Geld & Recht
alle pijlers
Mijn vaders laatste wil: onterft en geen afscheid
donderdag 29 april 2010 om 13:25
Hallo Allemaal,
Ik kom uit een familie waarin niemand meer contact met niemand heeft zo'n beetje. Sinds kort heb ik op mijn initiatief weer contact met mijn broer (na heeeeel veel jaren) waar we allebei erg blij mee zijn en wat we vooral zo willen houden. Hij had nog contact met vader ondanks dat dat een verziekt contact was (onze ouders zijn lang geleden gescheiden en zijn nooit "warme"ouders geweest). Mijn vader weet niet dat broer en ik weer contact hebben. Vader is erg verbitterd en ondanks dat ik nooit ruzie ed met hem gehad heb, heeft hij me nooit ge-accepteerd, gekoesterd e.d.. Hij was überhaupt koud. Nu is hij plotseling gestorven en heeft hij mijn broer opgezadeld met het executeurschap. Ik ben onterfd en vader heeft de uitdrukkelijke wens niets met mij te maken te willen hebben. De laatste keer dat ik mijn vader gezien heb is 20 jaar geleden. Daarna hebben we in principe allebei nooit meer contact gezocht (ik om verdere pijn te voorkomen), er is nooit een kwaad woord gevallen.
Wat is nu het punt? 1. ik voel me klote omdat ik voor mijn gevoel geen streep onder dat deel van mijn jeugd kan zetten (door desnoods tegen een lijk te praten /janken ed) 2. het ongelofelijk triest vind wat deze man zelfs nu nog doet (hij heeft me niet alleen onterfd maar heeft allerlei lening constructies bedacht waardoor er ook niets overblijft van de legitieme portie) 3. mijn broer nu in een onmogelijke positie zit met verantwoordelijkheden naar vader en een gevoel naar mij.
Ik heb geen idee om hoeveel geld het gaat maar het zal zeker veel zijn. Dat maakt het extra bitter. Bovendien zullen zowel mijn broer als ik daar altijd mee geconfronteerd worden omdat we nu echt veel contact hebben.
Pfoe!
Mijn vraag: wie kan mij meer vertellen over dit soort leenconstructies? Wat ik weet: vader heeft bij leven van zijn partner en van mijn broer geld "geleend "dat na zijn dood terugbetaald moet worden. Alles staat zwart op wit en is wettelijk kloppend. Natuurlijk hebben beide personen nooit echt geld geleend (hebben ze niet), maar het resultaat is dat er niets overblijft van het vermogen van vader. Wie kan me hier meer over vertellen?
Ik kom uit een familie waarin niemand meer contact met niemand heeft zo'n beetje. Sinds kort heb ik op mijn initiatief weer contact met mijn broer (na heeeeel veel jaren) waar we allebei erg blij mee zijn en wat we vooral zo willen houden. Hij had nog contact met vader ondanks dat dat een verziekt contact was (onze ouders zijn lang geleden gescheiden en zijn nooit "warme"ouders geweest). Mijn vader weet niet dat broer en ik weer contact hebben. Vader is erg verbitterd en ondanks dat ik nooit ruzie ed met hem gehad heb, heeft hij me nooit ge-accepteerd, gekoesterd e.d.. Hij was überhaupt koud. Nu is hij plotseling gestorven en heeft hij mijn broer opgezadeld met het executeurschap. Ik ben onterfd en vader heeft de uitdrukkelijke wens niets met mij te maken te willen hebben. De laatste keer dat ik mijn vader gezien heb is 20 jaar geleden. Daarna hebben we in principe allebei nooit meer contact gezocht (ik om verdere pijn te voorkomen), er is nooit een kwaad woord gevallen.
Wat is nu het punt? 1. ik voel me klote omdat ik voor mijn gevoel geen streep onder dat deel van mijn jeugd kan zetten (door desnoods tegen een lijk te praten /janken ed) 2. het ongelofelijk triest vind wat deze man zelfs nu nog doet (hij heeft me niet alleen onterfd maar heeft allerlei lening constructies bedacht waardoor er ook niets overblijft van de legitieme portie) 3. mijn broer nu in een onmogelijke positie zit met verantwoordelijkheden naar vader en een gevoel naar mij.
Ik heb geen idee om hoeveel geld het gaat maar het zal zeker veel zijn. Dat maakt het extra bitter. Bovendien zullen zowel mijn broer als ik daar altijd mee geconfronteerd worden omdat we nu echt veel contact hebben.
Pfoe!
Mijn vraag: wie kan mij meer vertellen over dit soort leenconstructies? Wat ik weet: vader heeft bij leven van zijn partner en van mijn broer geld "geleend "dat na zijn dood terugbetaald moet worden. Alles staat zwart op wit en is wettelijk kloppend. Natuurlijk hebben beide personen nooit echt geld geleend (hebben ze niet), maar het resultaat is dat er niets overblijft van het vermogen van vader. Wie kan me hier meer over vertellen?
donderdag 29 april 2010 om 13:46
quote:traincha2 schreef op 29 april 2010 @ 13:42:
Je kunt het ook zien als een stuk genoegdoening he? Slachtoffers van verkeersongevallen weigeren ook geen financiele schadevergoeding.
Ja, vind ik ook. Ik snap goed dat je nog achter dat geld aangaat. Vrees alleen dat je andere hulp moet zoeken dan hier to. Succes!
Afscheid nemen hoeft natuurlijk niet per se bij een dood lichaam he, dat kan op iedere willekeurige plaats. Kerk, begraafplaats, een andere belangrijke plaats uit je jeugd. Sterkte!
Je kunt het ook zien als een stuk genoegdoening he? Slachtoffers van verkeersongevallen weigeren ook geen financiele schadevergoeding.
Ja, vind ik ook. Ik snap goed dat je nog achter dat geld aangaat. Vrees alleen dat je andere hulp moet zoeken dan hier to. Succes!
Afscheid nemen hoeft natuurlijk niet per se bij een dood lichaam he, dat kan op iedere willekeurige plaats. Kerk, begraafplaats, een andere belangrijke plaats uit je jeugd. Sterkte!
donderdag 29 april 2010 om 13:49
quote:Peronne schreef op 29 april 2010 @ 13:44:
Het gaat haar denk ik niet om het geld, het gaat om de laatste trap na. Om het feit dat haar vader extra moeite heeft gedaan om te zorgen dat zij niks krijgt na zijn dood. Het gaat om het misgunnen.Dat geloof ik meteen hoor, dat dit de achterliggende reden kan zijn maar waarom vraagt TO dan toch heel duideiljk om advies inzake de leenconstructie. Dan richt je je pijlen dus op het geld, maar kun je deze niet beter op jezelf richten? Maw, proberen over de pijn heen te komen niet door te denken dat dat geld iets goed maakt maar door te proberen dit verlies/deze relatie een plaats te geven?
Het gaat haar denk ik niet om het geld, het gaat om de laatste trap na. Om het feit dat haar vader extra moeite heeft gedaan om te zorgen dat zij niks krijgt na zijn dood. Het gaat om het misgunnen.Dat geloof ik meteen hoor, dat dit de achterliggende reden kan zijn maar waarom vraagt TO dan toch heel duideiljk om advies inzake de leenconstructie. Dan richt je je pijlen dus op het geld, maar kun je deze niet beter op jezelf richten? Maw, proberen over de pijn heen te komen niet door te denken dat dat geld iets goed maakt maar door te proberen dit verlies/deze relatie een plaats te geven?
donderdag 29 april 2010 om 13:50
Jee wat veel reacties ineens. Dank daarvoor. Ik begrijp de negatieve reacties en zal daarom wat meer over de relatie vertellen:
mijn vader is van jongs af al alcoholist geweest. Hij heeft zelf een gevoelsloze jeugd gehad en is daarna met mijn moeder getrouwd die een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft. Het gevolg is dat mijn moeder mijn broer achterstelde op mij (ik was het prinsesje dat altijd moest presteren) en broer werd wel verantwoordelijk voor mij gemaakt zo klein als dat hij was terwijl moeder ging stappen en vreemdging. Vader sloot zich overal van buiten met zijn gezuip. Broer haatte mij/was jaloers omdat mijn moeder mij vooropstelde. Toen ik 6 was heeft moeder mij en broer mee genomen na de scheiding. Broer was zogenaamd niet te hanthaven en moest terug naar vader. Daar heeft hij een rotjeugd gehad en ik zelfde verhaal bij moeder. Moeder heeft altijd een wig tussen ons onderling en vader gedreven. Vader heeft nooit moeite gedaan om mij te leren kennen en moeder stookte me op om zaken te vragen of ik mee op vakantie mocht met vader (waarvan ze wist dat hij toch nee zou zeggen wat mij dan weer kwetste). Mijn vader heeft nooit moeite gedaan om mij of mijn broer te leren kennen of te helpen of iets dergelijks. toen ik 17 was, was ik het zat om gekwetst te worden en heb niet meer van me laten horen, en hij ook niet. mijn broer heeft ook zo'n situatie met hem gehad wat nog kwalijker was voor mijn broer. Broer heeft jaren later toch weer contact gezocht met vader maar die relatie is altijd koud en ziek geweest.
Het is lastig om zo kort mogelijk het verhaal neer te zetten. Ja ik voel me gekwetst dat je eigen vader bij leven zo zijn best doet om je buiten te sluiten en daar na zijn door gewoon mee doorgaat.
mijn vader is van jongs af al alcoholist geweest. Hij heeft zelf een gevoelsloze jeugd gehad en is daarna met mijn moeder getrouwd die een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft. Het gevolg is dat mijn moeder mijn broer achterstelde op mij (ik was het prinsesje dat altijd moest presteren) en broer werd wel verantwoordelijk voor mij gemaakt zo klein als dat hij was terwijl moeder ging stappen en vreemdging. Vader sloot zich overal van buiten met zijn gezuip. Broer haatte mij/was jaloers omdat mijn moeder mij vooropstelde. Toen ik 6 was heeft moeder mij en broer mee genomen na de scheiding. Broer was zogenaamd niet te hanthaven en moest terug naar vader. Daar heeft hij een rotjeugd gehad en ik zelfde verhaal bij moeder. Moeder heeft altijd een wig tussen ons onderling en vader gedreven. Vader heeft nooit moeite gedaan om mij te leren kennen en moeder stookte me op om zaken te vragen of ik mee op vakantie mocht met vader (waarvan ze wist dat hij toch nee zou zeggen wat mij dan weer kwetste). Mijn vader heeft nooit moeite gedaan om mij of mijn broer te leren kennen of te helpen of iets dergelijks. toen ik 17 was, was ik het zat om gekwetst te worden en heb niet meer van me laten horen, en hij ook niet. mijn broer heeft ook zo'n situatie met hem gehad wat nog kwalijker was voor mijn broer. Broer heeft jaren later toch weer contact gezocht met vader maar die relatie is altijd koud en ziek geweest.
Het is lastig om zo kort mogelijk het verhaal neer te zetten. Ja ik voel me gekwetst dat je eigen vader bij leven zo zijn best doet om je buiten te sluiten en daar na zijn door gewoon mee doorgaat.
donderdag 29 april 2010 om 13:51
quote:Doornroosje80 schreef op 29 april 2010 @ 13:47:
Vraag aan TO; En wat nu als jouw vader een enorme schuld achter zou hebben gelaten? Dat vraag ik mij nu ook af.
Mijn vader ligt op sterven. Heb de beste man nog nooit in mn leven gesproken. Ook nu op zn sterfbed heeft hij te kennen gegeven geen contact met mij te willen hebben. Dat doet zeer, vooral omdat hij straks dood is en ik met veel vragen e.d. achter blijf. Maar aan een erfenis? Nooit gedacht zelfs en zou ik ook nooit hebben aangenomen.
TO, je duwt je broer in een vervelende positie en ben je echt van plan jullie relatie op het spel te zetten hier voor? Als je het goed hebt wat wil je dan met die erfenis?
Ik sluit mij aan bij die 'harteloze trutten'.
Vraag aan TO; En wat nu als jouw vader een enorme schuld achter zou hebben gelaten? Dat vraag ik mij nu ook af.
Mijn vader ligt op sterven. Heb de beste man nog nooit in mn leven gesproken. Ook nu op zn sterfbed heeft hij te kennen gegeven geen contact met mij te willen hebben. Dat doet zeer, vooral omdat hij straks dood is en ik met veel vragen e.d. achter blijf. Maar aan een erfenis? Nooit gedacht zelfs en zou ik ook nooit hebben aangenomen.
TO, je duwt je broer in een vervelende positie en ben je echt van plan jullie relatie op het spel te zetten hier voor? Als je het goed hebt wat wil je dan met die erfenis?
Ik sluit mij aan bij die 'harteloze trutten'.
Perfectionisme is niet perfect...
donderdag 29 april 2010 om 13:52
quote:Marielle29 schreef op 29 april 2010 @ 13:44:
[...]
Totaal niet mee eens. Een vader heeft de plicht voor zijn kind te zorgen, het te koesteren en van te houden. Daarin is deze vader hevig te kort geschoten. Alle liefde en aandacht die TO heeft moeten missen, mag daar nu wel wat geld tegenover staan. Maakt het helaas niet goed maar vader heeft er een potje van gemaakt, niet TO. De vader van mijn man is er vandoor gegaan toen man drie was. Ik hoop dat mijn man ooit een dikke som geld erft, als hele kleine compensatie voor alles wat hij heeft moeten missen en hoe het zijn persoonlijke ontwikkelijk als kind heeft benadeeld.En dank je dat je dan kunt genieten van die berg geld??? Dat kon nog wel eens tegenvallen..
[...]
Totaal niet mee eens. Een vader heeft de plicht voor zijn kind te zorgen, het te koesteren en van te houden. Daarin is deze vader hevig te kort geschoten. Alle liefde en aandacht die TO heeft moeten missen, mag daar nu wel wat geld tegenover staan. Maakt het helaas niet goed maar vader heeft er een potje van gemaakt, niet TO. De vader van mijn man is er vandoor gegaan toen man drie was. Ik hoop dat mijn man ooit een dikke som geld erft, als hele kleine compensatie voor alles wat hij heeft moeten missen en hoe het zijn persoonlijke ontwikkelijk als kind heeft benadeeld.En dank je dat je dan kunt genieten van die berg geld??? Dat kon nog wel eens tegenvallen..
donderdag 29 april 2010 om 13:52
meer dan ik schrijf over de leningconstructies weet ik niet. Vader moet de lening na zijn door TERUGbetalen aan broer en partner.
Mijn moeder leeft nog maar mijn broer haat haar en ik wil sinds 4 jaar niets meer met haar (vanaf toen vielen zaken op hun plek en weet ik dat ze een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft
Mijn moeder leeft nog maar mijn broer haat haar en ik wil sinds 4 jaar niets meer met haar (vanaf toen vielen zaken op hun plek en weet ik dat ze een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft
donderdag 29 april 2010 om 13:52
Je bent als ouder NIET verplicht je kinderen een erfenis te geven. Ik hoop dat mijn ouders alles op maken. Hoe kan TO nu weten dat de man die ze al 20 jaar niet heeft gesproken veel geld bezit? En een laaste wens hoor je te respecteren ongeacht of je het er mee ens bent of niet. Verder heb ik heus wel begrip voor TO, maar gezien het feit dat er hier afgelopen week al een topic was waar al over de erfenis werd gezeurd terwijl opa nog leefde ben ik er een beetje klaar mee.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
donderdag 29 april 2010 om 13:52
Allemachtig......als hij een alcoholist was, hoe is het hem dan al die jaren gelukt om financieel gezond te blijven? Is geen verwijt hoor, maar een oprechte vraag. En zoals ik het hoor, heb je dus aan je moeder ook niet echt veel. Misschien dat je je moeder zou kunnen vragen naar het waarom van zijn gedrag, maar ik heb zo'n vermoeden dat zijn hele leven geleid is door de drank.
donderdag 29 april 2010 om 13:53
Je kan een kind niet onterven.
Wat een belachelijke reacties hier zeg.
Idd harteloze trutten...
Alsof een kind uit gemakzucht contact met een ouder verbreekt.
Gelukkig ben ik heel goed met mijn ouders maar ik heb mensen in mijn omgeving die dat totaal niet zijn en die gun ik van harte een grote erfenis.
Als een soort van genoegdoening voor het feit dat die eikels ooit kinderen kregen en ze daarna lieten vallen....
Een kind is niets verplicht naar zijn of haar ouders toe wat mij betreft. Andersom wel!
Wat een belachelijke reacties hier zeg.
Idd harteloze trutten...
Alsof een kind uit gemakzucht contact met een ouder verbreekt.
Gelukkig ben ik heel goed met mijn ouders maar ik heb mensen in mijn omgeving die dat totaal niet zijn en die gun ik van harte een grote erfenis.
Als een soort van genoegdoening voor het feit dat die eikels ooit kinderen kregen en ze daarna lieten vallen....
Een kind is niets verplicht naar zijn of haar ouders toe wat mij betreft. Andersom wel!
donderdag 29 april 2010 om 13:53
donderdag 29 april 2010 om 13:54
quote:Vivamies schreef op 29 april 2010 @ 13:50:
.
Het is lastig om zo kort mogelijk het verhaal neer te zetten. Ja ik voel me gekwetst dat je eigen vader bij leven zo zijn best doet om je buiten te sluiten en daar na zijn door gewoon mee doorgaat.Wat had je dan verwacht???? Je hebt al 20 jaar geen contact en dan zou hij je wel ineens een giga-erfenis geven? Dat is juist vreemd.
.
Het is lastig om zo kort mogelijk het verhaal neer te zetten. Ja ik voel me gekwetst dat je eigen vader bij leven zo zijn best doet om je buiten te sluiten en daar na zijn door gewoon mee doorgaat.Wat had je dan verwacht???? Je hebt al 20 jaar geen contact en dan zou hij je wel ineens een giga-erfenis geven? Dat is juist vreemd.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
donderdag 29 april 2010 om 13:55
quote:Vivamies schreef op 29 april 2010 @ 13:52:
meer dan ik schrijf over de leningconstructies weet ik niet. Vader moet de lening na zijn door TERUGbetalen aan broer en partner.
Ok, even kijken of ik het goed begrijp: vader heeft geld geleend van jouw broer en partner? Da's dus geld wat van hen is/was. Dan vraag ik me af of die lening dan wel tot de nalatenschap behoort.
meer dan ik schrijf over de leningconstructies weet ik niet. Vader moet de lening na zijn door TERUGbetalen aan broer en partner.
Ok, even kijken of ik het goed begrijp: vader heeft geld geleend van jouw broer en partner? Da's dus geld wat van hen is/was. Dan vraag ik me af of die lening dan wel tot de nalatenschap behoort.
donderdag 29 april 2010 om 13:57
quote:siesa schreef op 29 april 2010 @ 13:52:
[...]
En dank je dat je dan kunt genieten van die berg geld??? Dat kon nog wel eens tegenvallen..Dat zeg ik toch nergens, dat je daar dan van kunt genieten. De vader van mijn man leidt nu een vrij luxe leven, inclusief vakantiehuis in het buitenland om te overwinteren. Heeft geen cent voor zijn twee kinderen meer betaald vanaf dat man drie was, nu 32 jr geleden. Man heeft 10 jr geleden contact gezocht want wilde zo graag zijn vader leren. Vader had daar weinig trek in, te veel gedoe en verantwoordelijkheid. Dus ja, stel hij heeft recht op geld, dan vind ik dat hij dat moet aannemen. Hij heeft daar recht op en of hij er van geniet, ik hoop het, daarover is nu nog niets te zeggen. Maar veel erger dan nu kan het gevoel helaas niet worden..
[...]
En dank je dat je dan kunt genieten van die berg geld??? Dat kon nog wel eens tegenvallen..Dat zeg ik toch nergens, dat je daar dan van kunt genieten. De vader van mijn man leidt nu een vrij luxe leven, inclusief vakantiehuis in het buitenland om te overwinteren. Heeft geen cent voor zijn twee kinderen meer betaald vanaf dat man drie was, nu 32 jr geleden. Man heeft 10 jr geleden contact gezocht want wilde zo graag zijn vader leren. Vader had daar weinig trek in, te veel gedoe en verantwoordelijkheid. Dus ja, stel hij heeft recht op geld, dan vind ik dat hij dat moet aannemen. Hij heeft daar recht op en of hij er van geniet, ik hoop het, daarover is nu nog niets te zeggen. Maar veel erger dan nu kan het gevoel helaas niet worden..
