Kinderen
alle pijlers
Wanneer is je gezin compleet?
woensdag 18 september 2013 20:56
Ik ben behoorlijk aan het opruimen geweest thuis. Te kleine kleding uit de kasten, babyspullen uitzoeken.
Maar ik kan me er op een of andere manier slecht toe zetten sommige dingen te verkopen. Het doet pijn.
Ik heb twee kinderen nu, een meisje van 4 en een jongen van 15 mnd. Met de jongste geen leuke babytijd gehad, hij kon alleen maar huilen. Nu gaat het beter maar is hij geen baby meer natuurlijk. Dat jaar heb ik als zombie beleefd. Overleven was het meer.
Ik voel een steen op mijn maag als ik eraan denk dat het hierbij blijft, maar wil ik echt nog een kind erbij, ooit? Ik ben pas 31, dus het kan prima. We hebben het op zich heel goed zo samen. Financieel prima te doen, ons huis is vol (dus moet er eerst verhuisd worden), kinderen kunnen het vinden samen, ze zijn gezond.
Hoe weet je of het klaar is?
Maar ik kan me er op een of andere manier slecht toe zetten sommige dingen te verkopen. Het doet pijn.
Ik heb twee kinderen nu, een meisje van 4 en een jongen van 15 mnd. Met de jongste geen leuke babytijd gehad, hij kon alleen maar huilen. Nu gaat het beter maar is hij geen baby meer natuurlijk. Dat jaar heb ik als zombie beleefd. Overleven was het meer.
Ik voel een steen op mijn maag als ik eraan denk dat het hierbij blijft, maar wil ik echt nog een kind erbij, ooit? Ik ben pas 31, dus het kan prima. We hebben het op zich heel goed zo samen. Financieel prima te doen, ons huis is vol (dus moet er eerst verhuisd worden), kinderen kunnen het vinden samen, ze zijn gezond.
Hoe weet je of het klaar is?
woensdag 18 september 2013 22:49
quote:rogue_1987 schreef op 18 september 2013 @ 22:27:
[...]
Je moet zelf weten wat je doet, het zal mij een worst wezen.
Ik vind het alleen jammer dat het in deze maatschappij een beetje die rupsje nooit genoeg onvrede heerst.
Als jij nog een kind wil, neem je nog een kind.
Het enige wat ik wil zeggen is dat er zat mensen zijn die geen kind meer hebben. Mijn opa en oma bijvoorbeeld die mijn vader al verloren op zijn 31ste.Jouw eerste reactie op dit topic raakte kant noch wal, want TO is heel blij en tevreden met haar 2 kinderen en dan vertel jij over je collega die kinderloos is na de dood van haar zoon, met andere woorden TO moet tevreden zijn met wat ze heeft. Alsof ze dat niet is! Zij is babyspullen aan het uitzoeken om weg te doen, dat doet veel met haar en ze vraagt hoe je weet of je gezin compleet is. Het gaat over een dilemma. Zo duidelijk?
[...]
Je moet zelf weten wat je doet, het zal mij een worst wezen.
Ik vind het alleen jammer dat het in deze maatschappij een beetje die rupsje nooit genoeg onvrede heerst.
Als jij nog een kind wil, neem je nog een kind.
Het enige wat ik wil zeggen is dat er zat mensen zijn die geen kind meer hebben. Mijn opa en oma bijvoorbeeld die mijn vader al verloren op zijn 31ste.Jouw eerste reactie op dit topic raakte kant noch wal, want TO is heel blij en tevreden met haar 2 kinderen en dan vertel jij over je collega die kinderloos is na de dood van haar zoon, met andere woorden TO moet tevreden zijn met wat ze heeft. Alsof ze dat niet is! Zij is babyspullen aan het uitzoeken om weg te doen, dat doet veel met haar en ze vraagt hoe je weet of je gezin compleet is. Het gaat over een dilemma. Zo duidelijk?
donderdag 19 september 2013 07:32
Nu mijn zoon naar school gaat, zou ik voorlopig echt nog niet moeten denken aan een tweede. Elke keer dat heen en weer gesleep met naar school brengen en ophalen en dan een (pasgeboren) baby mee...
