niet blij kunnen zijn met zwangerschap

29-01-2012 18:14 95 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Ik ben nieuw hier en zit met een heel lastig iets.

Bijna 2 weken geleden ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben. Deze zwangerschap is overigens door zowel mij en mijn partner gewenst.

Toen ik de testuitslag kreeg zat ik te shaken op het toilet en dit is tot nu toe gebleven, ik voel me erg wiebelig zeg maar.



Ik dacht altijd dat ik heel blij zou zijn als ik zwanger was, maar het tegenovergestelde is helaas waar. Sinds die dag kan ik alleen maar de negatieve kanten van het zwanger zijn zien en heb ik last van angst. Alles wat maar mis kan gaan heb ik al op internet opgezocht. Ook heb ik er grote moeite mee dat ik mijn levensstijl moet aanpassen en dat ik dus niet mag drinken en roken. Met het drinken ben ik natuurlijk meteen gestopt, maar het niet roken gaat zeer moeizaam. Ik heb altijd geroepen dat ik zou stoppen als ik zwanger zou worden, maar na een acupunctuursessie en het lezen van het boek van Allen Carr rook ik nog steeds een beetje. (ongeveer 5 per dag)

Mijn vriend is sinds hij weet dat ik zwanger ben erg hiermee bezig. Hij probeert mij ervan te overtuigen dat ik niet moet roken en houd me de hele dag in de gaten of ik geen verkeerde dingen eet. Ik voel mij hierdoor vaak aangevallen en dat ontaard dan in ruzie. Ik denk dat ik af en toe niet te harden ben voor hem, want hij heeft al een keer zegt dat ik maar moet paffen en zuipen zoveel ik wil en dan maar naar de abortuskliniek moet gaan. Als ik hem dan later vraag of hij dit meent zegt hij dat dit natuurlijk niet zo is, dat hij moeite heeft met mijn gedrag en dat hij dit zegt om mij wakker te schudden. Daardoor voel ik me nog beroerder.



De angst gaat alleen maar niet weg. Ik ben bang voor hoe mijn lichaam eruit gaat zien tijdens de zwangerschap, bang voor de bevalling, bang voor hoe mijn leven eruit gaat zien na de geboorte, bang dat ik me de hele zwangerschap zo ongelukkig blijf voelen en bovenal bang dat ik mijn eigen moeder achterna ga en een slechte moeder wordt.



Ook voel ik mij schuldig. Schuldig tegenover mensen die graag kinderen willen en bij wie het niet lukt. Schuldig tegenover mijn vriend omdat hij zelf zo blij is met de zwangerschap en dit gevoel niet met mij kan delen, schuldig tegenover mijn beste vriendin die heel graag kinderen wil maar een man heeft die dit niet wil en schuldig tegenover het kindje in mijn buik die er ook niet voor gekozen heeft om juist in mijn buik te zitten.



Poe, lang verhaal. Is er iemand die dit herkent? Zou dit nog over gaan? Kan ik hier iets mee?
@ Benannie: door nu je gevoelens op te kroppen maak je het jezelf alleen maar lastig voor als de bevalling er is . . . . dan zit je met onopgeloste zaken en dat kan het geboorte-proces beïnvloeden!
Benannie,



Praat er toch maar met je vriend over voor jullie naar de verloskundige gaan.
Alle reacties Link kopieren
quote:Scuba schreef op 29 januari 2012 @ 20:25:

[...]





Ik heb zo het idee dat je deze gemoedstoestand niet helemaal voor 100% kan verbloemen. En als je vriend dus een beetje zijn ogen open heeft zal hij waarschijnlijk vermoeden dat je ergens mee zit, of dat je niet lekker in je vel zit, of dat je het moeilijk hebt met de zwangerschap enz enz. Het zal dus denk ik niet helemaal als een verrassing komen als je het eerlijk uitspreekt tegen de VK. Misschien is het zelfs bij hem ook wel een opluchting. Problemen die niet uitgesproken worden gaan etteren en uiteindelijk zal dan de bom ontploffen op een veel ergere manier op wat voor manier dan ook. Daar kun je vergif op innemen (oh nee dat doe je al met het roken, grapje, die wel de waarheid is)Klopt, dat heeft ie zeker in de gaten. Ik ben gewoon niet te harden en ook wel onredelijk tegen hem. maar ik zeg natuurlijk niet alles tegen hem. Dat doe ik liever tegen iemand die er wat verder vanaf staat.
quote:benannie schreef op 29 januari 2012 @ 20:30:

jeetje spitsmuisje jij schrijft hoe ik me voel. Ik wil ook gewoon het liefst in bed liggen, slapen en er over 9 maanden weer uit komen. Terwijl ik eigenlijk ook het liefst stralend zwanger zou willen zijn. Ik zal je tips zeker ter harte nemen. Het praten wordt alleen lastig. Ik ben nu pas 6 1/2 week dus ik kan het ook niet zomaar tegen iedereen zeggen. Ik probeer wel met mn vriend over mn gevoel te praten, maar dit loopt vaak op ruzie uit omdat hij mij erg negatief vind en we een heel verschillend gevoel hebben over de zwangerschap. Hij zit nu op zijn werk en komt pas laat thuis. Morgen moet hij ook weer vroeg op om te werken (ikzelf trouwens ook) en is dan weer laat thuis. Misschien kan ik het er morgenavond met hem over hebben. Maar of dat een goed idee is vlak voor we naar de verloskundige gaan...



Waarom kan je er niet met een paar mensen over praten? Je hoeft het niet persé geheim te houden, dat je zwanger bent. In jouw geval misschien juist wel goed als je het met een paar mensen in je omgeving kan delen.



En wees echt eerlijk tegen je vriend. Zeg voor je gaat praten dat je geen ruzie wilt maken maar dat je jouw gevoelens vertellen wilt. Daar kan je toch ook geen ruzie over maken eigenlijk? Je voelt wat je voelt en kan daar ook niks aan doen.
quote:benannie schreef op 29 januari 2012 @ 20:30:

jeetje spitsmuisje jij schrijft hoe ik me voel. Ik wil ook gewoon het liefst in bed liggen, slapen en er over 9 maanden weer uit komen. Terwijl ik eigenlijk ook het liefst stralend zwanger zou willen zijn. Ik zal je tips zeker ter harte nemen. Het praten wordt alleen lastig. Ik ben nu pas 6 1/2 week dus ik kan het ook niet zomaar tegen iedereen zeggen.



Ik probeer wel met mn vriend over mn gevoel te praten, maar dit loopt vaak op ruzie uit omdat hij mij erg negatief vind en we een heel verschillend gevoel hebben over de zwangerschap. Hij zit nu op zijn werk en komt pas laat thuis. Morgen moet hij ook weer vroeg op om te werken (ikzelf trouwens ook) en is dan weer laat thuis. Misschien kan ik het er morgenavond met hem over hebben. Maar of dat een goed idee is vlak voor we naar de verloskundige gaan...Hier zou ik het zeker met de verloskundige over hebben, samen! Zorg dat je vriend mee gaat naar de afspraak en spreek daar allebei jullie gevoel uit. Jullie staan hierin heus niet alleen en zij heeft vast wel advies voor jullie allebei.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet zo goed met wie ik erover zou kunnen praten. Ik ken eigenlijk geen mensen met kinderen of zwangeren en mijn beste vriendin heeft net een zelfmoordpoging achter de rug omdat haar man geen kinderen wil en zij heel graag. Geen goed idee dus om dit met haar te delen.

Op mijn werk zijn alleen roze-wolk- zwangeren, dus dat valt ook af. Misschien dat de zus van mijn vriend nog een optie is. Die ken ik eigenlijk niet zo goed, maar ze lijkt me erg ok en heeft zelf aangeboden dat ik altijd met haar kan praten als ik vragen heb.



Ik heb wel vaker met mijn vriend geprobeerd te praten, maar of ik zit binnen no time te janken, of we krijgen heibel omdat hij er zelf zo blij mee is en niet tegen mijn negatieve gedachtes kan.

Misschien dat ik hem dan nog liever dit laat lezen.
Ja, dit laten lezen is ook een heel goed idee!



En misschien kan je proberen om de positiviteit van je man toe te laten? Mijn man kon mij altijd heel goed geruststellen en "wist" gewoon dat het goed zou gaan. Hierdoor voelde ik me juist sterker omdat ik wist dat ik op hem kon leunen en hij positief en vol vertrouwen kon zijn als ik bang was of het even niet zag zitten.
Alle reacties Link kopieren
Je vriend moet maar gewoon begrijpen dat je je zo voelt en het niet expres doet, hij moet je steunen niet boos op je worden, dat maakt het alleen maar erger. Sterkte Benannie, ik weet zeker dat het goed komt, geef het de tijd en besef dat de horrormonen erg aanwezig zijn die de heel boel kunnen overnemen.
Alle reacties Link kopieren
nou, ik wist niet dat ik zo'n secreet kan zijn zeg.



Soms lukt het me om een beetje van de positiviteit van mn vent over te nemen, maar als ik echt in een paniekbui zit met niet kunnen slapen etc. dan helpt er niks meer. Dan kan hij nog zo positief zijn, maar dan voel ik me nog meer onbegrepen omdat hij er vertrouwen in heeft dat het wel goed komt en ik voor mijn gevoel dit waar moet maken en dus weer druk voel.



Ik denk dat ik maar naar mn bedje ga. Misschien dat ik me morgen beter voel.
Als je je zo voelt is het misschien fijner om gewoon vastgehouden te worden door je vriend en niet te praten op dat moment. Als je echt in paniek bent zal dat toch waarschijnlijk niet doordringen tot je.



Welterusten voor straks, hopelijk slaap je goed!
Even puur over het roken. Om tot je door te laten dringen:



Miskraam

Als je plotseling je ongeboren kind verliest, noemt men dit een miskraam. Vrouwen die roken, hebben meer kans op een miskraam. Vroege miskramen komen nogal vaak voor. Van elke tien zwangerschappen eindigt er één in een vroege miskraam. In Nederland betekent dit dat jaarlijks ongeveer 20.000 vrouwen een miskraam krijgen. De kans op een miskraam wordt groter als een vrouw ouder is en als een vrouw rookt. Voor zwangere vrouwen is het verstandig zo gezond mogelijk te leven. Dat betekent gezond en gevarieerd eten, geen alcohol drinken, niet roken en geen medicijnen innemen zonder overleg met een dokter.



Vroeggeboorte

Vrouwen die roken, hebben meer kans op een kindje dat te vroeg wordt geboren. Een kindje is te vroeg geboren als het voor de 37e week van de zwangerschap wordt geboren. Dit betekent dat de baby zwakker is en daarmee heel kwetsbaar. De baby heeft een slechtere conditie en heeft meer kans om ziek te worden.



Lager gewicht baby

Baby’s van moeders die roken, wegen ongeveer 200 gram minder dan baby’s van niet rokende moeders. Ze zijn ook minder sterk. Een baby in de buik krijgt voedsel en zuurstof via de moeder. Als de moeder rookt, komen ook giftige stoffen als nicotine en koolmonoxide in de baby. De baby krijgt daardoor minder zuurstof. Dat maakt de baby zwak en het groeit minder goed.



Loslating placenta

Bij een placentaloslating laat de moederkoek (placenta) los van de baarmoeder. Een placentaloslating is de ernstigste oorzaak van een vaginale bloeding na week 28. Normaal gesproken laat de placenta pas los van de baarmoederwand als de baby geboren is. Bij een placentaloslating laat hij gedeeltelijk of geheel los voordat de baby is geboren. Doordat de placenta loslaat, krijgt de baby geen zuurstof meer en kan het levensbedreigend zijn, vooral voor de foetus. Roken tijdens de zwangerschap verhoogt het risico op een placenta loslating.



Gevolgen voor de ontwikkeling

Als een moeder rookt, dan heeft haar baby meer kans dat er iets mis is met zijn/haar gezondheid. In de eerste drie maanden worden alle organen gevormd. De rest van de tijd groeit het kind. Via de navelstreng krijgt het kind zuurstof en voedingsstoffen. Soms is er bij de geboorte van een kind iets niet goed. Een kind heeft bijvoorbeeld een hazenlip of klompvoetjes. Dat komt vaker voor als de moeder heeft gerookt tijdens de zwangerschap. Het kind moet dan na de geboorte worden geopereerd.



Wiegendood

Als een baby tijdens het slapen overlijdt, heet dit wiegendood. Het komt voor dat kinderen tot 2 jaar plotseling overlijden in hun slaap, ook al leken ze gezond. Roken tijdens de zwangerschap vergroot de kans op wiegendood 1,4 tot 3,0 keer. Als de baby alleen na de bevalling wordt blootgesteld aan tabaksrook, dan heeft de baby twee keer zo veel kans op wiegendood.



Borstvoeding

Moedermelk is de beste voeding voor de pasgeboren baby. Moedermelk beschermt baby's tegen allerlei ziekten. Als je borstvoeding wilt geven, is het beter om niet te roken. Rokende moeders maken minder moedermelk en de melk smaakt minder lekker. Roken kan er voor zorgen dat de toeschietreflex vermindert. Toch heeft borstvoeding, ook als je rookt, zoveel voordelen dat het straks toch het beste is voor je kind. Moedermelk bevat namelijk stoffen die je baby beschermen tegen allerlei infecties en het zorgt voor een betere opbouw van het immuunsysteem. Lukt stoppen niet, rook dan zo min mogelijk. En het is beter om in de twee uur voor het voeden niet te roken. Rook niet waar je kindje bij is, natuurlijk ook niet tijdens het voeden. Rook buiten.



___________________________________________





Recent onderzoek heeft eveneens aangetoond dat de longen nú al niet volledig kunnen ontwikkelen door jouw roken en dat je kindje dus op latere leeftijd een krappere longfunctie heeft en sneller astma/COPD zal ontwikkelen. Dat is nogal wat, dat je het kind nu al met grote gezondheidsproblemen in de toekomst op zou zadelen.



Dat het moeilijk is, snap ik prima. Je had natuurlijk ook eerst moeten stoppen en dan pas moeten proberen zwanger te raken. Dat vind ik echt redelijk onnozel, je wilt niet vooraf stoppen omdat?? Het zo moeilijk is? Ja dat wordt (zoals gebleken) niet makkelijker als je al zwanger bent. Dus stomstomstom, maar klaar daarover verder want dat is nu eenmaal zo gegaan. Het is moeilijk, dat snap ik prima. Ik ben zwanger en ben ruim voor onze concrete zwangerschapswens-plannen gestopt met (2 pakjes per dag) roken. Niet makkelijk, echt ik begrijp het prima maar je kiest niet alleen maar voor jezelf. Je kiest er nu voor om artsen op te zadelen met jou gezondheidsproblemen tijdens de zwangerschap veroorzaakt door het roken, je partner extra (terechte) zorgen te geven maar bovenal de gezondheid van je kind te grabbel te gooien.. nú al! En niet alleen een minder goede start door jouw roken maar ook een minder gezonde toekomst. Echt zo ontzettend asociaal, je moet een manier vinden om hiermee te stoppen.



Bel stivoro, bel je huisarts, een gesprek met je verloskundige, een stoppen met roken poli in een ziekenhuis, kortom meer actie ondernemen! Heel veel succes.
Alle reacties Link kopieren
quote:kaetje schreef op 29 januari 2012 @ 21:12:

Als je je zo voelt is het misschien fijner om gewoon vastgehouden te worden door je vriend en niet te praten op dat moment. Als je echt in paniek bent zal dat toch waarschijnlijk niet doordringen tot je.



