Geld & Recht
alle pijlers
Vriendin gaat scheiden, woning niet op haar naam
woensdag 25 mei 2011 om 22:21
Zojuist belde een vriendin van me, helemaal overstuur en aan het huilen, de boel was aardig geëscaleerd omdat ze haar man had verteld de echtscheiding door te zetten. Het lijkt haast onmogelijk dat ze voorlopig nog samen onder 1 dak kunnen gaan wonen. Koopwoning staat op zijn naam en ze zijn niet in gemeenschap van goederen getrouwd. Ze heeft 4 kinderen waaronder een meervoudig gehandicapt zoontje, hij is uit een eerder huwelijk van haar geboren, het huis is aangepast. Weet iemand of ze überhaupt aanspraak kan maken op een voorlopige voorziening op het huis tot ze een andere huurwoning heeft wat overigens ook een aangepaste woning zal moeten zijn? Wat zijn haar mogelijkheden? Ik zit echt over haar in, ze is behoorlijk overstuur en instabiel en niet echt in staat om dingen goed aan te pakken.
woensdag 25 mei 2011 om 22:26
woensdag 25 mei 2011 om 22:30
In sommige gemeentes kun je nog steeds een urgentieverklaring als vrouw met jonge kinderen bij scheiding. Dus neem contact op met woningbouwverenigingen in de omgeving en de gemeente. Maar op de meeste plaatsen is dat niet meer mogelijk omdat er zoveel mensen scheiden en er zo niets overblijft voor anderen.
Dat ze een gehandicapt kind heeft kan een "voordeel" zijn, veel woningbouwstichtingen hebben aangepaste woningen voor gehandicapten, maar dan moet je uiteraard wel een indicatie daarvoor hebben.
Ik wil trouwens niet oordelen, maar vraag me wel af hoe je in zo'n situatie komt. Je tweede huwelijk en daarin kinderen en dan niets geregeld hebben als het weer mis zou lopen? Dus haar naam niet op het koopcontract? Geen eigen bezit en geen eigen baan (gok ik) om zelf wat te kopen? De huwelijkse voorwaarden helemaal dichtgetimmerd in zijn voordeel? Ik kan er met mijn hoofd niet bij.
Dat ze een gehandicapt kind heeft kan een "voordeel" zijn, veel woningbouwstichtingen hebben aangepaste woningen voor gehandicapten, maar dan moet je uiteraard wel een indicatie daarvoor hebben.
Ik wil trouwens niet oordelen, maar vraag me wel af hoe je in zo'n situatie komt. Je tweede huwelijk en daarin kinderen en dan niets geregeld hebben als het weer mis zou lopen? Dus haar naam niet op het koopcontract? Geen eigen bezit en geen eigen baan (gok ik) om zelf wat te kopen? De huwelijkse voorwaarden helemaal dichtgetimmerd in zijn voordeel? Ik kan er met mijn hoofd niet bij.
woensdag 25 mei 2011 om 22:32
Tja je trouwt natuurlijk niet voor niets niet in gemeenschap van goederen en koopt een huis alleen op je eigen naam. Dit doe je omdat je niet wil dat je partner er aanspraak op kan maken.
Juridisch gezien heeft ze denk ik geen poot om op te staan.
Menselijkerwijs gezien is het natuurlijk wel erg cru van ex partner om zoontje de speciale voorzieningen die hij nodig heeft te ontzeggen.
Ik denk ook dat ze het beste contact kan opnemen met het maatschappelijk werk. Misschien kan ze urgentie krijgen omdat haar zoontje gehandicapt is en ze dus niet makkelijk tijdelijk bij iemand in kan trekken.
Juridisch gezien heeft ze denk ik geen poot om op te staan.
Menselijkerwijs gezien is het natuurlijk wel erg cru van ex partner om zoontje de speciale voorzieningen die hij nodig heeft te ontzeggen.
Ik denk ook dat ze het beste contact kan opnemen met het maatschappelijk werk. Misschien kan ze urgentie krijgen omdat haar zoontje gehandicapt is en ze dus niet makkelijk tijdelijk bij iemand in kan trekken.
woensdag 25 mei 2011 om 22:36
Ze kan geen aanspraak maken op de woning. Misschien kan ze wel aanvragen dat het huis in voorlopige voorzieningen aan haar wordt toegewezen. Dat zal ze moeten navragen bij een advocaat.
Als de gemoederen weer wat bedaard zijn, kan ze proberen met haar man te overleggen om tot een goede (voorlopige) regeling te komen in het belang van de kinderen.
Waarom neemt ze een besluit te gaan scheiden als ze geen idee heeft hoe ze de zaken na dat besluit gaat aanpakken? Ze is wel verantwoordelijk voor vier kinderen, waarvan één gehandicapt.
Als de gemoederen weer wat bedaard zijn, kan ze proberen met haar man te overleggen om tot een goede (voorlopige) regeling te komen in het belang van de kinderen.
Waarom neemt ze een besluit te gaan scheiden als ze geen idee heeft hoe ze de zaken na dat besluit gaat aanpakken? Ze is wel verantwoordelijk voor vier kinderen, waarvan één gehandicapt.
Ga in therapie!
woensdag 25 mei 2011 om 22:44
woensdag 25 mei 2011 om 22:47
Ja lies_lies, ik kan er ook met mijn hoofd niet bij, maar goed. Ze is heel miserabel opgevoed, een erg moeilijke jeugd gehad, maar omwille van privacy en eventuele herkenning ga ik daar liever maar niet op in. Het is allemaal nogal tragisch in haar leven en daarnaast is ze ontzettend naïef. Zonder hulp redt ze het ook gewoon niet, ze heeft ook geen familie waar ze op terug kan vallen, daar heeft ze geen contact mee en is om het maar zo te zeggen een zwaksociale familie waar vroeger allerlei misstanden aan de orde waren. Haar handelswijze is hier zeker weten door beïnvloed. Ik moest haar vanavond iedere stap gaan uitleggen terwijl ze zich had opgesloten in de slaapkamer.
woensdag 25 mei 2011 om 22:59
Ik maak me best zorgen nu, ze ging me zelfs vragen of ze misschien haar dochtertje van 8 wakker moest maken om bij haar te laten slapen. Zelf denken doet ze niet, ze is superonzelfstandig. Het is meer zo dat ik me over haar ontferm, en tja, hoe moet ik dat nou zeggen zonder verkeerd over te komen, ze is niet erg ontwikkeld om het dan maar zo te zeggen, haar IQ is denk ik dusdanig dat ze het zonder hulp echt niet gaat redden. Ik probeer haar handvatten te geven maar wil wel dat ze uiteindelijk zelf overal aanklopt. Dus heb ik haar op een rijtje gegeven waar ze heen moet morgen, met als allereerste punt, maatschappelijk werk. Ze vertelde dat ze op de school van de kinderen zich heeft laten gaan en daar heel erg aan het huilen was bij een juffrouw, tja, oops denk ik dan, niet handig, ze klampt zich aan iedereen vast uit radeloosheid. Wat een narigheid toch.
woensdag 25 mei 2011 om 23:06
woensdag 25 mei 2011 om 23:20
quote:sugarmiss schreef op 25 mei 2011 @ 23:01:
Daar moet ze erg mee uitkijken als de school denkt dat ze de verantwoordelijkheid voor de kinderen niet aankan heeft ze straks ook nog met jeugdzorg te maken.Volgens mij is het voor deze kinderen en misschien ook wel voor hun moeder alleen maar heel goed als ze met jeugdzorg te maken krijgen. Jeugdzorg kan ook helpen en moeder is blijkbaar niet in staat de kinderen stabiel op te voeden en de gevolgen van haar keuzes te overzien.
Daar moet ze erg mee uitkijken als de school denkt dat ze de verantwoordelijkheid voor de kinderen niet aankan heeft ze straks ook nog met jeugdzorg te maken.Volgens mij is het voor deze kinderen en misschien ook wel voor hun moeder alleen maar heel goed als ze met jeugdzorg te maken krijgen. Jeugdzorg kan ook helpen en moeder is blijkbaar niet in staat de kinderen stabiel op te voeden en de gevolgen van haar keuzes te overzien.
woensdag 25 mei 2011 om 23:37
quote:sugarmiss schreef op 25 mei 2011 @ 23:01:
Daar moet ze erg mee uitkijken als de school denkt dat ze de verantwoordelijkheid voor de kinderen niet aankan heeft ze straks ook nog met jeugdzorg te maken.Dat is precies waar ik ook aan dacht. Juist omdat ze zelf een gigantisch beroerde jeugd heeft gehad, wil ze het haar kinderen aan niets laten ontbreken, ze brengt ze van het ene clubje naar het andere, ze volgt ze in hun emotionele ontwikkeling, voor dochtertje heeft ze bijvoorbeeld zelf weerbaarheidstraining geregeld nadat ze er een stukje over las. Met gehandicapte zoontje zoekt ze met behulp van (inderdaad ) mee de beste therapieën uit. Haar ( beperktere) intelligentie wordt ruimschoots gecompenseerd door hoe ze in staat is structuur en regelmaat in haar leven aan te brengen. Ze is bijvoorbeeld super georganiseerd, haar huis is helemaal perfect en heel netjes. Maar helaas, dat labiele, het overmatig uiten van haar sores heeft er al toe geleid dat er ruim een jaar geleden een anonieme melding kwam. Dat heeft haar man en haar zo erg geraakt, de hele molen waar ze ineens in terechtkwamen, het niet weten wie de melding heeft gedaan, ze was toen een zenuwinzinking heel dichtbij. Dat moet niet nogmaals gebeuren want dat gaat ze niet redden dan. Ik vind haar echt een goede moeder, daarom zou ik het erg vinden als dit nogmaals zou gebeuren.
Daar moet ze erg mee uitkijken als de school denkt dat ze de verantwoordelijkheid voor de kinderen niet aankan heeft ze straks ook nog met jeugdzorg te maken.Dat is precies waar ik ook aan dacht. Juist omdat ze zelf een gigantisch beroerde jeugd heeft gehad, wil ze het haar kinderen aan niets laten ontbreken, ze brengt ze van het ene clubje naar het andere, ze volgt ze in hun emotionele ontwikkeling, voor dochtertje heeft ze bijvoorbeeld zelf weerbaarheidstraining geregeld nadat ze er een stukje over las. Met gehandicapte zoontje zoekt ze met behulp van (inderdaad ) mee de beste therapieën uit. Haar ( beperktere) intelligentie wordt ruimschoots gecompenseerd door hoe ze in staat is structuur en regelmaat in haar leven aan te brengen. Ze is bijvoorbeeld super georganiseerd, haar huis is helemaal perfect en heel netjes. Maar helaas, dat labiele, het overmatig uiten van haar sores heeft er al toe geleid dat er ruim een jaar geleden een anonieme melding kwam. Dat heeft haar man en haar zo erg geraakt, de hele molen waar ze ineens in terechtkwamen, het niet weten wie de melding heeft gedaan, ze was toen een zenuwinzinking heel dichtbij. Dat moet niet nogmaals gebeuren want dat gaat ze niet redden dan. Ik vind haar echt een goede moeder, daarom zou ik het erg vinden als dit nogmaals zou gebeuren.
vrijdag 27 mei 2011 om 18:21
quote:sugarmiss schreef op 25 mei 2011 @ 22:32:
Tja je trouwt natuurlijk niet voor niets niet in gemeenschap van goederen en koopt een huis alleen op je eigen naam. Dit doe je omdat je niet wil dat je partner er aanspraak op kan maken.
Juridisch gezien heeft ze denk ik geen poot om op te staan.
Menselijkerwijs gezien is het natuurlijk wel erg cru van ex partner om zoontje de speciale voorzieningen die hij nodig heeft te ontzeggen.
Het is een zoontje uit een eerder huwelijk, dus niet van de huidige man van de vriendin van TO. Vanuit zijn standpunt gezien : waarom zou hij zijn huis uit moeten gaan voor een kind van een ander?
Tja je trouwt natuurlijk niet voor niets niet in gemeenschap van goederen en koopt een huis alleen op je eigen naam. Dit doe je omdat je niet wil dat je partner er aanspraak op kan maken.
Juridisch gezien heeft ze denk ik geen poot om op te staan.
Menselijkerwijs gezien is het natuurlijk wel erg cru van ex partner om zoontje de speciale voorzieningen die hij nodig heeft te ontzeggen.
Het is een zoontje uit een eerder huwelijk, dus niet van de huidige man van de vriendin van TO. Vanuit zijn standpunt gezien : waarom zou hij zijn huis uit moeten gaan voor een kind van een ander?
vrijdag 27 mei 2011 om 18:22
quote:sugarmiss schreef op 25 mei 2011 @ 23:06:
Wie wil er eigenlijk scheiden? Hij of zij? Is relatie therapie misscien een oplossing? Op basis van wat jij schrijft komt het niet over of ze het gaat redden in haar eentje met 4 kinderen.
Misschien een reden om de beslissing om te gaan scheiden nog eens te herzien,.TO schrijft dat zij (de vriendin van TO) de scheiding wil doorzetten.
Wie wil er eigenlijk scheiden? Hij of zij? Is relatie therapie misscien een oplossing? Op basis van wat jij schrijft komt het niet over of ze het gaat redden in haar eentje met 4 kinderen.
Misschien een reden om de beslissing om te gaan scheiden nog eens te herzien,.TO schrijft dat zij (de vriendin van TO) de scheiding wil doorzetten.
