Relaties
alle pijlers
Dames met een 20/30 jaar oudere partner
dinsdag 25 november 2008 20:13
Misschien zijn er al topics over dit onderwerp geopend maar ik kan ze niet vinden Ik hoop in contact te komen met dames die in dezelfde situatie als ik zitten. Dames die een partner hebben met meer dan 20 jaar leeftijdsverschil.
Ik ben 21 en verliefd op een 50 jarige man. Leeftijdsverschil van bijna 30 jaar. Klinkt voor sommige misschien bizar maar ik hou zielsveel van hem en andersom ook. Het begon allemaal heel onschuldig... en nu kan ik niet meer zonder hem.
Zijn er hier dames die hun ervaringen met mij willen delen? Hoe is het bij jullie gegaan? En hoe reageerden jullie ouders/omgeving hierop?
Ik ben benieuwd!
Ik ben 21 en verliefd op een 50 jarige man. Leeftijdsverschil van bijna 30 jaar. Klinkt voor sommige misschien bizar maar ik hou zielsveel van hem en andersom ook. Het begon allemaal heel onschuldig... en nu kan ik niet meer zonder hem.
Zijn er hier dames die hun ervaringen met mij willen delen? Hoe is het bij jullie gegaan? En hoe reageerden jullie ouders/omgeving hierop?
Ik ben benieuwd!
woensdag 3 december 2008 20:30
quote:Pinksterbloempje schreef op 03 december 2008 @ 20:16:
[...]
Nonsens. Mijn ouders scheelden maar 7 jaar en toch overleed mijn vader toen ik 24 was en mijn moeder toen ik 34 was. Alsof je dat zou kunnen sturen!
Om het nou meteen nonsens te noemen is ook weer een beetje kort door de bocht. Ja mensen gaan dood, Van jong tot oud. Maar dat oude mensen over het algemeen meer kans hebben om dood te gaan dan jongen mensen staat echt buiten kijf hoor. Het stervingpercentage ligt echt hoger.
[...]
Nonsens. Mijn ouders scheelden maar 7 jaar en toch overleed mijn vader toen ik 24 was en mijn moeder toen ik 34 was. Alsof je dat zou kunnen sturen!
Om het nou meteen nonsens te noemen is ook weer een beetje kort door de bocht. Ja mensen gaan dood, Van jong tot oud. Maar dat oude mensen over het algemeen meer kans hebben om dood te gaan dan jongen mensen staat echt buiten kijf hoor. Het stervingpercentage ligt echt hoger.
dinsdag 17 januari 2017 14:17
Ik heb een hechte vriendschap met een vrouw van 28. Zelf ben ik 57. En ik worstel echt met de maatschappelijke aanvaardbaarheid van dat leeftijdsverschil. Ik kan wel zeggen we leven maar één keer maar ik verkeer natuurlijk in een heel andere leeftijdsfase dan haar. De praktische problemen kan ik me al voorstellen: Haar ouders van mijn leeftijd, mijn vrienden en klanten die zich afvragen of ik er een concubine op na houdt.
We kennen elkaar al ruim 7 jaar dus voor ons beiden mogen we niet uitvlakken dat de relatie al 7 jaar als hevige vriendschap stand houdt. En toch blijft dat dilemma voor ons. Hoe ga je er mee om dat je een zielsverwant hebt gevonden met een leeftijdsverschil van 30 jaar? Als ik straks 87 mag worden, is zij al 58 en wat als ze op die leeftijd alleen achter blijft? Dat zijn voor mij zorgelijke vragen en eigenlijk moet ik steeds weer concluderen dat het eigenlijk niet kan maar tegelijk is er het feit van wat ik nu voorzichtigheidshalve op een afstand hou als hechte vriendschap. Het is moeilijk!
We kennen elkaar al ruim 7 jaar dus voor ons beiden mogen we niet uitvlakken dat de relatie al 7 jaar als hevige vriendschap stand houdt. En toch blijft dat dilemma voor ons. Hoe ga je er mee om dat je een zielsverwant hebt gevonden met een leeftijdsverschil van 30 jaar? Als ik straks 87 mag worden, is zij al 58 en wat als ze op die leeftijd alleen achter blijft? Dat zijn voor mij zorgelijke vragen en eigenlijk moet ik steeds weer concluderen dat het eigenlijk niet kan maar tegelijk is er het feit van wat ik nu voorzichtigheidshalve op een afstand hou als hechte vriendschap. Het is moeilijk!
dinsdag 17 januari 2017 14:38
Even een TVP - Ik kom er later op terug.