Daarbij komt dat mijn gezondheid op het moment niet al te best is en we financieel ook krap zitten. Maar goed, ik ben pas 22 dus over 10, 15 jaar zou het evt. Ook nog wel kunnen.
Mijn vriend zou dolgraag voor onze zoon een broertje of zusje willen, maar ik vind dat absoluut geen (reden) om een kindje te krijgen.
Daarbij komt dat mijn gezondheid op het moment niet al te best is en we financieel ook krap zitten. Maar goed, ik ben pas 22 dus over 10, 15 jaar zou het evt. Ook nog wel kunnen.
Mijn vriend zou dolgraag voor onze zoon een broertje of zusje willen, maar ik vind dat absoluut geen (reden) om een kindje te krijgen.
Komt wel goed, schatje!
donderdag 19 september 2013 07:40
quote:rogue_1987 schreef op 18 september 2013 @ 22:27:
[...]
Je moet zelf weten wat je doet, het zal mij een worst wezen.
Ik vind het alleen jammer dat het in deze maatschappij een beetje die rupsje nooit genoeg onvrede heerst.
Als jij nog een kind wil, neem je nog een kind.
Het enige wat ik wil zeggen is dat er zat mensen zijn die geen kind meer hebben. Mijn opa en oma bijvoorbeeld die mijn vader al verloren op zijn 31ste.Dat is dus eerder 'n promotie om extra veel kinderen te nemen zodat je er zeker eentje overhoudt als je oud bent.
[...]
Je moet zelf weten wat je doet, het zal mij een worst wezen.
Ik vind het alleen jammer dat het in deze maatschappij een beetje die rupsje nooit genoeg onvrede heerst.
Als jij nog een kind wil, neem je nog een kind.
Het enige wat ik wil zeggen is dat er zat mensen zijn die geen kind meer hebben. Mijn opa en oma bijvoorbeeld die mijn vader al verloren op zijn 31ste.Dat is dus eerder 'n promotie om extra veel kinderen te nemen zodat je er zeker eentje overhoudt als je oud bent.
donderdag 19 september 2013 07:47
quote:elninjoo schreef op 19 september 2013 @ 07:40:
[...]
Dat is dus eerder 'n promotie om extra veel kinderen te nemen zodat je er zeker eentje overhoudt als je oud bent.
Alleen blijft het leed van het verliezen van een kind dan even groot.
Het niet voor een tweede , derde etc kind mogen kiezen omdat er mensen zijn die hun enige kind verloren zijn zoals hierboven iemand min of meer verkondigt slaat natuurlijk nergens op. Het een heeft niets met het ander te maken.
[...]
Dat is dus eerder 'n promotie om extra veel kinderen te nemen zodat je er zeker eentje overhoudt als je oud bent.
Alleen blijft het leed van het verliezen van een kind dan even groot.
Het niet voor een tweede , derde etc kind mogen kiezen omdat er mensen zijn die hun enige kind verloren zijn zoals hierboven iemand min of meer verkondigt slaat natuurlijk nergens op. Het een heeft niets met het ander te maken.
donderdag 19 september 2013 12:19
quote:mapressa schreef op 18 september 2013 @ 21:25:
[...]
Overbevolking vind ik altijd zo'n kansloos non-argument. Alsof TO in haar eentje dat 'probleem' kan oplossen.
Als iemand er drie heeft en een vierde wil, wat de fuk dan nog?
We zijn allemaal verantwoordelijk.
Als we zo ook redeneerden in het scheiden van afval, dan deed niemand daar dus aan mee. En hadden we dus nog geen gescheiden afval.
Mensen mogen daarom ook wel eens nadenken over het aantal kinderen die ze op de wereld zetten. Vooral omwille van hun kinderen: die erven de wereld met alle problemen erbij.
