Gezondheid
alle pijlers
Galblaas verwijderen, twijfels...
dinsdag 26 maart 2013 om 12:07
Een aantal weken geleden heb ik galsteenkoelieken gehad. Voor de mensen die dit al eens gehad hebben hoef ik niet te vertellen dat dit vreselijk pijnlijk is. Echt uren achter elkaar pijn vanaf 13 uur 's middags tot 21.30 's avonds. Tussendoor nog naar de huisartsenpost geweest en pas 's avonds iets fatsoenlijks tegen de pijn gekregen enz. Nou lang verhaal allemaal maar ja...
Nu heb ik inmiddels een echo gehad en weet dus dat ik galstenen heb en ben gisteren bij chirurgie geweest en heb een goed gesprek gehad met de arts. Hij liet het een beetje aan mezelf met wat ik ermee wilde. De galblaas kan verwijderd worden... of je kan het laten zitten en afwachten natuurlijk. Uiteindelijk toch maar besloten om mn galblaas te laten verwijderen en sta nu op de wachtlijst en ben waarschijnlijk in de maand mei ergens aan de beurt. Alleen nu kom ik thuis en zit ik enorm te twijfelen. Want sinds die laatste aanval heb ik daarna nog wel wat last gehad van mn galblaas (wat gevoelig) maar niet meer zo'n pijn als toen. Alleen de vraag is wanneer het terug komt en als ik dan denk dat het eventueel midden in de zomer gebeurd ofzo als we in het buitenland zitten.... Maar aan de andere kant ben ik altijd gezond en wie weet komt het niet meer terug. Kortom: voors en tegens...
Wie heeft er ook in een dergelijke situatie gezeten en heb je uiteindelijk er voor gekozen om de galblaas eruit te laten halen of afwachten (en uiteindelijk toch nog laten opereren?)
En voor degenen die geopereerd zijn.... Hoe lang duurde het voor dat je weer een beetje de oude was?
Nu heb ik inmiddels een echo gehad en weet dus dat ik galstenen heb en ben gisteren bij chirurgie geweest en heb een goed gesprek gehad met de arts. Hij liet het een beetje aan mezelf met wat ik ermee wilde. De galblaas kan verwijderd worden... of je kan het laten zitten en afwachten natuurlijk. Uiteindelijk toch maar besloten om mn galblaas te laten verwijderen en sta nu op de wachtlijst en ben waarschijnlijk in de maand mei ergens aan de beurt. Alleen nu kom ik thuis en zit ik enorm te twijfelen. Want sinds die laatste aanval heb ik daarna nog wel wat last gehad van mn galblaas (wat gevoelig) maar niet meer zo'n pijn als toen. Alleen de vraag is wanneer het terug komt en als ik dan denk dat het eventueel midden in de zomer gebeurd ofzo als we in het buitenland zitten.... Maar aan de andere kant ben ik altijd gezond en wie weet komt het niet meer terug. Kortom: voors en tegens...
Wie heeft er ook in een dergelijke situatie gezeten en heb je uiteindelijk er voor gekozen om de galblaas eruit te laten halen of afwachten (en uiteindelijk toch nog laten opereren?)
En voor degenen die geopereerd zijn.... Hoe lang duurde het voor dat je weer een beetje de oude was?
dinsdag 26 maart 2013 om 12:15
Ik ben 15 jaar geleden eerst een jaar van dokter naar ziekenhuis naar ander ziekenhuis gestuurd voordat ze wisten wat er met mij aan de hand was (galstenen). Toen heb ik nog ruim een half jaar op de wachtlijst gestaan voor een operatie. Op een gegeven moment kon ik haast niks meer eten, zelfs een plakje kaas was te vet.
De avond na de operatie at ik aardappelkroketjes en 2 weken later ging ik weer werken.
De avond na de operatie at ik aardappelkroketjes en 2 weken later ging ik weer werken.
dinsdag 26 maart 2013 om 12:17
Bij mij zijn toen ik 21 was per ongeluk galstenen ontdekt bij een onderzoek naar iets anders. Nooit overgewicht gehad en dus helemaal geen risicopatiënt. Ik heb toen een kijkbuisoperatie gehad waarbij mijn galblaas is verwijderd.
Achteraf heb ik een tijd gedacht; wat een onzin eigenlijk! Waarom heb ik dat preventief laten doen?
Tot mijn zus 10 jaar later in het ziekenhuis terecht kwam met een zwaar ontstoken galblaas. Ze is wekenlang doodziek geweest en heeft een aantal hele nare behandelingen gehad. Dit was echt traumatisch voor haar.
Sindsdien ben ik heel blij dat die artsen destijds bij mij zo doortastend hebben gehandeld. Ik heb één nacht in het ziekenhuis gelegen en ging de volgende dag met drie pleisters op mijn buik naar huis. Ik weet niet meer of ik één of twee weken nodig had voor herstel, want dit was 18 jaar geleden. Ik weet wel dat de littekens alleen te zien zijn voor wie weet waar die moet zoeken.
Achteraf heb ik een tijd gedacht; wat een onzin eigenlijk! Waarom heb ik dat preventief laten doen?
Tot mijn zus 10 jaar later in het ziekenhuis terecht kwam met een zwaar ontstoken galblaas. Ze is wekenlang doodziek geweest en heeft een aantal hele nare behandelingen gehad. Dit was echt traumatisch voor haar.
Sindsdien ben ik heel blij dat die artsen destijds bij mij zo doortastend hebben gehandeld. Ik heb één nacht in het ziekenhuis gelegen en ging de volgende dag met drie pleisters op mijn buik naar huis. Ik weet niet meer of ik één of twee weken nodig had voor herstel, want dit was 18 jaar geleden. Ik weet wel dat de littekens alleen te zien zijn voor wie weet waar die moet zoeken.
dinsdag 26 maart 2013 om 12:21
Laat die operatie doen, ik heb in het openbaar ernstige galkolieken gehad waardoor ik werd afgevoerd naar het ziekenhuis voor een spoedoperatie, dat was echt heel erg naar. Had al jaren last van mijn galblaas (en ik was nog maar een tiener!) en kon weinig dingen eten en heb me een hoop ellende kunnen besparen door het te laten wegnemen.
Voor mij was de napijn best wel aanwezig, maar dat verschilt van persoon tot persoon, dus laat dat je niet tegenhouden. De littekens zijn helemaal klein, wit en vervaagd nu, je ziet ze alleen als je weet waar je moet zoeken.
Voor mij was de napijn best wel aanwezig, maar dat verschilt van persoon tot persoon, dus laat dat je niet tegenhouden. De littekens zijn helemaal klein, wit en vervaagd nu, je ziet ze alleen als je weet waar je moet zoeken.
dinsdag 26 maart 2013 om 12:22
.
dinsdag 26 maart 2013 om 12:30
Bij mij was het zo dat ik op een gegeven moment dagelijks aanvallen had, nou dan wil je wel dat ie eruit gaat. Ik was continu misselijk en verloor mijn eetlust en daarmee ook 3 kilo in 2 weken tijd.
De operatie was in no time gepiept, ik ben op donderdag geopereerd en mocht zaterdag naar huis. Omdat ik destijds alleen woonde heb ik nog 3 dagen bij familie gelogeerd en kon toen alles zelf weer. Heb er nooit last of pijn van gehad, hooguit iets wat ik als spierpijn zou benoemen, alsof je teveel situps hebt gedaan ofzo. Mijn littekens zijn ook nauwelijks zichtbaar.
Bij mij is het met een kijkoperatie gebeurd, maar er bestaat wel een risico dat het door ontstekingen niet op die manier kan en dat ze je alsnog helemaal moeten openmaken, ja dan wordt het wel een beetje een ander verhaal. Het nadeel is dat ze dat pas kunnen zien als ze er al 'inzitten', en dan laten ze je niet bijkomen uit narcose maar gaan ze meteen door.
Succes met je beslissing.
De operatie was in no time gepiept, ik ben op donderdag geopereerd en mocht zaterdag naar huis. Omdat ik destijds alleen woonde heb ik nog 3 dagen bij familie gelogeerd en kon toen alles zelf weer. Heb er nooit last of pijn van gehad, hooguit iets wat ik als spierpijn zou benoemen, alsof je teveel situps hebt gedaan ofzo. Mijn littekens zijn ook nauwelijks zichtbaar.
Bij mij is het met een kijkoperatie gebeurd, maar er bestaat wel een risico dat het door ontstekingen niet op die manier kan en dat ze je alsnog helemaal moeten openmaken, ja dan wordt het wel een beetje een ander verhaal. Het nadeel is dat ze dat pas kunnen zien als ze er al 'inzitten', en dan laten ze je niet bijkomen uit narcose maar gaan ze meteen door.
Succes met je beslissing.
dinsdag 26 maart 2013 om 12:34
Mijn schoonvader had ook galstenen, kreeg last van aanvallen. Dit is niet onderkend door het ziekenhuis want ze dachten dat hij het aan zijn hart had. En nu is ie dood. Terwijl dat niet hoefde. Een galsteen is op zijn alvleesklier gaan drukken, die is daardoor ontstoken en daar is hij op een erg pijnlijke manier aan doodgegaan.
Mijn vriend had ook aanvallen. Binnen een maand geopereerd en heeft nergens meer last van. Kan alles eten en drinken.
Mijn kamergenote op het werk heeft het ook. Zij wordt over anderhalve week geopereerd. Zij heeft hele kleine steentjes en die kunnen door het lichaam gaan zwerven naar het schijnt. Dus er maar uit met die handel. En ze is de pijn zat.
Mijn vriend had ook aanvallen. Binnen een maand geopereerd en heeft nergens meer last van. Kan alles eten en drinken.
Mijn kamergenote op het werk heeft het ook. Zij wordt over anderhalve week geopereerd. Zij heeft hele kleine steentjes en die kunnen door het lichaam gaan zwerven naar het schijnt. Dus er maar uit met die handel. En ze is de pijn zat.
dinsdag 26 maart 2013 om 12:59
Ik heb in exact dezelfde positie gezeten als jij alleen was het al langer aan de gang en was er volgens de huisarts geen andere mogelijkheid dan opereren. Bij mij ging het vrij snel allemaal en ik was 2 weken na het gesprek met de huisarts al in het ziekenhuis voor een vooronderzoek voor een operatie. Toch twijfelde ik enorm, het voelde gewoon niet goed. Ik heb de operatie afgezegd en ben naar een goede homeopaat gegaan. Twee homeopatische korreltjes later en ik heb nooit meer een aanval gehad. Terwijl ik ze op dat punt al dagelijks had. Mijn galblaas zit er nog steeds in maar daar merk ik niets van. Het enige wat ik niet moet eten is spinazie, maar als dat alles is. Ik ben dolblij dat ik het probleem op een andere manier heb opgelost. Het is te voorspellen dat ik hierdoor het hele forum over me heen krijg, maar dit is puur mijn eigen ervaring. Als ik nog een keer galsteenkolieken krijg dan kan ik me altijd nog laten opereren. Nu zijn we in elk geval al 4 ! jaar verder. Succes met de keuze.
dinsdag 26 maart 2013 om 13:18
hee hoi, zie ook het topic op pagina 2 (nu) ervaringen galsteen en galblaasverwijdering.
Ik ben net aan hersteld! Vandaag precies twee weken geleden ben ik geopereerd d.m.v. een kijkoperatie. Één nachtje in het ziekenhuis en toen thuis hersteld. Eerste week viel erg tegen en kon ik niets. Veel pijn rondom de littekens en waarschijnlijk v.d. buikspieren die doorgesneden zijn. Precies na een week ging het snel beter en nu nog wel wat pijn als ik teveel doe. Ik heb jonge kinderen dus heb de zorg daarvoor de eerste week compleet aan anderen overgelaten. Herstel is verschillend bij iedereen maar gemiddelde is twee weken als je geen erge ontsteking aan je galblaas hebt.
Ik heb ook diverse heel pijnlijke kolieken gehad en daarna niet meer wel wel een chronisch gezeur in mijn buik. Na verwijdering bleek mijn galblaas chronisch geïrriteerd en lichtelijk ontstoken. Ik was er dus op tijd bij. Vrijwel iedereen krijgt er last van dus je kunt hem echt beter verwijderen om narigheid te volkomen. Ik heb er absoluut geen spijt van en voel me nu al stukken beter doordat ik dat gezeur in mijn buik niet meer heb (leek op maagklachten) en kan eigenlijk alles al weer eten. Ook wat vettere dingen. Soms werken mijn darmen wat sneller en heb ik wat kramp.
Dat het vooral bij dikke en oudere mensen voorkomt is echt een fabel. Ik ken heel veel mensen die deze operatie gehad hebben. Sommige echt jong (18-20) en anderen rond de 30/40 en meestal wel moeders. Succes!
Ik ben net aan hersteld! Vandaag precies twee weken geleden ben ik geopereerd d.m.v. een kijkoperatie. Één nachtje in het ziekenhuis en toen thuis hersteld. Eerste week viel erg tegen en kon ik niets. Veel pijn rondom de littekens en waarschijnlijk v.d. buikspieren die doorgesneden zijn. Precies na een week ging het snel beter en nu nog wel wat pijn als ik teveel doe. Ik heb jonge kinderen dus heb de zorg daarvoor de eerste week compleet aan anderen overgelaten. Herstel is verschillend bij iedereen maar gemiddelde is twee weken als je geen erge ontsteking aan je galblaas hebt.
Ik heb ook diverse heel pijnlijke kolieken gehad en daarna niet meer wel wel een chronisch gezeur in mijn buik. Na verwijdering bleek mijn galblaas chronisch geïrriteerd en lichtelijk ontstoken. Ik was er dus op tijd bij. Vrijwel iedereen krijgt er last van dus je kunt hem echt beter verwijderen om narigheid te volkomen. Ik heb er absoluut geen spijt van en voel me nu al stukken beter doordat ik dat gezeur in mijn buik niet meer heb (leek op maagklachten) en kan eigenlijk alles al weer eten. Ook wat vettere dingen. Soms werken mijn darmen wat sneller en heb ik wat kramp.
Dat het vooral bij dikke en oudere mensen voorkomt is echt een fabel. Ik ken heel veel mensen die deze operatie gehad hebben. Sommige echt jong (18-20) en anderen rond de 30/40 en meestal wel moeders. Succes!
Pluk de dag!
dinsdag 26 maart 2013 om 13:24
Ik kreeg begin januari last van aanvallen, wel 14 of 15 binnen een week. De laatste hield zo'n 2,5 uur aan. Dat was op dezelfde dag dat ik naar de dokter was geweest die mij gelijk had doorverwezen naar het ziekenhuis.
Binnen een week zat ik in het ziekenhuis voor een onderzoek en werd besloten dat ik een operatie zou krijgen om de galblaas te verwijderen. Eind februari zijn er 13 stenen verwijderd. Ik kan alles eten en gelukkig ook gewoon koffie drinken.
Ik had voorheen ook erg last van winderigheid en dat is nu ook weg. Ik heb het opgezocht en dat kan inderdaad van galstenen komen.
Binnen een week zat ik in het ziekenhuis voor een onderzoek en werd besloten dat ik een operatie zou krijgen om de galblaas te verwijderen. Eind februari zijn er 13 stenen verwijderd. Ik kan alles eten en gelukkig ook gewoon koffie drinken.
Ik had voorheen ook erg last van winderigheid en dat is nu ook weg. Ik heb het opgezocht en dat kan inderdaad van galstenen komen.
Maar waar zijn dan de oren van het konijn? Die zitten nog in mijn potlood opa (vrij naar Herman van Veen)
dinsdag 26 maart 2013 om 13:32
misschien ook goed om te vragen of je grote of kleine stenen hebt en hoe veel het zijn? (kunnen ze zien op de echo). Ik had dus een stuk of 14 erg kleine steentjes en die zijn juist het gevaarlijkst omdat die makkelijk door de gal gangen gaan en dan in andere organen kunnen komen en sneller klem komen te zitten. Heb je een grote galsteen of een paar grotere dan is de kans veel kleiner dat ze uit je galblaas gaan en kan je ze evt. via andere methodes proberen te verwijderen. Maar persoonlijk zou ik dat risico niet nemen. Als je een ontsteking krijgt (gaat geleidelijk) ben je veel verder van huis.
Pluk de dag!
dinsdag 26 maart 2013 om 13:57
Volgende week krijg ik mijn galblaasoperatie. Net als jij heb ik last van kolieken, nu zo eens in de week ongeveer. Ik wil dat echt nooit meer meemaken.
Bij een echo zijn galstenen gevonden, een hele grote, en een heleboel kleintjes. Van die grote heb ik geen last (volgens de ha), die blijft wel op zijn plek. Die kleintjes gaan 'wandelen', waardoor je die koliekpijnen krijgt.
Ik mocht van de huisarts wel afwachten, omdat je volgens haar nooit weet wanneer de laatste aanval is geweest: als het laatste steentje de galblaas uit is, krijg je geen aanvallen meer .
Ik heb er toch voor gekozen om mijn galblaas te laten verwijderen. Vooral om practische redenen: vanaf 1 Mei kom ik in de ww en wil ik mijn eigen bedrijfje gaan opstarten. Daar kan ik geen koliekaanvallen bij gebruiken. En verder vindt ik die aanvallen zo vreselijk pijnlijk: daar kan de pijn van de operatie vast niet tegenop.
Ik ga dus aanstaande dinsdag onder het mes, vind het wel erg spannend, zal blij zijn als het allemaal achter de rug is!
Bij een echo zijn galstenen gevonden, een hele grote, en een heleboel kleintjes. Van die grote heb ik geen last (volgens de ha), die blijft wel op zijn plek. Die kleintjes gaan 'wandelen', waardoor je die koliekpijnen krijgt.
Ik mocht van de huisarts wel afwachten, omdat je volgens haar nooit weet wanneer de laatste aanval is geweest: als het laatste steentje de galblaas uit is, krijg je geen aanvallen meer .
Ik heb er toch voor gekozen om mijn galblaas te laten verwijderen. Vooral om practische redenen: vanaf 1 Mei kom ik in de ww en wil ik mijn eigen bedrijfje gaan opstarten. Daar kan ik geen koliekaanvallen bij gebruiken. En verder vindt ik die aanvallen zo vreselijk pijnlijk: daar kan de pijn van de operatie vast niet tegenop.
Ik ga dus aanstaande dinsdag onder het mes, vind het wel erg spannend, zal blij zijn als het allemaal achter de rug is!
dinsdag 26 maart 2013 om 15:06
Ik heb een chronisch ontstoken galblaas gehad, en die aanvallen kwamen steeds dichter na elkaar, geen pretje inderdaad. Ik kon me wel goed redden met Diclofinac zetpillen. In maart 2012 is hij verwijderd, en ben er zoveel beter van geworden, kan ook alles weer eten. Dat was ervoor wel anders, 1 oliebol en lag uurtje later te kronkelen op de bank.
dinsdag 26 maart 2013 om 15:57
De symptomen van galstenen kunnen bij iedereen anders zijn. En de pijn die je hebt ook. Maar als je er echt regelmatig goed pijn van hebt dan kun je hem beter laten weghalen. Als die ingreep via een kijkoperatie gedaan wordt (en dat is meestal zo) hoef je je er niet heel erg druk over te maken. Je krijgt dan een aantal kleine sneetjes in je buik, je buik wordt 'opgeblazen' om ruimte te maken en daar kun je nog een dag of wat last van hebben na de ingreep net als dat je buikspieren wat pijnlijk kunnen zijn. Als je verder gezond bent en je hebt geen complicaties ga je dezelfde dag weer naar huis. Dan is het wel goed om thuis de eerste paar dagen iemand te hebben die een beetje voor je kan zorgen want je moet het even rustig aan doen en dan is druk op je buik ook niet prettig. Maar die ingreep, als hij goed verloopt, is echt niet verschrikkelijk hoor.
Als ik moest kiezen tussen galblaas weg laten halen en een natuurlijke bevalling dan koos ik voor het eerste.
Als ik moest kiezen tussen galblaas weg laten halen en een natuurlijke bevalling dan koos ik voor het eerste.
dinsdag 26 maart 2013 om 16:19
mijn galblaas is ook verwijderd na heftige aanvallen. De operatie zelf was een hierboven beschreven kijkoperatie, heb 1 nachtje in het ziekenhuis gelegen. Daarna 2 weken herstel, waarvan de eerste paar dagen echt in bed en daarna bijkomen, ook van de aanvallen in de periode daarvoor. het enige waar ik mee moet opletten sinds het verwijderen is het eten van vet voedsel in grote hoeveelheden, maar dat is toch al niet zo best voor de gezondheid 
.
in vergelijking met de kolieken was de verwijdering zeer pijnloos en ik zou dit daarom ook zeker aanraden.
.in vergelijking met de kolieken was de verwijdering zeer pijnloos en ik zou dit daarom ook zeker aanraden.
dinsdag 26 maart 2013 om 16:51
Ik heb iemand gekend die aan zijn galblaas is geopereerd. Heeft het niet overleefd. Natuurlijk gaat het vaker wel dan niet goed, maar ik zou zelf alleen overwegen een dergelijke operatie te ondergaan bij herhaalde aanvallen. Zijn er geen dingen waaraan je je kunt houden waardoor de kans op herhaling kleiner wordt?
Waar zit de any-key?
dinsdag 26 maart 2013 om 17:49
@Houston. Hoe kwam dat dan dat deze persoon er aan overleed? Het is echt een hele kleine kans volgens mij. En waarschijnlijk vooral als de galblaas of alvleesklier (door ontsteking aan de galblaas of stenen) al is ontstoken?
Niet laten verwijderen brengt ook grote risico's mee en dus klachten los van die koliek aanvallen. Ik ben geopereerd in een ziekenhuis waar ze honderden operaties per jaar doen. Is echt bijna een 'standaard' operatie. Maar het blijft een operatie waar je wel van moet herstellen ca. twee weken en je gaat onder algehele narcose.
Niet laten verwijderen brengt ook grote risico's mee en dus klachten los van die koliek aanvallen. Ik ben geopereerd in een ziekenhuis waar ze honderden operaties per jaar doen. Is echt bijna een 'standaard' operatie. Maar het blijft een operatie waar je wel van moet herstellen ca. twee weken en je gaat onder algehele narcose.
Pluk de dag!
dinsdag 26 maart 2013 om 17:54
Mijn man heeft een aantal jaar geleden zijn galblaas laten verwijderen ... Op een gegeven moment waren de aanvallen elke dag ... Dus hij was al te blij dat zijn blaas werd verwijderd ..
Man heeft een nacht in het ziekenhuis gelegen en vrijwel na een paar dagen was hij de oude ! Hij kan alles eten maar moet wel uitkijken met te vet eten dan krijgt hij nog wel eens last ...
Man heeft een nacht in het ziekenhuis gelegen en vrijwel na een paar dagen was hij de oude ! Hij kan alles eten maar moet wel uitkijken met te vet eten dan krijgt hij nog wel eens last ...
donderdag 11 april 2013 om 18:41
donderdag 11 april 2013 om 18:53
