Gezondheid
alle pijlers
buikkrampen met diarree en overgeven
vrijdag 4 mei 2012 om 12:51
Ik heb dit vaak, te vaak. Als het nu enkel diarree of overgeven zou zijn, dan kan ik daar nog wel mee leven. Maar die vreselijke buikkrampen, die echt zoveel pijn doen dat ik niet weet hoe ik moet zitten of liggen. Vorige week had ik het weer, nu enkel overgeven, puur gal. Ik kon niks binnenhouden, zelfs geen water.
Ik heb nu de huisarts toch dringend verzocht dat ik verder wil, het lijkt me niet normaal.
Nu mag ik volgende week voor een bloedonderzoek, maar als hier nu niets uitkomt, is alles dan okee?
Of mag ik dan eisen netjes vragen om toch door te gaan?
Ja toch? Heeft iemand ervaring hiermee? Een vorige huisarts heeft ooit na wat voelen op mijn buik geconcludeerd dat ik een spastische darm heb. Maar het is nooit eens echt onderzocht. Zeur ik? Zit dit tussen mijn oren, of kan er echt iets zijn?
Ik heb nu de huisarts toch dringend verzocht dat ik verder wil, het lijkt me niet normaal.
Nu mag ik volgende week voor een bloedonderzoek, maar als hier nu niets uitkomt, is alles dan okee?
Of mag ik dan eisen netjes vragen om toch door te gaan?
Ja toch? Heeft iemand ervaring hiermee? Een vorige huisarts heeft ooit na wat voelen op mijn buik geconcludeerd dat ik een spastische darm heb. Maar het is nooit eens echt onderzocht. Zeur ik? Zit dit tussen mijn oren, of kan er echt iets zijn?
vrijdag 4 mei 2012 om 12:54
Niet alles is in je bloed te zien natuurlijk!
Als er niets uitkomt, meteen een doorverwijzing vragen naar een MDL-arts o.i.d.
Ik heb geen glazen bol en ben ook geen arts, maar de diagnose PDS wordt erg snel geroepen af en toe, niets mis mee om daar eens een second opinion om te vragen. Zeker niet als je klachten zodanig heftig zijn als jij beschrijft. Mensen met Crohn of aanverwante ziekten worden ook wel eens naar huis gestuurd met de diagnose PDS...
Sterkte in ieder geval!
Als er niets uitkomt, meteen een doorverwijzing vragen naar een MDL-arts o.i.d.
Ik heb geen glazen bol en ben ook geen arts, maar de diagnose PDS wordt erg snel geroepen af en toe, niets mis mee om daar eens een second opinion om te vragen. Zeker niet als je klachten zodanig heftig zijn als jij beschrijft. Mensen met Crohn of aanverwante ziekten worden ook wel eens naar huis gestuurd met de diagnose PDS...
Sterkte in ieder geval!
vrijdag 4 mei 2012 om 13:01
Als ik diarree met enorme krampen heb, dan neem ik imodium. Gewoon kruidvat eigen merk. Misschien helpt het bij jou ook tegen de krampen, maar het lijkt me echte oplossing. Ik heb wel lang darmklachten gehad. Dat lag echt aan mijn voeding, vet eten. Nu eet ik veel vezels. Ik ben er nooit voor naar de huisarts geweest, omdat ik dacht dat stress bij mij op mijn maag sloeg.
vrijdag 4 mei 2012 om 13:08
Ik ben gaan denken en volgens mij in het opkomen zetten toen ik begin 20 was. Ik eet niet zo vaak buiten de deur dus daar is niks mis mee. Ik kan ook geen lijn ontdekken in producten die ik eet. Een keer heb ik kolieken gehad na het eten van een bepaald soort appel, die eet ik dus niet meer. Maar die kolieken volgende eigenlijk gelijk op het eten van die appel.
Het lijkt me ook niet normaal maar de huisarts wuift het steeds weg met 'ach het heerst, of het is ook naar weer' .
Daar schiet ik natuurlijk niks mee op. Als ik het voel aankomen, dan begin ik al te janken omdat het zoveel pijn doet. Oh en het begint ook meestal 's nachts. Ook heel vreemd.
Het lijkt me ook niet normaal maar de huisarts wuift het steeds weg met 'ach het heerst, of het is ook naar weer' .
Daar schiet ik natuurlijk niks mee op. Als ik het voel aankomen, dan begin ik al te janken omdat het zoveel pijn doet. Oh en het begint ook meestal 's nachts. Ook heel vreemd.
vrijdag 4 mei 2012 om 13:11
quote:madille schreef op 04 mei 2012 @ 12:59:
Bij mij zeiden ze PDS. Na aantal jaar kwamen ze erachter dat het een bacteriele infectie was.
Bij mij ook! Jáááren heb ik last gehad van buikkrampen en diarree, zou ook PDS zijn volgens de HA...Er is destijds bloedonderzoek gedaan op een aantal darmziektes en een kweek van ontlasting afgenomen op parasieten; alles was in orde dus was het maar PDS.
Na jaren een keer een antibioticakuur gekregen voor iets heel anders en mijn diarree-aanvallen en buikkrampen verdwenen als sneeuw voor de zon! Bleek dus een bacteriele infectie te zijn geweest. Het is nu weer een aantal jaren later en ik heb er nooit meer last van gehad.
Ik heb er dus jaren last van gehad en het was dus met een simpele AB-kuur op te lossen. Mooi shit, maar wel blij dat ik er vanaf ben!
Bij mij zeiden ze PDS. Na aantal jaar kwamen ze erachter dat het een bacteriele infectie was.
Bij mij ook! Jáááren heb ik last gehad van buikkrampen en diarree, zou ook PDS zijn volgens de HA...Er is destijds bloedonderzoek gedaan op een aantal darmziektes en een kweek van ontlasting afgenomen op parasieten; alles was in orde dus was het maar PDS.
Na jaren een keer een antibioticakuur gekregen voor iets heel anders en mijn diarree-aanvallen en buikkrampen verdwenen als sneeuw voor de zon! Bleek dus een bacteriele infectie te zijn geweest. Het is nu weer een aantal jaren later en ik heb er nooit meer last van gehad.
Ik heb er dus jaren last van gehad en het was dus met een simpele AB-kuur op te lossen. Mooi shit, maar wel blij dat ik er vanaf ben!
vrijdag 4 mei 2012 om 13:18
quote:nike schreef op 04 mei 2012 @ 13:01:
Als ik diarree met enorme krampen heb, dan neem ik imodium. Gewoon kruidvat eigen merk. Misschien helpt het bij jou ook tegen de krampen, maar het lijkt me echte oplossing. Ik heb wel lang darmklachten gehad. Dat lag echt aan mijn voeding, vet eten. Nu eet ik veel vezels. Ik ben er nooit voor naar de huisarts geweest, omdat ik dacht dat stress bij mij op mijn maag sloeg.Het lijkt mij beter de oorzaak te zoeken, i.p.v. je darmen lam te leggen met dergelijke bende... Ik zou Imodium alleen nemen als je echt in nood zit. Bijv. in de auto o.i.d.
Als ik diarree met enorme krampen heb, dan neem ik imodium. Gewoon kruidvat eigen merk. Misschien helpt het bij jou ook tegen de krampen, maar het lijkt me echte oplossing. Ik heb wel lang darmklachten gehad. Dat lag echt aan mijn voeding, vet eten. Nu eet ik veel vezels. Ik ben er nooit voor naar de huisarts geweest, omdat ik dacht dat stress bij mij op mijn maag sloeg.Het lijkt mij beter de oorzaak te zoeken, i.p.v. je darmen lam te leggen met dergelijke bende... Ik zou Imodium alleen nemen als je echt in nood zit. Bijv. in de auto o.i.d.
vrijdag 4 mei 2012 om 13:32
@ lizetje: bij mij echt precies hetzelfde! Ik ook bloedtests gehad, steeds niets te vinden. Dus was het maar PDS (is namelijk een soort restcategorie). Ik na een jaar of vier weer (na er al vijf gehad te hebben) een nieuwe dokter (huisarts dus). Die wilde wel verder gaan onderzoeken, maar eerst maar weer een bloedtest, en die keer ook (voor het eerst) een plas en poep test. Nou uit het plas bleek dat ik een blaasontsteking had. Ik dacht dat je daarvoor pijn of bloed moest hebben of veel moest plassen. Dat was bij mij helemaal niet het geval. Toen moest ik een antibioticum kuur nemen. Ik baalde nogal van de kuur die de dokter mij had voorgeschreven want dat was een antibioticum dat eigenlijk niet vaak mag worden uitgeschreven (is vooral voor als je resistent tegen andere antibiotica bent geworden en kan nare bijwerkingen hebben, het heet ciprofloxacine ofzo), maar ik dacht: hij zal het wel weten. En na een paar dagen kuur werd ik me eht hondsberoerd. Ik kon amper naar die pil kijken en werd al ziek. Toen mocht ik de kuur, in hoge uitzondering stopzetten. Heb ik weer een plas kweek gedaan, om te kijken of ik nog een andere kuur moest. En alles was schoon, dus dat hoefde niet. En opeens had ik het door: ik had geen 'aanvallen' meer, zoals ik ze zelf noemde! Ik heb nog eens naar die kuur gekeken en die was ook voor darmkanaal bacterien.
Bij zo'n aanval werd eerst mijn lip dik (dokter dacht daarom eerst aan allergie), toen kreeg ik het gevoel dat er een steen in mijn maag lag. Daarna ik krampen, daarna had ik diaree en moets ik bijna tegelijkertijd (erg lastig) overgeven. En dan kreeg ik vaak ook een opgezet, rood hoofd, rillingen en heel soms uitslag en een dikke tong. Ik kon me na zo'n aanval niet meer bewegen, geen energie, dus ik lag geregeld een a twee uur in de wc bij te komen op de vloer. Ik heb het ook gehad toen ik op visite was bij vreemden en een keer op school. Maar mijn vrienden wisten ervan dus die kwamen dan een kijkje nemen. Gelukkig gebeurde het meestal 's avonds laat. Was echt heel vervelend. Duurde van mijn 20e tot mijn 27e denk ik. In het begin waren de aanvallen heftiger, maar wel sporadischer. Na een tijdje voelde ik de aanvallen van tevoren aankomen en dat was wel fijn. En na nog een tijdje kon ik ze zelf afzwakken. Ik wist hoe ik moest gaan zitten en wat ik moest doen of nalaten (wel water drinken en brood eten, niet stressen). Maar ik had ze wel vaker. Ik had ook als truc om aan palmbomen en zomerstranden te denken en daarmee kon ik de kramp en diaree niet tegenhouden, maar het overgeven wel. Ik ben erg blij at ik ervan af ben. Ik kan me amper meer voorstellen hoe dat toen was. Ik heb nog wel meer dan gemiddeld buikpijn, maar niet dat het mijn leve echt beinvloedt. Ik heb bijvoorbeeld elke keer als ik gewoon moet poepen, kramp. Dus dat is het signaal dat ik naar de wc moet. Ik heb het tegen mijn arts gezegd dat dit dus echt voor mij geholpen heeft.
Bij zo'n aanval werd eerst mijn lip dik (dokter dacht daarom eerst aan allergie), toen kreeg ik het gevoel dat er een steen in mijn maag lag. Daarna ik krampen, daarna had ik diaree en moets ik bijna tegelijkertijd (erg lastig) overgeven. En dan kreeg ik vaak ook een opgezet, rood hoofd, rillingen en heel soms uitslag en een dikke tong. Ik kon me na zo'n aanval niet meer bewegen, geen energie, dus ik lag geregeld een a twee uur in de wc bij te komen op de vloer. Ik heb het ook gehad toen ik op visite was bij vreemden en een keer op school. Maar mijn vrienden wisten ervan dus die kwamen dan een kijkje nemen. Gelukkig gebeurde het meestal 's avonds laat. Was echt heel vervelend. Duurde van mijn 20e tot mijn 27e denk ik. In het begin waren de aanvallen heftiger, maar wel sporadischer. Na een tijdje voelde ik de aanvallen van tevoren aankomen en dat was wel fijn. En na nog een tijdje kon ik ze zelf afzwakken. Ik wist hoe ik moest gaan zitten en wat ik moest doen of nalaten (wel water drinken en brood eten, niet stressen). Maar ik had ze wel vaker. Ik had ook als truc om aan palmbomen en zomerstranden te denken en daarmee kon ik de kramp en diaree niet tegenhouden, maar het overgeven wel. Ik ben erg blij at ik ervan af ben. Ik kan me amper meer voorstellen hoe dat toen was. Ik heb nog wel meer dan gemiddeld buikpijn, maar niet dat het mijn leve echt beinvloedt. Ik heb bijvoorbeeld elke keer als ik gewoon moet poepen, kramp. Dus dat is het signaal dat ik naar de wc moet. Ik heb het tegen mijn arts gezegd dat dit dus echt voor mij geholpen heeft.
