Relaties
alle pijlers
blijven of weggaan uit de relatie?
zondag 26 juni 2016 23:08
(voor de voorgaande informatie even vorig topic bekijken)
Nu maand of anderhalf verder na tweede kans gegeven te hebben aan mijn vriend bouwen de irritaties zich op. Hij verstikt mij nog steeds terwijl hij dat niet meer zou doen. Ik heb geen tijd meer voor mezelf, hij wil de hele tijd bij mij zijn. Ook verplichte etentjes bij schoonfamilie terwijl ik daar soms geen zin in heb.
Hele tijd commentaar op alles heeft hij. De slaapkamer is te warm, het bed is te klein, nieuw bed te hard, bedbodem niet goed, kussens te zacht, en dat gaat zo maar door en ook op andere onderwerpen zelfs over het autorijden.
Ik kan niet uitslapen omdat hij altijd vroeg eruit gaat en wakker is. En ik dus ook maar op moet staan. In de avond kan ik niet eens een lange film kijken want dan wil hij slapen en moet de tv uit. Maar als we samen vroeg een film kijken valt hij in slaap. Maar met uitgaan dan kan hij wel wakker blijven.
Ik wil over een aantal jaar op mezelf gaan wonen maar hij wilt gelijk samenwonen. In een huis van zijn keuze, zijn smaak en in dezelfde woonplaats. Terwijl ik juist graag naar een woonplaats verder wil verhuizen. Hierin verschillen wij dus erg van mening. Ook zou ik het fijner vinden om zelf iets te hebben zonder dat ik afhankelijk van de ander ben. Omdat de ander meer controle heeft, macht om de ander het huis uit te zetten. Ik heb dit al eens meegemaakt toen ik voor een sterfgeval naar huis moest en een ex van mij dag erna op bezoek kwam met al mijn spullen en de relatie beëindigde uit het niets.
Hij is lief en weet dat hij het misschien wel goed bedoeld maar ik irriteer mij er zo aan dat ik ga twijfelen aan de relatie en of ik niet beter kan stoppen ermee.
Ik mag niet mijn deel van het uitgaan betalen want dat wilt hij doen omdat ik werkloos ben en maar een klein bedrag krijg per maand. Ik voel mij daar nog steeds niet prettig bij. Daarom rijd ik altijd als een soort compensatie. Maar nog voel ik mij slecht erbij. Heb het gevoel dat ik hierdoor gebonden ben aan hem.
Als ik de relatie beëindig dan zal ik wel hele hoop ellende over me heen krijgen. Van hem, mijn ouders, zijn familie, gezamenlijke vriendengroep.
Maar zo kan het toch ook niet verder ?
Ik zit zo in de knoop ermee dat ik een hele dag erover nadenk. Ik voel mij soms vervreemd van mezelf omdat ik mij steeds meer probeer aan te passen aan hem terwijl ik daar eigenlijk geen puf voor heb. Ik kan niet voldoen aan zijn verwachtingen. Ook wil ik zelf weer onafhankelijk kunnen zijn. Dat is voor mij ook een belangrijk doel om gelukkig te kunnen zijn.
Wat zouden jullie doen? Verder gaan of stoppen ermee?
Nu maand of anderhalf verder na tweede kans gegeven te hebben aan mijn vriend bouwen de irritaties zich op. Hij verstikt mij nog steeds terwijl hij dat niet meer zou doen. Ik heb geen tijd meer voor mezelf, hij wil de hele tijd bij mij zijn. Ook verplichte etentjes bij schoonfamilie terwijl ik daar soms geen zin in heb.
Hele tijd commentaar op alles heeft hij. De slaapkamer is te warm, het bed is te klein, nieuw bed te hard, bedbodem niet goed, kussens te zacht, en dat gaat zo maar door en ook op andere onderwerpen zelfs over het autorijden.
Ik kan niet uitslapen omdat hij altijd vroeg eruit gaat en wakker is. En ik dus ook maar op moet staan. In de avond kan ik niet eens een lange film kijken want dan wil hij slapen en moet de tv uit. Maar als we samen vroeg een film kijken valt hij in slaap. Maar met uitgaan dan kan hij wel wakker blijven.
