een verband tussen lichaam en geest?

Ik denk dat je het rouwproces nog niet goed hebt afgesloten, misschien kun je met een psycholoog gaan praten, ik had/heb het heel moeilijk met de dood van mijn oma, allerlei vragen waarop de antwoorden simpel zijn maar voor mij geen goed argumment zijn. Ik heb hulp gezocht door erover te praten met een buitenstaander. Het heeft mij geholpen en rust gegeven. Ik hoop dat je er iets aan hebt.

De klachten die jij geeft komen voort uit stress.



Ben je al eens met je klachten naar een psycholoog geweest?

Zoals ik het lees heb je je gevoelens nog geen plek kunnen geven.

Poeh he, 13 jaar toen jij je moeder kwijt raakte. Je hele pubertijd., wat voor iedere tiener al zwaar is, zonder moeder. En nu pas 19 jaar. Ik vind het niet raar dat je hier nog moeite mee hebt.



Heb je steun in je omgeving? Hulp hiermee, al was het om gewoon te mogen huilen en stilstaan bij wat er gebeurd is, is goed.



Sterkte

Lichaam en geest zijn met elkaar verbonden.



Net als wat hierboven al geschreven is, lijkt het mij verstandig om je rouwproces beter af te sluiten. Je bent je moeder verlopen toen je aan het begin van de puberteit stond. De fase dat je van kind volwassen wordt. Wanneer je dan ook nog te maken krijgt met een groot verlies, dan kan je best wat hulp gebruiken.



Daarnaast is het ook heel belangrijk om lief te zijn voor je lijf. Niet de hele dag op een bureaustoel zitten. Ga tussen de middag een stuk wandelen, niet slenteren. Loop eens naar een collega ipv een intern mailtje of belletje. Wanneer je naar het toilet moet, loop dan eens naar een andere verdieping. Fiets en wandel vaker.



Maak gezonde keuze aangaande voeding. Sport 3x per week. Ontspanningsoefeningen, yoga, ademhalingsoefeningen kunnen ook helpen bij deze klachten.



Succes!

Er is absoluut verband tussen lichaam en geest.

Ik denk dat je hulp nodig hebt bij het rouwproces. Maak eens een afspraak bij een psycholoog.



Je schrijft dat je vader geen hulp heeft gezocht. Je vader is een partner verloren en jij een moeder daar zit verschil in. Bovendien was hij in een andere fase van zijn leven. Door die verschillen kan het zijn dat jij wel hulp nodig hebt en hij niet.

Het is geen schande om hulp nodig te hebben en je valt je vader er ook niet mee af.



Ga ook sporten. Als je lichamelijk fit en gezond bent dan ga je je geestelijk ook beter voelen. Als je met behulp van een psycholoog je geestelijk beter gaat voelen dan ga je je lichamelijk ook weer beter voelen.

Ga nou maar wel met hem praten. Hij zou het willen weten als het je dwarst zit. Het is moeilijk want dat doet pijn, ook bij hem. Maar die pijn negeren daar gaat het niet van genezen.



Goed van je om wel hulp te zoeken. De hulpverlening gaat niets voor je oplossen, maar jou wel helpen verder te kunnen. Je gaat in je leven waarschijnlijk nog veel tegenkomen wat verdriet zal doen, bijvoorbeeld bij bijzondere momenten in je leven. Maar de pijn zal minder worden en je zal leren ermee om te gaan.



