Relaties
alle pijlers
Vraag ik teveel of geef ik eindelijk prio
dinsdag 3 mei 2016 23:39
Waar te beginnen. Afgelopen periode is een achtbaan geweest. Burnout en daardoor heel goed aan het kijken naar patronen en relaties. Al jaren ben ik samen met mijn vriend en we wonen ook al jaren samen. Nu ben ik langzaam mijzelf weer aan het terugvinden en dit betekent ook dat ik mezelf weer eens wat ruimte geef. Dit levert weer schuldgevoel op. Ja burnout is zwaar voor partner, bloody hell voor mij ook. Nou brak vanavond echt mijn klomp. Mijn vriend kwam afgelopen week thuis met de mededeling dat hij voetbaltrainer amateurs opleiding gaat volgen en dat hij dan aan de slag kan, naast zijn fulltime baan. Hierover heb ik gezegd dat ik niet het type vrouw ben dat later altijd alleen thuis wil zitten met kinderen en dat ik het nogal een verplichting/verantwoordelijkheid vind. Vanavond had hij weer een gesprek bij de club om er verder over te praten. Toen hij thuis kwam heb ik gezegd: misschien intereseert mijn mening je niet, maar ik geef hem toch. Hart in de keel, zweetaanvallen en licht in mijn hoofd heb ik toen rustig herhaald wat ik er van vond. GEEN REACTIE. Na een paar minuten vroeg ik om een reactie en hij zei doodleuk dat hij aan het nadenken was of hij mijn mening dom vond of niet. Daarna geen woord meer gesproken 2 uur lang en voetbal gekeken. Vervolgens kondigde hij aan naar bed te gaan en ik zei: We hebben niet meer gepraat. Hij gaf aan niet uit emotie te willen reageren en er over na te denken. Ik gaf aan witheet te zijn en op het logeerbed te gaan slapen. Nu ligt hij in bed. Mijn boosheid komt vooral voort uit het niet vooraf overleggen en mij als zeur weg te zetten. Deze beslissingen bespreek je toch met je partner? Bedankt voor het lezen van het lange verhaal en ben benieuwd naar wat jullie vinden.
woensdag 4 mei 2016 01:39
quote:OnlyTheLonely8 schreef op 04 mei 2016 @ 01:28:
[...]
Ik vrees als ik nu ja zeg, dat ik er nooit meer vanaf kom. 'Je hebt toen toch gezegd dat het ok was, waarom doe je er dan nu moeilijk over'. Die vrees kan ik dan maar beter uitspreken naar hem.En stel dat er nooit kinderen komen door bijv onvruchtbaarheid? Niet alles in het leven is maakbaar en voorspelbaar. Je loopt veel teveel op de zaken vooruit, zie je dat zelf niet?
[...]
Ik vrees als ik nu ja zeg, dat ik er nooit meer vanaf kom. 'Je hebt toen toch gezegd dat het ok was, waarom doe je er dan nu moeilijk over'. Die vrees kan ik dan maar beter uitspreken naar hem.En stel dat er nooit kinderen komen door bijv onvruchtbaarheid? Niet alles in het leven is maakbaar en voorspelbaar. Je loopt veel teveel op de zaken vooruit, zie je dat zelf niet?
woensdag 4 mei 2016 01:45
quote:loisnvt schreef op 04 mei 2016 @ 01:39:
[...]
En stel dat er nooit kinderen komen door bijv onvruchtbaarheid? Niet alles in het leven is maakbaar en voorspelbaar. Je loopt veel teveel op de zaken vooruit, zie je dat zelf niet?Nog een vrees. We stonden op het punt om deze stap te nemen. Nu staat alles even op pauze, een kindje proberen te krijgen als je zelf ziek bent vind ik geen goed plan. Het piekeren en alles doordenken is wel een probleem, controlfreak, loslaten en laten gebeuren is niet mijn sterkste punt.
[...]
En stel dat er nooit kinderen komen door bijv onvruchtbaarheid? Niet alles in het leven is maakbaar en voorspelbaar. Je loopt veel teveel op de zaken vooruit, zie je dat zelf niet?Nog een vrees. We stonden op het punt om deze stap te nemen. Nu staat alles even op pauze, een kindje proberen te krijgen als je zelf ziek bent vind ik geen goed plan. Het piekeren en alles doordenken is wel een probleem, controlfreak, loslaten en laten gebeuren is niet mijn sterkste punt.
woensdag 4 mei 2016 01:47
quote:OnlyTheLonely8 schreef op 04 mei 2016 @ 01:38:
[...]
Ja, alleen weet ik niet meer hoe het werkt om voor mezelf op te komen op een redelijke manier. Ik ben net een kleuter die leert te fietsen. Dit is waarschijnlijk niet de laatste keer dat ik op mijn bek ga.
Voor jezelf opkomen, ik snap niet wat een gesprek afdwingen over je vriend zijn hobby opkomen is. Je vriend is hier enthousiast over, en ik snap je negatieve houding hierover niet. Moet hij een opleiding doen die jij bepaald dan? Mag hij dat niet zelf invullen? Kan je niet blij voor hem zijn dat hij zijn passie volgt, en actief is in het zich ontwikkelen? En dat als je problemen hebt met eventueel kind wat komt, hoe dat moet qua tijd en opvang, dan is daar toch een mouw aan te passen. Telbare mogelijke oplossingen, maar ik denk dat jij die niet eens ziet.
Als mijn partner zo op mijn plan om een opleiding in vrijetijd te gaan doen zo afkeurt of negatief doet, jeetje, dat is niet heel ondersteunend en sympathiek in mijn beleving. En ruzie erom maken gaat te ver. Kan je niet leren geweldloos te communiceren, en niet emotioneel meer te manipuleren. Daar zijn trainingen en boeken over.
[...]
Ja, alleen weet ik niet meer hoe het werkt om voor mezelf op te komen op een redelijke manier. Ik ben net een kleuter die leert te fietsen. Dit is waarschijnlijk niet de laatste keer dat ik op mijn bek ga.
Voor jezelf opkomen, ik snap niet wat een gesprek afdwingen over je vriend zijn hobby opkomen is. Je vriend is hier enthousiast over, en ik snap je negatieve houding hierover niet. Moet hij een opleiding doen die jij bepaald dan? Mag hij dat niet zelf invullen? Kan je niet blij voor hem zijn dat hij zijn passie volgt, en actief is in het zich ontwikkelen? En dat als je problemen hebt met eventueel kind wat komt, hoe dat moet qua tijd en opvang, dan is daar toch een mouw aan te passen. Telbare mogelijke oplossingen, maar ik denk dat jij die niet eens ziet.
Als mijn partner zo op mijn plan om een opleiding in vrijetijd te gaan doen zo afkeurt of negatief doet, jeetje, dat is niet heel ondersteunend en sympathiek in mijn beleving. En ruzie erom maken gaat te ver. Kan je niet leren geweldloos te communiceren, en niet emotioneel meer te manipuleren. Daar zijn trainingen en boeken over.
woensdag 4 mei 2016 01:51
Ga het gesprek aan met de vraag, hoe zie jij dit, de tijd voor amateurtrainer zijn en combinatie kinderen. Overleg ipv invullen. Kijk naar mogelijkheden, hoe kan je anders dromen waar maken? Jij wil kinderen, jij bent hier mee bezig nu om dat te kunnen, en werk je aan jezelf nu, om die droom waar te maken. Hij wil trainer zijn, overleg, hoe maken we die droom waar.
woensdag 4 mei 2016 01:57
quote:swifty schreef op 04 mei 2016 @ 01:47:
[...]
Voor jezelf opkomen, ik snap niet wat een gesprek afdwingen over je vriend zijn hobby opkomen is. Je vriend is hier enthousiast over, en ik snap je negatieve houding hierover niet. Moet hij een opleiding doen die jij bepaald dan? Mag hij dat niet zelf invullen? Kan je niet blij voor hem zijn dat hij zijn passie volgt, en actief is in het zich ontwikkelen? En dat als je problemen hebt met eventueel kind wat komt, hoe dat moet qua tijd en opvang, dan is daar toch een mouw aan te passen. Telbare mogelijke oplossingen, maar ik denk dat jij die niet eens ziet.
Als mijn partner zo op mijn plan om een opleiding in vrijetijd te gaan doen zo afkeurt of negatief doet, jeetje, dat is niet heel ondersteunend en sympathiek in mijn beleving. En ruzie erom maken gaat te ver. Kan je niet leren geweldloos te communiceren, en niet emotioneel meer te manipuleren. Daar zijn trainingen en boeken over.Ik vind het heel moeilijk om op je post te reageren, je meningen zijn voor mij heel sterk en ik heb het gevoel daardoor heel erg in de verdediging te gaan. Sorry dat ik ook niet verder op je post in ga. Je strekking snap ik wel en neem ik mee. Dank je wel
[...]
Voor jezelf opkomen, ik snap niet wat een gesprek afdwingen over je vriend zijn hobby opkomen is. Je vriend is hier enthousiast over, en ik snap je negatieve houding hierover niet. Moet hij een opleiding doen die jij bepaald dan? Mag hij dat niet zelf invullen? Kan je niet blij voor hem zijn dat hij zijn passie volgt, en actief is in het zich ontwikkelen? En dat als je problemen hebt met eventueel kind wat komt, hoe dat moet qua tijd en opvang, dan is daar toch een mouw aan te passen. Telbare mogelijke oplossingen, maar ik denk dat jij die niet eens ziet.
Als mijn partner zo op mijn plan om een opleiding in vrijetijd te gaan doen zo afkeurt of negatief doet, jeetje, dat is niet heel ondersteunend en sympathiek in mijn beleving. En ruzie erom maken gaat te ver. Kan je niet leren geweldloos te communiceren, en niet emotioneel meer te manipuleren. Daar zijn trainingen en boeken over.Ik vind het heel moeilijk om op je post te reageren, je meningen zijn voor mij heel sterk en ik heb het gevoel daardoor heel erg in de verdediging te gaan. Sorry dat ik ook niet verder op je post in ga. Je strekking snap ik wel en neem ik mee. Dank je wel
woensdag 4 mei 2016 01:59
quote:swifty schreef op 04 mei 2016 @ 01:51:
Ga het gesprek aan met de vraag, hoe zie jij dit, de tijd voor amateurtrainer zijn en combinatie kinderen. Overleg ipv invullen. Kijk naar mogelijkheden, hoe kan je anders dromen waar maken? Jij wil kinderen, jij bent hier mee bezig nu om dat te kunnen, en werk je aan jezelf nu, om die droom waar te maken. Hij wil trainer zijn, overleg, hoe maken we die droom waar.Ja, deze strekking inderdaad. Dank je voor het meedenken!
Ga het gesprek aan met de vraag, hoe zie jij dit, de tijd voor amateurtrainer zijn en combinatie kinderen. Overleg ipv invullen. Kijk naar mogelijkheden, hoe kan je anders dromen waar maken? Jij wil kinderen, jij bent hier mee bezig nu om dat te kunnen, en werk je aan jezelf nu, om die droom waar te maken. Hij wil trainer zijn, overleg, hoe maken we die droom waar.Ja, deze strekking inderdaad. Dank je voor het meedenken!
woensdag 4 mei 2016 02:01
Is goed, en ik snap je ook wel, wat je zegt.
ik hoop dat je eruit komt en ook beetje blij bent met een vriend die anderen iets wil leren in vrijetijd, ik heb daar veel respect voor.
Weltrusten dan, tis al heel laat, ik hoop dat je wel goed kan slapen, en je je minder rot voelt to! virtuele hug van mij in ieder geval!
ik hoop dat je eruit komt en ook beetje blij bent met een vriend die anderen iets wil leren in vrijetijd, ik heb daar veel respect voor.
Weltrusten dan, tis al heel laat, ik hoop dat je wel goed kan slapen, en je je minder rot voelt to! virtuele hug van mij in ieder geval!
woensdag 4 mei 2016 06:04
Waarom kan je niet gewoon blij zijn voor je vriend dat hij die opleiding kan gaan doen? Waarom denk je dat je iets te zeggen hebt over zijn leven? Samen zijn betekent niet dat je jezelf moet opgeven. Misschien vind je dat jij dat vaak gedaan hebt, maar dat geeft je niet het recht om dat nu van hem te eisen.
Als je hem niet kwijt wil, moet je hem ook niet wegjagen. Maak je eigen leven leuk, en het zijne niet minder leuk.
Als je hem niet kwijt wil, moet je hem ook niet wegjagen. Maak je eigen leven leuk, en het zijne niet minder leuk.
woensdag 4 mei 2016 06:42
quote:MarindaH schreef op 04 mei 2016 @ 06:11:
Prioriteit aan jezelf geven betekent trouwens niet je partner kunnen vertellen wat hij wel en niet mag doen. Je grenzen stellen gaat over heel andere dingen.
Over die kinderen die er nog niet eens zijn, begin ik niet eens.
Sorry hoor, maar als een TO met kinderen hier komt vertellen over een partner die niet voldoende mmedraait in het gezin wordt er gevraagd 'hebben jullie hier dan van tevoren niet over gepraat en afspraken gemaakt??'
En nu is het ineens te vroeg.
En wat mij in dit verhaal in het verkeerde keelgat schiet is de opmerking van partner van TO dat hij aan het nadenken was of hij haar mening dom vond of niet. Eh.... Sorry, maar dat vind ik
1) altijd een ongepaste opmerking
2) zeker met de geschiedenis van TO mag je verwachten dat partner weet dat TO dit moeilijk vind en dus erop rekenen dat hij het fijn vind dat TO haar zorg uitspreekt en dat hij zeker geen extra misselijke sneer geeft.
En TO schrijft dat partner het meedeelde! Als dat een feit is en geen interpretatie van TO, zou ik in haar plaats óók woest zijn.
