Werk & Studie
alle pijlers
er (te) jong uitzien ---> nadeel!
dinsdag 13 november 2007 16:00
Hallo,
Ik vraag me af of er mensen zijn, die net als ik, er jonger uitzien dan dat ze zijn, en of diegene hierbij problemen ondervinden bij het zoeken naar een (HBO)baan?
Ik krijg namelijk weleens het gevoel dat ze mij niet aannemen omdat ik te jong en daardoor blijkbaar dus niet capabel overkom ofzo.
Ook succes verhalen zijn welkom
Dat geeft de burger moed
Oja..ben 26 maar wordt vaak 20 geschat ..
Ik vraag me af of er mensen zijn, die net als ik, er jonger uitzien dan dat ze zijn, en of diegene hierbij problemen ondervinden bij het zoeken naar een (HBO)baan?
Ik krijg namelijk weleens het gevoel dat ze mij niet aannemen omdat ik te jong en daardoor blijkbaar dus niet capabel overkom ofzo.
Ook succes verhalen zijn welkom
Dat geeft de burger moed Oja..ben 26 maar wordt vaak 20 geschat ..
woensdag 22 oktober 2008 17:24
quote:merel79 schreef op 16 september 2008 @ 11:24:
Hi,
erg herkenbaar! Ik zie er niet alleen jong uit, maar heb ook een "lieve" uitstraling. Dat werkt in mijn voordeel, maar in sommige situaties zeker in mijn nadeel. Ik ben best een pittige tante, mensen die me kennen weten dat. Ik heb laatst een sollicitatiegesprek gehad, voor een pittige functie waarbij je o.a. sparringpartner voor het management wordt, en dan heb ik toch gevoel dat ik me extra moet bewijzen. Zo van: ik zie er lief en jong uit, maar sta heus wel stevig genoeg in mijn schoenen...Ik weet niet of ik aangenomen wordt, maar als ik het niet ben, dan denk ik dat het ligt aan "mijn jonge, niet stevige uitsraling"...erg vervelend, maar ja ook maar even afwachten, misschien valt het mee.
Liefs, Merel
Jaaaaaaaa heel herkenbaar ook! Die "lieve" uitstraling heb ik dus ook, altijd vinden mensen mij maar LIEF! Terwijl ze mij niet eens kennen !!
(Oke, ik ben natuurlijk ook heeeel erg lief, maar dat terzijde).
Hi,
erg herkenbaar! Ik zie er niet alleen jong uit, maar heb ook een "lieve" uitstraling. Dat werkt in mijn voordeel, maar in sommige situaties zeker in mijn nadeel. Ik ben best een pittige tante, mensen die me kennen weten dat. Ik heb laatst een sollicitatiegesprek gehad, voor een pittige functie waarbij je o.a. sparringpartner voor het management wordt, en dan heb ik toch gevoel dat ik me extra moet bewijzen. Zo van: ik zie er lief en jong uit, maar sta heus wel stevig genoeg in mijn schoenen...Ik weet niet of ik aangenomen wordt, maar als ik het niet ben, dan denk ik dat het ligt aan "mijn jonge, niet stevige uitsraling"...erg vervelend, maar ja ook maar even afwachten, misschien valt het mee.
Liefs, Merel
Jaaaaaaaa heel herkenbaar ook! Die "lieve" uitstraling heb ik dus ook, altijd vinden mensen mij maar LIEF! Terwijl ze mij niet eens kennen !!
(Oke, ik ben natuurlijk ook heeeel erg lief, maar dat terzijde).
vrijdag 24 oktober 2008 21:56
ik heb hier dus ook wel eens last van. ik ben 27 maar veel mensen schatten me rond de 20-22. scheelt maar7-5 jaar maar toch. pas als ze me horen praten/zien werken dan is dat over. ik vind wel dat het vaak denigrerend klinkt als mensen denken dat ik 'nog maar' 22 ben. maar goed, das mn eigen onzekerheid. ik denk dat dit komt omdat ik juist al een heel bewogen leven achter de rug heb en dan denk: als je eens wist wat ik allemaal al heb meegemaakt.
tja
misschien moet ik gewoon mn jeugd nog inhalen en straal ik dat uit?
ik ben trouwens niet klein, 1,81 juist. maar niet al te vol van postuur, misschien scheelt dat
gr suuz
tja
misschien moet ik gewoon mn jeugd nog inhalen en straal ik dat uit?
ik ben trouwens niet klein, 1,81 juist. maar niet al te vol van postuur, misschien scheelt dat
gr suuz
vrijdag 24 oktober 2008 22:25
quote:horizon82 schreef op 22 oktober 2008 @ 17:23:
Erg herkenbaar dit!
Ik ben nu 26jr maar wordt meestal rond de 20 geschat. Ik ben maar 1.60m, ben slank en heb een jong gezicht --> volgens mij de ingredienten om jonger geschat te worden.
Dat zijn niet altijd dé ingrediënten hoor...
Ik ben 34, 1.73m (niet klein dus) en ben behoorlijk vol van postuur (niet dik trouwens, maar gewoon veel rondingen zeg maar
).. maar toch word ik vrijwel altijd een heel stuk jonger geschat, meestal zo rond de 26/27. Komt bij mij denk ik door mijn gezicht en mijn kledingstijl.
Erg herkenbaar dit!
Ik ben nu 26jr maar wordt meestal rond de 20 geschat. Ik ben maar 1.60m, ben slank en heb een jong gezicht --> volgens mij de ingredienten om jonger geschat te worden.
Dat zijn niet altijd dé ingrediënten hoor...
Ik ben 34, 1.73m (niet klein dus) en ben behoorlijk vol van postuur (niet dik trouwens, maar gewoon veel rondingen zeg maar
).. maar toch word ik vrijwel altijd een heel stuk jonger geschat, meestal zo rond de 26/27. Komt bij mij denk ik door mijn gezicht en mijn kledingstijl.
zaterdag 25 oktober 2008 14:55
Same problem here! Ben 27, 1.70 m en dik en doordat mijn gezicht hierdoor er jonger uitziet (schijnbaar), schat men mij 18- 20 jaar (!). . Daar komt bij dat ik meestal niet goed uit de verf kom. Zien ze me niet voor vol aan ook nog. Ik moet me dus ook altijd bewijzen.
Is trouwens wel leuk als ik mn zegje doe (en dan m.n. mbt. mn vakgebied) dan vallen de monden open...haha.
Is trouwens wel leuk als ik mn zegje doe (en dan m.n. mbt. mn vakgebied) dan vallen de monden open...haha.
zaterdag 25 oktober 2008 15:15
Haha, ik zie er ook jong uit. Ik ben bijna 25 maar zonder make up zie ik eruit als 19. Met make up als 21 ofzo. Maar als mensen met me praten, denken ze altijd dat ik ouder ben. Nou ja, het zal allemaal wel, ik heb er geen last van. Mijn oma en moeder (oma is dood) zien/zagen er ook veel jonger oud altijd. Ondanks veel zon en roken. Gewoon goede genen. Mij hoor je niet klagen.
dinsdag 4 november 2008 12:13
Dames, baar redelijk snel achter elkaar een paar kinderen, gevolg permanent een moe gezicht en sneller rimpels.
(Pips, tot een jaar terug altijd jaren jonger ingeschat, nu helaas dicht bij de waarheid ingeschat).
Even serieus: ik herken jullie probleem, het helpt ook door je motoriek aan te passen als je dat zou willen (dus heel rustig bewegen) en rustig spreken. Ik oog jong maar heb ook een jonge (onbeholpen motoriek, dat verergerd de zaak ook.
(Pips, tot een jaar terug altijd jaren jonger ingeschat, nu helaas dicht bij de waarheid ingeschat).
Even serieus: ik herken jullie probleem, het helpt ook door je motoriek aan te passen als je dat zou willen (dus heel rustig bewegen) en rustig spreken. Ik oog jong maar heb ook een jonge (onbeholpen motoriek, dat verergerd de zaak ook.
woensdag 5 november 2008 02:12
Beste lotgenoten.
Ik zie dat na een jaar de discussie op deze forum al weer een tijdje aan de gang is.
Ik verbaas me over de reacties van sommige reflectanten dat we niet moeten zeuren en dat we bv een andere houding moeten aannemen en moeten werken aan een betere zelfverzekerde uitstraling.Ik wil dit effe kwijt.
Ik heb ooit in mijn eentje het opgenomen tegen zware criminelen.
Ik ben in conflictgebieden geweest. Ik heb op mijn 48e 4 gewapende overvallers met blote handen ontwapend en in elkaar geslagen.Ik ben een mannetjesputter.
Toch zoek je dat niet achter me. Ik zie er heel fijntjes uit en ik ben een mooie (jonge)man. Ik ben de rust zelve en ben niet van mijn stuk te krijgen al gaat de hele wereld op zijn kop.
Toch in het (bedrijfsl)even loop ik tegen dezelfde problemen aan als in deze topic wordt vermeldt.
Gerrie
Ik zie dat na een jaar de discussie op deze forum al weer een tijdje aan de gang is.
Ik verbaas me over de reacties van sommige reflectanten dat we niet moeten zeuren en dat we bv een andere houding moeten aannemen en moeten werken aan een betere zelfverzekerde uitstraling.Ik wil dit effe kwijt.
Ik heb ooit in mijn eentje het opgenomen tegen zware criminelen.
Ik ben in conflictgebieden geweest. Ik heb op mijn 48e 4 gewapende overvallers met blote handen ontwapend en in elkaar geslagen.Ik ben een mannetjesputter.
Toch zoek je dat niet achter me. Ik zie er heel fijntjes uit en ik ben een mooie (jonge)man. Ik ben de rust zelve en ben niet van mijn stuk te krijgen al gaat de hele wereld op zijn kop.
Toch in het (bedrijfsl)even loop ik tegen dezelfde problemen aan als in deze topic wordt vermeldt.
Gerrie
woensdag 5 november 2008 02:44
Lotgenoten,
Ik ben zo weinig veranderd in al die jaren, dat mensen die ik sinds de basisschool niet meer gezien heb, mij nu nog zouden herkennen. Gecombineerd met een jonge geest en een jonge manier van doen en laten blijkbaar, schatten mensen mij ook altijd jonger.
Bij nieuwe contacten zie je in het begin wel dat zij je aanspreken op de leeftijd dat je geschat wordt, maar naar verloop van tijd trekt het altijd bij. Echt veel last heb ik er niet van.
Komt trouwnes niet vaak voor dat iemand mijn leeftijd juist inschat. Laatst alleen een keer, waarbij een meisje aan de hand van mijn rimpels aan de buitenzijkant van mijn ogen mijn exacte (28) leeftijd raadde. Chapeau!
Ik ben zo weinig veranderd in al die jaren, dat mensen die ik sinds de basisschool niet meer gezien heb, mij nu nog zouden herkennen. Gecombineerd met een jonge geest en een jonge manier van doen en laten blijkbaar, schatten mensen mij ook altijd jonger.
Bij nieuwe contacten zie je in het begin wel dat zij je aanspreken op de leeftijd dat je geschat wordt, maar naar verloop van tijd trekt het altijd bij. Echt veel last heb ik er niet van.
Komt trouwnes niet vaak voor dat iemand mijn leeftijd juist inschat. Laatst alleen een keer, waarbij een meisje aan de hand van mijn rimpels aan de buitenzijkant van mijn ogen mijn exacte (28) leeftijd raadde. Chapeau!
woensdag 5 november 2008 11:40
hey,
Ik herken dit verhaal ook helemaal.
Toen ik 23 was, ging ik uit. Mijn jongere zus mocht zo binnen en bij mij twijfelde de portier aan mijn leeftijd. *ZUCHT*
En nu op schatten ze mij standeerd een jaar of 6 tot 10 te jong.
Omdat ik destijds gestopt ben met school en nu de draad weer heb opgepakt, merk ik dat ze me nog te jong schatten. Ze proberen te rekenen; zoveel jaar basisschool, dan nog een aantal jaar middelbare school, nu laatste jaar HBO... dan ben je zo rond de 22.
Mijn echte leeftijd is dus 29.
Soms kan ik me er druk om maken, maar vaak ook niet! Als ik straks 40 ben en ze schatten me nog ergens rond de leeftijd die ik nu heb, vind ik het prima. En de tips die eerder hier zijn gegeven, die helpen nu wel om te zorgen dat mensen me serieuzer nemen!
Een nadeel is mijn werk; we werken allemaal in uniformen. En dan word ik vaak te jong geschat. Oke, ik ben nu nog de stagiaire/leerling (zolang het nog duurt). Maar ik doe niet onder voor mijn collega's.
Groetjes MDF
Ik herken dit verhaal ook helemaal.
Toen ik 23 was, ging ik uit. Mijn jongere zus mocht zo binnen en bij mij twijfelde de portier aan mijn leeftijd. *ZUCHT*
En nu op schatten ze mij standeerd een jaar of 6 tot 10 te jong.
Omdat ik destijds gestopt ben met school en nu de draad weer heb opgepakt, merk ik dat ze me nog te jong schatten. Ze proberen te rekenen; zoveel jaar basisschool, dan nog een aantal jaar middelbare school, nu laatste jaar HBO... dan ben je zo rond de 22.
Mijn echte leeftijd is dus 29.
Soms kan ik me er druk om maken, maar vaak ook niet! Als ik straks 40 ben en ze schatten me nog ergens rond de leeftijd die ik nu heb, vind ik het prima. En de tips die eerder hier zijn gegeven, die helpen nu wel om te zorgen dat mensen me serieuzer nemen!
Een nadeel is mijn werk; we werken allemaal in uniformen. En dan word ik vaak te jong geschat. Oke, ik ben nu nog de stagiaire/leerling (zolang het nog duurt). Maar ik doe niet onder voor mijn collega's.
Groetjes MDF
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!
woensdag 5 november 2008 12:14
Ik word ook altijd te jong geschat.
Toen ik 27 was, vroeg een van mijn patienten of ik nog bij mijn ouders thuis woonde. Ik antwoordde nee, ik ben getrouwd en heb een eigen huis. Hoe kan dat dan, je bent toch niet ouder dan 17 of zo?!
Ooit ook een keer bij de NS scholierenkorting aangeboden gekregen voor onder de 16 jaar, terwijl ik toen al 25 was.
Och troost je, hoe ouder je wordt hoe prettiger het is dat je er nog jong uitziet!
Toen ik 27 was, vroeg een van mijn patienten of ik nog bij mijn ouders thuis woonde. Ik antwoordde nee, ik ben getrouwd en heb een eigen huis. Hoe kan dat dan, je bent toch niet ouder dan 17 of zo?!
Ooit ook een keer bij de NS scholierenkorting aangeboden gekregen voor onder de 16 jaar, terwijl ik toen al 25 was.
Och troost je, hoe ouder je wordt hoe prettiger het is dat je er nog jong uitziet!
donderdag 6 november 2008 01:14
Beste lotgenoten
Wat we ervaren met een te jeugdig uiterlijk is ruim besproken.
Hoe we ermee omgaan ook. Met betrekking tot de problematiek je van een schuldvraag kunt spreken wordt de schuld gemakshalve bij ons neergelegd.
Echter het hoe en waarom mensen tegen het extreem verschil zo reageren wordt niet in dit topic duidelijk.
Om tot uitleg te komen is er sprake van verschil tussen twee soorten groepen in onze samenleving.
Groep 1 is de grootste groep mensen met een normaal uiterlijk gezien hun leeftijd met een normaal verouderingspatroon.
Groep 2 Dat zijn wij een heel kleine groep mensen met een extreem jeugdig uiterlijk gezien hun leeftijd en een traag verouderingspatroon.
Groep 2 is dus een minderheidsgroepering .
Bedenk ook dat we in Nederland leven. Een westers georienteerd land met een eigen hokjesgeest en de daarbij behorende stereotype gedachtegoed. Een minderheidsgroep is altijd de pineut. Men kan ons niet plaatsen. Vooroordelen vanuit het stereotype gedachtengoed kan leiden tot zelfs discriminatie .
De discriminatie zit heel diep gewortelt in het oerinstinct.
De menselijke waarneming.
Wat een mens waarneemt dat ziet hij.
Het waarnemen bestaat uit vergelijken en herkenning.
Herkennen leidt tot erkennen.
Groep 1 herkent groep 2 niet en erkenning blijft dus uit.
Met alle gevolgen daaruit voortvoeiend. Die groep 2 dus dagelijks
ervaart.
Gerrie
Wat we ervaren met een te jeugdig uiterlijk is ruim besproken.
Hoe we ermee omgaan ook. Met betrekking tot de problematiek je van een schuldvraag kunt spreken wordt de schuld gemakshalve bij ons neergelegd.
Echter het hoe en waarom mensen tegen het extreem verschil zo reageren wordt niet in dit topic duidelijk.
Om tot uitleg te komen is er sprake van verschil tussen twee soorten groepen in onze samenleving.
Groep 1 is de grootste groep mensen met een normaal uiterlijk gezien hun leeftijd met een normaal verouderingspatroon.
Groep 2 Dat zijn wij een heel kleine groep mensen met een extreem jeugdig uiterlijk gezien hun leeftijd en een traag verouderingspatroon.
Groep 2 is dus een minderheidsgroepering .
Bedenk ook dat we in Nederland leven. Een westers georienteerd land met een eigen hokjesgeest en de daarbij behorende stereotype gedachtegoed. Een minderheidsgroep is altijd de pineut. Men kan ons niet plaatsen. Vooroordelen vanuit het stereotype gedachtengoed kan leiden tot zelfs discriminatie .
De discriminatie zit heel diep gewortelt in het oerinstinct.
De menselijke waarneming.
Wat een mens waarneemt dat ziet hij.
Het waarnemen bestaat uit vergelijken en herkenning.
Herkennen leidt tot erkennen.
Groep 1 herkent groep 2 niet en erkenning blijft dus uit.
Met alle gevolgen daaruit voortvoeiend. Die groep 2 dus dagelijks
ervaart.
Gerrie
vrijdag 7 november 2008 09:35
Nu, iets minder, maar vroeger werd ik ook altijd jonger ingeschat, en idd vroegere klasgenootjes, zelfs van de kleuterschool laatst nog 1, herkennen me nog..."geen spat veranderd"...
Lang haar met pony is een "jong model".
Dat wissel ik nog wel eens af, dan weer alles lang, dan weer een pony, en ik merk dan zelf al duidelijk verschil.
En mijn nick is een afkorting van mijn naam, als jongste van het gezin werd ik altijd al door iedereen zo genoemd, en nu door vrienden, familie en zelfs mijn baas nog steeds.
Heb er geen moeite mee.
Lang haar met pony is een "jong model".
Dat wissel ik nog wel eens af, dan weer alles lang, dan weer een pony, en ik merk dan zelf al duidelijk verschil.
En mijn nick is een afkorting van mijn naam, als jongste van het gezin werd ik altijd al door iedereen zo genoemd, en nu door vrienden, familie en zelfs mijn baas nog steeds.
Heb er geen moeite mee.
vrijdag 7 november 2008 16:58
Same here. Ben nu 27. Toen ik 25 was en even een boodschapje bij de kruitvat deed vroeg de cassiere heel voorzichtig hoe oud ik was. Omdat ik me niet bewust was van de reden (ik kocht deo en haarschuim ofzo) zei ik niets vermoedend: "25, hoezo?". En de cassiere (inmiddels met een rood hoofd) zei dat je gratis krasloten kreeg, maar dat je minimaal 18 moest zijn en daar twijfelde ze over... :-S.
Manlief kon er erg om lachen.
Ook was ik eens ergens met manlief geweest (die ruim 11 jaar ouder is dan mij, maar niet specifiek ouder of jonger lijkt). Kwam ik de volgende keer alleen. Zegt die verkoper iets in de trend van "oja, vorige keer was je hier met je vader...". Hahaha, vond ik dan weer erg grappig en manlief minder
.
Op mijn werk is het minder, want dan moet ik er erg netjes bij lopen (dus vaak een colbertje ofzo) en dan lijk ik automatisch iets ouder. Maar voor mijn functie ben ik weer redelijk jong (ik ben hypotheekadviseur) dus dan zie ik mensen wel weer raar kijken (gaat zij mij adviseren?). Prive loop ik er het liefst erg casual en zonder make-up bij en word ik weer veel jonger geschat.
Ik ben overigens 1,74 lang (niet echt klein dus), maar heb een tenger figuur. Dat schijnt volgens manlief wel mee te helpen.
Manlief kon er erg om lachen.
Ook was ik eens ergens met manlief geweest (die ruim 11 jaar ouder is dan mij, maar niet specifiek ouder of jonger lijkt). Kwam ik de volgende keer alleen. Zegt die verkoper iets in de trend van "oja, vorige keer was je hier met je vader...". Hahaha, vond ik dan weer erg grappig en manlief minder
.Op mijn werk is het minder, want dan moet ik er erg netjes bij lopen (dus vaak een colbertje ofzo) en dan lijk ik automatisch iets ouder. Maar voor mijn functie ben ik weer redelijk jong (ik ben hypotheekadviseur) dus dan zie ik mensen wel weer raar kijken (gaat zij mij adviseren?). Prive loop ik er het liefst erg casual en zonder make-up bij en word ik weer veel jonger geschat.
Ik ben overigens 1,74 lang (niet echt klein dus), maar heb een tenger figuur. Dat schijnt volgens manlief wel mee te helpen.
vrijdag 12 december 2008 15:13
hmm, herkenbaar allemaal. Zojuist nog een situatie meegemaakt. Ik ben docent in het hoger onderwijs en ben 25 jaar. Ik lijk ongeveer 5 jaar jonger en wordt dus regelmatig voor student aangezien. Vandaag was er een bedrijfsbezoek met studenten en 3 docenten, waaronder ik. De docenten zaten aan een tafel en toen iemand van het bedrijf zich kwam voorstellen, sloeg hij mij over, omdat hij dacht dat ik een student was. Ik heb hem vervolgens zelf een hand gegeven.
Later kwam hij nog naar me toe om zijn verontschuldigingen aan te bieden. Hij vertelde dat hij inderdaad dacht dat ik een student was. Hoewel ik het wel vervelend vond, begrijp ik het ook wel. Ik probeer dus ook altijd maar begripvol te reageren.
Andere kleding werkt bij mij een klein beetje, maar ik heb geen zin om kleding aan te trekken die ik eigenlijk niet zo leuk vind. Ik heb ook liever lange haren die ik los wil dragen, dus doe ik dat. Jammer dan. Ik leer er dus mee leven, zonder dat ik iets ga aanpassen.
Overigens werkt mijn houding wel erg mee. Ik ben vrij assertief en heb zeker overwicht in de klas. Dus dat vormt totaal geen probleem. Alleen de eerste paar minuten wanneer ik les moet geven aan een nieuwe klas.
Later kwam hij nog naar me toe om zijn verontschuldigingen aan te bieden. Hij vertelde dat hij inderdaad dacht dat ik een student was. Hoewel ik het wel vervelend vond, begrijp ik het ook wel. Ik probeer dus ook altijd maar begripvol te reageren.
Andere kleding werkt bij mij een klein beetje, maar ik heb geen zin om kleding aan te trekken die ik eigenlijk niet zo leuk vind. Ik heb ook liever lange haren die ik los wil dragen, dus doe ik dat. Jammer dan. Ik leer er dus mee leven, zonder dat ik iets ga aanpassen.
Overigens werkt mijn houding wel erg mee. Ik ben vrij assertief en heb zeker overwicht in de klas. Dus dat vormt totaal geen probleem. Alleen de eerste paar minuten wanneer ik les moet geven aan een nieuwe klas.
vrijdag 12 december 2008 22:22
jaaaa herkenbaar. Ik ben nu net 30 maar word toch nog wel iets van 25 geschat ofzo en dat is echt al heeeel lang zo, in ieder geval zolang ik me kan herinneren.
Vroeger was het vooral lastig met binnen komen bij disco, tegenwoordig heb ik er wel iets minder last van.
Gek genoeg heb ik er in mijn werk niet zoveel last van. Ik heb jarenlang als stewardess gewerkt, en denk ook dat het uniform een bepaalde uitstraling geeft. Ik ben er toen niet vaak op aangesproken. Met collega's onder elkaar werd ik vaak wel 1 of 2 jaar jonger geschat maar verder viel het mee.
Ook bij mn huidige baan ondervind ik geen last, nu moet ik zeggen dat ik ook wel goed mn mannetje sta hoor.
Wat ik enorm veel gehoord heb altijd, is dat mensen achteraf zeiden "goh ik had je in de eerste instantie jonger geschat maar je merkt wel aan je doen en laten dat je zo en zo oud bent".
Wel heb ik tijdens mn zwangerschap best vaak opmerkingen en blikken gehad en die vond ik wel vervelend. Ik bedoel, was net 29 toen ik zwanger werd dus hele normale leeftijd maar ik heb vaak genoeg opmerkingen gehad waaruit bleek dat mensen dachten dat ik jonger was.
Ik heb zelfs een man gehad die zei "zo je bent er ook lekker vroeg bij" waarop ik (reeds geirriteerd) zei dat dat wel meeviel.
Gaat ie vragen hoe oud ik ben!!! Moet zeggen, doe ik niet moeilijk over maar toen heb ik even gezegd dat dat hem echt niks aanging, dat het onbeleefd was om dat te vragen.
Haha die beteuterde blik was wel weer leuk.
Vroeger was het vooral lastig met binnen komen bij disco, tegenwoordig heb ik er wel iets minder last van.
Gek genoeg heb ik er in mijn werk niet zoveel last van. Ik heb jarenlang als stewardess gewerkt, en denk ook dat het uniform een bepaalde uitstraling geeft. Ik ben er toen niet vaak op aangesproken. Met collega's onder elkaar werd ik vaak wel 1 of 2 jaar jonger geschat maar verder viel het mee.
Ook bij mn huidige baan ondervind ik geen last, nu moet ik zeggen dat ik ook wel goed mn mannetje sta hoor.
Wat ik enorm veel gehoord heb altijd, is dat mensen achteraf zeiden "goh ik had je in de eerste instantie jonger geschat maar je merkt wel aan je doen en laten dat je zo en zo oud bent".
Wel heb ik tijdens mn zwangerschap best vaak opmerkingen en blikken gehad en die vond ik wel vervelend. Ik bedoel, was net 29 toen ik zwanger werd dus hele normale leeftijd maar ik heb vaak genoeg opmerkingen gehad waaruit bleek dat mensen dachten dat ik jonger was.
Ik heb zelfs een man gehad die zei "zo je bent er ook lekker vroeg bij" waarop ik (reeds geirriteerd) zei dat dat wel meeviel.
Gaat ie vragen hoe oud ik ben!!! Moet zeggen, doe ik niet moeilijk over maar toen heb ik even gezegd dat dat hem echt niks aanging, dat het onbeleefd was om dat te vragen.
Haha die beteuterde blik was wel weer leuk.
vrijdag 12 december 2008 22:26
Volgens mij is het bij mij vooral mn gezicht dat er jonger uitziet. Ben ook maar 1.62 kort maar ja, dat zijn oude vrouwtjes ook hihi.
En zonder make up denken mensen helemaal dat ik 12 ben ofzo. Trouwens, ik krijg ook altijd de vraag of ik me wel goed voel als ik geen makeup opheb.....terwijl ik er echt niet slecht uitzie ofzo maar blijkbaar ben ik dan nogal bleek ofzo mensen denken meteen dat ik ziek ben.
Ja die vraag heb ik ook weleens gehad "is je moeder thuis' staan ze echt raar te kijken als je zegt dat je hier met man en kind woont
En zonder make up denken mensen helemaal dat ik 12 ben ofzo. Trouwens, ik krijg ook altijd de vraag of ik me wel goed voel als ik geen makeup opheb.....terwijl ik er echt niet slecht uitzie ofzo maar blijkbaar ben ik dan nogal bleek ofzo mensen denken meteen dat ik ziek ben.
Ja die vraag heb ik ook weleens gehad "is je moeder thuis' staan ze echt raar te kijken als je zegt dat je hier met man en kind woont
woensdag 17 december 2008 14:53
De 1 ondervindt nadelen omdat hij/zij er jonger uitziet dan hij/zij is, de ander ondervindt nadelen om het precies tegenovergestelde, weer een ander ondervindt nadelen vanwege huidskleur, weer een andere ondervindt nadelen vanweg naam, weer een ander ondervindt nadelen vanwege gewicht, vanwege, bril, vanwege dialect, etc, etc, etc...............zo is er altijd wel wat
woensdag 17 december 2008 15:52
maandag 2 maart 2009 23:01
Ik herken ook ontzettend veel verhalen die ik hier heb gelezen!
Dat is weleens fijn, te lezen dat er nog meer lotgenoten zijn!
Ik ben 31 en lijk qua uiterlijk ook niet veel ouder te worden sinds m'n 20e. Mijn gezicht ziet er veel jonger uit dan mijn leeftijd, dat zie ik zelf ook. Dus ik kan het mensen eigenlijk ook niet kwalijk nemen als ze me begin twintig schatten. Maar ik kan me er toch aan irriteren als me wordt gevraagd of ik nog thuis woon, of ik nog op school zit. Meestal stellen mensen hun schatting wel wat bij, als ze me even hebben meegemaakt. Ik denk ook altijd maar, als ik straks 40 ben is het niet zo erg als ze me 30 schatten. Maar nu, als ze je als een scholier inschatten terwijl je toch al wat jaren erop hebt zitten, is dat toch anders, je voelt je onderschat denk ik. Het is niet fijn als men denkt dat je een onervaren jonkie bent, terwijl je al heel wat hebt meegemaakt. Ik vind wel dat mensen snel hun oordeel klaar hebben, voordat ze ook maar iets van je weten. En het erge is, ik heb mezelf er ook op betrapt! Ik heb een collega, een jongen van 27, maar hij ziet er echt uit als een ventje van 16 jaar. Ik merk dat ik hem toch een beetje zie als een scholier, terwijl ik weet dat hij maar 4 jaar jonger is dan ik. Ik laat dat verder niet merken, want ik weet uit ervaring hoe vervelend dat is. Maar goed, zoals iemand op dit forum al schreef, het is waarschijnlijk door mijn eigen onzekerheid dat ik me er druk om maak. En die onzekerheid zal ik vast ook uitstralen.
Ik verwacht nog wel een keer naar mijn leeftijd gevraagd te worden als ik een fles alcohol in de supermarkt wil kopen haha
Ik merk wel dat ik me er steeds iets minder druk om begin te maken. Volgens mij doordat mijn zelfbeeld, eindelijk!, steeds wat beter wordt
Groetjes van Shamwari
Dat is weleens fijn, te lezen dat er nog meer lotgenoten zijn!
Ik ben 31 en lijk qua uiterlijk ook niet veel ouder te worden sinds m'n 20e. Mijn gezicht ziet er veel jonger uit dan mijn leeftijd, dat zie ik zelf ook. Dus ik kan het mensen eigenlijk ook niet kwalijk nemen als ze me begin twintig schatten. Maar ik kan me er toch aan irriteren als me wordt gevraagd of ik nog thuis woon, of ik nog op school zit. Meestal stellen mensen hun schatting wel wat bij, als ze me even hebben meegemaakt. Ik denk ook altijd maar, als ik straks 40 ben is het niet zo erg als ze me 30 schatten. Maar nu, als ze je als een scholier inschatten terwijl je toch al wat jaren erop hebt zitten, is dat toch anders, je voelt je onderschat denk ik. Het is niet fijn als men denkt dat je een onervaren jonkie bent, terwijl je al heel wat hebt meegemaakt. Ik vind wel dat mensen snel hun oordeel klaar hebben, voordat ze ook maar iets van je weten. En het erge is, ik heb mezelf er ook op betrapt! Ik heb een collega, een jongen van 27, maar hij ziet er echt uit als een ventje van 16 jaar. Ik merk dat ik hem toch een beetje zie als een scholier, terwijl ik weet dat hij maar 4 jaar jonger is dan ik. Ik laat dat verder niet merken, want ik weet uit ervaring hoe vervelend dat is. Maar goed, zoals iemand op dit forum al schreef, het is waarschijnlijk door mijn eigen onzekerheid dat ik me er druk om maak. En die onzekerheid zal ik vast ook uitstralen.
Ik verwacht nog wel een keer naar mijn leeftijd gevraagd te worden als ik een fles alcohol in de supermarkt wil kopen haha
Ik merk wel dat ik me er steeds iets minder druk om begin te maken. Volgens mij doordat mijn zelfbeeld, eindelijk!, steeds wat beter wordt
Groetjes van Shamwari
woensdag 7 september 2011 16:18
Ik denk zelf dat veel mensen te jonge worden geschat doordat ze klein of dun zijn en hoe je je kleedt. Heb ik genoeg mee gemaakt.
Ikzelf ben 29, maar wordt bijna altijd 20 geschat. En ik ben 1.83 M, kleed me netjes casual. Verder is mijn stem ook nog als toen ik 16 was.
En wil je liever jonger of ouder geschat worden? Ik kies voor het eerste hoor.
Ikzelf ben 29, maar wordt bijna altijd 20 geschat. En ik ben 1.83 M, kleed me netjes casual. Verder is mijn stem ook nog als toen ik 16 was.
En wil je liever jonger of ouder geschat worden? Ik kies voor het eerste hoor.
