Overig
alle pijlers
Aangesproken worden met jij als je al lang volwassen bent
zaterdag 10 december 2011 14:20
Om te beginnen, ik zeg tegen iedereen die ouder is dan 20 en waarmee ik een zakelijke overeenkomst heb of gewoon als ik iemand op straat aanspreek u. Als ik naar de supermarkt ga zeg ik u tegen het kassameisje, tenzij ze 15 is, maar verder altijd. Als ik aan iemand op straat bijvoorbeeld vraag hoe laat het is zeg ik u. Tegen oudere mensen sowieso, tegen ooms en tantes.
Ik merk alleen vaak dat niet iedereen dat doet. Zo heb ik vanmorgen de wekelijkse boodschappen gedaan en ben ik tot twee keer aangesproken met jij. Weliswaar door mensen die ouder zijn dan ik, maar ik ben halverwege de dertig. En ik moet zeggen dat ik dat onbeschoft vind. 'Jij'? Ik ben een klant hoor, je hebt gewoon u tegen me te zeggen, ook als ik jonger ben dan u.
Wat vinden jullie, stel ik me aan en ben ik ouderwets of zit er een kern van waarheid in mijn idee?
Ik merk alleen vaak dat niet iedereen dat doet. Zo heb ik vanmorgen de wekelijkse boodschappen gedaan en ben ik tot twee keer aangesproken met jij. Weliswaar door mensen die ouder zijn dan ik, maar ik ben halverwege de dertig. En ik moet zeggen dat ik dat onbeschoft vind. 'Jij'? Ik ben een klant hoor, je hebt gewoon u tegen me te zeggen, ook als ik jonger ben dan u.
Wat vinden jullie, stel ik me aan en ben ik ouderwets of zit er een kern van waarheid in mijn idee?
zaterdag 10 december 2011 15:15
zaterdag 10 december 2011 15:17
het maakt me echt niet uit of een kind u of je tegen me zegt.
denk ook echt dat u over 30 tot 50 jaar bijna niet meer gebruikt wordt, met een paar uitzonderingen en dat de kinderen die nu opgroeien je niet als informeel maar als neutraal gaan beschouwen ( net als er 1 van de 2 lidwoorden de en het zal sneuvelen in mijn ogen ).
denk ook echt dat u over 30 tot 50 jaar bijna niet meer gebruikt wordt, met een paar uitzonderingen en dat de kinderen die nu opgroeien je niet als informeel maar als neutraal gaan beschouwen ( net als er 1 van de 2 lidwoorden de en het zal sneuvelen in mijn ogen ).
zaterdag 10 december 2011 15:23
quote:Aubrey schreef op 10 december 2011 @ 14:59:
Ik vind Nederlanders over het algemeen niet beleefd. Aan de kassa's wordt de kassajuffrouw niet begroet, er wordt geen 'dank je wel' of 'fijne avond gezegd. Dát zijn zaken die ik normaal vind en op prijs stel.
Vaak is de kassajuffrouw zo druk aan het scannen dat ze zelf vergeet hallo te zeggen.
Ik wens ze meestal wel fijne avond/prettig weekend, zij mij meestal ook.
Ik vind Nederlanders over het algemeen niet beleefd. Aan de kassa's wordt de kassajuffrouw niet begroet, er wordt geen 'dank je wel' of 'fijne avond gezegd. Dát zijn zaken die ik normaal vind en op prijs stel.
Vaak is de kassajuffrouw zo druk aan het scannen dat ze zelf vergeet hallo te zeggen.
