Zwanger
alle pijlers
Zwanger (worden) van 2e, 3e, 4e of .... kindje
vrijdag 3 januari 2014 21:07
NaamLeeftijdAndere kinderenBezig voorBezig sindsZwanger/
NOD/uitg.Bijz.Kruidnootje
7736meisje 6 en 43e kindjenov 2013Zoon geboren!...Miekie8035jongen 5 en 33e kindjeaug.2013zoon geboren!!jongenDebouwer35Meisje 8, jongen 7 en 5, meisje *5e kindjeNov 2013 13-10-154e kindje geboren met 20+6Phon38Phonmini 42e kindjejan.2013 aug 2015 fingers crossed!!! ????Warsk34Jongens 10, 8 en 5, jongen*5e kindjedec.201310-01-20154e kindje geboren met 16 wknStefanie34jongen 3,
meisje 1,53e kindjedec.201316-09-2014??...Riekje8232meisje 6 en 43e kindjeapr.201326 febr 2015 meisje
Zwanger zijn of worden van 2e, 3e, 4e of misschien wel meer kindje is toch wat anders dan bij de eerste.
Wie schrijft er mee?
NOD/uitg.Bijz.Kruidnootje
7736meisje 6 en 43e kindjenov 2013Zoon geboren!...Miekie8035jongen 5 en 33e kindjeaug.2013zoon geboren!!jongenDebouwer35Meisje 8, jongen 7 en 5, meisje *5e kindjeNov 2013 13-10-154e kindje geboren met 20+6Phon38Phonmini 42e kindjejan.2013 aug 2015 fingers crossed!!! ????Warsk34Jongens 10, 8 en 5, jongen*5e kindjedec.201310-01-20154e kindje geboren met 16 wknStefanie34jongen 3,
meisje 1,53e kindjedec.201316-09-2014??...Riekje8232meisje 6 en 43e kindjeapr.201326 febr 2015 meisje
Zwanger zijn of worden van 2e, 3e, 4e of misschien wel meer kindje is toch wat anders dan bij de eerste.
Wie schrijft er mee?
Trotse moeder van 5, 4 in mijn armen, 1 * voor altijd in mijn hart
maandag 20 oktober 2014 19:57
Ik ook!
Ik snap dat je schopjes en de buik mist, je was er nog helemaal niet aan toe om te bevallen! Heb je veel steun aan je familie en gezin? Ik hoop het zo!
Phon, heb je de laatste echo inmiddels gehad? Ik duim dat alles schoon is en je vol goede moed verder kunt. Ook jij bent een bikkel hoor!
Riekie, een derde meid, van harte. Grappig, het maakt me niets uit wat het zou worden, maar ik dacht een meisje. Moest toch even wennen toen ik zag dat het weer een manneke is. Ruilen?![😜]()
nee hoor, volgens mij wordt het super; 3 mannetjes!
Kruidnootje, hoe gaat het met jou? Bijna uitgerekend, tpch? Ben je al met verlof?
Ik snap dat je schopjes en de buik mist, je was er nog helemaal niet aan toe om te bevallen! Heb je veel steun aan je familie en gezin? Ik hoop het zo!
Phon, heb je de laatste echo inmiddels gehad? Ik duim dat alles schoon is en je vol goede moed verder kunt. Ook jij bent een bikkel hoor!
Riekie, een derde meid, van harte. Grappig, het maakt me niets uit wat het zou worden, maar ik dacht een meisje. Moest toch even wennen toen ik zag dat het weer een manneke is. Ruilen?
nee hoor, volgens mij wordt het super; 3 mannetjes!Kruidnootje, hoe gaat het met jou? Bijna uitgerekend, tpch? Ben je al met verlof?
maandag 3 november 2014 12:07
Dag dames,
Ik heb in het begin met jullie meegeschreven, maar merkte dat ik het moeilijk vond om teveel met het zwanger worden bezig te zijn. In juni bleek ik zwanger, zie dat iemand dit heeft opgemerkt want er staat een hartje in de tabel.
