Hoe zie jij jezelf over 10 jaar?

16-06-2011 12:31 66 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dit topic open ik nav een gesprek met vrienden. Er kwam ter sprake hoe we ons zelf over 10 jaar zien. Ik en m'n vrienden zijn allemaal rond de 24/25 jaar. Iedereen had hele mooie en ambitieuze doelen voor ogen. Tegen die tijd allemaal wel getrouwd en een kindje. Ook wist iedereen wel te vertellen dat ze tegen die tijd een mooie carrière zouden hebben, of ze nog steeds hier wonen of misschien zelfs wel in het buitenland. Allemaal een hoge functie binnen een groot bedrijf met een riant salaris.



En ik? Ik zat er echt maar een beetje bij. Ik heb namelijk nog geen flauw idee! En de laatste dagen is dit wel een beetje aan me gaan knagen. Ik ben nu 24, werk nu een aantal jaar bij een bedrijf waar ik het erg naar m'n zin heb, alleen werk ik hier op basis van een seizoenscontract. Dit betekent dat ik elke winter voor een aantal maanden een ander baantje moet vinden. Sinds een jaar doe ik nu een WO studie, deeltijd. Dat betekent dat ik pas over een paar jaar klaar ben met studeren. Door mijn studie kan ik ook minder werken, dus minder inkomen en is het lastig om af en toe rond te komen. Ik heb ook geen relatie.



Kortom, ik krijg het gevoel dat ik het helemaal niet zo goed voor elkaar heb als mijn vrienden. Is het vreemd dat ik nog helemaal geen doelen heb om na te streven? Het enige dat ik wil is alles uit het leven halen wat erin zit! Mooie reizen maken, een fijne baan, lieve vrienden en familie om me heen. Gewoon genieten van alles. Als ik dit vergelijk met mijn vrienden voel ik me echt zo'n flierefluiter die maar wat aanklooit. Herkent iemand dit? Overigens ben ik erg gelukkig hoor met mijn leventje!



En nu ben ik ook wel benieuwd naar jullie. Hoe zie jij jezelf over 10 jaar?
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het wel, maar vraag mij af of het niet het hyves syndroom is... Wat anderen doen lijkt altijd beter.
Alle reacties Link kopieren
@Dove: ben net zo oud als jij, en zou waarschijnlijk in de categorie van mensen vallen die wel een plan lijken te hebben. En op zich heb ik ook een plan (studie bijna klaar, aangenomen voor een baan in het buitenland, ik heb een vaste relatie, etc). Maar wat mijn vrienden die zich net zo voelen als jij soms vergeten, is dat mijn plan voor mij waarschijnlijk net zo veel onzekerheid en twijfel oproept als het niet hebben van een plan voor jou. Ik weet het soms ook allemaal niet (maak ik de juiste keuzes? is dit wat ik wil?), terwijl de buitenwereld zou zeggen dat ik heel zeker overkom over mijn plan. Misschien heeft het gewoon te maken met onze quarter-life crisis en hebben we het stiekem allemaal
Alle reacties Link kopieren
Over 10 jaar? Alles juist NIET wat jouw ambitieuze vrienden willen (okay, behalve in het buitenland wonen, maar dat doe ik al).



Getrouwd, kindje, hoge functie binnen een groot bedrijf met riant salaris? Wat een vreselijk degelijke, onoriginele en oninteressante ambities zeg.



Mijn ambitie zou dus zijn om andere vrienden te zoeken :P



En oh, ik ben 39 en hoop over 10 jaar nog steeds zo te leven als nu. Vrij als een vogel.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen idee.



Mijn huidige situatie zou ik tien jaar geleden ook niet voorspeld hebben.

Heb trouwens nooit een duidelijk toekomstbeeld gehad. Toen ik 18 was had ik niet een beeld van hoe ik het wilde hebben met 28. Had geen flauw idee.



Maar toch, over tien jaar: een man, twee kinderen, wat meer van de wereld gezien, hopelijk leuk werk.

Het klinkt wel truttig.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
Alle reacties Link kopieren
[quote]Missphoebe schreef op 16 juni 2011 @ 13:17:

[...]



en dan weet je misschien dat ik word/ik vind enz NOOIT met dt is



misschien is het handig als je daar is overna denkt, of het wel terrecht is dat je aan jezelf twijfelt.

quote]Misschien is het handig om eerst eens na te denken over je eigen getypte tekst, voordat je een ander verbetert?
Alle reacties Link kopieren
Over 10 jaar?

Geen idee, ik vind op dit moment van dag tot dag leven al moeilijk dus ambities of plannen daar schiet ik spontaan van in de stress.. Ik denk voornamelijk over 10 jaar wie ik wil zijn en niet wat ik heb gedaan.
Geen flauw idee eerlijk gezegd.



Ik maak geen plannen voor over 10 jaar, dat heeft namelijk toch geen zin.
Pfft over 10 jaar...!

Ik weet het niet, je kunt plannen zo veel als je wilt maar wat het leven voor jou in petto heeft weet je niet...ik ben al blij als ik de dag van morgen zonder pijn door mag brengen.

Geen idee hoe mijn leven er over 10 jaar uit zal zien?

Ik hoop dat ik het dan nog net zo heb als nu, dus gewoon kan werken en leuke dingen kan doen en me goed mag voelen. Het loopt toch altijd anders dan dat je denkt.

10 jaar geleden had ik ook gedacht dat ik nu (op mijn 40ste) een leuke man zou hebben getrouwd en wel en een paar kids....helaas is het ietsje anders verlopen in mijn leven en daarom: pluk de dag, wat je vandaag kunt doen, doe het, je weet niet wat de dag van morgen brengt.....
Ik zie mezelf als 32 jarige, getrouwd met mijn vriend, moeder van twee of drie kindjes, leuke (parttime) baan als personeelsadviseur, knus huisje etc.



Ik zie mezelf vooral als moeder over 10 jaar. Een van mijn grootste wensen, maar daarbij niet uit het oog verliezen dat ik ook blijf werken.

Het kan nog helemaal veranderen, maar op dit moment zie ik dit als mijn favoriete toekomstbeeld.
Alle reacties Link kopieren
Over 10 jaar? Dan wil ik graag moeder zijn. Maar ook graag een carriere hebben en vooral niet in het huisje, boompje, beestje rijtje zitten met bakfiets en parttime baantje "om mezelf bezig te houden", op vakantie naar centerparks en een man met wie ik bij elkaar ben gebleven voor de kinderen. Kind dus, want ik wil er maar 1.



Volgens mij word ik een slechte moeder
Alle reacties Link kopieren
Daarbij weet ik 99% zeker dat je kunt plannen wat je wilt; het loopt toch niet zoals je gedacht had.
Alle reacties Link kopieren
Tjeez dan ben ik 56,Dan hoef ik nog maar 11 kerstpakketten voor ik met pensioen kan. Wat een heerlijk vooruitzicht.!
Alle reacties Link kopieren
Over 10 jaar ben ik 37. Dan hoop ik dat mijn gezin (bestaande uit man en 2 kinderen) nog steeds gelukkig en gezond is en dat we nog leuk kunnen leven en genieten van vakanties en onze prachtige jaren 30 woning waar we sinds kort in wonen.



Onze functies en ons inkomen vind ik bijzaak.
Hoe het ook kan gaan:



12 jaar geleden was ik een (piep) jonge moeder van 23. Ik wilde (met alleen een HAVO diploma) aan de slag als receptioniste. Uitzendklusjes, om te beginnen. Ik werd veel gevraagd en deed het goed. Op een dag werd ik op een klus ontvangen door een vrouw die daar office manager was, een hele functie, in mijn ogen. Zij was jaren eerder ook jong moeder geworden. Het was een klus voor 1 dag (bedrijfsuitje) en ik heb haar nooit meer gezien.



Totdat ik haar 3 jaar geleden weer tegenkwam, we herkenden elkaar direct. Toen we het over ons werk kregen, vertelde ik dat ik inmiddels office manager was. Pas tijdens dat gesprek realiseerde ik me dat ik tijdens die ene dag werken en de ontmoeting met haar, had bedacht dat Office Manager Worden kennelijk te doen was voor (piep) jonge moeders...



Soms ben je je niet eens bewust van je ambities maar maak je ze toch waar...



Ik durfde na dit verhelderende inzicht bijna niet aan mezelf toe te geven dat ik tijdens mijn baan als office manager nogal onder de indruk was van de Adjunct Directeur... een erg leuke vrouw met twee kinderen en een behoorlijk leuke functie....



we zien wel of dat over 10 jaar onbewust mijn ambitie bleek te zijn...
anoniem_63de94eeece6a wijzigde dit bericht op 19-06-2011 17:47
Reden: typefout
% gewijzigd
Aanvulling... Omdat ik al erg jong moeder was en ook in de liefde al vroeg gesetteld was, heb ik me over deze zaken nooit zo het hoofd gebroken. Die dingen waren al anders gelopen voordat ik er ook maar een seconde over nagedacht had Heb dat nog weleens wat bijgesteld maar ach, dat was niet anders dan het (niet bestaande) plan
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop dat ik over 10 jaar (gut,dan ben ik 51 ) mijn leventje in rustiger vaarwater is gekomen..

Dat mijn kinderen zich een heel eind zelfstandig of met wat hulp kunnen redden.

En voor mezelf misschien een leuke vriend.

Mijn toekomstbeeld is de afgelopen anderhalf jaar nogal wat veranderd.Leef van dag tot dag. Dus ben eigenlijk niet bewust bezig met wat ik over tien jaar zou wiilen of waar ik mezelf zie.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven