Relaties
alle pijlers
Vriend maakt nare opmerkingen over mijn hobby. Tips?
zaterdag 27 juni 2015 14:14
Hallo viva,
Ik heb inmiddels meer dan drie maanden een relatie. Het is nog steeds vrij pril, maar het gaat over het algemeen zeer goed!
Laat ik allereerst beginnen met het feit dat ik al 9 jaar zing en ook wat lessen volg. Ik ben geen prof, maar heb na al die jaren wel aardig wat techniek opgebouwd en vind het gewoon erg leuk . Toen ik mijn vriend een paar maanden geleden leerde kennen heb ik mijn zanghobby een tijdje laten versloffen: ik stak ten eerste best wel veel tijd in hem, was daarnaast druk met mijn scriptie en was ook weinig in de stad waar ik de lessen volg. Maar goed, dat terzijde - inmiddels heb ik de lessen weer opgepakt!
Doordat ik er op dat moment niet zoveel mee bezig was, had ik hem de eerste twee maanden nog niet verteld dat ik zingen graag als hobby deed. Nu ben ik laatst wat meer gaan uitweiden over het feit dat ik redelijk kan zingen en vroeger een tijdje in een bandje zat, en toen maakte hij plots hele plagerige opmerkingen die niet goed bij mij vielen. Dingen zoals "Ja sure, dat zeggen ze allemaal. Ik ben juist wel blij dat ik een vriendin heb die net zo slecht kan zingen als ik!" Toen stelde ik voor om een filmpje van een eerder optreden te laten zien en pakte mijn telefoon om youtube te laden. Daarop zei ik dat het geluid vanuit mijn telefoon natuurlijk niet van topkwaliteit was, waarop hij weer inhaakte: "Ja natuurlijk, wijt het daar maar aan!"
Ik begrijp perfect dat het hier om plagerijtjes kan gaan en meestal vind ik dat ook niet erg, maar ik vond dit echt niet leuk. Ik legde dan ook mijn telefoon weg en zei iets in de trant van "Laat maar, ik durf het niet te laten zien als je zo doet." Uit zijn gedrag leidde ik vervolgens af dat hij absoluut niet door had dat ik een beetje ontzet was.
Het ligt altijd een beetje gevoelig bij mij om te zeggen dat ik zingen leuk vind, omdat ik echt zo'n type ben dat plankenkoorts krijgt (ook als ik slechts een filmpje laat zien) wanneer mensen om wie ik heel veel geef mij horen zingen en het 'beoordelen'. Terwijl ik daar met 300 vreemden bij wijze van geen problemen mee heb, haha!
Op 4 juli ga ik ook zingen op een open podium (iets dat mijn docente geregeld heeft) en ik durf het hem door dit gedoe gewoon niet te vertellen. Ik voel mij best wel rot onder het feit dat ik iets simpels als een hobby niet met hem kan delen. Moet ik mijn vriend hiermee confronteren of overreageer ik?
Ik besef mij dat het beter geweest was als ik op het moment zelf gereageerd had, maar ik was bang dat ik uit mijn slof zou schieten. Vandaar.
Ik heb inmiddels meer dan drie maanden een relatie. Het is nog steeds vrij pril, maar het gaat over het algemeen zeer goed!
Laat ik allereerst beginnen met het feit dat ik al 9 jaar zing en ook wat lessen volg. Ik ben geen prof, maar heb na al die jaren wel aardig wat techniek opgebouwd en vind het gewoon erg leuk . Toen ik mijn vriend een paar maanden geleden leerde kennen heb ik mijn zanghobby een tijdje laten versloffen: ik stak ten eerste best wel veel tijd in hem, was daarnaast druk met mijn scriptie en was ook weinig in de stad waar ik de lessen volg. Maar goed, dat terzijde - inmiddels heb ik de lessen weer opgepakt!
Doordat ik er op dat moment niet zoveel mee bezig was, had ik hem de eerste twee maanden nog niet verteld dat ik zingen graag als hobby deed. Nu ben ik laatst wat meer gaan uitweiden over het feit dat ik redelijk kan zingen en vroeger een tijdje in een bandje zat, en toen maakte hij plots hele plagerige opmerkingen die niet goed bij mij vielen. Dingen zoals "Ja sure, dat zeggen ze allemaal. Ik ben juist wel blij dat ik een vriendin heb die net zo slecht kan zingen als ik!" Toen stelde ik voor om een filmpje van een eerder optreden te laten zien en pakte mijn telefoon om youtube te laden. Daarop zei ik dat het geluid vanuit mijn telefoon natuurlijk niet van topkwaliteit was, waarop hij weer inhaakte: "Ja natuurlijk, wijt het daar maar aan!"