Helaas bleek onze zoon een afwijking waardoor wij bij 16 weken de moeilijke keuze hebben gemaakt om de zwangerschap af te breken. Onze zoon zou het hoe dan ook niet overleven. Op 8 september is de bevalling ingeleid en is onze zoon geboren.
En nu ben ik op zoek naar mensen die ook weer zwanger willen worden na het verlies van een kindje en lees ik hier het verdrietige bericht van DeBouwer. En ook van jou Phon.
Ik wil heel graag weer zwanger worden en het is heel vreemd, maar ik heb een onderbuikgevoel dat het wel eens raak zou kunnen zijn. Ik verwacht mijn NOD rond 12/13 november.
Samen met Phon en DeBouwer hoop ik ook op een vruchtbare maand.
Ik heb in het begin met jullie meegeschreven, maar merkte dat ik het moeilijk vond om teveel met het zwanger worden bezig te zijn. In juni bleek ik zwanger, zie dat iemand dit heeft opgemerkt want er staat een hartje in de tabel.
Helaas bleek onze zoon een afwijking waardoor wij bij 16 weken de moeilijke keuze hebben gemaakt om de zwangerschap af te breken. Onze zoon zou het hoe dan ook niet overleven. Op 8 september is de bevalling ingeleid en is onze zoon geboren.
En nu ben ik op zoek naar mensen die ook weer zwanger willen worden na het verlies van een kindje en lees ik hier het verdrietige bericht van DeBouwer. En ook van jou Phon.
Ik wil heel graag weer zwanger worden en het is heel vreemd, maar ik heb een onderbuikgevoel dat het wel eens raak zou kunnen zijn. Ik verwacht mijn NOD rond 12/13 november.
Samen met Phon en DeBouwer hoop ik ook op een vruchtbare maand.
maandag 3 november 2014 14:41
Jeetje Warsk, dit is echt ongelofelijk, dat jij dus ook een vroeggeboorte hebt gehad. Zit er helemaal van te shaken dat het bij jou dus ook gebeurd is. Wel andere reden, maar zelfde resultaat. Heeft jullie kindje nog wel even geleefd? Of is je zoontje tijdens de bevalling overleden?
Jeetje wat heftig zeg.
Ik had idd bij jou gezien dat je weer zwanger was. Want zat bij dezelfde 'uitgerekend februari' te kijken. Kan je het gebeuren allemaal een plekje geven en heb je genoeg hulp gehad vanuit je omgeving? En je kinderen? Had je het hen al verteld en hoe gaan ze ermee om?
Sorry veel vragen, maar heb niet zo veel mensen die ik om ervaring kan vragen gelukkig.
Hier is het vandaag precies een maand geleden dat ons minidochtertje geboren is. Net weer een emotioneel weekend achter de rug met ook wel weer leuke momenten, maar de hele tijd de tranen achter mijn ogen. Dat was in de week ervoor veel minder. Ondertussen vind ik de week wachten tot ik weer 'mag' testen toch wel weer lang duren. Heb ook weer allerlei klachten. Onderbuikgevoel, en borsten die weer uit mn bh dreigen te klappen. Nou ja, denk dat ik gewoon weer te graag een lichtpuntje zie.
Maar zie aan jouw opmerking Warsk dat je dat ook wel een beetje zoekt.......
Jeetje wat een heftige topic is dit geworden zeg. Met zoveel verdriet. Nu hopen dat het bij allemaal de geode kant op gaat. Op naar betere tijden!
Jeetje wat heftig zeg.
Ik had idd bij jou gezien dat je weer zwanger was. Want zat bij dezelfde 'uitgerekend februari' te kijken. Kan je het gebeuren allemaal een plekje geven en heb je genoeg hulp gehad vanuit je omgeving? En je kinderen? Had je het hen al verteld en hoe gaan ze ermee om?
Sorry veel vragen, maar heb niet zo veel mensen die ik om ervaring kan vragen gelukkig.
Hier is het vandaag precies een maand geleden dat ons minidochtertje geboren is. Net weer een emotioneel weekend achter de rug met ook wel weer leuke momenten, maar de hele tijd de tranen achter mijn ogen. Dat was in de week ervoor veel minder. Ondertussen vind ik de week wachten tot ik weer 'mag' testen toch wel weer lang duren. Heb ook weer allerlei klachten. Onderbuikgevoel, en borsten die weer uit mn bh dreigen te klappen. Nou ja, denk dat ik gewoon weer te graag een lichtpuntje zie.