Het rouwproces afsluiten als kind, midden in de tijd dat je je moeder zo hard nodig had is nagenoeg onmogelijk. De komende jaren zal dat beter gaan nu je steeds volwassener wordt.

quote:astridjuh12 schreef op donderdag 16 januari 2014 12:26 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="itsmyempire in "een verband tussen lichaam en geest?"" class="messagelink">itsmyempire schreef op 16 januari 2014 @ 12:23</a>:</b>

Ik denk dat je het rouwproces nog niet goed hebt afgesloten, misschien kun je met een psycholoog gaan praten, ik had/heb het heel moeilijk met de dood van mijn oma, allerlei vragen waarop de antwoorden simpel zijn maar voor mij geen goed argumment zijn. Ik heb hulp gezocht door erover te praten met een buitenstaander. Het heeft mij geholpen en rust gegeven. Ik hoop dat je er iets aan hebt.</div></blockquote>dankjewel ik heb weleens op het vmbo gepraat met een docent, dat hielp wel een beetje. en een maatschappelijk werker heb ik uitgeprobeerd, maar daar werd ik niet veel wijzer van. ik ga erachteraan Ook ik heb op school gepraat, met de school maatschappelijk werker, daarna heb ik zelf naar jeugdzorg gebeld, ook omdat ik best veel spijbelde in die tijd (niet alleen door dood van mij oma maar een collega van mij en mijn moeder) daardoor werd ik school ziek, ik werd heel erg zorgelijk naar mijn moeder toe, waardoor ik steeds meer en meer lessen miste op school, uiteindelijk kreeg ik een hele lieve en begripvolle mevrouw toegewezen vanuit jeugdzorg, zij heeft mij aangespoort om een pschygoloog te zoeken, 1 sessie perweek plus 1sessie in de week met haar, uitendelijk heb ik mezelf goed weten te herpakken en ben ik voor de volle honderd procent voor school gegaan, ik had super goede cijfers met mijn eind examen behaald! En toen ik naar het mbo ging ben ik gestopt met de psycholoog, en heb tot mijn midden 18de bij jeugdzorg gezeten met die lieve mevrouw, waar ik nu nog steeds contact mee heb 1x in de zoveel tijd! Ik heb écht veel aan hun te danken gehad, * ps ik wil er wel bij zeggen dat ik geen probleemkind ben door dat jeugdzorg gebeuren, ik heb hun zelf benaderd om rechters en leerplichtabmtenaren te ontzeilen! *

Astrid, ik weet niet hoe je verzekeringen geregeld zijn, maar ik zou wel even via de huisarts een verwijzing naar de psycholoog vragen. Anders moet je het straks misschien allemaal zelf betalen, en dat is best een boel geld.



Verder wat de anderen zeggen: ga naar buiten (wandelen in de pauze, op de fiets naar het werk), eet gezond en wees lief voor jezelf!

Je moeder is overleden, en dat is afschuwelijk

Al snel kunnen we nu concluderen dat dit met de dood van je moeder te maken heeft maar er kan buiten dat nog meer aan de hand zijn. Je zou bijvoorbeeld ook last kunnen hebben van ADD, een concentratiestoornis. Het is de moeite waard omdat te onderzoeken, vraag raad bij je mentor of huisarts.

Je geeft ook aan niet echt goed 'in je lichaam' te zitten. Daar kun je wel wat mee doen. Ik zou je willen aanraden om naar een haptonoom te gaan, ook kun je yoga overwegen.

Veel haptonomen zijn ook fysiotherapeut dus dit krijg je veelal vergoed. Laat je gevoel toe, je hoeft niet bang te zijn, je kunt het aan.

Probeer wat meer in contact te komen met de elementen, ga wandelen in de wind, ga zwemmen in het water, ga eens bewust met je voeten op de grond staan.

Veel van de klachten die je nu ervaart kunnen flink verbeteren, dat weet ik zeker, veel succes.

Ik zou sowieso eerst naar de huisarts gaan en onderzoeken laten doen. Grote kans dat hij met psychische hulp komt, maar een onderzoek kan natuurlijk geen kwaad. Al begint hij maar met bloedonderzoek.



Verder is er een groot verband tussen lichaam en geest. Er zijn mensen, die niet kunnen lopen of wat dan ook, door psychische spanningen/problemen. Bij een conversiestoornis, bijvoorbeeld.



Pijn door stress, hoofdpijn, rsi, dat soort zaken, is een bekend verschijnsel. Zeker als je verder weinig beweegt.



Sterkte

Met verwerken en met je lijf.