Ik wil over een aantal jaar op mezelf gaan wonen maar hij wilt gelijk samenwonen. In een huis van zijn keuze, zijn smaak en in dezelfde woonplaats. Terwijl ik juist graag naar een woonplaats verder wil verhuizen. Hierin verschillen wij dus erg van mening. Ook zou ik het fijner vinden om zelf iets te hebben zonder dat ik afhankelijk van de ander ben. Omdat de ander meer controle heeft, macht om de ander het huis uit te zetten. Ik heb dit al eens meegemaakt toen ik voor een sterfgeval naar huis moest en een ex van mij dag erna op bezoek kwam met al mijn spullen en de relatie beëindigde uit het niets.
Hij is lief en weet dat hij het misschien wel goed bedoeld maar ik irriteer mij er zo aan dat ik ga twijfelen aan de relatie en of ik niet beter kan stoppen ermee.
Ik mag niet mijn deel van het uitgaan betalen want dat wilt hij doen omdat ik werkloos ben en maar een klein bedrag krijg per maand. Ik voel mij daar nog steeds niet prettig bij. Daarom rijd ik altijd als een soort compensatie. Maar nog voel ik mij slecht erbij. Heb het gevoel dat ik hierdoor gebonden ben aan hem.
Als ik de relatie beëindig dan zal ik wel hele hoop ellende over me heen krijgen. Van hem, mijn ouders, zijn familie, gezamenlijke vriendengroep.
Maar zo kan het toch ook niet verder ?
Ik zit zo in de knoop ermee dat ik een hele dag erover nadenk. Ik voel mij soms vervreemd van mezelf omdat ik mij steeds meer probeer aan te passen aan hem terwijl ik daar eigenlijk geen puf voor heb. Ik kan niet voldoen aan zijn verwachtingen. Ook wil ik zelf weer onafhankelijk kunnen zijn. Dat is voor mij ook een belangrijk doel om gelukkig te kunnen zijn.
Wat zouden jullie doen? Verder gaan of stoppen ermee?
maandag 27 juni 2016 09:51
Als ik de relatie beëindig dan zal ik wel hele hoop ellende over me heen krijgen. Van hem, mijn ouders, zijn familie, gezamenlijke vriendengroep
In een normale gezonde situatie zou jij van jouw familie geen ellende over jou heen moeten krijgen. En doet hij en zijn familie er niet meer toe nadat je de relatie hebt verbroken. En die vriendenkring, die past zich wel weer aan.
Of komen jullie uit een of ander raar religieus gezin waar God en de regeltjes die mensen er bij verzonnen hebben, in welke vorm dan ook, altijd voorop komt zodat een Huwelijk en God belangrijker is en kinderen een lastige bijkomstigheid zijn die maar snel volgens de regels geïndoctrineerd en geassimileerd moeten worden.
Je gaf het een kans, je merkt nu dat dit voor jou niet werkt. Maak er een einde aan voordat je door een kind alsnog je hele leven aan hem vast zit.
In een normale gezonde situatie zou jij van jouw familie geen ellende over jou heen moeten krijgen. En doet hij en zijn familie er niet meer toe nadat je de relatie hebt verbroken. En die vriendenkring, die past zich wel weer aan.
Of komen jullie uit een of ander raar religieus gezin waar God en de regeltjes die mensen er bij verzonnen hebben, in welke vorm dan ook, altijd voorop komt zodat een Huwelijk en God belangrijker is en kinderen een lastige bijkomstigheid zijn die maar snel volgens de regels geïndoctrineerd en geassimileerd moeten worden.
Je gaf het een kans, je merkt nu dat dit voor jou niet werkt. Maak er een einde aan voordat je door een kind alsnog je hele leven aan hem vast zit.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
maandag 27 juni 2016 09:53
Dat je het niet wilt verbreken vanwege de omgeving is natuurlijk een beetje een hele verkeerde reden. Gedoe hoort er nu eenmaal bij.
Maar het is jouw keuze.
Dus dan zeg je dat het over is. En dan ga je je eigen gang. En als anderen er een probleem mee hebben is dat hun probleem. Niet de jouwe.
Om zo min mogelijk ellende te voorkomen moet je helder en duidelijk zijn.