[...]
Overbevolking vind ik altijd zo'n kansloos non-argument. Alsof TO in haar eentje dat 'probleem' kan oplossen.
Als iemand er drie heeft en een vierde wil, wat de fuk dan nog?
We zijn allemaal verantwoordelijk.
Als we zo ook redeneerden in het scheiden van afval, dan deed niemand daar dus aan mee. En hadden we dus nog geen gescheiden afval.
Mensen mogen daarom ook wel eens nadenken over het aantal kinderen die ze op de wereld zetten. Vooral omwille van hun kinderen: die erven de wereld met alle problemen erbij.
donderdag 19 september 2013 12:21
quote:baukje schreef op 18 september 2013 @ 21:35:
[...]
Als je overbevolking een zodanig probleem vind om je te weerhouden van je kinderwens gaat dit niet enkel op voor een tweede of een volgende maar had die eerste er al niet moeten komen. Dus dat is een raar argument om hier bij te halen.Overbevolking is onstaan omdat mensen méér kinderen kregen dan nodig was om voort te bestaan. Vroeger fokten mensen als konijnen en waren 10 tot 12 kinderen per gezin niet ongewoon. En daarom zitten we nu met overbevolking.
[...]
Als je overbevolking een zodanig probleem vind om je te weerhouden van je kinderwens gaat dit niet enkel op voor een tweede of een volgende maar had die eerste er al niet moeten komen. Dus dat is een raar argument om hier bij te halen.Overbevolking is onstaan omdat mensen méér kinderen kregen dan nodig was om voort te bestaan. Vroeger fokten mensen als konijnen en waren 10 tot 12 kinderen per gezin niet ongewoon. En daarom zitten we nu met overbevolking.
donderdag 19 september 2013 12:29
Daarom geef ik ok aan iones als je over bevolking echt een te groot probleem vind dan neem je helemaal geen kinderen of in ieder geval zet je ze niet zelf op de wereld. Maar dan moet je niet zelf aan de overbevolking mee gaan werken en vervolgens de buren verwijten dat ze er eentje mee hebben.
Overigens noemt men het gezin stichten voortplanten en geen fokken. Ongeacht of het een of tien kinderen betreft.
Overigens noemt men het gezin stichten voortplanten en geen fokken. Ongeacht of het een of tien kinderen betreft.
donderdag 19 september 2013 13:11
Ik vind het zo raar dat als er praktische zaken naar voren worden gebracht dat er dan altijd mensen komen met "het gaat niet om geld, materialistische wereld tegenwoordig, etc etc".
Tuurlijk gaat het daar niet om. Maar ik vind het heel normaal om ook buiten je eigen wensen te kijken of jij je toekomstige kind wat te bieden hebt. En dan heb ik het echt niet over merkshirtjes, maar over een fijne, zorgeloze jeugd. Als iemand kiest voor een prettig leven met 1 kind ipv armoede met 3 kinderen dan kan ik dat alleen maar toejuichen. Dat is geen materialisme, maar het meenemen van het geluk van je eerste kind.
On-topic:
TO, je bent nog jong. Wees gelukkig met de mogelijkheid om je keus nog even uit te stellen en doe dat zonder zorgen . Ik snap dat het emoties naar boven brengt, maar het is niet nu-of-nooit. Als je over een aantal jaar alsnog voor een derde wil gaan, dan kan dat gewoon, ook als je nu alle spulletjes wegdoet. Daar hangt het heus niet vanaf, ook al voelt het wellicht nu wat definitief.
Tuurlijk gaat het daar niet om. Maar ik vind het heel normaal om ook buiten je eigen wensen te kijken of jij je toekomstige kind wat te bieden hebt. En dan heb ik het echt niet over merkshirtjes, maar over een fijne, zorgeloze jeugd. Als iemand kiest voor een prettig leven met 1 kind ipv armoede met 3 kinderen dan kan ik dat alleen maar toejuichen. Dat is geen materialisme, maar het meenemen van het geluk van je eerste kind.
