Geloof staat in de weg in de relatie

04-07-2014 23:32 106 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi mensen, ik zou graag wat advies willen van jullie.



De situatie zit zo: ik en mijn vriendin zijn al 3 jaar samen, hartstikke gelukkig en al, maar er was altijd één ding dat niet klopte, zij was christelijk en ik atheïst. Soms ging ik met haar en d'r ouders mee naar de kerk, maar voorderest voel ik niet zo veel voor dat geloof. Nu onze studie's zijn afgelopen beginnen die ouders erg opdringerig te doen tegen mij over dat ik mij moet bekeren, dit gaat in de vorm van dopen. Nu voel ik er zelf natuurlijk vrij weinig voor en hoeft het voor mij niet. Mijn vriendin zou het natuurlijk fijn vinden als ik me ging dopen met haar. Vandaag kwam er een hele andere wending in onze relatie.. D'r ouders zeiden namelijk dat als ik me niet binnenkort doop, ik niet meer welkom ben en ik mijn vriendin niet meer mag zien.. Ikzelf vind dit echt verschrikkelijk en ouderwets om dit te flikken, dit kan gewoon niet natuurlijk. Ik wil me namelijk ook gewoon niet dopen, omdat ik van mezelf weet dat ik het geloof na het dopen zwaar ga verwaarlozen en dat betekent dus dat het een ritueel is zonder enige betekenis, dat dopen. En het alleen voor haar doen is natuurlijk ook niet goed, het moet uit mezelf komen. Nou wil ik haar natuurlijk helemaal niet kwijtraken.. Ik hou zielsveel van haar. Mijn vriendin staat een beetje neutraal in deze situatie jammer genoeg, ze kan niks tegen die ouders van haar zeggen want die zijn nogal streng ingesteld. Maar nu het dilemma: dopen of niet? Hoe denken jullie hierover?



Groet
"Bij katholieke kerkelijke huwelijken en begrafenissen mogen gewoon cd's in de kerk worden gedraaid met niet kerkelijke muziek."



Dat hangt helemaal van de kerk en de pastoor af, daar zitten grote verschillen tussen. In de ene katholieke kerk mag je een lied van Frans Bauer draaien, in de andere absoluut niet. Het geeft niet dat je bijna niks afweet van kerken en de verschillen daartussen, maar doe dan ook niet alsof je het wel weet.



En er is niks recalcitrants aan de hostie niet halen. Het is voor een gelovige katholiek erger dat je de hostie aan de vogels opvoert, dan dat je niet gaat.
Ik neem aan dat jij je vriendin ook niet aan het overtuigen bent dat er geen hiernamaals is. Ik krijg hier echt jeuk van. Hoewel ik zelf christelijk ben opgevoed geloof ik zelf helemaal niet, als kind zelfs al niet. Ik zou dus ook echt geen relatie kunnen hebben met iemand die gelovig is omdat ik me constant zou ergeren over dat iemand die onzin allemaal kan geloven. Ik vind het van die ouders regelrechte onderdrukking om iemand anders HUN geloof zo op te willen leggen. Ik zou zelf de behoefte voelen om ver van deze mensen weg te blijven. Die hele sfeer om dit soort mensen heen vind ik vreselijk.
quote:Ginevra schreef op 05 juli 2014 @ 12:02:

"Bij katholieke kerkelijke huwelijken en begrafenissen mogen gewoon cd's in de kerk worden gedraaid met niet kerkelijke muziek."



Dat hangt helemaal van de kerk en de pastoor af, daar zitten grote verschillen tussen. In de ene katholieke kerk mag je een lied van Frans Bauer draaien, in de andere absoluut niet. Het geeft niet dat je bijna niks afweet van kerken en de verschillen daartussen, maar doe dan ook niet alsof je het wel weet.



En er is niks recalcitrants aan de hostie niet halen. Het is voor een gelovige katholiek erger dat je de hostie aan de vogels opvoert, dan dat je niet gaat.

Ik heb alleen kerkelijke bruiloften en begrafenissen in Brabant en Limburg meegemaakt en daar werden altijd moderne cd's gedraaid, dus denk dat het hier in 't zuiden wat soepeler verloopt.



Waarom is 'n hostie aan de vogels geven zo erg in jouw ogen? Als ik 'm weg had gegooid okee, maar ipv 'm af te slaan, heb ik bewust gekozen voor ophalen en aan de vogels geven. Dit vond ik zelf persoonlijk een mooi gebaar en ik denk dat mijn ouwe tantetje dat ook had gevonden.
Als je vroeger zelf ook communie hebt gedaan, dan weet je wat het betekent. Het is in de traditionele katholieke leer geen stukje ouwel, maar het lichaam van Christus. Niet symbolisch, maar echt. Daar ga je eerbiedig mee om.



Afslaan is niet oneerbiedig. Het getuigt juist van respect voor de regels en gebruiken in de kerk als je je onthoudt van de rituelen die niet voor jou bedoeld zijn. En als je het doel van de communie niet onderschrijft, is ie niet voor jou bedoeld.



Aan de vogels voeren lijkt me minder erg dan in de vuilnisbak gooien, maar het hoort gewoon niet om een hostie te halen en niet op te eten. Er zijn hele kerkelijke debatten over het uitdelen-in-de-hand gevoerd (in plaats van op de tong leggen) (zie wikipedia), juist omdat men het erg vindt als mensen de communie op een manier gebruiken zoals ie niet is bedoeld.



Stel dat jij in Amerika zou wonen en je hebt niks met 4th of July. Ga je dan de vlag uithangen? Nee. Maar je gebruikt 'm ook niet als poetslap.
quote:elninjoo schreef op 05 juli 2014 @ 06:46:

[...]



Dit kan heel goed zo zijn ja. Je vriendin is al 17, een puber. De leeftijd dat ze al een paar jaar voor haar eigen wensen op zou moeten komen. Als ze zelf nog niet tegen kerkgang en religie heeft geprotesteerd en haar kont tegen de krib gooit, komt 't wellicht ook niet meer. Zie hierboven 'n reactie van iemand die ook zwaar christelijk is opgevoed en het zelf ook is gebleven. Indoctrinatie kan heel hardnekkig zijn.Hier ben ik het heel erg mee eens. Ik ben ook zeer gelovig opgevoed, maar zodra je de puberteit in gaat ga je voor jezelf opkomen. Mijn ervaring is dat als je dat dan niet doet je altijd een mak gelovig schaapje zult blijven. Op haar 17de zou ze allang heel duidelijk moeten hebben gemaakt dat zij haar eigen leven dirigeert. Ik denk dat dit een mak schaapje blijft. Het feit dat ze het totaal geen probleem vindt dat ze haar vriend niet meer mag zien als hij zich niet doopt is in mijn ogen daar een flink bewijs van.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou proberen even een normaal, eerlijk gesprek met die ouders aan te gaan, en hen voor te leggen dat ieder mens vrij is om te geloven wat hij of zij wil. En dat jij niet gelooft in de christelijke god. Wel of niet dopen maakt daarvoor geen enkel verschil, jij deelt hun geloof nou eenmaal niet, punt.



En ook dat jij je niet gaat bekeren, omdat dat alleen een toneelstukje zou zijn om hun voor de gek te houden, maar helemaal niets zou veranderen aan wat jij wezenlijk gelooft. En als zij écht in God geloven, weten ze ook dat God heus wel weet wat jij van binnen werkelijk gelooft. Daar verandert zo'n toneelstukje van dopen (terwijl je het van binnen eigenlijk onzin vindt en er helemaal niet in gelooft) helemaal niets aan voor God. En voor wie willen zij nou eigenlijk dat jij je doopt: voor God, dus uit innerlijke religieuze overtuiging? Of voor hen en/of de lokale kerkgemeenschap, dus eigenlijk uit sociale druk en uit angst om een afwijkende mening of opvatting te hebben die door de omgeving niet getolereerd wordt?



Verder zou ik zeggen dat je hoopt dat zij jou beoordelen als persoon, om de menselijke normen en waarden en opvattingen die jij hebt, en de liefde die je voor (en van) hun dochter hebt. En niet om of je toevallig gedoopt bent of niet. Zoals jij ook naar hun en hun dochter doet.



