Gezondheid
alle pijlers
Een 'pof'
zaterdag 10 oktober 2009 om 14:54
Hallo,
Een tijdje geleden heb ik van de gynaecoloog gehoord dat ik een zgn 'pof' heb (soort van vervroegde overgang); eierstokken zijn ermee gestopt. Het is een kleine kans dat ze het weer gaan 'doen'.
Gelukkig hebben we al wel een dochtertje gekregen, 1.5 jaar geleden. Voordat zij verwekt was kregen we ook al vaag te horen dat er een kans was dat ik een pof aan het ontwikkelen was. Mijn menstruatie was heel onregelmatig en maanden niet geweest en mijn bloedwaardes gaven een 'pof' aan. Toch is het gelukt tijdens een vruchtbare periode, toen mijn eierstokken het weer 'deden'.
Nu dus weer de diagnose gehoord, want ben na 14 maanden nogsteeds niet ongesteld.
Ik vroeg me af of er meer mensen zijn die een pof hebben? Het komt maar weinig voor, hoorde ik.
Groetjes, Juul.
Een tijdje geleden heb ik van de gynaecoloog gehoord dat ik een zgn 'pof' heb (soort van vervroegde overgang); eierstokken zijn ermee gestopt. Het is een kleine kans dat ze het weer gaan 'doen'.
Gelukkig hebben we al wel een dochtertje gekregen, 1.5 jaar geleden. Voordat zij verwekt was kregen we ook al vaag te horen dat er een kans was dat ik een pof aan het ontwikkelen was. Mijn menstruatie was heel onregelmatig en maanden niet geweest en mijn bloedwaardes gaven een 'pof' aan. Toch is het gelukt tijdens een vruchtbare periode, toen mijn eierstokken het weer 'deden'.
Nu dus weer de diagnose gehoord, want ben na 14 maanden nogsteeds niet ongesteld.
Ik vroeg me af of er meer mensen zijn die een pof hebben? Het komt maar weinig voor, hoorde ik.
Groetjes, Juul.
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:21
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:43
Ik ben ook (veel te vroeg) in de overgang maar ik heb van pof nog nooit gehoord. Ik zal het eens vragen bij de gyn , daar moet ik volgende week naar toe.
Ik heb 2 jongentjes vrij snel na elkaar gekregen en werd na de tweede nauwelijks en uiteindelijk helemaal niet meer ongesteld.
Na allerlei onderzoeken bleek ik tot mijn grote schrik botontkalking te hebben.
Ik slik nu hormonen , kalk met vitamine d en ga 3 keer in de week sporten.
Ik heb het er best heel moelijk meegehad.
Ben uiteindelijk ook naar een psycholoog gegaan.
ik had het gevoel dat mijn leven over was en dat ik nu oud was.
Ik zat echt in een identiteitscrisis.
De overgang kwam echt volkomen onverwacht.
Geen van je vriendinnen is daar nog meebezig.
Nu gaat het een stuk beter en heb ik mezelf weer een beetje hervonden.
Ik heb 2 jongentjes vrij snel na elkaar gekregen en werd na de tweede nauwelijks en uiteindelijk helemaal niet meer ongesteld.
Na allerlei onderzoeken bleek ik tot mijn grote schrik botontkalking te hebben.
Ik slik nu hormonen , kalk met vitamine d en ga 3 keer in de week sporten.
Ik heb het er best heel moelijk meegehad.
Ben uiteindelijk ook naar een psycholoog gegaan.
ik had het gevoel dat mijn leven over was en dat ik nu oud was.
Ik zat echt in een identiteitscrisis.
De overgang kwam echt volkomen onverwacht.
Geen van je vriendinnen is daar nog meebezig.
Nu gaat het een stuk beter en heb ik mezelf weer een beetje hervonden.
zaterdag 10 oktober 2009 om 15:49
ik heb even gegoogeld maar pof betekent dus prematuur ovarieel falen.
oftewel vervroegd in de overgang
dat heb ik dus ook.
Gelukkig was mijn kinderwens vervuld , maar zou jij nog meer kinderen willen?
Mijn gyn zei dat we toch moesten oppassen met onveilig vrijen want er was nog altijd een (heel kleine) kans om zwanger te worden.
oftewel vervroegd in de overgang
dat heb ik dus ook.
Gelukkig was mijn kinderwens vervuld , maar zou jij nog meer kinderen willen?
Mijn gyn zei dat we toch moesten oppassen met onveilig vrijen want er was nog altijd een (heel kleine) kans om zwanger te worden.
zaterdag 10 oktober 2009 om 17:59
hoi eefje,
wij hebben zeker nog een kinderwens.. dus dit komt wel hard aan.
Ik ga nog door met allerlei onderzoeken (ook mn botten), maar ik voel me werkelijk prima. Geen zweetaanvallen of iets dergelijks. Heb jij dat wel gehad?
Ik heb 1x nog een eisprong gehad 2 maanden geleden, dus ik hoop zo dat het nog een keer gebeurt (ben dus niet zwanger geworden..). Door de provera ben ik toen gaan bloeden, want zelf ging ik niet menstrueren. Heel raar, want de arts had toen wel een folikel gezien.
Vind t allemaal zo vaag, en ook omdat de gyn het allemaal niet zo goed weet. hij kan niet zeggen of ik nog een 'opleving' krijg of dat er niks meer gebeurt.
Ik zou zoo graag nog 1 kindje krijgen..
Ik ben trouwens 29.
wij hebben zeker nog een kinderwens.. dus dit komt wel hard aan.
Ik ga nog door met allerlei onderzoeken (ook mn botten), maar ik voel me werkelijk prima. Geen zweetaanvallen of iets dergelijks. Heb jij dat wel gehad?
Ik heb 1x nog een eisprong gehad 2 maanden geleden, dus ik hoop zo dat het nog een keer gebeurt (ben dus niet zwanger geworden..). Door de provera ben ik toen gaan bloeden, want zelf ging ik niet menstrueren. Heel raar, want de arts had toen wel een folikel gezien.
Vind t allemaal zo vaag, en ook omdat de gyn het allemaal niet zo goed weet. hij kan niet zeggen of ik nog een 'opleving' krijg of dat er niks meer gebeurt.
Ik zou zoo graag nog 1 kindje krijgen..
Ik ben trouwens 29.
zondag 11 oktober 2009 om 19:51
Ik had de hele reutemeteut aan overgangsklachten.
Van opvliegers naar hartkloppingen en een constant psm gevoel.
(leuk voor je medebewoners)
En toen wist ik nog niet dat ik in de overgang was.
Bij mij was het ook heel lang vaag.
Heel erg moeten zeuren bij de huisarts om een bloedtest om de FSH waarden.
Uiteindelijk heb ik een etosthuistest gedaan, die was positief en ben ik daarmee naar de huisarts gegaan.
Toen zei ze , we kunnen nog testen of er iets met je schildklier is en dan moeten we toch bloedtesten dus kunnen we ook de FSH waarden meenemen.
Daar bleek dus uit dat ik in de overgang was en latere bleek dus ook nog botontkalking.
Ik ben meteen veranderd van huisarts , ik was best boos op haar.
Ik voel met je mee dat je nog een kindje zou willen.
En dat de dokters vaag doen is ook niet zo gek.
Het is nl mogelijk dat je nog een opleving krijgt.
Daar is geen pijl op te trekken.
Maar al was mijn kinderwesn vervuld ,het is toch naar als iets anders daar wel even over beslist dan jij zelf.
Ik voelde me door mijn lichaam in de steek gelaten.
En het gekke van botontkalking is , daar voel je (iig nu nog niet) niks van.
Ik hoop voor je dat het je toch nog lukt om zwanger te worden.