On-topic:
TO, je bent nog jong. Wees gelukkig met de mogelijkheid om je keus nog even uit te stellen en doe dat zonder zorgen . Ik snap dat het emoties naar boven brengt, maar het is niet nu-of-nooit. Als je over een aantal jaar alsnog voor een derde wil gaan, dan kan dat gewoon, ook als je nu alle spulletjes wegdoet. Daar hangt het heus niet vanaf, ook al voelt het wellicht nu wat definitief.
donderdag 19 september 2013 13:49
quote:baukje schreef op 19 september 2013 @ 12:29:
Daarom geef ik ok aan iones als je over bevolking echt een te groot probleem vind dan neem je helemaal geen kinderen of in ieder geval zet je ze niet zelf op de wereld. Ik denk dat een kinderwens te zwaar weegt om jezelf dat te ontzeggen omwille van de overbevolking. En dan kun je een concessie doen. Met 2 kinderen per echtpaar neemt de bevolking niet toe. 1 kind per persoon zeg maar als vervanging wanneer vader of moeder doodgaat.
Daarom geef ik ok aan iones als je over bevolking echt een te groot probleem vind dan neem je helemaal geen kinderen of in ieder geval zet je ze niet zelf op de wereld. Ik denk dat een kinderwens te zwaar weegt om jezelf dat te ontzeggen omwille van de overbevolking. En dan kun je een concessie doen. Met 2 kinderen per echtpaar neemt de bevolking niet toe. 1 kind per persoon zeg maar als vervanging wanneer vader of moeder doodgaat.
donderdag 19 september 2013 13:59
Oh, in ons geval hebben de artsen besloten dan wij niet meer dan 1 kind zouden krijgen. Uiteraard onze beslissing, maar ze waren erg stellig in hun conclusie. En daar hebben we naar geluisterd.
Mijn man heeft na 3 jaar alles op marktplaats gezet en toen alles verkocht was, was ik ook ineens qua gevoel heel blij met mijn complete gezin. Daarna nooit meer een issue geweest.
Mijn man heeft na 3 jaar alles op marktplaats gezet en toen alles verkocht was, was ik ook ineens qua gevoel heel blij met mijn complete gezin. Daarna nooit meer een issue geweest.
donderdag 19 september 2013 14:02
Mijn jongste is ruim 2 en hier hetzelfde.. Doen we het wel of niet nog een keer? Ik ben pas 29, maar ook wij hebben geen ruimte meer en zie je huis nu maar eens te verkopen.
Wij gaan nu nog voor verstand, hoeveel pijn dat soms ook doet. Misschien nog een kindje in 2015, zoniet dan ben ik meer dan gezegend met wat ik heb.
Wij gaan nu nog voor verstand, hoeveel pijn dat soms ook doet. Misschien nog een kindje in 2015, zoniet dan ben ik meer dan gezegend met wat ik heb.
donderdag 19 september 2013 14:21
Bij ons was het heel simpel. Mijn man wilde er echt maar 2. Ikzelf wilde er verstandelijk ook twee, maar gevoelsmatig (ik noem het altijd hormonaal) heb ik heel lang een wens gehad voor een derde. Had mijn man er 3 willen hebben, dan was ik denk ik heel makkelijk over te halen geweest. Nu ik 41 ben is ook leeftijd wel een doorslaggevende factor geworden. Mijn spullen kon ik dus ook niet wegdoen. Maar gelukkig hadden we een soort tussenoplossing. Alle spullen zijn naar een neef gegaan met weinig inkomen en daar worden ze nu gebruikt. Als ik ze nu terug zou krijgen zou ik de spullen zonder problemen weg kunnen doen. Jongste is nu 5 en ik vind baby's nu heel lief..... bij een ander.
donderdag 19 september 2013 15:06
quote:iones schreef op 19 september 2013 @ 13:49:
[...]
Ik denk dat een kinderwens te zwaar weegt om jezelf dat te ontzeggen omwille van de overbevolking. En dan kun je een concessie doen. Met 2 kinderen per echtpaar neemt de bevolking niet toe. 1 kind per persoon zeg maar als vervanging wanneer vader of moeder doodgaat.Lag het gemiddelde aantal kinderen niet op 1,7? Dus dat is schijnbaar het probleem niet.
[...]
Ik denk dat een kinderwens te zwaar weegt om jezelf dat te ontzeggen omwille van de overbevolking. En dan kun je een concessie doen. Met 2 kinderen per echtpaar neemt de bevolking niet toe. 1 kind per persoon zeg maar als vervanging wanneer vader of moeder doodgaat.Lag het gemiddelde aantal kinderen niet op 1,7? Dus dat is schijnbaar het probleem niet.
donderdag 19 september 2013 15:09
Alsof je mijn verhaal schrijft.
Zoon van 4 en dochter van 1.
Ik zou dolgraag een 3e willen. Ik ben nog jong dus heb ook nog tijd om er wat langer tussen te laten.
Ondanks dat mijn dochter vrij makkelijk was als baby, vond ik het toch weer een pittige tijd. Ik ben ook gewoon geen baby moeder denk ik.
Ik mag van mijzelf nog 3 jaar twijfelen, dan is mijn eigen leeftijdsgrens bereikt en wil ik het risico niet meer nemen.
Zoon van 4 en dochter van 1.
Ik zou dolgraag een 3e willen. Ik ben nog jong dus heb ook nog tijd om er wat langer tussen te laten.
Ondanks dat mijn dochter vrij makkelijk was als baby, vond ik het toch weer een pittige tijd. Ik ben ook gewoon geen baby moeder denk ik.
Ik mag van mijzelf nog 3 jaar twijfelen, dan is mijn eigen leeftijdsgrens bereikt en wil ik het risico niet meer nemen.
donderdag 19 september 2013 15:10
quote:Carry_lm schreef op 19 september 2013 @ 14:21:
Jongste is nu 5 en ik vind baby's nu heel lief..... bij een ander.
Hier is de jongste inmiddels 9 maar toen de jongste eenmaal goed een jaar naar school ging en het huis inmiddels vol met pubers stond ik er ook zo in. Ik smelt nog steeds voor baby's van een ander. Kan er heerlijk mee tutten maar vind het fijn ze vervolgens weer aan de eigen ouders mee terug te geven. Nee geef mijn nu maar een huis vol pubers.
Toch handig dat de natuur het schijnbaar zo geregeld heeft dat je met je kinderen meegroeid .
Jongste is nu 5 en ik vind baby's nu heel lief..... bij een ander.
Hier is de jongste inmiddels 9 maar toen de jongste eenmaal goed een jaar naar school ging en het huis inmiddels vol met pubers stond ik er ook zo in. Ik smelt nog steeds voor baby's van een ander. Kan er heerlijk mee tutten maar vind het fijn ze vervolgens weer aan de eigen ouders mee terug te geven. Nee geef mijn nu maar een huis vol pubers.
Toch handig dat de natuur het schijnbaar zo geregeld heeft dat je met je kinderen meegroeid .
donderdag 19 september 2013 15:51
Interessant. Ik dacht er laatst over om een soortgelijk topic te openen, maar wist mijn vraag/stelling niet zo goed te verwoorden.
Ik verwacht dus dat mijn gevoel van "compleet gezin" er is met de geboorte van onze zoon. Ik kan natuurlijk niet in de toekomst kijken, weet niet of het verlangen naar meerdere kinderen kan komen als hij eenmaal geboren is, maar tot nu toe kan ik mij daar weinig bij voorstellen. Het lijkt me vooral een stuk lastiger qua organiseren/tevreden stellen etc.
Maar mijn vraag aan mensen die wel 2 of meer kinderen hebben is eigenlijk:
Ontstond dat gevoel om er 2 of meer te willen al vóór de geboorte van de eerste? Of ontstond er een soort "nieuw" gevoel om alles nog eens mee te willen maken toen de eerste eenmaal baby-af was?
Ik merk namelijk dat mensen (nu al, nog voor onze zoon is geboren) er vanuit gaan dat er ooit een 2e kindje gaat komen. Niet eens als vraag of we het willen, maar meer terloops in mededelingen over spullen/ruimte/naambordje laten maken etc.
Ergens heb ik ook een gevoel dat ik het zielig vind voor de oudste, als er een broertje of zusje bij komt. Kinderen beslissen daar natuurlijk niet over, maar wat ik gezien heb, is dat ouders met meerdere kinderen zich vaker lijken te ergeren aan hun oudste terwijl die ook gewoon nog volop in een ontwikkelingsfase zit. Het is mijn persoonlijke gevoel maar hoor, maar mij lijkt dus dat je beter op de ontwikkelingsfase van één kind kunt inspelen, dan dat je met twee ontwikkelingsfasen tegelijk rekening moet houden.
Overigens veel respect voor de ouders die dit allemaal wel zonder ergernsissen, gehaast en gehannes voor elkaar krijgen.
Ik verwacht dus dat mijn gevoel van "compleet gezin" er is met de geboorte van onze zoon. Ik kan natuurlijk niet in de toekomst kijken, weet niet of het verlangen naar meerdere kinderen kan komen als hij eenmaal geboren is, maar tot nu toe kan ik mij daar weinig bij voorstellen. Het lijkt me vooral een stuk lastiger qua organiseren/tevreden stellen etc.
Maar mijn vraag aan mensen die wel 2 of meer kinderen hebben is eigenlijk:
Ontstond dat gevoel om er 2 of meer te willen al vóór de geboorte van de eerste? Of ontstond er een soort "nieuw" gevoel om alles nog eens mee te willen maken toen de eerste eenmaal baby-af was?
Ik merk namelijk dat mensen (nu al, nog voor onze zoon is geboren) er vanuit gaan dat er ooit een 2e kindje gaat komen. Niet eens als vraag of we het willen, maar meer terloops in mededelingen over spullen/ruimte/naambordje laten maken etc.
Ergens heb ik ook een gevoel dat ik het zielig vind voor de oudste, als er een broertje of zusje bij komt. Kinderen beslissen daar natuurlijk niet over, maar wat ik gezien heb, is dat ouders met meerdere kinderen zich vaker lijken te ergeren aan hun oudste terwijl die ook gewoon nog volop in een ontwikkelingsfase zit. Het is mijn persoonlijke gevoel maar hoor, maar mij lijkt dus dat je beter op de ontwikkelingsfase van één kind kunt inspelen, dan dat je met twee ontwikkelingsfasen tegelijk rekening moet houden.
Overigens veel respect voor de ouders die dit allemaal wel zonder ergernsissen, gehaast en gehannes voor elkaar krijgen.
donderdag 19 september 2013 15:59
NYC tijdens de middelbare school tijd verkondigde ik al dat ik later tien kinderen wilde. Vraag me niet waar ik dat aantal op baseerde. Maar ik was al bijna dertig toen ik mijn partner ontmoette dus toen was het wel duidelijk dat tien het niet zouden gaan worden, zelfs niet ondanks dat ik bij mijn man al gelijk twee kinderen kreeg.
Maar vooraf was wel duidelijk dat we na de eerste gelijk door zouden gaan voor een tweede. Tussen mijn oudste twee dus zodoende inderdaad maar een jaar.
Bij mij is het ook nooit een gevoel geweest van nog een keer zwanger willen zijn of nog een keer de babytijd mee willen maken maar gewoon het verlangen naar nog een kindje en eigenlijk ook het verlangen naar een groot gezin zoals ik dat vroeger thuis had ervaren. Ik vond het dus niet zielig voor de oudste(n) nog een broertje of zusje erbij. Maar ik zag het als een verrijking voor de andere kinderen zoals ik dat zelf vroeger ervaren had.
Maar vooraf was wel duidelijk dat we na de eerste gelijk door zouden gaan voor een tweede. Tussen mijn oudste twee dus zodoende inderdaad maar een jaar.
Bij mij is het ook nooit een gevoel geweest van nog een keer zwanger willen zijn of nog een keer de babytijd mee willen maken maar gewoon het verlangen naar nog een kindje en eigenlijk ook het verlangen naar een groot gezin zoals ik dat vroeger thuis had ervaren. Ik vond het dus niet zielig voor de oudste(n) nog een broertje of zusje erbij. Maar ik zag het als een verrijking voor de andere kinderen zoals ik dat zelf vroeger ervaren had.
donderdag 19 september 2013 16:04
Ik had altijd de droom om 4 of 5 kinderen te krijgen. Hier in huis is iedereen welkom, we hebben er inmiddels 3 maar er loopt er ook altijd nog wel 1 van een vriendin of familie.
We hebben er eerst 2 vrij kort op elkaar. Maar voelde niet af, hoe blij en dankbaar we ook waren. Toen jongste 2 was zijn we voor een derde gegaan, die is nu 3 maand en nu is het af.
Ik kan het niet goed uitleggen, je voelt het als het af is. Net als je je trouwjurk past, als je hem aan hebt weet je dat het DE jurk is.
We hebben er eerst 2 vrij kort op elkaar. Maar voelde niet af, hoe blij en dankbaar we ook waren. Toen jongste 2 was zijn we voor een derde gegaan, die is nu 3 maand en nu is het af.
Ik kan het niet goed uitleggen, je voelt het als het af is. Net als je je trouwjurk past, als je hem aan hebt weet je dat het DE jurk is.
donderdag 19 september 2013 16:08
NYC en met betrekking tot de verschillende ontwikkeling fases vind ik het voor mezelf juist vaak heel ontnuchterend die verschillende leeftijden van de kinderen. De oudste (van mijn man) is 30 de jongste is 9. Daar zitten er dan nu nog van 12, 14, 16, 17, 18 en 28 tussen in. Maar ik vind het juist interessant om zoveel mee te krijgen uit zoveel verschillende belevingswerelden die overigens toch weer heel veel raakvlakken hebben.
donderdag 19 september 2013 17:16
donderdag 19 september 2013 17:24
Op de middelbare school had ik dat beeld ook van een groot gezin, vier of misschien wel zes kinderen. Dat gaat niet gebeuren, het zal hier hooguit (ooit?) leiden tot de vraag of er wel of geen tweede komt.
Maar nu de eerste er aan komt (en het ook nog écht niet aan de orde hoeft te zijn OF er ooit een tweede komt of niet) merk ik dat ik mij er niets meer bij kan voorstellen, maar vreemder nog: dat ik het zielig vind. Rationeel snap ik wel dat ik er niks zieligs aan hoef te vinden, maar ik heb zo'n idee van een broertje of zusje: de nieuwe baby wordt in het begin verwend, krijgt aandacht, wordt schattig en lief gevonden, en de oudste krijgt dan meteen de rol van "grote broer" terwijl het ook nog maar een ukkie van misschien 2 of 3 jaar is.
En wat nu als de jongste knapper/sneller/leuker/makkelijker wordt gevonden? Ook al doe je dan nog zo best als ouders/omgeving om dat niet te laten merken, ik vind dat dan een beetje sneu voor de oudste. Of voor de jongste als de oudste de "leukste/liefste/knapste" wordt bevonden...
Maar nu de eerste er aan komt (en het ook nog écht niet aan de orde hoeft te zijn OF er ooit een tweede komt of niet) merk ik dat ik mij er niets meer bij kan voorstellen, maar vreemder nog: dat ik het zielig vind. Rationeel snap ik wel dat ik er niks zieligs aan hoef te vinden, maar ik heb zo'n idee van een broertje of zusje: de nieuwe baby wordt in het begin verwend, krijgt aandacht, wordt schattig en lief gevonden, en de oudste krijgt dan meteen de rol van "grote broer" terwijl het ook nog maar een ukkie van misschien 2 of 3 jaar is.
En wat nu als de jongste knapper/sneller/leuker/makkelijker wordt gevonden? Ook al doe je dan nog zo best als ouders/omgeving om dat niet te laten merken, ik vind dat dan een beetje sneu voor de oudste. Of voor de jongste als de oudste de "leukste/liefste/knapste" wordt bevonden...
donderdag 19 september 2013 17:35
Heb die angst nooit gehad dat ik van de een meer zou gaan houden dan van de ander. En met ieder kind heb je toch een unieke band die inderdaad niet bij allemaal hetzelfde is. Dat is geen kwestie van meer of minder houden van maar een kwestie van andere raakvlakken.
En door de jaren heen zie je ook vaak tijden dat ze meer naar vader trekken om dan vervolgens weer jaren meer naar mij toe te trekken.
En wat dacht je van de soms zo bijzondere banden die tussen broers en zussen ontstaan?
En door de jaren heen zie je ook vaak tijden dat ze meer naar vader trekken om dan vervolgens weer jaren meer naar mij toe te trekken.
En wat dacht je van de soms zo bijzondere banden die tussen broers en zussen ontstaan?
donderdag 19 september 2013 17:44
Hoezo gaat het hier over overbevolking? Als wij amper kinderen krijgen, wie gaat later dan onze kont afvegen/onze pensioenen betalen/ons in onze steunkousen hijsen/etc? Er is toch een enorme vergrijzing gaande, of ben ik nou gek?
Begrijp overigens dat dit geen doorslaggevende redenen zijn om aan kinderen te beginnen, maar echt egoïstisch om er meerdere op de wereld te zetten is het niet.
Begrijp overigens dat dit geen doorslaggevende redenen zijn om aan kinderen te beginnen, maar echt egoïstisch om er meerdere op de wereld te zetten is het niet.
donderdag 19 september 2013 17:49
quote:appelflap007 schreef op 19 september 2013 @ 17:44:
Hoezo gaat het hier over overbevolking? Als wij amper kinderen krijgen, wie gaat later dan onze kont afvegen/onze pensioenen betalen/ons in onze steunkousen hijsen/etc? Er is toch een enorme vergrijzing gaande, of ben ik nou gek?
Begrijp overigens dat dit geen doorslaggevende redenen zijn om aan kinderen te beginnen, maar echt egoïstisch om er meerdere op de wereld te zetten is het niet.
Ongeacht hoeveel kinderen er op de wereld gezet worden, denk ik dat er hoe dan ook steeds minder kontenveger zullen worden, omdat de zorg enorm slecht betaalt en enorm slecht werktijden heeft.
Het is beter dat 'we' weer jonger gaan sterven ipv tot ons 90e in leven worden gehouden met allerlei dure toeters en bellen.
Hoezo gaat het hier over overbevolking? Als wij amper kinderen krijgen, wie gaat later dan onze kont afvegen/onze pensioenen betalen/ons in onze steunkousen hijsen/etc? Er is toch een enorme vergrijzing gaande, of ben ik nou gek?
Begrijp overigens dat dit geen doorslaggevende redenen zijn om aan kinderen te beginnen, maar echt egoïstisch om er meerdere op de wereld te zetten is het niet.
Ongeacht hoeveel kinderen er op de wereld gezet worden, denk ik dat er hoe dan ook steeds minder kontenveger zullen worden, omdat de zorg enorm slecht betaalt en enorm slecht werktijden heeft.
Het is beter dat 'we' weer jonger gaan sterven ipv tot ons 90e in leven worden gehouden met allerlei dure toeters en bellen.
