Geld & Recht
alle pijlers
Ouders en kijk op financiën van mij en mijn zus (beide vol
dinsdag 10 december 2019 01:20
Hi
Ik leg hier even een probleem mee waar ik al jaren mee zit inmiddels.
Ik was altijd een hardwerkende, streberige student. Met hard werken van mavo opgeklommen naar universiteit doorgestroomd en nu een baan passend bij mijn opleiding. Paar jaar geleden een vervelende scheiding gehad. Koophuis met veel restschuld >50K dus ik woon nu in een kleine rijtjes woning met een relatief hoge hypotheek (want restschuld meegefinancierd). Geen punt. Kan ik betalen maar is geen vetpot. Werk meer dan fulltime om dat te kunnen betalen, maar ik kan prima rondkomen en geniet van het leven.
Ik heb een zus bij wie het allemaal niet zo makkelijk ging. Moeilijk leren, veel verkeerde keuzes gemaakt. Door onze ouders altijd beschermd want het kwam haar niet aanwaaien en mij volgens hen, wel (ook ik heb er heel hard voor moeten werken). Gelukkig is ook zij hartstikke goed terecht gekomen. Leuke baan, leuke man (ook met een prima baan) en een prachtig huis. Lagere lasten( goede tijd gekocht, lage prijs en lage rente) en zonder restschuld. Zij hebben 1 kind (Ik 2). Per maand komt er bij hen een stuk meer binnen dan bij mij (zij zijn vrij open over wat ze verdienen) maar ik gun ze dat van harte !
Maar...mijn ouders zien het anders. In hun ogen ben ik degene met het topsalaris (Ik verdien ook meer dan zus en zwager apart, maar samen hebben ze meer. En ik betaal alle lasten als auto, huis etc alleen en zij samen) dus mijn ouders roepen voortdurend hoeveel geld ik wel niet zal verdienen.....heb ze al vaker uitgelegd dat meer dan 2/3 Van mijn inkomen opgaat aan vaste lasten maar dat maakt geen verschil.
Ouders maken hier veel opmerkingen over en we hebben een paar keer een gezamenlijke cadeau gegeven en dan geven ze bij mij aan dat ik meer zou moeten bijdragen gezien mijn inkomen, ik voel mij hier vervelend over en in de verdediging gedwongen.
Ik leg hier even een probleem mee waar ik al jaren mee zit inmiddels.
Ik was altijd een hardwerkende, streberige student. Met hard werken van mavo opgeklommen naar universiteit doorgestroomd en nu een baan passend bij mijn opleiding. Paar jaar geleden een vervelende scheiding gehad. Koophuis met veel restschuld >50K dus ik woon nu in een kleine rijtjes woning met een relatief hoge hypotheek (want restschuld meegefinancierd). Geen punt. Kan ik betalen maar is geen vetpot. Werk meer dan fulltime om dat te kunnen betalen, maar ik kan prima rondkomen en geniet van het leven.
Ik heb een zus bij wie het allemaal niet zo makkelijk ging. Moeilijk leren, veel verkeerde keuzes gemaakt. Door onze ouders altijd beschermd want het kwam haar niet aanwaaien en mij volgens hen, wel (ook ik heb er heel hard voor moeten werken). Gelukkig is ook zij hartstikke goed terecht gekomen. Leuke baan, leuke man (ook met een prima baan) en een prachtig huis. Lagere lasten( goede tijd gekocht, lage prijs en lage rente) en zonder restschuld. Zij hebben 1 kind (Ik 2). Per maand komt er bij hen een stuk meer binnen dan bij mij (zij zijn vrij open over wat ze verdienen) maar ik gun ze dat van harte !
Maar...mijn ouders zien het anders. In hun ogen ben ik degene met het topsalaris (Ik verdien ook meer dan zus en zwager apart, maar samen hebben ze meer. En ik betaal alle lasten als auto, huis etc alleen en zij samen) dus mijn ouders roepen voortdurend hoeveel geld ik wel niet zal verdienen.....heb ze al vaker uitgelegd dat meer dan 2/3 Van mijn inkomen opgaat aan vaste lasten maar dat maakt geen verschil.
Ouders maken hier veel opmerkingen over en we hebben een paar keer een gezamenlijke cadeau gegeven en dan geven ze bij mij aan dat ik meer zou moeten bijdragen gezien mijn inkomen, ik voel mij hier vervelend over en in de verdediging gedwongen.
ikdoeookmaarwat wijzigde dit bericht op 10-12-2019 17:47
Reden: herkenbaarheid
Reden: herkenbaarheid
40.83% gewijzigd
dinsdag 10 december 2019 07:54
Mensen van een goede komaf praten zo wie zo niet over geld.
Ondertussen gaan ze er (meestal) wel verstandig mee om maar praten er niet over. Punt.
Als je ook op je werk over geld praat met mensen op 'jouw niveau' dan zou jouw omgeving wel eens een vreemd beeld van jou kunnen hebben.
Doe je zelf een gunst en stop met praten over geld.
'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)
(Pamela Druckerman)
dinsdag 10 december 2019 08:12
Ik heb bij een gezamenlijk cadeau een maximum bedrag gesteld. Dan kan óf de rest meer betalen of het wordt een ander cadeau. (Zus heeft iets vrij duurs bedacht)
Maar no way dat we dan bij ouders erbij gaan zeggen wie precies wat betaald heeft. Je vertelt toch sowieso niet aan de ontvanger wat een cadeau gekost heeft?
Maar no way dat we dan bij ouders erbij gaan zeggen wie precies wat betaald heeft. Je vertelt toch sowieso niet aan de ontvanger wat een cadeau gekost heeft?
Je kunt méér.
dinsdag 10 december 2019 08:12
Stop met gezamenlijke cadeaus, Je zit nu met je handen in de portemonnee van je zus. Terecht dat ze daar over klaagt.
Prima als je zus het budget bij stelt, volg haar goede voorbeeld want naar eigen zeggen heb je veel vaste lasten, Kun je mooi besparen op cadeaus die niemand echt nodig heeft.
Wees blij dat je ouders denken dat je veel geld hebt, hebben ze daar geen zorgen over.
En wees trots op wat je bereikt hebt en dat je je eigen broek op kan houden.
Prima als je zus het budget bij stelt, volg haar goede voorbeeld want naar eigen zeggen heb je veel vaste lasten, Kun je mooi besparen op cadeaus die niemand echt nodig heeft.
Wees blij dat je ouders denken dat je veel geld hebt, hebben ze daar geen zorgen over.
En wees trots op wat je bereikt hebt en dat je je eigen broek op kan houden.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
dinsdag 10 december 2019 08:15
Begin met het nespresso apparaat terug te vragen. Je kan zelf namelijk coffeecups vullen met lekkere filterkoffie. Werkt erg goed.
Hebben ze commentaar, laat ze. Of vertel dat scheiden gewoon erg duur is, en dat je nog steeds terug betaalt.
Diep van binnen men je nog steeds het mavo meisje wat niet gezien wordt, en niet gewaardeerd. Je ouders denken dat alles komt aanwaaien, je zus is het kind met problemen en zorgen. Jij bent slim genoeg en kunt het wel. Tijd om die droom door te prikken.
Je hoeft je niet te verantwoorden voor je financiën voor je familie. Het beeld van je familie over jouw financien is gewoon anders dan de werkelijkheid. Hoe meer je probeert uit te leggen hoe groter de kans dat ze met de hakken in het zand gaan.
Je doet het gewoon erg goed, en dat zien ze. Hoe je dit voor elkaar krijgt, dat zien ze dan weer niet.
Hebben ze commentaar, laat ze. Of vertel dat scheiden gewoon erg duur is, en dat je nog steeds terug betaalt.
Diep van binnen men je nog steeds het mavo meisje wat niet gezien wordt, en niet gewaardeerd. Je ouders denken dat alles komt aanwaaien, je zus is het kind met problemen en zorgen. Jij bent slim genoeg en kunt het wel. Tijd om die droom door te prikken.
Je hoeft je niet te verantwoorden voor je financiën voor je familie. Het beeld van je familie over jouw financien is gewoon anders dan de werkelijkheid. Hoe meer je probeert uit te leggen hoe groter de kans dat ze met de hakken in het zand gaan.
Je doet het gewoon erg goed, en dat zien ze. Hoe je dit voor elkaar krijgt, dat zien ze dan weer niet.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
dinsdag 10 december 2019 08:54
Ik vind het echt raar om altijd maar samen cadeaus te doen, dat je dat eens doet voor een extra speciale gelegenheid zoals dat 50 jarige huwelijk en dan de fotoshoot ook maar zou dat dus echt niet altijd meer doen.
En het gewoon ook niet meer over je inkomsten en uitgaven hebben, waarom wordt er daar zo vaak over gepraat?
En het gewoon ook niet meer over je inkomsten en uitgaven hebben, waarom wordt er daar zo vaak over gepraat?
dinsdag 10 december 2019 08:54
Ik kan me voorstellen dat je je hieraan stoort.
Maar je draagt ook zelf aan de situatie bij door je zus over te halen meer te betalen aan cadeau's terwijl zij haar grenzen aangeeft en jij niet (nee, echt niet!) in haar portemonnee kan kijken. Ik heb zelf ondervonden dat er bv. onzichtbare schulden kunnen zijn bij mensen die schijnbaar alles goed voor elkaar hebben en meer verdienen dan ik.
En je ouders moeten zich realiseren dat ze zich niet met jullie financiën te bemoeien hebben, ook al vinden ze dat moeilijk. Ze hebben jullie als het goed is tot zelfstandige volwassenen opgevoed, dan moeten ze daar nu ook op vertrouwen dat jullie dit onderling kunnen uitzoeken.
Overigens denk ik dat het geld of je ouders' mening hierover niet het echte probleem is, maar dat je je graag 'gezien' wilt voelen door je familie - een heel begrijpelijke en diepe behoefte. Als jullie in een rolpatroon zitten waar jij altijd de zelfredzame bent en je zus altijd de zielige/afhankelijke, lijkt het alsof je ouders jou niet op dezelfde wijze zien en erkennen. Hoeft voor hun eigen gevoel niet zo te zijn overigens. Misschien zinvoller om daar eens over in gesprek te gaan...
Maar je draagt ook zelf aan de situatie bij door je zus over te halen meer te betalen aan cadeau's terwijl zij haar grenzen aangeeft en jij niet (nee, echt niet!) in haar portemonnee kan kijken. Ik heb zelf ondervonden dat er bv. onzichtbare schulden kunnen zijn bij mensen die schijnbaar alles goed voor elkaar hebben en meer verdienen dan ik.
En je ouders moeten zich realiseren dat ze zich niet met jullie financiën te bemoeien hebben, ook al vinden ze dat moeilijk. Ze hebben jullie als het goed is tot zelfstandige volwassenen opgevoed, dan moeten ze daar nu ook op vertrouwen dat jullie dit onderling kunnen uitzoeken.
Overigens denk ik dat het geld of je ouders' mening hierover niet het echte probleem is, maar dat je je graag 'gezien' wilt voelen door je familie - een heel begrijpelijke en diepe behoefte. Als jullie in een rolpatroon zitten waar jij altijd de zelfredzame bent en je zus altijd de zielige/afhankelijke, lijkt het alsof je ouders jou niet op dezelfde wijze zien en erkennen. Hoeft voor hun eigen gevoel niet zo te zijn overigens. Misschien zinvoller om daar eens over in gesprek te gaan...
dinsdag 10 december 2019 08:59
Maar jij neemt je zus zelf ook niet serieus dus. Zij vind het te duur, maar jij haalt haar over om toch 50/50 te doen.ikdoeookmaarwat schreef: ↑10-12-2019 01:44Thx allebei. Het zit in mij hoor...Het raakt mij
Ik ben gelukkig met mijn inkomen. Kan mijn rekeningen betalen en kom prima rond (voel mij wel eens schuldig tov mijn kids omdat ik zoveel werk maar dat terzijde).
Maar altijd dat gevoel krijgen dat ik het zoveel beter heb als zus....wat echt niet waar is.
Binnenkort kerst. Speelt hetzelfde. Zij korten op budget want ze hebben zgn geen geld.
Ik doe dat niet. Mijn ouders passen wekelijks 1 middag voor nop op....dan mag dat kerstcadeau van mij wat duurder zijn.....
Bij zus passen ze 3x zoveel op (want opvang kost geld)....maar krijgen er niks voor.
Ik stelde zus één cadeau voor waarvan ik weet dat ouders het leuk vinden. Zus vond het 50/50 te duur. Heb toen gezegd dat ik het een koopje vond voor alle gratis oppas . Ze gaf mij gelijk en deed mee. Maar weet nu al dat ik daar een opmerking over ga krijgen van mijn ouders.....
Doe jij niet gedeeltelijk hetzelfde bij jouw zus, als wat jouw ouders bij jou doen. Je lijkt een kant en klaar oordeel te hebben over hun inkomen en hoe goed zij het hebben. Misschien vertelt ze jullie niet alles, en is zo'n cadeau toch lastiger voor hun te betalen dan jij denkt.
En al vind ze het gewoon te duur omdat ze andere prioriteiten heeft. Neem je zus gewoon serieus zoals jij wilt dat je ouders bij jou doen.
dinsdag 10 december 2019 09:03
Ten eerste: geef geen gezamenlijke cadeaus meer, maar koop gewoon zelf iets voor een bedrag dat jij kunt en wilt missen en laat je zus dat ook doen.
Ik begrijp je gevoel en het is gewoon vervelend en voelt oneerlijk als je ouders de hele tijd roepen dat je stinkend rijk bent terwijl je het niet zo breed hebt. Maar ergens doe jij hetzelfde en oordeel jij over je zus en wat er bij hen maandelijks binnenkomt. Je oordeelt net zo hard over haar, dat ze ondanks dat ze er niets voor heeft gedaan in een prachtig huis woont etc. en het allemaal beter kan missen dan jij.
Heb het niet meer over geld met je familie, koop je eigen cadeaus en ga jezelf niet meer lopen verdedigen. Eigenlijk heel simpel.
Ik kijk ook gewoon per keer wat ik kan missen voor een cadeau voor mijn ouders. De ene keer is het iets kleins van 15 euro en nu heb ik bijvoorbeeld een keer een cadeau van 200 euro gekocht. Een gezamenlijk cadeau geven komt alleen voor bij bijvoorbeeld een 40-jarig huwelijk of zo en dan nog niet eens altijd.
Ik begrijp je gevoel en het is gewoon vervelend en voelt oneerlijk als je ouders de hele tijd roepen dat je stinkend rijk bent terwijl je het niet zo breed hebt. Maar ergens doe jij hetzelfde en oordeel jij over je zus en wat er bij hen maandelijks binnenkomt. Je oordeelt net zo hard over haar, dat ze ondanks dat ze er niets voor heeft gedaan in een prachtig huis woont etc. en het allemaal beter kan missen dan jij.
Heb het niet meer over geld met je familie, koop je eigen cadeaus en ga jezelf niet meer lopen verdedigen. Eigenlijk heel simpel.
Ik kijk ook gewoon per keer wat ik kan missen voor een cadeau voor mijn ouders. De ene keer is het iets kleins van 15 euro en nu heb ik bijvoorbeeld een keer een cadeau van 200 euro gekocht. Een gezamenlijk cadeau geven komt alleen voor bij bijvoorbeeld een 40-jarig huwelijk of zo en dan nog niet eens altijd.
pamelacourson wijzigde dit bericht op 10-12-2019 09:06
18.20% gewijzigd
dinsdag 10 december 2019 09:03
Mijn vriend heeft ook zo’n broer. Die loopt bij z’n ouders altijd sneu te doen dat wij zo rijk zijn. En hij verdient maar x en heeft een hypotheek van y. En dan salaris netto noemen en hypotheek bruto, dat soort dingen. Wij laten hem altijd gewoon kletsen..beetje zielig als je bijna 50 bent..
En mijn schoonouders willen ook niks snappen, die roepen altijd dat ik wel zoveel van de belasting terug krijg![🤷♀️]()
..ze weten niet eens wat ik verdien en hoe/wat maar lullen gewoon hun oudste zoon na.. gewoon laten gaan is mijn advies 
Edit: over die gezamenlijke cadeaus zou ik nog eens nadenken..daarin wil jij je zus dan “meetrekken” omdat xyz (oppassen voor nop,...). Die redenen zijn voor jou belangrijk, voor haar misschien minder?? Of zij vindt dat het om het gebaar gaat en niet om de hoogte van het bedrag? Wat dan ook, niet aan jou om te bepalen hoeveel zij moet uitgeven.
En mijn schoonouders willen ook niks snappen, die roepen altijd dat ik wel zoveel van de belasting terug krijg
..ze weten niet eens wat ik verdien en hoe/wat maar lullen gewoon hun oudste zoon na.. gewoon laten gaan is mijn advies Edit: over die gezamenlijke cadeaus zou ik nog eens nadenken..daarin wil jij je zus dan “meetrekken” omdat xyz (oppassen voor nop,...). Die redenen zijn voor jou belangrijk, voor haar misschien minder?? Of zij vindt dat het om het gebaar gaat en niet om de hoogte van het bedrag? Wat dan ook, niet aan jou om te bepalen hoeveel zij moet uitgeven.
schorpioentje28 wijzigde dit bericht op 10-12-2019 09:08
24.18% gewijzigd
liever een leuke hond in een restaurant dan zeurende kinderen
dinsdag 10 december 2019 09:03
Ik zou niet meer aan gezamenlijke cadeaus doen, maar gewoon ieder voor zich een cadeau kopen. Die gezamenlijke cadeaus zijn alleen maar leuk als het in harmonie gaat, als er ook maar iemand zeikt over hoe de kosten worden verdeeld, al zijn het in dit geval nota bene de ontvangers van het cadeau, dan wordt het vervelend. Verder zou ik niks meer delen over mijn financiële situatie en eerlijk gezegd zou ik ook niet meer snel geneigd zijn spullen aan mijn zus te geven. Ik geef graag dingen weg, maar niet aan mensen die schijnheilig hun mond houden als ik vervolgens als gierig word afgeschilderd.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 10 december 2019 09:08
Dit.Andersom schreef: ↑10-12-2019 06:57Als je ouders niet weten wie er hoeveel verdient kunnen ze niet vergelijken.
Mijn schoonouders kletsen alles door dat wij in vertrouwen vertellen dus zijn we heel selectief geworden in wat er verteld wordt. Inkomen/uitgaven, gezondheid, toekomstplannen etc. Wij zijn de baas over deze informatie en blijven dat. Werkt bij ons heel goed.
Het lastige is alleen dat ze al weten wat jij verdient en dat je dat niet kunt terugdraaien.
Mijn schoonfamilie heeft een soort obsessie met 'lekker gewoon' plus vinden sowieso iets van ons.
Resultaat is dat schoonzus op haar 44e nog vertedering oproept als ze wegens irritant gedrag wordt weggestuurd van een dure managementtraining. ' want ze houdt niet van al die poespas'.
Aan de andere kant is het heel sneu en onredelijk dat ze minder verdient en gepasseerd wordt door ' een snotneus die net van de universiteit komt'.
Plus alle rotgeintjes die ze met die snotneus uithaalt zijn dolkomische anekdotes en uiteraard helpen schoonouders met de vakantie (want de sfeer is niet leuk op het werk, goh. Plus wij gaan niet 4 keer per jaar op vakantie in een flitsende auto met eigen tent of caravan.
Laatst zakte onze broek helemaal af. Toen moesten ze even iets met het vliegtuig doen want ze waren de caravan, CenterParcs en eigen megatent zat. Dat zitten ze dan net droge ogen te vertellen alsof er enorm onrecht is, en schoonouders maar meelevend knikken)
en extra opvang.
Want het is niet leuk dat ze zoveel moeten werken voor niet zoveel salaris.
Wij delen dus weinig, alles is toch heel makkelijk voor ons denken ze, laat naar denken.
dinsdag 10 december 2019 09:09
Gewoon loslaten.
Bij mij is dit ook het geval. Het begon vroeger al. Mijn broer en zusje gingen maar niet op voor hun rijbewijs. Dus papa heeft het maar betaald. Zusje hield nooit een baan. Dus papa kocht haar kleding.
Toen vader een reis ging maken kreeg ik een som geld. Dit moest ik aan zusje besteden als hem iets overkwam. Nu we allemaal getrouwd zijn. Sprak mijn vader ons aan dat hij een stuk grond heeft en dat als hij er niet meer is, we dit aan mijn zusje moeten geven omdat ze niet kan sparen. Hij maakt zich altijd zorgen om haar.
Eerlijk gezegd zag ik het zelf niet omdat het in ons gezin zo is gegroeid. Ik moet wel zeggen dat mijn zusje echt een lieverd is. Voor mijn kinderen echt de liefste tante. Maar gek op designerkleding en heel impulsief. Wat er binnenkomt moet meteen op. Ze koopt ook van alles voor mijn ouders en voor mijn kinderen.
Ik ben de gierige. Die niet veel uitgeeft maar wel meer verdien. Maar ik heb ook altijd vanaf mijn 14e gewerkt en nooit iets gehad. Altijd verstandige keuzes gemaakt. Dus mijn vader denkt altijd het komt wel goed met haar.
Bij mij is dit ook het geval. Het begon vroeger al. Mijn broer en zusje gingen maar niet op voor hun rijbewijs. Dus papa heeft het maar betaald. Zusje hield nooit een baan. Dus papa kocht haar kleding.
Toen vader een reis ging maken kreeg ik een som geld. Dit moest ik aan zusje besteden als hem iets overkwam. Nu we allemaal getrouwd zijn. Sprak mijn vader ons aan dat hij een stuk grond heeft en dat als hij er niet meer is, we dit aan mijn zusje moeten geven omdat ze niet kan sparen. Hij maakt zich altijd zorgen om haar.
Eerlijk gezegd zag ik het zelf niet omdat het in ons gezin zo is gegroeid. Ik moet wel zeggen dat mijn zusje echt een lieverd is. Voor mijn kinderen echt de liefste tante. Maar gek op designerkleding en heel impulsief. Wat er binnenkomt moet meteen op. Ze koopt ook van alles voor mijn ouders en voor mijn kinderen.
Ik ben de gierige. Die niet veel uitgeeft maar wel meer verdien. Maar ik heb ook altijd vanaf mijn 14e gewerkt en nooit iets gehad. Altijd verstandige keuzes gemaakt. Dus mijn vader denkt altijd het komt wel goed met haar.
dinsdag 10 december 2019 09:10
Dit idd. Iemand die ik ken had ook een tijd dit gezeur met haar schoonfamilie, die vond dat ze met hun forse inkomens niet zo krenterig hoefden te zijn. Totdat die persoon uitlegde dat het vooral schuld was: studieschuld, restschuld vorig huis, nieuwe hypotheek en alimentatie. Naast de gewone vaste lasten. Toen was het klaar.Illinois schreef: ↑10-12-2019 08:59Maar jij neemt je zus zelf ook niet serieus dus. Zij vind het te duur, maar jij haalt haar over om toch 50/50 te doen.
Doe jij niet gedeeltelijk hetzelfde bij jouw zus, als wat jouw ouders bij jou doen. Je lijkt een kant en klaar oordeel te hebben over hun inkomen en hoe goed zij het hebben. Misschien vertelt ze jullie niet alles, en is zo'n cadeau toch lastiger voor hun te betalen dan jij denkt.
En al vind ze het gewoon te duur omdat ze andere prioriteiten heeft. Neem je zus gewoon serieus zoals jij wilt dat je ouders bij jou doen.
Even voor mezelf: wij hebben ook een goed inkomen, maar ook hoge lasten. Het is makkelijk om veel geld uit te geven, echter willen/moeten we ook sparen en dat is hard nodig na een verbouwing die ca. 100.000 eur gekost heeft en een jaar waarin we niks hebben kunnen sparen. Dus ja, ik zeg soms ook dat ik ff geen geld heb voor luxe dingen. Niet omdat ik daarna droog brood moet eten, maar omdat ik het geld liever spaar voor iets nuttigers. Daar vinden mensen soms ook iets van, maar boeit me weinig. Mijn keuze en die hoef ik aan niemand te verantwoorden. Je kunt niet in andermans portemonnee kijken.
dinsdag 10 december 2019 09:22
De spijker op zijn kop! Wat je verdient en waar je het aan uitgeeft, gaat niemand iets aan (vooral je familie niet).Maud*de*Braose schreef: ↑10-12-2019 05:27Waarom weten jouw ouders zo precies wat jullie verdienen en hoeveel eenieder bijdraagt aan gezamenlijke cadeaus?
Vreemd dat jullie dat blijkbaar met hen delen, zeker als er zoveel commentaar op komt. Ze behandelen jullie niet als twee volwassenen.
Love is the meaning of life
dinsdag 10 december 2019 09:38
Jullie zitten als familie vast in een vervelend ingesleten patroon. Tijd om dat te doorbreken maar dat kun je alleen door niet meer over geld te praten en voortaan cadeaus niet meer gezamenlijk te doen. Ook zal je moeten leren minder over geld te denken en te praten.
Hopelijk haalt dat het vuur uit de familiedynamiek. En als ze er toch over beginnen is het tijd om die gigantische restschuld even bespreekbaar te maken waar jij nog steeds onder lijdt.
Hopelijk haalt dat het vuur uit de familiedynamiek. En als ze er toch over beginnen is het tijd om die gigantische restschuld even bespreekbaar te maken waar jij nog steeds onder lijdt.
dinsdag 10 december 2019 09:52
fatna schreef: ↑10-12-2019 09:09Gewoon loslaten.
Bij mij is dit ook het geval. Het begon vroeger al. Mijn broer en zusje gingen maar niet op voor hun rijbewijs. Dus papa heeft het maar betaald. Zusje hield nooit een baan. Dus papa kocht haar kleding.
Toen vader een reis ging maken kreeg ik een som geld. Dit moest ik aan zusje besteden als hem iets overkwam. Nu we allemaal getrouwd zijn. Sprak mijn vader ons aan dat hij een stuk grond heeft en dat als hij er niet meer is, we dit aan mijn zusje moeten geven omdat ze niet kan sparen. Hij maakt zich altijd zorgen om haar.
Eerlijk gezegd zag ik het zelf niet omdat het in ons gezin zo is gegroeid. Ik moet wel zeggen dat mijn zusje echt een lieverd is. Voor mijn kinderen echt de liefste tante. Maar gek op designerkleding en heel impulsief. Wat er binnenkomt moet meteen op. Ze koopt ook van alles voor mijn ouders en voor mijn kinderen.
Ik ben de gierige. Die niet veel uitgeeft maar wel meer verdien. Maar ik heb ook altijd vanaf mijn 14e gewerkt en nooit iets gehad. Altijd verstandige keuzes gemaakt. Dus mijn vader denkt altijd het komt wel goed met haar.
Zo zeg, dat is behoorlijk scheef.
Ouders roepen zo vaak dat ze ieder kind gelijk behandelen, maar dit is in jullie geval absoluut niet zo.
Ik ben blij dat je je zus zo waardeert want in dit soort situaties kan de jaloezie en verstoorde verhoudingen zomaar ontstaan.
Toch kan ik mij voorstellen dat het behoorlijk oneerlijk voor je voelt.
dinsdag 10 december 2019 10:02
Je ouders zijn niet heel veel anders dan wat er onder heel veel andere mensen leeft. Als je veel geld verdient (ongeacht wat je allemaal hebt moeten doen en laten om zover te komen) dan hebben bepaalde mensen daar iets tegen. Je hebt het dan makkelijker want je leert makkelijker of je hebt meer mazzel gehad met....? Het komt gewoon omdat mensen zich veel makkelijker identificeren met mensen die een lager inkomen hebben. Dan ineens worstelen die mensen meer, hebben meer doorzettingsvermogen, hebben meer pech gehad enz. Dat jij het gevoel hebt dat de boel omgedraaid wordt en je zus met die bokaal wegloopt voelt dan als niet eerlijk.
Het enige wat je kan doen is nooit meer over geld praten, apart cadeaus geven (en zorg dat die van jou goedkoop is), geen erkenning meer proberen te vinden bij je familie en proberen te begrijpen dat, hoe onlogisch ook, je zus in de ogen van je ouders nu eenmaal de zwakste is. Dat appelleert veel meer op hun beschermingsgevoel dan de zelfstandige TO. Neem je dat van ze weg dan zullen ze minder "nodig" voelen. Iets wat voor sommige ouders belangrijk is.
Het enige wat je kan doen is nooit meer over geld praten, apart cadeaus geven (en zorg dat die van jou goedkoop is), geen erkenning meer proberen te vinden bij je familie en proberen te begrijpen dat, hoe onlogisch ook, je zus in de ogen van je ouders nu eenmaal de zwakste is. Dat appelleert veel meer op hun beschermingsgevoel dan de zelfstandige TO. Neem je dat van ze weg dan zullen ze minder "nodig" voelen. Iets wat voor sommige ouders belangrijk is.
dinsdag 10 december 2019 11:38
Herkenbaar.
Wij hebben zoiets met me schoonmoeder, die belt dan gewoon op van: de vaatwasser is stuk mag ik 500 euro?
En de wasmachine.
Nieuwe auto.
Vakanties.
Bankstel.
Wat niet eigenlijk?
Mijn man zegt dan dus ook weleens "nee" en dan blijft ze maar zeuren.
Ze wil ook altijd dat hij alles en iedereen helpt, dat hij werk "regelt" voor de halve buurt.
Alsof die de eigenaar is van de shell
Ze zegt dan ook met gemak: je hebt toch genoeg geld?
Het enige wat helpt bij ons is keihard nee zeggen.
Het voelt echt kinderachtig aan maar het is de enige manier om ze duidelijk te maken dat je geen melkkoe ben... en hij niet financieel verantwoordelijk kan zijn voor zijn zus. (Die in de bijstand zit)
Wat bij ons ook gebeurt is dat als ik bijv een slobbertrui aan heb (ik heb 4 kids trouwens he) dat ze dan zegt: ja de "mensen" vragen zich af waarom hij zijn vrouw zo erbij laat lopen. Je moet mooiere kleding aandoen.
Alles draait er vooral om dat iedereen ziet hoe goed wij het wel niet hebben.
Wij hebben zoiets met me schoonmoeder, die belt dan gewoon op van: de vaatwasser is stuk mag ik 500 euro?
En de wasmachine.
Nieuwe auto.
Vakanties.
Bankstel.
Wat niet eigenlijk?
Mijn man zegt dan dus ook weleens "nee" en dan blijft ze maar zeuren.
Ze wil ook altijd dat hij alles en iedereen helpt, dat hij werk "regelt" voor de halve buurt.
Alsof die de eigenaar is van de shell
Ze zegt dan ook met gemak: je hebt toch genoeg geld?
Het enige wat helpt bij ons is keihard nee zeggen.
Het voelt echt kinderachtig aan maar het is de enige manier om ze duidelijk te maken dat je geen melkkoe ben... en hij niet financieel verantwoordelijk kan zijn voor zijn zus. (Die in de bijstand zit)
Wat bij ons ook gebeurt is dat als ik bijv een slobbertrui aan heb (ik heb 4 kids trouwens he) dat ze dan zegt: ja de "mensen" vragen zich af waarom hij zijn vrouw zo erbij laat lopen. Je moet mooiere kleding aandoen.
Alles draait er vooral om dat iedereen ziet hoe goed wij het wel niet hebben.