Maar zie aan jouw opmerking Warsk dat je dat ook wel een beetje zoekt.......
Jeetje wat een heftige topic is dit geworden zeg. Met zoveel verdriet. Nu hopen dat het bij allemaal de geode kant op gaat. Op naar betere tijden!
Trotse moeder van 5, 4 in mijn armen, 1 * voor altijd in mijn hart
maandag 3 november 2014 15:50
Tjee Warsk!!! Dat is iet wat we wilden horen. Meid, dat moet heel naar zijn geweest! Hoe gaat het nu? Heb je veel steun aan thuis? Ik hoop het zo. Knuffel!!!
DeBouwer, Ik hoop dat het nu raak is voor je, maar kan me ook voorstellen dat het misschien wat snel is? Of juist niet?
Hier nog steeds ales goed, maar deze zwangerschap voelt zo anders dan de vorige twee, dat ik nog steeds bijna elke dag verbaasd ben dat alles (voor zover te zien) goed gaat. En als ik dan hier op het forum kom, voel ik me zo gezegend.
Ik hoop dan ook, dat een goede, gezonde zwangerschap ook snel voor jullie (Phon, Debouwer, Warsk) is weggelegd!!!
DeBouwer, Ik hoop dat het nu raak is voor je, maar kan me ook voorstellen dat het misschien wat snel is? Of juist niet?
Hier nog steeds ales goed, maar deze zwangerschap voelt zo anders dan de vorige twee, dat ik nog steeds bijna elke dag verbaasd ben dat alles (voor zover te zien) goed gaat. En als ik dan hier op het forum kom, voel ik me zo gezegend.
Ik hoop dan ook, dat een goede, gezonde zwangerschap ook snel voor jullie (Phon, Debouwer, Warsk) is weggelegd!!!
maandag 3 november 2014 20:53
Ons zoontje, Maarten, is tijdens de bevalling overleden. Onze kinderen waren op de hoogte van de zwangerschap en waren enthousiast. Ze verheugden zich erop om na de zomervakantie op school te vertellen dat er een baby zou komen. Helaas bleek in de zomervakantie al dat Maarten een afwijking had, zijn plasbuis was afgesloten waardoor hij niet kon plassen. Ruim 3,5 week hebben we in een onzekere periode geleefd. Door complicaties bij de afwijking konden we niet anders dan te kiezen voor een afbreking. We hebben veel steun aan elkaar gehad en ook aan enkele familieleden en vrienden. Ook van mijn collega's op het werk (verloskundigenpraktijk) heb ik veel steun gehad. Helaas wist mijn schoonfamilie niet met de situatie om te gaan en hier ben ik heel boos over geweest. Na 2,5 week ben ik weer aan het werk gegaan. Dit voelde goed, maar ook ik heb natuurlijk wel een terugslag gehad. Een somber gevoel en veel pijn voelen. Sinds vorige week gaat het gelukkig weer beter.
DeBouwer hebben jullie jullie dochter een naam gegeven? Misschien wil je de naam hier niet plaatsen, dat begrijp ik. Is er nog obductie gedaan? Of chromosomenonderzoek?
DeBouwer hebben jullie jullie dochter een naam gegeven? Misschien wil je de naam hier niet plaatsen, dat begrijp ik. Is er nog obductie gedaan? Of chromosomenonderzoek?
maandag 3 november 2014 22:16
dinsdag 4 november 2014 09:58
Jeetje Warsk. Wat een heftige tijd. Zo lang in onzekerheid. En dan de bevalling nog erbij en de hormonen en alles. Gatver. Hebben jullie Maarten gecremeerd/begraven/ of hebben jullie obductie gedaan en hem met andere kindjes laten cremeren?
Heftig he, je schoonfamilie. Mijn schoonmoeder wist idd ook niet hoe ze ermee om moest gaan. Kreeg berichten in de trant van 'komt wel weer goed'. Toen spring ik echt zo ongeveer uit mijn vel. Dus hier ook een wat bekoelde relatie helaas.
