Paniek door verlatingsangst

19-11-2016 01:07 894 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Sinds bijna 2 maanden een vriend na een lange periode van vermijding van serieuze relaties. Tot een week geleden kreeg ik veel bevestiging. Dat is dus sinds een week een stuk minder en heeft mijn verlatingsangst getriggerd. Ik heb hierover met hem gepraat maar kom er niet uit. Op dit moment behoorlijk in paniek. Wil het bij mezelf houden. Heb hem wel via een email gevraagd of hij mij wat wil bevestigen omdat ik het nu moeilijk heb. Dat gebeurt niet. Maandag kan ik naar mijn psycholoog.



Ik weet dat het mijn probleem is, en ga het zeker aanpakken, maar voor nu de vraag of jullie wat gedachtes voor mij hebben om mijn paniek iets hanteerbaarder te maken. Het lukt mij niet om te relativeren nu.
Alle reacties Link kopieren
dubbel...
Alle reacties Link kopieren
Maar hou je wel van jezelf TO? Waarom is de ander in je leven zo belangrijk waardoor je verlatingsangst hebt? Je ligt er nachten wakker van en maakt jezelf afhankelijk van de ander. Alsof jouw vriend er is in jouw leven om jou gelukkig te maken. Terwijl het juist zo belangrijk is dat je eerst zelf gelukkig bent.
Alle reacties Link kopieren
Wat een fijn topic, TO, dank je wel voor het openen.

Ik lees mee (uit heel veel herkenning) en heb er ook wat aan.

Vooral deze neem ik mee: 'Ik heb geleerd alles in mezelf eerst van mezelf te maken. Want de triggers krijg ik er niet uit, maar hoe ik ermee omga wel.'
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Oei, kom net een loei van een trigger tegen.



Een dag of wat geleden noemde mijn vriend mij zijn 'vriendinnetje' en toen ik vroeg waarom hij mij niet zijn partner noemde of gewoon vriendin, deed hij er lacherig over. Vond dat toen lastig.



Net op FB gezegd dat ik het leuk vind mijn vriendje live te kunnen volgen tijdens zijn wedstrijd. Vraagt een vriendin zich af waarom ik hem mijn vriendje noem, of dat misschien is omdat ik niet helemaal voor hem durf te gaan staan? ... dat was dus precies het gevoel dat ik kreeg toen hij mij zijn vriendinnetje noemde....



Ik ga hem zo binnenhalen.... wilde nog ff snel deze trigger delen. Het wordt zo allemaal erg helder.



Ik hou wel van mezelf (op een bepaald niveau) unpocoloco. Het heeft allemaal met mijn traumatisch verleden te maken en de knoppen waarop nu gedrukt wordt. En ergens is dat helemaal okay, want nu kan ik er wat mee.



Graag gedaan, Elmervrouw!
Alle reacties Link kopieren
Jana, maak het niet groter dan het is. Blijkbaar is er inderdaad bij jullie nog wat nieuwigheid (twee maanden hè, 60 dagen). Gun jezelf die ruimte. Alsof je meteen volledig die commitment met elkaar aan moet gaan. Je bent elkaars vriendje/vriendinnetje. Lekker toch. Kusjes, knuffeltjes, samen film kijken en leuke dingen doen. Daarnaast voorzichtig wat levenselementen delen. Nog geen volledig samenvergroeid koppel, geen partners met een koophuis enz. Keep it real.



Ga fijn je vriendje binnenhalen, geef hem een dikke smakkerd, zeg dat je trots op hem bent en vraag wat jullie gaan eten vanavond. Hou het klein en simpel. Vandaag is vandaag.



Ik heb een docent gehad en die zei bij alles: 'Het is gewoon zoals het is. En dat is oké.'

Je herkent je trigger, top. Kies nu hoe je er mee om gaat.



Fijne zondag samen!
Hips, hopsakee en pierlala.
Alle reacties Link kopieren
Dank je Merl0t,



Dat is ook precies wat ik gedaan heb! Nu nog ff de kroeg in om het te vieren. Hij was tevreden met de uitslag.



Ik vond hem in eerste instantie nogal afstandelijk. Kort gecheckt of wij okay waren. Hij zei "ja" daarna ook echt losgelaten en er vooral voor hem geweest!



Zo, nu de kroeg in....
Ik ben ook onveilig gehecht maar bij mij is het het tegenover gestelde. Dus ik ben zelf juist iemand die niet goed om gaat met liefdes verklaringen Enzo.

Ik kan niet tegen (slijmen) en doe dat zelf dus ook niet. Kriebelen en gepluk word ik misselijk van.



Als iemand steeds bevestiging wil krijg ik het benauwd.



Dus ik sta aan de andere kant. Maar ik begrijp jou gevoel wel. Net als ik de gevoelens van mensen begrijp die mij koud vinden wat ik zeker niet ben.

Dan lijkt het net alsof je nooit genoeg geeft.



Begrijp je dat ook? De andere kant? Hoe het voelt als je nou eenmaal niet zo aanhankelijk bent en iemand steeds daar onzeker van word?



Ik hoop dat jullie er samen uit komen.



Ik vind wel dat jij er op een goede manier mee om gaat.
Alle reacties Link kopieren
Het was een leuke middag en avond! Ik ben bijzonder trots op mezelf dat ik het helemaal zijn dag heb kunnen laten zijn. Dat ik niet (ook 's avonds niet) aangestuurd heb op een gesprek.



Straks eerst naar de psycholoog.



Lampie, ik ken de andere kant ook heel goed. Heb jarenlang bindingsangst gehad. Zorgde ervoor dat niemand dichterbij kwam. Dat was voor mij wel rustiger, minder kwetsbaar. Kon ik veel beter bij overeind blijven. Maar niet leuk voor degene met wie ik omging en uiteindelijk ook niet leuk voor mij. Niets doet dan pijn, maar niets komt dan ook echt binnen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Jana01 schreef op 21 november 2016 @ 08:33:

Het was een leuke middag en avond! Ik ben bijzonder trots op mezelf dat ik het helemaal zijn dag heb kunnen laten zijn. Dat ik niet (ook 's avonds niet) aangestuurd heb op een gesprek.Heel goed van je!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Dank je Elmervrouw.



Kreeg van mijn psycholoog ook complimenten dat ik het goed heb aangepakt. We hebben besloten dat ik schema therapie ga volgen. In tussentijd blijf ik bij haar (6 weken wachtlijst).



Ik heb het nog nooit zo helder op mijn bord gehad als nu, dus gewoon tijd om het eindelijk eens aan te gaan pakken. Al mijn afweermechanismes laten het toch afweten....
Lijkt me een heel verstandige zet.

Je hebt een hoop te doen TO, de eerste stap is gezet. Goed gedaan
Alle reacties Link kopieren
Je pakt vol de touwtjes in handen nu, dapper!
Hips, hopsakee en pierlala.
Alle reacties Link kopieren
Dank je Merl0t en Dragisa. Heb net een contactformulier ingevuld en kan morgen de verwijsbrief van de huisarts ophalen.



Voel me opgelucht dat ik nu dit (laatste, misschien zwaarste stuk) kan gaan aanpakken.



Hopelijk kan ik hier blijven schrijven over wat ik tegenkom.....



Zoals bijv dat we gaan dansen volgend weekend en dat hij mijn vriendin voor het eerst gaat ontmoeten, wat werkelijk een hele mooie vrouw is. En dat hij soms zo afstandelijk kan zijn.....



Wel al kunnen constateren nav een lijstje van Jan Geurtz over negatieve overtuigingen dat de overtuiging: "ik doe er niet toe" en "ik ben alleen maar tot last" mij het meeste raken.....
Alle reacties Link kopieren
En wat ik ook zo raar vind is dat hij ineens van die popiejopie taal (wat ik echt niets vind... met als meest erge "gezellie") zoals "sgatjuhhhh' ipv "schatje" vriendinnentje i.p.v. vriendin gebruikt op de app



Waarom doen mensen dat? (en in zijn geval, ineens na eerst anders gedaan te hebben) .... komt allemaal zo onserieus en vrijblijvend over...



Ik ga er verder niet veel gewicht aan hangen, vind het alleen wel raar....
Schematherapie is heel goed! Dat gaat je echt helpen. Veel huiswerk, hard werken, maar mensen boeken er hele goede resultaten mee. Nog een boek dat ik je kan aanraden: Leven in je leven van J. Young & Janet Klosko.



Probeer al die kleine dingetjes die je opvallen een beetje te negeren. Maar wat ik me ook afvraag: vind jij hem wel zo leuk? Of ben je vooral bezig met wat hij van jou vindt? Want dat is het nare van stevige verlatingsangst. Je bent zo ontzettend bezig met of die ander je nog leuk vindt, dat het bijna onmogelijk is om te bepalen wat je zelf van die ander vindt. Gebruik deze datingtijd ook daarvoor. Om te kijken of het een leuke man is én of het een goede match is. Dus los van kriebels of hij ook duurzaam bij je past.
quote:Jana01 schreef op 21 november 2016 @ 18:17:

En wat ik ook zo raar vind is dat hij ineens van die popiejopie taal (wat ik echt niets vind... met als meest erge "gezellie") zoals "sgatjuhhhh' ipv "schatje" vriendinnentje i.p.v. vriendin gebruikt op de app



Waarom doen mensen dat? (en in zijn geval, ineens na eerst anders gedaan te hebben) .... komt allemaal zo onserieus en vrijblijvend over...



Ik ga er verder niet veel gewicht aan hangen, vind het alleen wel raar....





Je zoekt echt achter elk onbenullig dingetje iets he?

Hij kan niet veel goed doen, in ieder geval.
Alle reacties Link kopieren
Hij doet heel veel goeds, echt. Ik zit er nu alleen teveel bovenop omdat ik er grip op wil krijgen... wil snappen wat triggert. Waarom het triggert.



Als we samen zijn loopt alles heel relaxed, lekker babbelen, boodschappen doen, koken, wandelen, dansen enz.



We knuffelen veel en zijn gewoon lief voor elkaar. Hij maakt mij aan het lachen. En als hij serieus kijkt, voel ik het tot in mijn tenen. Hij zet heerlijke koffie voor me en ik haal zijn favoriete biertje in huis. We zijn oprecht geïnteresseerd in elkaars bezigheden en hebben zin om van alles met elkaar te ondernemen.



Eigenlijk gaat alles heel goed, krijg dat ook terug vanuit mijn omgeving. Waarom dan die angst? (en dan met name als hij weer weg is)



Ik ben me aan het inlezen over wat schematherapie inhoudt, denk wel dat het me kan helpen!
Probeer te genieten van het moment.

Je kunt niks controleren. . Je moet er op vertrouwen.

Anders word het zo zwaar en dat verziekt alles voor jou en hem. Dat is pas zonde
Alle reacties Link kopieren
Dank je Lampie,



Ik snap dat vertrouwen en niet willen controleren van belang is. Wil het ook niet stuk maken. Doe ook niets richting hem.



Alleen die paniek, is killing en blijft maar in golven over me heen komen. Krijg het slechts tijdelijk gekalmeerd. Bang mezelf kwijt te raken, bang dat ik iets heel moois kapot mooi, bang dat ik er niet uit kom. Bang voor het grote verdriet wat me waarschijnlijk te wachten staat en dan ook nog eens zelf veroorzaak heb.



Ik durf echt niets meer.
Alle reacties Link kopieren
Jij bent niet alleen, in je eentje, verantwoordelijk voor deze relatie hé; hij heeft er ook een aandeel in.

Ik snap je paniek, ik snap je angst om iets moois kapot te maken - heel herkenbaar. Maar als ik ook lees hoezeer je je bewust bent van je patronen, en dat het je lukt om het bij jezelf te houden, dan denk ik: goed bezig. Voor jezelf heel goed bezig. Je doet er alles aan wat je maar kunt. Meer kun je niet doen. Als het uiteindelijk niet werkt tussen jou en hem, is dat niet het einde van de wereld. Goede stap trouwens ook, het andere topic (je weet wel). Je zult heel veel herkenning vinden, en ook voelen dat je niet alleen aan het worstelen bent.

Liefs en sterkte
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Ik hou het nu al ruim een week binnen mezelf. Ga vanavond er over praten, zonder hem iets te verwijten verder. Het is te groot. Hij hoeft het niet voor mij op te lossen of mijn hulpverlener te zijn, maar ik wil wel weten of hij er op de een of andere manier er voor mij kan zijn. Of in ieder geval mij de ruimte kan geven om hierin mezelf te zijn.



Ik gedrag me niet naar of vervelend of verwijtend... maar zo alles bij mezelf houden werkt ook niet. Ik kan niet doen alsof ik deze problematiek niet heb of de paniek niet voel.



Ik ga een beetje inlezen op het andere topic, Elmervrouw, denk er wel veel herkening te vinden....
Alle reacties Link kopieren
Ik herken ook veel in dit topic. Heb nu sinds jaren weer een relatie en die angsten steken ook bij mij de kop op. Allemaal prima te herleiden maar dat maakt het soms niet minder moeilijk en dat ik wilde dat ik zoals sommige mensen van nature meer vertrouwen had en niet zo van slag raak als iemand heel dichtbij komt.



Ik heb een hartstikke lieve, grappige, aantrekkelijke, intelligente en zorgzame vriend en het maakt me soms schijtsbenauwd en vraag me dan af wat hij in hemelsnaam bij mij doet en of ik niet elk moment iets fout zal doen waardoor hij de benen neemt.. ik weet het wel te counteren en te rationaliseren en gelukkig geeft hij zat voorbeelden waarom hij graag bij me is maar het blijft iets waar vooral ik mee moet dealen. Het is niet zijn issue en hij is niet de reden dat ik zo ben geworden. Mijn uitdaging is meer vertrouwen hebben en meer van mezelf houden. En als het even kan samen met hem een mooie toekomst opbouwen.



Probeer bij je vriend niet iets te zoeken dat je in jezelf moet vinden. Zie wat er leuk is en probeer te genieten van de tijd die je doorbrengt met hem maar gun hem ook de ruimte. Je kunt best wat delen met hem maar maak het geen hot topic in jullie relatie en bekijk de zaken realistisch en rationeel. Leer te onderscheiden wat echt is en wanneer het "monstertje" in je hoofd spreekt.
Alle reacties Link kopieren
Dat snap ik, ik wil alleen dat hij weet wat er aan de hand is. De verantwoording ervoor neem ik. En ik wil weten welk verhaal er 2 jaar geleden gespeeld heeft. Misschien hebben wij de verkeerde wisselwerking op elkaar. Mijn doel is mezelf en hem heel te laten maar wel meer openheid te creeren.



Als we niet communiceren gaat het ook helemaal mislopen. Ik zit tegen het plafond van de spanning....
Alle reacties Link kopieren
Ik vind de adviezen om het niet met hem te delen opmerkelijk.

Het is een wezelijk iets waar TO tegen aan loopt.Iets wat niet zomaar zal verdwijnen,iets wat voor haar een actieve rol speelt.

Hij heeft zelf ook e.a. met haar gedeeld over zijn vorige relatie.Dat heeft hem voor een stukje gevormd.

Voor TO geldt hetzelfde.



Imo kun je het gerust met hem delen TO,zolang je je er van bewust bent dat jij,net als hij,je eigen bagage moet dragen.

Probeer concreet te benoemen wat er speelt,hoe je daar mee om gaat (of probeer te gaan) en dat je er alles aan doet om het onder controle te krijgen.

De relatie is pril,maar zoals ik het begrijp wel serieus.Communicatie is belangrijk.Dat wil niet zeggen dat je het bij hem op zijn bord gooit ; je wil gewoon dat hij het weet omdat het bij jou hoort.
Alle reacties Link kopieren
Precies Truud, ik ben me nu zo hardnekkig groot aan het houden. Niet hetzelfde aan het zijn als wat ik denk dat zijn ex was (die belde hem urenlang op zijn werk op e.d.) dat de paniek torenhoog toeneemt, want het gaat gewoon echt niet goed met mij. Ik heb vannacht ook de telefonische hulpdienst gebeld, maar kreeg geen goede verbinding. Gelukkig een vriendin te pakken kunnen krijgen......



Ik werd net gebeld door de therapeut waar ik schematherapie wil gaan volgen, ze hebben een uitvaller en of ik donderdag kan. Even kort gesproken. Ze wil wel EMDR ook nog als mogelijkheid open houden. Hoe dan ook veel sneller dan verwacht de intake.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven