Seks
alle pijlers
Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?
zondag 17 maart 2013 19:15
Hallo allemaal,
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
zaterdag 5 december 2015 23:28
@crypto, als je man een narcistische moeder heeft dan is hij beschadigd eb dat heeft invloed op zijn mogelijkheid tot intiem zijn. Er is genoeg over gepubliceerd. Als je interesse hebt kan ik een link posten.
Ik ben inmiddels aardig over de breuk heen. Ik heb het romantische plaatje van wat het ooit LEEK te zijn losgelaten. Hij wil niet met me naar bed, mooier kunnen we het niet maken. Mijn leven is me te lief om me hier in te schikken.
Ik ben inmiddels aardig over de breuk heen. Ik heb het romantische plaatje van wat het ooit LEEK te zijn losgelaten. Hij wil niet met me naar bed, mooier kunnen we het niet maken. Mijn leven is me te lief om me hier in te schikken.
zondag 6 december 2015 00:27
maandag 7 december 2015 00:28
Dank Lorely en Crypto. Gelukkig heb ik voor mezelf en m'n dochter gekozen. Als mijn ex wel lief voor me was geweest en het gebrek aan seks was het enige probleem, dan had ik het niet zo snel opgegeven. Maar dan was het later toch op de klippen gelopen. Ik weet nu dat er een hele geschiedenis vast zit aan zijn probleem.
Voorheen had ik z'n moeder nauwelijks gesproken. Nu weet ik wie ze is. Het idee dat mijn ex door haar is opgevoed en daarbij geestelijk en lichamelijk is mishandeld maakt me erg verdrietig. Desalniettemin laat ik hem deze rekening niet doorschuiven naar mij en m'n dochter.
Crypto, ik heb niet de precieze link, maar wel de titel van het stuk. Het is vrij wetenschappelijk en in het Engels. Als je er even goed voor gaat zitten en je bereid bent woorden die je niet kent te vertalen op een vertaalsite dan vind je het vast heel interessant. En verontrustend helaas.
Het is voor een man niet makkelijk om toe te geven dat z'n moeder geen fijne vrouw is. Hij wil toch altijd nog haar goedkeuring. Het treurige is dat ze dat nooit zullen krijgen. (Als het waar is dat zijn moeder een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft of tenminste trekjes daarvan heeft.)
narcisme als persoonlijkheidsstoornis komt bij 1% vd bevolking voor. Het is een ernstige stoornis. Iemand zonder empathie die een spoor van vernieling achter zich laat, daarbij lachend z'n schouders ophaalt en een ander de schuld geeft. Liegen en manipulatie zijn heel normaal voor deze figuren.
"How early childhood Oedipal Narcissistic Development Affects Later Adult intimacy and Relationships" by Richard Boyd, Perth, 2011
Voorheen had ik z'n moeder nauwelijks gesproken. Nu weet ik wie ze is. Het idee dat mijn ex door haar is opgevoed en daarbij geestelijk en lichamelijk is mishandeld maakt me erg verdrietig. Desalniettemin laat ik hem deze rekening niet doorschuiven naar mij en m'n dochter.
Crypto, ik heb niet de precieze link, maar wel de titel van het stuk. Het is vrij wetenschappelijk en in het Engels. Als je er even goed voor gaat zitten en je bereid bent woorden die je niet kent te vertalen op een vertaalsite dan vind je het vast heel interessant. En verontrustend helaas.
Het is voor een man niet makkelijk om toe te geven dat z'n moeder geen fijne vrouw is. Hij wil toch altijd nog haar goedkeuring. Het treurige is dat ze dat nooit zullen krijgen. (Als het waar is dat zijn moeder een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft of tenminste trekjes daarvan heeft.)
narcisme als persoonlijkheidsstoornis komt bij 1% vd bevolking voor. Het is een ernstige stoornis. Iemand zonder empathie die een spoor van vernieling achter zich laat, daarbij lachend z'n schouders ophaalt en een ander de schuld geeft. Liegen en manipulatie zijn heel normaal voor deze figuren.
"How early childhood Oedipal Narcissistic Development Affects Later Adult intimacy and Relationships" by Richard Boyd, Perth, 2011
maandag 7 december 2015 02:27
In een relatie die langer standhoudt dan de beginfase waarin je elkaar zo ongeveer verslindt, komen altijd ups and downs. Op allerlei gebieden vind je elkaar soms gewoon even minder goed of ronduit slecht. Bij ons heeft dat zeker z'n weerslag op ons seksleven. Mijn partner heeft normaal een libido waar je U tegen zegt. Bij mij wisselt het. Maar in tijden van wederzijds onbegrip hebben wij 0x per ? Seks. Het libido van mijn partner bereikt dan (in die periodes) ook een dieptepunt.
Er zijn dagen of weken waarin ik zonder reden (behalve vermoeidheid of piekeren etc) gewoon echt geen zin heb en ook geen zin heb om zin te maken, maar dan gun ik hem wel zijn plezier en help m een handje. Hij zegt me elke dag hoe mooi hij me vindt. Gewoon liefde denk ik. We praten er altijd open over, geen taboes. Onze liefde zit diep, we hebben zware stormen overleefd. Toch mooi dat geen van ons het buiten de deur of op de pc hoeft te zoeken?
Er zijn dagen of weken waarin ik zonder reden (behalve vermoeidheid of piekeren etc) gewoon echt geen zin heb en ook geen zin heb om zin te maken, maar dan gun ik hem wel zijn plezier en help m een handje. Hij zegt me elke dag hoe mooi hij me vindt. Gewoon liefde denk ik. We praten er altijd open over, geen taboes. Onze liefde zit diep, we hebben zware stormen overleefd. Toch mooi dat geen van ons het buiten de deur of op de pc hoeft te zoeken?
maandag 7 december 2015 16:28
het probleem waar de schrijvers (en sommige meelezers)mee worstelen is niet het feit dat het soms in periodes minder is.
Als je het topic doorleest, zie je vooral hartverscheurdende bekentenissen over wat het gebrek aan intimiteit met jou doet, wat het met de relatie doet en hoe moeilijk het is om een oplossing te vinden. Alles staat of valt - ik zei het al eerder- met wederzijdse inzet. Als die ontbreekt, is het resultaat nul.
liefde kan diep zitten, maar overwint bij lange na niet alles. Het gaat niet om het orgasme, het gaat om het aanhoudende gebrek aan itimiteit. Intimiteit tussen twee liefdespartners is wat een liefdesrelatie zo anders maakt dan een vriendschap. Het vervlochten zijn met elkaar op een nivo dat bij anderen ontbreekt. Daarnaast is het gebek aan intmiteit ook nog het aantasten van je waarde als mens. Seks is, ook al zou je dat niet zeggen, een eerste levensbehoefte. Als de ene partner de ander dit langdurig ontzegt, er niet over wil praten, het niet op wil lossen, het zelfs ontkent, is er een duidelijke ontwrichting in de relatie en het is maar de vraag of dat goed komt. Het uiteraard altijd fijn als het partners wel lukt om tot elkaar te komen. Wat ik uit dit topic heb geleerd, is dat dit echter zelden het geval is, indien er geen inzet van beide partners is.
seks is een van de de -in mijn optiek- drie pijlers waarop een relatie stoelt. Intellect, emotie en lichaam zijn even sterk betrokken bij het smeden van het fundament van de relatie. Als een van de drie ontbreekt, of gaat ontbreken, kan het niet anders dan dat het huis valt.
Als je het topic doorleest, zie je vooral hartverscheurdende bekentenissen over wat het gebrek aan intimiteit met jou doet, wat het met de relatie doet en hoe moeilijk het is om een oplossing te vinden. Alles staat of valt - ik zei het al eerder- met wederzijdse inzet. Als die ontbreekt, is het resultaat nul.
liefde kan diep zitten, maar overwint bij lange na niet alles. Het gaat niet om het orgasme, het gaat om het aanhoudende gebrek aan itimiteit. Intimiteit tussen twee liefdespartners is wat een liefdesrelatie zo anders maakt dan een vriendschap. Het vervlochten zijn met elkaar op een nivo dat bij anderen ontbreekt. Daarnaast is het gebek aan intmiteit ook nog het aantasten van je waarde als mens. Seks is, ook al zou je dat niet zeggen, een eerste levensbehoefte. Als de ene partner de ander dit langdurig ontzegt, er niet over wil praten, het niet op wil lossen, het zelfs ontkent, is er een duidelijke ontwrichting in de relatie en het is maar de vraag of dat goed komt. Het uiteraard altijd fijn als het partners wel lukt om tot elkaar te komen. Wat ik uit dit topic heb geleerd, is dat dit echter zelden het geval is, indien er geen inzet van beide partners is.
seks is een van de de -in mijn optiek- drie pijlers waarop een relatie stoelt. Intellect, emotie en lichaam zijn even sterk betrokken bij het smeden van het fundament van de relatie. Als een van de drie ontbreekt, of gaat ontbreken, kan het niet anders dan dat het huis valt.
maandag 7 december 2015 18:57
Gebrek aan seks is geen synoniem voor gebrek aan intimiteit (of omgekeerd). Daar ben ik het pertinent niet mee eens, hoewel ook ik lees hoeveel verdriet en heel veel andere (hartverscheurend) negatieve emoties voor sommige vrouwen het ontbreken van seks binnen hun relatie teweeg brengt.
Seks is binnen de psychotherapie die is gericht op relatieproblematiek één van de toetspunten: "hoe vaak (of:) hebben jullie (nog) geslachtsgemeenschap"?
Seks is belangrijk. Je kunt niet dichter bij elkaar komen dan door de liefde te bedrijven. Heel simpel.
Binnen jouw drie pijlers (@meiroosje) mis ik toch nog een ander fundament, nl. Kameraadschap; het delen van dezelfde humor, het "you and me against the rest of the world"-gevoel, en gedeelde interesses die niet noodzakelijkerwijs een evenredig intellectueel niveau vereisen. Dat niveau betreft overigens ook de gedeelde humor.
Ondanks het gezegde over het belang van seks, meen ik serieus dat er een soort natuurlijke compensatie plaatsvindt als de relatie op zich sterk en steady is. Dat op zich kan nl. al een groot gevoel van intimiteit teweeg brengen tussen geliefden.
Als je focus enkel ligt op het gebrek aan seks en de intimiteit die je daarbij ervaart (=mist) heb je een heel groot probleem wat niemand voor je kan oplossen. De oplossing ligt bij jezelf: je hebt de keuze om los te laten (iets wat in sterk uiteenlopende kwesties wonderen kan doen) of de handdoek uiteindelijk in de ring te gooien. Dat laatste zal zeker bevrijdend kunnen werken. Voor bepaalde tijd. Het verlangen wat je voorheen had naar seksualiteit komt echter onherroepelijk terug en zal dan een nieuwe invulling vinden. Het is te hopen dat alle puzzelstukjes dan wel voor 100% passend zijn (=utopie). Sterkte niettemin aan iedereen die erg lijdt onder dit fenomeen. Oprecht.
Seks is binnen de psychotherapie die is gericht op relatieproblematiek één van de toetspunten: "hoe vaak (of:) hebben jullie (nog) geslachtsgemeenschap"?
Seks is belangrijk. Je kunt niet dichter bij elkaar komen dan door de liefde te bedrijven. Heel simpel.
Binnen jouw drie pijlers (@meiroosje) mis ik toch nog een ander fundament, nl. Kameraadschap; het delen van dezelfde humor, het "you and me against the rest of the world"-gevoel, en gedeelde interesses die niet noodzakelijkerwijs een evenredig intellectueel niveau vereisen. Dat niveau betreft overigens ook de gedeelde humor.
Ondanks het gezegde over het belang van seks, meen ik serieus dat er een soort natuurlijke compensatie plaatsvindt als de relatie op zich sterk en steady is. Dat op zich kan nl. al een groot gevoel van intimiteit teweeg brengen tussen geliefden.
Als je focus enkel ligt op het gebrek aan seks en de intimiteit die je daarbij ervaart (=mist) heb je een heel groot probleem wat niemand voor je kan oplossen. De oplossing ligt bij jezelf: je hebt de keuze om los te laten (iets wat in sterk uiteenlopende kwesties wonderen kan doen) of de handdoek uiteindelijk in de ring te gooien. Dat laatste zal zeker bevrijdend kunnen werken. Voor bepaalde tijd. Het verlangen wat je voorheen had naar seksualiteit komt echter onherroepelijk terug en zal dan een nieuwe invulling vinden. Het is te hopen dat alle puzzelstukjes dan wel voor 100% passend zijn (=utopie). Sterkte niettemin aan iedereen die erg lijdt onder dit fenomeen. Oprecht.
maandag 7 december 2015 21:22
De afgelopen 365 dagen heeft er 3 keer een vorm van seksueel contact plaatgevonden waarvan de laatste keer door mijn partner die het nota bene initieerde, halverwege werd afgebroken wegens 'plotseling geen zin meer'. Dus dat wat betreft het toetsingsmoment.
Kameraadschap overigens is wel vertegenwoordigd in de driehoek: dat valt voor mij onder emotie.
De keuze tussen loslaten en weggaan is voor mij niet nieuw. Dat is ook duidelijk terug te lezen in mijn postings. Dat is juist mijn worsteling.
Kameraadschap overigens is wel vertegenwoordigd in de driehoek: dat valt voor mij onder emotie.
De keuze tussen loslaten en weggaan is voor mij niet nieuw. Dat is ook duidelijk terug te lezen in mijn postings. Dat is juist mijn worsteling.
maandag 7 december 2015 22:41
Ik ben met terugwerkende kracht onthutst over het legitimeren (soms zelfs: aanmoedigen) van vreemdgaan. Ik las net diagonaal over wat posts heen.
Er is fundamenteel iets grandioos mis met je relatie an sich als je met een ander het bed induikt. Ik lees hier ook over flirten, verdenkingen in die richting etc. Bij nader inzien verbaast het me eigenlijk helemaal niets dat er zoveel problemen zijn tussen de gedeelde of gescheiden lakens.
Het overanalyseren en/of systematisch bijhouden van gebeurtenissen of gedragingen kunnen ook een sta-in-de-weg zijn voor problematiek i.c.
Er is fundamenteel iets grandioos mis met je relatie an sich als je met een ander het bed induikt. Ik lees hier ook over flirten, verdenkingen in die richting etc. Bij nader inzien verbaast het me eigenlijk helemaal niets dat er zoveel problemen zijn tussen de gedeelde of gescheiden lakens.
Het overanalyseren en/of systematisch bijhouden van gebeurtenissen of gedragingen kunnen ook een sta-in-de-weg zijn voor problematiek i.c.
dinsdag 8 december 2015 00:22
quote:Lauwhangijzer30 schreef op 07 december 2015 @ 22:41:
(...)
Het overanalyseren en/of systematisch bijhouden van gebeurtenissen of gedragingen kunnen ook een sta-in-de-weg zijn voor problematiek i.c.Zodra je gaat tellen begint het nadenken. Dan zijn jouw vooroordelen geen cent meer waard, maar een bevestiging dat het anders moet en kan.
(...)
Het overanalyseren en/of systematisch bijhouden van gebeurtenissen of gedragingen kunnen ook een sta-in-de-weg zijn voor problematiek i.c.Zodra je gaat tellen begint het nadenken. Dan zijn jouw vooroordelen geen cent meer waard, maar een bevestiging dat het anders moet en kan.
dinsdag 8 december 2015 17:47
Anders dan bij velen, wil ik, de vrouw, meer dan mijn man. We zijn jong getrouwd, nog geen kinderen, en ondertussen 5,5 jaar bij elkaar. Ik hou van hem, laat ik dat voorop stellen, maar heb het de laatste tijd wel veel moeilijker. Ik ken mijn man vanuit mijn jeugd. Knipperlichtrelatie vanaf groep 8 tot mijn hbo periode. Toen werd het serieus en zijn we bij elkaar gebleven. Ik had een duidelijke mening over seksualiteit. Ik wilde het met de man van mijn leven doen, en dus maar met 1! Ik heb dus, voor zijn gevoel, lang gewacht met 'toegeven'. Maar op een gegeven moment was het voor mij duidelijk dat ik met deze man oud wilde worden en dus mezelf volledig durfde te geven. We hebben het rustig aan gedaan en zijn 'zacht' begonnen. Het kon niet op op een gegeven moment. 4 a 5 x per week was heel normaal.. We zagen elkaar elke dag, en hadden veel behoefte aan elkaar. 4 weken voor ons huwelijk moest ik noodgedwongen bij mijn schoonouders in huis wonen. Niet erg, maar daardoor kwam ons seksleven wel even op een wat lager pitje. Na het huwelijk is het eigenlijk bergafwaarts gegaan. Hij kon er niet meer van genieten leek het. Het koste hem veel moeite om te beginnen en ik raakte lichtelijk gefrustreerd. Met name naar mezelf toe eigenlijk:$ ik had een mooi figuurtje voor mijn trouwen. Maar na het huwelijk heb ik daar niet meer op gelet en ben ik gewicht aan gekomen:$ en zoals jullie wel weten gaat dat er niet gemakkelijk af;). Ik werd onzeker, en dat ben ik nog steeds. Ik heb vaak gevraagd of het aan mij lag, of aan me figuur. Maar dit ontkent hij tot op de dag van vandaag! Maar een andere duidelijke aanleiding is er ook niet. En elke dag maakt het me weer onzeker. Ik ben inmiddels begonnen met elke dag oefeningen te doen, en ik merk wel dat ik langzaam weer wat gewicht en vet begin te verliezen, maar elke x als je dan weer in de sleutel kijkt en je ziet je buik weer hangen enz enz, raak je in een negatieve spiraal.
Ik ben bang dat het toch met mij te maken heeft, of dat zit iig in me hoofd. Ik vind het in ieder geval heel moeilijk om mee om te gaan.. Je voelt je minder geliefd. Ik ben nu ongv 3,5 jaar er mee bezig om er achter te komen waar zijn probleem zit en waar het aan kan liggen. Maar op een gegeven moment zakt je de moed in de schoenen. Misschien vind ik het nog wel het ergst dat hij dan in het bijzijn van zijn broers of vrienden wel van die seksualiteit gerelateerde grappen en zinnen kan vertellen, terwijl ik dan Denk; waarom kan je er wel over praten en stoer doen en ben je 'te lui' om 's avonds iets voor elkaar te krijgen. Ik heb vaak op het punt gestaan om een psycholoog of een mediator of iets dergelijks in te schakelen. Gewoon om er over te praten, maar ik weet nu al dat me man dat echt niet leuk gaat vinden. Praat niet graag en lost alles liever zelf op.
Ik ben bang dat het toch met mij te maken heeft, of dat zit iig in me hoofd. Ik vind het in ieder geval heel moeilijk om mee om te gaan.. Je voelt je minder geliefd. Ik ben nu ongv 3,5 jaar er mee bezig om er achter te komen waar zijn probleem zit en waar het aan kan liggen. Maar op een gegeven moment zakt je de moed in de schoenen. Misschien vind ik het nog wel het ergst dat hij dan in het bijzijn van zijn broers of vrienden wel van die seksualiteit gerelateerde grappen en zinnen kan vertellen, terwijl ik dan Denk; waarom kan je er wel over praten en stoer doen en ben je 'te lui' om 's avonds iets voor elkaar te krijgen. Ik heb vaak op het punt gestaan om een psycholoog of een mediator of iets dergelijks in te schakelen. Gewoon om er over te praten, maar ik weet nu al dat me man dat echt niet leuk gaat vinden. Praat niet graag en lost alles liever zelf op.
dinsdag 8 december 2015 20:48
Marjellex: dank je voor het delen van jouw ervaring. Ik had nog niet op je post gereageerd, maar wel gelezen. Dit topic gaat over hoe je omgaat met het lage of niet bestaande libido van je partner en dat is voor iedereen anders. We zijn van verschillende leeftijden in verschillende levensfasen. Ik begrijp volkomen dat je geen schuldgevoel hebt; soms is het gewoon op, het begrip, het vechten. Je hebt vast al gelezen dat er meerdere mensen dezelfde weg hebben gekozen. Ik vind jouw verhaal zeer waardevol omdat ik mijzelf daaraan kan spiegelen en mijn eigen weg daarin vinden. Dus dank daarvoor.
Jackpot18: het is altijd lastig om na te gaan waar het precies mis is gegaan. Wij kunnen niet zo goed zien wat er in het hoofd van je partner omgaat. Je bent bang dat het met je uiterlijk te maken heeft. Ik denk dat dit zelden het geval zal zijn. Houden van heeft niet zoveel te maken met gewicht. Maar, als jij denkt dat het je houvast biedt om iets aan je gewicht te doen is dat gewoon een goede weg voor jou. Het geeft je zelfvertrouwen in elk geval een opkikker en dat is altijd meegenomen, of het nu het gewenste resultaat heeft of niet.
Dat je man stoer doet op een feestje, is niet leuk maar misschien past het bij hem als persoon, is het sowieso iemand met een ‘grote mond, klein hartje’. Ik ken hem verder niet. Ik zou dat proberen los te zien van alles.
Verder zou ik je willen aanraden eerst met je man om de tafel te gaan zitten. Overval hem daar niet mee, dus niet als hij uit zijn werk komt, maar vraag wanneer hij tijd heeft voor een serieus gesprek. Praat dan met hem en vertel hem wat het met je doet. Dan volgt het moeilijkste: luisteren naar hem. Hoor wat hij zegt en probeer niet aanvallend terug te reageren. Dat is moeilijk, ik weet het.
Wil jouw partner niet praten of blijf je in een kringetje ronddraaien, dan zou ik je willen aanraden om een maatschappelijk werker of psycholoog voor jezelf (dus niet voor je man) in te schakelen. Een seksuoloog zou ik nu nog niet doen. Hij kan je dat niet verbieden, trouwens. Ik denk dat dit wel goed voor je zou zijn. Ik heb het idee dat er meer zaken spelen dat ik nu uit jouw post kan opmaken, zeker gezien het feit dat je noodgedwongen bij je schoonouders moest gaan wonen. Als je een psycholoog te ver vindt gaan, kan je altijd eerst met je huisarts overleggen. Voor het maatschappelijk werk heb je geen verwijzing nodig.
Jackpot18: het is altijd lastig om na te gaan waar het precies mis is gegaan. Wij kunnen niet zo goed zien wat er in het hoofd van je partner omgaat. Je bent bang dat het met je uiterlijk te maken heeft. Ik denk dat dit zelden het geval zal zijn. Houden van heeft niet zoveel te maken met gewicht. Maar, als jij denkt dat het je houvast biedt om iets aan je gewicht te doen is dat gewoon een goede weg voor jou. Het geeft je zelfvertrouwen in elk geval een opkikker en dat is altijd meegenomen, of het nu het gewenste resultaat heeft of niet.
Dat je man stoer doet op een feestje, is niet leuk maar misschien past het bij hem als persoon, is het sowieso iemand met een ‘grote mond, klein hartje’. Ik ken hem verder niet. Ik zou dat proberen los te zien van alles.
Verder zou ik je willen aanraden eerst met je man om de tafel te gaan zitten. Overval hem daar niet mee, dus niet als hij uit zijn werk komt, maar vraag wanneer hij tijd heeft voor een serieus gesprek. Praat dan met hem en vertel hem wat het met je doet. Dan volgt het moeilijkste: luisteren naar hem. Hoor wat hij zegt en probeer niet aanvallend terug te reageren. Dat is moeilijk, ik weet het.
Wil jouw partner niet praten of blijf je in een kringetje ronddraaien, dan zou ik je willen aanraden om een maatschappelijk werker of psycholoog voor jezelf (dus niet voor je man) in te schakelen. Een seksuoloog zou ik nu nog niet doen. Hij kan je dat niet verbieden, trouwens. Ik denk dat dit wel goed voor je zou zijn. Ik heb het idee dat er meer zaken spelen dat ik nu uit jouw post kan opmaken, zeker gezien het feit dat je noodgedwongen bij je schoonouders moest gaan wonen. Als je een psycholoog te ver vindt gaan, kan je altijd eerst met je huisarts overleggen. Voor het maatschappelijk werk heb je geen verwijzing nodig.
woensdag 9 december 2015 13:41
Ik ben gisteren alleen naar de peut geweest, man ging zoals verwacht, niet mee. In een eerder , fijn gesprek had hij aangegeven dat ik eventueel een minnaar zou mogen nemen. over hoe hij dat voor zich zag, was hij niet concreet. hij zou erover nadenken en afgelopen zondag erop terug komen. Hij bleek er niet over nagedacht te hebben, noch zich verder in het onderwerp verdiept te hebben. dat resulteerde in een fikse ruzie, waarna ik even bij een vriendin ging stoom afblazen. Er is nog meer gebeurd, maar dan blijf ik typen 
de peut gaf aan, dat het op dit moment niet goed is om beslissingen te nemen over weggaan, dan wel blijven,al dan niet met minnaar. Het wordt (en daar ben ik het mee eens) ingegeven door woede, frustratie, onmacht, en meer van dan soort slechte raadgevers. Ze gaf wel aan dat we alletwee hard gewerkt hadden in het afgelopen jaar, maar dat er soms gewoon niet meer inzit. We zijn twee uitersten in een spectrum. Haar raad was: ga vanaf nu je eigen leven leiden. Hij kan daarin mee gaan of niet, zijn keuze. Dat zal zich de komende maanden gaan uitkristalliseren in òf een verwijdering die een uit elkaar gaan tot gevolg heeft, maar dan zal dat een weloverwogen uit elkaar gaan zijn, zonder verwijten omdat hij dat zelf ook in de gaten zal hebben. óf het leidt tot een ommezwaai bij hem, maar ik geloof niet in wonderen. Wel in toeval en hard werken. Ik heb een nieuwe afspraak met de peut voor mij alleen gepland in het voorjaar, als alle stof is neergedwarreld.
dus, in het kader van de topic titel kan ik concluderen dat na een jaar intensieve therapie, er geen vooruitgang is geboekt. Voor mij betekent het concreet dat ik me serieus moet gaan orienteren op de huurhuizenmarkt in de komende maanden.(ik kan hem niet uitkopen) Maar eerst Kerst en Oud en Nieuw. Daar heb ik zin in, dus dat vier ik. Punt.
de peut gaf aan, dat het op dit moment niet goed is om beslissingen te nemen over weggaan, dan wel blijven,al dan niet met minnaar. Het wordt (en daar ben ik het mee eens) ingegeven door woede, frustratie, onmacht, en meer van dan soort slechte raadgevers. Ze gaf wel aan dat we alletwee hard gewerkt hadden in het afgelopen jaar, maar dat er soms gewoon niet meer inzit. We zijn twee uitersten in een spectrum. Haar raad was: ga vanaf nu je eigen leven leiden. Hij kan daarin mee gaan of niet, zijn keuze. Dat zal zich de komende maanden gaan uitkristalliseren in òf een verwijdering die een uit elkaar gaan tot gevolg heeft, maar dan zal dat een weloverwogen uit elkaar gaan zijn, zonder verwijten omdat hij dat zelf ook in de gaten zal hebben. óf het leidt tot een ommezwaai bij hem, maar ik geloof niet in wonderen. Wel in toeval en hard werken. Ik heb een nieuwe afspraak met de peut voor mij alleen gepland in het voorjaar, als alle stof is neergedwarreld.
dus, in het kader van de topic titel kan ik concluderen dat na een jaar intensieve therapie, er geen vooruitgang is geboekt. Voor mij betekent het concreet dat ik me serieus moet gaan orienteren op de huurhuizenmarkt in de komende maanden.(ik kan hem niet uitkopen) Maar eerst Kerst en Oud en Nieuw. Daar heb ik zin in, dus dat vier ik. Punt.
donderdag 10 december 2015 19:36
@Meiroosje.
Nou, jeetje, dat ging dan toch weer een andere kant op dan verwacht.
Even terugpakkend op een post van Lauwhangijzer: de frustratie zit 'm niet alleen in geen sex of geen orgasmes, de frustratie zit 'm ook in de beloften die niet worden nagekomen.
Als er iets killing is voor een relatie. is het dat wel. Want dan is het ook doei met de kameraadschap en doei met de "we against the world".
Het gaat niet alleen om de niet-sex, wil ik maar zeggen, maar alles wat er mee naar beneden dondert als dat aspect niet goed wordt opgepakt.
Ik klink weer boos .
Bon, Meiroosje. Je therapeut heeft zeker een punt met niet nu beslissen en wél je eigen leven leiden. Waaronder Kerst en Oud en Nieuw . Moest een beetje lachen toen ik je laatste zin las. Goed zo! Jouw leven! Hop! Van genieten!
We lijken een beetje op hetzelfde spoor te zitten. Na een gintonic-overvloed afgelopen weekend was ik tot dezelfde conclusie gekomen. Ik ben klaar met "hem redden" en klaar voor "mijn dingen". We zien wel waar het heen gaat.
Als laatste voor Lauwhangijzer: natuurlijk heb je gelijk met loslaten of handdoek in ring gooien. Ik denk dat alle sexlozen hier allang op dat punt staan. Of hebben gestaan. Was het maar zo simpel om die keuze te maken, dan waren we hier niet.
Nou, jeetje, dat ging dan toch weer een andere kant op dan verwacht.
Even terugpakkend op een post van Lauwhangijzer: de frustratie zit 'm niet alleen in geen sex of geen orgasmes, de frustratie zit 'm ook in de beloften die niet worden nagekomen.
Als er iets killing is voor een relatie. is het dat wel. Want dan is het ook doei met de kameraadschap en doei met de "we against the world".
Het gaat niet alleen om de niet-sex, wil ik maar zeggen, maar alles wat er mee naar beneden dondert als dat aspect niet goed wordt opgepakt.
Ik klink weer boos .
Bon, Meiroosje. Je therapeut heeft zeker een punt met niet nu beslissen en wél je eigen leven leiden. Waaronder Kerst en Oud en Nieuw . Moest een beetje lachen toen ik je laatste zin las. Goed zo! Jouw leven! Hop! Van genieten!
We lijken een beetje op hetzelfde spoor te zitten. Na een gintonic-overvloed afgelopen weekend was ik tot dezelfde conclusie gekomen. Ik ben klaar met "hem redden" en klaar voor "mijn dingen". We zien wel waar het heen gaat.
Als laatste voor Lauwhangijzer: natuurlijk heb je gelijk met loslaten of handdoek in ring gooien. Ik denk dat alle sexlozen hier allang op dat punt staan. Of hebben gestaan. Was het maar zo simpel om die keuze te maken, dan waren we hier niet.
vrijdag 11 december 2015 10:48
Meiroosje; dat is al met al best een armoedige uitkomst. Zoveel werk en weinig tot geen verbetering. Ik vind het treurig dat hij niet mee ging naar de afspraak. Ga je eigen leven leiden en kijk wat er over blijft voor jullie samen. Ik ben dat nu ook aan het doen. Het voelt bevrijdend maar het voelt ook als het begin van het einde. Hij lijkt niet te merken dat ik er niet meer voor werk. Sterkte!
zaterdag 12 december 2015 00:58
quote:Crypto schreef op 11 december 2015 @ 10:48:
Meiroosje; dat is al met al best een armoedige uitkomst. Zoveel werk en weinig tot geen verbetering. Ik vind het treurig dat hij niet mee ging naar de afspraak. Ga je eigen leven leiden en kijk wat er over blijft voor jullie samen. Ik ben dat nu ook aan het doen. Het voelt bevrijdend maar het voelt ook als het begin van het einde. Hij lijkt niet te merken dat ik er niet meer voor werk. Sterkte!
"Hij lijkt niet te merken dat ik er niet mee voor werk"
Herkenbaar, ik stopte na 4 jaar met toenadering te zoeken. En voor hem
Leek er geen vuiltje aan de lucht. Hij leek zelfs opgewekter, alsof hij dacht 'eindelijk snapt ze het'. In die paar maanden dat ik nog niet eens een kusje op de wang of een hand op m'n schouder heb gekregen (laat staan seks) werd mij duidelijk dat hij echt niet wilde. Toen begon het als een versneld proces bij mij. 'Zo wil ik niet oud worden, ik wil leven, ik wil me een vrouw voelen'. Het was het begin van het einde voor ons huwelijk en een voorzichtig begin van mijn nieuwe leven.
Meiroosje; dat is al met al best een armoedige uitkomst. Zoveel werk en weinig tot geen verbetering. Ik vind het treurig dat hij niet mee ging naar de afspraak. Ga je eigen leven leiden en kijk wat er over blijft voor jullie samen. Ik ben dat nu ook aan het doen. Het voelt bevrijdend maar het voelt ook als het begin van het einde. Hij lijkt niet te merken dat ik er niet meer voor werk. Sterkte!
"Hij lijkt niet te merken dat ik er niet mee voor werk"
Herkenbaar, ik stopte na 4 jaar met toenadering te zoeken. En voor hem
Leek er geen vuiltje aan de lucht. Hij leek zelfs opgewekter, alsof hij dacht 'eindelijk snapt ze het'. In die paar maanden dat ik nog niet eens een kusje op de wang of een hand op m'n schouder heb gekregen (laat staan seks) werd mij duidelijk dat hij echt niet wilde. Toen begon het als een versneld proces bij mij. 'Zo wil ik niet oud worden, ik wil leven, ik wil me een vrouw voelen'. Het was het begin van het einde voor ons huwelijk en een voorzichtig begin van mijn nieuwe leven.
zondag 13 december 2015 10:01
piratesse: dank voor je woorden. Ik vind het erg fijn, om te weten dat ik niet de enige ben in deze fase. Hebben we een beetje steun aan elkaar
crypto: ik probeer het niet te zien als armoedig. dat is moeilijk omdat het wel zo voelt. ik probeer het te zien in de zin van: ik heb gevochten, en er alles aan gedaan. deze ervaring heeft mij rijker gemaakt als mens. (althans, dat vertel ik mezelf dagelijks in de spiegel)
merle: ja, deze opgewektheid bemerk ik ook bij mijn partner. Ontzettend irritant, overigens. Want ik voel me het tegenovergestelde. (moe, uitgeput, en ontzettend eenzaam). ik ben ook zeer benieuwd hoe mijn leven (met of zonder hem) zich de komende maanden gaat vormgeven.
crypto: ik probeer het niet te zien als armoedig. dat is moeilijk omdat het wel zo voelt. ik probeer het te zien in de zin van: ik heb gevochten, en er alles aan gedaan. deze ervaring heeft mij rijker gemaakt als mens. (althans, dat vertel ik mezelf dagelijks in de spiegel)
merle: ja, deze opgewektheid bemerk ik ook bij mijn partner. Ontzettend irritant, overigens. Want ik voel me het tegenovergestelde. (moe, uitgeput, en ontzettend eenzaam). ik ben ook zeer benieuwd hoe mijn leven (met of zonder hem) zich de komende maanden gaat vormgeven.
woensdag 16 december 2015 15:45
Ik zou willen dat mijn oude sexmaatje weer vreemd ging, ze heeft nu na het sterriliseren van haar man geen beurt en geen liefde meer gekregen van haar man. Hij kijkt er niet meer naar om, gaat meteen slapen.
Ik loop al jaren met een vrouw rond die bijna geen libido heeft, maar ik hou er teveel van om haar te verlaten.
En ergens ligt de gehele oorzaak van haar lage libido niet geheel bij haar maar in haar opvoeding en de aanranding op 16 jarige leeftijd.
Aanranding en verkrachting kan bij meisjes de sexdrift onherstelbaar kapot maken.
Sinds dat we getrouwd zijn ben ik nooit vreemd geweest, maar aangezien me ex-sexmaatje waar ik nog steeds contact mee heb ook sex tekort kom begin er toch weer over na te denken. Want zij was echt heerlijk in bed
Ik loop al jaren met een vrouw rond die bijna geen libido heeft, maar ik hou er teveel van om haar te verlaten.
En ergens ligt de gehele oorzaak van haar lage libido niet geheel bij haar maar in haar opvoeding en de aanranding op 16 jarige leeftijd.
Aanranding en verkrachting kan bij meisjes de sexdrift onherstelbaar kapot maken.
Sinds dat we getrouwd zijn ben ik nooit vreemd geweest, maar aangezien me ex-sexmaatje waar ik nog steeds contact mee heb ook sex tekort kom begin er toch weer over na te denken. Want zij was echt heerlijk in bed
nobody said it was easy
woensdag 16 december 2015 23:43
[quote]
"de frustratie zit 'm niet alleen in geen sex of geen orgasmes, de frustratie zit 'm ook in de beloften die niet worden nagekomen.
Als er iets killing is voor een relatie. is het dat wel. Want dan is het ook doei met de kameraadschap en doei met de "we against the world".
Het gaat niet alleen om de niet-sex, wil ik maar zeggen, maar alles wat er mee naar beneden dondert als dat aspect niet goed wordt opgepakt"
@Piratesse, dit bovenstaande is goed verwoord door jou. Zo voelt het ook voor mij.
"de frustratie zit 'm niet alleen in geen sex of geen orgasmes, de frustratie zit 'm ook in de beloften die niet worden nagekomen.
Als er iets killing is voor een relatie. is het dat wel. Want dan is het ook doei met de kameraadschap en doei met de "we against the world".
Het gaat niet alleen om de niet-sex, wil ik maar zeggen, maar alles wat er mee naar beneden dondert als dat aspect niet goed wordt opgepakt"
@Piratesse, dit bovenstaande is goed verwoord door jou. Zo voelt het ook voor mij.
donderdag 17 december 2015 00:00
@sweet Romeo, het is mooi dat je zoveel van je vrouw houdt, maar haar probleem is nu jouw probleem geworden. Jammer van je seksmaatje. Je zit in een lastig pakket.
Ik ben weggegaan bij iemand van wie ik nog steeds veel hou en waartoe ik me nog steeds lichamelijk aangetrokken voel. Het voelt onnatuurlijk om afscheid te nemen van zo iemand. Toch heb ik het gedaan. Het is niet haalbaar voor me: een leven lang smachten en wachten.
Ik heb een vriend/kennis (het is niet mijn vriend) die in het buitenland woont en hij komt ongeveer 3 x p jaar naar Nederland. Ik heb met hem een paar maanden geleden seks gehad voor het eerst na m'n scheiding.
Hij komt februari weer langs. De seks was heerlijk. Hij voelde mij perfect aan het was spontaan opwindend en wild. Hij is 10 jaar jonger en erg aantrekkelijk. Ik moest huilen (brullen bijna) na de seks. Ik was boos en blij tegelijk. Daarna deden we het nog een keer of 6.
Ik wil je niet jaloers maken, maar je stimuleren om te gaan LEVEN!
Ik ben weggegaan bij iemand van wie ik nog steeds veel hou en waartoe ik me nog steeds lichamelijk aangetrokken voel. Het voelt onnatuurlijk om afscheid te nemen van zo iemand. Toch heb ik het gedaan. Het is niet haalbaar voor me: een leven lang smachten en wachten.
Ik heb een vriend/kennis (het is niet mijn vriend) die in het buitenland woont en hij komt ongeveer 3 x p jaar naar Nederland. Ik heb met hem een paar maanden geleden seks gehad voor het eerst na m'n scheiding.
Hij komt februari weer langs. De seks was heerlijk. Hij voelde mij perfect aan het was spontaan opwindend en wild. Hij is 10 jaar jonger en erg aantrekkelijk. Ik moest huilen (brullen bijna) na de seks. Ik was boos en blij tegelijk. Daarna deden we het nog een keer of 6.
Ik wil je niet jaloers maken, maar je stimuleren om te gaan LEVEN!
donderdag 17 december 2015 00:07
Oh ja @sweet Romeo, ik heb ook een vervelende seksuele ervaring gehad in het verleden. Ik ga verder niet vertellen wat. Het was traumatisch en ik heb wen tijdje geen seks gewild en geen vriend.
Bij mij belemmert het me allang niet meer in mijn libido.
Er zijn natuurlijk verschillende gradaties in trauma's en ieder mens reageert anders. Ik wil alleen maar zeggen dat het geen Wet van Meden en Perzen is dat een vrouw na een verkrachting voor altijd haar libido kwijt is. Misschien ligt er wel iets anders aan ten grondslag en gebruikt ze dit als excuus.
Bij mij belemmert het me allang niet meer in mijn libido.
Er zijn natuurlijk verschillende gradaties in trauma's en ieder mens reageert anders. Ik wil alleen maar zeggen dat het geen Wet van Meden en Perzen is dat een vrouw na een verkrachting voor altijd haar libido kwijt is. Misschien ligt er wel iets anders aan ten grondslag en gebruikt ze dit als excuus.
donderdag 17 december 2015 10:03
quote:merle78 schreef op 17 december 2015 @ 00:07:
Oh ja @sweet Romeo, ik heb ook een vervelende seksuele ervaring gehad in het verleden. Ik ga verder niet vertellen wat. Het was traumatisch en ik heb wen tijdje geen seks gewild en geen vriend.
Bij mij belemmert het me allang niet meer in mijn libido.
Er zijn natuurlijk verschillende gradaties in trauma's en ieder mens reageert anders. Ik wil alleen maar zeggen dat het geen Wet van Meden en Perzen is dat een vrouw na een verkrachting voor altijd haar libido kwijt is. Misschien ligt er wel iets anders aan ten grondslag en gebruikt ze dit als excuus.
het is geen excuus van haar kant. maar na haar aanranding is het ook de nare ervaringen van haar eerste vriendje waar ze sex mee had en haar opvoeding over sex van haar moeder. "Sex hoort er bij en is niet plezierig" is het volgens haar moeder.
het is een verklaring van haar lage libido, geen excuses
het is zeker een lastiger parket nu ook me exsexmaatje waar ik het ontzettend geil en goed bij heb gehad in hetzelfde schuitje zit.
Oh ja @sweet Romeo, ik heb ook een vervelende seksuele ervaring gehad in het verleden. Ik ga verder niet vertellen wat. Het was traumatisch en ik heb wen tijdje geen seks gewild en geen vriend.
Bij mij belemmert het me allang niet meer in mijn libido.
Er zijn natuurlijk verschillende gradaties in trauma's en ieder mens reageert anders. Ik wil alleen maar zeggen dat het geen Wet van Meden en Perzen is dat een vrouw na een verkrachting voor altijd haar libido kwijt is. Misschien ligt er wel iets anders aan ten grondslag en gebruikt ze dit als excuus.
het is geen excuus van haar kant. maar na haar aanranding is het ook de nare ervaringen van haar eerste vriendje waar ze sex mee had en haar opvoeding over sex van haar moeder. "Sex hoort er bij en is niet plezierig" is het volgens haar moeder.
het is een verklaring van haar lage libido, geen excuses
het is zeker een lastiger parket nu ook me exsexmaatje waar ik het ontzettend geil en goed bij heb gehad in hetzelfde schuitje zit.
nobody said it was easy
donderdag 17 december 2015 22:24
@Meiroosje, hoe is 't nu??
@ Merle, ik ben soort van strontjaloers dat je 6 keer hebt gesexed . Dat van dat huilen? Had ik ook. Vond het wel mooi eigenlijk, hoe je zo intens kunt reageren,
Van t weekend ga ik eens lang láng praten met man. Wil het nog 1 keer proberen en als t niets wordt, dan is het klaar. Geef ons twee maanden de tijd om het tij te keren.
@ Merle, ik ben soort van strontjaloers dat je 6 keer hebt gesexed . Dat van dat huilen? Had ik ook. Vond het wel mooi eigenlijk, hoe je zo intens kunt reageren,
Van t weekend ga ik eens lang láng praten met man. Wil het nog 1 keer proberen en als t niets wordt, dan is het klaar. Geef ons twee maanden de tijd om het tij te keren.
vrijdag 18 december 2015 21:30
Hey Piratesse!
Lief dat je naar me vraagt Met mij gaat het goed. ik ga mezelf sowieso in januari laten schrijven bij de woningbouw. Niet zozeer om bij hem weg te gaan, maar om inschrijftijd op te bouwen voor het geval dàt.
ik ga ook vanaf 0101 opzoek naar een fulltime baan. nu heb ik een vaste parttime baan, ivm mijn eigen bedrijfje. Dat loopt voor geen meter maar ik doe het zo graag. Zodra ik een FT baan heb, ga ik daarmee stoppen. Ik zou mezelf nu in principe al kunnen bedruipen hoor, maar dat is dan zo minimaal dat ik net boven bijstandsnivo uitkom. En ik ben toch echt van het luxe Werken dus.
Manlief is het zonnetje in huis. Serieus. Van hem is een last afgevallen en dat merk je. Van mij ook. Sfeer is beter. Ik heb 2016 uitgeroepen tot het jaar van de Rust. Regelmaat en Reinheid. in maart staat het gesprek met de peut voor mij alleen gepland en dan gaan we eens kijken wat ik met mijn eigen seksualiteit aan moet. maar dat is voor dan een zorg. Het stappenplan dat ik nu gemaakt heb, geeft mij veel rust. Vooralsnog blijf ik weg uit de datingsites, geen behoefte aan. Gek, eigenlijk.
ik begrijp Merle ook dat zij uitbarst in huilen na seks. het is iets dat ik zelf ook zou doen. Sterker nog, als ik onder een hele hete douche sta, waarvan de stralen over mijn rug lopen wil het nog wel eens gebeuren dat ik een traantje laat. Huidhonger heet dat geloof ik.(dat je zo'n enorme behoefte hebt om aangeraakt te worden dat je fysiek pijn lijdt). Als je dan seks hebt na zo'n lange periode dan kan het niet anders dan dat je hele wezen diep geraakt wordt. En dus jank je
Tja, Romeo ik begrijp volkomen dat je het overweegt, maar wees je wel bewust van de gevaren. Ik zou er toch voor kiezen om met haar op een rustig tijdstip het hier over te hebben. En dan kijken wat zij zegt. Misschien vind ze het goed, en sluit ze haar ogen. Misschien ook niet.
piratesse: ik vind het ontzettend dapper dat je het nog een keer probeert om met hem te praten. En vooral goed dat je een termijn stelt. ik heb het veel te lang laten aanslepen. Ik hoop en ga voor je duimen dat hij het licht ziet! even virtueel :
Lief dat je naar me vraagt Met mij gaat het goed. ik ga mezelf sowieso in januari laten schrijven bij de woningbouw. Niet zozeer om bij hem weg te gaan, maar om inschrijftijd op te bouwen voor het geval dàt.
ik ga ook vanaf 0101 opzoek naar een fulltime baan. nu heb ik een vaste parttime baan, ivm mijn eigen bedrijfje. Dat loopt voor geen meter maar ik doe het zo graag. Zodra ik een FT baan heb, ga ik daarmee stoppen. Ik zou mezelf nu in principe al kunnen bedruipen hoor, maar dat is dan zo minimaal dat ik net boven bijstandsnivo uitkom. En ik ben toch echt van het luxe Werken dus.
Manlief is het zonnetje in huis. Serieus. Van hem is een last afgevallen en dat merk je. Van mij ook. Sfeer is beter. Ik heb 2016 uitgeroepen tot het jaar van de Rust. Regelmaat en Reinheid. in maart staat het gesprek met de peut voor mij alleen gepland en dan gaan we eens kijken wat ik met mijn eigen seksualiteit aan moet. maar dat is voor dan een zorg. Het stappenplan dat ik nu gemaakt heb, geeft mij veel rust. Vooralsnog blijf ik weg uit de datingsites, geen behoefte aan. Gek, eigenlijk.
ik begrijp Merle ook dat zij uitbarst in huilen na seks. het is iets dat ik zelf ook zou doen. Sterker nog, als ik onder een hele hete douche sta, waarvan de stralen over mijn rug lopen wil het nog wel eens gebeuren dat ik een traantje laat. Huidhonger heet dat geloof ik.(dat je zo'n enorme behoefte hebt om aangeraakt te worden dat je fysiek pijn lijdt). Als je dan seks hebt na zo'n lange periode dan kan het niet anders dan dat je hele wezen diep geraakt wordt. En dus jank je
Tja, Romeo ik begrijp volkomen dat je het overweegt, maar wees je wel bewust van de gevaren. Ik zou er toch voor kiezen om met haar op een rustig tijdstip het hier over te hebben. En dan kijken wat zij zegt. Misschien vind ze het goed, en sluit ze haar ogen. Misschien ook niet.
piratesse: ik vind het ontzettend dapper dat je het nog een keer probeert om met hem te praten. En vooral goed dat je een termijn stelt. ik heb het veel te lang laten aanslepen. Ik hoop en ga voor je duimen dat hij het licht ziet! even virtueel :