Je weet het nooit. sterkte!
Van opvliegers naar hartkloppingen en een constant psm gevoel.
(leuk voor je medebewoners)
En toen wist ik nog niet dat ik in de overgang was.
Bij mij was het ook heel lang vaag.
Heel erg moeten zeuren bij de huisarts om een bloedtest om de FSH waarden.
Uiteindelijk heb ik een etosthuistest gedaan, die was positief en ben ik daarmee naar de huisarts gegaan.
Toen zei ze , we kunnen nog testen of er iets met je schildklier is en dan moeten we toch bloedtesten dus kunnen we ook de FSH waarden meenemen.
Daar bleek dus uit dat ik in de overgang was en latere bleek dus ook nog botontkalking.
Ik ben meteen veranderd van huisarts , ik was best boos op haar.
Ik voel met je mee dat je nog een kindje zou willen.
En dat de dokters vaag doen is ook niet zo gek.
Het is nl mogelijk dat je nog een opleving krijgt.
Daar is geen pijl op te trekken.
Maar al was mijn kinderwesn vervuld ,het is toch naar als iets anders daar wel even over beslist dan jij zelf.
Ik voelde me door mijn lichaam in de steek gelaten.
En het gekke van botontkalking is , daar voel je (iig nu nog niet) niks van.
Ik hoop voor je dat het je toch nog lukt om zwanger te worden.
Je weet het nooit. sterkte!
maandag 12 oktober 2009 om 09:36
Ha Eefje,
Bedankt voor je verhaal. Heb je je FSH laten testen door een etoshuistest?? Wist niet dat dat kon?!
Kan me voorstellen dat je je in de steek gelaten voelt door je lichaam.. dat heb ik ook. Vooral; hoe kan dit nou? Ik leef gezond, ik doe niks raars.. en dan toch dit.
Bizar dat er toch een kansje is dat ik een opleving krijg, alleen snap ik het niet; de eitjes zijn toch gewoon 'op'? Of ligt het vooral aan de eierstokken die niks doen?
Je merkt het, ik weet er nog niet veel vanaf...
Bedankt voor je verhaal. Heb je je FSH laten testen door een etoshuistest?? Wist niet dat dat kon?!
Kan me voorstellen dat je je in de steek gelaten voelt door je lichaam.. dat heb ik ook. Vooral; hoe kan dit nou? Ik leef gezond, ik doe niks raars.. en dan toch dit.
Bizar dat er toch een kansje is dat ik een opleving krijg, alleen snap ik het niet; de eitjes zijn toch gewoon 'op'? Of ligt het vooral aan de eierstokken die niks doen?
Je merkt het, ik weet er nog niet veel vanaf...
woensdag 14 oktober 2009 om 14:22
Hee Juul!
Ik was vandaag bij de gyn en heb het er ook over gehad of de eitjes al dan niet op waren.
Ik vroeg aan haar dat het toch betekende omdat je eitjes op waren je daarom in de overgang kwam.
Haar antwoord daarop was dat je eitjes nooit helemaal op zijn en dat je ondanks je in de overgang bent toch nog opeens een eisprong kan hebben gevolgd door een menstruatie.
En dat 10% van de jonge vrouwen in de overgang toch nog zwanger raken.
Ik weet niet hoe betrouwbaar die etoshuistest is.
Ik heb hem gedaan omdat mijn huisarts zo vervelend deed en ben dus met die uitslag naar haar toegegaan.
Zijn jou FSH waarden getest?
Ik was vandaag bij de gyn en heb het er ook over gehad of de eitjes al dan niet op waren.
Ik vroeg aan haar dat het toch betekende omdat je eitjes op waren je daarom in de overgang kwam.
Haar antwoord daarop was dat je eitjes nooit helemaal op zijn en dat je ondanks je in de overgang bent toch nog opeens een eisprong kan hebben gevolgd door een menstruatie.
En dat 10% van de jonge vrouwen in de overgang toch nog zwanger raken.
Ik weet niet hoe betrouwbaar die etoshuistest is.
Ik heb hem gedaan omdat mijn huisarts zo vervelend deed en ben dus met die uitslag naar haar toegegaan.
Zijn jou FSH waarden getest?
woensdag 14 oktober 2009 om 15:40
ik kwam dit tegen ,misschien heb je er wat aan;
http://www.vrouwenovergan ... /viewtopic.php?f=2&t=8791
http://www.vrouwenovergan ... /viewtopic.php?f=2&t=8791
woensdag 14 oktober 2009 om 16:12
Oh dat zijn leuke nieuwtjes.. dat je eitjes dus nooit helemaal 'op' zijn..
Mijn FSH was voor mijn dochtertjes verwekking rond de 70, en daarna had ik dus een vruchtbare periode waar dochtertje uit gekomen is (bless the lord!;) en nu is mijn waarde weer rond de 30 als ik het goed heb onthouden. Waarschijnlijk was mijn FSH tijdens mn vruchtbare periode veeel lager (en dus onder de 10?). En er valt wrs niks over te zeggen dat ik nu 30 heb.. In mn hoofd denk ik.. heee 30, zal mn lichaam weer rustig naar de 10 teruggaan en ik dus weer een vruchtbare periode tegemoed kom? Ach.., wrs onzin, maar dat soort kleine dingen ga ik dan bedenken.
Ik ga ns even de site doorlezen, thanx!
En mag ik vragen waarom je bij de gyn was? Blijf je door de VO onder controle bij een gyn? Ik moet volgende week vrijdag weer langskomen.. dan word ik ook doorgestuurd naar een ander ziekenhuis waar ze meer over de 'pof' weten, vertelde hij.
Mijn FSH was voor mijn dochtertjes verwekking rond de 70, en daarna had ik dus een vruchtbare periode waar dochtertje uit gekomen is (bless the lord!;) en nu is mijn waarde weer rond de 30 als ik het goed heb onthouden. Waarschijnlijk was mijn FSH tijdens mn vruchtbare periode veeel lager (en dus onder de 10?). En er valt wrs niks over te zeggen dat ik nu 30 heb.. In mn hoofd denk ik.. heee 30, zal mn lichaam weer rustig naar de 10 teruggaan en ik dus weer een vruchtbare periode tegemoed kom? Ach.., wrs onzin, maar dat soort kleine dingen ga ik dan bedenken.
Ik ga ns even de site doorlezen, thanx!
En mag ik vragen waarom je bij de gyn was? Blijf je door de VO onder controle bij een gyn? Ik moet volgende week vrijdag weer langskomen.. dan word ik ook doorgestuurd naar een ander ziekenhuis waar ze meer over de 'pof' weten, vertelde hij.
woensdag 14 oktober 2009 om 21:03
Het is een beetje lang verhaal maar omdat ik (te) vroeg in de overgang ben én botontkalking heb slik ik hormonen.
Maar nu heb ik om de 2/3 maanden een bloeding.
In de gebruiksaanwijzing stond dat als dat na een aantal maanden nog gebeurde je contact op moest nemen met de huisarts.
Dat heb ik gedaan en die vond dat ik contact op moest nemen met de gynocoloog en die wilde me graag zien voor een vaginale echo om te kijken of er verder niets lichamelijks aan de hand was.
Dat was dus niet zo en na aanleiding van mijn verhaal over de verschijnselen voorafgaand aan zo'n bloeding vertelde ze me dat het ook best kon zijn dat ik af en toe toch nog gewoon ongesteld werd,(vandaar mijn vraag over de al dan niet op zijnde eitjes) maar omdat ik die hormonen gebruik en met m'n eigen hormonen de (menstruatie)klachten dan extra versterkt werden.
Bijvoorbeeld weken lang heel pijnlijke borsten en een bloeding van meer dan een week.
Maar ik heb liever een (doorbraak)bloeding af en toe dan een vreselijk humeur.
ik gebruikte eerst andere hormonen maar ik werd daar vreselijk somber van.
Met deze hormonen ben ik heel stabiel en nooit meer somber.
Al is mijn libido wel tot het nulpunt bevroren.
Daarvoor ga ik morgen voor de eerste keer naar een sexuoloog.
Best wel spannend, weet nog niet of ik er wel zin in heb ....
Dat bevroren libido kan liggen aan die hormoonpillen maar ook aan de verandering van en in m'n lichaam.
Maarrr , tegen die botontkaling gebruik ik ook kalktabletten maar ik heb allerlei gekke allergieen (kan geen pijnstillers zoals paracetamol , asperine en ibruprofen verdragen) en ook voor die kalktabletten.
Nu gebruik ik vitamine d en probeer ik zoveel mogelijk zuivel te eten.( ik schreef eerst nog dat ik kalktabletten gebruikte want dat allergieverhaal is weer een ander zijspoor)
Omdat zij (de gynacoloog) niet wist of dat afdoende was moet ik binnekort ook nog terug naar de internist.
Ach ja , het houdt een mens bezig haha.
weet je , eerst dacht ik , waar maak ik me druk om , ik ben maar in de overgang, een goede vriendin verloor haar baby , een buurvrouw kwam om door huiselijk geweld , maar het verandert je , je kijk op jezelf en op het leven.
En als het je dan overkomt terwijl je het helemaal niet verwacht en het helemaal niet speelt in je omgeving maakt het wel moeilijk.
Ik heb geen kinderwens meer en ik hoor mensen al bijna tegen jou zeggen dat je gelukkig moet zijn met wat je hebt en je zult best gelukkig zijn met je dochter maar het is niet zoal je het had bedacht voor jezelf.
En ik ben nu bijna 41 maar was denk ik 35 dat ik in de overgang terecht kwam.
Jij bent nog veel jonger dus ik kan me voorstellen dat het shocking voor je was/is.......
Maar nu heb ik om de 2/3 maanden een bloeding.
In de gebruiksaanwijzing stond dat als dat na een aantal maanden nog gebeurde je contact op moest nemen met de huisarts.
Dat heb ik gedaan en die vond dat ik contact op moest nemen met de gynocoloog en die wilde me graag zien voor een vaginale echo om te kijken of er verder niets lichamelijks aan de hand was.
Dat was dus niet zo en na aanleiding van mijn verhaal over de verschijnselen voorafgaand aan zo'n bloeding vertelde ze me dat het ook best kon zijn dat ik af en toe toch nog gewoon ongesteld werd,(vandaar mijn vraag over de al dan niet op zijnde eitjes) maar omdat ik die hormonen gebruik en met m'n eigen hormonen de (menstruatie)klachten dan extra versterkt werden.
Bijvoorbeeld weken lang heel pijnlijke borsten en een bloeding van meer dan een week.
Maar ik heb liever een (doorbraak)bloeding af en toe dan een vreselijk humeur.
ik gebruikte eerst andere hormonen maar ik werd daar vreselijk somber van.
Met deze hormonen ben ik heel stabiel en nooit meer somber.
Al is mijn libido wel tot het nulpunt bevroren.
Daarvoor ga ik morgen voor de eerste keer naar een sexuoloog.
Best wel spannend, weet nog niet of ik er wel zin in heb ....
Dat bevroren libido kan liggen aan die hormoonpillen maar ook aan de verandering van en in m'n lichaam.
Maarrr , tegen die botontkaling gebruik ik ook kalktabletten maar ik heb allerlei gekke allergieen (kan geen pijnstillers zoals paracetamol , asperine en ibruprofen verdragen) en ook voor die kalktabletten.
Nu gebruik ik vitamine d en probeer ik zoveel mogelijk zuivel te eten.( ik schreef eerst nog dat ik kalktabletten gebruikte want dat allergieverhaal is weer een ander zijspoor)
Omdat zij (de gynacoloog) niet wist of dat afdoende was moet ik binnekort ook nog terug naar de internist.
Ach ja , het houdt een mens bezig haha.
weet je , eerst dacht ik , waar maak ik me druk om , ik ben maar in de overgang, een goede vriendin verloor haar baby , een buurvrouw kwam om door huiselijk geweld , maar het verandert je , je kijk op jezelf en op het leven.
En als het je dan overkomt terwijl je het helemaal niet verwacht en het helemaal niet speelt in je omgeving maakt het wel moeilijk.
Ik heb geen kinderwens meer en ik hoor mensen al bijna tegen jou zeggen dat je gelukkig moet zijn met wat je hebt en je zult best gelukkig zijn met je dochter maar het is niet zoal je het had bedacht voor jezelf.
En ik ben nu bijna 41 maar was denk ik 35 dat ik in de overgang terecht kwam.
Jij bent nog veel jonger dus ik kan me voorstellen dat het shocking voor je was/is.......
vrijdag 16 oktober 2009 om 19:26
Hoooi Eefje,
Heb het nog niet aan veel mensen verteld, bv niet aan mn collega's. Wel aan vriendinnen en zij reageren gelukkig niet met 'wees blij dat je haar hebt'. Iedereen kan zich goed voorstellen dat we graag een 2e willen krijgen.
Er zit niks anders op dan te wachten
Wat heb jij veel klachten (gehad), kan me voorstellen dat je er helemaal gek van werd. Kan me er niet veel bij voorstellen, want ik heb nooit last gehad van menstruatieklachten en nu dus ook niet overgang-klachten. (ik haaaat dat woord, en eigenlijk noem ik het liever een pof).
Tuurlijk zijn er andere (ergere) dingen, maar als het om jezelf gaat is alles kleins al erg genoeg voor jezelf. Maar inderdaad, probeer het wel te relativeren en ik geniet misschien wel dubbel enorm van mn hartediefje die op dit moment lekker in bedje ligt. Ooh wat geniet ik van haar, maar wat zou ik weer een dikke buik willen hebben en daar weer van genieten en borstvoeding geven, vond het wel erg speciaal en het idee dat het met dochtertje de eerste en meteen ook de laatste keer was, dat wil ik niet accepteren en ook niet geloven. Ik geloof nogsteeds in mn lichaam. We shall see.
Fijn weekend en fijn dat je zoveel op mij hebt gereageerd..
Groetjes, Juul.
Heb het nog niet aan veel mensen verteld, bv niet aan mn collega's. Wel aan vriendinnen en zij reageren gelukkig niet met 'wees blij dat je haar hebt'. Iedereen kan zich goed voorstellen dat we graag een 2e willen krijgen.
Er zit niks anders op dan te wachten
Wat heb jij veel klachten (gehad), kan me voorstellen dat je er helemaal gek van werd. Kan me er niet veel bij voorstellen, want ik heb nooit last gehad van menstruatieklachten en nu dus ook niet overgang-klachten. (ik haaaat dat woord, en eigenlijk noem ik het liever een pof).
Tuurlijk zijn er andere (ergere) dingen, maar als het om jezelf gaat is alles kleins al erg genoeg voor jezelf. Maar inderdaad, probeer het wel te relativeren en ik geniet misschien wel dubbel enorm van mn hartediefje die op dit moment lekker in bedje ligt. Ooh wat geniet ik van haar, maar wat zou ik weer een dikke buik willen hebben en daar weer van genieten en borstvoeding geven, vond het wel erg speciaal en het idee dat het met dochtertje de eerste en meteen ook de laatste keer was, dat wil ik niet accepteren en ook niet geloven. Ik geloof nogsteeds in mn lichaam. We shall see.
Fijn weekend en fijn dat je zoveel op mij hebt gereageerd..
Groetjes, Juul.
