Relaties
alle pijlers
Het ligt allemaal weer aan mij!
donderdag 23 oktober 2014 16:16
Sorry alvast voor als dit een lange tekst word.
Ik heb het er nu al met 5 personen over gehad. Alle ""tips"" heb ik uitgeprobeerd Maar geen van de 5 gaf me advies waar ik wat mee kon.
Mijn beste vriendin zei: schakel je ouders gewoon in. ( ik ben nogal een papa kindje) Mijn ouders zeiden vervolgens : dat regel je maar lekker zelf met je buurman daar kunnen we ons niet in mengen. Mijn buurman steekt vervolgens zijn kop in het zand. En mijn vriend vind dat het natuurlijk allemaal weer aan mijn autisme ligt en dat het allemaal heus wel niet zo ernstig is zoals ik het zie.
Sinds ongeveer een half jaar hebben we nieuwe buren. Bestaande uit een man van ongeveer 60 en zijn dochter van net 28 met downsyndroom.
En al vanaf het aller eerste begin dat mijn vriend en ik er met onze 2 dochters een kop koffie kwamen drinken maakte mijn buurmeisje 4 jaar jonger dan ik en 2 jaar jonger dan mijn vriend) er al geen geheim van dat ze voor zover dat mogelijk is bij haar , verliefd is op mijn vriend. Heel aandoenlijk vond ik dat toen. Maar dat was toen...
Nu een half jaar later komt ze me echt de strot uit. Ze doet verschrikkelijk jaloers naar mij toe en uit zich ook echt jaloers. Ik vind haar niet meer leuk. Iedere dag krijgt mijn vriend liefdes briefjes terwijl hij er vanwege zijn beroep haast nooit is. In t begin liet ik ze hem nog wel eens zien maar nu gooi ik ze gewoon direct weg. Ze trekt mijn planten uit de tuin en als ik haar daar wat van zeg draait ze door. Als ik klaag bij de buurman zegt hij standaard ik zal met r praten. Wat natuurlijk niks helpt.
De eerste keer dat ze mij te lijf ging was bij haar thuis. Mijn vriendin was erbij.. We hingen voor de buurman zijn gordijnen op . Mijn buurmeisje stormt de kamer binnen knalt tegen het trapje aan en valt op de grond. Buurman en ik willen haar overeind helpen. Haar vader pakt ze bij zijn hand en mij grijpt ze volop in mijn haar. Met als gevolg een hele pluk eruit.
De 2e keer stond ze in hun tuin keihard te panikeren. Ik loop naar haar toe en vraag haar wat er is en vervolgens begint ze toch op me in te beuken. Dus ik maakte snel weer dat ik daar weg kwam.
Ik wilde alleen maar kijken of ik r kon helpen. Maar dat werd niet op prijs gesteld dus ik bedenk me voortaan wel 100x als ik haar weer zo aantref in de achtertuin.
De laatste keer dat ze me aanviel was met haar verjaardag anderhalve week geleden.
We gingen er met zn vieren naartoe en mijn vriend heeft zich helemaal af laten lebberen door haar. Onder het motto ach ze heeft down dus dat moet kunnen toch? En toen ik haar een hand wilde geven negeerde ze me straal en pas toen ze me een hand moest geven van haar vader deed ze dat. Maar wel op een ontzettende verschrikkelijke manier. Ze kneep mijn hele hand fijn Werd heel boos en krabde me en probeerde in mijn hand te bijten. Ik heb nu nog de plekken van haar nagels in mijn vel staan. Ik schrok me lam en was vooral verbaasd van het struisvogel gedrag van mijn vriend en de buurman. De buurman zei : Foei! dat mag niet! Dat doet de buurvrouw heel auw. En mijn vriend zag het zogenaamd niet.
En toen ik het er later met hem over had dat ik me niet meer veilig voel bij haar en dat ik dacht dat dat extreme gedrag van haar naar mij toe voort komt uit haar verliefdheid naar hem toe kreeg ik te horen dat ze ten eerste niet verliefd is op hem en ook niet kan worden ivm haar down .
En dat die 3 x dat ze me lichamelijk te lijf ging ook niet voort komen uit bewust gedrag. Ik denk daar dus anders over. Maar als ik dat zeg word dat eigenlijk altijd af geschoven op mijn autisme. Dat ik de wereld nou eenmaal anders zie.Oke dat kan zijn. Maar ik voel toch echt ze delfde pijn als iemand zonder autisme als ik aan mijn haren getrokken word enzo.
Heeft iemand advies voor mij?
Gaat het te ver om hiermee naar de politie te stappen? Het is wel in me op gekomen.Maar ik durf het niet. Ik wil geen aangifte doen. Maar wel advies inwinnen. Is iemand met down echt jaloers? Echt verliefd?
Herkent iemand dit gedrag?
Ik heb het er nu al met 5 personen over gehad. Alle ""tips"" heb ik uitgeprobeerd Maar geen van de 5 gaf me advies waar ik wat mee kon.
Mijn beste vriendin zei: schakel je ouders gewoon in. ( ik ben nogal een papa kindje) Mijn ouders zeiden vervolgens : dat regel je maar lekker zelf met je buurman daar kunnen we ons niet in mengen. Mijn buurman steekt vervolgens zijn kop in het zand. En mijn vriend vind dat het natuurlijk allemaal weer aan mijn autisme ligt en dat het allemaal heus wel niet zo ernstig is zoals ik het zie.
Sinds ongeveer een half jaar hebben we nieuwe buren. Bestaande uit een man van ongeveer 60 en zijn dochter van net 28 met downsyndroom.
En al vanaf het aller eerste begin dat mijn vriend en ik er met onze 2 dochters een kop koffie kwamen drinken maakte mijn buurmeisje 4 jaar jonger dan ik en 2 jaar jonger dan mijn vriend) er al geen geheim van dat ze voor zover dat mogelijk is bij haar , verliefd is op mijn vriend. Heel aandoenlijk vond ik dat toen. Maar dat was toen...
Nu een half jaar later komt ze me echt de strot uit. Ze doet verschrikkelijk jaloers naar mij toe en uit zich ook echt jaloers. Ik vind haar niet meer leuk. Iedere dag krijgt mijn vriend liefdes briefjes terwijl hij er vanwege zijn beroep haast nooit is. In t begin liet ik ze hem nog wel eens zien maar nu gooi ik ze gewoon direct weg. Ze trekt mijn planten uit de tuin en als ik haar daar wat van zeg draait ze door. Als ik klaag bij de buurman zegt hij standaard ik zal met r praten. Wat natuurlijk niks helpt.
De eerste keer dat ze mij te lijf ging was bij haar thuis. Mijn vriendin was erbij.. We hingen voor de buurman zijn gordijnen op . Mijn buurmeisje stormt de kamer binnen knalt tegen het trapje aan en valt op de grond. Buurman en ik willen haar overeind helpen. Haar vader pakt ze bij zijn hand en mij grijpt ze volop in mijn haar. Met als gevolg een hele pluk eruit.
De 2e keer stond ze in hun tuin keihard te panikeren. Ik loop naar haar toe en vraag haar wat er is en vervolgens begint ze toch op me in te beuken. Dus ik maakte snel weer dat ik daar weg kwam.
Ik wilde alleen maar kijken of ik r kon helpen. Maar dat werd niet op prijs gesteld dus ik bedenk me voortaan wel 100x als ik haar weer zo aantref in de achtertuin.
De laatste keer dat ze me aanviel was met haar verjaardag anderhalve week geleden.
We gingen er met zn vieren naartoe en mijn vriend heeft zich helemaal af laten lebberen door haar. Onder het motto ach ze heeft down dus dat moet kunnen toch? En toen ik haar een hand wilde geven negeerde ze me straal en pas toen ze me een hand moest geven van haar vader deed ze dat. Maar wel op een ontzettende verschrikkelijke manier. Ze kneep mijn hele hand fijn Werd heel boos en krabde me en probeerde in mijn hand te bijten. Ik heb nu nog de plekken van haar nagels in mijn vel staan. Ik schrok me lam en was vooral verbaasd van het struisvogel gedrag van mijn vriend en de buurman. De buurman zei : Foei! dat mag niet! Dat doet de buurvrouw heel auw. En mijn vriend zag het zogenaamd niet.
En toen ik het er later met hem over had dat ik me niet meer veilig voel bij haar en dat ik dacht dat dat extreme gedrag van haar naar mij toe voort komt uit haar verliefdheid naar hem toe kreeg ik te horen dat ze ten eerste niet verliefd is op hem en ook niet kan worden ivm haar down .
En dat die 3 x dat ze me lichamelijk te lijf ging ook niet voort komen uit bewust gedrag. Ik denk daar dus anders over. Maar als ik dat zeg word dat eigenlijk altijd af geschoven op mijn autisme. Dat ik de wereld nou eenmaal anders zie.Oke dat kan zijn. Maar ik voel toch echt ze delfde pijn als iemand zonder autisme als ik aan mijn haren getrokken word enzo.
Heeft iemand advies voor mij?
Gaat het te ver om hiermee naar de politie te stappen? Het is wel in me op gekomen.Maar ik durf het niet. Ik wil geen aangifte doen. Maar wel advies inwinnen. Is iemand met down echt jaloers? Echt verliefd?
Herkent iemand dit gedrag?
donderdag 23 oktober 2014 21:09
quote:Cateautje schreef op 23 oktober 2014 @ 21:07:
[...]
Ik weiger om alles maar gemakshalve op die grote hoop te gooien.O, is het vanwege het gemak? Ik dacht vanwege jouw beperking om je in te lezen en in te leven en verder te kijken dan wat programma's.
[...]
Ik weiger om alles maar gemakshalve op die grote hoop te gooien.O, is het vanwege het gemak? Ik dacht vanwege jouw beperking om je in te lezen en in te leven en verder te kijken dan wat programma's.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 23 oktober 2014 21:11
quote:Cateautje schreef op 23 oktober 2014 @ 21:07:
[...]
OOK dat kan, maar hoeft niet speciaal. Misschien is ze na een half jaar obsessie wel zo seksueel gefrustreerd dat ze niet meer weet wat ze met zichzelf aanmoet en dat is geen gedragsstoornis. Ik weiger om alles maar gemakshalve op die grote hoop te gooien.Heb jij ervaring met kinderen met het down syndroom? Of lul je maar wat?
[...]
OOK dat kan, maar hoeft niet speciaal. Misschien is ze na een half jaar obsessie wel zo seksueel gefrustreerd dat ze niet meer weet wat ze met zichzelf aanmoet en dat is geen gedragsstoornis. Ik weiger om alles maar gemakshalve op die grote hoop te gooien.Heb jij ervaring met kinderen met het down syndroom? Of lul je maar wat?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
donderdag 23 oktober 2014 21:14
quote:Cateautje schreef op 23 oktober 2014 @ 21:08:
Ze is heel duidelijk heel gericht bezig.
Waarmee?
Ze vindt de vriend van TO leuk en is jaloers op TO dus die vindt ze stom.
Nou kutkarakter hoor...
Dat ze die emoties niet op een gepaste wijze uit (en daarin onvoldoende afgeremd wordt) dat vindt hier volgens mij iedereen. Maar dat lijkt me nou typisch een gevolg van haar beperking.
Ze is heel duidelijk heel gericht bezig.
Waarmee?
Ze vindt de vriend van TO leuk en is jaloers op TO dus die vindt ze stom.
Nou kutkarakter hoor...
Dat ze die emoties niet op een gepaste wijze uit (en daarin onvoldoende afgeremd wordt) dat vindt hier volgens mij iedereen. Maar dat lijkt me nou typisch een gevolg van haar beperking.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 23 oktober 2014 21:14
quote:Cateautje schreef op 23 oktober 2014 @ 20:00:
[...]
Dat vind ik interessant en zou er wel meer over willen weten. Maar eens iets over lezen.
Ik snap wel dat er bij ieder niveau bepaalde talenten aanwezig kunnen zijn, maar het gaat er bij mij inderdaad niet in dat de dame in kwestie uitsluitend instinctief bezig zou zijn. Ik ben er echt van overtuigd dat ze weet waar ze mee bezig is, ook als je bedenkt dat ze op gezette tijden zelfs planten uit de tuin trekt en Ellen gewoon keihard aanvalt. Hier zit meer achter dan een zielig vrouwtje dat niet weet wat ze doet.
Maar goed, de mensen ven de dagopvang en de vriend zijn hier het belangrijkst om tot een oplossing te komen en ik vind het ook een grote afknapper dat vriend het op autisme gooit en niet op zijn eigen onmacht om hier op een goede manier mee om te gaan.
Jij hebt je snapper ook afgesteld wat jou uitkomt of niet.
Hoe in de wereld weet jij hoe deze persoon is, aan de hand van zo'n stukje tekst?
Echt je reacties in dit topic gaan helemaal nergens over.
TO, ik zou de vader laten weten dat dit gedrag echt ontoelaatbaar is en er actie moet komen. Evt kun je als vader niets Doetinchem de gemeente informeren naar iemand vanher loket huiselijk geweld. Zij kunnen je buren ondersteunen bij het krijgen van de juiste hulp als dat tot nog toe niet gelukt is.
Je hoeft dit inderdaad niet te accepteren. Maar ik zou we zeker niet vanuit gaan of de buurvrouw het zelf kan overzien en/of bijsturen. Maar daar moet dan wel bij geholpen worden, want dit kan inderdaad niet zo blijven.
[...]
Dat vind ik interessant en zou er wel meer over willen weten. Maar eens iets over lezen.
Ik snap wel dat er bij ieder niveau bepaalde talenten aanwezig kunnen zijn, maar het gaat er bij mij inderdaad niet in dat de dame in kwestie uitsluitend instinctief bezig zou zijn. Ik ben er echt van overtuigd dat ze weet waar ze mee bezig is, ook als je bedenkt dat ze op gezette tijden zelfs planten uit de tuin trekt en Ellen gewoon keihard aanvalt. Hier zit meer achter dan een zielig vrouwtje dat niet weet wat ze doet.
Maar goed, de mensen ven de dagopvang en de vriend zijn hier het belangrijkst om tot een oplossing te komen en ik vind het ook een grote afknapper dat vriend het op autisme gooit en niet op zijn eigen onmacht om hier op een goede manier mee om te gaan.
Jij hebt je snapper ook afgesteld wat jou uitkomt of niet.
Hoe in de wereld weet jij hoe deze persoon is, aan de hand van zo'n stukje tekst?
Echt je reacties in dit topic gaan helemaal nergens over.
TO, ik zou de vader laten weten dat dit gedrag echt ontoelaatbaar is en er actie moet komen. Evt kun je als vader niets Doetinchem de gemeente informeren naar iemand vanher loket huiselijk geweld. Zij kunnen je buren ondersteunen bij het krijgen van de juiste hulp als dat tot nog toe niet gelukt is.
Je hoeft dit inderdaad niet te accepteren. Maar ik zou we zeker niet vanuit gaan of de buurvrouw het zelf kan overzien en/of bijsturen. Maar daar moet dan wel bij geholpen worden, want dit kan inderdaad niet zo blijven.
donderdag 23 oktober 2014 21:16
Natuurlijk snap ik dat bij gedragsproblematiek het geen kwestie is van simpelweg manieren bijbrengen is. Ben opgegroeid met een broer met gedragsproblematiek in een tijd waarin mijn ouders nog werden aangekeken op zijn gedrag. Misschien denk ik ook wel te makkelijk maar als ik naar mijn eigen dochter kijk dan zitten mijn vriend en ik wel op 1 lijn. Ze is nu tweeenhalf maar wij willen pertinent niet dat zij aan allemaal vreemden gaat zitten of staan, bedelen. Krijg daar vaak commentaar op "ach ze is nog zo klein, laat toch". Ja, nu is het nog schattig maar als ze ouder is, is het niet meer zo schattig. Ik denk echt dat wij onze dochter nu al kunnen gaan bijbrengen wat gewenst gedrag is of niet, althans we proberen het. Net zoals we bij haar moeten geen letten op voeding, het is onze taak om te zorgen dat ze zich niet moddervet gaat eten.
donderdag 23 oktober 2014 21:19
quote:meisje29 schreef op 23 oktober 2014 @ 21:16:
Natuurlijk snap ik dat bij gedragsproblematiek het geen kwestie is van simpelweg manieren bijbrengen is. Ben opgegroeid met een broer met gedragsproblematiek in een tijd waarin mijn ouders nog werden aangekeken op zijn gedrag. Misschien denk ik ook wel te makkelijk maar als ik naar mijn eigen dochter kijk dan zitten mijn vriend en ik wel op 1 lijn. Ze is nu tweeenhalf maar wij willen pertinent niet dat zij aan allemaal vreemden gaat zitten of staan, bedelen. Krijg daar vaak commentaar op "ach ze is nog zo klein, laat toch". Ja, nu is het nog schattig maar als ze ouder is, is het niet meer zo schattig. Ik denk echt dat wij onze dochter nu al kunnen gaan bijbrengen wat gewenst gedrag is of niet, althans we proberen het. Net zoals we bij haar moeten geen letten op voeding, het is onze taak om te zorgen dat ze zich niet moddervet gaat eten.Respect! Het begint gewoon allemaal bij het begin, dan heb je al voor de helft gewonnen.
Natuurlijk snap ik dat bij gedragsproblematiek het geen kwestie is van simpelweg manieren bijbrengen is. Ben opgegroeid met een broer met gedragsproblematiek in een tijd waarin mijn ouders nog werden aangekeken op zijn gedrag. Misschien denk ik ook wel te makkelijk maar als ik naar mijn eigen dochter kijk dan zitten mijn vriend en ik wel op 1 lijn. Ze is nu tweeenhalf maar wij willen pertinent niet dat zij aan allemaal vreemden gaat zitten of staan, bedelen. Krijg daar vaak commentaar op "ach ze is nog zo klein, laat toch". Ja, nu is het nog schattig maar als ze ouder is, is het niet meer zo schattig. Ik denk echt dat wij onze dochter nu al kunnen gaan bijbrengen wat gewenst gedrag is of niet, althans we proberen het. Net zoals we bij haar moeten geen letten op voeding, het is onze taak om te zorgen dat ze zich niet moddervet gaat eten.Respect! Het begint gewoon allemaal bij het begin, dan heb je al voor de helft gewonnen.
donderdag 23 oktober 2014 21:19
Wat een vooroordelen over iemand met een beperking.
Als je niet weet waar je over praat, zeg dan lekker niks...
En maar boos worden als ene shaniqua alle nederlanders over één kam scheert. Of als mensen iedere marokkaan als hetzelfde zien...
Maar nee, mensen met down zijn allemaaaaaaal hetzelfde. We weten precies hoe dit meisje is en wat ze wel en niet weet en beseft en ze moet maar ff normaal doen
Door deze reacties is mijn oordeel over programma's als down voor dummies en dergelijke weer eens bevestigd. Men kijkt er 2x naar en waant zich deskundige op het gebied van mensen met een beperking. Het was tenslotte op televisie!
Als je niet weet waar je over praat, zeg dan lekker niks...
En maar boos worden als ene shaniqua alle nederlanders over één kam scheert. Of als mensen iedere marokkaan als hetzelfde zien...
Maar nee, mensen met down zijn allemaaaaaaal hetzelfde. We weten precies hoe dit meisje is en wat ze wel en niet weet en beseft en ze moet maar ff normaal doen
Door deze reacties is mijn oordeel over programma's als down voor dummies en dergelijke weer eens bevestigd. Men kijkt er 2x naar en waant zich deskundige op het gebied van mensen met een beperking. Het was tenslotte op televisie!
donderdag 23 oktober 2014 21:20
quote:meisje29 schreef op 23 oktober 2014 @ 21:16:
Natuurlijk snap ik dat bij gedragsproblematiek het geen kwestie is van simpelweg manieren bijbrengen is. Ben opgegroeid met een broer met gedragsproblematiek in een tijd waarin mijn ouders nog werden aangekeken op zijn gedrag. Misschien denk ik ook wel te makkelijk maar als ik naar mijn eigen dochter kijk dan zitten mijn vriend en ik wel op 1 lijn. Ze is nu tweeenhalf maar wij willen pertinent niet dat zij aan allemaal vreemden gaat zitten of staan, bedelen. Krijg daar vaak commentaar op "ach ze is nog zo klein, laat toch". Ja, nu is het nog schattig maar als ze ouder is, is het niet meer zo schattig. Ik denk echt dat wij onze dochter nu al kunnen gaan bijbrengen wat gewenst gedrag is of niet, althans we proberen het. Net zoals we bij haar moeten geen letten op voeding, het is onze taak om te zorgen dat ze zich niet moddervet gaat eten.Je denkt inderdaad te gemakkelijk.
Natuurlijk snap ik dat bij gedragsproblematiek het geen kwestie is van simpelweg manieren bijbrengen is. Ben opgegroeid met een broer met gedragsproblematiek in een tijd waarin mijn ouders nog werden aangekeken op zijn gedrag. Misschien denk ik ook wel te makkelijk maar als ik naar mijn eigen dochter kijk dan zitten mijn vriend en ik wel op 1 lijn. Ze is nu tweeenhalf maar wij willen pertinent niet dat zij aan allemaal vreemden gaat zitten of staan, bedelen. Krijg daar vaak commentaar op "ach ze is nog zo klein, laat toch". Ja, nu is het nog schattig maar als ze ouder is, is het niet meer zo schattig. Ik denk echt dat wij onze dochter nu al kunnen gaan bijbrengen wat gewenst gedrag is of niet, althans we proberen het. Net zoals we bij haar moeten geen letten op voeding, het is onze taak om te zorgen dat ze zich niet moddervet gaat eten.Je denkt inderdaad te gemakkelijk.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 23 oktober 2014 21:23
donderdag 23 oktober 2014 21:25
Maar blijfgewoonbianca, ik moet wel zo denken want waar doe ik het dan allemaal voor. Ik ga nu niet al denken dat het een hopeloze zaak is omdat mijn dochter een afwijking heeft. Ik wil gewoon voorkomen dat mijn dochter het stereotype knuffelmongool wordt. Misschien denk ik over een paar jaar weer anders als ik anders in het proces zit van acceptatie etc. Dat zien we dan wel weer.
donderdag 23 oktober 2014 21:32
Sydroom van down wordt echt heel erg onderschat. Mede door het schattige aaibaarheidsgehalte wat deze mensen toegeschreven hebben gekregen. Ahhhh ze zijn zo lief, altijd vrolijk enz.
Realiteit is, dat deze mensen zeer moeilijk te begeleiden zijn, helemaal als ze nog jong zijn en een wat hoger niveau hebben. Alle emoties zijn heftig, van verliefdheid tot boosheid. Daar is wel nuance in te brengen, maar dat kost tijd en daar is goede begeleiding voor nodig. Ik heb meerdere mensen met down begeleid die vanuit de thuissituatie op een woongroep zijn komen wonen en echt geen enkel geval was makkelijk. Ook niet bij mensen die zeer betrokken ouders hadden, die echt wel wisten waar ze mee bezig waren en altijd voor het beste voor hun kind gedaan hebben.
Vergis je niet: verliefdheid is voor deze mensen over het algemeen ontzettend heftig! Daar kan je je echt niks bij voorstellen als je het niet van dichtbij hebt meegemaakt.
Realiteit is, dat deze mensen zeer moeilijk te begeleiden zijn, helemaal als ze nog jong zijn en een wat hoger niveau hebben. Alle emoties zijn heftig, van verliefdheid tot boosheid. Daar is wel nuance in te brengen, maar dat kost tijd en daar is goede begeleiding voor nodig. Ik heb meerdere mensen met down begeleid die vanuit de thuissituatie op een woongroep zijn komen wonen en echt geen enkel geval was makkelijk. Ook niet bij mensen die zeer betrokken ouders hadden, die echt wel wisten waar ze mee bezig waren en altijd voor het beste voor hun kind gedaan hebben.
Vergis je niet: verliefdheid is voor deze mensen over het algemeen ontzettend heftig! Daar kan je je echt niks bij voorstellen als je het niet van dichtbij hebt meegemaakt.
donderdag 23 oktober 2014 21:32
quote:meisje29 schreef op donderdag 23 oktober 2014 21:27 En niet iedereen met het syndroom van down heeft een gedragsstoornis.Dat klopt, dat verschilt van persoon tot persoon. En zo ook het vermogen om te leren. Het is prachtig dat jij belang hecht aan een goede opvoeding, dat geldt voor elk kind. Alleen, het kan zijn dat jouw meisje het nu of laat minder snel of minder goed begrijpt dan een kind(je) zonder beperkingen. En dat mag ook, want ieder mens is nu eenmaal verschillend en dat moeten we ook respecteren en accepteren.
donderdag 23 oktober 2014 21:33
quote:meisje29 schreef op 23 oktober 2014 @ 21:25:
Maar blijfgewoonbianca, ik moet wel zo denken want waar doe ik het dan allemaal voor. Ik ga nu niet al denken dat het een hopeloze zaak is omdat mijn dochter een afwijking heeft. Ik wil gewoon voorkomen dat mijn dochter het stereotype knuffelmongool wordt. Misschien denk ik over een paar jaar weer anders als ik anders in het proces zit van acceptatie etc. Dat zien we dan wel weer.Ik zeg niet dat je niet op moet voeden, dat dat geen nut heeft. Ik zeg alleen dat een stoornis niet over gaat van opvoeden; met een stoornis moet je waarschijnlijk doorlopend bijsturen, afremmen, ipv dat het kwartje vanzelf een keer valt.
Maar blijfgewoonbianca, ik moet wel zo denken want waar doe ik het dan allemaal voor. Ik ga nu niet al denken dat het een hopeloze zaak is omdat mijn dochter een afwijking heeft. Ik wil gewoon voorkomen dat mijn dochter het stereotype knuffelmongool wordt. Misschien denk ik over een paar jaar weer anders als ik anders in het proces zit van acceptatie etc. Dat zien we dan wel weer.Ik zeg niet dat je niet op moet voeden, dat dat geen nut heeft. Ik zeg alleen dat een stoornis niet over gaat van opvoeden; met een stoornis moet je waarschijnlijk doorlopend bijsturen, afremmen, ipv dat het kwartje vanzelf een keer valt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 23 oktober 2014 21:36
quote:meisje29 schreef op 23 oktober 2014 @ 21:25:
Maar blijfgewoonbianca, ik moet wel zo denken want waar doe ik het dan allemaal voor. Ik ga nu niet al denken dat het een hopeloze zaak is omdat mijn dochter een afwijking heeft. Ik wil gewoon voorkomen dat mijn dochter het stereotype knuffelmongool wordt. Misschien denk ik over een paar jaar weer anders als ik anders in het proces zit van acceptatie etc. Dat zien we dan wel weer.Ik heb in de jaren dat ik in de gehandicaptenzorg werk, nog nooit het 'stereotype knuffelmongool' gezien of meegemaakt. Vind het ook een beetje raar dat iemand die zich stoort aan de term: down-patiënten, dit wel een normale benaming vindt...
Maar blijfgewoonbianca, ik moet wel zo denken want waar doe ik het dan allemaal voor. Ik ga nu niet al denken dat het een hopeloze zaak is omdat mijn dochter een afwijking heeft. Ik wil gewoon voorkomen dat mijn dochter het stereotype knuffelmongool wordt. Misschien denk ik over een paar jaar weer anders als ik anders in het proces zit van acceptatie etc. Dat zien we dan wel weer.Ik heb in de jaren dat ik in de gehandicaptenzorg werk, nog nooit het 'stereotype knuffelmongool' gezien of meegemaakt. Vind het ook een beetje raar dat iemand die zich stoort aan de term: down-patiënten, dit wel een normale benaming vindt...
donderdag 23 oktober 2014 21:37
Dat heb je mooi gezegd NummerZoveel, zo is het ook en ik hoop dat ik dit ook werkelijk zo mag gaan ervaren bij mijn dochter. Daarnaast heeft zij met down ook regels nodig net als haar broertje zonder down. We merken natuurlijk nu al verschil maar door middel van herhaling, conditionering kun je mits zij het vermogen heeft ver komen.
donderdag 23 oktober 2014 21:38
http://www.altrecht.nl/gg ... _en_jongeren#.VElYotPCSpo
Er is natuurlijk ook gewoon verschil tussen een " gemaakte " gedragsstoornis en een die voortkomt uit bijv. het hebben van een verstandelijke beperking. In het eerste geval zal er waarschijnlijk nog behoorlijk wat bij te schaven vallen.
Er is natuurlijk ook gewoon verschil tussen een " gemaakte " gedragsstoornis en een die voortkomt uit bijv. het hebben van een verstandelijke beperking. In het eerste geval zal er waarschijnlijk nog behoorlijk wat bij te schaven vallen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 23 oktober 2014 21:44
quote:meisje29 schreef op 23 oktober 2014 @ 21:43:
bijsturen, afremmen, herhalen, conditioneren, goede voorbeeld geven is toch ook opvoeding? Nee de stoornis gaat er zeker niet van over maar is misschien dan wel meer hanteerbaar, leefbaarder voor diegene en zijn omgeving.Dat ligt toch helemaal aan de ernst van de gedragsstoornis?
bijsturen, afremmen, herhalen, conditioneren, goede voorbeeld geven is toch ook opvoeding? Nee de stoornis gaat er zeker niet van over maar is misschien dan wel meer hanteerbaar, leefbaarder voor diegene en zijn omgeving.Dat ligt toch helemaal aan de ernst van de gedragsstoornis?
donderdag 23 oktober 2014 21:53
quote:Istar_ schreef op 23 oktober 2014 @ 21:44:
[...]
Dat ligt toch helemaal aan de ernst van de gedragsstoornis?
Het ligt voornamelijk aan de persoon. De stoornis of beperking is er, dat is een feit en daar komen bepaalde problemen uit voort. Hoe je omgaat met de problematiek is gewoon uitzoeken en proberen. Er is geen handleiding voor. Zo kan de één helemaal uit zijn doen raken door van tevoren te horen wat er die dag gaat gebeuren, die vertel je niks tot het tijd is voor het aantrekken van de jas en op pad te gaan bij wijze van. De ander (die het zelfde labeltje heeft) moet zich een week voorbereiden op een uitje of iets in die richting. De één reageert goed op inperken van vrijheid, de ander heeft baat bij het krijgen van een stukje speelruimte.
Het focussen op de stoornis en het gedrag is imo een veel gemaakte fout, je kan veel beter naar de persoon en de behoeftes kijken, dan zie je uiteindelijk ook verbetering in gedrag. Hoe ernstig de stoornis ook is.
[...]
Dat ligt toch helemaal aan de ernst van de gedragsstoornis?
Het ligt voornamelijk aan de persoon. De stoornis of beperking is er, dat is een feit en daar komen bepaalde problemen uit voort. Hoe je omgaat met de problematiek is gewoon uitzoeken en proberen. Er is geen handleiding voor. Zo kan de één helemaal uit zijn doen raken door van tevoren te horen wat er die dag gaat gebeuren, die vertel je niks tot het tijd is voor het aantrekken van de jas en op pad te gaan bij wijze van. De ander (die het zelfde labeltje heeft) moet zich een week voorbereiden op een uitje of iets in die richting. De één reageert goed op inperken van vrijheid, de ander heeft baat bij het krijgen van een stukje speelruimte.
Het focussen op de stoornis en het gedrag is imo een veel gemaakte fout, je kan veel beter naar de persoon en de behoeftes kijken, dan zie je uiteindelijk ook verbetering in gedrag. Hoe ernstig de stoornis ook is.
donderdag 23 oktober 2014 22:01
quote:mamavk schreef op 23 oktober 2014 @ 21:53:
[...]
Het ligt voornamelijk aan de persoon. De stoornis of beperking is er, dat is een feit en daar komen bepaalde problemen uit voort. Hoe je omgaat met de problematiek is gewoon uitzoeken en proberen. Er is geen handleiding voor. Zo kan de één helemaal uit zijn doen raken door van tevoren te horen wat er die dag gaat gebeuren, die vertel je niks tot het tijd is voor het aantrekken van de jas en op pad te gaan bij wijze van. De ander (die het zelfde labeltje heeft) moet zich een week voorbereiden op een uitje of iets in die richting. De één reageert goed op inperken van vrijheid, de ander heeft baat bij het krijgen van een stukje speelruimte.
Het focussen op de stoornis en het gedrag is imo een veel gemaakte fout, je kan veel beter naar de persoon en de behoeftes kijken, dan zie je uiteindelijk ook verbetering in gedrag. Hoe ernstig de stoornis ook is.Dat is precies wat ik bedoel. Als er al sprake is van een stoornis, want die hoeft er niet altijd te zijn.
[...]
Het ligt voornamelijk aan de persoon. De stoornis of beperking is er, dat is een feit en daar komen bepaalde problemen uit voort. Hoe je omgaat met de problematiek is gewoon uitzoeken en proberen. Er is geen handleiding voor. Zo kan de één helemaal uit zijn doen raken door van tevoren te horen wat er die dag gaat gebeuren, die vertel je niks tot het tijd is voor het aantrekken van de jas en op pad te gaan bij wijze van. De ander (die het zelfde labeltje heeft) moet zich een week voorbereiden op een uitje of iets in die richting. De één reageert goed op inperken van vrijheid, de ander heeft baat bij het krijgen van een stukje speelruimte.
Het focussen op de stoornis en het gedrag is imo een veel gemaakte fout, je kan veel beter naar de persoon en de behoeftes kijken, dan zie je uiteindelijk ook verbetering in gedrag. Hoe ernstig de stoornis ook is.Dat is precies wat ik bedoel. Als er al sprake is van een stoornis, want die hoeft er niet altijd te zijn.