vrijdag 4 mei 2012 om 13:43
Als ik nu weer zo'n ongemakkelijk gevoel krijg is het eerste wat ik neem domperidon (leegt de inhoud van je maag sneller, waardoor je niet zo misselijk bent). Maar ook hier kwam ik helaas pas achter door die laatste dokter (dus toen mijn darmproblemen praktisch over waren).
Ik vraag me wel af of de to dit heeft, want ik had mijn problemen vooral na het eten en dus nooit dat ik gal opspuugde. Als ik moets overgeven was het voor mij heel duudelijk da mijn lichaam alleen dat eten er maar uit wilde. Was da eruit, dan hield het overgeven op.
Ik vind het daaom wel raar dat ze pds zeggen, terwijl het niets met eten te maken heeft? Ik zo sowieso doorgaan in je zoektocht naar een arts die je serieus neemt. Ik heb eens een arts gezegd die van het allergie middel dat ik voor mijn buikklachten vond dat ik het dagelijks moest gaan slikken, dat terwijl ik er enorm duf van werd. Een andere huisartsenpraktijk vond het niet eens nodig dat ik een echte arts zag, omdat mijn vorige arts had gezegd datnhet pds was, dus ik kon meteen door naar de verplegerarts (geen idee hoe zo iemand heet), iemand die alleen chronische ziekten monitort. Maar ik ging juist naar hun praktijk om eens goed onderzocht te worden, want mijn eerdere dokter heeft niet eens onderzoek gedaan naar pds! Gelukkig nam mijn laatste dokter het wel serieus.
Ik vraag me wel af of de to dit heeft, want ik had mijn problemen vooral na het eten en dus nooit dat ik gal opspuugde. Als ik moets overgeven was het voor mij heel duudelijk da mijn lichaam alleen dat eten er maar uit wilde. Was da eruit, dan hield het overgeven op.
Ik vind het daaom wel raar dat ze pds zeggen, terwijl het niets met eten te maken heeft? Ik zo sowieso doorgaan in je zoektocht naar een arts die je serieus neemt. Ik heb eens een arts gezegd die van het allergie middel dat ik voor mijn buikklachten vond dat ik het dagelijks moest gaan slikken, dat terwijl ik er enorm duf van werd. Een andere huisartsenpraktijk vond het niet eens nodig dat ik een echte arts zag, omdat mijn vorige arts had gezegd datnhet pds was, dus ik kon meteen door naar de verplegerarts (geen idee hoe zo iemand heet), iemand die alleen chronische ziekten monitort. Maar ik ging juist naar hun praktijk om eens goed onderzocht te worden, want mijn eerdere dokter heeft niet eens onderzoek gedaan naar pds! Gelukkig nam mijn laatste dokter het wel serieus.
vrijdag 4 mei 2012 om 13:55
@madille; wat een heftige klachten! Mijn klachten bestonden destijds voornamelijk uit acute darmkrampen, meestal vlak na het avondeten (maar niet elke dag).
Ik moest dan direct naar de wc en had dan diarree. Als het er eenmaal uit was dan verdwenen mijn darmkrampen ook meteen. Ik moet zeggen dat mijn klachten echt peanuts waren vergeleken met jouw klachten. Tjee, dat is niet niks zo beroerd zijn!
Of TO dit ook heeft is natuurlijk moeilijk in te schatten, maar ze kan het wellicht in het achterhoofd houden als andere behandelingen/medicijnen niet blijken te werken. Je kan het maar weten, toch?