Welterusten voor straks, hopelijk slaap je goed!



Dank je wel. Ik heb vannacht redelijk geslapen en ben nu op mijn werk. Dat zorgt gelukkig wel voor afleiding. Ik denk dat je gelijk hebt met het niet doordringen. Ik ben dan zo blind door paniek dat ik naar niks luister. Maar ja, je weet hoe mannen zijn he, die zorgen graag voor een oplossing. En dat kan nu dus niet.





@twompie: Geefeliciteerd met je zwangerschap en dank je wel voor alle info. Er staan veel dingen tussen die ik eerder niet wist. Respect dat je van 2 pakjes per dag helemaal stopt. Mag ik vragen hoe jij het gedaan hebt?
Alle reacties Link kopieren
Hier nog iemand die diep ongelukkig zwanger was.

Negen maanden ellende. Wilde alleen maar op bed blijven liggen, raakte in paniek als ik verder dacht dan de dag die komen ging. Herkende mezelf totaal niet.

Ook mijn vriend snapte er niets van, hij was dolgelukkig en vertelde me elke dag hoe mooi ik wel niet was met de buik die almaar opzwol.



Ik heb mezelf echt die 9 maanden doorgesleept. Was er ook van overtuigd dat er nooit een gezonde blije baby uit zo'n depressief lijf kon komen. Maar tot mijn verbijstering perste ik met de baby die hele depressie mijn lijf uit!!

En nu maanden later zit ik met een superblije baby.

Het is niet te onderschatten wat hormonen met je kunnen doen!!



Als niet roker kan ik me niet voorstellen hoeveel stress het op moet leveren om te stoppen. Kan je alleen maar heel veel moed en sterkte toewensen om echt te stoppen, de lijst van twompie lijkt me overtuigend genoeg.
quote:benannie schreef op 30 januari 2012 @ 08:38:

[...]





Dank je wel. Ik heb vannacht redelijk geslapen en ben nu op mijn werk. Dat zorgt gelukkig wel voor afleiding. Ik denk dat je gelijk hebt met het niet doordringen. Ik ben dan zo blind door paniek dat ik naar niks luister. Maar ja, je weet hoe mannen zijn he, die zorgen graag voor een oplossing. En dat kan nu dus niet.





@twompie: Geefeliciteerd met je zwangerschap en dank je wel voor alle info. Er staan veel dingen tussen die ik eerder niet wist. Respect dat je van 2 pakjes per dag helemaal stopt. Mag ik vragen hoe jij het gedaan hebt?



Zeg op een rustig moment hoe je vriend je het best kan helpen als je in paniek raakt. Zeg tegen hem dat je begrijpt dat hij een oplossing wil bedenken maar dat je daar op dat moment niets aan hebt. Zeg ook wat hij wél kan doen. Je vasthouden, thee voor je zetten, je met rust laten of weet ik wat.



En misschien is oplossingen bedenken (als je rustig bent) juist wel heel goed. Heb je al eens naar babykleertjes gekeken? Of ideeen over een kamertje? Of een boek gelezen over babverzorging of gekeken of er pufcursussen gegeven worden die je leuk vindt? De site www.babybytes.nl werd al genoemd. Je kan er van week tot week zien hoe je zwangerschap verloopt maar mensen zetten er bijvoorbeel ook foto's op van hun babykamers. Misschien leuk om te gluren wat anderen er van maken?
Alle reacties Link kopieren
Wat erg wytske dat jij je de hele zwangerschap zo gevoeld hebt. Was er niets aan te doen? Kon jouw vriend een beetje omgaan met hoe je was op dat moment?



@ kaetje: Ik heb het hem vandaag voorgesteld. Hij zei dat hij het zou proberen op te slaan.

Laatst liep ik even de prenatal binnen. Ik ben er heel snel weer uit gerend omdat ik daar weer bijna paniek kreeg. Alles wat in mijn ogen negatief is aan zwangerschap/baby's zag ik daar. Misschien kan ik dan maar beter op internet kijken.



Morgen naar de verloskundige. Ik denk dat ik haar wel ga vertellen hoe ik me voel. Als ik me tenminste op mn gemak voel bij haar. Mn vriend gaat mee morgen. Hoop dat dat goed gaat.
Alle reacties Link kopieren
Ook ik herken je gevoel, alleen ging het bij mij na 13 weken over. Huisarts, verloskundige en bedrijfsarts waren er heel stellig in dat het door de hormonen kwam (depressie) en dat het na die 13 weken over zou gaan. Dat is bij mij ook gebeurd, al kon ik het niet geloven dat het echt over zou gaan. Man, wat voelde ik mij ellendig en depressief.



Dat schuldgevoel herken ik heel erg. Er was altijd sprake van dat ik niet op de natuurlijke manier zwanger zou kunnen raken. Toen het heel onverwacht toch gebeurde, was ik niet eens blij en heb ik zelfs geroepen: als dit 9 maanden zo blijft, mag het van mij nu afgelopen zijn! Maar zoals gezegd: na 13 á 14 weken was het over.



Ik hoop voor je dat er een moment komt waarop je je wel beter gaat voelen. Probeer het inderdaad bespreekbaar te maken met de verloskundige, dat is wel belangrijk. Misschien dat jouw vriend het daardoor ook beter gaat begrijpen? Of dat de verloskundige hem daarmee kan helpen?
Alle reacties Link kopieren
Vandaag ben ik bij de verloskundige geweest. Ik heb mijn vriend vanochtend alles hier laten lezen en vanmiddag is hij meegegaan daarnaartoe. (vannacht hadden we trouwens ook weer dikke ruzie door mijn buien, maar goed, dat hebben we maar even gelaten.)



Ze vroeg of ik rookte en ik heb eerlijk gezegd dat het mij veel moeite kostte om het helemaal te laten. Toen hebben we het erover gehad hoe dit kwam en ik heb uitgelegd dat ik veel last van angst en onzekerheid had, daardoor stress en ruzie kreeg, en dan toch weer ging roken.



We hebben vrij lang gepraat en nu blijkt wel dat het waarschijnlijk niet vanzelf over gaat als ik niet aan mijzelf ga werken. Ik heb een erg beroerd zelfbeeld/wereldbeeld door dingen die er in het verleden gebeurd zijn, waardoor ik nu angst krijg. Ze heeft mij aangeraden om coaching te gaan volgen om te leren om van mijzelf te gaan houden, zodat ik ook blij kan zijn met de zwangerschap. Vrijdag heb ik mijn eerste sessie. In de tussentijd moet ik proberen om er niet te veel mee bezig te zijn en niet teveel willen. Dus niet mijzelf gaan haten omdat ik rook, maar proberen zoveel mogelijk te matigen en blij te zijn met elke sigaret die ik niet rook, omdat ik anders te veel druk krijg.



Aan de ene kant voel ik mij erg opgelucht dat ik erover gepraat heb en dat ik er iets aan ga/kan doen. Aan de andere kant is het nu heel echt. Het bestaat zeg maar, en ik voel mij een beetje een loser dat ik er zelf niet meer uit kom. Tja, het is niet anders. Ik ga er in ieder geval alles aan doen om hieruit te komen.
Wat ontzettend goed dat je eerlijk geweest bent tegen je vriend, tegen de verloskundige en vooral ook tegen jezelf!



Voel jezelf geen loser hoor. Juist nu je zwanger bent ben je extra kwetsbaar en ik vind het dapper dat je juist nu aan jezelf gaat werken. Fijn dat je snel terecht kan. Het zou toch fijn zijn als je hier uit kan komen en positief naar jezelf kan kijken. Dat verdien je hoor! En je kindje ook.



Heeft je vriend nu wat meer begrip voor jouw kant van het verhaal? Ik hoop dat de rust thuis in elk geval terug keert.



Heel veel succes!
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar!



Ik wilde ook heel graag zwanger worden, en toen het dan eindelijk zo ver was... belandde ik in een soort paniekaanval die zeker een maand heeft geduurd.



Toen ik zwanger bleek, lag ineens ALLES onder een vergrootglas. Is mijn man wel de geschikte vader? Woon ik wel op de juiste plaats om n kind op te voeden? Is mijn werk wel geschikt naast t moederschap? Kunnen we het financieel wel aan? Wil ik eigenlijk wel echt moeder worden? Kan ik het psychisch aan? Gek werd ik ervan!



Na een maand ebde het heeeele heftige gevoel weg en na de 12-weken echo kreeg ik er pas zin in...



En nu hij er is??? Geweldig!!
Alle reacties Link kopieren
@benannie

Misschien die sigaret vervangen door iets anders?

Want het zal niet alleen de nicotine in die sigaret zijn waar jij naar verlangt, maar het is ook een patroon, een bezigheid of een reactie.



Probeer die sigaret te vervangen door een lolly, een appel, of iets wat je lekker vind, of zelfs leuk vind, een boek lezen, muziek luisteren. Leidt jezelf af.



Heel veel succes! Als je in jezelf gelooft, lukt het je hoor!



Ik ben nu 11weken zwanger en ben ook soms bang, wat een verantwoordelijkheid komt er op je af! Maar ik heb vertrouwen in mijzelf en dat moet jij ook hebben!
Love my life!
Alle reacties Link kopieren
Je bent geen loser.

Je bent goed bezig, en vraagt hulp voor zaken die je niet alleen kan/hoeft te kunnen.



En het helpt echt, trots zijn op elke niet gerookte sigaret. Dan zie je wat je al wel goed doet, de rest volgt dan makkelijker.

Succes vrijdag!
Alle reacties Link kopieren
Hoe kan je jezelf nou een loser voelen. Je zoekt hulp voor wat je voelt. Dat is zo'n grote stap en het maakt je alles behalve een loser.

Je verleden is je verleden. Je vriend en je baby zijn je toekomst. Ik vind het toppie dat je coaching gaat volgen om je verleden achter je te laten en op die manier te kunnen genieten van je toekomst..!!

Wees trots op jezelf, elke sigaret niet gerookt is er eentje.

You go girl..!!



Alle reacties Link kopieren
Ik had het andersom.....ben tot op de dag van de bevalling een stralende zwangere geweest. Kon alles nog doen, voelde me goed en zag er geweldig uit.

Omdat ik me zo goed voelde dacht ik ook heel makkelijk over de bevalling. Het kon toch niet anders dan dat dat ook geweldig goed zou gaan?

Wrong! Ik zal je de details besparen maar vanaf de bevalling tot een paar maanden erna heb ik in heel diep donker gat gezeten. Achteraf had ik veel eerder aan de bel moeten trekken en dat raad ik jou ook aan.



Echt, praat erover. Met je vriend, met de verloskundige, met eventueel iemand anders die hierin gespecialiseerd is.....het bespaart je zoveel ellende alleen al om je verhaal kwijt te kunnen. Je bent namelijk echt geen uitzondering.



Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Oh ik lees nu pas je laatste post! Je bent allesbehalve een loser! Supergoed bezig meid!
Alle reacties Link kopieren
@lovedestiny: Het is inderdaad vooral de gewoonte bij mij. De smaak vind ik eigenlijk niet eens lekker. Ik ben gewoon een soort junk



het idee van de coaching ben ik inmiddels wel een beetje aan gewend. Ik hoop dat het mij gaat helpen om alles weer op zn plek te krijgen. Ben heel benieuwd wat mij vrijdag te wachten staat. Om eerlijk te zijn denk ik dat het ook nog wel kan dat ik me eerst beroerder ga voelen omdat alles weer opgerakeld wordt. Maar goed, dan zal het wel nodig geweest zijn.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven