Relaties
alle pijlers
Vraag ik teveel of geef ik eindelijk prio
dinsdag 3 mei 2016 23:39
Waar te beginnen. Afgelopen periode is een achtbaan geweest. Burnout en daardoor heel goed aan het kijken naar patronen en relaties. Al jaren ben ik samen met mijn vriend en we wonen ook al jaren samen. Nu ben ik langzaam mijzelf weer aan het terugvinden en dit betekent ook dat ik mezelf weer eens wat ruimte geef. Dit levert weer schuldgevoel op. Ja burnout is zwaar voor partner, bloody hell voor mij ook. Nou brak vanavond echt mijn klomp. Mijn vriend kwam afgelopen week thuis met de mededeling dat hij voetbaltrainer amateurs opleiding gaat volgen en dat hij dan aan de slag kan, naast zijn fulltime baan. Hierover heb ik gezegd dat ik niet het type vrouw ben dat later altijd alleen thuis wil zitten met kinderen en dat ik het nogal een verplichting/verantwoordelijkheid vind. Vanavond had hij weer een gesprek bij de club om er verder over te praten. Toen hij thuis kwam heb ik gezegd: misschien intereseert mijn mening je niet, maar ik geef hem toch. Hart in de keel, zweetaanvallen en licht in mijn hoofd heb ik toen rustig herhaald wat ik er van vond. GEEN REACTIE. Na een paar minuten vroeg ik om een reactie en hij zei doodleuk dat hij aan het nadenken was of hij mijn mening dom vond of niet. Daarna geen woord meer gesproken 2 uur lang en voetbal gekeken. Vervolgens kondigde hij aan naar bed te gaan en ik zei: We hebben niet meer gepraat. Hij gaf aan niet uit emotie te willen reageren en er over na te denken. Ik gaf aan witheet te zijn en op het logeerbed te gaan slapen. Nu ligt hij in bed. Mijn boosheid komt vooral voort uit het niet vooraf overleggen en mij als zeur weg te zetten. Deze beslissingen bespreek je toch met je partner? Bedankt voor het lezen van het lange verhaal en ben benieuwd naar wat jullie vinden.
dinsdag 3 mei 2016 23:43
Ben het helemaal met je eens dat je zulke beslissingen samen maakt, als die beslissig invloed heeft op jullie beide levens. Maar ik vind het wel goed van je vriend dat hij niet uit emotie wil reageren en er daarom een nachtje over slaapt. Kijk maar hoe jij je nu voelt, als jullie vanavond hadden gepraat was het vanuit jouw boosheid waarschijnlijk een grote ruzie geworden.
Nu is het morgen misschien alleen een goed gesprek, waarin jullie er hopelijk samen uitkomen. Probeer je boosheid een beetje opzij te zetten en lekker te gaan slapen zometeen.
Nu is het morgen misschien alleen een goed gesprek, waarin jullie er hopelijk samen uitkomen. Probeer je boosheid een beetje opzij te zetten en lekker te gaan slapen zometeen.
dinsdag 3 mei 2016 23:44
Ik denk dat je nog lang niet beter bent. Ik zou én mijn partner iets leuks naast zijn (haar) baan gunnen én ik zou mezelf niet zien als degene die 'alleen met de kinderen opgescheept zit', omdat ik zelf ook dingen wil doen (en daarvoor zonder enige gène mijn partner/een oppas met de kinderen zou opschepen).
dinsdag 3 mei 2016 23:48
Dat hij het niet met je bespreekt of je mening vraagt vind ik flauw. Dat jij van mening bent dat hij zijn activiteiten maar voor jou moet stoppen omdat jij niet zon type vrouw bent is net zo stom.
Hij heeft gok ik zoiets nodig om weer meer te ontspannen. En dat vind ik heel begrijpelijk als je een partner hebt met een burnout. Je kan hen tegenhouden of gaan mokken maar daar heb je sowieso niets aan.
Voor je zo je kont tegen de kribbe gooit kan je hem beter vragen hoe hij het in wil plannen, wat hij wil doen aan weekenden dat je hem eventueel nodig hebt en samen zo je leven in kunt delen.
Het woord compromis is heus geen vies woord.
Hij heeft gok ik zoiets nodig om weer meer te ontspannen. En dat vind ik heel begrijpelijk als je een partner hebt met een burnout. Je kan hen tegenhouden of gaan mokken maar daar heb je sowieso niets aan.
Voor je zo je kont tegen de kribbe gooit kan je hem beter vragen hoe hij het in wil plannen, wat hij wil doen aan weekenden dat je hem eventueel nodig hebt en samen zo je leven in kunt delen.
Het woord compromis is heus geen vies woord.
dinsdag 3 mei 2016 23:49
quote:Lief__ schreef op 03 mei 2016 @ 23:47:
Ik snap je heel goed, zulke beslissingen neem je samen, zeker als je kids hebt. Wat als jij een ook cursus of iets wilt doen, dan kan dat nu niet vanwege hem en oppas voor de kids. Zou ook echt pissed zijn, maar een oplossing geen idee als hij het gewoon gaat doen..Uh.. Ze hebben nog geen kinderen hoor. TO heeft het alleen maar over haar verbolgenheid en angsten voor later.
Ik snap je heel goed, zulke beslissingen neem je samen, zeker als je kids hebt. Wat als jij een ook cursus of iets wilt doen, dan kan dat nu niet vanwege hem en oppas voor de kids. Zou ook echt pissed zijn, maar een oplossing geen idee als hij het gewoon gaat doen..Uh.. Ze hebben nog geen kinderen hoor. TO heeft het alleen maar over haar verbolgenheid en angsten voor later.
dinsdag 3 mei 2016 23:53
Relativeren en andere meningen zoeken om niet van een mug een olifant te maken, behalve als het een olifant is.
Pommiaan, dat probeer ik. Het probleem is denk ik dat ik me zo ontzettend genegeerd voel. En dat zal ik morgen rustig uitspreken. Ruzie is bij ons gelukkig zeldzaam. Dank je wel voor je reactie!
Amand. Zeker weten nog lang niet beter, maar wel aan de beterende hand. Genegeerd en voor lief genomen voelen is denk ik achterliggend probleem. Vandaar de angst voor de toekomst. Dank je wel voor je reactie!
Pommiaan, dat probeer ik. Het probleem is denk ik dat ik me zo ontzettend genegeerd voel. En dat zal ik morgen rustig uitspreken. Ruzie is bij ons gelukkig zeldzaam. Dank je wel voor je reactie!
Amand. Zeker weten nog lang niet beter, maar wel aan de beterende hand. Genegeerd en voor lief genomen voelen is denk ik achterliggend probleem. Vandaar de angst voor de toekomst. Dank je wel voor je reactie!
dinsdag 3 mei 2016 23:58
quote:Amand schreef op 03 mei 2016 @ 23:44:
Ik denk dat je nog lang niet beter bent. Ik zou én mijn partner iets leuks naast zijn (haar) baan gunnen én ik zou mezelf niet zien als degene die 'alleen met de kinderen opgescheept zit', omdat ik zelf ook dingen wil doen (en daarvoor zonder enige gène mijn partner/een oppas met de kinderen zou opschepen).Dat, en het lijkt me sterk dat het verhaal van partner van TO niet héél anders is
Ik denk dat je nog lang niet beter bent. Ik zou én mijn partner iets leuks naast zijn (haar) baan gunnen én ik zou mezelf niet zien als degene die 'alleen met de kinderen opgescheept zit', omdat ik zelf ook dingen wil doen (en daarvoor zonder enige gène mijn partner/een oppas met de kinderen zou opschepen).Dat, en het lijkt me sterk dat het verhaal van partner van TO niet héél anders is
dinsdag 3 mei 2016 23:59
Jullie reacties gaan sneller dan ik en ik lees ze met oprechte interesse. Dank allen.
Ps geen Kids. Wel doemscenario. En hij is nu ook iedere zaterdag en door de weeks gemiddeld een avond op pad naar voetbal, maar dan als toeschouwer en niet als verplichting.
En het woord toestemming hoor je mij niet gebruiken, vooraf bespreken van belangrijke beslissingen.
Ps geen Kids. Wel doemscenario. En hij is nu ook iedere zaterdag en door de weeks gemiddeld een avond op pad naar voetbal, maar dan als toeschouwer en niet als verplichting.
En het woord toestemming hoor je mij niet gebruiken, vooraf bespreken van belangrijke beslissingen.
woensdag 4 mei 2016 00:16
quote:OnlyTheLonely8 schreef op 03 mei 2016 @ 23:59:
En hij is nu ook iedere zaterdag en door de weeks gemiddeld een avond op pad naar voetbal, maar dan als toeschouwer en niet als verplichting.
.Sommige trainers verdienen er toch een leuk centje bij, hoor. Nu brengt hij er alleen maar geld heen.
En hij is nu ook iedere zaterdag en door de weeks gemiddeld een avond op pad naar voetbal, maar dan als toeschouwer en niet als verplichting.
.Sommige trainers verdienen er toch een leuk centje bij, hoor. Nu brengt hij er alleen maar geld heen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 4 mei 2016 00:17