Ik begrijp perfect dat het hier om plagerijtjes kan gaan en meestal vind ik dat ook niet erg, maar ik vond dit echt niet leuk. Ik legde dan ook mijn telefoon weg en zei iets in de trant van "Laat maar, ik durf het niet te laten zien als je zo doet." Uit zijn gedrag leidde ik vervolgens af dat hij absoluut niet door had dat ik een beetje ontzet was.
Het ligt altijd een beetje gevoelig bij mij om te zeggen dat ik zingen leuk vind, omdat ik echt zo'n type ben dat plankenkoorts krijgt (ook als ik slechts een filmpje laat zien) wanneer mensen om wie ik heel veel geef mij horen zingen en het 'beoordelen'. Terwijl ik daar met 300 vreemden bij wijze van geen problemen mee heb, haha!
Op 4 juli ga ik ook zingen op een open podium (iets dat mijn docente geregeld heeft) en ik durf het hem door dit gedoe gewoon niet te vertellen. Ik voel mij best wel rot onder het feit dat ik iets simpels als een hobby niet met hem kan delen. Moet ik mijn vriend hiermee confronteren of overreageer ik?
Ik besef mij dat het beter geweest was als ik op het moment zelf gereageerd had, maar ik was bang dat ik uit mijn slof zou schieten. Vandaar.
woensdag 1 juli 2015 08:29
woensdag 1 juli 2015 08:32
quote:milna schreef op 01 juli 2015 @ 08:29:
[...]
Inderdaad. Ik ga geen schijn-interesse faken. Maar goed, het gaat hier wel over een nieuwe vriend he. Volgens mij doe je in het begin van het relatie heel veel aan 'schijn-interesse'. Later kristalliseert dan uit wat je écht leuk vindt en wat de ander lekker in z'n uppie mag gaan of blijven doen.
[...]
Inderdaad. Ik ga geen schijn-interesse faken. Maar goed, het gaat hier wel over een nieuwe vriend he. Volgens mij doe je in het begin van het relatie heel veel aan 'schijn-interesse'. Later kristalliseert dan uit wat je écht leuk vindt en wat de ander lekker in z'n uppie mag gaan of blijven doen.
Later is nu
woensdag 1 juli 2015 08:38
quote:pimpampum schreef op 30 juni 2015 @ 12:39:
[...]
Om eerlijk te zijn vind ik het nogal kinderachtig om die interesse alleen te tonen als je zelf iets met die hobby hebt.
En ik vind het heel kinderachtig om anderen min of meer te dwingen interesse te hebben voor je hobby, omdat ze anders niet zouden deugen.
Je bent geen kind meer dat met een hobby-kleiwerkje van school komt waarbij je als ouders wel vol bewondering en interesse moet zijn. Het is jouw hobby, je bent inmiddels een volwassen vrouw, jij vindt het leuk en dwing anderen niet te komen kijken/luisteren en vraag niet naar hun mening. Als ze het leuk/interessant vinden, zeggen ze dat zelf wel.
Ik doe aan buikdansen en ik vertel dat als mensen vragen of ik een hobby heb. Vaak vragen ze dan wel door. Als ze er niet naar vragen, is dat ook prima en ga ik niet zitten janken dat je als fatsoenlijk, nobel mens interesse in de hobby van een ander moet tonen.
[...]
Om eerlijk te zijn vind ik het nogal kinderachtig om die interesse alleen te tonen als je zelf iets met die hobby hebt.
En ik vind het heel kinderachtig om anderen min of meer te dwingen interesse te hebben voor je hobby, omdat ze anders niet zouden deugen.
Je bent geen kind meer dat met een hobby-kleiwerkje van school komt waarbij je als ouders wel vol bewondering en interesse moet zijn. Het is jouw hobby, je bent inmiddels een volwassen vrouw, jij vindt het leuk en dwing anderen niet te komen kijken/luisteren en vraag niet naar hun mening. Als ze het leuk/interessant vinden, zeggen ze dat zelf wel.
Ik doe aan buikdansen en ik vertel dat als mensen vragen of ik een hobby heb. Vaak vragen ze dan wel door. Als ze er niet naar vragen, is dat ook prima en ga ik niet zitten janken dat je als fatsoenlijk, nobel mens interesse in de hobby van een ander moet tonen.
woensdag 1 juli 2015 08:46
quote:Dreamer schreef op 01 juli 2015 @ 08:32:
[...]
Maar goed, het gaat hier wel over een nieuwe vriend he. Volgens mij doe je in het begin van het relatie heel veel aan 'schijn-interesse'. Later kristalliseert dan uit wat je écht leuk vindt en wat de ander lekker in z'n uppie mag gaan of blijven doen.
Ja okee, dat is wel zo. Daar heb je gelijk in.
Toen ik dat schreef, zat ik te denken aan mijn situatie waar één van mijn vriendinnen (jarenlange vriendschap) zingen als hobby heeft en ik nooit ben komen kijken/luisteren.
[...]
Maar goed, het gaat hier wel over een nieuwe vriend he. Volgens mij doe je in het begin van het relatie heel veel aan 'schijn-interesse'. Later kristalliseert dan uit wat je écht leuk vindt en wat de ander lekker in z'n uppie mag gaan of blijven doen.
Ja okee, dat is wel zo. Daar heb je gelijk in.
Toen ik dat schreef, zat ik te denken aan mijn situatie waar één van mijn vriendinnen (jarenlange vriendschap) zingen als hobby heeft en ik nooit ben komen kijken/luisteren.
woensdag 1 juli 2015 09:23
quote:milna schreef op 01 juli 2015 @ 08:38:
[...]
En ik vind het heel kinderachtig om anderen min of meer te dwingen interesse te hebben voor je hobby, omdat ze anders niet zouden deugen.
Ik had het niet over wildvreemden, de buren, collega's of wie dan ook, wat dat betreft ben ik het volledig met je eens. Sterker nog, ik vertel amper tot nooit iets over mezelf. Als ik je tegenkom praat ik net genoeg met je om geen ruzie te krijgen Het enige wat mensen van me weten is wat ze per ongeluk van me te weten komen of expliciet vragen. Ik heb verder geen Facebook of wat voor vorm van sociale media dan ook, want ik heb totaal geen behoefte aan het ongevraagd delen van mijn interesses en nutteloze gedachten met anderen en het etaleren van mijn over het algemeen zeer middelmatige kwaliteiten in nog middelmatiger hobby's.
Maar ik had het over de eigen partner. Ik had namelijk het idee dat daar het topic over ging. En wat dat betreft blijf ik echt bij mijn standpunt. Als ik een passie had en zij vroeg er nooit naar dan zou ik dat op zijn zachtst gezegd wel jammer vinden. Omgekeerd wil ik mijn partner ook kennen zoals ze is, in wat ze ECHT leuk vindt en waar ze ECHT goed in is. Niet alleen het deel waar ik persoonlijk een interesse voor heb. Mits ze het met mij wil delen natuurlijk. Als je dat vergelijkt met als kind thuiskomen met een kleiwerkje dan staat je dat natuurlijk vrij
[...]
En ik vind het heel kinderachtig om anderen min of meer te dwingen interesse te hebben voor je hobby, omdat ze anders niet zouden deugen.
Ik had het niet over wildvreemden, de buren, collega's of wie dan ook, wat dat betreft ben ik het volledig met je eens. Sterker nog, ik vertel amper tot nooit iets over mezelf. Als ik je tegenkom praat ik net genoeg met je om geen ruzie te krijgen Het enige wat mensen van me weten is wat ze per ongeluk van me te weten komen of expliciet vragen. Ik heb verder geen Facebook of wat voor vorm van sociale media dan ook, want ik heb totaal geen behoefte aan het ongevraagd delen van mijn interesses en nutteloze gedachten met anderen en het etaleren van mijn over het algemeen zeer middelmatige kwaliteiten in nog middelmatiger hobby's.
Maar ik had het over de eigen partner. Ik had namelijk het idee dat daar het topic over ging. En wat dat betreft blijf ik echt bij mijn standpunt. Als ik een passie had en zij vroeg er nooit naar dan zou ik dat op zijn zachtst gezegd wel jammer vinden. Omgekeerd wil ik mijn partner ook kennen zoals ze is, in wat ze ECHT leuk vindt en waar ze ECHT goed in is. Niet alleen het deel waar ik persoonlijk een interesse voor heb. Mits ze het met mij wil delen natuurlijk. Als je dat vergelijkt met als kind thuiskomen met een kleiwerkje dan staat je dat natuurlijk vrij
woensdag 1 juli 2015 09:32
quote:pimpampum schreef op 30 juni 2015 @ 12:39:
[...]
Hoeveel duidelijker moet het worden gemaakt dat vriend van TO haar nog nooit heeft horen zingen door al dit gedoe?
.Hoe weet je dat nou? Is hij er nog nooit bij geweest als ze onder de douche staat? een deuntje neuriet tijdens het koken? En ze staat op youtube. Dus wie weet heeft hij dat wel opgezocht (en is zich doodgeschrokken)
[...]
Hoeveel duidelijker moet het worden gemaakt dat vriend van TO haar nog nooit heeft horen zingen door al dit gedoe?
.Hoe weet je dat nou? Is hij er nog nooit bij geweest als ze onder de douche staat? een deuntje neuriet tijdens het koken? En ze staat op youtube. Dus wie weet heeft hij dat wel opgezocht (en is zich doodgeschrokken)