Wij hebben besloten om geen obductie te doen. Vooral omdat er bijna nooit iets gevonden wordt. En het idee dat ze haar lijfje open gingen maken, waarschijnlijk voor niks, daar had ik heel veel moeite mee.
We hebben ons kleine meisje Eva genoemd. We wisten met 3 maanden al dat het waarschijnlijk een meisje zou worden. Dus de naam hadden we al 'gebruikt'.
Na de geboorte konden wij gelijk dezelfde dag terecht bij het crematorium. Dus toen hebben we besloten om haar zelf weg te brengen en gelijk te laten cremeren. Het idee om Eva thuis te hebben was voor een uurtje wel fijn. Maar ik was heel bang dat 1 van de kinderen het dekentje open zou trekken en daar toch een niet zo prettig beeld zou zien. Dus ik was blij dat we gelijk terecht konden.
Ik ben ook vrij snel weer wat werk gaan doen. Kon het wel langzaam weer oppakken. Maar de eerste week heb ik al een paar uurtjes gezeten (en toen heeeeeel hard gejankt) en zo langzaam opgebouwd. Lichamelijk gaat het nu gelukkig wel goed.
Maar dames, volgens mij is het nu echt wel genoeg geweest met de ellende toch??!! Op naar allemaal gezonde kindjes!
Heftig he, je schoonfamilie. Mijn schoonmoeder wist idd ook niet hoe ze ermee om moest gaan. Kreeg berichten in de trant van 'komt wel weer goed'. Toen spring ik echt zo ongeveer uit mijn vel. Dus hier ook een wat bekoelde relatie helaas.
Wij hebben besloten om geen obductie te doen. Vooral omdat er bijna nooit iets gevonden wordt. En het idee dat ze haar lijfje open gingen maken, waarschijnlijk voor niks, daar had ik heel veel moeite mee.
We hebben ons kleine meisje Eva genoemd. We wisten met 3 maanden al dat het waarschijnlijk een meisje zou worden. Dus de naam hadden we al 'gebruikt'.
Na de geboorte konden wij gelijk dezelfde dag terecht bij het crematorium. Dus toen hebben we besloten om haar zelf weg te brengen en gelijk te laten cremeren. Het idee om Eva thuis te hebben was voor een uurtje wel fijn. Maar ik was heel bang dat 1 van de kinderen het dekentje open zou trekken en daar toch een niet zo prettig beeld zou zien. Dus ik was blij dat we gelijk terecht konden.
Ik ben ook vrij snel weer wat werk gaan doen. Kon het wel langzaam weer oppakken. Maar de eerste week heb ik al een paar uurtjes gezeten (en toen heeeeeel hard gejankt) en zo langzaam opgebouwd. Lichamelijk gaat het nu gelukkig wel goed.
Maar dames, volgens mij is het nu echt wel genoeg geweest met de ellende toch??!! Op naar allemaal gezonde kindjes!
Trotse moeder van 5, 4 in mijn armen, 1 * voor altijd in mijn hart
dinsdag 4 november 2014 13:10
Eva, wat een mooie naam DeBouwer.
Wij hebben Maarten laten cremeren. Ik was rond half vijf 's middags bevallen en we mochten 's avonds naar huis. We hebben Maarten meegenomen. Hij heeft een aantal dagen in een wiegje in de kamer gestaan. Ik had een afsluitbaar wit mandje met antraciet kleurige bekleding voor hem gekocht. Ook heb ik nog een wikkeldoekje en klein dekentje voor hem laten maken. De kinderen hebben zelf gekozen om hun broertje te zien. Onze oudste schrok enorm, we hebben hierna veel met hem gepraat en gelukkig heeft hij er geen last meer van. Onze jongste vond het allemaal wel leuk en grappig. Hij zei dat hij het leuk vond dat Maarten uit mijn buik was en hij vond het grappig dat hij op een koelelement lag. Onze middelste was erg onder de indruk en ook trots. Maarten leek heel erg op hem en dat vond hij natuurlijk heel leuk. Hij ging ook af en toe uit zichzelf zijn broertje bekijken. Op maandag was ik bevallen en op donderdag hebben mijn man en ik hem naar het crematorium gebracht. Op vrijdag hebben we voor de kinderen vrij gevraagd van school en hebben we met elkaar witte hartvormige ballonnen gevuld met helium opgelaten als afscheid.
Ben zo benieuwd wat het gevoel in mijn buik betekent.
Eigenlijk hoop ik zo erg dat ik weer zwanger ben. Het zou zo gewenst zijn. Vannacht droomde ik dat ik zwanger was en dat we tijdens een echo ontdekten dat het kindje een open buik had waardoor de darmen naar buiten gekomen waren. Waarom moet ik zoiets nou weer dromen..........
Onze jongste is er trouwens van overtuigd dat we als ik weer zwanger ben we een tweeling krijgen. Zou hij een voorspellende gave hebben?
Heb sensibaby testen besteld, deze zijn zo gevoelig dat je ze 6 dagen voor je te verwachten menstruatie kan gebruiken. Weet nog niet of ik ze ga gebruiken. Wil eigenlijk meer relaxed met het zwanger worden bezig zijn, maar dat lukt me totaal niet.
Je zegt trouwens dat je de hele zwangerschap het gevoel hebt gehad dat het niet goed was DeBouwer. Zo raar, dit had ik dus ook. Je wil niet weten hoe vaak ik op de praktijk gevraagd heb om een extra echo omdat ik zo onzeker was. Ik kon ook niet blij zijn. Vreemd hè.
Wij hebben Maarten laten cremeren. Ik was rond half vijf 's middags bevallen en we mochten 's avonds naar huis. We hebben Maarten meegenomen. Hij heeft een aantal dagen in een wiegje in de kamer gestaan. Ik had een afsluitbaar wit mandje met antraciet kleurige bekleding voor hem gekocht. Ook heb ik nog een wikkeldoekje en klein dekentje voor hem laten maken. De kinderen hebben zelf gekozen om hun broertje te zien. Onze oudste schrok enorm, we hebben hierna veel met hem gepraat en gelukkig heeft hij er geen last meer van. Onze jongste vond het allemaal wel leuk en grappig. Hij zei dat hij het leuk vond dat Maarten uit mijn buik was en hij vond het grappig dat hij op een koelelement lag. Onze middelste was erg onder de indruk en ook trots. Maarten leek heel erg op hem en dat vond hij natuurlijk heel leuk. Hij ging ook af en toe uit zichzelf zijn broertje bekijken. Op maandag was ik bevallen en op donderdag hebben mijn man en ik hem naar het crematorium gebracht. Op vrijdag hebben we voor de kinderen vrij gevraagd van school en hebben we met elkaar witte hartvormige ballonnen gevuld met helium opgelaten als afscheid.
Ben zo benieuwd wat het gevoel in mijn buik betekent.
Eigenlijk hoop ik zo erg dat ik weer zwanger ben. Het zou zo gewenst zijn. Vannacht droomde ik dat ik zwanger was en dat we tijdens een echo ontdekten dat het kindje een open buik had waardoor de darmen naar buiten gekomen waren. Waarom moet ik zoiets nou weer dromen..........
Onze jongste is er trouwens van overtuigd dat we als ik weer zwanger ben we een tweeling krijgen. Zou hij een voorspellende gave hebben?
Heb sensibaby testen besteld, deze zijn zo gevoelig dat je ze 6 dagen voor je te verwachten menstruatie kan gebruiken. Weet nog niet of ik ze ga gebruiken. Wil eigenlijk meer relaxed met het zwanger worden bezig zijn, maar dat lukt me totaal niet.
Je zegt trouwens dat je de hele zwangerschap het gevoel hebt gehad dat het niet goed was DeBouwer. Zo raar, dit had ik dus ook. Je wil niet weten hoe vaak ik op de praktijk gevraagd heb om een extra echo omdat ik zo onzeker was. Ik kon ook niet blij zijn. Vreemd hè.
dinsdag 4 november 2014 13:31
Dat is echt een heel mooi afscheid Warsk! Mooi dat je zoontje elke keer naar Maarten ging kijken.
