Andere werkrichting wegens gezondheid?

Hallo allemaal,



Ik ben benieuwd of hier vrouwen zijn die voor hetzelfde hebben gestaan als ik nu.

Sinds ik klein ben ligt mijn hart in de horeca.

Ik ben nu 22 en werk vanaf ik 15 ben, al die tijd in de horeca.

Op mijn 15e begonnen ook mijn pijnklachten.

Ik heb diverse artsen bezocht en de diagnose verschilde nogal eens.

De huisarts zocht de oorzaak tussen mijn oren, uiteindelijk kwam er een voorzichtig 'fibromyalgie ziektebeeld'. Maar het was niet helemaal helder, dus de zoektocht ging verder.



Ben die jaren door blijven klooien en het ging periodes heel goed en dan weer tijden minder, of ronduit slecht.

Ik heb diverse keren het advies gekregen om me maar om te laten scholen, dit heb ik altijd genegeerd omdat mijn doel nu eenmaal de horeca was. En terend op de goede periodes ging het best.

Vorig jaar zomer heb ik een terugval gehad, ik heb toen 2 maanden in de ziektewet gezeten. Het balletje ging weer rollen en uiteindelijk kreeg ik een MRI scan, daar kwam niks uit maar uit bloedonderzoek kwam dat ik een reumafactor in mijn bloed heb. Maar de situatie was niet zo, dat ik ook daadwerkelijk de stempel 'Reuma' kreeg.



Ik ging weer aan het werk en kwam, als laatste station eigelijk, terecht bij de revalidatie poli.

Daar werd gekeken naar mijn knieen en voeten en volgens die arts ben ik hypermobiel in vrijwel al mijn gewrichten.

Ook heb ik doorgezakte platvoeten en te korte kuitspieren. Dat eerste was vrij simpel recht te trekken door steunzolen.

Die kreeg ik vrij snel en het was geweldig. Ik kon de wereld weer aan.

Ik wacht nu op een oproep om deel te nemen aan het revalidatie proces, waarin ze mij persoonlijk begeleiden met omgaan met pijn etc.



Vol goede moed begon ik aan een nieuwe baan.

Met 'ik heb geen reuma' in mijn achterhoofd én met mijn steunzolen.

Na 4 dagen hard werken kwam ik gebroken thuis.

Mijn enkels zo dik dat mijn schoenen niet meer aankonden, mijn knieen zo opgezet dat ik vrijwel niet meer kon lopen.



Mijn baan ben ik kwijt.

Mijn hoop ook.



Voor mij is nu duidelijk dat een baan in de horeca er voor mij niet in zit. Ik heb alle takken van de horeca al geprobeerd.

Broodjes smeren in een lunchroom, biefstukken bakken in een restaurant (laatste baan), brood bakken bij de broodjeshoek van V&D.

Het is het gewoon, lichamelijk, niet.

Het lange staan, het relatief zware werk, ik houd het niet vol.



Voor mij is het naast de lichamelijke tegenvaller, geestelijk ook een klap.

Ik heb tot in den treure, mezelf geprobeerd te verharden, opteboksen tegen de omscholings- adviezen, maar het lukt me niet.



Ik zal nu op zoek moeten naar een baan die in eerste instantie lichamelijk bij me past en dat is best moeilijk.



Wie heeft in een soortgelijke situatie gezeten en hoe ben je daar uitgekomen?