Thuis
alle pijlers
foute beslissing, hoe moet ik hier mee leren leven?
vrijdag 19 juni 2015 16:51
eergister is onze kat van 3 jaar plotseling overleden, het ging heel snel, binnen 3 uur van weinig aan de hand naar overleden, (longen volgelopen met vocht, door niet goed werkend hart, toen vocht proberen weg te pompen, maar dat trok het hart niet) het ging zo snel dat ik amper heb kunnen nadenken over wat ik nou met het dier wou, bij gebrek aan tuin heb ik hem maar achtergelaten bij de dierenarts, met de gedachte dat hij een waardig afscheid zou krijgen, nu vroeg ik vandaag aan ze wat er nou met dieren gebeurt als je ze daar achterlaat...... ik wou dat ik het antwoord niet geweten had..... 
LEZEN OP EIGEN RISICO
www.watisdestructie.nl
ik heb hier nu enorm spijt van, als ik dit geweten had, had ik hem meegenomen en bij familie in de tuin begraven ofzo, maar het is te laat.... ik moet hier mee leren leven, maar ik weet niet hoe
ik vraag me wel af waarom wij niet meer informatie hebben gekregen over de mogelijkheden bij de dierenarts, ik was compleet in tranen en heel verdrietig, dan maak je niet altijd de juiste beslissing, ik wist zo 1,2,3 ook niet waar ik met hem heen moet en zei toen "laat hem maar hier" maar wist toen dus inderdaad nog niet wat er mee ging gebeuren....
hoe geef ik dit een plekje? ik walg hier van, dit heeft dat beestje niet verdiend.....
LEZEN OP EIGEN RISICO
www.watisdestructie.nl
ik heb hier nu enorm spijt van, als ik dit geweten had, had ik hem meegenomen en bij familie in de tuin begraven ofzo, maar het is te laat.... ik moet hier mee leren leven, maar ik weet niet hoe
ik vraag me wel af waarom wij niet meer informatie hebben gekregen over de mogelijkheden bij de dierenarts, ik was compleet in tranen en heel verdrietig, dan maak je niet altijd de juiste beslissing, ik wist zo 1,2,3 ook niet waar ik met hem heen moet en zei toen "laat hem maar hier" maar wist toen dus inderdaad nog niet wat er mee ging gebeuren....
hoe geef ik dit een plekje? ik walg hier van, dit heeft dat beestje niet verdiend.....
vrijdag 19 juni 2015 18:41
Mag ik vragen waar je kat aan is overleden? Zo jong, 3 jaar oud. Ik heb ook een kat van 3, als die plotseling dood zou gaan, zou ik veel meer van streek zijn dan bij een oude kat. Vreselijk voor je, sterkte. Ik had jaren geleden ongeveer zoiets, onze hond van 7 maanden oud overleed heel plotseling aan een aangeboren hartafwijking en omdat ik zo in shock was, heb ik haar ook bij de dierenarts gelaten. Een advies, ga je niet schuldig voelen want dat deed ik ook en dat heeft mijn herinnering aan haar beinvloed. Ik vond dat ik eerder iets had moeten zien en achteraf was dat ook zo maar ik interpreteerde dat anders dan dat ze ernstig ziek was. Ik had haar niet kunnen redden maar emotioneel viel dat kwartje later pas.
Jonge dieren horen ook niet dood te gaan, dat doet iets meer met je. Misschien is dat de reden dat je je nu rot voelt over destructie. Het is lastiger jezelf emotioneel te overtuigen dat je alles voor ze hebt gedaan wat mogelijk is, rationeel lukt dat sneller, zeker bij jonge dieren, vind ik.
Jonge dieren horen ook niet dood te gaan, dat doet iets meer met je. Misschien is dat de reden dat je je nu rot voelt over destructie. Het is lastiger jezelf emotioneel te overtuigen dat je alles voor ze hebt gedaan wat mogelijk is, rationeel lukt dat sneller, zeker bij jonge dieren, vind ik.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
vrijdag 19 juni 2015 18:47
Wat een vervelende situatie zeg Je had je kat natuurlijk veel langer bij je willen houden. En die destructie is ook bizar als het zo lees. Maar cremeren of begraven is ook een raar idee als je er goed over nadenkt.
Wat er ook met het lichaam van je kat gebeurd, je kan alsnog een afscheidsplekje maken. Een kruisje met zijn naam erop in de tuin. Of een mooie foto in een lijstje neerzetten, kaarsje erbij, zijn favoriete speeltje erbij.
Ja het is verdrietig. Maar het is snel gegaan, hij heeft geen weken hoeven lijden.
Je had je kat natuurlijk veel langer bij je willen houden. En die destructie is ook bizar als het zo lees. Maar cremeren of begraven is ook een raar idee als je er goed over nadenkt.Wat er ook met het lichaam van je kat gebeurd, je kan alsnog een afscheidsplekje maken. Een kruisje met zijn naam erop in de tuin. Of een mooie foto in een lijstje neerzetten, kaarsje erbij, zijn favoriete speeltje erbij.
Ja het is verdrietig. Maar het is snel gegaan, hij heeft geen weken hoeven lijden.
vrijdag 19 juni 2015 19:14
quote:hatsetats schreef op 19 juni 2015 @ 17:03:
Waardig afscheid? Van je kat?
Vroeger stonden er bij ons in de polder vaak van die tonnen langs de weg. Zaten dooie dieren in en die werden door het destructiebedrijf opgehaald. Zó vreselijk is het niet.Vroeger? Hier op het platteland gebeurt dat nog steeds hoor. En lang niet altijd in tonnen. Ook gewoon dode beesten onder een zeil.
Waardig afscheid? Van je kat?
Vroeger stonden er bij ons in de polder vaak van die tonnen langs de weg. Zaten dooie dieren in en die werden door het destructiebedrijf opgehaald. Zó vreselijk is het niet.Vroeger? Hier op het platteland gebeurt dat nog steeds hoor. En lang niet altijd in tonnen. Ook gewoon dode beesten onder een zeil.
vrijdag 19 juni 2015 19:20
vrijdag 19 juni 2015 20:35
Jezus, je topictitle vind ik gewoon ongepast. Ik begrijp heel goed dat je van een dier heel veel kan houden, maar dit...
Maar goed, wat je kan doen is: Rouwkaarten sturen. Een afscheid organiseren voor iedereen die van de kat hield. Je kan een speech geven over het leven van je kat. Je kan Waarheen, Waarvoor van Mieke Telkamp draaien en koffie en cake serveren voor alle genodigden. Als herinnering een foto van de kat aan een sleutelhanger meegeven aan de gasten. Als je een dier op deze manier vermenselijkt pak het dan meteen goed aan. Vergeet niet een gastenboek neer te leggen!
Maar goed, wat je kan doen is: Rouwkaarten sturen. Een afscheid organiseren voor iedereen die van de kat hield. Je kan een speech geven over het leven van je kat. Je kan Waarheen, Waarvoor van Mieke Telkamp draaien en koffie en cake serveren voor alle genodigden. Als herinnering een foto van de kat aan een sleutelhanger meegeven aan de gasten. Als je een dier op deze manier vermenselijkt pak het dan meteen goed aan. Vergeet niet een gastenboek neer te leggen!
vrijdag 19 juni 2015 21:34
Wat denk je dat er bij een crematie gebeurd. Beest de oven in, achteraf de resten (botten en as) eruit, en die botten worden dan vermalen tot as.
Destructie is vrijwel hetzelfde, ook verhitting en vermaling, alleen in omgekeerde volgorde en op wat grotere schaal.
Voor mij is een lijf een restprodukt. Gooi mij maar op de composthoop als ik dood ben. Crematie is ook prima. Maar begraven en daar langzaam liggen wegrotten onder de grond
Destructie is vrijwel hetzelfde, ook verhitting en vermaling, alleen in omgekeerde volgorde en op wat grotere schaal.
Voor mij is een lijf een restprodukt. Gooi mij maar op de composthoop als ik dood ben. Crematie is ook prima. Maar begraven en daar langzaam liggen wegrotten onder de grond
vrijdag 19 juni 2015 23:13
quote:Bromelia schreef op 19 juni 2015 @ 18:24:
even wat globale tarieven voor een crematie voor een huisdier, van een willekeurige website.
http://www.dierencrematorium-rotterdam.nl/tarieven/
Daar is mijn kat gecremeerd, heb toen betaald voor een dwegkonijn... beesje was zo ziek geweest dat ze zo weinig woog dat ze haar onder die groep vonden vallen. Heb hier nog een urn met as staan, ben vast volgens veel mensen veel te sentimenteel. Alleen ze was zo jong (nog geen jaar) en zo lief, was er niet klaar voor om afscheid te nemen. We hadden toen ook geen tuin dus begraven was geen optie. Als we een koop woning hebben denk ik dat ik de as in de tuin strooi, ik hoef die urn ook niet eeuwig in huis. (Moet er ook niet aan denken dat ik van ieder huisdier straks een urn heb staan...)
Heb de knaagdieren als kind altijd begraven, vond dat niet heel mooi. Kistje uitzoeken, doekje in doen om het zacht te maken... Vond het alleen bij de konijnen wel verschrikkelijk, maar die waren op de dag dat we terug kwamen van vakantie door de honden van de buren doodgebeten en dat zag er verschrikkelijk uit. Heb ooit wel een vis Door de wc gespoeld en een hamster in de vuilnisbak gegooid... Had ik een mindere band mee.
Ik zou gewoon maandag ochtend bellen om te vragen of hij er nog is. Dan kan je hem alsnog laten cremeren.
even wat globale tarieven voor een crematie voor een huisdier, van een willekeurige website.
http://www.dierencrematorium-rotterdam.nl/tarieven/
Daar is mijn kat gecremeerd, heb toen betaald voor een dwegkonijn... beesje was zo ziek geweest dat ze zo weinig woog dat ze haar onder die groep vonden vallen. Heb hier nog een urn met as staan, ben vast volgens veel mensen veel te sentimenteel. Alleen ze was zo jong (nog geen jaar) en zo lief, was er niet klaar voor om afscheid te nemen. We hadden toen ook geen tuin dus begraven was geen optie. Als we een koop woning hebben denk ik dat ik de as in de tuin strooi, ik hoef die urn ook niet eeuwig in huis. (Moet er ook niet aan denken dat ik van ieder huisdier straks een urn heb staan...)
Heb de knaagdieren als kind altijd begraven, vond dat niet heel mooi. Kistje uitzoeken, doekje in doen om het zacht te maken... Vond het alleen bij de konijnen wel verschrikkelijk, maar die waren op de dag dat we terug kwamen van vakantie door de honden van de buren doodgebeten en dat zag er verschrikkelijk uit. Heb ooit wel een vis Door de wc gespoeld en een hamster in de vuilnisbak gegooid... Had ik een mindere band mee.
Ik zou gewoon maandag ochtend bellen om te vragen of hij er nog is. Dan kan je hem alsnog laten cremeren.
zaterdag 20 juni 2015 09:56
Ja gewoon ff Maandag bellen of langsgaan.
En zijn spirit is al lang bij je of in de kattenhemel.
Als het antwoord maandag niet is wat je hoopt (maar ik vermoedt dat het hele grote kans is dat ze er wel nog ligt, zoniet - ). ; Maak een mooi plekje voor het beestje in tuin huis of hart. Feitelijk heb je dat hier ook al gedaan, lief hoor.
Hug
En zijn spirit is al lang bij je of in de kattenhemel.
Als het antwoord maandag niet is wat je hoopt (maar ik vermoedt dat het hele grote kans is dat ze er wel nog ligt, zoniet - ). ; Maak een mooi plekje voor het beestje in tuin huis of hart. Feitelijk heb je dat hier ook al gedaan, lief hoor.
Hug
zaterdag 20 juni 2015 12:55
quote:glitter@spice66 schreef op 19 juni 2015 @ 20:35:
Jezus, je topictitle vind ik gewoon ongepast. Ik begrijp heel goed dat je van een dier heel veel kan houden, maar dit...
Maar goed, wat je kan doen is: Rouwkaarten sturen. Een afscheid organiseren voor iedereen die van de kat hield. Je kan een speech geven over het leven van je kat. Je kan Waarheen, Waarvoor van Mieke Telkamp draaien en koffie en cake serveren voor alle genodigden. Als herinnering een foto van de kat aan een sleutelhanger meegeven aan de gasten. Als je een dier op deze manier vermenselijkt pak het dan meteen goed aan. Vergeet niet een gastenboek neer te leggen!Sjongejonge..... wat ongelofelijk krengerig.
Jezus, je topictitle vind ik gewoon ongepast. Ik begrijp heel goed dat je van een dier heel veel kan houden, maar dit...
Maar goed, wat je kan doen is: Rouwkaarten sturen. Een afscheid organiseren voor iedereen die van de kat hield. Je kan een speech geven over het leven van je kat. Je kan Waarheen, Waarvoor van Mieke Telkamp draaien en koffie en cake serveren voor alle genodigden. Als herinnering een foto van de kat aan een sleutelhanger meegeven aan de gasten. Als je een dier op deze manier vermenselijkt pak het dan meteen goed aan. Vergeet niet een gastenboek neer te leggen!Sjongejonge..... wat ongelofelijk krengerig.
zaterdag 20 juni 2015 13:20
quote:Cadou schreef op 20 juni 2015 @ 12:55:
[...]
Sjongejonge..... wat ongelofelijk krengerig.
Nou, ik erger me eigenlijk ook wel aan de titel. Dierenliefde en verdriet om onverwacht sterven van een jong dier, prima. Maar moeten leren leven met de destructie vind ik nogal overdreven. Dan valt je leven qua trauma en problemen, best mee.
Het leven is nu eenmaal geen roze met bloemenranden afgezet romannetje en lijken moeten worden opgeruimd. Over de details daarvan kun je maar beter niet nadenken. Maar er zijn meer onaangename industrie-processen met dieren waar je niet over moet nadenken.
De site lijkt mij een verkapte reclame voor dure crematies van huisdieren.
Paarden konden (tot voor kort dacht ik) in Nederland niet worden gecremeerd, die zijn te groot en gingen altijd naar de destructie (als ze niet geslacht werden). Daar is nog een hele oplichtingspraktijk voor geweest van een bedrijf dat beweerde het dier in Engeland waardig te laten cremeren voor duizenden euro's.
Het is alleen helemaal niet mogelijk om paardenlijken over de grens te vervoeren, dus die gingen gewoon alsnog in NL de destructie in.
[...]
Sjongejonge..... wat ongelofelijk krengerig.
Nou, ik erger me eigenlijk ook wel aan de titel. Dierenliefde en verdriet om onverwacht sterven van een jong dier, prima. Maar moeten leren leven met de destructie vind ik nogal overdreven. Dan valt je leven qua trauma en problemen, best mee.
Het leven is nu eenmaal geen roze met bloemenranden afgezet romannetje en lijken moeten worden opgeruimd. Over de details daarvan kun je maar beter niet nadenken. Maar er zijn meer onaangename industrie-processen met dieren waar je niet over moet nadenken.
De site lijkt mij een verkapte reclame voor dure crematies van huisdieren.
Paarden konden (tot voor kort dacht ik) in Nederland niet worden gecremeerd, die zijn te groot en gingen altijd naar de destructie (als ze niet geslacht werden). Daar is nog een hele oplichtingspraktijk voor geweest van een bedrijf dat beweerde het dier in Engeland waardig te laten cremeren voor duizenden euro's.
Het is alleen helemaal niet mogelijk om paardenlijken over de grens te vervoeren, dus die gingen gewoon alsnog in NL de destructie in.
zaterdag 20 juni 2015 13:50
Dit filmpje is bullshit.
De dieren die bij een DA worden achtergelaten, worden opgehaald door de Rendac. De Rendac heeft een grote bunker waarin alle dode beestje op elkaar geperst worden tot al het vocht eruit is. De droge massa (soort turf) wordt tot kleine blokjes gehakt en gebruikt voor groene energie.
Rendac is een keurig bedrijf.
De dieren die bij een DA worden achtergelaten, worden opgehaald door de Rendac. De Rendac heeft een grote bunker waarin alle dode beestje op elkaar geperst worden tot al het vocht eruit is. De droge massa (soort turf) wordt tot kleine blokjes gehakt en gebruikt voor groene energie.
Rendac is een keurig bedrijf.
zondag 21 juni 2015 11:09
quote:glitter@spice66 schreef op 19 juni 2015 @ 20:35:
Jezus, je topictitle vind ik gewoon ongepast. Ik begrijp heel goed dat je van een dier heel veel kan houden, maar dit...
Maar goed, wat je kan doen is: Rouwkaarten sturen. Een afscheid organiseren voor iedereen die van de kat hield. Je kan een speech geven over het leven van je kat. Je kan Waarheen, Waarvoor van Mieke Telkamp draaien en koffie en cake serveren voor alle genodigden. Als herinnering een foto van de kat aan een sleutelhanger meegeven aan de gasten. Als je een dier op deze manier vermenselijkt pak het dan meteen goed aan. Vergeet niet een gastenboek neer te leggen!zo jammer dit....
Jezus, je topictitle vind ik gewoon ongepast. Ik begrijp heel goed dat je van een dier heel veel kan houden, maar dit...
Maar goed, wat je kan doen is: Rouwkaarten sturen. Een afscheid organiseren voor iedereen die van de kat hield. Je kan een speech geven over het leven van je kat. Je kan Waarheen, Waarvoor van Mieke Telkamp draaien en koffie en cake serveren voor alle genodigden. Als herinnering een foto van de kat aan een sleutelhanger meegeven aan de gasten. Als je een dier op deze manier vermenselijkt pak het dan meteen goed aan. Vergeet niet een gastenboek neer te leggen!zo jammer dit....
zondag 21 juni 2015 11:16
quote:hiltje schreef op 20 juni 2015 @ 13:20:
[...]
Nou, ik erger me eigenlijk ook wel aan de titel. Dierenliefde en verdriet om onverwacht sterven van een jong dier, prima. Maar moeten leren leven met de destructie vind ik nogal overdreven. Dan valt je leven qua trauma en problemen, best mee.
Het leven is nu eenmaal geen roze met bloemenranden afgezet romannetje en lijken moeten worden opgeruimd. Over de details daarvan kun je maar beter niet nadenken. Maar er zijn meer onaangename industrie-processen met dieren waar je niet over moet nadenken.
De site lijkt mij een verkapte reclame voor dure crematies van huisdieren.
Paarden konden (tot voor kort dacht ik) in Nederland niet worden gecremeerd, die zijn te groot en gingen altijd naar de destructie (als ze niet geslacht werden). Daar is nog een hele oplichtingspraktijk voor geweest van een bedrijf dat beweerde het dier in Engeland waardig te laten cremeren voor duizenden euro's.
Het is alleen helemaal niet mogelijk om paardenlijken over de grens te vervoeren, dus die gingen gewoon alsnog in NL de destructie in.Amen!!
[...]
Nou, ik erger me eigenlijk ook wel aan de titel. Dierenliefde en verdriet om onverwacht sterven van een jong dier, prima. Maar moeten leren leven met de destructie vind ik nogal overdreven. Dan valt je leven qua trauma en problemen, best mee.
Het leven is nu eenmaal geen roze met bloemenranden afgezet romannetje en lijken moeten worden opgeruimd. Over de details daarvan kun je maar beter niet nadenken. Maar er zijn meer onaangename industrie-processen met dieren waar je niet over moet nadenken.
De site lijkt mij een verkapte reclame voor dure crematies van huisdieren.
Paarden konden (tot voor kort dacht ik) in Nederland niet worden gecremeerd, die zijn te groot en gingen altijd naar de destructie (als ze niet geslacht werden). Daar is nog een hele oplichtingspraktijk voor geweest van een bedrijf dat beweerde het dier in Engeland waardig te laten cremeren voor duizenden euro's.
Het is alleen helemaal niet mogelijk om paardenlijken over de grens te vervoeren, dus die gingen gewoon alsnog in NL de destructie in.Amen!!
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
zondag 21 juni 2015 11:21
quote:hatsetats schreef op 19 juni 2015 @ 17:03:
Waardig afscheid? Van je kat?
Vroeger stonden er bij ons in de polder vaak van die tonnen langs de weg. Zaten dooie dieren in en die werden door het destructiebedrijf opgehaald. Zó vreselijk is het niet.
Zo gaat het nog steeds. Ik heb een tijd de grootste destructor (enige?) van Nederland als klant gehad. De meeste mensen die daar op de werkvloer kwamen kijken hebben enige moeite hun maaginhoud te behouden.
Ik vind het vrij naief als je je dode huisdier bij de dietenarts achter last te denken dat die op eigen kosten "waardig afscheid" gaat acteren.
Waardig afscheid? Van je kat?
Vroeger stonden er bij ons in de polder vaak van die tonnen langs de weg. Zaten dooie dieren in en die werden door het destructiebedrijf opgehaald. Zó vreselijk is het niet.
Zo gaat het nog steeds. Ik heb een tijd de grootste destructor (enige?) van Nederland als klant gehad. De meeste mensen die daar op de werkvloer kwamen kijken hebben enige moeite hun maaginhoud te behouden.
Ik vind het vrij naief als je je dode huisdier bij de dietenarts achter last te denken dat die op eigen kosten "waardig afscheid" gaat acteren.
zondag 21 juni 2015 11:22
Maar als het een troost is: alle dieren die naar de destructor gaan worden deels gecremeerd. Dat is een van de opbrengstencategorien van de destructor: de levering van dierlijk vet aan electriciteitscentrales. Dieren worden, heel waardig, gecremeerd en krijgen nog een mooie, milieu riendelijke, diervriendelijke eindbestemming ook.
maandag 22 juni 2015 02:40
quote:k_1986 schreef op 21 juni 2015 @ 11:06:
[...]
Longoedeem door HCM (Hypertrofische cardiomyopathie) oftwel hartfalen, het hartje kon het allemaal niet meer bolwerken
Wat ongelooflijk verdrietig TO, heel veel sterkte met het verlies van je katje!
Ik begrijp je verdriet heel goed, maar onthou dat het niet je katje zelf is wat naar de destructor gaat: het is alleen maar zijn/haar huisje. Jouw katje zelf is daar niet meer bij, die is allang elders.
Een waardig afscheid is er niet voor overledenen (mensen of dieren), maar voor degenen die verdriet hebben om het feit dat hun oma/kat/buurman/vrouw/kanarie/gerbil/leraar gestorven is. Door een ritueel te houden rondom het "huisje", hopen we het verdriet eerder een plekje te geven. Geef jij jouw katje ook een ritueel. Dat gaat niet (meer) met zijn/haar lichaam, maar hou een ritueel voor jezelf. Bijvoorbeeld met een foto van je katje, brand er een kaarsje bij en leg er een bloem bij ofzo. Niets is gek, doe waar jij je goed bij voelt.
Bel desnoods de da morgen en vraag of je katje alsnog naar het crematorium gebracht kan worden. Ik zou hem/haar niet meer ophalen, een paar dagen na het overlijden zal het niet zo'n prettig gezicht zijn. Dat is te traumatisch voor jezelf. Bel maandag, dan heb je oor je gevoel alles gedaan wat je kon, maar mocht het bedrijf de diertjes al zijn komen ophalen: vergeef jezelf. Je was overstuur, had verdriet, en je hebt voor je diertje gedaan wat je kon.
Heel veel sterkte met het gemis
[...]
Longoedeem door HCM (Hypertrofische cardiomyopathie) oftwel hartfalen, het hartje kon het allemaal niet meer bolwerken
Wat ongelooflijk verdrietig TO, heel veel sterkte met het verlies van je katje!
Ik begrijp je verdriet heel goed, maar onthou dat het niet je katje zelf is wat naar de destructor gaat: het is alleen maar zijn/haar huisje. Jouw katje zelf is daar niet meer bij, die is allang elders.
Een waardig afscheid is er niet voor overledenen (mensen of dieren), maar voor degenen die verdriet hebben om het feit dat hun oma/kat/buurman/vrouw/kanarie/gerbil/leraar gestorven is. Door een ritueel te houden rondom het "huisje", hopen we het verdriet eerder een plekje te geven. Geef jij jouw katje ook een ritueel. Dat gaat niet (meer) met zijn/haar lichaam, maar hou een ritueel voor jezelf. Bijvoorbeeld met een foto van je katje, brand er een kaarsje bij en leg er een bloem bij ofzo. Niets is gek, doe waar jij je goed bij voelt.
Bel desnoods de da morgen en vraag of je katje alsnog naar het crematorium gebracht kan worden. Ik zou hem/haar niet meer ophalen, een paar dagen na het overlijden zal het niet zo'n prettig gezicht zijn. Dat is te traumatisch voor jezelf. Bel maandag, dan heb je oor je gevoel alles gedaan wat je kon, maar mocht het bedrijf de diertjes al zijn komen ophalen: vergeef jezelf. Je was overstuur, had verdriet, en je hebt voor je diertje gedaan wat je kon.
Heel veel sterkte met het gemis