Bij ons was het zo plotseling en ging het allemaal zo snel (Eigen keuze, anders had ik nog dagenlang met een dood babietje in mijn gelopen) dat we niet echt zeer zwaar nagedacht hebben over het afscheid. Het zien van Eva was sowieso niet handig geweest bij de kinderen. Ze was al een paar dagen overleden en dan is het toch een ander gezicht. Wat ik het mooiste vond waren de kleine voetjes en handjes. En de lipjes.
Mijn zusje heeft wel een heel mooi mandje geregeld met daarin tekeningen op hydrofielluiers van de kinderen. Zodat Eva een beetje zacht zou liggen. Verder had ze nog een kaarsje gehaald en een houten bordje waar we haar naam op hebben gezet. En een klein schaapjesknuffeltje, dat ik tijdens de bevalling onder mijn shirt heb gehouden en na de geboorte bij haar heb gelegd.
Na het wegbrengen van Eva hebben we 's avonds met de kinderen het kaarsje gebrand samen met het kaarsje van het crematorium. En mijn dochter wilde graag dat het bordje met Eva voor het raam gehangen werd. Dus dat gedaan. Verder hebben we het er nog regelmatig over. Dat vind ik soms lasting qua emoties, maar ik ben zo blij dat er nog over Eva gesproken wordt. Het leven gaat al zo snel weer gewoon verder. Zo gek om te zien en eigenlijk ook wel erg goed.
Ik ben wel erg blij met de afleiding van de andere kinderen. Je kan nu niet maandenlang in de bedje blijven snikken.
Het gevoel van zwanger worden is nu nog erg dubbel. Durf er ook niet op te hopen. En dan de eerste 20 weken doorkomen. Dat wordt lastig. Maar gelukkig heb ik jullie om lekker te spuien!!
Warsk Hoe zijn ze er bij jou eigenlijk achtergekomen?? Via de echo?
Nu weer aan het werk, want dat gebeurd nog steeds niet vanzelf....
Bij ons was het zo plotseling en ging het allemaal zo snel (Eigen keuze, anders had ik nog dagenlang met een dood babietje in mijn gelopen) dat we niet echt zeer zwaar nagedacht hebben over het afscheid. Het zien van Eva was sowieso niet handig geweest bij de kinderen. Ze was al een paar dagen overleden en dan is het toch een ander gezicht. Wat ik het mooiste vond waren de kleine voetjes en handjes. En de lipjes.
Mijn zusje heeft wel een heel mooi mandje geregeld met daarin tekeningen op hydrofielluiers van de kinderen. Zodat Eva een beetje zacht zou liggen. Verder had ze nog een kaarsje gehaald en een houten bordje waar we haar naam op hebben gezet. En een klein schaapjesknuffeltje, dat ik tijdens de bevalling onder mijn shirt heb gehouden en na de geboorte bij haar heb gelegd.
Na het wegbrengen van Eva hebben we 's avonds met de kinderen het kaarsje gebrand samen met het kaarsje van het crematorium. En mijn dochter wilde graag dat het bordje met Eva voor het raam gehangen werd. Dus dat gedaan. Verder hebben we het er nog regelmatig over. Dat vind ik soms lasting qua emoties, maar ik ben zo blij dat er nog over Eva gesproken wordt. Het leven gaat al zo snel weer gewoon verder. Zo gek om te zien en eigenlijk ook wel erg goed.
Ik ben wel erg blij met de afleiding van de andere kinderen. Je kan nu niet maandenlang in de bedje blijven snikken.
Het gevoel van zwanger worden is nu nog erg dubbel. Durf er ook niet op te hopen. En dan de eerste 20 weken doorkomen. Dat wordt lastig. Maar gelukkig heb ik jullie om lekker te spuien!!
Warsk Hoe zijn ze er bij jou eigenlijk achtergekomen?? Via de echo?
Nu weer aan het werk, want dat gebeurd nog steeds niet vanzelf....
Trotse moeder van 5, 4 in mijn armen, 1 * voor altijd in mijn hart
vrijdag 7 november 2014 21:39
Ah klote deBouwer. Niet alleen omdat het niet raak is, maar ook omdat je lijf weer dingen doet die nog helemaal niet de bedoeling waren. Ik weet niet of jij dat ook zo ervaart. Bij mij schoot het wel door mijn hoofd bij mijn menstruatie. Net zoals dat ik wel eens denk aan hoe ik erbij had moeten zitten. Maar goed wil jou niet in de put praten.
Ik moet nog 5-7 dagen afwachten....
Ik moet nog 5-7 dagen afwachten....
zaterdag 8 november 2014 11:08
@Phon klopt helemaal wat je zegt. Mijn lijf doet niet wat ik wil. Maar aan de andere kant heeft mijn lijf er misschien wel voor gekozen om nog even wat sterker te worden. Nou ja, het verdriet was niet minder, maar dat gaf me een gevoel dat het niet voor niks was dat ik eerst weer (hoop 1 keer) ongesteld werd.
Nog 4-6 dgn wachten. Wat blijft het toch enorm spannend. Ik help je hopen.....
Ik ga weer in de wachtstand voor een verschrikkelijk drukke maand. Dochter jarig, verhuizing schoonmoeder, operatie jongste zoon, dus tijd tekort. Hoop dat we nog ergens tijd en zin hebben om een kindje proberen te maken
Nog 4-6 dgn wachten. Wat blijft het toch enorm spannend. Ik help je hopen.....
Ik ga weer in de wachtstand voor een verschrikkelijk drukke maand. Dochter jarig, verhuizing schoonmoeder, operatie jongste zoon, dus tijd tekort. Hoop dat we nog ergens tijd en zin hebben om een kindje proberen te maken
Trotse moeder van 5, 4 in mijn armen, 1 * voor altijd in mijn hart
zaterdag 8 november 2014 21:41
DeBouwer, bijzonder, zo zag ik het ook bij mijn eerste menstruatie. Toen ging miskraam ook bijna naadloos over in menstruatie qua bloedverlies. Zo apart vond ik dat. Voor nu heb ik een beetje hoop. Vind dat lastig om uit te spreken. Ik wil positief blijven maar mezelf ook behoeden voor teleurstelling.
Succes trouwens met alle drukte deze maand. Hopelijk niks ernstigs bij jongste zoon?
Succes trouwens met alle drukte deze maand. Hopelijk niks ernstigs bij jongste zoon?
woensdag 12 november 2014 20:06
Phon en warsk al nieuws??? Ben plaatsvervangend zenuwachtig
Hier weer lekker veel gejankt enzo. Ben zo klaar met het heftige verdriet.
Operatie van zoontje is ook spannend idd. Wordt operatie van 3,5 uur. Hoop dat t goed uitpakt. Heb veel behoefte aan goed nieuws.
Dames sterkte met wachten!
Hier weer lekker veel gejankt enzo. Ben zo klaar met het heftige verdriet.
Operatie van zoontje is ook spannend idd. Wordt operatie van 3,5 uur. Hoop dat t goed uitpakt. Heb veel behoefte aan goed nieuws.
Dames sterkte met wachten!
Trotse moeder van 5, 4 in mijn armen, 1 * voor altijd in mijn hart
woensdag 12 november 2014 21:40
Phon, Warsk? Al nieuws? Hoop goed nieuws, jullie verdienen het!
De Bouwer, toch ongesteld. Kan me voorstellen dat je verdrietig bent. En een operatie van 3,5 uur bij je zoon. Klinkt heftig. Hopelijk gaat het goed! Ik kan me inderdaad voorstellen dat je even behoefte hebt aan goed nieuws!
Hier alles goed. Eigenlijk niet zoveel te melden, maar ik lees en leef met jullie mee!!
De Bouwer, toch ongesteld. Kan me voorstellen dat je verdrietig bent. En een operatie van 3,5 uur bij je zoon. Klinkt heftig. Hopelijk gaat het goed! Ik kan me inderdaad voorstellen dat je even behoefte hebt aan goed nieuws!
Hier alles goed. Eigenlijk niet zoveel te melden, maar ik lees en leef met jullie mee!!
