Relaties
alle pijlers
Hoeveel impact heeft samenwonen op relatie?
zondag 3 mei 2015 13:01
Korte situatieschets: vriend kan in buitenland gaan werken, en zou dan moeten emigreren. Hij wil alleen als ik met hem mee ga. prima, heb ik gezegd, maar ik heb wel twee voorwaarden: ik wil van tevoren hier samenwonen, en ik wil het land gezien hebben voor ik kan beslissen of ik denk dat ik er zou kunnen wonen voor een paar jaar. Leek me niet onredelijk; hem gelukkig ook niet. Maar nu: dat samenwonen lijkt niet te gaan gebeuren, omdat hij het te duur vindt (met name bemiddelingskosten + borg), teveel gedoe vindt voor zo'n korte tijd (we zouden mogelijk in januari al vertrekken), hij vindt het te snel (hij wil voor de zomer verhuizen, maar mei of juni vindt ie te snel) en hij vindt het vooral een beetje overbodig 'want we zijn nu toch ook al bijna altijd samen?'
Ik heb er graag het geld en de moeite voor over om erachter te komen of we elkaar niet na twee maanden het hele huis door slaan van irritatie, want ik kom daar liever hier achter, dan wanneer we in Ander Land zitten. Land ligt niet echt om de hoek, dus het is een behoorlijk grote stap voor zowel hem als mij. Ik begrijp zijn bezwaren wat betreft het samenwonen erg goed, maar baal er ook behoorlijk van. Voor mij is dit erg belangrijk, en dat weet en begrijpt hij. In mijn omgeving wonen nog niet veel mensen samen, maar de mensen die samenwonen geven aan dat het voor hen wel enige struggles opgeleverd heeft die ze van tevoren per se niet hadden zien aankomen. Ook het vinden van een nieuwe routine samen heeft hen wel wat tijd en moeite gekost. Maar ja, misschien zijn zij net die ene twee of drie stellen bij wie het samenwonen niet vlekkeloos verliep, en gaat het bij verder iedereen perfect.
Ik zou graag meningen willen hebben over hoeveel impact samenwonen op een relatie kan hebben. En of ik nu heel veeleisend ben, of misschien overdadig verstandig wil zijn, of dat ik het onderwerp misschien toch nog eens moet aankaarten bij mijn vriend.
Ik heb er graag het geld en de moeite voor over om erachter te komen of we elkaar niet na twee maanden het hele huis door slaan van irritatie, want ik kom daar liever hier achter, dan wanneer we in Ander Land zitten. Land ligt niet echt om de hoek, dus het is een behoorlijk grote stap voor zowel hem als mij. Ik begrijp zijn bezwaren wat betreft het samenwonen erg goed, maar baal er ook behoorlijk van. Voor mij is dit erg belangrijk, en dat weet en begrijpt hij. In mijn omgeving wonen nog niet veel mensen samen, maar de mensen die samenwonen geven aan dat het voor hen wel enige struggles opgeleverd heeft die ze van tevoren per se niet hadden zien aankomen. Ook het vinden van een nieuwe routine samen heeft hen wel wat tijd en moeite gekost. Maar ja, misschien zijn zij net die ene twee of drie stellen bij wie het samenwonen niet vlekkeloos verliep, en gaat het bij verder iedereen perfect.
Ik zou graag meningen willen hebben over hoeveel impact samenwonen op een relatie kan hebben. En of ik nu heel veeleisend ben, of misschien overdadig verstandig wil zijn, of dat ik het onderwerp misschien toch nog eens moet aankaarten bij mijn vriend.
That's a fine looking high horse
zondag 3 mei 2015 13:24
quote:dalliance schreef op 03 mei 2015 @ 13:22:
Bedankt voor alle reacties tot zover! Misschien maakt dit mij een verwende luxepoes, maar mijn 'probleem' is dit:
Vanaf het begin van onze relatie (ruim een jaar geleden) zijn we voornamelijk bij hem thuis geweest. Ik heb me aangepast aan zijn gewoonten en routines in zijn huis, want het is immers zijn huis, en ik heb nooit gedacht 'vanaf date 14 ga ik eens wat dingen doen zoals IK het thuis doe'. Zijn appartement is klein, en er is hier geen ruimte voor een bureau voor mij. Laat staan voor mijn spullen of kleding. Als ik wil studeren als hij thuis is, dan zit ik of op het bed in de slaapkamer, of hij zit daar, of ik verkas naar de bibliotheek in het centrum. Er ligt hier wel eens een broek of een shirt en een paar extra schoenen, maar daar blijft het bij, want meer ruimte is er gewoon niet. Ik voel me hier vertrouwd, en hij is heel erg bereid om het mij zo makkelijk mogelijk te maken, maar het blijft zijn huis, met zijn gewoonten en zijn spullen.
Ik heb voor mijn studio op kamers gewoond, en weet dat ik me redelijk aan kan passen. Hij heeft een vrij sterk karakter, zegt zelf dat hij zich moeilijk aan kan passen aan anderen (ben ik het absoluut niet mee oneens ), en heeft dat ook nog nooit hoeven doen, want is vanuit zijn ouderlijk huis naar dit appartement gegaan.wat een gedoe. Als je zo weinig vertrouwen hebt in je relatie kan je het maar beter uitmaken
Bedankt voor alle reacties tot zover! Misschien maakt dit mij een verwende luxepoes, maar mijn 'probleem' is dit:
Vanaf het begin van onze relatie (ruim een jaar geleden) zijn we voornamelijk bij hem thuis geweest. Ik heb me aangepast aan zijn gewoonten en routines in zijn huis, want het is immers zijn huis, en ik heb nooit gedacht 'vanaf date 14 ga ik eens wat dingen doen zoals IK het thuis doe'. Zijn appartement is klein, en er is hier geen ruimte voor een bureau voor mij. Laat staan voor mijn spullen of kleding. Als ik wil studeren als hij thuis is, dan zit ik of op het bed in de slaapkamer, of hij zit daar, of ik verkas naar de bibliotheek in het centrum. Er ligt hier wel eens een broek of een shirt en een paar extra schoenen, maar daar blijft het bij, want meer ruimte is er gewoon niet. Ik voel me hier vertrouwd, en hij is heel erg bereid om het mij zo makkelijk mogelijk te maken, maar het blijft zijn huis, met zijn gewoonten en zijn spullen.
Ik heb voor mijn studio op kamers gewoond, en weet dat ik me redelijk aan kan passen. Hij heeft een vrij sterk karakter, zegt zelf dat hij zich moeilijk aan kan passen aan anderen (ben ik het absoluut niet mee oneens ), en heeft dat ook nog nooit hoeven doen, want is vanuit zijn ouderlijk huis naar dit appartement gegaan.wat een gedoe. Als je zo weinig vertrouwen hebt in je relatie kan je het maar beter uitmaken
zondag 3 mei 2015 13:24
quote:dalliance schreef op 03 mei 2015 @ 13:22:
Bedankt voor alle reacties tot zover! Misschien maakt dit mij een verwende luxepoes, maar mijn 'probleem' is dit:
Vanaf het begin van onze relatie (ruim een jaar geleden) zijn we voornamelijk bij hem thuis geweest. Ik heb me aangepast aan zijn gewoonten en routines in zijn huis, want het is immers zijn huis, en ik heb nooit gedacht 'vanaf date 14 ga ik eens wat dingen doen zoals IK het thuis doe'. Zijn appartement is klein, en er is hier geen ruimte voor een bureau voor mij. Laat staan voor mijn spullen of kleding. Als ik wil studeren als hij thuis is, dan zit ik of op het bed in de slaapkamer, of hij zit daar, of ik verkas naar de bibliotheek in het centrum. Er ligt hier wel eens een broek of een shirt en een paar extra schoenen, maar daar blijft het bij, want meer ruimte is er gewoon niet. Ik voel me hier vertrouwd, en hij is heel erg bereid om het mij zo makkelijk mogelijk te maken, maar het blijft zijn huis, met zijn gewoonten en zijn spullen.
Ik heb voor mijn studio op kamers gewoond, en weet dat ik me redelijk aan kan passen. Hij heeft een vrij sterk karakter, zegt zelf dat hij zich moeilijk aan kan passen aan anderen (ben ik het absoluut niet mee oneens ), en heeft dat ook nog nooit hoeven doen, want is vanuit zijn ouderlijk huis naar dit appartement gegaan.Tja, dit klinkt niet als een handig beginpunt om waar dan ook te gaan samenwonen vind je niet?
Bedankt voor alle reacties tot zover! Misschien maakt dit mij een verwende luxepoes, maar mijn 'probleem' is dit:
Vanaf het begin van onze relatie (ruim een jaar geleden) zijn we voornamelijk bij hem thuis geweest. Ik heb me aangepast aan zijn gewoonten en routines in zijn huis, want het is immers zijn huis, en ik heb nooit gedacht 'vanaf date 14 ga ik eens wat dingen doen zoals IK het thuis doe'. Zijn appartement is klein, en er is hier geen ruimte voor een bureau voor mij. Laat staan voor mijn spullen of kleding. Als ik wil studeren als hij thuis is, dan zit ik of op het bed in de slaapkamer, of hij zit daar, of ik verkas naar de bibliotheek in het centrum. Er ligt hier wel eens een broek of een shirt en een paar extra schoenen, maar daar blijft het bij, want meer ruimte is er gewoon niet. Ik voel me hier vertrouwd, en hij is heel erg bereid om het mij zo makkelijk mogelijk te maken, maar het blijft zijn huis, met zijn gewoonten en zijn spullen.
Ik heb voor mijn studio op kamers gewoond, en weet dat ik me redelijk aan kan passen. Hij heeft een vrij sterk karakter, zegt zelf dat hij zich moeilijk aan kan passen aan anderen (ben ik het absoluut niet mee oneens ), en heeft dat ook nog nooit hoeven doen, want is vanuit zijn ouderlijk huis naar dit appartement gegaan.Tja, dit klinkt niet als een handig beginpunt om waar dan ook te gaan samenwonen vind je niet?
zondag 3 mei 2015 13:26
Het gaat bij jullie niet alleen om het samenwonen, maar ook nog 'ns om emigratie. Dan kom je in 'n situatie waarbij jij je vrienden en familie moet missen en wellicht kom jij er niet aan werk. Dan lopen irritaties natuurlijk nog veel hoger op als in 'n normale samenwoonsituatie waarbij je gewoon beiden je sociaal leven en werk om de hoek hebt.
Als je nu nog beiden je eigen leven hebt, zou ik dat samenwonen niet forceren maar hem gewoon 'ns gaan opzoeken als ie naar 't buitenland gaat. En dan kom je er in de komende paar jaar wellicht wel achter of het iets voor lange termijn kan worden. Het is tenslotte ook niet gezegd of hij na 'n paar jaar wel terug wil naar Nederland. Het expatleven kan hem zo boeien dat hij van land naar land gaat bijv.
Als je nu nog beiden je eigen leven hebt, zou ik dat samenwonen niet forceren maar hem gewoon 'ns gaan opzoeken als ie naar 't buitenland gaat. En dan kom je er in de komende paar jaar wellicht wel achter of het iets voor lange termijn kan worden. Het is tenslotte ook niet gezegd of hij na 'n paar jaar wel terug wil naar Nederland. Het expatleven kan hem zo boeien dat hij van land naar land gaat bijv.
Shoot first, ask questions later!
zondag 3 mei 2015 13:27
Nee, misschien is het geen handig beginpunt, maar ja, dit is wat we hebben he? Ik heb heel veel vertrouwen in onze relatie, en als die emigratie niet in het vooruit zich lag, was samenwonen waarschijnlijk helemaal niet aan de orde geweest. Dan was het waarschijnlijk allemaal wat natuurlijker gegaan, dat ik steeds vaker hier ben. Maar dat is nu niet zo, en in alles wat nu zo onzeker lijkt, ben ik erg op zoek naar een heeeel klein beetje zekerheid.
That's a fine looking high horse
zondag 3 mei 2015 13:28
quote:dalliance schreef op 03 mei 2015 @ 13:22:
Bedankt voor alle reacties tot zover! Misschien maakt dit mij een verwende luxepoes, maar mijn 'probleem' is dit:
Vanaf het begin van onze relatie (ruim een jaar geleden) zijn we voornamelijk bij hem thuis geweest. Ik heb me aangepast aan zijn gewoonten en routines in zijn huis, want het is immers zijn huis, en ik heb nooit gedacht 'vanaf date 14 ga ik eens wat dingen doen zoals IK het thuis doe'. Zijn appartement is klein, en er is hier geen ruimte voor een bureau voor mij. Laat staan voor mijn spullen of kleding. Als ik wil studeren als hij thuis is, dan zit ik of op het bed in de slaapkamer, of hij zit daar, of ik verkas naar de bibliotheek in het centrum. Er ligt hier wel eens een broek of een shirt en een paar extra schoenen, maar daar blijft het bij, want meer ruimte is er gewoon niet. Ik voel me hier vertrouwd, en hij is heel erg bereid om het mij zo makkelijk mogelijk te maken, maar het blijft zijn huis, met zijn gewoonten en zijn spullen.
Ik heb voor mijn studio op kamers gewoond, en weet dat ik me redelijk aan kan passen. Hij heeft een vrij sterk karakter, zegt zelf dat hij zich moeilijk aan kan passen aan anderen (ben ik het absoluut niet mee oneens ), en heeft dat ook nog nooit hoeven doen, want is vanuit zijn ouderlijk huis naar dit appartement gegaan.
Hoe groot is zijn appartement?
Maar dan nog, stel je houd je eigen studio nog, zou ik sowieso doen namelijk, dan hoef je toch alleen wat kleding etc mee te nemen. Neem aan dat hij wel alle verdere benodigdheden in huis heeft. Het is maar voor een paar maandjes.
Ik heb tijdelijk samengewoond op 40m2 , ging prima.
Bedankt voor alle reacties tot zover! Misschien maakt dit mij een verwende luxepoes, maar mijn 'probleem' is dit:
Vanaf het begin van onze relatie (ruim een jaar geleden) zijn we voornamelijk bij hem thuis geweest. Ik heb me aangepast aan zijn gewoonten en routines in zijn huis, want het is immers zijn huis, en ik heb nooit gedacht 'vanaf date 14 ga ik eens wat dingen doen zoals IK het thuis doe'. Zijn appartement is klein, en er is hier geen ruimte voor een bureau voor mij. Laat staan voor mijn spullen of kleding. Als ik wil studeren als hij thuis is, dan zit ik of op het bed in de slaapkamer, of hij zit daar, of ik verkas naar de bibliotheek in het centrum. Er ligt hier wel eens een broek of een shirt en een paar extra schoenen, maar daar blijft het bij, want meer ruimte is er gewoon niet. Ik voel me hier vertrouwd, en hij is heel erg bereid om het mij zo makkelijk mogelijk te maken, maar het blijft zijn huis, met zijn gewoonten en zijn spullen.
Ik heb voor mijn studio op kamers gewoond, en weet dat ik me redelijk aan kan passen. Hij heeft een vrij sterk karakter, zegt zelf dat hij zich moeilijk aan kan passen aan anderen (ben ik het absoluut niet mee oneens ), en heeft dat ook nog nooit hoeven doen, want is vanuit zijn ouderlijk huis naar dit appartement gegaan.
Hoe groot is zijn appartement?
Maar dan nog, stel je houd je eigen studio nog, zou ik sowieso doen namelijk, dan hoef je toch alleen wat kleding etc mee te nemen. Neem aan dat hij wel alle verdere benodigdheden in huis heeft. Het is maar voor een paar maandjes.
Ik heb tijdelijk samengewoond op 40m2 , ging prima.
.
zondag 3 mei 2015 13:28
zondag 3 mei 2015 13:29
Hou gewoon je studio nog even aan, schrijf je ondertussen alvast opnieuw in bij een woningbouwvereniging en hou spaargeld achter de hand. Jullie wonen dus al vrij redelijk samen. Wat zou je anders doen als het jouw huis was geweest? Zijn dit wereldschokkende veranderingen? Vreet je je op met sommige van zijn gewoonten?
Ga gewoon bij hem samenwonen en neem het overgrote deel van jou spullen mee zodat je niet voor elk wissewasje terug hoeft naar je studio. Gooi wat van zijn inventaris in jouw studio en gebruik dat als een soort opslag. Zo kunnen jullie proef samenwonen in zijn appartement. Verder lekker op vakantie binnenkort naar het emigratieland en daar eens rondkijken. En verder bouw je zoveel mogelijk zekerheden in voor als het toch mis loopt daar. Maar daarna: geniet ervan! Je gaat een groot avontuur aan samen! Dat is ook voorpret, voorbereiden, dromen, fantaseren en blij zijn!
Ga gewoon bij hem samenwonen en neem het overgrote deel van jou spullen mee zodat je niet voor elk wissewasje terug hoeft naar je studio. Gooi wat van zijn inventaris in jouw studio en gebruik dat als een soort opslag. Zo kunnen jullie proef samenwonen in zijn appartement. Verder lekker op vakantie binnenkort naar het emigratieland en daar eens rondkijken. En verder bouw je zoveel mogelijk zekerheden in voor als het toch mis loopt daar. Maar daarna: geniet ervan! Je gaat een groot avontuur aan samen! Dat is ook voorpret, voorbereiden, dromen, fantaseren en blij zijn!
zondag 3 mei 2015 13:29
quote:dalliance schreef op 03 mei 2015 @ 13:27:
Nee, misschien is het geen handig beginpunt, maar ja, dit is wat we hebben he? Ik heb heel veel vertrouwen in onze relatie, en als die emigratie niet in het vooruit zich lag, was samenwonen waarschijnlijk helemaal niet aan de orde geweest. Dan was het waarschijnlijk allemaal wat natuurlijker gegaan, dat ik steeds vaker hier ben. Maar dat is nu niet zo, en in alles wat nu zo onzeker lijkt, ben ik erg op zoek naar een heeeel klein beetje zekerheid.jij hebt helemaal geen vertrouwen in je relatie, je wilt een samenwoontest omdat je bang bent dat het samenwonen zal mislukken. En je hebt niet genoeg aan de ervaring die je nu hebt in zijn piepkleine woning. Je bent op zoek naar zekerheid, maar een test geeft geen enkele garantie op succes. Als je echt zekerheid wil dan moet je het uitmaken, dan weet je zeker dat je relatie niet meer stuk kan.
Nee, misschien is het geen handig beginpunt, maar ja, dit is wat we hebben he? Ik heb heel veel vertrouwen in onze relatie, en als die emigratie niet in het vooruit zich lag, was samenwonen waarschijnlijk helemaal niet aan de orde geweest. Dan was het waarschijnlijk allemaal wat natuurlijker gegaan, dat ik steeds vaker hier ben. Maar dat is nu niet zo, en in alles wat nu zo onzeker lijkt, ben ik erg op zoek naar een heeeel klein beetje zekerheid.jij hebt helemaal geen vertrouwen in je relatie, je wilt een samenwoontest omdat je bang bent dat het samenwonen zal mislukken. En je hebt niet genoeg aan de ervaring die je nu hebt in zijn piepkleine woning. Je bent op zoek naar zekerheid, maar een test geeft geen enkele garantie op succes. Als je echt zekerheid wil dan moet je het uitmaken, dan weet je zeker dat je relatie niet meer stuk kan.
zondag 3 mei 2015 13:29
zondag 3 mei 2015 13:30
quote:dalliance schreef op 03 mei 2015 @ 13:27:
Nee, misschien is het geen handig beginpunt, maar ja, dit is wat we hebben he? Ik heb heel veel vertrouwen in onze relatie, en als die emigratie niet in het vooruit zich lag, was samenwonen waarschijnlijk helemaal niet aan de orde geweest. Dan was het waarschijnlijk allemaal wat natuurlijker gegaan, dat ik steeds vaker hier ben. Maar dat is nu niet zo, en in alles wat nu zo onzeker lijkt, ben ik erg op zoek naar een heeeel klein beetje zekerheid.Wanneer dan wel?
Nee, misschien is het geen handig beginpunt, maar ja, dit is wat we hebben he? Ik heb heel veel vertrouwen in onze relatie, en als die emigratie niet in het vooruit zich lag, was samenwonen waarschijnlijk helemaal niet aan de orde geweest. Dan was het waarschijnlijk allemaal wat natuurlijker gegaan, dat ik steeds vaker hier ben. Maar dat is nu niet zo, en in alles wat nu zo onzeker lijkt, ben ik erg op zoek naar een heeeel klein beetje zekerheid.Wanneer dan wel?
zondag 3 mei 2015 13:32
quote:sabbaticalmeds schreef op 03 mei 2015 @ 13:29:
[...]
jij hebt helemaal geen vertrouwen in je relatie, je wilt een samenwoontest omdat je bang bent dat het samenwonen zal mislukken. En je hebt niet genoeg aan de ervaring die je nu hebt in zijn piepkleine woning. Je bent op zoek naar zekerheid, maar een test geeft geen enkele garantie op succes. Als je echt zekerheid wil dan moet je het uitmaken, dan weet je zeker dat je relatie niet meer stuk kan.Ja, deels heb je wel gelijk. Ik heb niet genoeg aan de ervaring in zijn woning, dat is waar, en misschien ben ik daarin te veeleisend en dan stel ik met liefde mijn eisen bij. Maar ik ben het niet met je eens dat ik geen vertrouwen zou hebben in mijn relatie.
[...]
jij hebt helemaal geen vertrouwen in je relatie, je wilt een samenwoontest omdat je bang bent dat het samenwonen zal mislukken. En je hebt niet genoeg aan de ervaring die je nu hebt in zijn piepkleine woning. Je bent op zoek naar zekerheid, maar een test geeft geen enkele garantie op succes. Als je echt zekerheid wil dan moet je het uitmaken, dan weet je zeker dat je relatie niet meer stuk kan.Ja, deels heb je wel gelijk. Ik heb niet genoeg aan de ervaring in zijn woning, dat is waar, en misschien ben ik daarin te veeleisend en dan stel ik met liefde mijn eisen bij. Maar ik ben het niet met je eens dat ik geen vertrouwen zou hebben in mijn relatie.
That's a fine looking high horse
zondag 3 mei 2015 13:33
quote:Doreia schreef op 03 mei 2015 @ 13:29:
Hou gewoon je studio nog even aan, schrijf je ondertussen alvast opnieuw in bij een woningbouwvereniging en hou spaargeld achter de hand. Jullie wonen dus al vrij redelijk samen. Wat zou je anders doen als het jouw huis was geweest? Zijn dit wereldschokkende veranderingen? Vreet je je op met sommige van zijn gewoonten?
Ga gewoon bij hem samenwonen en neem het overgrote deel van jou spullen mee zodat je niet voor elk wissewasje terug hoeft naar je studio. Gooi wat van zijn inventaris in jouw studio en gebruik dat als een soort opslag. Zo kunnen jullie proef samenwonen in zijn appartement. Verder lekker op vakantie binnenkort naar het emigratieland en daar eens rondkijken. En verder bouw je zoveel mogelijk zekerheden in voor als het toch mis loopt daar. Maar daarna: geniet ervan! Je gaat een groot avontuur aan samen! Dat is ook voorpret, voorbereiden, dromen, fantaseren en blij zijn!Bedankt voor deze post, Doreia! Ik had er zelf nog helemaal niet aan gedacht dat we zijn meubels ook in mijn studio kunnen zetten, of zijn kleren daar naar kunnen hangen. Wat onnozel Gelukkig hebben we allebei behoorlijk wat spaargeld en dat geeft wel een fijn gevoel.
Hou gewoon je studio nog even aan, schrijf je ondertussen alvast opnieuw in bij een woningbouwvereniging en hou spaargeld achter de hand. Jullie wonen dus al vrij redelijk samen. Wat zou je anders doen als het jouw huis was geweest? Zijn dit wereldschokkende veranderingen? Vreet je je op met sommige van zijn gewoonten?
Ga gewoon bij hem samenwonen en neem het overgrote deel van jou spullen mee zodat je niet voor elk wissewasje terug hoeft naar je studio. Gooi wat van zijn inventaris in jouw studio en gebruik dat als een soort opslag. Zo kunnen jullie proef samenwonen in zijn appartement. Verder lekker op vakantie binnenkort naar het emigratieland en daar eens rondkijken. En verder bouw je zoveel mogelijk zekerheden in voor als het toch mis loopt daar. Maar daarna: geniet ervan! Je gaat een groot avontuur aan samen! Dat is ook voorpret, voorbereiden, dromen, fantaseren en blij zijn!Bedankt voor deze post, Doreia! Ik had er zelf nog helemaal niet aan gedacht dat we zijn meubels ook in mijn studio kunnen zetten, of zijn kleren daar naar kunnen hangen. Wat onnozel Gelukkig hebben we allebei behoorlijk wat spaargeld en dat geeft wel een fijn gevoel.
That's a fine looking high horse
zondag 3 mei 2015 13:34
quote:dalliance schreef op 03 mei 2015 @ 13:22:
Hij heeft een vrij sterk karakter, zegt zelf dat hij zich moeilijk aan kan passen aan anderen (ben ik het absoluut niet mee oneens ), en heeft dat ook nog nooit hoeven doen, want is vanuit zijn ouderlijk huis naar dit appartement gegaan.Jij bent niet verwend, jij hebt hem teveel ontzien tot nu toe. Maak nieuwe afspraken voor de tijd dat jullie nog hier zijn. Probeer er jullie woonruimte van te maken. Doe alsof je geen eigen woning meer hebt en probeer de beschikbare ruimte te verdelen. Als hij dat niet kan, kan hij dat in het buitenland ook niet, al hebben jullie daar een villa.
Hij heeft een vrij sterk karakter, zegt zelf dat hij zich moeilijk aan kan passen aan anderen (ben ik het absoluut niet mee oneens ), en heeft dat ook nog nooit hoeven doen, want is vanuit zijn ouderlijk huis naar dit appartement gegaan.Jij bent niet verwend, jij hebt hem teveel ontzien tot nu toe. Maak nieuwe afspraken voor de tijd dat jullie nog hier zijn. Probeer er jullie woonruimte van te maken. Doe alsof je geen eigen woning meer hebt en probeer de beschikbare ruimte te verdelen. Als hij dat niet kan, kan hij dat in het buitenland ook niet, al hebben jullie daar een villa.
zondag 3 mei 2015 13:35
Heb jij nu 'n baan? Zou alleen overwegen te gaan, als je daar ook werk hebt. Je zou de eerste niet zijn die alles opgeeft voor 'n vent en daardoor op alle fronten een vette achterstand oploopt. Laat hem lekker gaan als ie wil en ga gewoon af en toe 'n paar weken naar hem. Na 'n jaar kun je de balans opmaken of hij het land leuk genoeg is en je vriend het waard is om zo'n grote stap voor hem te nemen.
Shoot first, ask questions later!