Prioriteit aan jezelf geven betekent trouwens niet je partner kunnen vertellen wat hij wel en niet mag doen. Je grenzen stellen gaat over heel andere dingen.
Over die kinderen die er nog niet eens zijn, begin ik niet eens.
Sorry hoor, maar als een TO met kinderen hier komt vertellen over een partner die niet voldoende mmedraait in het gezin wordt er gevraagd 'hebben jullie hier dan van tevoren niet over gepraat en afspraken gemaakt??'
En nu is het ineens te vroeg.
En wat mij in dit verhaal in het verkeerde keelgat schiet is de opmerking van partner van TO dat hij aan het nadenken was of hij haar mening dom vond of niet. Eh.... Sorry, maar dat vind ik
1) altijd een ongepaste opmerking
2) zeker met de geschiedenis van TO mag je verwachten dat partner weet dat TO dit moeilijk vind en dus erop rekenen dat hij het fijn vind dat TO haar zorg uitspreekt en dat hij zeker geen extra misselijke sneer geeft.
En TO schrijft dat partner het meedeelde! Als dat een feit is en geen interpretatie van TO, zou ik in haar plaats óók woest zijn.
woensdag 4 mei 2016 06:45
Een partner zou je juist moeten stimuleren en iets gunnen. Je hebt veel te overtrokken gereageerd.
Dat je niet alleen thuis wil zitten met de kinderen. Je hebt nog niet eens kinderen.
Tegen die tijd neemt je partner misschien wel ouderschapsverlof op of gaat minder werken.
Misschien wil hij wel minderen met zijn fulltime baan en die uren opvullen met trainer zijn.
Waarom zouden alleen vrouwen het recht hebben om minder uren te gaan werken?
Is hij door jouw burn out ook gaan nadenken en totde conclusie gekomen dat het belangrijk is om iets te doen wat je echt leuk vindt.
En al gaat hij niet minder werken is het echt belangrijk dat hij elke avond naast je op de bank zit?
Als er kinderen komen dan kan je toch ook eigen avonden voor je eigen hobby's claimen?
En als die toekomstige kinderen ook van voetbal houden zit jij straks niet alleen met fe kinderen maar is pala trainer van de kids.
Dat je niet alleen thuis wil zitten met de kinderen. Je hebt nog niet eens kinderen.
Tegen die tijd neemt je partner misschien wel ouderschapsverlof op of gaat minder werken.
Misschien wil hij wel minderen met zijn fulltime baan en die uren opvullen met trainer zijn.
Waarom zouden alleen vrouwen het recht hebben om minder uren te gaan werken?
Is hij door jouw burn out ook gaan nadenken en totde conclusie gekomen dat het belangrijk is om iets te doen wat je echt leuk vindt.
En al gaat hij niet minder werken is het echt belangrijk dat hij elke avond naast je op de bank zit?
Als er kinderen komen dan kan je toch ook eigen avonden voor je eigen hobby's claimen?
En als die toekomstige kinderen ook van voetbal houden zit jij straks niet alleen met fe kinderen maar is pala trainer van de kids.
woensdag 4 mei 2016 06:45
Jij bent zeer zeker een zeur met je negatieve houding. Als je vriend een fulltime baan heeft van 40 uur dan heeft hij nog 128 uur over. Waar heb je het over joh.
Lijkt mij dat hij tijd genoeg heeft om ook nog iets leuks voor zichzelf te mogen doen.
Je kan ook proberen het van de positieve kant te zien. Gun hem zijn pleziertje met het voetbal. Het is gexond en hij krijgt er positieve energie van. Beter dan verbitterd thuis zitten of 3 avonden in de kroeg hangen.
Lijkt mij dat hij tijd genoeg heeft om ook nog iets leuks voor zichzelf te mogen doen.
Je kan ook proberen het van de positieve kant te zien. Gun hem zijn pleziertje met het voetbal. Het is gexond en hij krijgt er positieve energie van. Beter dan verbitterd thuis zitten of 3 avonden in de kroeg hangen.
woensdag 4 mei 2016 06:53
Ik vind dat je je mening vrij agressief hebt gegeven maar hij kan ook nog wel een lesje communicatie gebruiken.
Als iemand tegen mij zou zeggen ik ben nog aan het nadenken of je mening dom is of niet dan zou ik ook kwaad zijn en misschien ook wel op het logeerbed gaan liggen.
Bij nader inzien wordt in dit topic vooraal gereageerd dat je hem die cursus zou moeten gunnen. Dat vind ik ook. Maar door die opmerking ik ben aan het nadenken of je mening dom is krijg ik wel het gevoel dat hij zich over het algemeen wei ig aan jouw mening gelegen la as t liggeen.
