
altijd klachten, nooit een (goede?) diagnose
donderdag 24 oktober 2013 om 21:09
Hallo allemaal,
Als trouwe meelezer nu toch maar eens zelf een account aangemaakt. Ik hoop dat jullie met mij mee willen denken m.b.t. mijn gezondheid.
Ik ben nu 27 jaar en heb veel vage gezondheidsproblemen. Ik loop inmiddels bij de reumateloog, internist, dermatoloog en ben doorverwezen naar de oogarts. Ik heb last van klachten sinds een paar jaar.
De reumatoloog vertelde mij dat ik waarschijnlijk artritis heb (volgens bloedonderzoek), maar dat het vreemd is dat ik geen ontstoken gewrichten heb. In mijn bloed is namelijk te zien dat ik ontstekingen in mijn lichaam heb, maar dit is aan de buitenkant dus niet zichtbaar. Ik word inmiddels wel behandeld voor artritis, omdat ik zoveel pijn aan mijn gewrichten had/heb.
Ik heb ook psoriasis (huidziekte), daarvoor ben ik bij de dermatoloog.
Sinds kort heb ik last van ontstoken ogen. Eerst zalf gekregen, maar nu dus ook doorverwijzing naar de oogarts.
Daarnaast heb ik last van darmproblemen, eigenlijk al mijn hele leven. Nu heb ik mijn voeding aangepast en eet vooral volgens het Amber Albarda principe. Ik at altijd al veel groenten en fruit, maar nu ook meer vetten, wat waarschijnlijk de oplossing bleek te zijn? Opeens kan ik dagelijks naar de wc, wat ik nog nooit meegemaakt heb!
De internist heeft me inmiddels (dmv bloed) getest op coeliakie en crohn, maar beiden waren niet terug te vinden.
Nu had ik sinds een jaar de volgende klachten erbij, die door de artsen werden gezien als klachten mbt mijn reuma. Toch had ik het idee dat er meer aan de hand was:
- Extreem vermoeid;
- Krampen en trillingen van spieren;
- Hoofdpijn;
- Misselijkheid;
- Zeer prikkelbaar;
- Gevoel van lamlendigheid, soort griep
Ik heb zelf aangegeven dat ze mij op vitamine b12 moesten testen afgelopen maand, want ik blijf maar achteruit gaan.
Uitslag kwam deze week binnen: tekort aan vitamine b12 (waarde van 70).
Dit was bij mijn reumatoloog, die aan heeft gegeven dat ik maandag gelijk de ha moet bellen (die is nu op vakantie) en dat die injecties gaat geven waardoor deze klachten weg zullen gaan.
Ik ben blij dat dat eruit gekomen is, want dan is er tenminste wat aan te doen. Ik voel me namelijk al zo lang zo vreselijk beroerd. Zo verschrikkelijk moe. Mentaal heeft dit ook zijn weerslag; het liefst zou ik de dekens over me heen trekken en de hele dag in bed blijven liggen.
Maar nu wil ik jullie graag vragen om eens mee te denken over het volgende: ik heb al redelijk lang allerlei klachten. In mijn bloed is te zien dat ik teveel witte bloedlichamen heb, ontstekingen, te weinig ijzer (bloedarmoede) en te weinig vitamine b12.
Nu vraag ik me af of deze klachten geen verband met elkaar hebben? Ik vind het namelijk ook al heel verwonderlijk dat mijn lichaam zo opknapt van het dieet dat ik nu volg, terwijl ik daarvoor helemaal niet ongezond at. Maar sinds ik bijna geen suiker meer eet, geen tarwe meer, etc. zijn mijn darmproblemen redelijk onder controle.
Ik vind het bijzonder dat mijn lichaam blijkbaar niet goed vitamines en ijzer kan opnemen. Moet er niet beter gekeken worden naar wat de oorzaak daarvan is?? Waarom neemt mijn lichaam dat niet op? Waar zit een ontsteking in mijn lichaam, wat blijkbaar niet zichtbaar is, enkel in het bloed?
Ik ga dit uiteraard volgende week met mijn ha bespreken, maar hoopte dat jullie ook alvast met mij mee willen denken.