En laat hen ook eens overwegen wat zij zelf denken dat God belangrijker vindt: dat hun dochter met iemand is die is gedoopt (terwijl hij daar zelf eigenlijk niet eens in gelooft), of dat hun dochter met iemand is die oprecht van haar houdt (en zij van hem) en samen een mooie liefdevolle toekomst willen beleven.
Niet doen gast, je gaat toch niet je kop in het water steken voor iets waar je niet in gelooft!
Alle reacties Link kopieren
quote:netniet schreef op 05 juli 2014 @ 12:04:

. Hoewel ik zelf christelijk ben opgevoed geloof ik zelf helemaal niet, als kind zelfs al niet. Ik zou dus ook echt geen relatie kunnen hebben met iemand die gelovig is omdat ik me constant zou ergeren over dat iemand die onzin allemaal kan geloven. Ik vind het van die ouders regelrechte onderdrukking om iemand anders HUN geloof zo op te willen leggen. Ik zou zelf de behoefte voelen om ver van deze mensen weg te blijven. Die hele sfeer om dit soort mensen heen vind ik vreselijk.

Wow, dit had ik geschreven kunnen hebben.

Als kind had ik er ook al de pest aan. En ik wilde ook persé niet naar de zondagsschool. Beetje liedjes zingen en kleurplaten maken van Jezus.. Nou dat wilde ik toen al niet

Als puber zeer rebellerend mbt de kerk en zodra ik op mezelf ging wonen (18jr) nooit meer in de kerk geweest, eindelijk vrij!



Denk dat het idd een veeg teken is dat de vriendin van 17 jr er maar in meegaat, dat is zoals ik hier al eerder las , een mak schaap..

Dus of je gaat mee in de hypocriesie of je kapt ermee.

Ik zou zelf voor het laatste kiezen
Alle reacties Link kopieren
Geloof is de bron van heel veel ellende in relaties en de wereld.

De meeste oorlogen gaan over religie.

Dit thema zal jullie relatie blijven beheersen, ik zou er mee stoppen.
Alle reacties Link kopieren
Losstaand van de doop-issue heb ik een andere serieuze vraag voor je, TO: geloof jij niet in een god, of ontken je echt het bestaan van enige god? Daartussen bestaat namelijk een aanzienlijk verschil.



In het eerste geval ben je 'neutraal', in het tweede geval een atheist. Persoonlijk geloof ik niet (interessante woordkeuze) in relaties tussen gelovigen en atheisten. Dan sta je namelijk zo loodrecht tegenover elkaar in een van je basale levensovertuigingen. Een niet-gelovige en gelovige samen, dat zie ik dan nog wel samengaan...
Alle reacties Link kopieren
Bij veel kerken zul je ook niet zomaar je kunnen latan dopen als in: op een zondagochtend een plens water op je kop krijgen.



Daar gaan gesprekken aan vooraf en bijbelstudie. Als ze merken dat het je helemaal niet interesseert en je t doet voor je schoonfamilie zal de doop ws niet doorgaan (zal ook per kerk verschillen)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
En terecht Moon
Alle reacties Link kopieren
Als ik lees dat het eerst niet een heel groot probleem was en nu opeens wel en dat je 18 bent, vraag ik me af of je soms net onlangs 18 bent geworden. Daarvoor hadden ze dit eigenlijk niet buiten jouw ouders om kunnen doen natuurlijk en nu ben je minderjarig en zien ze hun kans schoon. Ik weet dat er ook heel veel evangelische stromingen zijn, dus ik zal ze vast niet over 1 kam moeten scheren, ik heb met een gemeente zijdelingse ervaring en daar werd ik niet vrolijk van. Een vriendinnetje/kennisje van mijn dochter overleed in de brugklas. Alle vriendinnen werden uitgenodigd voor een herdenkingsdienst van haar evangelische gemeente, die uitnodiging kwam per mail van de school, dus dat sla je niet af natuurlijk. Eigenlijk waren we enorm geschrokken van de dienst. Het bleek een al geplande dienst te zijn en nu werd haar naam een keer of 3 genoemd en haar foto stond er, maar het ging niet echt over haar. Maar en passant werd er toch een druk op die 12/13 jarige kinderen uitgeoefend, ze werden steeds maar opgeroepen toch vooral met hun jeugdwerkers te gaan praten en op een gegeven moment werd iedereen opgeroepen uiting te geven aan zijn verdriet, gingen er een paar mensen vooraan staan van die kerk en dan was het de bedoeling dat die kinderen zich in de armen van die vreemden gingen storten en heel hard gingen huilen. Gelukkig gingen de meiden naar buiten en daar samen huilen. Dochter wilde daarna ook niet meer naar de begrafenis, want ze wilde niet meer naar die "rare man" (de voorganger). Ik wil echt ieders geloof respecteren hoor, maar ik vond het heel eng hoe ze zo creepy zieltjes van jonge kinderen probeerden te winnen. Daarna heb ik ze ook eens "betrapt" dat ze net buiten de schoolhekken zieltje probeerden te winnen, omdat ik toevallig 1 van mijn kinderen met de auto moest halen. Heb het gelijk gemeld aan de school dat ik daar niet van gediend was.
Alle reacties Link kopieren
quote:tof schreef op 05 juli 2014 @ 21:45:

Losstaand van de doop-issue heb ik een andere serieuze vraag voor je, TO: geloof jij niet in een god, of ontken je echt het bestaan van enige god? Daartussen bestaat namelijk een aanzienlijk verschil.



In het eerste geval ben je 'neutraal', in het tweede geval een atheist. Persoonlijk geloof ik niet (interessante woordkeuze) in relaties tussen gelovigen en atheisten. Dan sta je namelijk zo loodrecht tegenover elkaar in een van je basale levensovertuigingen. Een niet-gelovige en gelovige samen, dat zie ik dan nog wel samengaan...En waarom kan een atheïst niet samengaan met een gelovige?
verba volant, scripta manent.
Het blijft natuurlijk niet alleen bij dopen, maar ook bij trouwen in de kerk, kinderen laten dopen, met kinderen naar de kerk, communie.



Zou jij daar als atheïst allemaal mee kunnen leven? Ik niet.
Alle reacties Link kopieren
heb mijn vriendin vandaag verteld dat ik me niet op mijn gemak voel bij het dopen en ik het niet wil. ook heb ik gezegd dat ik al die tijd al twijfels heb bij het geloof tijdens onze relatie. nu heeft ze me geblokkeerd en neemt ze niet meer op.... wat moet ik hier nou mee
Lekker laten gaan, zo te zien is het kansloos en zit zijzelf teveel onder de plak van de kerk en/of haar ouders. Komt alleen maar gezeik van als je hier nog wat mee wil. Op deze leeftijd had ze zichzelf los kunnen gaan maken van haar kerkelijke opvoeding, maar dat is ze blijkbaar niet van plan.
Alle reacties Link kopieren
quote:carlo233 schreef op 13 juli 2014 @ 10:05:

heb mijn vriendin vandaag verteld dat ik me niet op mijn gemak voel bij het dopen en ik het niet wil. ook heb ik gezegd dat ik al die tijd al twijfels heb bij het geloof tijdens onze relatie. nu heeft ze me geblokkeerd en neemt ze niet meer op.... wat moet ik hier nou meeJe moet er niks mee. Als het geloof voor haar zo belangrijk is, zou het toch niks geworden zijn tussen jullie. Hoe lief en aardig ze verder ook is. Jullie missen blijkbaar een gezamenlijke basis.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
quote:carlo233 schreef op 04 juli 2014 @ 23:42:

Ik 18 en zij 17.





Ow, je bent hartstikke jong! Niet doen! Straks gaat het uit, ik bedoel, de meeste Jonge Verkeringen stranden uiteindelijk, en dan zit je nog tot je nek in zo'n sekte.



Mijn partner is tot zijn 21e Jehova's Getuige geweest. Niet omdat hij geloofde, maar omdat zijn moeder een hevig aanhanger van de Getuigen was. Mijn partner heeft altijd getwijfeld en is er uiteindelijk met veel moeite uitgestapt.



We zijn nu ruim 20 jaar verder en mijn vriend heeft nog altijd last van het Geloof. Is boos, heeft veel moeten missen in zijn jeugd en is zelfs nog weleens bang voor de gevolgen van bepaalde handelingen. Terwijl hij weet dat het onzin is. Trauma voor het leven, dus.



Zo kan hij bijvoorbeeld geen enge film of iets met spoken kijken omdat hem is ingeprent dat het kijken van zulke dingen, of het lezen over occulte zaken, Satan oproept. Kun je nagaan. De wetenschap dat het onzin is, maar zo geïndoctrineerd zijn dat je er toch nog bang voor bent.



Laat je niet dwingen tot een Geloof. Ook niet voor de liefde.
Alle reacties Link kopieren
quote:carlo233 schreef op 13 juli 2014 @ 10:05:

heb mijn vriendin vandaag verteld dat ik me niet op mijn gemak voel bij het dopen en ik het niet wil. ook heb ik gezegd dat ik al die tijd al twijfels heb bij het geloof tijdens onze relatie. nu heeft ze me geblokkeerd en neemt ze niet meer op.... wat moet ik hier nou meeGoed dat je geen dingen doet die je echt niet wil, en eerlijk bent geweest tegen haar. Sterk van je. Als ze het hierom uitmaakt, weet je precies waar je staat in haar leven. Hard, maar beter nu dan later. Al kan ik me natuurlijk voorstellen dat het een harde klap is na drie jaar relatie.. Sterkte. Blijf bij jezelf! Daar zul je de rest van je leven veel aan hebben.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
quote:MarianneDavids schreef op 07 juli 2014 @ 21:15:

[...]



En waarom kan een atheïst niet samengaan met een gelovige?Mensen met een totaal verschillende levensvisie (of die nou voortkomt uit een geloof of een andere overtuiging) zullen doorgaans vaak botsen. Jij wil op een mooie zondag lekker op stap, je vriendin wil echter naar de kerk en de zondagsrust in acht nemen. Jij wil dat je kinderen zonder godsdienst worden opgevoed, je vriendin ziet het als haar plicht ze in het geloof op te voeden, jij wilt met de Kerstmis gezellig met je familie en gezin naar een hotel/huisje om daar gezamenlijk kerst te vieren, je vriendin wil met de kinderen naar kerk, enz. Dat gaat op den duur wringen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Goedzo jongen!



En heel vervelend en pijnlijk dat zei je geblokkeerd heeft, maar zie dit maar als voorproefje van hoe zij en haar familie je zullen behandelen als je bijvoorbeeld niet wil dat je kinderen gedoopt worden. Of niet over 2jr wil trouwen.



Heb even verdriet, baal er van en veeg je tranen weer weg. Beter nu uit elkaar dan wanneer je samenwoont en vast zit in een huwelijk.
Alle reacties Link kopieren
Goed gedaan,je hebt bewezen dat je een man bent die voor zichzelf op kan komen.

Dus niet als een mak schaap hun wensen accepteerd.

Het is slikken en tranen wegvegen ik hoop voor je dat je over enige tijd een leuk meisje tegenkomt zonder een zwaar geloof.
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
Alle reacties Link kopieren
Goed gezegd.

Je staat sterk in je schoenen en dat is petje af voor iemand zo jong en verliefd.



En het zegt ook dat zij helemaal niet zo neutraal in deze kwestie stond.

Ik ben ook gelovig opgevoed, heb dat los gelaten.



God heeft ieder mens een vrije wil gegeven, om vrijwillig keuzes te maken. En heeft de mens de vrije wil van anderen te respecteren.

Jammer dat die ouders daar voor het gemak overheen gelezen hebben.
Alle reacties Link kopieren
Carlo, einde oefening als er iets belangrijkers blijkt te zijn dan jullie relatie (in dit geval: waar je wel of niet in gelooft). Dopen voor de vorm is natuurlijk onzin, en haar ouders zijn gek als ze dat van je eisen (want die zullen ook wel snappen dat jij door zo'n doopritueel niet opeens gaat geloven).

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven