Principes

01-03-2012 15:05 96 berichten
Laatst las ik ergens het motto: ik weiger om de dupe te worden van mijn eigen principes. Ik ben het daar hartgrondig mee eens.



Aangezien ik zelf heel pragmatisch ben, hanteer ik maar weinig principes. Ik bekijk de zaak per geval en maak dan een afweging. Mensen die wel heel principieel zijn snap ik ook nooit zo goed, want die zelfopgelegde regels zitten vaak alleen maar in de weg en bieden vaak ook helemaal geen oplossing bij problemen.



"Ja maar....daar gáát het niet om, het gaat om het principe,"

is ook zo'n uitspraak die vaak hoort en waar mijn nekharen meestal recht van overeind gaan staan, want in mijn ogen in het tegenovergestelde juist het geval.



Vooral in relaties wordt het principe vaak ik de strijd gegooid volgens mij. Vrouwen worden dan bijvoorbeeld boos omdat hun man niet luistert naar hun verhaal en gaan daar een hele heisa van maken, terwijl ik denk: mens, zeur niet zo, zo interessant is dat suffe verhaal over je buurvrouw nou ook weer niet. Maar nee, het gaat om het principe.



Daarnaast gaat het principieel zijn in mijn ogen ook hand in hand met al dan niet flexibel zijn. Hoe principiëler hoe onflexibeler mensen zijn en omdat de eigen principes vaak ook op de ander worden geprojecteerd zit er ook een bepaalde mate van morele verhevenheid in. Alsof de principiële mens moreel boven de niet-principiële mens staat zeg maar.



Hoe denken jullie hierover?

En als jullie zelf wel heel erg principieel zijn, welke reden heeft dat?
Alle reacties Link kopieren
quote:Onderdezon schreef op 01 maart 2012 @ 16:11:

[...]





Ik niet. Hij blijft trouw omdat hij ooit een principe heeft opgesteld en hij zich nu eenmaal aan zijn principes houdt omdat dat 'karakter' is. Het principe is op dat moment betekenisloos, niets meer dan een te volgen route in het land der ethiek, waardoor ethiek zelf geen enkele betekenis meer heeft.Nee dit is niet waar. Alleen de ethiek is op een eerder tijdstip toegepast. Maar dwnz dat het daarom ethisch inhoudsloos is geworden.
quote:Paekzwart schreef op 01 maart 2012 @ 16:08:

[...]



Echte argumenten komen vanuit het hart. En je kan een ander niet verplichten hetzelfde te doen als dit niet vanuit henzelf komt en zij voor zichzelf die argumenten zo (nog) niet op een rijtje hebben staan. Dan wordt het een dwang. Iets opgelegd vanaf boven. Mensen moeten iets vinden vanuit zichzelf.



Daarbij kan je samen kijken vanuit een gelijkwaardig gesprek hoe de situatie zit maar zodra de één vindt de almacht te hebben over zoiets als hoe je reageert in bepaalde situaties en relaties loop je jezelf gigantisch voorbij en zet je jezelf op een voetstuk i.p.v. op een gelijkwaardig gespreksniveau.



Wat kun jij het goed verwoorden allemaal, echt mijn complimenten op deze nationale complimentendag.



Je hebt er gelijk in dat dat jezelf voorbij kunt lopen in een relatie met iemand die wel heel principieel is, omdat dan inderdaad de gelijkwaardigheid in het gedrang komt.



Ik heb zelf een paar maanden geleden min of meer een vriendschap hieraan verloren met pijn in m'n hart, maar ik kon er niet meer mee omgaan. Zij stelde min of de regels in en ik voldeed daar niet aan en kreeg dat keer op keer op mijn bordje. En dan was ik de boeman weer.
Alle reacties Link kopieren
quote:_lupine_ schreef op 01 maart 2012 @ 16:16:





Ik heb zelf een paar maanden geleden min of meer een vriendschap hieraan verloren met pijn in m'n hart, maar ik kon er niet meer mee omgaan. Zij stelde min of de regels in en ik voldeed daar niet aan en kreeg dat keer op keer op mijn bordje. En dan was ik de boeman weer.Dat heeft toch niet met gelijkwaardigheid te maken. Dat is gewoon verschillend zijn.
quote:rozenstruikje schreef op 01 maart 2012 @ 16:09:

[...]





Uhh, ik lag in bed na coma zuipen. Een dergelijke gedachte na het veel te gemakkelijk omgaan met andere mensen vind ik heel erg respectloos en je excuses zullen dan ook geen indruk maken. Immers snap je niet waarvoor je excuses maakt en heb je helemaal geen spijt.



Hier heb je meteen een hele principiele te pakken.



Nee hoor, want in mijn relaties en vriendschappen is iedereen fervent kroegganger en begrijpen we dat dit kan gebeuren.



Het kan daarentegen natuurlijk niet op je werk gebeuren.
Alle reacties Link kopieren
Plus dat zij heel duidelijk haar grenzen aangaf. Dat had jij ook kunnen doen.
Als iemand altijd netjes op tijd komt en dan ineens zich verslaapt omdat hij of zij teveel gedronken heeft, dan kun je je af gaan vragen of de ander dat expres deed of niet.



Of dat de ander misschien een inschattingsfout heeft gemaakt. Of misschien nooit geleerd heeft zichzelf daarin te beheersen omdat hij of zij uit een andere cultuur komt waarin dat normaal is. Of omdat het toevallig een keer verkeerd viel.



Als duidelijk is dat ik iets heel belangrijks wilde bespreken en het voor mij noodzakelijk was dat de ander op tijd kwam en dit ook duidelijk was voor de ander kan ik het ook weer anders opvatten dan dat we normaal ons eigen ding doen en we altijd wel kijken of het uitkomt.



Dus het heeft veel te maken met mijn eigen verwachtingen alsmede wat er van de ander te verwachten valt. Ik heb zelf niets met vaste afspraken omdat ze vaak een behoorlijke impact hebben op mijn gezondheid. Ik weet nooit precies hoe ik mij vantevoren voel en daardoor kan ik de ene keer met gemak binnen 10 minuten in de auto stappen en de andere keer heb ik een uur nodig, voel mij helemaal beroerd en zou het beter uitkomen als het nog 2 uur later was.



Dus vaste afspraken stroken niet met mijn gezondheid. Ik probeer ondertussen uiteraard wel mijn gezondheid zo optimaal mogelijk te houden zodat ik aan bepaalde verplichtingen (meestal opgelegd door anderen) toch nog kan voldoen. Veel verplichtingen zijn overbodig. En als mensen zichzelf een druk leven hebben opgelegd is dat hun keuze, wil ik met hen omgaan probeer ik mij aan te passen, maar als zij met mij om willen gaan ligt er ook een verplichting daarin aan hun kant.
Alle reacties Link kopieren
quote:Onderdezon schreef op 01 maart 2012 @ 15:51:

Ik heb wel eens het gevoel dat principes er zijn voor mensen die niet zelf beslissingen durven te nemen. Een principe is dan wel zo makkelijk: je volgt hem gewoon, scheelt een hoop gedoe.



Zoals principes in relaties bijvoorbeeld: waarom zou je in hemelsnaam uit principe niet vreemdgaan? Persoonlijk ga ik niet vreemd omdat ìk besluit niet vreemd te gaan, niet omdat ik een principe volg.Als ik het goed begrijp denken we er tocht echt hetzelfde over. We hebben allebei besloten om niet vreemd te gaan. We hebben dus hetzelfde principe, hoewel jij verdedigt dat je geen principes hebt en mij zelfs aanvalt op mijn principe. Ik ben bang dat ik het niet helemaal meer begrijp....
quote:h_l_g schreef op 01 maart 2012 @ 16:18:

[...]





Dat heeft toch niet met gelijkwaardigheid te maken. Dat is gewoon verschillend zijn.En het verschil bij ons was dus dat ik heel flexibel ben en zij heel star, in een relatie, ook een hechte vriendschap, werkt dat gewoon niet. En volgens mij komt dat omdat je beide zulke andere uitgangspunten hebt, dat je elkaar gewoon niet kunt begrijpen. Keer op keer hebben wij geprobeerd elkaar tegemoet te komen maar het lukte ons gewoon. Mij niet en haar niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:evelynsalt schreef op 01 maart 2012 @ 16:13:

[...]





Ik durf nog wel verder te gaan: mensen met 'principes' vind ik een beetje eng. Voorbeeld: Daphne uit Bloed Zweet en Luxeproblemen. Geeft zich op voor dat programma, maar weigert haar principes te laten varen. Zegt tegen arme Ethiopianen dat er Heus Wel andere manieren zijn om aan de kost te komen en dat dat niet ten koste mag gaan van de dieren.

Eng nog wel.



Ik snap je voorbeeld. Ik heb me ook aan haar geërgerd. Niet omdat ze principes heeft maar omdat ze ze aan iedereen wil opleggen. Dat is gewoon irritant en zelfs respectloos gedrag.

Dat wil niet zeggen dat iedereen die principes heeft, anderen op die manier behandelt. Of dat mensen die zich laten voorstaan op hun flexibiliteit, anderen niet net zo goed dingen opleggen.



Gaat dit niet veel meer over verschillende verwachtingen en botsende karakters in plaats van over principes?



Over het voorbeeld van te laat komen: kan gebeuren, daar ga ik echt niet gelijk een vriendschap om verbreken. Maar als iemand te laat komt en dat niet laat weten, en er dus geen rekening mee houdt dat ik sta te wachten, me zorgen maak, moeite heb gedaan om wel op tijd te komen... dan vind ik dat gewoon niet zo sympathiek.

Als je er zelf geen probleem van maakt, kun je dan van anderen verwachten dat ze net zo reageren? Dat is net zo goed het opleggen van bepaalde verwachtingen.
What a nuanced anxiety
quote:_lupine_ schreef op 01 maart 2012 @ 16:16:

[...]





Wat kun jij het goed verwoorden allemaal, echt mijn complimenten op deze nationale complimentendag.



Je hebt er gelijk in dat dat jezelf voorbij kunt lopen in een relatie met iemand die wel heel principieel is, omdat dan inderdaad de gelijkwaardigheid in het gedrang komt.



Ik heb zelf een paar maanden geleden min of meer een vriendschap hieraan verloren met pijn in m'n hart, maar ik kon er niet meer mee omgaan. Zij stelde min of de regels in en ik voldeed daar niet aan en kreeg dat keer op keer op mijn bordje. En dan was ik de boeman weer.





Het is zo vervelend om een vriendschap te verliezen. Maar in een vriendschap moet er plaats zijn voor beiden. Soms lukt dat prima, soms kost het wat meer moeite en soms liggen de verschillende wereldbeelden zover uit elkaar dat je niet voldoende aansluiting bij elkaar kan vinden.



Wie weet dat je in de tijd nog naar elkaars standpunten wat meer kan toegroeien maar helaas lukt dat niet altijd.



Zelf zie ik nu ook een vriendschap verdwijnen. En dat doet altijd pijn. Maar je weet dat je het alletwee hebt geprobeerd en dat is toch een mooi iets.
Alle reacties Link kopieren
quote:_lupine_ schreef op 01 maart 2012 @ 16:21:

[...]





En het verschil bij ons was dus dat ik heel flexibel ben en zij heel star, in een relatie, ook een hechte vriendschap, werkt dat gewoon niet. En volgens mij komt dat omdat je beide zulke andere uitgangspunten hebt, dat je elkaar gewoon niet kunt begrijpen. Keer op keer hebben wij geprobeerd elkaar tegemoet te komen maar het lukte ons gewoon. Mij niet en haar niet.



Dat ben ik met je eens. Maar dat is toch geen ongelijkwaardigheid? Jullie passen gewoon niet bij elkaar.



Kijk ik heb op een geven moment het principebesluit genomen (plagerijtje) om dergelijke vriendschappen ook niet meer op te starten. Als ik merk dat er teveel verschil is in het begin, dan zet ik het niet door. Ook met daten oid. Maar dwnz dat er iets met mij of die persoon mis is, of dat onze relatie ongelijkwaardig zou worden, we passen gewoon niet en dan voorkom ik het verdriet.
anoniem_141075 wijzigde dit bericht op 01-03-2012 16:35
Reden: rente op je spaarrekening, bank Menimasi
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Je moet de hele context willen zien. Als je 'Duh, ik lag in bed coma te zuipen' in de context van dat mensen vervelend vinden als je te laat bent, dan komt dat op mij nogal makkelijk over.



Als iemand zich een keer heeft verslapen, tja, dat kan iedereen wel eens gebeuren.



Het principiele ligt em geheel in de toon die de muziek maakt en de context.



Als je tegen elkaars principes zit te schuren kan ik me wel voorstellen dat omgang heel lastig wordt. De ene zal de andere dan niet flexibel vinden etc. Terwijl het niet betekent dat de principiele altijd heel star is.
Alle reacties Link kopieren
Wat betreft principes, die moet men vooral voor zichzelf houden. Het klopt dat die principes wel van invloed kunnen zijn op de relaties met anderen, want soms heb je een sterke mening, of doe je iets wel of niet. Dat kan botsen. Dat zou bijv bij een vegetarier vs vleeseter kunnen voorkomen, of serieuze studiebol vs de kroegtijger.



Een principe wordt pas echt hinderlijk en respectloos als men de eigen principes wil opleggen aan de ander. Zoals in dat ene voorbeeld van tv programma. Ik ben tegen vlees eten. Prima, dan moet je dat vooral niet doen. Ik ben tegen abortus, prima, dan moet je dat vooral niet doen. Ik ben tegen kinderen ( ) , nou dan moet je ze vooral niet nemen. Het is niet oplegbaar aan een ander.
quote:Paekzwart schreef op 01 maart 2012 @ 16:31:

[...]

Het is zo vervelend om een vriendschap te verliezen. Maar in een vriendschap moet er plaats zijn voor beiden. Soms lukt dat prima, soms kost het wat meer moeite en soms liggen de verschillende wereldbeelden zover uit elkaar dat je niet voldoende aansluiting bij elkaar kan vinden.



Wie weet dat je in de tijd nog naar elkaars standpunten wat meer kan toegroeien maar helaas lukt dat niet altijd.



Zelf zie ik nu ook een vriendschap verdwijnen. En dat doet altijd pijn. Maar je weet dat je het alletwee hebt geprobeerd en dat is toch een mooi iets.Dat is waar en ik denk ook dat het wel weer goed komt tussen ons, maar dan op een lager pitje. En kijk, ik ben ook niet zonder zonde natuurlijk en heb ook bij haar dingen gedaan of gezegd die eigenlijk niet echt kunnen. En dat is echt jammer, maar dat komt dan voort uit frustratie en andersom idem.
Rozenstruikje: je hebt gelijk hoor, was een beetje een onhandige opmerking van mij. Ik bedoelde gewoon dat ik in het voorbeeld niet kon bellen omdat ik nog sliep.
quote:_lupine_ schreef op 01 maart 2012 @ 16:38:

[...]





Dat is waar en ik denk ook dat het wel weer goed komt tussen ons, maar dan op een lager pitje. En kijk, ik ben ook niet zonder zonde natuurlijk en heb ook bij haar dingen gedaan of gezegd die eigenlijk niet echt kunnen. En dat is echt jammer, maar dat komt dan voort uit frustratie en andersom idem.Als je iets te lang laat voortduren terwijl je alletwee veel moet verduren, laten of jezelf niet kan zijn dan krijg je helaas dat je elkaar gaat kwetsen, soms omdat je gewoon graag jezelf wilt zijn, soms ook om in opstand te komen, en dat is zonde. Beter is dan om elkaar voortijdig losser te laten voordat je elkaar helemaal niet meer kan luchten of zien. Hoe jammer ook.
quote:h_l_g schreef op 01 maart 2012 @ 16:33:

[...]

Dat ben ik met je eens. Maar dat is toch geen ongelijkwaardigheid? Maar voor mij voelde het wel heel ongelijkwaardig omdat ik altijd alles wel prima vind en eigenlijk nergens echt boos om word en dan bedoel ik natuurlijk niet dat ik zomaar laat beledigen ofzo, maar wel dat ik geen probleem mee heb als de plannen op het laatste moment gewijzigd worden bijvoorbeeld. Dat bedoel ik meer, dat ik het gevoel had dat de vriendschap onder haar voorwaarden plaatsvond.
quote:h_l_g schreef op 01 maart 2012 @ 16:33:

[...]

Kijk ik heb op een geven moment het principebesluit genomen (plagerijtje) om dergelijke vriendschappen ook niet meer op te starten. Als ik merk dat er teveel verschil is in het begin, dan zet ik het niet door. Ook met daten oid. Maar dwnz dat er iets met mij of die persoon mis is, of dat onze relatie ongelijkwaardig zou worden, we passen gewoon niet en dan voorkom ik het verdriet.Zo denk ik er ook over en probeer er ook mijn relaties met anderen op uit te zoeken. Helaas gaat het dan alsnog wel eens mis op een onverwacht punt. En kom je opnieuw voor de keuze te staan hoe je met de ander omgaat.
Principes zijn vaak handig, maar sommigen kunnen ook erg tegen je werken, zoals bijvoorbeeld, "ik geef nooit op". Ik kan mij diverse situaties bedenken waarin dat principe succes en geluk brengt, maar ook scenario's waarbij het schadelijk kan zijn voor jezelf en/of omgeving.



"ik ben altijd eerlijk" vind ik er ook zo een. Op zich heel erg goed, maar niet altijd. Kan betekenen dat zo iemand erg vereenzaamd of anderen enorm kwetst, of zijn/haar werkzaamheden niet naar behoren uitvoeren.



Er schuilt een gevaar in het rotsvast vasthouden aan dit soort principes.
Alle reacties Link kopieren
quote:_lupine_ schreef op 01 maart 2012 @ 16:41:

Rozenstruikje: je hebt gelijk hoor, was een beetje een onhandige opmerking van mij. Ik bedoelde gewoon dat ik in het voorbeeld niet kon bellen omdat ik nog sliep.



Ah, het ging over jou. Tja, je vriendin baalde er kennelijk van. Het is natuurlijk niet aan jou om voor haar te bepalen dat ze dat niet erg moet vinden. Persoonlijk zou ik me er ook niet druk over maken (en had ik je waarschijnlijk wel even gebeld waar je bleef of zo).



Ik heb ook vaak moeite met mensen die heel erg principieel zijn.



Ben ik dan ruggegraatloos? Ik vind zelf van niet. Als ik me ergens in vastbijt laat ik niet meer los, als ik iets echt niet wil ga ik niet aan de kant. Maar ik ben wel pragmatisch en ik zal niet snel roepen dat ik iets NOOIT zou doen.



Mensen met veel principes hebben over het algemeen de neiging om anderen de maat te meten langs die eigen principes en er geen rekening mee te houden dat een ander er wel eens heel anders over kan denken.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
Alle reacties Link kopieren
quote:Demissionair schreef op 02 maart 2012 @ 08:24:

Principes zijn vaak handig, maar sommigen kunnen ook erg tegen je werken, zoals bijvoorbeeld, "ik geef nooit op". Ik kan mij diverse situaties bedenken waarin dat principe succes en geluk brengt, maar ook scenario's waarbij het schadelijk kan zijn voor jezelf en/of omgeving.



"ik ben altijd eerlijk" vind ik er ook zo een. Op zich heel erg goed, maar niet altijd. Kan betekenen dat zo iemand erg vereenzaamd of anderen enorm kwetst, of zijn/haar werkzaamheden niet naar behoren uitvoeren.



Er schuilt een gevaar in het rotsvast vasthouden aan dit soort principes.Ik heb een hele goede vriendin, die vindt dat ze eigenlijk altijd eerlijk moet zijn. Dat heeft ze ook heel lang gedaan. Vriendschappen zijn erop gesneuveld, ze lag altijd buiten de groep en kreeg overal problemen (werk, sportvereniging, familie). Toch is ze echt heel leuk, en lief en gezellig. Soms wel heel erg bot in haar eerlijkheid (maar als je je daar niet te veel van aantrekt heb je er ook geen last van). Het heeft haar werkelijk helemaal niets gebracht. Inmiddels heeft ze geleerd dat je soms beter je mond kan houden en dat een leugentje om bestwil soms helemaal niet zo verkeerd is.
Opinions are like assholes. Everybody has one.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven