
Beter worden met CMV - wat te doen
vrijdag 7 mei 2010 om 11:02
Na een paar maanden sukkelen met mijn gezondheid, 7 kg afvallen in 2 weken tijd, is nu dan toch bekend wat ik heb. Ik heb CMV (cytomegalovirus) en dit veroorzaakt klachten die overeenkomen met ziekte van pfeiffer.
Na 3 weken van slapen, uitrusten, bijtanken word ik er inmiddels helemaal gek van. Wil weer dingen doen, langzaam mijn leven opbouwen. Ik zit de komende 4 weken nog thuis, maar heb nog steeds weinig energie. Wil graag weer wat gaan sporten, maar weet niet zo goed wat. Iemand tips voor sporten, maar ook voor andere dingen?
Na 3 weken van slapen, uitrusten, bijtanken word ik er inmiddels helemaal gek van. Wil weer dingen doen, langzaam mijn leven opbouwen. Ik zit de komende 4 weken nog thuis, maar heb nog steeds weinig energie. Wil graag weer wat gaan sporten, maar weet niet zo goed wat. Iemand tips voor sporten, maar ook voor andere dingen?

vrijdag 7 mei 2010 om 11:18
Eerst uitzieken. Aanvullende vitamines en/of veel groente en fruit eten. Niet te snel weer alles willen.
Mijn man heeft 8 weken (!) met koorts op bed gelegen, daarna knapte hij pas op. Ik zelf heb het ook gehad (zelfde tijd als mijn man) maar was er (gelukkig) niet ziek van. Ik was wel wat moe, maar ook zwanger, dus weet het daaraan en niet aan de CMV want heb daar verder ook geen klachten van gehad.
Veel beterschap gewenst
Mijn man heeft 8 weken (!) met koorts op bed gelegen, daarna knapte hij pas op. Ik zelf heb het ook gehad (zelfde tijd als mijn man) maar was er (gelukkig) niet ziek van. Ik was wel wat moe, maar ook zwanger, dus weet het daaraan en niet aan de CMV want heb daar verder ook geen klachten van gehad.
Veel beterschap gewenst

vrijdag 7 mei 2010 om 11:31
Hoi Sarah,
Bedankt voor je reactie, motto is dus vooral nog steeds toegeven aan die vermoeidheid. Voel me soms beetje tot last voor mijn omgeving.
Heb jij er hinder van ondervonden tijdens je zwangerschap? Je leest van die horrorverhalen op internet. En ja, er is hier nog een kinderwens, dus je tip om gelijk verloskundige, gynaecoloog op de hoogte te brengen is wel heel goed! Thnx!
Bedankt voor je reactie, motto is dus vooral nog steeds toegeven aan die vermoeidheid. Voel me soms beetje tot last voor mijn omgeving.
Heb jij er hinder van ondervonden tijdens je zwangerschap? Je leest van die horrorverhalen op internet. En ja, er is hier nog een kinderwens, dus je tip om gelijk verloskundige, gynaecoloog op de hoogte te brengen is wel heel goed! Thnx!

vrijdag 7 mei 2010 om 11:40
Nee ik heb er verder gelukkig geen last van gehad. Alleen van de angst om mijn kind-in-buik te besmetten dan. Gelukkig is dat allemaal goed gegaan, maar ik heb er pas vertrouwen in gekregen nadat baby geboren was en er aanvullende onderzoeken gedaan waren.
Wat mij vooral opgevallen is, is dat er zo weinig over bekend is. Veel artsen kennen het niet zo goed. De internist die destijds mijn man behandelde heeft er 4 weken over gedaan om een diagnose te stellen. Ik zat erbij, zwanger en wel, vroeg gelijk of ik zelf niet ook getest diende te worden (ja dus!) maar hij zei dat er voor zwangeren/baby's-in-buik geen gevaren waren. Dat is er dus wel degelijk.
Gelukkig nam onze huisarts onze zorgen wel serieus en hij heeft ervoor gezorgd dat ik ook getest werd + dat er na de geboorte aanvullende onderzoeken bij baby gedaan werden.
Man heeft overigens nu (bijna 2 jaar na dato) geen last meer van de cmv, behalve dan dat hij wel iets sneller moe is. Maar dat heb ik zelf ook, dat kan komen door de ziekte an sich, ikzelf heb ook Pfeiffer gehad en sindsdien heb ik dat al.
Tot last voor je omgeving moet je je niet voelen. Echt goed uitzieken, want als je te snel weer alles wilt gaan doen is de kans alleen maar groter dat je er langer last van blijft houden. Als het straks weer wat mooier weer wordt; lekker buiten zijn, misschien buiten slapen ook overdag als je daar zin in hebt
Wat mij vooral opgevallen is, is dat er zo weinig over bekend is. Veel artsen kennen het niet zo goed. De internist die destijds mijn man behandelde heeft er 4 weken over gedaan om een diagnose te stellen. Ik zat erbij, zwanger en wel, vroeg gelijk of ik zelf niet ook getest diende te worden (ja dus!) maar hij zei dat er voor zwangeren/baby's-in-buik geen gevaren waren. Dat is er dus wel degelijk.
Gelukkig nam onze huisarts onze zorgen wel serieus en hij heeft ervoor gezorgd dat ik ook getest werd + dat er na de geboorte aanvullende onderzoeken bij baby gedaan werden.
Man heeft overigens nu (bijna 2 jaar na dato) geen last meer van de cmv, behalve dan dat hij wel iets sneller moe is. Maar dat heb ik zelf ook, dat kan komen door de ziekte an sich, ikzelf heb ook Pfeiffer gehad en sindsdien heb ik dat al.
Tot last voor je omgeving moet je je niet voelen. Echt goed uitzieken, want als je te snel weer alles wilt gaan doen is de kans alleen maar groter dat je er langer last van blijft houden. Als het straks weer wat mooier weer wordt; lekker buiten zijn, misschien buiten slapen ook overdag als je daar zin in hebt
vrijdag 7 mei 2010 om 11:51
Dat buiten slapen is dan wel een voordeel! Maar dan mag het weer wel wat beter worden, beetje zo als een paar weken geleden.
Bij mij duurde het ook een paar weken voor ze wisten wat er aan de hand was. Afvallen was de trigger om onderzoeken te gaan doen. Eerste bloedonderzoek zat geen pfeiffer, cmv bij, want ik had geen opgezette klieren. Dus uit eerste onderzoek kwam niets naar voren, 3 weken later opnieuw bloed laten prikken. Ik kreeg wel gelijk de vraag of ik zwanger was.
Goed om te horen dat je man er geen last meer van heeft, omdat je zo weinig kan vinden op internet, zijn dat de vragen die weleens opkomen!
Bij mij duurde het ook een paar weken voor ze wisten wat er aan de hand was. Afvallen was de trigger om onderzoeken te gaan doen. Eerste bloedonderzoek zat geen pfeiffer, cmv bij, want ik had geen opgezette klieren. Dus uit eerste onderzoek kwam niets naar voren, 3 weken later opnieuw bloed laten prikken. Ik kreeg wel gelijk de vraag of ik zwanger was.
Goed om te horen dat je man er geen last meer van heeft, omdat je zo weinig kan vinden op internet, zijn dat de vragen die weleens opkomen!

vrijdag 7 mei 2010 om 21:23
Ik heb het ook gehad, vorig jaar. Omdat er weinig over bekend was dacht ik dat het wel mee zou vallen, maar dat viel tegen.
Ben in het begin gewoon gaan werken, echt heel stom, want op een gegeven moment liep ik op mijn tandvlees en kreeg ik van de huisarts op mijn hart gedrukt dat ik vooral eerst moest uitrusten. Dat heb ik gedaan en ben daarna weer langzaam aan het werk gegaan. Ik ben er nu wel van af alhoewel ik soms nog best snel moe ben.
Ben in het begin gewoon gaan werken, echt heel stom, want op een gegeven moment liep ik op mijn tandvlees en kreeg ik van de huisarts op mijn hart gedrukt dat ik vooral eerst moest uitrusten. Dat heb ik gedaan en ben daarna weer langzaam aan het werk gegaan. Ik ben er nu wel van af alhoewel ik soms nog best snel moe ben.
Cum non tum age
woensdag 6 februari 2013 om 15:53
Topic- up!
Zijn er nog mensen met CMV hier?
Uit bloedonderzoek blijkt dat ik naast bloedamroede ook cmv heb.
En ik had er zelf op aangedrongen bloed onderzoek af te nemen want ik ben de laatste tijd zo moe.. ik ben 23 jaar en ik wil dingen doen en dus heel frustrerend.
Ik slik nu ijzertabletjes voor de bloedarmoede, maar aan CMV kan je niet echt iets doen behalve uitrusten..
Ik vind het moeilijk omdat vrienden niet altijd snappen waarom je moe bent..
Zijn er anderen die dit ook hebben? Ik hoor graag jullie ervaringen en wat je kan doen om je beter te voelen?
x Pluizebolletje
Zijn er nog mensen met CMV hier?
Uit bloedonderzoek blijkt dat ik naast bloedamroede ook cmv heb.
En ik had er zelf op aangedrongen bloed onderzoek af te nemen want ik ben de laatste tijd zo moe.. ik ben 23 jaar en ik wil dingen doen en dus heel frustrerend.
Ik slik nu ijzertabletjes voor de bloedarmoede, maar aan CMV kan je niet echt iets doen behalve uitrusten..
Ik vind het moeilijk omdat vrienden niet altijd snappen waarom je moe bent..
Zijn er anderen die dit ook hebben? Ik hoor graag jullie ervaringen en wat je kan doen om je beter te voelen?
x Pluizebolletje