Maar het is jouw keuze.
Dus dan zeg je dat het over is. En dan ga je je eigen gang. En als anderen er een probleem mee hebben is dat hun probleem. Niet de jouwe.
Om zo min mogelijk ellende te voorkomen moet je helder en duidelijk zijn.
maandag 27 juni 2016 09:56
maandag 27 juni 2016 10:21
En laat dat arme jong alsjeblieft in zijn waarde. Het is jouw partner maar je ziet er geen probleem in hem ondertussen af te fakkelen in een forum. Je eist respect van hem, maar waar is dat van jou naar hem toe?
Ook al zou het allemaal nog zo vreselijk en dramatisch zijn wat hij jou "aandoet", dan nog is het jouw verantwoording dat te accepteren of niet, er mee te dealen of niet, en om de keuze te maken de relatie te beïndigen of niet.
Wat ik nu echter zie is een serieus tot het uiterste opgerekte slachtofferrol. Ik lees nergens, maar dan ook nergens waar JIJ enige regie in de hele situatie hebt, waar jij een poging onderneemt om iets te veranderen. Zelfs het niet kunnen stoppen met deze relatie wordt nog zo gedraaid dat het de schuld is van "hunnie" (lees: familie/ vrienden).
Mijn welgemeende advies: stop vandaag nog met dit drama in (ondertussen) twee delen. Geef hem zijn leven terug en get a life yourself
Ook al zou het allemaal nog zo vreselijk en dramatisch zijn wat hij jou "aandoet", dan nog is het jouw verantwoording dat te accepteren of niet, er mee te dealen of niet, en om de keuze te maken de relatie te beïndigen of niet.
Wat ik nu echter zie is een serieus tot het uiterste opgerekte slachtofferrol. Ik lees nergens, maar dan ook nergens waar JIJ enige regie in de hele situatie hebt, waar jij een poging onderneemt om iets te veranderen. Zelfs het niet kunnen stoppen met deze relatie wordt nog zo gedraaid dat het de schuld is van "hunnie" (lees: familie/ vrienden).
Mijn welgemeende advies: stop vandaag nog met dit drama in (ondertussen) twee delen. Geef hem zijn leven terug en get a life yourself
maandag 27 juni 2016 11:07
quote:Dymphnatam schreef op 27 juni 2016 @ 10:21:
En laat dat arme jong alsjeblieft in zijn waarde. Het is jouw partner maar je ziet er geen probleem in hem ondertussen af te fakkelen in een forum. Je eist respect van hem, maar waar is dat van jou naar hem toe?
Ook al zou het allemaal nog zo vreselijk en dramatisch zijn wat hij jou "aandoet", dan nog is het jouw verantwoording dat te accepteren of niet, er mee te dealen of niet, en om de keuze te maken de relatie te beïndigen of niet.
Wat ik nu echter zie is een serieus tot het uiterste opgerekte slachtofferrol. Ik lees nergens, maar dan ook nergens waar JIJ enige regie in de hele situatie hebt, waar jij een poging onderneemt om iets te veranderen. Zelfs het niet kunnen stoppen met deze relatie wordt nog zo gedraaid dat het de schuld is van "hunnie" (lees: familie/ vrienden).
Mijn welgemeende advies: stop vandaag nog met dit drama in (ondertussen) twee delen. Geef hem zijn leven terug en get a life yourselfDat arme jong? Een onzekere, egoïstische zeikerd is het.
En laat dat arme jong alsjeblieft in zijn waarde. Het is jouw partner maar je ziet er geen probleem in hem ondertussen af te fakkelen in een forum. Je eist respect van hem, maar waar is dat van jou naar hem toe?
Ook al zou het allemaal nog zo vreselijk en dramatisch zijn wat hij jou "aandoet", dan nog is het jouw verantwoording dat te accepteren of niet, er mee te dealen of niet, en om de keuze te maken de relatie te beïndigen of niet.
Wat ik nu echter zie is een serieus tot het uiterste opgerekte slachtofferrol. Ik lees nergens, maar dan ook nergens waar JIJ enige regie in de hele situatie hebt, waar jij een poging onderneemt om iets te veranderen. Zelfs het niet kunnen stoppen met deze relatie wordt nog zo gedraaid dat het de schuld is van "hunnie" (lees: familie/ vrienden).
Mijn welgemeende advies: stop vandaag nog met dit drama in (ondertussen) twee delen. Geef hem zijn leven terug en get a life yourselfDat arme jong? Een onzekere, egoïstische zeikerd is het.
maandag 27 juni 2016 11:18
quote:Hunniebunnie schreef op 27 juni 2016 @ 11:07:
[...]
Dat arme jong? Een onzekere, egoïstische zeikerd is het.
Je kent hem niet persoonlijk, je hebt hem niet gesproken. Dit is hoe TO hem hier neerzet. Maar er zijn altijd twee kanten aan een verhaal. Als je anderhalf jaar blijft hangen in een relatie die je niet bevalt, is er toch iets wat je kennelijk nodig hebt van de ander.
Dus blijf ik bij mijn standpunt: neem je verantwoording, ook al krijg je het halve dorp achter je aan. Als je vindt dat een relatie niets meer bijdraagt aan je leven, stop er dan mee. Makkelijker dan dat gaat het niet worden.
[...]
Dat arme jong? Een onzekere, egoïstische zeikerd is het.
Je kent hem niet persoonlijk, je hebt hem niet gesproken. Dit is hoe TO hem hier neerzet. Maar er zijn altijd twee kanten aan een verhaal. Als je anderhalf jaar blijft hangen in een relatie die je niet bevalt, is er toch iets wat je kennelijk nodig hebt van de ander.
Dus blijf ik bij mijn standpunt: neem je verantwoording, ook al krijg je het halve dorp achter je aan. Als je vindt dat een relatie niets meer bijdraagt aan je leven, stop er dan mee. Makkelijker dan dat gaat het niet worden.
maandag 27 juni 2016 11:50
Oo, maar ik kom tot dezelfde conclusie als jij hoor. Natuurlijk hoor je één kant, we moeten het doen met TO's verhaal. En uit dat verhaal komt een onzekere en egoïstische zeikerd naar voren. En zij komt naar voren als iemand die inderdaad hoognodig verantwoordelijkheid moet nemen en een einde maakt aan deze ongezonde toestand.
maandag 27 juni 2016 13:38
Ik heb je vorige topic eens vluchtig doorgelezen en ik snap wel waarom je een nieuwe hebt geopend. Hier zeg je niets over jouw vreemdgaan. Je zegt iets over hem een tweede kans te hebben gegeven. Maar als jij bent vreemdgegaan dan is dat andersom toch ook? Dat benoem je nergens.
Zoek een baan, wordt zelfstandig. En ik denk dat deze relatie niet veel kans van slagen heeft.
Zoek een baan, wordt zelfstandig. En ik denk dat deze relatie niet veel kans van slagen heeft.
maandag 27 juni 2016 13:57
quote:-KING- schreef op 26 juni 2016 @ 23:37:
stel dat je 85 wordt, wat zijn nou 85 jaren in ons universum? niets! dus niet langer meer twijfelen, je blijft gewoon bij deze gast. anders krijg je die vriendenkring en familie ook nog met hun gezeur, dat heb je er toch niet voor over?Daarnaast: ze zeggen toch altijd relatie is werken? In dit geval bikkelen. Totdat je erbij neervalt.
stel dat je 85 wordt, wat zijn nou 85 jaren in ons universum? niets! dus niet langer meer twijfelen, je blijft gewoon bij deze gast. anders krijg je die vriendenkring en familie ook nog met hun gezeur, dat heb je er toch niet voor over?Daarnaast: ze zeggen toch altijd relatie is werken? In dit geval bikkelen. Totdat je erbij neervalt.
maandag 27 juni 2016 16:48
quote:Fyro668 schreef op 27 juni 2016 @ 09:44:
Maar die knoop doorhakken is o zo moeilijk. Vooral omdat het zoveel gevolgen heeft. Gedoe met hem, familie, vriendengroep enzo.
En hoe pak ik het aan als ik de relatie beëindig zonder al te veel ellende?
Gewoon zeggen dat je vindt dat jullie niet zo goed bij elkaar passen en dat je niet verder kan. En de familie en vrienden wennen er wel aan, hoor. Twee keer meegemaakt: ze snapten er niks van. Dat dien ze namelijk nooit.... want ze zijn er niet bij als de dingen stroef verlopen en dat je eigenlijk samen vast draait. Maar na een maand is iedereen het allang weer vergeten en snappen ze dat het uit is.
En hij hoeft er niet mee eens te zijn. Hij mag best balen of verdrietig zijn. Dat geeft helemaal niet. Maar je moet natuurlijk nooit bij iemand blijven omdat je het zielig vindt voor hem.
Maar die knoop doorhakken is o zo moeilijk. Vooral omdat het zoveel gevolgen heeft. Gedoe met hem, familie, vriendengroep enzo.
En hoe pak ik het aan als ik de relatie beëindig zonder al te veel ellende?
Gewoon zeggen dat je vindt dat jullie niet zo goed bij elkaar passen en dat je niet verder kan. En de familie en vrienden wennen er wel aan, hoor. Twee keer meegemaakt: ze snapten er niks van. Dat dien ze namelijk nooit.... want ze zijn er niet bij als de dingen stroef verlopen en dat je eigenlijk samen vast draait. Maar na een maand is iedereen het allang weer vergeten en snappen ze dat het uit is.
En hij hoeft er niet mee eens te zijn. Hij mag best balen of verdrietig zijn. Dat geeft helemaal niet. Maar je moet natuurlijk nooit bij iemand blijven omdat je het zielig vindt voor hem.
Only dead fish go with the flow
maandag 4 juli 2016 19:43
Ik had een betalingsovereenkomst gemaakt en vroeg of hij dat wilde ondertekenen. Daarin staat een bedrag wat ik in maandelijkse termijnen wil aflossen aan hem. Wat hij betaald heeft voor mij met het uitgaan en wat hij nog te goed heeft in verband met de vakantie. Hij weigerde dit en vind dit niet nodig, omdat het zijn keus is geweest om te betalen. Maar ik wil achteraf het gedoe en geroddel niet.
Ik dacht dat het makkelijker zou worden als hij die overeenkomst had getekend. Maar nu weet ik het echt niet meer. Wat als ik het uitmaak en hij eist per direct alles? Dan zit ik financieel aan de grond. Hij weet dat ik geen financiële ruimte heb met een uitkering.
Wachten tot ik een baan heb, is ook geen oplossing. Ik weet het niet meer wat ik moet doen en hoe ik het moet doen.
Ik dacht dat het makkelijker zou worden als hij die overeenkomst had getekend. Maar nu weet ik het echt niet meer. Wat als ik het uitmaak en hij eist per direct alles? Dan zit ik financieel aan de grond. Hij weet dat ik geen financiële ruimte heb met een uitkering.
Wachten tot ik een baan heb, is ook geen oplossing. Ik weet het niet meer wat ik moet doen en hoe ik het moet doen.
maandag 4 juli 2016 20:25
maandag 4 juli 2016 21:38
Hij weet niet van mijn twijfels, wel al paar keer met discussies laten vallen dat als hij zo blijft doen hij mij kwijt raakt.
Ik maak me het meeste ongerust over het financiële gedeelte. Vooral omdat hij altijd zo triomfantelijk verteld over zijn ex vriendin dat hij haar heeft laten tekenen onder druk, dreigen met juridische stappen met bewijzen van berichten enzo. Zakelijk is hij ook keihard.
Hij zegt wel dat hij mij zoiets nooit zou aandoen mochten we uit elkaar gaan, maar als je emotioneel bent kun je bot en hard reageren. En ik kan niet alles in 1 keer voldoen wat voor mij een financieel probleem zou geven. Gezien hij weet dat ik financieel geen tegenvaller kan gebruiken omdat ik daar geen buffer voor heb.
Ik maak me het meeste ongerust over het financiële gedeelte. Vooral omdat hij altijd zo triomfantelijk verteld over zijn ex vriendin dat hij haar heeft laten tekenen onder druk, dreigen met juridische stappen met bewijzen van berichten enzo. Zakelijk is hij ook keihard.
Hij zegt wel dat hij mij zoiets nooit zou aandoen mochten we uit elkaar gaan, maar als je emotioneel bent kun je bot en hard reageren. En ik kan niet alles in 1 keer voldoen wat voor mij een financieel probleem zou geven. Gezien hij weet dat ik financieel geen tegenvaller kan gebruiken omdat ik daar geen buffer voor heb.
maandag 4 juli 2016 21:44
Maar hij heeft jou getrakteerd. Wat valt er terug te eisen?
Jullie hebben beiden niets ondertekend (toch?), dus hij heeft niets.
Als hij al geld zou gaan eisen, dan kun je nu zeggen dat je hem de kans hebt gegeven om het van je terug te krijgen. Maar dat hij die kans zelf de das om heeft gedaan door te zeggen dat hij je heeft getrakteerd.
Als ik je zo lees blijf je alleen nog maar bij hem vanwege je angst voor het financiële verhaal (en de eventuele roddels die hij hierover zal geen verspreiden). Kom op joh, je bent meer waard dan dat.
Als hij al gaat roddelen en als er dan al iemand is die hem gelooft, dan is dat toch niet jouw probleem?
Jullie hebben beiden niets ondertekend (toch?), dus hij heeft niets.
Als hij al geld zou gaan eisen, dan kun je nu zeggen dat je hem de kans hebt gegeven om het van je terug te krijgen. Maar dat hij die kans zelf de das om heeft gedaan door te zeggen dat hij je heeft getrakteerd.
Als ik je zo lees blijf je alleen nog maar bij hem vanwege je angst voor het financiële verhaal (en de eventuele roddels die hij hierover zal geen verspreiden). Kom op joh, je bent meer waard dan dat.
Als hij al gaat roddelen en als er dan al iemand is die hem gelooft, dan is dat toch niet jouw probleem?
maandag 4 juli 2016 21:52
quote:Fyro668 schreef op 04 juli 2016 @ 21:38:
Hij weet niet van mijn twijfels, wel al paar keer met discussies laten vallen dat als hij zo blijft doen hij mij kwijt raakt.
Ik maak me het meeste ongerust over het financiële gedeelte. Vooral omdat hij altijd zo triomfantelijk verteld over zijn ex vriendin dat hij haar heeft laten tekenen onder druk, dreigen met juridische stappen met bewijzen van berichten enzo. Zakelijk is hij ook keihard.
Hij zegt wel dat hij mij zoiets nooit zou aandoen mochten we uit elkaar gaan, maar als je emotioneel bent kun je bot en hard reageren. En ik kan niet alles in 1 keer voldoen wat voor mij een financieel probleem zou geven. Gezien hij weet dat ik financieel geen tegenvaller kan gebruiken omdat ik daar geen buffer voor heb.ik weet werkelijk niet waar je bang voor bent, die vriend van je is een echte etterbak die alleen maar loopt te treiteren, leuk om mee samen te zijn, en bovendien, als je al gevoelens had voor een ander, dan kun je echt beter gewoon weg gaan, echt, doe jezelf dat plezier
Hij weet niet van mijn twijfels, wel al paar keer met discussies laten vallen dat als hij zo blijft doen hij mij kwijt raakt.
Ik maak me het meeste ongerust over het financiële gedeelte. Vooral omdat hij altijd zo triomfantelijk verteld over zijn ex vriendin dat hij haar heeft laten tekenen onder druk, dreigen met juridische stappen met bewijzen van berichten enzo. Zakelijk is hij ook keihard.
Hij zegt wel dat hij mij zoiets nooit zou aandoen mochten we uit elkaar gaan, maar als je emotioneel bent kun je bot en hard reageren. En ik kan niet alles in 1 keer voldoen wat voor mij een financieel probleem zou geven. Gezien hij weet dat ik financieel geen tegenvaller kan gebruiken omdat ik daar geen buffer voor heb.ik weet werkelijk niet waar je bang voor bent, die vriend van je is een echte etterbak die alleen maar loopt te treiteren, leuk om mee samen te zijn, en bovendien, als je al gevoelens had voor een ander, dan kun je echt beter gewoon weg gaan, echt, doe jezelf dat plezier
