwassene mee?
Als de ouder in spanning blijft zitten alleen dan in een ander huis dan is het slaan e.d. niet gedaan natuurlijk, dan is alleen de locatie veranderd.
Het is lastig reageren zonder teveel informatie prijs te geven. De ouder met problemen staat op de wachtlijst om weg te gaan uit de woning, maar dat kan nog drie tot zes maanden duren. Met de kinderen weggaan zitten veel haken en ogen aan.
En het probleem is opgelost als de kinderen weg zijn met de ouder in kwestie?
Blijft de klappengever dan achter en gaan de kinderen met een minder hardhandige volwassene mee?
Als de ouder in spanning blijft zitten alleen dan in een ander huis dan is het slaan e.d. niet gedaan natuurlijk, dan is alleen de locatie veranderd.
zaterdag 30 oktober 2010 19:09
zaterdag 30 oktober 2010 19:10
zaterdag 30 oktober 2010 19:10
Incident, oke. IncidentEN bestaat volgens mij niet in deze context. Denk dat iedere ouder wel eens een keer iets te hardhandig zijn/haar kind beetgepakt heeft oid. Maar in mijn beleving is dat ook gelijk de grens, en voel je je zo lullig dat je dit nooit meer vergeet.
Ik denk in dit geval aan de kinderen die dus toch al in een gespannen situatie zitten. Ze daar ook lichamelijk de dupe van laten worden is in mijn ogen niet alleen lichamelijk maar ook geestelijke mishandeling. 6 maanden bang moeten zijn dat iemand boos word en je pijn doet is belachelijk, en die kinderen moeten gewoon direct uit die situatie.
Ik denk in dit geval aan de kinderen die dus toch al in een gespannen situatie zitten. Ze daar ook lichamelijk de dupe van laten worden is in mijn ogen niet alleen lichamelijk maar ook geestelijke mishandeling. 6 maanden bang moeten zijn dat iemand boos word en je pijn doet is belachelijk, en die kinderen moeten gewoon direct uit die situatie.