Corona Verlof terecht?

cappi schreef: ↑

18-01-2021 22:06

Vind het niet terecht. Iedereen reageert vanuit eigen referentiekader dus ik ook. Ik word moe van ouders die als het tegenzit erg makkelijk de verantwoordelijkheid bij anderen neer gaan leggen. Ik werk zelf ook full time, ben daarnaast ook bijna full time mantelverzoger voor mijn moeder. Zorg voor mijn moeder is uiteindelijk mijn verantwoordelijkheid en als ik dat niet meer kan dan is het in eerste instantie mijn verantwoordelijkheid om naar alternatieven op zoek te gaan met de daarbij behorende kosten. Als ik die vergoed zou willen zien dan zou ik ten eerste niet weten of dat uberhaupt mogelijk is maar nooit over nagedacht want deze zorg is mijn en/of mijn familie zijn verantwoordelijkheid en niet van derden. Waarom moet dat voor ouders met schoolgaande kinderen anders zijn? Zoals in het begin vermeldt, er zijn ook veel ouders die al jarenlang fulll time zorg dragen voor een hulpbehoevend kind, die zijn ook nooit gecompenseerd en in mijn ogen een net iets zwaardere situatie als een gezin/alleenstaande die nu gezien covid een paar maanden onder druk staat

Hulpbehoevend kind worden ouders wel degelijk voor gecompenseerd vanuit de SVB. Wij hebben jarenlang dubbele kinderbijslag mogen ontvangen voor onze oudste dochter terwijl wij nog studeerden...

MissPiglet schreef: ↑

19-01-2021 08:36

Ik heb het inderdaad vanuit mijn eigen referentiekader benaderd. Ik werk met liefde wat extra en neem ook met liefde taken over (nou is dat in mijn geval best lastig, aangezien ik dan meteen de taken van mijn leidinggevende erbij moet pakken), maar wat ik meer bedoelde met mijn eerste opmerking, is dat je niet alle anderen moet vergeten om ouders met jonge kinderen tegemoet te komen.

Als ik voor mezelf spreek, ik heb sinds mijn puberteit last van depressies met suïcidale neigingen. Een vreselijk onwennige situatie en ook stress zijn voor mij een trigger. Dus ja, ik wil best een aantal uren per week extra werken als ik daarmee een collega met kinderen de wind wat uit de zeilen kan nemen, maar ik kan niet structureel 60 uur gaan werken, dan stort ik zelf in. En uiteindelijk ben ik als enige verantwoordelijk voor mijn eigen gezondheid. Ik heb namelijk niet meer de illusie dat er verder ook maar iemand is die zich druk maakt als ik in de goot lig behalve mijn eigen familie.

Je hoeft geen 60 uur te werken, daar mag je gewoon nee tegen zeggen.

Als ik naar ons eigen gezin kijk zie ik er geen reden voor in ieder geval. Wij werken beiden fulltime. Man was altijd van 6-16 van huis (incl. reistijd) ik van 6.45 tot ergens tussen 17.00 en 19.15 (roosterafhankelijk).

Wij werken nu beiden tussen 6 en 18.00. dat is 12 uur per dag, waarvan we overleggen wie welke huren voor de kinderen en het huis (koken bv) beschikbaar is. Uitgangspunt is dat we beiden 6 uur ongestoord kunnen werken, omdat de ander dan beschikbaar is. Indien nodig schuiven we hierin maar 5 om 7 uur en als er echt iets af moet kunnen we nog 1 of 2 uurtjes in de avond werken. Die avonden gebruiken we ook voor overleg met andere collega's met kinderen die overdag niet aan overleg toekomen.
De avonden waren er normaal bezig met vrijwilligerswerk, sport en trainingen van de kinderen en af en toe iets wat nu allemaal(vrijwel) stil ligt.
Ook de weekenden waren er vaak bezig met wedstrijden enzo, dat is er nu allemaal niet, dus de weekenden zijn sowieso vrij.

Doordeweeks werken we beduidend meer, maar er is wel de hele dag iemand beschikbaar voor de kinderen en die vrije tijd halen we in het weekend terug doordat we dan niets hoeven.

Ik heb ja gestemd, ook al zullen we er zelf geen gebruik van maken. Omdat ik het ouders die het nu niet meer kunnen bolwerken het gun wat lucht te krijgen. Als je dat zelf wel kan dan mag je je daar alleen maar heel gelukkig mee prijzen. Niet iedereen lukt het om tig ballen tegelijk in de lucht te houden. Fijn dat dat straks ook minder hoeft.

Selune, jouw kinderen zijn dan al wel op de leeftijd dat ze zelfstandig aan het werk kunnen denk ik?

Mevrouw75 schreef: ↑

19-01-2021 06:58

Dat hele coronaverlof is natuurlijk vooral heel handig om een nieuwe generatie nog een beetje opgeleid te krijgen.

Dan kun je hard discussiëren of ouders of singles zonder kinderen zieliger zijn, maar het gaat er natuurlijk om dat al die kinderen die thuis zitten nog een beetje begeleiding krijgen. Heel leuk hoor, al die lessen online, maar het werkt gewoon echt niet als de ouders daar geen enkele sturing aan kunnen geven.

Een generatie verwaarloosde kinderen heeft helemaal niemand wat aan.

Ik kijk de herhaling van klassen op de NPO( net 2 afleveringen gezien).
Deze kinderen zitten ook thuis zonder Nederlandse taal of en ouders die ze niet kunnen begeleiden . Een gedeelte van deze kinderen kun je na 20/21 gewoon afschrijven, geen toekomst, geen aandacht, armoede en een onderwijsachterstand die ze niet meer inhalen.

Alle of de meeste ouders in dit topic hebben kinderen die geluk hebben met het nest waarin ze geboren zijn.

ardni schreef: ↑

19-01-2021 10:22

Alle of de meeste ouders in dit topic hebben kinderen die geluk hebben met het nest waarin ze geboren zijn.

Ja, die van mij in ieder geval wel.

captain_hindsight schreef: ↑

19-01-2021 10:22

Selune, jouw kinderen zijn dan al wel op de leeftijd dat ze zelfstandig aan het werk kunnen denk ik?

Qua leeftijd wel, maar effectief heeft vooral onze zoon zo'n 4-5 uur echt begeleiding per dag nodig. Daarnaast heeft dochter een school die niet heel veel doet, waar ze het extreem zelf moeten uitzoeken en die wel dit jaar eindexamen moet doen, dus ook zij heeft wel inhoudelijke begeleiding en hulp nodig.

Wij wisselen elkaar vaak gewoon af. Man werkt van 6-9 en van 15-18 zonder onderbrekingen en ik van 9-15, omdat ik tussen die tijd online les geef. Als ik geen lesdag heb dan pas ik mij (en mijn overleggen) aan man zijn dag en overleggen aan.

Ik ontbijt sowieso met de kinderen en man luncht met ze. Als man nog aan het werk is kook is, zodat we rond 18.15 rustig allemaal aan tafel kunnen.

Selune schreef: ↑

19-01-2021 11:13

Qua leeftijd wel, maar effectief heeft vooral onze zoon zo'n 4-5 uur echt begeleiding per dag nodig. Daarnaast heeft dochter een school die niet heel veel doet, waar ze het extreem zelf moeten uitzoeken en die wel dit jaar eindexamen moet doen, dus ook zij heeft wel inhoudelijke begeleiding en hulp nodig.

Wij wisselen elkaar vaak gewoon af. Man werkt van 6-9 en van 15-18 zonder onderbrekingen en ik van 9-15, omdat ik tussen die tijd online les geef. Als ik geen lesdag heb dan pas ik mij (en mijn overleggen) aan man zijn dag en overleggen.

Ik ontbijt sowieso met de kinderen en man luncht met ze. Als man nog aan het werk is kook is, zodat we rond 18.15 rustig allemaal aan tafel kunnen.

Ongeveer zo hebben wij het ook opgelost. Alleen omdat wij beiden fulltime werken, doen de weekenden ook mee (6x7 = 42). Het werkt op zich goed, maar het moet niet te lang duren. We zijn van 6 uur ´s ochtends tot 8 uur ´s avonds non stop bezig, 7 dagen per week en ook ´s avonds werken we af en toe door (al proberen we dit te beperken, omdat we willen voorkomen dat het te veel wordt, op termijn).

Coronaverlof zou hier zeer welkom zijn, zeker als de situatie nog veel langer gaat duren. Een maand of twee kun je dit wel volhouden, maar veel langer niet.

Majime schreef: ↑

19-01-2021 11:23

Ongeveer zo hebben wij het ook opgelost. Alleen omdat wij beiden fulltime werken, doen de weekenden ook mee (6x7 = 42). Het werkt op zich goed, maar het moet niet te lang duren. We zijn van 6 uur ´s ochtends tot 8 uur ´s avonds non stop bezig, 7 dagen per week en ook ´s avonds werken we af en toe door (al proberen we dit te beperken, omdat we willen voorkomen dat het te veel wordt, op termijn).

Coronaverlof zou hier zeer welkom zijn, zeker als de situatie nog veel langer gaat duren. Een maand of twee kun je dit wel volhouden, maar veel langer niet.

Wij werken ook beiden fulltime inderdaad, maar met beiden 6 uur per dag en gemiddeld 2 avonden per week gefocust werken doen we evenveel als op locatie in 8 uur.

En ik vind het ook heftig. Het duurt inmiddels al heel erg lang. In de praktijk is mijn zoon zo'n 10 weken naar school geweest sinds 12 maart. Dochter iets meer, omdat die ook in juni & juli 2 dagen per week en sinds deze lockdown 2 uur per dag naar school ging/gaat, maar dit werkschema hebben wij nu zo'n 10 maanden en prettig is anders. Effectief zijn we evenveel uren per week bezig, gemiddeld zo'n 70-75 uur pp/week, maar nu wel zonder dat daar leuke dingen als sociale activiteiten en sport enzo bij zit.

Leuk vind ik het zeker niet, zwaar wel, maar het is nu eenmaal even niet anders. Ik prijs me gelukkig dat we onze kinderen kunnen helpen, dat we in deze periode ook weer heel erg naar elkaar toegroeien omdat er veel meer tijd is waarin we als gezin samen zijn, dat we beiden nog een baan hebben. En ja het draait nu alleen maar om de kinderen/gezin en werk, maar dat is een gevolg van de pandemie. Het leven is niet maakbaar. Dat we hiervoor zoveel mogelijkheden hadden, vrije tijd hadden, leuke dingen konden doen enz is geweldig en ik hoop enorm dat het terugkomt (al is het deels), want ik mis heel veel dingen, maar de eindconclusie voor mij is wel dat het ons ook leert in wat voor enorme luxepositie we in het westen überhaupt leven. De dingen die je leven leuk maken zijn geen rechten, het zijn voorrechten. En ik denk dat de overheid of de maatschappij niet op hoeven te draaien voor de luxe kant van het leven. Laat ze ondernemers die kopje onder gaan, mensen die hun baan verliezen, kinderen die hulp nodig hebben enz helpen. Besteed het geld wat met een verlofregeling gemoeid is daaraan.

In Nederland kennen we al een uiterst gunstige regeling voor calamiteiten- en zorgverlof en hebben we al een fijne regeling voor wettelijke vakantiedagen. We hebben het echt zo slecht niet.

Selune schreef: ↑

19-01-2021 11:53

Wij werken ook beiden fulltime inderdaad, maar met beiden 6 uur per dag en gemiddeld 2 avonden per week gefocust werken doen we evenveel als op locatie in 8 uur.

En ik vind het ook heftig. Het duurt inmiddels al heel erg lang. In de praktijk is mijn zoon zo'n 10 weken naar school geweest sinds 12 maart. Dochter iets meer, omdat die ook in juni & juli 2 dagen per week en sinds deze lockdown 2 uur per dag naar school ging/gaat, maar dit werkschema hebben wij nu zo'n 10 maanden en prettig is anders. Effectief zijn we evenveel uren per week bezig, gemiddeld zo'n 70-75 uur pp/week, maar nu wel zonder dat daar leuke dingen als sociale activiteiten en sport enzo bij zit.

Leuk vind ik het zeker niet, zwaar wel, maar het is nu eenmaal even niet anders. Ik prijs me gelukkig dat we onze kinderen kunnen helpen, dat we in deze periode ook weer heel erg naar elkaar toegroeien omdat er veel meer tijd is waarin we als gezin samen zijn, dat we beiden nog een baan hebben. En ja het draait nu alleen maar om de kinderen/gezin en werk, maar dat is een gevolg van de pandemie. Het leven is niet maakbaar. Dat we hiervoor zoveel mogelijkheden hadden, vrije tijd hadden, leuke dingen konden doen enz is geweldig en ik hoop enorm dat het terugkomt (al is het deels), want ik mis heel veel dingen, maar de eindconclusie voor mij is wel dat het ons ook leert in wat voor enorme luxepositie we in het westen überhaupt leven. De dingen die je leven leuk maken zijn geen rechten, het zijn voorrechten. En ik denk dat de overheid of de maatschappij niet op hoeven te draaien voor de luxe kant van het leven. Laat ze ondernemers die kopje onder gaan, mensen die hun baan verliezen, kinderen die hulp nodig hebben enz helpen. Besteed het geld wat met een verlofregeling gemoeid is daaraan.

In Nederland kennen we al een uiterst gunstige regeling voor calamiteiten- en zorgverlof en hebben we al een fijne regeling voor wettelijke vakantiedagen. We hebben het echt zo slecht niet.

Ja, ik snap wat je bedoelt. Ik vind het ook moeilijk dat er niks tegenover staat. Normaal werk ik ook hard, maar dan doe ik daarnaast een heleboel luchtige, leuke dingen en heb ik meer tijd voor mezelf, waardoor ik oplaad. Dat houdt de boel in balans. Nu zijn alle krenten in de pap weg, terwijl het werk en de zware dingen alleen maar meer zijn geworden. Ik vind niet dat dit alleen maar luxe is, of verwend gedrag. Mensen hebben toch bepaalde dingen nodig om gezond te blijven, al is het maar dagelijks even naar buiten kunnen en een luchtje scheppen (zelfs gevangenen hebben die vrijheid). Sociaal contact is ook belangrijk, we zijn sociale dieren.

Ik vraag me af hoelang iedereen dit gaat volhouden. Ik weet van veel ouders dat ze op hun tandvlees lopen, daarom ben ik voor coronaverlof. Ik weet niet zeker of wij er gebruik van zouden maken, maar ik gun het de ouders om mij heen wel.