Man is meer dan 20 jaar ouder dan ik - zijn al 10 jaar samen en erg gelukkig, maar heel lang getwijfeld. Niet om hem, maar wel het verschil in leeftijd en implicaties daarvan...
Man is meer dan 20 jaar ouder dan ik - zijn al 10 jaar samen en erg gelukkig, maar heel lang getwijfeld. Niet om hem, maar wel het verschil in leeftijd en implicaties daarvan...
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 21 januari 2017 20:43
Ik lees graag mee! Op dit moment ben ik ook smoorverliefd op een 25 jaar oudere man (ik 27 en hij 52). Ook bij ons is de liefde de afgelopen jaren gegroeid en hebben we er in eerste instantie niet bewust voor gekozen. Hij twijfelt best veel aan onze relatie, terwijl ik zeker ben van mijn zaak. Mede door jullie verhalen hoop ik er wel realistisch naar te kunnen blijven kijken, en niet alles door mijn roze bril te zien.
Als je het niet probeert, dan weet je het niet
zondag 22 januari 2017 15:01
Ik vind dat het wel kan. Zelf heb ik een vriendin met een vriend die 25 jaar ouder is.
Ze zijn 10 jaar bij elkaar.
Ze houden van elkaar.
Maar zij word niet geaccepteerd en niemand gaat nog met haar om. Hij heeft kinderen van haar leeftijd die het na 10 jaar nog niet willen.
Toch kiezen ze voor elkaar.
Zij wil geen kinderen.
Nog even wat over dood gaan. Mijn vader ging dood toen ik 27 was.
Dit was geen oude vader. Hij is 58 geworden.
Het zegt allemaal niks.
Als jij gelukkig bent en jullie echt gek op elkaar zijn dan komt het wel goed.
Ze zijn 10 jaar bij elkaar.
Ze houden van elkaar.
Maar zij word niet geaccepteerd en niemand gaat nog met haar om. Hij heeft kinderen van haar leeftijd die het na 10 jaar nog niet willen.
Toch kiezen ze voor elkaar.
Zij wil geen kinderen.
Nog even wat over dood gaan. Mijn vader ging dood toen ik 27 was.
Dit was geen oude vader. Hij is 58 geworden.
Het zegt allemaal niks.
Als jij gelukkig bent en jullie echt gek op elkaar zijn dan komt het wel goed.
zondag 22 januari 2017 16:35
Mijn vriend is 42, ik ben 21. De liefde gebeurde spontaan, ik kon het niet tegenhouden. Over alle mogelijke situaties heb ik al nagedacht, maar hoe dan ook we zijn gelukkig, we houden van elkaar en geven mekaar de ruimte en tijd. Leeftijdsverschil doet er wel degelijk toe, maar ik ben bereid om opofferingen te maken, dat doet liefde namelijk met je. Wie weet wat de toekomst me te brengen heeft, of ik er over een paar jaar nog steeds zo over denk, maar voor nu ben ik gelukkig en dat is het belangrijkste. De tijd zal het leren.
Overigens hebben al mijn vrienden en familie het inmiddels geaccepteerd en is hij overal welkom, ook zijn familie is dol op me, moet zeggen dat ik daar echt geluk mee heb.
Overigens hebben al mijn vrienden en familie het inmiddels geaccepteerd en is hij overal welkom, ook zijn familie is dol op me, moet zeggen dat ik daar echt geluk mee heb.
zondag 22 januari 2017 17:02
zondag 22 januari 2017 17:11
Ik ben ook getrouwd met mijn man die 18 jaar ouder is. We zijn vanaf het moment dat we elkaar leerden kennen, nu 7 jaar geleden, ontzettend gelukkig!
Ik was 30 toen ik hem ontmoette en we hebben samen een dochter gekregen. Hij had nog geen kinderen.
Ik merk gelukkig nog niks van dat hij zoveel ouder is. Wel dat hij slechter tegen gebroken nachten kan, maar dat neem ik graag van hem over want ik kan er wel goed tegen.
Ik heb wel het idee dat wij heel intens van ons leven met dochter en onze relatie genieten, juist omdat hij dit niet meer had verwacht, en ik soms aan de toekomst denk waarin hij waarschijnlijk op voor mij relatief jonge leeftijd overlijdt. Dit laatste is natuurlijk een verschrikkelijk nadeel, maar ja. Ik ben dan wel al die tijd gelukkig geweest. Liever dat, dan een doodbloedende relatie. Maar, natuurlijk is dit wel moeilijk. Maar goed, ik heb gewoon mijn hart gevolgd en zou hem nooit verlaten 'om een risico'.
Ik was 30 toen ik hem ontmoette en we hebben samen een dochter gekregen. Hij had nog geen kinderen.
Ik merk gelukkig nog niks van dat hij zoveel ouder is. Wel dat hij slechter tegen gebroken nachten kan, maar dat neem ik graag van hem over want ik kan er wel goed tegen.
Ik heb wel het idee dat wij heel intens van ons leven met dochter en onze relatie genieten, juist omdat hij dit niet meer had verwacht, en ik soms aan de toekomst denk waarin hij waarschijnlijk op voor mij relatief jonge leeftijd overlijdt. Dit laatste is natuurlijk een verschrikkelijk nadeel, maar ja. Ik ben dan wel al die tijd gelukkig geweest. Liever dat, dan een doodbloedende relatie. Maar, natuurlijk is dit wel moeilijk. Maar goed, ik heb gewoon mijn hart gevolgd en zou hem nooit verlaten 'om een risico'.
zondag 22 januari 2017 17:14
quote:1960to4 schreef op 22 januari 2017 @ 17:02:
Allemaal leuk en aardig totdat je als vrouw 56 ben, en je man 75 en dement en incontinent is.
Dan is het toch echt wel andere koek er moet wel gewoon nog gewerkt worden..
Daar gaat hij dan naar de opvang..
Heel veel keer nar het ziekenhuis ect...
Er zijn geen kinderen..
Stel jij bent 75 en je partner ook... dan heb je toch dezelfde problemen? Dan zou het ook zomaar kunnen dat je met je partner naar ziekenhuisafspraken moet of dat hij naar 'de opvang' moet, zoals je zelf zegt? Dan zit je zelfs waarschijnlijk samen in de lappenmand.
Ja, het is andere koek omdat 'de jongere' partner dan wel gewoon moet werken. Maar daarentegen zijn er ook voordelen: als 'jongere partner' loop je zelf nog niet tegen lichamelijke ongemakken aan (hopelijk en door de band genomen) en kan je het dus makkelijker handelen.
Allemaal leuk en aardig totdat je als vrouw 56 ben, en je man 75 en dement en incontinent is.
Dan is het toch echt wel andere koek er moet wel gewoon nog gewerkt worden..
Daar gaat hij dan naar de opvang..
Heel veel keer nar het ziekenhuis ect...
Er zijn geen kinderen..
Stel jij bent 75 en je partner ook... dan heb je toch dezelfde problemen? Dan zou het ook zomaar kunnen dat je met je partner naar ziekenhuisafspraken moet of dat hij naar 'de opvang' moet, zoals je zelf zegt? Dan zit je zelfs waarschijnlijk samen in de lappenmand.
Ja, het is andere koek omdat 'de jongere' partner dan wel gewoon moet werken. Maar daarentegen zijn er ook voordelen: als 'jongere partner' loop je zelf nog niet tegen lichamelijke ongemakken aan (hopelijk en door de band genomen) en kan je het dus makkelijker handelen.
Als je het niet probeert, dan weet je het niet
zondag 22 januari 2017 17:25
quote:Joliennn schreef op 22 januari 2017 @ 17:14:
[...]
Stel jij bent 75 en je partner ook... dan heb je toch dezelfde problemen? Dan zou het ook zomaar kunnen dat je met je partner naar ziekenhuisafspraken moet of dat hij naar 'de opvang' moet, zoals je zelf zegt? Dan zit je zelfs waarschijnlijk samen in de lappenmand.
Ja, het is andere koek omdat 'de jongere' partner dan wel gewoon moet werken. Maar daarentegen zijn er ook voordelen: als 'jongere partner' loop je zelf nog niet tegen lichamelijke ongemakken aan (hopelijk en door de band genomen) en kan je het dus makkelijker handelen.Dan heb je voor de ander gezorgt en komt er als klap op de vuurpijl nog 20 jaren alleen zijn achteraan.
[...]
Stel jij bent 75 en je partner ook... dan heb je toch dezelfde problemen? Dan zou het ook zomaar kunnen dat je met je partner naar ziekenhuisafspraken moet of dat hij naar 'de opvang' moet, zoals je zelf zegt? Dan zit je zelfs waarschijnlijk samen in de lappenmand.
Ja, het is andere koek omdat 'de jongere' partner dan wel gewoon moet werken. Maar daarentegen zijn er ook voordelen: als 'jongere partner' loop je zelf nog niet tegen lichamelijke ongemakken aan (hopelijk en door de band genomen) en kan je het dus makkelijker handelen.Dan heb je voor de ander gezorgt en komt er als klap op de vuurpijl nog 20 jaren alleen zijn achteraan.
zondag 22 januari 2017 17:34
zondag 22 januari 2017 17:36
quote:1960to4 schreef op 22 januari 2017 @ 17:25:
[...]
Dan heb je voor de ander gezorgt en komt er als klap op de vuurpijl nog 20 jaren alleen zijn achteraan.
Ik zorg nu toch ook voor hem? Niet dat hij ziek is, maar je zorgt toch altijd voor elkaar, welke leeftijd dan ook? Natuurlijk ziet die zorg er anders uit als hij ziek is, maar toch.. concept blijft hetzelfde: je doet iets uit liefde.
En wie zegt dat ik alleen achter blijf als hij is overleden? Er zijn meer dan genoeg mensen die rond hun 50/60 nog een nieuwe partner vinden.. mijn eigen partner is daar een goed voorbeeld van
[...]
Dan heb je voor de ander gezorgt en komt er als klap op de vuurpijl nog 20 jaren alleen zijn achteraan.
Ik zorg nu toch ook voor hem? Niet dat hij ziek is, maar je zorgt toch altijd voor elkaar, welke leeftijd dan ook? Natuurlijk ziet die zorg er anders uit als hij ziek is, maar toch.. concept blijft hetzelfde: je doet iets uit liefde.
En wie zegt dat ik alleen achter blijf als hij is overleden? Er zijn meer dan genoeg mensen die rond hun 50/60 nog een nieuwe partner vinden.. mijn eigen partner is daar een goed voorbeeld van
Als je het niet probeert, dan weet je het niet
zondag 22 januari 2017 17:39
quote:Joliennn schreef op 21 januari 2017 @ 20:43:
Ik lees graag mee! Op dit moment ben ik ook smoorverliefd op een 25 jaar oudere man (ik 27 en hij 52). Ook bij ons is de liefde de afgelopen jaren gegroeid en hebben we er in eerste instantie niet bewust voor gekozen. Hij twijfelt best veel aan onze relatie, terwijl ik zeker ben van mijn zaak. Mede door jullie verhalen hoop ik er wel realistisch naar te kunnen blijven kijken, en niet alles door mijn roze bril te zien.Zou hij twijfelen om het leeftijdsverschil of om het feit dat hij getrouwd is?
Ik lees graag mee! Op dit moment ben ik ook smoorverliefd op een 25 jaar oudere man (ik 27 en hij 52). Ook bij ons is de liefde de afgelopen jaren gegroeid en hebben we er in eerste instantie niet bewust voor gekozen. Hij twijfelt best veel aan onze relatie, terwijl ik zeker ben van mijn zaak. Mede door jullie verhalen hoop ik er wel realistisch naar te kunnen blijven kijken, en niet alles door mijn roze bril te zien.Zou hij twijfelen om het leeftijdsverschil of om het feit dat hij getrouwd is?
When they go low, we go high. (M.Obama)
zondag 22 januari 2017 19:00
quote:SaveAngie schreef op 22 januari 2017 @ 17:39:
[...]
Zou hij twijfelen om het leeftijdsverschil of om het feit dat hij getrouwd is?Dat zal beide zijn. Maar net als dat hij ook twijfelt omdat hij dan 'moet' verhuizen naar een ander dorp omdat het nu niet geaccepteerd zal worden, of dat zijn beste vriend familie van mij is, zijn dat zaken die meespelen, maar in dit topic niet van toepassing zijn..
[...]
