Relaties
alle pijlers
Getrouwd, kinderen en nu verliefd op een vrouw
zondag 14 december 2014 19:20
Ik zei niet dat je die vrouw idealiseerde. Je idealiseert het gevoel voor haar. Het gevoel zou trouwens wel helemaal los kunnen staan van die vrouw. Je 'kiest' niet voor niets iemand, die onbereikbaar is.
En hoe je het met je man weer beter maakt? Probeer eens therapie. Of samen leuke dingen doen, samen lachen, samen genieten. De tijd voor elkaar nemen. Niet (op voorhand) al afstand nemen, omdat je toch niet van hem houdt.
En hoe je het met je man weer beter maakt? Probeer eens therapie. Of samen leuke dingen doen, samen lachen, samen genieten. De tijd voor elkaar nemen. Niet (op voorhand) al afstand nemen, omdat je toch niet van hem houdt.
Later is nu
maandag 15 december 2014 08:48
quote:Icebaby schreef op 15 december 2014 @ 01:36:
Hoi Ervaring23, bedankt voor je tip over die lotgenotenvereniging maar ik heb daar niet zoveel behoefte aan. Ik zit niet in een identiteitscrisis over wat ik ben. Ik heb het nooit heel boeiend gevonden of ik hetero, bi of lebisch ben. Bovendien is het niet de eerste keer in mijn leven dat ik verliefd ben op een vrouw. Wat ik vervelend vind is dat ik verliefd ben op iemand anders dan mijn man omdat dat het nog moeilijker maakt om mn huwelijk ooit nog goed te kunnen krijgen.
Dreamer, ik wil dat idd ook graag proberen om meer tijd alleen met mn man door te brengen in de hoop dat het dan misschien wat beter wordt. Mn man doet de laatste weken trouwens poeslief, ik denk dat hij misschien wel aanvoelt dat het van mijn kant over is.
Is het écht over? Of overheersen op dit moment de gevoelens voor die ander?
Hoop niet dat je straks, wanneer de kinderen uit huis zijn, gaat sneren naar je vent dat je al 15 jaar niet meer van hem hield. Dat is namelijk heel pijnlijk kan ik je vertellen. Mijn zus maakt zoiets mee. Ze heeft nu het gevoel al die tijd in een luchtkasteel geleefd te hebben. Aan alle momenten samen twijfelt ze nu.
Hoi Ervaring23, bedankt voor je tip over die lotgenotenvereniging maar ik heb daar niet zoveel behoefte aan. Ik zit niet in een identiteitscrisis over wat ik ben. Ik heb het nooit heel boeiend gevonden of ik hetero, bi of lebisch ben. Bovendien is het niet de eerste keer in mijn leven dat ik verliefd ben op een vrouw. Wat ik vervelend vind is dat ik verliefd ben op iemand anders dan mijn man omdat dat het nog moeilijker maakt om mn huwelijk ooit nog goed te kunnen krijgen.
Dreamer, ik wil dat idd ook graag proberen om meer tijd alleen met mn man door te brengen in de hoop dat het dan misschien wat beter wordt. Mn man doet de laatste weken trouwens poeslief, ik denk dat hij misschien wel aanvoelt dat het van mijn kant over is.
Is het écht over? Of overheersen op dit moment de gevoelens voor die ander?
Hoop niet dat je straks, wanneer de kinderen uit huis zijn, gaat sneren naar je vent dat je al 15 jaar niet meer van hem hield. Dat is namelijk heel pijnlijk kan ik je vertellen. Mijn zus maakt zoiets mee. Ze heeft nu het gevoel al die tijd in een luchtkasteel geleefd te hebben. Aan alle momenten samen twijfelt ze nu.
maandag 15 december 2014 09:06
Ik zou ook absoluut voor je gezin kiezen. Ik snap ook niet waar het voor nodig is dat mensen in relaties zo op elkaar katten, vitten, zeiken, ruzie maken over dingen enzovoorts.
Natuurlijk (?) voel je je niet meer zo verliefd op je man als toen jullie elkaar net leerden kennen maar dat gevoel is er toch wel ooit geweest? Probeer te investeren om samen met elkaar en als gezin weer happy te zijn. Mensen laten zich veel te makkelijk in een negatief gevoel en bijbehorend gekat meeslepen maar dat gevoel moet je de kop indrukken. Communiceer, zeg wat jou persoonlijk dwars zit en probeer ook begrip te hebben voor de dingen die jouw partner misschien dwars zitten. Daar zit ook vast wel een kern van waarheid in.
In een situatie waarin echt machtsmisbruik is, seksueel geweld, waarin je echt gekleineerd wordt etc, of de situatie onveilig is moet je juist wel de keuze maken om weg te gaan en je kinderen in veiligheid brengen. Maar ik geloof dat dat in lang niet alle gevallen aan de orde is.
Verliefd worden op een ander doe je gewoon niet... Het gezin uit elkaar trekken ook niet. Niet om zoiets als 'verliefd zijn' of een 'gevoel dat op is'.
Mensen gaan veel te gemakkelijk uit elkaar.
Natuurlijk (?) voel je je niet meer zo verliefd op je man als toen jullie elkaar net leerden kennen maar dat gevoel is er toch wel ooit geweest? Probeer te investeren om samen met elkaar en als gezin weer happy te zijn. Mensen laten zich veel te makkelijk in een negatief gevoel en bijbehorend gekat meeslepen maar dat gevoel moet je de kop indrukken. Communiceer, zeg wat jou persoonlijk dwars zit en probeer ook begrip te hebben voor de dingen die jouw partner misschien dwars zitten. Daar zit ook vast wel een kern van waarheid in.
In een situatie waarin echt machtsmisbruik is, seksueel geweld, waarin je echt gekleineerd wordt etc, of de situatie onveilig is moet je juist wel de keuze maken om weg te gaan en je kinderen in veiligheid brengen. Maar ik geloof dat dat in lang niet alle gevallen aan de orde is.
Verliefd worden op een ander doe je gewoon niet... Het gezin uit elkaar trekken ook niet. Niet om zoiets als 'verliefd zijn' of een 'gevoel dat op is'.
Mensen gaan veel te gemakkelijk uit elkaar.
dinsdag 16 december 2014 10:33
Oh en begrijp me goed, ik vind niet dat je per definitie moet scheiden. Ik vind wel dat je in een situatie zit die voor je kinderen niet goed is, en je hebt twee opties: of er met je man keihard aan werken (en dat is iets anders dan het fatalistische 'maar bij elkaar blijven omdat je scheiden niet vindt kunnen' wat je nu beschrijft), of toch uit elkaar gaan. En ik vind dat je ontzettend naïef bent als je denkt dat je kinderen hier niets van meekrijgen omdat ze op bed liggen tijdens het actief ruzie maken.
dinsdag 16 december 2014 10:53
Tjongejonge, nou wordt er hier te pas en te onpas aangeraden om vooral niet te scheiden als iemand verliefd is op iemands anders; maakt TO de verstandige keuze om haar gezin bijeen te willen houden, is het weer niet goed!
Ik denk dat niemand goed kan beoordelen óf en in welke mate dit huwelijk voor de kinderen slecht is. Het komt op mij niet heel dramatisch over. Het is natuurlijk fantastisch als kinderen een voorbeeld krijgen van een liefdevol huwelijk. Maar het is ook niet altijd schadelijk om op te groeien bij ouders die dit niet (heel sterk) hebben. Voor kinderen is het het belangrijkste om in veiligheid en harmonie op te groeien. Wanneer ouders elkaar niet de ogen uitkrabben, kan dit prima en dan is het zeker wel beter dan wanneer ouders scheiden. Volgens mij is daar inmiddels genoeg over bekend.
Toch denk ik wel TO, dat relatietherapie voor jou echt iets kan betekenen. Of de gevoelens terugkomen is de vraag, maar misschien is dat geen haalbaar doel. Wél een haalbaar doel is om samen in harmonie voor de kinderen te (blijven) zorgen, met zo min mogelijk ruzie. Er is ook een boek van, en informatie op internet, ik geloof dat het heet 'living together apart', dat hier ook over gaat. Ouders die samen blijven voor de kinderen, maar niet per se een liefdesrelatie (meer) hebben.
Ik denk dat niemand goed kan beoordelen óf en in welke mate dit huwelijk voor de kinderen slecht is. Het komt op mij niet heel dramatisch over. Het is natuurlijk fantastisch als kinderen een voorbeeld krijgen van een liefdevol huwelijk. Maar het is ook niet altijd schadelijk om op te groeien bij ouders die dit niet (heel sterk) hebben. Voor kinderen is het het belangrijkste om in veiligheid en harmonie op te groeien. Wanneer ouders elkaar niet de ogen uitkrabben, kan dit prima en dan is het zeker wel beter dan wanneer ouders scheiden. Volgens mij is daar inmiddels genoeg over bekend.
Toch denk ik wel TO, dat relatietherapie voor jou echt iets kan betekenen. Of de gevoelens terugkomen is de vraag, maar misschien is dat geen haalbaar doel. Wél een haalbaar doel is om samen in harmonie voor de kinderen te (blijven) zorgen, met zo min mogelijk ruzie. Er is ook een boek van, en informatie op internet, ik geloof dat het heet 'living together apart', dat hier ook over gaat. Ouders die samen blijven voor de kinderen, maar niet per se een liefdesrelatie (meer) hebben.
dinsdag 16 december 2014 11:58
Ik denk dat je het gewoon niet zo zwart/wit kunt stellen, Aureel.
Ik zou zeker niet snel aanraden om uit een relatie te stappen, wanneer je verliefd wordt op iemand anders. Ik zou ook niet aanraden in een ongelukkige relatie te blijven, alleen voor de kinderen.
En als je relatie nog zo goed is, dat je op goede voet met elkaar om kunt gaan, dat je je prettig bij elkaar voelt en plezier in het leven hebt, kun je makkelijker bij elkaar blijven dan wanneer er door irritatie vaak ruzie is en je je echt ongelukkig voelt. Ik kan me niet voorstellen dat kinderen dat niet merken.
Geen relatie zal volmaakt zijn, er is altijd wel wat en soms heb ik het gevoel dat de 'ik heb het gevoel niet meer' mensen, teveel verwacht hebben, toen ze in een relatie stapten. Maarja.. ís dat zo. Ik kan niet in andermans relatie zien, van de buitenkant, hoe goed deze is en of er een toekomst is. Dat moeten de partners samen uitmaken.
En dan ook liefst samen, niet dat één van de twee ineens de handdoek in de ring gooit, omdat 'het gevoel' er al een tijdje niet meer is.
Ik zou zeker niet snel aanraden om uit een relatie te stappen, wanneer je verliefd wordt op iemand anders. Ik zou ook niet aanraden in een ongelukkige relatie te blijven, alleen voor de kinderen.
En als je relatie nog zo goed is, dat je op goede voet met elkaar om kunt gaan, dat je je prettig bij elkaar voelt en plezier in het leven hebt, kun je makkelijker bij elkaar blijven dan wanneer er door irritatie vaak ruzie is en je je echt ongelukkig voelt. Ik kan me niet voorstellen dat kinderen dat niet merken.
Geen relatie zal volmaakt zijn, er is altijd wel wat en soms heb ik het gevoel dat de 'ik heb het gevoel niet meer' mensen, teveel verwacht hebben, toen ze in een relatie stapten. Maarja.. ís dat zo. Ik kan niet in andermans relatie zien, van de buitenkant, hoe goed deze is en of er een toekomst is. Dat moeten de partners samen uitmaken.
En dan ook liefst samen, niet dat één van de twee ineens de handdoek in de ring gooit, omdat 'het gevoel' er al een tijdje niet meer is.
Later is nu
dinsdag 16 december 2014 12:06
quote:Aureel schreef op 16 december 2014 @ 10:53:
Tjongejonge, nou wordt er hier te pas en te onpas aangeraden om vooral niet te scheiden als iemand verliefd is op iemands anders; maakt TO de verstandige keuze om haar gezin bijeen te willen houden, is het weer niet goed!
.Ik vond dit redelijk zwartwit
Tjongejonge, nou wordt er hier te pas en te onpas aangeraden om vooral niet te scheiden als iemand verliefd is op iemands anders; maakt TO de verstandige keuze om haar gezin bijeen te willen houden, is het weer niet goed!
.Ik vond dit redelijk zwartwit
Later is nu
dinsdag 16 december 2014 12:13
Lastige situatie, kan me voorstellen dat je even je hart wilt luchten. Hoe is het, nu je verhaal er zo zwart op wit staat?
Goed te lezen dat zowel jij en je man graag samen willen blijven, dan hebben jullie in ieder geval een gezamenlijk streven. Als je de stap naar relatietherapie te groot vindt, is het misschien een idee samen 'Houd me vast' van Sue Johnson te lezen en oefeningen te doen. Het doel van dit boek is om weer meer verbinding te ervaren door elkaar beter te begrijpen en daardoor waarderen.
En verder eens met de realistische tips samen met je man te bedenken hoe jullie samen meer goed kunnen voelen. Waar gaat het precies mis in jullie communicatie? Waarom vind je dat jullie niet bij elkaar passen? Heb je een voorbeeld?
Goed te lezen dat zowel jij en je man graag samen willen blijven, dan hebben jullie in ieder geval een gezamenlijk streven. Als je de stap naar relatietherapie te groot vindt, is het misschien een idee samen 'Houd me vast' van Sue Johnson te lezen en oefeningen te doen. Het doel van dit boek is om weer meer verbinding te ervaren door elkaar beter te begrijpen en daardoor waarderen.
En verder eens met de realistische tips samen met je man te bedenken hoe jullie samen meer goed kunnen voelen. Waar gaat het precies mis in jullie communicatie? Waarom vind je dat jullie niet bij elkaar passen? Heb je een voorbeeld?
dinsdag 16 december 2014 13:51
Bedankt voor je mooie verhaal, je schrijft waarschijnlijk zoals jij je voelt, en het is zo ontzettend menselijk...echt prachtig..je keuze trouwens ook...hoe moeilijk ook.
.
Ik begrijp je, en voel door je woorden en zinnen je verdriet..maar dat jij zo voor jou kinderen gaat, en jezelf hierin opzij zet, vind ik magnefiek.
Ik hoop ooit dat je op een dag rond zal komen met je gevoel, maar voor nu...bedankt voor je verhaal.
.
Wees zuin ig en lief voor je man...bedenk je maar, ooit was jij dat eens...
.
Ik begrijp je, en voel door je woorden en zinnen je verdriet..maar dat jij zo voor jou kinderen gaat, en jezelf hierin opzij zet, vind ik magnefiek.
Ik hoop ooit dat je op een dag rond zal komen met je gevoel, maar voor nu...bedankt voor je verhaal.
.
Wees zuin ig en lief voor je man...bedenk je maar, ooit was jij dat eens...
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
woensdag 17 december 2014 22:54
Gelukkig blijkt je keuze wat bewuster (niet helemaal het goede woord, maar in ieder geval minder 'gewoon omdat') dan het eerst leek. Wel wil ik nog een keer herhalen: als je bij elkaar blijft, doe dan wat aan jullie communicatie. Het is geen schande om in relatietherapie te gaan, of begeleiding te zoeken. Als je nu stappen onderneemt, kan het zijn dat je relatie er zelfs beter uitkomt, maar aan blijven modderen is geen optie. Dan kan je juist krijgen dat de teller een keer wel omslaat.
vrijdag 19 december 2014 19:01
Is ze ook verliefd op jou dan?
dat is dan inderdaad een pijnlijke situatie. Want hoe ga je dan normaal met elkaar om?
Jammer dat het niet bespreekbaar is binnen jullie relatie.
Het zou ook spanning wegnemen binnen je relatie. Ik bedoel, je schrijft smoorverliefd te zijn, dit merkt je man toch ook?
Maar zoals eerder genoemd ben je niet bang spijt te hebben van je keuze?Misschien passen jullie wel veel beter bij elkaar.
En blijkt dit niet het beste voor iedereen.......
dat is dan inderdaad een pijnlijke situatie. Want hoe ga je dan normaal met elkaar om?
Jammer dat het niet bespreekbaar is binnen jullie relatie.
Het zou ook spanning wegnemen binnen je relatie. Ik bedoel, je schrijft smoorverliefd te zijn, dit merkt je man toch ook?
Maar zoals eerder genoemd ben je niet bang spijt te hebben van je keuze?Misschien passen jullie wel veel beter bij elkaar.
En blijkt dit niet het beste voor iedereen.......
anoniem_212657 wijzigde dit bericht op 19-12-2014 19:40
Reden: Kort
Reden: Kort
% gewijzigd
zaterdag 20 december 2014 14:31
Ik heb soortgelijke situatie meegemaakt vandaar mijn interesse.
Ik kon/kan gevoelens niet voor mezelf houden.
Het was bij ons wederzijds en contact verbroken.
Het was te moeilijk elkaar telkens te zien.
Ook allebei getrouwd, kinderen.
Hoe hou je dit vol of zie je haar niet vaak?
Je kunt me pb sturen eventueel.
Ik kon/kan gevoelens niet voor mezelf houden.
Het was bij ons wederzijds en contact verbroken.
Het was te moeilijk elkaar telkens te zien.
Ook allebei getrouwd, kinderen.
Hoe hou je dit vol of zie je haar niet vaak?
Je kunt me pb sturen eventueel.
zaterdag 20 december 2014 22:03
@Depressief, zoiets is alleen leuk als die man het dan ook met beide vrouwen kan doen. Het lijkt me toch wat minder gezellig in het geval van TO. Want zij wil haar man niet meer dus dan ligt zij met haar vriendin lekker te rommelen en hij kan boven op de logeerkamer zn matras ..... 
@Icebaby, moeilijk. Weet niet zo goed en advies te geven. Maar pas alsjeblieft goed op jezelf en zorg dat je er niet zelf aan onderdoor gaat!
@Icebaby, moeilijk. Weet niet zo goed en advies te geven. Maar pas alsjeblieft goed op jezelf en zorg dat je er niet zelf aan onderdoor gaat!
zondag 21 december 2014 11:24
quote:Icebaby schreef op 14 december 2014 @ 06:33:
Hoi dames,
Bedankt voor jullie reacties. Wat ik wel wat jammer vind is dat velen van jullie vinden dat mijn man en ik maar uit elkaar moeten gaan terwijl we dat allebei niet willen. Hoewel ik niet meer verliefd ben is het ook niet zo dat we elkaar heel erg haten ofzo. Maar de communicatie tussen ons loopt moeilijk, we passen niet zo goed bij elkaar. Omdat we zelf ook wel weten dat de kinderen gek worden als we steeds staan te bakkeleien in hun aanwezigheid proberen we dat zoveel mogelijk te bewaren voor sávonds als ze op bed liggen. Zelf is mijn man trouwens ook een kind van gescheiden ouders die tijdens hun huwelijk veel ruzie hadden. En hij heeft het ondanks alle ruzies toch heel erg gevonden dat zn ouders uit elkaar gingen en dat vind hij nu nog steeds. Wat dus misschien voor de een goed is hoeft dat voor een ander niet te zijn. Hij is het ook met mij eens dat we niet onze kinderen de shit moeten geven die hij heeft ervaren door de scheiding van zijn ouders. Ik vind het dan ook jammer dat velen van jullie vinden dat we de handdoek maar in de ring moeten gooien.
Wat dachten jullie van relatietherapie? Misschien kan je best leren om op een andere, meer constructieve manier met elkaar om te gaan. Waarom probeer je het niet?
Ik zag zelfs een reactie met de vraag of ik verslaafd ben aan drama, sorry maar wat bedoel je daar eigenlijk mee? En die vrouw idealiseer ik ook niet, ik probeer juist zoveel mogelijk mn gevoelens voor haar te onderdrukken. Maar toch lukt het niet om haar uit mn hoofd te krijgen, daar voel ik me heel rot over. Want wat ik voor haar voel wil ik juist voor mn man voelen. En ik weet niet wat ik moet doen om dat gevoel weer terug te halen. En dat is wat mij verdrietig maakt.
Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: alles wat je aandacht geeft, groeit. Om je gevoel te onderdrukken moet je er constant mee bezig zijn. Hoe krampachtiger je je gevoelens onderdrukt, hoe groter ze worden. Accepteer dat je verliefd bent en laat het gevoel gewoon bestaan. Ga in therapie met je man, en kijk of er van je huwelijk nog iets te maken valt. Al is het maar in rust met elkaar samenleven, zonder de hele tijd dat geruzie.
@Belle 01, wat heeft ze eraan om het te weten? Zij is getrouwd en ik ook en het is niet mijn bedoeling om een verhouding met haar te beginnen ofzo.
Hoi dames,
Bedankt voor jullie reacties. Wat ik wel wat jammer vind is dat velen van jullie vinden dat mijn man en ik maar uit elkaar moeten gaan terwijl we dat allebei niet willen. Hoewel ik niet meer verliefd ben is het ook niet zo dat we elkaar heel erg haten ofzo. Maar de communicatie tussen ons loopt moeilijk, we passen niet zo goed bij elkaar. Omdat we zelf ook wel weten dat de kinderen gek worden als we steeds staan te bakkeleien in hun aanwezigheid proberen we dat zoveel mogelijk te bewaren voor sávonds als ze op bed liggen. Zelf is mijn man trouwens ook een kind van gescheiden ouders die tijdens hun huwelijk veel ruzie hadden. En hij heeft het ondanks alle ruzies toch heel erg gevonden dat zn ouders uit elkaar gingen en dat vind hij nu nog steeds. Wat dus misschien voor de een goed is hoeft dat voor een ander niet te zijn. Hij is het ook met mij eens dat we niet onze kinderen de shit moeten geven die hij heeft ervaren door de scheiding van zijn ouders. Ik vind het dan ook jammer dat velen van jullie vinden dat we de handdoek maar in de ring moeten gooien.
Wat dachten jullie van relatietherapie? Misschien kan je best leren om op een andere, meer constructieve manier met elkaar om te gaan. Waarom probeer je het niet?
Ik zag zelfs een reactie met de vraag of ik verslaafd ben aan drama, sorry maar wat bedoel je daar eigenlijk mee? En die vrouw idealiseer ik ook niet, ik probeer juist zoveel mogelijk mn gevoelens voor haar te onderdrukken. Maar toch lukt het niet om haar uit mn hoofd te krijgen, daar voel ik me heel rot over. Want wat ik voor haar voel wil ik juist voor mn man voelen. En ik weet niet wat ik moet doen om dat gevoel weer terug te halen. En dat is wat mij verdrietig maakt.
Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: alles wat je aandacht geeft, groeit. Om je gevoel te onderdrukken moet je er constant mee bezig zijn. Hoe krampachtiger je je gevoelens onderdrukt, hoe groter ze worden. Accepteer dat je verliefd bent en laat het gevoel gewoon bestaan. Ga in therapie met je man, en kijk of er van je huwelijk nog iets te maken valt. Al is het maar in rust met elkaar samenleven, zonder de hele tijd dat geruzie.
@Belle 01, wat heeft ze eraan om het te weten? Zij is getrouwd en ik ook en het is niet mijn bedoeling om een verhouding met haar te beginnen ofzo.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