Dan snap ik dat jij het gevoel kringt van hier ga ik eens wel mijn zegje over doen.
Masr misschien heb je het verkeerde onderwerp daarvoor uit gekozen.
Als iemand tegen mij zou zeggen ik ben nog aan het nadenken of je mening dom is of niet dan zou ik ook kwaad zijn en misschien ook wel op het logeerbed gaan liggen.
Bij nader inzien wordt in dit topic vooraal gereageerd dat je hem die cursus zou moeten gunnen. Dat vind ik ook. Maar door die opmerking ik ben aan het nadenken of je mening dom is krijg ik wel het gevoel dat hij zich over het algemeen wei ig aan jouw mening gelegen la as t liggeen.
Dan snap ik dat jij het gevoel kringt van hier ga ik eens wel mijn zegje over doen.
Masr misschien heb je het verkeerde onderwerp daarvoor uit gekozen.
woensdag 4 mei 2016 07:05
Je moet nog een beetje je weg vinden in "hoe op te komen voor je zelf" maar ik heb vooral een beetje het idee dat je stiekem je burn-out ook hem verwijt. Je hebt je grenzeloos opgesteld in je werk en relatie en nu moet je wéér rekening houden met zijn behoefte terwijl daar al een beetje de oorzaak lag van je burn out. Jij hebt geleerd van die periode en hij niet, is dat het gevoel wat je hebt?
Is deze relatie nog de relatie die je wil? Als één van de 2 partners heel erg verandert kan dat de doodsteek zijn van een relatie. Aan de andere kant willen mensen die in therapie hebben geleerd om beter een grenzen aan te geven die grenzen nog wel eens scherp aan te geven. Het kost jouw enorm veel moeite om het te doen en dan krijg je niet eens antwoord. Dat is balen, maar hij weet niet hoe moeilijk dit voor jou is en reageert naar je woorden en niet naar wat je eigenlijk probeert, je grenzen stellen.
Ga nog eens rustig aan tafel zitten en leg hem uit wat er door je heen gaat als hij beslissingen neemt zonder jou er in te kennen. Je bent samen in een relatie, dat hoeft niet je vrijheid te beperken maar overleggen is dan wel heel normaal zodat je eventueel op een compromis uitkomt.
Je zit op de goede weg door meer voor je zelf op te komen maar bedenk ook dat niet iedere partner daar gediend van is als dat nooit zo is geweest. Je mag dus wel begrip eisen voor jouw positie maar dat is niet hetzelfde als dat hij moet doen wat jij wil. Je nieuwe ik kan vergaande consequenties hebben voor je relatie maar heb geduld en leg meer uit wat je beweegt.
Is deze relatie nog de relatie die je wil? Als één van de 2 partners heel erg verandert kan dat de doodsteek zijn van een relatie. Aan de andere kant willen mensen die in therapie hebben geleerd om beter een grenzen aan te geven die grenzen nog wel eens scherp aan te geven. Het kost jouw enorm veel moeite om het te doen en dan krijg je niet eens antwoord. Dat is balen, maar hij weet niet hoe moeilijk dit voor jou is en reageert naar je woorden en niet naar wat je eigenlijk probeert, je grenzen stellen.
Ga nog eens rustig aan tafel zitten en leg hem uit wat er door je heen gaat als hij beslissingen neemt zonder jou er in te kennen. Je bent samen in een relatie, dat hoeft niet je vrijheid te beperken maar overleggen is dan wel heel normaal zodat je eventueel op een compromis uitkomt.
Je zit op de goede weg door meer voor je zelf op te komen maar bedenk ook dat niet iedere partner daar gediend van is als dat nooit zo is geweest. Je mag dus wel begrip eisen voor jouw positie maar dat is niet hetzelfde als dat hij moet doen wat jij wil. Je nieuwe ik kan vergaande consequenties hebben voor je relatie maar heb geduld en leg meer uit wat je beweegt.
woensdag 4 mei 2016 07:08
@ Swaentje 71,
Als ik een vrouw thuis zou hebben die al heel lang ziekelijk thuis is, die zichzelf is kwijtgeraakt onderweg, die snel zweetaanvallen heeft en die om t minste of geringste als er haar thuis iets niet zint op het logeerbed gaat slapen, ja dan zou ik zeker iets ECHT positiefs gaan zoeken "buitenshuis" wat leuk is en niet eerst dit met de vrouw overleggen maar het gewoon doen. Die man WIST van tevoren dat zijn vrouw gelijk met een zeik-reactie zou komen.
Man heeft, zoals TO vertelt, niet gereageerd omdat hij niet gelijk uit emotie wil reageren hierop: daar heeft hij van tevoren dus al over nagedacht. Dus nìet te gaan reageren omdat TO ZOWIESO al erover zou gaan zeiken.
Ze maakt zijn leven niet gelukkiger, maar ja mannen gaan nou eenmaal niet zo snel weg bij zulke vrouwen. Dus hij zoekt een hobby..... Buiten. Zonder gezeik. Een man wil gewoon gelukkig zijn en de steun van zijn vrouw voelen. Heel logisch. Want hij doet alles voor haar. Zij ziet het alleen niet. Net als zoveel anderen.
Als ik een vrouw thuis zou hebben die al heel lang ziekelijk thuis is, die zichzelf is kwijtgeraakt onderweg, die snel zweetaanvallen heeft en die om t minste of geringste als er haar thuis iets niet zint op het logeerbed gaat slapen, ja dan zou ik zeker iets ECHT positiefs gaan zoeken "buitenshuis" wat leuk is en niet eerst dit met de vrouw overleggen maar het gewoon doen. Die man WIST van tevoren dat zijn vrouw gelijk met een zeik-reactie zou komen.
Man heeft, zoals TO vertelt, niet gereageerd omdat hij niet gelijk uit emotie wil reageren hierop: daar heeft hij van tevoren dus al over nagedacht. Dus nìet te gaan reageren omdat TO ZOWIESO al erover zou gaan zeiken.
Ze maakt zijn leven niet gelukkiger, maar ja mannen gaan nou eenmaal niet zo snel weg bij zulke vrouwen. Dus hij zoekt een hobby..... Buiten. Zonder gezeik. Een man wil gewoon gelukkig zijn en de steun van zijn vrouw voelen. Heel logisch. Want hij doet alles voor haar. Zij ziet het alleen niet. Net als zoveel anderen.
woensdag 4 mei 2016 07:29
En ja natuurlijk denkt hij erover na of het terecht is dat jouw mening dom is of niet. Hij vertelde iets en je hebt het "meteen" de grond in geboord. Weet nav jouw reactie wel zeker dat dit niet de eerste discussie is die je met hem aanging (over de voetbal). Daarna ging hij twee uur voetbal kijken op tv zeg je. Ja hij moet zich bewust afsluiten van het negatieve (aan jou) en zich even op iets richten wat hem ontspant. Hij kan niks met jou op deze manier, hij begrijpt niet waarom jij daar ongefundeerd moeilijk over doet. Hij doet zelf wel wat hij wil, het is zijn leven. Hij staat op nummer 1 in zijn eigen leven. Geldt ook hetzelfde voor jou. (Jij zit nu thuis, en dat is een stukje waar jij zelf mee moet dealen, ook als jij niet meer wil werken maar liever fulltime kinderen wil gaan opvoeden) Daarnaast hebben jullie nog een leven "samen".
woensdag 4 mei 2016 07:44
Hai TO. Doordat je jezelf een tijd opzij hebt gezet kwam je nu wel heel hard binnen.. realiseer je wel dat híj er niets aan kan doen dat je je mening vaak hebt ingeslikt. Nu ineens het totaal tegenovergestelde doen valt hem dus nogal rauw op zijn dak. Hij weet niet hoe dat intern bij jou gegaan is.
Je eerste reactie had ook: 'Leuk voor je!' Kunnen zijn. Met direct daarna: 'Hoe gaat dat er praktisch gezien uitzien?'
De kans is groot dat hij daar uit enthousiasme nog amper over heeft nagedacht. Als hij dat vertelt dan heb je tenminste iets concreets om over te praten. Nu heb je het over doembeelden. Hoe vaak is die opleiding? Hoe lang duurt dat? Hoe vaak gaat hij daarna fluiten? Verdient hij daarmee?
Bedenk je ook dat er heel veel andere hobby's of bijverdiensten zijn waardoor iemand ook vaker van huis is. Mijn man is muziek naast zijn vaste baan. Daarom is hij vaak s avonds weg en soms ook overdag in het weekeind. Het is zijn passie én er komt geld binnen, maar we overleggen alles. Hij zegt hoor welke datum hij gevraagd is en samen overwegen we of dat handig is. Criteria: hoe vaak is hij die week al weg, wat zijn mijn activiteiten, liever geen twee dagen in het weekeind etc. Dan wegen we ook mee hoeveel geld hij ermee kan verdienen.
We hebben straks samen twee kinderen en het werkt prima. Hij doet speelt nu duidelijk minder, vooral die kleine dingen die niet zo leuk waren of op vrijwillige basis. Door zijn bekendheid kan hij nu ook kieskeurig zijn.
Je eerste reactie had ook: 'Leuk voor je!' Kunnen zijn. Met direct daarna: 'Hoe gaat dat er praktisch gezien uitzien?'
De kans is groot dat hij daar uit enthousiasme nog amper over heeft nagedacht. Als hij dat vertelt dan heb je tenminste iets concreets om over te praten. Nu heb je het over doembeelden. Hoe vaak is die opleiding? Hoe lang duurt dat? Hoe vaak gaat hij daarna fluiten? Verdient hij daarmee?
Bedenk je ook dat er heel veel andere hobby's of bijverdiensten zijn waardoor iemand ook vaker van huis is. Mijn man is muziek naast zijn vaste baan. Daarom is hij vaak s avonds weg en soms ook overdag in het weekeind. Het is zijn passie én er komt geld binnen, maar we overleggen alles. Hij zegt hoor welke datum hij gevraagd is en samen overwegen we of dat handig is. Criteria: hoe vaak is hij die week al weg, wat zijn mijn activiteiten, liever geen twee dagen in het weekeind etc. Dan wegen we ook mee hoeveel geld hij ermee kan verdienen.
We hebben straks samen twee kinderen en het werkt prima. Hij doet speelt nu duidelijk minder, vooral die kleine dingen die niet zo leuk waren of op vrijwillige basis. Door zijn bekendheid kan hij nu ook kieskeurig zijn.
woensdag 4 mei 2016 08:03
woensdag 4 mei 2016 08:20
Het zou handig zijn dat jij en je vriend op een goede manier leren communiceren.
Jullie hebben het niet echt handig aangepakt, waardoor jullie beide in de verdediging schieten.
Als ik het goed begrijp wordt hij niet zomaar een voetbaltrainer, maar eentje op hoger amateur niveau. Dat betekent vaak een betaalde job als trainer, minstens 3 avonden trainen en een dag in het weekend spelen, naast een fulltime baan. Daar zou ik en vele anderen ook niet blij van worden. Zeker niet als er ook kleine kinderen zijn.
Ga op een normale manier praten met je vriend en vraag hem hoe hij het voor zich ziet. Ook in de toekomst als er kinderen zijn.
Jullie hebben het niet echt handig aangepakt, waardoor jullie beide in de verdediging schieten.
Als ik het goed begrijp wordt hij niet zomaar een voetbaltrainer, maar eentje op hoger amateur niveau. Dat betekent vaak een betaalde job als trainer, minstens 3 avonden trainen en een dag in het weekend spelen, naast een fulltime baan. Daar zou ik en vele anderen ook niet blij van worden. Zeker niet als er ook kleine kinderen zijn.
Ga op een normale manier praten met je vriend en vraag hem hoe hij het voor zich ziet. Ook in de toekomst als er kinderen zijn.
woensdag 4 mei 2016 08:26
quote:swaentje71 schreef op 04 mei 2016 @ 06:42:
[...]
Sorry hoor, maar als een TO met kinderen hier komt vertellen over een partner die niet voldoende mmedraait in het gezin wordt er gevraagd 'hebben jullie hier dan van tevoren niet over gepraat en afspraken gemaakt??'
En nu is het ineens te vroeg.
Iemand nu al aan de ketting leggen omdat er misschien in de toekomst kinderen komen, gaat wat ver.
[...]
Sorry hoor, maar als een TO met kinderen hier komt vertellen over een partner die niet voldoende mmedraait in het gezin wordt er gevraagd 'hebben jullie hier dan van tevoren niet over gepraat en afspraken gemaakt??'
En nu is het ineens te vroeg.
Iemand nu al aan de ketting leggen omdat er misschien in de toekomst kinderen komen, gaat wat ver.
woensdag 4 mei 2016 10:08
Dank jullie wel allemaal. Ik wil juist niet het type vrouw worden waar defrona naar verwijst en hier heb ik 8 jaar mijn best voor gedaan. Stel de reacties erg op prijs, ergens is een middenweg. Geen sloofje van een vent die compleet geen rekening houd met zijn vriendin (daar is inderdaad het stille verwijt van bijdrage aan burnout) en tang van een vrouw die haar vent geen hobby gunt. Rustig doorspreken en hem laten doen waar hij gelukkig van wordt, met de voorwaarde dat ik er niet ongelukkig van wordt en we samen ook nog steeds leuke dingen doen. Dus emoties aan de kant, zelfbeheersing weer terug en op redelijke manier het gesprek aan gaan. Dank jullie wel nogmaals
woensdag 4 mei 2016 10:25
Ik vind t niet zon rare reactie van je TO.
Je denkt vooruit. Als hij nu al veel weg is voor voetbal. Dan wordt t nog wat als t een " verplichting" wordt.
Vraag hem hoe hij het wil gaan invullen.
Hoe gaat hij verder met je om als er dingen aan de hand zijn?
Of als er niks aan de hand is. Telt jouw mening?
Je denkt vooruit. Als hij nu al veel weg is voor voetbal. Dan wordt t nog wat als t een " verplichting" wordt.
Vraag hem hoe hij het wil gaan invullen.
Hoe gaat hij verder met je om als er dingen aan de hand zijn?
Of als er niks aan de hand is. Telt jouw mening?
woensdag 4 mei 2016 10:40
quote:OnlyTheLonely8 schreef op 04 mei 2016 @ 10:08:
Dank jullie wel allemaal. Ik wil juist niet het type vrouw worden waar defrona naar verwijst en hier heb ik 8 jaar mijn best voor gedaan. Stel de reacties erg op prijs, ergens is een middenweg. Geen sloofje van een vent die compleet geen rekening houd met zijn vriendin (daar is inderdaad het stille verwijt van bijdrage aan burnout) en tang van een vrouw die haar vent geen hobby gunt. Rustig doorspreken en hem laten doen waar hij gelukkig van wordt, met de voorwaarde dat ik er niet ongelukkig van wordt en we samen ook nog steeds leuke dingen doen. Dus emoties aan de kant, zelfbeheersing weer terug en op redelijke manier het gesprek aan gaan. Dank jullie wel nogmaals
Sorry dat ik zo hard ben hoor! Maar ik zie dit zoveel in mijn omgeving gebeuren, hoor vaak van vrienden, collega's op het werk. Dat is zo jammer voor een relatie. Meestal zijn die mannen hartstikke lief en echte goedzakken die alles voor hun vrouw over hebben. Ze hebben vaak het gevoel nooit es iets goed te doen.. En zeuren is vrouw-eigen.. Echt het Mars-Venus verhaal;)
Heel veel succes. En probeer eens voor jezelf te bedenken dat er voor jou ook heel veel mogelijkheden ontstaan, juist ook bv wanneer je man van huis is. Daardoor kun je ook extra van je vrijheid gebruik maken door nieuwe dingen voor jezelf te gaan doen of ontdekken. Allerlei nieuwe dingen gaan doen die je nog nooit gedaan hebt, al is het alleen al voor de leuke ervaring en kijken waar je energie van krijgt. Zeker als je niet lekker in je vel zit is het heel goed om het juist aan te gaan...
Dank jullie wel allemaal. Ik wil juist niet het type vrouw worden waar defrona naar verwijst en hier heb ik 8 jaar mijn best voor gedaan. Stel de reacties erg op prijs, ergens is een middenweg. Geen sloofje van een vent die compleet geen rekening houd met zijn vriendin (daar is inderdaad het stille verwijt van bijdrage aan burnout) en tang van een vrouw die haar vent geen hobby gunt. Rustig doorspreken en hem laten doen waar hij gelukkig van wordt, met de voorwaarde dat ik er niet ongelukkig van wordt en we samen ook nog steeds leuke dingen doen. Dus emoties aan de kant, zelfbeheersing weer terug en op redelijke manier het gesprek aan gaan. Dank jullie wel nogmaals
Sorry dat ik zo hard ben hoor! Maar ik zie dit zoveel in mijn omgeving gebeuren, hoor vaak van vrienden, collega's op het werk. Dat is zo jammer voor een relatie. Meestal zijn die mannen hartstikke lief en echte goedzakken die alles voor hun vrouw over hebben. Ze hebben vaak het gevoel nooit es iets goed te doen.. En zeuren is vrouw-eigen.. Echt het Mars-Venus verhaal;)
Heel veel succes. En probeer eens voor jezelf te bedenken dat er voor jou ook heel veel mogelijkheden ontstaan, juist ook bv wanneer je man van huis is. Daardoor kun je ook extra van je vrijheid gebruik maken door nieuwe dingen voor jezelf te gaan doen of ontdekken. Allerlei nieuwe dingen gaan doen die je nog nooit gedaan hebt, al is het alleen al voor de leuke ervaring en kijken waar je energie van krijgt. Zeker als je niet lekker in je vel zit is het heel goed om het juist aan te gaan...
woensdag 4 mei 2016 10:49
Ik zou er vanavond rustig over praten, ergens snap ik jou ook wel. Ik zou ook niet heel blij zijn als mijn vriend opeens 3 avonden in de week en het hele weekend weg zou zijn zonder dit vooraf te overleggen.
Dit middenweg is er zeker, maar ik snap jouw angst ook heel goed hoor. Je bent nog bezig om jezelf opnieuw te vinden geef het ook tijd.
Dit middenweg is er zeker, maar ik snap jouw angst ook heel goed hoor. Je bent nog bezig om jezelf opnieuw te vinden geef het ook tijd.