Zou hij twijfelen om het leeftijdsverschil of om het feit dat hij getrouwd is?Dat zal beide zijn. Maar net als dat hij ook twijfelt omdat hij dan 'moet' verhuizen naar een ander dorp omdat het nu niet geaccepteerd zal worden, of dat zijn beste vriend familie van mij is, zijn dat zaken die meespelen, maar in dit topic niet van toepassing zijn..
Als je het niet probeert, dan weet je het niet
zondag 22 januari 2017 19:03
Here it goes: mijn man is meer dan 20 jaar ouder dan ik en ook hier ook een gelukkig en stabiele relatie. Moet eerlijk zeggen dat ik de eerste 5 jaar lang getwijfeld heb of ik dit wel wilde (en hij overigens ook). Naast het feit dat hij reeds kinderen uit een eerdere relatie heeft wonde hij ook nog eens in Engeland. Niet echt ideaal en ook niet wat ik voor ogen had. Ik vond hem altijd het slechte en het beste dat mij was overkomen
Maar uiteindelijk toch besloten dat een leven met elkaar ons voor ons gevoel gelukkiger maakt dan een leven zonder elkaar... Zou bijna willen zeggen dat wij 'gevochten' hebben voor onze emoties voor elkaar. Natuurlijk heb ik allerlei doemscenario's voor ogen gehad: wat als dit - wat als dat, maar het leven is niet maakbaar. Mijn eigen vader, hoewel nog in leven, kreeg een kwaadaardige tumor toen ik 3 was met alle gevolgen van dien. En niemand had dat zien aankomen: garanties zijn er nooit. Natuurlijk is de statistische kans groot dat hij komt te overlijden voor mij. En daar ben ik mij erg van bewust. Aan de andere kant heb je in het leven überhaupt geen zekerheden: per slot van rekening eindigt 35% van de huwelijken in een echtscheiding. Of kunnen mensen ook op jonge(re) leeftijd geconfronteerd worden met een nare ziekte. De enige 'garantie' die wij hebben is het gevoel dat wij voor elkaar hebben en dat zit goed
Wat ik overigens wel een moeilijk punt vind is dat ik soms wel het gevoel heb dat ik de liefde voor mijn man moet 'rechtvaardigen' terwijl je, in relaties waarin er geen sprake is van een groot leeftijdsverschil, dat nooit hoeft. Ik begrijp het ergens wel, maar het zit mij soms wel dwars.
Maar uiteindelijk toch besloten dat een leven met elkaar ons voor ons gevoel gelukkiger maakt dan een leven zonder elkaar... Zou bijna willen zeggen dat wij 'gevochten' hebben voor onze emoties voor elkaar. Natuurlijk heb ik allerlei doemscenario's voor ogen gehad: wat als dit - wat als dat, maar het leven is niet maakbaar. Mijn eigen vader, hoewel nog in leven, kreeg een kwaadaardige tumor toen ik 3 was met alle gevolgen van dien. En niemand had dat zien aankomen: garanties zijn er nooit. Natuurlijk is de statistische kans groot dat hij komt te overlijden voor mij. En daar ben ik mij erg van bewust. Aan de andere kant heb je in het leven überhaupt geen zekerheden: per slot van rekening eindigt 35% van de huwelijken in een echtscheiding. Of kunnen mensen ook op jonge(re) leeftijd geconfronteerd worden met een nare ziekte. De enige 'garantie' die wij hebben is het gevoel dat wij voor elkaar hebben en dat zit goed
Wat ik overigens wel een moeilijk punt vind is dat ik soms wel het gevoel heb dat ik de liefde voor mijn man moet 'rechtvaardigen' terwijl je, in relaties waarin er geen sprake is van een groot leeftijdsverschil, dat nooit hoeft. Ik begrijp het ergens wel, maar het zit mij soms wel dwars.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 22 januari 2017 21:51
quote:Antoon69 schreef op 22 januari 2017 @ 17:18:
Het is jullie keuze maar ik zou mijn beste jaren niet aan een oude man geven. Aan de andere kant hoeft het natuurlijk niet voor eeuwig te zijn.Mijn beste jaren zijn juist door hem de beste jaren. Als ik bij Mn ex was gebleven waren deze beste jaren , slechte jaren door dat ik ongelukkig was in die relatie en Mn leven. Nu ik met die veel oudere man ben, ben ik gelukkiger dan ooit. Een man die veel ouder is heeft ook veel voordelen, hij weet wat hij wilt. Is duidelijk, speelt geen spelletjes, is niet onzeker. Hij zegt gewoon nadat we elkaar misschien 3 x hebben gezien , ik hou van je. Een verademing als je het vergelijkt met vriendinnen en hun onzekerheden over tinderdates en scharrels en of ze nou een relatie hebben en of hij dan wel verliefd is etc. Vreselijk
Het is jullie keuze maar ik zou mijn beste jaren niet aan een oude man geven. Aan de andere kant hoeft het natuurlijk niet voor eeuwig te zijn.Mijn beste jaren zijn juist door hem de beste jaren. Als ik bij Mn ex was gebleven waren deze beste jaren , slechte jaren door dat ik ongelukkig was in die relatie en Mn leven. Nu ik met die veel oudere man ben, ben ik gelukkiger dan ooit. Een man die veel ouder is heeft ook veel voordelen, hij weet wat hij wilt. Is duidelijk, speelt geen spelletjes, is niet onzeker. Hij zegt gewoon nadat we elkaar misschien 3 x hebben gezien , ik hou van je. Een verademing als je het vergelijkt met vriendinnen en hun onzekerheden over tinderdates en scharrels en of ze nou een relatie hebben en of hij dan wel verliefd is etc. Vreselijk
maandag 23 januari 2017 03:26
De oudere generatie is over het algemeen veel sterker. Hoeveel "jonge" mensen kampen nu met allerlei problemen?
Iemand hoeft niet dement en of incontinent te zijn als deze de bejaarde leeftijd heeft bereikt. Als ik mijn opa neem, die was 96 en hij fietste nog en had een baantje. Zelf kom ik uit een hele sterke familie.
Mijn ex-vrouw heeft een zeer zwak gestel, zij is 1 jaar jonger dan ik ben. Ook haar ouders en grootouders hebben allerlei gezondheidsproblemen en liggen regelmatig in het ziekenhuis (hoe dat nu is weet ik niet, is ex).
Mijn vader(Bijna 90 en zijn eigen tanden nog, en wordt altijd c.a. 65 jaar oud geschat) ,meer dan 10 jaar ouder dan haar opa en oma, is vitaler dan de vader(in de 50) van mijn ex. Leeftijd zegt geen ene moer!
Heb vrienden van in de 20 die met zware gezondheidsproblemen leven. Waarschijnlijk heeft het ook met natuurlijke selectie te maken vanuit een oerinstinct ? Als je als vrouw een oudere man hebt, die nog zeer vitaal en gezond is, is de kans zeer groot dat deze ook voor een sterk nageslacht zal zorgen.
Mijn ouders schelen 22 jaar en zijn al 45 jaar getrouwd.
Iedereen heeft recht op een eigen mening, maar ik walg van sommige onwetende opmerkingen over leeftijdsverschil.
Iemand hoeft niet dement en of incontinent te zijn als deze de bejaarde leeftijd heeft bereikt. Als ik mijn opa neem, die was 96 en hij fietste nog en had een baantje. Zelf kom ik uit een hele sterke familie.
Mijn ex-vrouw heeft een zeer zwak gestel, zij is 1 jaar jonger dan ik ben. Ook haar ouders en grootouders hebben allerlei gezondheidsproblemen en liggen regelmatig in het ziekenhuis (hoe dat nu is weet ik niet, is ex).
Mijn vader(Bijna 90 en zijn eigen tanden nog, en wordt altijd c.a. 65 jaar oud geschat) ,meer dan 10 jaar ouder dan haar opa en oma, is vitaler dan de vader(in de 50) van mijn ex. Leeftijd zegt geen ene moer!
Heb vrienden van in de 20 die met zware gezondheidsproblemen leven. Waarschijnlijk heeft het ook met natuurlijke selectie te maken vanuit een oerinstinct ? Als je als vrouw een oudere man hebt, die nog zeer vitaal en gezond is, is de kans zeer groot dat deze ook voor een sterk nageslacht zal zorgen.
Mijn ouders schelen 22 jaar en zijn al 45 jaar getrouwd.
Iedereen heeft recht op een eigen mening, maar ik walg van sommige onwetende opmerkingen over leeftijdsverschil.