Ik wens ze meestal wel fijne avond/prettig weekend, zij mij meestal ook.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 10 december 2011 15:42
Ik heb het afgeleerd om 'u' te zeggen. het schept afstand en in mijn werk (telefonische verkoop/klantenservice) is dat helemaal niet goed. Dus gewoon Piet en jij tegen de oudjes zeggen. Moest ik wel aan wennen, maar nu wil ik niet anders meer. Ik heb er slechts eenmaal iets over gehoord; een meneer die tegen mij zij; ik zie dat u zich wel heel erg op uw gemak voelt door mij met 'je' aan te spreken. Waarop ik zei; nou en of, het voelt alsof ik ja al jaaaren ken Toen kon hij er wel om lachen
zaterdag 10 december 2011 15:44
Ik zeg je tegen mensen die ongeveer mijn leeftijd zijn of jonger. Tegen mensen die overduidelijk ouder zijn dan ik zeg ik u, in een verder gesprek merk je dan wel of je kunt overgaan op u.
Ook op mijn werk doe ik dat zo. Binnen onze familie is iedereen je, ook mijn oma van dik in de 80.
Voor mezelf hoef ik niet zo nodig met u te worden aangesproken, het schept meteen afstand en ik voel er me oud door. Wat ik dan weer wel vervelend vind is dat mensen ongevraagd je voornaam gaan gebruiken, bv: wij moeten de telefoon op het werk aannemen met "Goedemorgen/middag, bedrijf, met voornaam + achternaam". Ik heb er een bloedhekel aan als mensen dan meteen beginnen "Nou Soley, ik zal eens even uitleggen wat mijn probleem is". DAN denk ik "joh, ik heb niet met je geknikkerd!" De mensen die dit doen zijn overwegend een heel stuk jonger dan ik, of juist de 60 gepasseerd.
Ook op mijn werk doe ik dat zo. Binnen onze familie is iedereen je, ook mijn oma van dik in de 80.
Voor mezelf hoef ik niet zo nodig met u te worden aangesproken, het schept meteen afstand en ik voel er me oud door. Wat ik dan weer wel vervelend vind is dat mensen ongevraagd je voornaam gaan gebruiken, bv: wij moeten de telefoon op het werk aannemen met "Goedemorgen/middag, bedrijf, met voornaam + achternaam". Ik heb er een bloedhekel aan als mensen dan meteen beginnen "Nou Soley, ik zal eens even uitleggen wat mijn probleem is". DAN denk ik "joh, ik heb niet met je geknikkerd!" De mensen die dit doen zijn overwegend een heel stuk jonger dan ik, of juist de 60 gepasseerd.
zaterdag 10 december 2011 15:45
quote:mesjochenegoogem schreef op 10 december 2011 @ 15:42:
Ik heb het afgeleerd om 'u' te zeggen. het schept afstand en in mijn werk (telefonische verkoop/klantenservice) is dat helemaal niet goed. Dus gewoon Piet en jij tegen de oudjes zeggen. Moest ik wel aan wennen, maar nu wil ik niet anders meer. Ik heb er slechts eenmaal iets over gehoord; een meneer die tegen mij zij; ik zie dat u zich wel heel erg op uw gemak voelt door mij met 'je' aan te spreken. Waarop ik zei; nou en of, het voelt alsof ik ja al jaaaren ken Toen kon hij er wel om lachenNou, Mesjochenegoochem, ik vind dat wel bij far de meest mesjocheme reden om mensen niet met u aan te spreken. Ik zou gelijk helemaal klaar zijn met het bedrijf waarvoor je werkt.
Ik heb het afgeleerd om 'u' te zeggen. het schept afstand en in mijn werk (telefonische verkoop/klantenservice) is dat helemaal niet goed. Dus gewoon Piet en jij tegen de oudjes zeggen. Moest ik wel aan wennen, maar nu wil ik niet anders meer. Ik heb er slechts eenmaal iets over gehoord; een meneer die tegen mij zij; ik zie dat u zich wel heel erg op uw gemak voelt door mij met 'je' aan te spreken. Waarop ik zei; nou en of, het voelt alsof ik ja al jaaaren ken Toen kon hij er wel om lachenNou, Mesjochenegoochem, ik vind dat wel bij far de meest mesjocheme reden om mensen niet met u aan te spreken. Ik zou gelijk helemaal klaar zijn met het bedrijf waarvoor je werkt.
zaterdag 10 december 2011 15:50
quote:hipslala schreef op 10 december 2011 @ 14:35:
Ik heb graag dat mensen 'je' zeggen.
Zelf zeg ik 'u' tegen ouderen en mensen in bepaalde functies.
Een caissière van in de 20 spreek ik niet aan met 'u'.
Is ze 50 dan gebruik ik het weer wel.
Zo denk ik er ook over. Waar ik me gruwelijk aan kan storen, is als jongens/meisjes van een jaar of 16 achter de kassa, je of jij zeggen tegen ouderen. En dan niet eens tegen mij, maar tegen een bejaarde. Ik moet me dan beheersen om er niets van te zeggen!!
Van mijn ouders heb ik geleerd u te zeggen tegen ouderen. Als een ouder iemand zegt dat ik "jij" mag zeggen, heb ik daar echt moeite mee.
Ik heb graag dat mensen 'je' zeggen.
Zelf zeg ik 'u' tegen ouderen en mensen in bepaalde functies.
Een caissière van in de 20 spreek ik niet aan met 'u'.
Is ze 50 dan gebruik ik het weer wel.
Zo denk ik er ook over. Waar ik me gruwelijk aan kan storen, is als jongens/meisjes van een jaar of 16 achter de kassa, je of jij zeggen tegen ouderen. En dan niet eens tegen mij, maar tegen een bejaarde. Ik moet me dan beheersen om er niets van te zeggen!!
Van mijn ouders heb ik geleerd u te zeggen tegen ouderen. Als een ouder iemand zegt dat ik "jij" mag zeggen, heb ik daar echt moeite mee.
zaterdag 10 december 2011 15:53
quote:mesjochenegoogem schreef op 10 december 2011 @ 15:42:
Ik heb het afgeleerd om 'u' te zeggen. het schept afstand en in mijn werk (telefonische verkoop/klantenservice) is dat helemaal niet goed. Dus gewoon Piet en jij tegen de oudjes zeggen. Moest ik wel aan wennen, maar nu wil ik niet anders meer. Ik heb er slechts eenmaal iets over gehoord; een meneer die tegen mij zij; ik zie dat u zich wel heel erg op uw gemak voelt door mij met 'je' aan te spreken. Waarop ik zei; nou en of, het voelt alsof ik ja al jaaaren ken Toen kon hij er wel om lachenNou, als ik een of ander popiejopie figuur aan de telefoon krijg die mij met je aanspreekt, zou hij de telefoon daar kunnen steken waar de zon niet komt!!! Ik vind dat gewoon onbeschoft.
Ik heb het afgeleerd om 'u' te zeggen. het schept afstand en in mijn werk (telefonische verkoop/klantenservice) is dat helemaal niet goed. Dus gewoon Piet en jij tegen de oudjes zeggen. Moest ik wel aan wennen, maar nu wil ik niet anders meer. Ik heb er slechts eenmaal iets over gehoord; een meneer die tegen mij zij; ik zie dat u zich wel heel erg op uw gemak voelt door mij met 'je' aan te spreken. Waarop ik zei; nou en of, het voelt alsof ik ja al jaaaren ken Toen kon hij er wel om lachenNou, als ik een of ander popiejopie figuur aan de telefoon krijg die mij met je aanspreekt, zou hij de telefoon daar kunnen steken waar de zon niet komt!!! Ik vind dat gewoon onbeschoft.
zaterdag 10 december 2011 15:53
ik spreek ook iedereen met u (en meneer en mevrouw) aan tenzij familie, en mensen die hebben aangegeven dat ze liever 'je' horen.
Als ik bij de kassa sta en mijn dochter krijgt iets zeg ik tegen mijn dochter, wat zeg je dan tegen die mevrouw? Ook al is ze duidelijk nog erg jong, ik wil dat mijn dochter het netjes leert.
Mijn oudsten (15 en 17) zeggen nog steeds tegen iedereen u, gewoon aangeleerd, ik vind t erg netjes en van respect getuigen.
ik hoor overigens zelf liever je en dat geef ik ook aan. Maar als de vrienden van mijn kinderen binnenkomen met u, vind ik dat al een pluspunt!
Als ik bij de kassa sta en mijn dochter krijgt iets zeg ik tegen mijn dochter, wat zeg je dan tegen die mevrouw? Ook al is ze duidelijk nog erg jong, ik wil dat mijn dochter het netjes leert.
Mijn oudsten (15 en 17) zeggen nog steeds tegen iedereen u, gewoon aangeleerd, ik vind t erg netjes en van respect getuigen.
ik hoor overigens zelf liever je en dat geef ik ook aan. Maar als de vrienden van mijn kinderen binnenkomen met u, vind ik dat al een pluspunt!
zaterdag 10 december 2011 15:53
zaterdag 10 december 2011 15:56
quote:mimootje schreef op 10 december 2011 @ 15:53:
ik spreek ook iedereen met u (en meneer en mevrouw) aan tenzij familie, en mensen die hebben aangegeven dat ze liever 'je' horen.
Als ik bij de kassa sta en mijn dochter krijgt iets zeg ik tegen mijn dochter, wat zeg je dan tegen die mevrouw? Ook al is ze duidelijk nog erg jong, ik wil dat mijn dochter het netjes leert.
Mijn oudsten (15 en 17) zeggen nog steeds tegen iedereen u, gewoon aangeleerd, ik vind t erg netjes en van respect getuigen.
ik hoor overigens zelf liever je en dat geef ik ook aan. Maar als de vrienden van mijn kinderen binnenkomen met u, vind ik dat al een pluspunt!
ik spreek ook iedereen met u (en meneer en mevrouw) aan tenzij familie, en mensen die hebben aangegeven dat ze liever 'je' horen.
Als ik bij de kassa sta en mijn dochter krijgt iets zeg ik tegen mijn dochter, wat zeg je dan tegen die mevrouw? Ook al is ze duidelijk nog erg jong, ik wil dat mijn dochter het netjes leert.
Mijn oudsten (15 en 17) zeggen nog steeds tegen iedereen u, gewoon aangeleerd, ik vind t erg netjes en van respect getuigen.
ik hoor overigens zelf liever je en dat geef ik ook aan. Maar als de vrienden van mijn kinderen binnenkomen met u, vind ik dat al een pluspunt!
zaterdag 10 december 2011 16:04
quote:princessetamtam schreef op 10 december 2011 @ 15:50:
eens met katharina ( en ik hecht er niet eens aan met u aangesproken te worden ).
Inderdaad, ik hecht er helemaal niet aan, maar een bedrijf dat zijn medewerkers oplegt om ouderen met je en de voornaam aan te spreken.. Ik vind het echt bespottelijk.
Ik zeg zelf heel makkelijk jij tegen mensen, maar ik begin een gesprek met mensen die ouder dan ik zijn of die ik niet goed ken, met u. TIjdens het gesprek kan dat wel veranderen, maar dan gaat dat vanzelf. Soms blijft het vanzelf u, ook prima.
Telefonieaanbieder Ben is heel irritant met aanspreken van haar klanten. Beste mevrouw katherina, ik ben benieuwd naar jouw mening. Bou ja, wel een formele aanhef, en vervolgens jijen. Ik vind het een oplossing van lik m'n vestje. Doe dan consequent als de Ikea: iedereen is jij in algemene uitingen, maar zodra je in de winkel wordt aangesproken is het toch u.
eens met katharina ( en ik hecht er niet eens aan met u aangesproken te worden ).
Inderdaad, ik hecht er helemaal niet aan, maar een bedrijf dat zijn medewerkers oplegt om ouderen met je en de voornaam aan te spreken.. Ik vind het echt bespottelijk.
Ik zeg zelf heel makkelijk jij tegen mensen, maar ik begin een gesprek met mensen die ouder dan ik zijn of die ik niet goed ken, met u. TIjdens het gesprek kan dat wel veranderen, maar dan gaat dat vanzelf. Soms blijft het vanzelf u, ook prima.
Telefonieaanbieder Ben is heel irritant met aanspreken van haar klanten. Beste mevrouw katherina, ik ben benieuwd naar jouw mening. Bou ja, wel een formele aanhef, en vervolgens jijen. Ik vind het een oplossing van lik m'n vestje. Doe dan consequent als de Ikea: iedereen is jij in algemene uitingen, maar zodra je in de winkel wordt aangesproken is het toch u.
zaterdag 10 december 2011 16:04
Tegenwoordig worden kinderen ook in de maatschappij niet meer zo opgevoed.
Ik leer mijn dochter van 5 wel u zeggen, maar ze mogen jij zeggen tegen de juf. En ouders van vriendinnentjes willen ook jij genoemd worden.
En waar we vroeger nog zeiden: mevrouwdemoedervanpietje zeggen ze nu gewoon je voornaam...
Andere ouders van vriendjes willen ook bij hun voornaam worden genoemd.
Opa en oma ook, en ook getutoyeerd worden.... tja...
Ik leer mijn dochter van 5 wel u zeggen, maar ze mogen jij zeggen tegen de juf. En ouders van vriendinnentjes willen ook jij genoemd worden.
En waar we vroeger nog zeiden: mevrouwdemoedervanpietje zeggen ze nu gewoon je voornaam...
Andere ouders van vriendjes willen ook bij hun voornaam worden genoemd.
Opa en oma ook, en ook getutoyeerd worden.... tja...
zaterdag 10 december 2011 16:07
Is me ook wel eens opgevallen, ik ben 25 en iemand die een paar jaar jonger was (20) noemde me U en 'mevrouw'. Ik schrok me dood. Voor mij hoeft niemand dat tegen mij te zeggen.
Onbekende volwassenen en ouderen spreek ik standaard aan met U, tenzij er wordt aangegeven dat men dat niet wil. Gaat vanzelf, zo ben ik opgevoed. Tegen mijn ouders zeg ik je/jij, mijn oma spreek ik aan met U, mijn ooms en tantes ook. Ik heb een aantal jaar in een bejaardentehuis gewerkt en daar was het ook altijd mevrouw/meneer "achternaam" en uiteraard U.
Onbekende volwassenen en ouderen spreek ik standaard aan met U, tenzij er wordt aangegeven dat men dat niet wil. Gaat vanzelf, zo ben ik opgevoed. Tegen mijn ouders zeg ik je/jij, mijn oma spreek ik aan met U, mijn ooms en tantes ook. Ik heb een aantal jaar in een bejaardentehuis gewerkt en daar was het ook altijd mevrouw/meneer "achternaam" en uiteraard U.
zaterdag 10 december 2011 16:08
quote:Katherina schreef op 10 december 2011 @ 15:45:
[...]
Nou, Mesjochenegoochem, ik vind dat wel bij far de meest mesjocheme reden om mensen niet met u aan te spreken. Ik zou gelijk helemaal klaar zijn met het bedrijf waarvoor je werkt.Bij ons bedrijf (internationaal, in het buitenland) ben ik begonnen met 'u', en heb dat langzaam aangeleerd, want het werkte gewoon niet goed. In het Engels is er ook alleen maar 'you'. En het is niet vanwege de beleefdheid maar vanwege de afstand die het schept.
[...]
Nou, Mesjochenegoochem, ik vind dat wel bij far de meest mesjocheme reden om mensen niet met u aan te spreken. Ik zou gelijk helemaal klaar zijn met het bedrijf waarvoor je werkt.Bij ons bedrijf (internationaal, in het buitenland) ben ik begonnen met 'u', en heb dat langzaam aangeleerd, want het werkte gewoon niet goed. In het Engels is er ook alleen maar 'you'. En het is niet vanwege de beleefdheid maar vanwege de afstand die het schept.