Waar ik namelijk tegenaan loop in het ziekenhuis, is dat artsen heel erg in hun eigen vakgebied blijven. Ze behandelen mij op wat zij kennen, maar hebben verder geen overleg met elkaar. Terwijl ik me dus afvraag: is er geen verband tussen mijn klachten??
Daarnaast is het wel heel fijn om mijn verhaal ook een keer op te schrijven. Ik ben namelijk heel dankbaar dat ik geen ernstige ziekte heb waar ik niet oud mee kan worden. Maar aan de andere kant ben ik ook wel heel erg moe van altijd maar kwakkelen met mijn gezondheid. Altijd maar extreem moe zijn. Altijd maar onderzoeken en nooit eens: dit is het. Altijd van artsen krijg ik te horen: hmm, lastig is dit, want we weten niet 100% zeker dat dít het is.
Ik werk fulltime, maar heb al besloten om wat gas terug te nemen (een dag minder te gaan werken). Ik vind dit heel moeilijk. Ook dat ik niet gewoon lekker een avondje op stap kan. Ik voel me meestal als een bejaarde, terwijl ik nog maar 27 jaar ben. Lastig hoor..
Nou ja, tot zover mijn verhaal. Alvast bedankt voor het lezen!
Als trouwe meelezer nu toch maar eens zelf een account aangemaakt. Ik hoop dat jullie met mij mee willen denken m.b.t. mijn gezondheid.
Ik ben nu 27 jaar en heb veel vage gezondheidsproblemen. Ik loop inmiddels bij de reumateloog, internist, dermatoloog en ben doorverwezen naar de oogarts. Ik heb last van klachten sinds een paar jaar.
De reumatoloog vertelde mij dat ik waarschijnlijk artritis heb (volgens bloedonderzoek), maar dat het vreemd is dat ik geen ontstoken gewrichten heb. In mijn bloed is namelijk te zien dat ik ontstekingen in mijn lichaam heb, maar dit is aan de buitenkant dus niet zichtbaar. Ik word inmiddels wel behandeld voor artritis, omdat ik zoveel pijn aan mijn gewrichten had/heb.
Ik heb ook psoriasis (huidziekte), daarvoor ben ik bij de dermatoloog.
Sinds kort heb ik last van ontstoken ogen. Eerst zalf gekregen, maar nu dus ook doorverwijzing naar de oogarts.
Daarnaast heb ik last van darmproblemen, eigenlijk al mijn hele leven. Nu heb ik mijn voeding aangepast en eet vooral volgens het Amber Albarda principe. Ik at altijd al veel groenten en fruit, maar nu ook meer vetten, wat waarschijnlijk de oplossing bleek te zijn? Opeens kan ik dagelijks naar de wc, wat ik nog nooit meegemaakt heb!
De internist heeft me inmiddels (dmv bloed) getest op coeliakie en crohn, maar beiden waren niet terug te vinden.
Nu had ik sinds een jaar de volgende klachten erbij, die door de artsen werden gezien als klachten mbt mijn reuma. Toch had ik het idee dat er meer aan de hand was:
- Extreem vermoeid;
- Krampen en trillingen van spieren;
- Hoofdpijn;
- Misselijkheid;
- Zeer prikkelbaar;
- Gevoel van lamlendigheid, soort griep
Ik heb zelf aangegeven dat ze mij op vitamine b12 moesten testen afgelopen maand, want ik blijf maar achteruit gaan.
Uitslag kwam deze week binnen: tekort aan vitamine b12 (waarde van 70).
Dit was bij mijn reumatoloog, die aan heeft gegeven dat ik maandag gelijk de ha moet bellen (die is nu op vakantie) en dat die injecties gaat geven waardoor deze klachten weg zullen gaan.
Ik ben blij dat dat eruit gekomen is, want dan is er tenminste wat aan te doen. Ik voel me namelijk al zo lang zo vreselijk beroerd. Zo verschrikkelijk moe. Mentaal heeft dit ook zijn weerslag; het liefst zou ik de dekens over me heen trekken en de hele dag in bed blijven liggen.
Maar nu wil ik jullie graag vragen om eens mee te denken over het volgende: ik heb al redelijk lang allerlei klachten. In mijn bloed is te zien dat ik teveel witte bloedlichamen heb, ontstekingen, te weinig ijzer (bloedarmoede) en te weinig vitamine b12.
Nu vraag ik me af of deze klachten geen verband met elkaar hebben? Ik vind het namelijk ook al heel verwonderlijk dat mijn lichaam zo opknapt van het dieet dat ik nu volg, terwijl ik daarvoor helemaal niet ongezond at. Maar sinds ik bijna geen suiker meer eet, geen tarwe meer, etc. zijn mijn darmproblemen redelijk onder controle.
Ik vind het bijzonder dat mijn lichaam blijkbaar niet goed vitamines en ijzer kan opnemen. Moet er niet beter gekeken worden naar wat de oorzaak daarvan is?? Waarom neemt mijn lichaam dat niet op? Waar zit een ontsteking in mijn lichaam, wat blijkbaar niet zichtbaar is, enkel in het bloed?
Ik ga dit uiteraard volgende week met mijn ha bespreken, maar hoopte dat jullie ook alvast met mij mee willen denken.
Waar ik namelijk tegenaan loop in het ziekenhuis, is dat artsen heel erg in hun eigen vakgebied blijven. Ze behandelen mij op wat zij kennen, maar hebben verder geen overleg met elkaar. Terwijl ik me dus afvraag: is er geen verband tussen mijn klachten??
Daarnaast is het wel heel fijn om mijn verhaal ook een keer op te schrijven. Ik ben namelijk heel dankbaar dat ik geen ernstige ziekte heb waar ik niet oud mee kan worden. Maar aan de andere kant ben ik ook wel heel erg moe van altijd maar kwakkelen met mijn gezondheid. Altijd maar extreem moe zijn. Altijd maar onderzoeken en nooit eens: dit is het. Altijd van artsen krijg ik te horen: hmm, lastig is dit, want we weten niet 100% zeker dat dít het is.
Ik werk fulltime, maar heb al besloten om wat gas terug te nemen (een dag minder te gaan werken). Ik vind dit heel moeilijk. Ook dat ik niet gewoon lekker een avondje op stap kan. Ik voel me meestal als een bejaarde, terwijl ik nog maar 27 jaar ben. Lastig hoor..
Nou ja, tot zover mijn verhaal. Alvast bedankt voor het lezen!
donderdag 24 oktober 2013 om 21:21
donderdag 24 oktober 2013 om 21:22
Wat vervelend allemaal!
Al je klachten van vermoeidheid, lamlendigheid, misselijk, huid, vitamines en bijna depressiviteit kan duiden op coeliakie. Dit heb ik zelf en mijn klachten waren niet veel anders dan de jouwe, wel darmklachten erbij.
Bij de HA laat je bloed eens goed doorlichten, let dan op antistoffen voor gluten. Voor meer info over klachten/symptonen van coeliakie kijk hier http://www.glutenvrij.nl/page/Coeliakie ... -coeliakie
Laat je niet wegzetten bij de HA, ik denk dat je daar moet beginnen want idd zorg in ziekenhuis vaak minder persoonlijk en idd ze werken niet samen.
Al je klachten van vermoeidheid, lamlendigheid, misselijk, huid, vitamines en bijna depressiviteit kan duiden op coeliakie. Dit heb ik zelf en mijn klachten waren niet veel anders dan de jouwe, wel darmklachten erbij.
Bij de HA laat je bloed eens goed doorlichten, let dan op antistoffen voor gluten. Voor meer info over klachten/symptonen van coeliakie kijk hier http://www.glutenvrij.nl/page/Coeliakie ... -coeliakie
Laat je niet wegzetten bij de HA, ik denk dat je daar moet beginnen want idd zorg in ziekenhuis vaak minder persoonlijk en idd ze werken niet samen.
donderdag 24 oktober 2013 om 21:25
Sorry ik heb over de lap tekst heen gelezen over je eerdere coeliakie test. Doe de test nogmaals, dat kan echt geen kwaad. Het kan zo maar in een paar maanden tijd veranderen. Ik was zelf binnen 6 maanden van gezond naar doodziek. En verder, zorg goed voor jezelf. De schijf van vijf, groenten, fruit en vlees belangrijker dan ooit. Slaap genoeg, neem je rust door de dag heen. Ben wel actief, doe een sport. Daarnaast drink veel water en mijd suikers. Doe ook vooral sociale, leuke dingen. Dit kan het negatieve gevoel helpen.
donderdag 24 oktober 2013 om 21:27

donderdag 24 oktober 2013 om 21:41
donderdag 24 oktober 2013 om 21:46
donderdag 24 oktober 2013 om 22:40
Bedankt voor jullie reacties!
Het schildklier-verhaal zal ik zeker meenemen naar m'n ha, bedankt voor de tip.
Ook coeliakie sluit ik zelf zeker niet uit, ondanks het eerdere bloedonderzoek.
En Hannah, ook bedankt voor de andere tips. Ik probeer nu heel erg goed voor mezelf te zorgen, zeker omdat mijn lichaam het al best moeilijk heeft. Ik voel me ook veel beter bij gezond eten, regelmaat en voldoende rust.
Ik zal ook rekening houden met het eten van gluten ivm de eventuele test!
Meds: ik snap dat je dat zegt, maar ik heb door alle ervaringen momenteel veel meer vertrouwen in het internet dan in mijn artsen en ja, dat is te triest voor woorden. Ik moest verdorie zelf aangeven dat ik op vitamine b12 getest wilde worden, geen enkele arts die daar ooit aan gedacht heeft. En het is niet de eerste blunder die zij gemaakt hebben helaas. Mijn opa is een paar jaar geleden overleden door een verkeerde combinatie van medicijnen. En zo zijn er nog wel meer zaken te noemen alleen al uit mijn omgeving en bij mezelf waardoor ik het vertrouwen gewoon kwijt ben
Dus vandaar dat ik graag heb dat mensen met mij mee denken. Ik weet dat ervaringen van anderen soms meer zeggen dan al die boeken van de artsen bij elkaar. Ik vind het fijn dat mensen met me mee willen denken Dus jij ook bedankt voor je tip!
Elfje, voedselallergie staat ook op mijn lijstje, dankje.
Het schildklier-verhaal zal ik zeker meenemen naar m'n ha, bedankt voor de tip.
Ook coeliakie sluit ik zelf zeker niet uit, ondanks het eerdere bloedonderzoek.
En Hannah, ook bedankt voor de andere tips. Ik probeer nu heel erg goed voor mezelf te zorgen, zeker omdat mijn lichaam het al best moeilijk heeft. Ik voel me ook veel beter bij gezond eten, regelmaat en voldoende rust.
Ik zal ook rekening houden met het eten van gluten ivm de eventuele test!
Meds: ik snap dat je dat zegt, maar ik heb door alle ervaringen momenteel veel meer vertrouwen in het internet dan in mijn artsen en ja, dat is te triest voor woorden. Ik moest verdorie zelf aangeven dat ik op vitamine b12 getest wilde worden, geen enkele arts die daar ooit aan gedacht heeft. En het is niet de eerste blunder die zij gemaakt hebben helaas. Mijn opa is een paar jaar geleden overleden door een verkeerde combinatie van medicijnen. En zo zijn er nog wel meer zaken te noemen alleen al uit mijn omgeving en bij mezelf waardoor ik het vertrouwen gewoon kwijt ben
Dus vandaar dat ik graag heb dat mensen met mij mee denken. Ik weet dat ervaringen van anderen soms meer zeggen dan al die boeken van de artsen bij elkaar. Ik vind het fijn dat mensen met me mee willen denken Dus jij ook bedankt voor je tip!
Elfje, voedselallergie staat ook op mijn lijstje, dankje.

donderdag 24 oktober 2013 om 22:40
Kijk eens of je iets herkent bij symptomen Candida infectie in darmen (candida albicans). Ik ben zelf 3 jr ziek en heb uiteindelijk diagnose cvs gekrege... Las over candida infectie darmen afgelopen weekend en ik herken zoveel van de symptomen! Hoop vurig dat ik het heb want er is iets aan te doen! Heb vragenlijst + speekseltest gedaan (beiden positief voor candida) en vandaag test laboratorium aangevraagd...misshien dat dit alles jou ook kan helpen? Heel veel succes!



donderdag 24 oktober 2013 om 23:19
donderdag 24 oktober 2013 om 23:35
Heeft de reumatoloog ook gekeken of je geen Psoriasis in je gewrichten hebt? Dat kan namelijk hè.
Coeliakie kan niet altijd met een bloedtest worden aangetoond. Dat wil zeggen. Het kan heel goed zijn dat je intolerant bent voor gluten (En ik noem ook maar even lactose) dat je het dus niet goed verdraagt terwijl dat niet te zien is bij de bloedtest. Heb je om het uit te sluiten een biopsie gehad? Zo niet en je krijgt hem binnenkort dan moet je wel weer gluten gaan eten omdat de biopsie anders vals negatief kan zijn.
Ik weet niet of je wel eens in de alternatieve zorg hebt gekeken? Ik ken meerdere mensen die goede ervaringen hebben met een mesoloog. Die meet iets in je lichaam dmv magneten en daaraan kan hij zien voor welke voedingsstoffen je overgevoelig bent en beter achterwege kan laten.
Coeliakie kan niet altijd met een bloedtest worden aangetoond. Dat wil zeggen. Het kan heel goed zijn dat je intolerant bent voor gluten (En ik noem ook maar even lactose) dat je het dus niet goed verdraagt terwijl dat niet te zien is bij de bloedtest. Heb je om het uit te sluiten een biopsie gehad? Zo niet en je krijgt hem binnenkort dan moet je wel weer gluten gaan eten omdat de biopsie anders vals negatief kan zijn.
Ik weet niet of je wel eens in de alternatieve zorg hebt gekeken? Ik ken meerdere mensen die goede ervaringen hebben met een mesoloog. Die meet iets in je lichaam dmv magneten en daaraan kan hij zien voor welke voedingsstoffen je overgevoelig bent en beter achterwege kan laten.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 24 oktober 2013 om 23:43
quote:mardejo schreef op 24 oktober 2013 @ 21:21:
Hoi,
Ik ben geen medicus, maar is ook wel eens naar je schildklier gekeken? Een te langzame (of snelle, maar dan ben je eerder hyper, i.p.v. de vermoeidheid die jij beschrijft) schilldklier kan ook tot vele vage klachten leiden.
Heel gevaarlijk, ik weer het, maar google er maar eens op.
Eerste waar ik ook aan dacht.. veel schildklierpatienten lopen eerst jaren bij allerlei verschillende specialisten alvorens bedacht wordt dat de schildklier de gemene deler is.. je kan allicht vragen er een keer op te prikken. En als daar niks uitkomt na een week of 6 weer. Pas dan kan je een dalende of stijgende lijn ontdekken namelijk (2 meetpunten) en een daling kan je al klachten van hebben, terwijl de normaalwaarde op dat moment nog "goed" is.. (veranderingen zijn pas na een week of 6 in het bloed aan te tonen)..
Omdat vaak maar 1x daarop geprik wordt, wordt dit vaak als mogelijke diagnose gemist. Daarom later nog eens aandringen hierop. Allerlei klachten die jij hier vertelt kunnen symptomen zijn..
(ben er zelf jaren geleden nogal ingedoken omdat ik ook problemen had met schildklier). Dit bloed prikken kan je gewoon via de huisarts laten doen. Ook als de uitslag "goed" is (assistente) toch even alle waardes opvragen en opschrijven.. T4 normaalwaarden liggen tussen (traag) 12 en 24 meen ik (of 22) als snel, TSH tussen 0,2 (snel) en 2 (traag).
Dwz stel jij zit normaal (zonder dat je dat weet, want dat weet niemand als je daar niet op getest bent) op T4 17 en nu op 12, dan val je officieel binnen de normaalwaarde en zal arts/assistente zeggen: is goed. Terwijl jij die daling dus al hebt gevoeld (en daar gaat vaak nogal wat tijd overheen). Blijkt ie 2 maanden later op 10 te liggen, dan zien de die daling dus pas en dan ligt ie onder "normaal".
Maw: je voelt je bij die ziekte niet pas slecht als je boven of onder die normaalwaardes zit: ook de stijging of daling voel je je al niet okay bij. Juist door al die vage losse klachten is het voor een arts (huisarts of internist) moeilijk daar een oorzaak voor te vinden, vermoeidheid kan bijv bij heel veel ziekte of tekorten komen.
Tel daarbij op dat het vaak de bekendste algemene symptomen zijn waardoor artsen aan schildklier denken: afvallen, aankomen. Maar niet iedereen heeft dat. Ik was hyper en kwam juist aan (vocht vasthouden). Ook vermoeidheid, grieperig gevoel, gewrichtsklachten, darmproblemen, hartslag, bloeddruk, ogen, vocht vasthouden, depressieve klachten, enz kunnen symptomen/ indicaties geven.
Maar ik zou het zeker laten uitsluiten! Succes!
(btw bij mij waren alle vage klachten allemaal ook weer weg toen dit behandeld werd)
Hoi,
Ik ben geen medicus, maar is ook wel eens naar je schildklier gekeken? Een te langzame (of snelle, maar dan ben je eerder hyper, i.p.v. de vermoeidheid die jij beschrijft) schilldklier kan ook tot vele vage klachten leiden.
Heel gevaarlijk, ik weer het, maar google er maar eens op.
Eerste waar ik ook aan dacht.. veel schildklierpatienten lopen eerst jaren bij allerlei verschillende specialisten alvorens bedacht wordt dat de schildklier de gemene deler is.. je kan allicht vragen er een keer op te prikken. En als daar niks uitkomt na een week of 6 weer. Pas dan kan je een dalende of stijgende lijn ontdekken namelijk (2 meetpunten) en een daling kan je al klachten van hebben, terwijl de normaalwaarde op dat moment nog "goed" is.. (veranderingen zijn pas na een week of 6 in het bloed aan te tonen)..
Omdat vaak maar 1x daarop geprik wordt, wordt dit vaak als mogelijke diagnose gemist. Daarom later nog eens aandringen hierop. Allerlei klachten die jij hier vertelt kunnen symptomen zijn..
(ben er zelf jaren geleden nogal ingedoken omdat ik ook problemen had met schildklier). Dit bloed prikken kan je gewoon via de huisarts laten doen. Ook als de uitslag "goed" is (assistente) toch even alle waardes opvragen en opschrijven.. T4 normaalwaarden liggen tussen (traag) 12 en 24 meen ik (of 22) als snel, TSH tussen 0,2 (snel) en 2 (traag).
Dwz stel jij zit normaal (zonder dat je dat weet, want dat weet niemand als je daar niet op getest bent) op T4 17 en nu op 12, dan val je officieel binnen de normaalwaarde en zal arts/assistente zeggen: is goed. Terwijl jij die daling dus al hebt gevoeld (en daar gaat vaak nogal wat tijd overheen). Blijkt ie 2 maanden later op 10 te liggen, dan zien de die daling dus pas en dan ligt ie onder "normaal".
Maw: je voelt je bij die ziekte niet pas slecht als je boven of onder die normaalwaardes zit: ook de stijging of daling voel je je al niet okay bij. Juist door al die vage losse klachten is het voor een arts (huisarts of internist) moeilijk daar een oorzaak voor te vinden, vermoeidheid kan bijv bij heel veel ziekte of tekorten komen.
Tel daarbij op dat het vaak de bekendste algemene symptomen zijn waardoor artsen aan schildklier denken: afvallen, aankomen. Maar niet iedereen heeft dat. Ik was hyper en kwam juist aan (vocht vasthouden). Ook vermoeidheid, grieperig gevoel, gewrichtsklachten, darmproblemen, hartslag, bloeddruk, ogen, vocht vasthouden, depressieve klachten, enz kunnen symptomen/ indicaties geven.
Maar ik zou het zeker laten uitsluiten! Succes!
(btw bij mij waren alle vage klachten allemaal ook weer weg toen dit behandeld werd)
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 25 oktober 2013 om 09:33
Ik loop momenteel ook de huisarts plat met klachten. 2,5 jaar geleden was ik al bij de huisarts vanwege erge vermoeidheid en toen was mijn bloed getest op van alles en nog wat, maar er kwam niks uit. Dus ik dacht toen steeds: het zal wel door de stress komen, of het zal wel door de hooikoorts komen.
Nu loop ik toch weer bij de huisarts omdat ik het sicca syndroom heb (droge ogen, mond etc.) en in combinatie met Raynaud, wat ik ook heb, en andere klachten zoals vermoeidheid en neerslachtigheid, spierkrampen, opvliegers, hoofdpijn, duizeligheid en lage weerstand waar ik al een paar jaar last van heb, dacht de oogarts dat het wel een oorzaak kan hebben.
Ik probeer zelf niet te veel te googlen maar gewoon af te wachten. De klachten die ik heb zijn uiteindelijk best vaag en kunnen met heel veel dingen te maken hebben.
Nu loop ik toch weer bij de huisarts omdat ik het sicca syndroom heb (droge ogen, mond etc.) en in combinatie met Raynaud, wat ik ook heb, en andere klachten zoals vermoeidheid en neerslachtigheid, spierkrampen, opvliegers, hoofdpijn, duizeligheid en lage weerstand waar ik al een paar jaar last van heb, dacht de oogarts dat het wel een oorzaak kan hebben.
Ik probeer zelf niet te veel te googlen maar gewoon af te wachten. De klachten die ik heb zijn uiteindelijk best vaag en kunnen met heel veel dingen te maken hebben.
vrijdag 25 oktober 2013 om 09:54
Hoi Badeend,
Wat een herkenbaar verhaal! Ook ik heb jaren rond gelopen met allerlei klachten die maar niet ophielden en steeds erger werden.
Ik heb ontzettend vaak bloed laten prikken en heel wat artsen en specialisten voorbij zien komen.
Uiteindelijk bleek ik een ernstig B12 te kort te hebben en een ernstig vitamine D tekort.
Het is voor mij een hele strijd geworden om hier de juiste behandeling voor te krijgen.
Weet jij wat de referentiewaarde is die hoort bij jouw B12 uitslag? 70 is namelijk heel erg laag, maar dat hangt dus wel van de referentiewaarde en het soort test af.
Het zou heel goed kunnen dat jouw klachten te verklaren zijn door het B12 tekort. Het is dan ook heel belangrijk dat je de juiste behandeling krijgt!
In principe is dat: 10 B12 injecties in 5 weken (dus 2 keer per week) en daarna afbouwen op gevoel.
De meeste artsen gaan na die 10 injecties meteen over op 1 keer in de 2 maanden, maar met een lage waarde kan dat echt niet!
Ik heb ruim 3 jaar lang 2 keer in de week een injectie nodig gehad en zit nu op 1 keer in de 2,5 week.
Een B12 tekort gaat vaak samen met een vitamine D tekort. Laat dat dus even testen.
Ook hierbij is een goede behandeling heel belangrijk!
De klachten die ik had:
Misselijk, duizelig, hoofdpijn, pijnlijke en stijve gewrichten, moe moe moe, geheugenverlies, niet op woorden kunnen komen, slaapproblemen, stemmingswisselingen, problemen met mijn evenwicht, pijnlijke ogen, slecht zien (nu geen bril meer nodig, terwijl ik die een tijd wel nodig had), lusteloosheid, evenwichtsstoornis, hele zere benen en zo nog wat dingen.
Helaas heb ik ook de diagnose ME gekregen (na 3 jaar behandelingen voor B12 tekort) maar volgens mij heeft dat vooral te maken met het enorme tekort wat ik had en het feit dat ik jaren over mijn grenzen ben gegaan.
Je kunt veel informatie vinden op de site van Stichting B12 tekort. Daar heb je waarschijnlijk veel aan.
Verder werkt er in het ziekenhuis is Lelystad een arts die gespecialiseerd is in B12 tekorten. Volgens mij is er inmiddels een lange wachtlijst, maar hij heeft mij heel goed geholpen.
Oja, je schrijft dat het beter gaat sinds je anders eet.
Ik eet geen suiker meer en sindsdien hoef ik geen hoge doseringen vitamine D meer. Het lijkt erop dat mijn lichaam het nu wel op kan nemen sinds ik geen suiiker meer eet (darmen zijn nu ook rustig). Dat kan dus zeker helpen!
Bovenstaande is natuurlijk alleen mijn ervaring. Ik ben geen arts en weet dus niet hoe het bij jou zit. Wat ik wel weet is dat een B12 tekort heel veel klachten kan geven die lijken op de jouwe.
Heel veel succes en sterkte ermee en kom voor jezelf op!
Wat een herkenbaar verhaal! Ook ik heb jaren rond gelopen met allerlei klachten die maar niet ophielden en steeds erger werden.
Ik heb ontzettend vaak bloed laten prikken en heel wat artsen en specialisten voorbij zien komen.
Uiteindelijk bleek ik een ernstig B12 te kort te hebben en een ernstig vitamine D tekort.
Het is voor mij een hele strijd geworden om hier de juiste behandeling voor te krijgen.
Weet jij wat de referentiewaarde is die hoort bij jouw B12 uitslag? 70 is namelijk heel erg laag, maar dat hangt dus wel van de referentiewaarde en het soort test af.
Het zou heel goed kunnen dat jouw klachten te verklaren zijn door het B12 tekort. Het is dan ook heel belangrijk dat je de juiste behandeling krijgt!
In principe is dat: 10 B12 injecties in 5 weken (dus 2 keer per week) en daarna afbouwen op gevoel.
De meeste artsen gaan na die 10 injecties meteen over op 1 keer in de 2 maanden, maar met een lage waarde kan dat echt niet!
Ik heb ruim 3 jaar lang 2 keer in de week een injectie nodig gehad en zit nu op 1 keer in de 2,5 week.
Een B12 tekort gaat vaak samen met een vitamine D tekort. Laat dat dus even testen.
Ook hierbij is een goede behandeling heel belangrijk!
De klachten die ik had:
Misselijk, duizelig, hoofdpijn, pijnlijke en stijve gewrichten, moe moe moe, geheugenverlies, niet op woorden kunnen komen, slaapproblemen, stemmingswisselingen, problemen met mijn evenwicht, pijnlijke ogen, slecht zien (nu geen bril meer nodig, terwijl ik die een tijd wel nodig had), lusteloosheid, evenwichtsstoornis, hele zere benen en zo nog wat dingen.
Helaas heb ik ook de diagnose ME gekregen (na 3 jaar behandelingen voor B12 tekort) maar volgens mij heeft dat vooral te maken met het enorme tekort wat ik had en het feit dat ik jaren over mijn grenzen ben gegaan.
Je kunt veel informatie vinden op de site van Stichting B12 tekort. Daar heb je waarschijnlijk veel aan.
Verder werkt er in het ziekenhuis is Lelystad een arts die gespecialiseerd is in B12 tekorten. Volgens mij is er inmiddels een lange wachtlijst, maar hij heeft mij heel goed geholpen.
Oja, je schrijft dat het beter gaat sinds je anders eet.
Ik eet geen suiker meer en sindsdien hoef ik geen hoge doseringen vitamine D meer. Het lijkt erop dat mijn lichaam het nu wel op kan nemen sinds ik geen suiiker meer eet (darmen zijn nu ook rustig). Dat kan dus zeker helpen!
Bovenstaande is natuurlijk alleen mijn ervaring. Ik ben geen arts en weet dus niet hoe het bij jou zit. Wat ik wel weet is dat een B12 tekort heel veel klachten kan geven die lijken op de jouwe.
Heel veel succes en sterkte ermee en kom voor jezelf op!