Mocht ik in ieder geval weer ooit van die klachten terug krijgen dan weet ik wat ik moet doen; naar de HA voor een AB-kuur! (ik slikte overigens minocycline.)
Ik moest dan direct naar de wc en had dan diarree. Als het er eenmaal uit was dan verdwenen mijn darmkrampen ook meteen. Ik moet zeggen dat mijn klachten echt peanuts waren vergeleken met jouw klachten. Tjee, dat is niet niks zo beroerd zijn!
Of TO dit ook heeft is natuurlijk moeilijk in te schatten, maar ze kan het wellicht in het achterhoofd houden als andere behandelingen/medicijnen niet blijken te werken. Je kan het maar weten, toch?
Mocht ik in ieder geval weer ooit van die klachten terug krijgen dan weet ik wat ik moet doen; naar de HA voor een AB-kuur! (ik slikte overigens minocycline.)
vrijdag 4 mei 2012 om 14:08
Zo heftig zijn die van mij ook niet, daar schrik ik wel van. Ik voel me meestal de avond vooraf flink beroerd, mijn eten smaakt dan niet. Mijn buik zwelt op en wordt hard, het klotst ook in mijn buik. Alsof er heel veel water in zit.
Meestal zijn mijn aanvallen 's nachts, enorm veel krampen en niet weten hoe ik moet liggen. Ik kan ieder half uur, of ieder uur er wel uit om naar het toilet te gaan. Diarree of overgeven.
Omdat die aanvallen meestal altijd 's nachts zijn, ben ik overdag ook gewoon hondsberoerd. Eten lukt dan ook niet, alles komt er meteen weer terug uit. Het kan duren van 1 dag, tot 4 dagen.
Ik ben benieuwd of er iets uit mijn bloedonderzoek komt.
Meestal zijn mijn aanvallen 's nachts, enorm veel krampen en niet weten hoe ik moet liggen. Ik kan ieder half uur, of ieder uur er wel uit om naar het toilet te gaan. Diarree of overgeven.
Omdat die aanvallen meestal altijd 's nachts zijn, ben ik overdag ook gewoon hondsberoerd. Eten lukt dan ook niet, alles komt er meteen weer terug uit. Het kan duren van 1 dag, tot 4 dagen.
Ik ben benieuwd of er iets uit mijn bloedonderzoek komt.
vrijdag 4 mei 2012 om 14:20
zaterdag 5 mei 2012 om 20:47
Wat vervelend TO. Ik ren momenteel al bijna 2 maanden elke nacht zo'n 6x naar het toilet wegens diaree en beroerdheid. Ik heb de darmziekte Colitis Ulcerosa. Voordat die diagnose bij mij is gesteld ben ik heel lang aan het lijntje gehouden door de huisarts. Laat dat jou niet gebeuren en eis een doorverwijzing naar een MDL-arts. Die weet tenminste waar hij/zij het over heeft.
Als tip voor de tussentijd: pepermuntthee en Kamillethee helpen bij beroerdheid. En neem na zo'n nacht op het toilet even een glas ORS om de verloren mineralen etc weer aan te vullen, dat helpt een beetje tegen het lamlendige gevoel overdag. Sterkte!
Als tip voor de tussentijd: pepermuntthee en Kamillethee helpen bij beroerdheid. En neem na zo'n nacht op het toilet even een glas ORS om de verloren mineralen etc weer aan te vullen, dat helpt een beetje tegen het lamlendige gevoel overdag. Sterkte!
zaterdag 5 mei 2012 om 20:54
woensdag 9 mei 2012 om 13:28
Ik heb inmiddels mijn bloedonderzoek terug, alles was goed. Daar ben ik in principe wel heel blij mee. Ik heb vanochtend een echo laten maken, ook daar waren geen afwijkingen op te zien.
Ik begin me nu toch wel in te beelden dat het wellicht tussen mijn oren zit.
Het enige wat nu nog gedaan kan worden is een maag-darm onderzoek. Maar of dat iets zal uitwijzen?
Ik begin me nu toch wel in te beelden dat het wellicht tussen mijn oren zit.
Het enige wat nu nog gedaan kan worden is een maag-darm onderzoek. Maar of dat iets zal uitwijzen?
