Gezondheid
alle pijlers
Jong en veel pijnklachten
zondag 13 juni 2010 om 14:07
Hallo allemaal,
Ik word volgende maand 20 jaar maar ik voel me soms 50... Ik mankeer van alles en het houd niet op. Het begon op 6-jarige leeftijd er werd een cyste in mijn eierstok gevonden. Ik heb 1 eierstok weg moeten halen, waardoor ik nu 50% kans op kinderen heb. Op 15-jarige leeftijd had ik altijd pijn, mijn polsen deden zo zeer. Ik kon geen tas meer dragen, niet meer typen enz. Keer op keer naar de dokter toe gegaan, ik moest het maar aankijken. Ik voelde me zo niet serieus genomen. Ik kon mijn stage niet afmaken vanwege de pijn. Elke dag belde ik mijn moeder huilend op, omdat ik het stukje van de bushalte naar huis niet meer redde. Toen werd ik eindelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar fybromyalgie werd geconstateerd. Daar kreeg ik te horen dat ik veelste jong ben voor deze ziekte. Ik slik daar nu Tramadol voor, wat ze liever niet hebben maar anders kan ik niks! Ik werk nu 34 uur per week omdat het allemaal teveel is. Ik ben een half jaar terug geopereerd aan mijn binnenmenicus. Ook dit komt nooit voor op jongere leeftijd. Helaas ben ik nog steeds aan het revalideren. Zodra ik iets te vaak sport, leuke dingen doe is mijn knie weer overbelast. Ik heb altijd spierpijn! Ik moet om de week naar de masseur, 1 x in de maand naar de kraker en elke week naar de fysio voor mijn knie. Ik begin dit zat te worden! Ik kan gewoon nergens van genieten alsof alles word afgenomen. Ik heb altijd overal pijn. Zijn er meer mensen van mijn leeftijd die er nogal doorheen zitten door dit soort ziektes/problemen.
Ik word volgende maand 20 jaar maar ik voel me soms 50... Ik mankeer van alles en het houd niet op. Het begon op 6-jarige leeftijd er werd een cyste in mijn eierstok gevonden. Ik heb 1 eierstok weg moeten halen, waardoor ik nu 50% kans op kinderen heb. Op 15-jarige leeftijd had ik altijd pijn, mijn polsen deden zo zeer. Ik kon geen tas meer dragen, niet meer typen enz. Keer op keer naar de dokter toe gegaan, ik moest het maar aankijken. Ik voelde me zo niet serieus genomen. Ik kon mijn stage niet afmaken vanwege de pijn. Elke dag belde ik mijn moeder huilend op, omdat ik het stukje van de bushalte naar huis niet meer redde. Toen werd ik eindelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar fybromyalgie werd geconstateerd. Daar kreeg ik te horen dat ik veelste jong ben voor deze ziekte. Ik slik daar nu Tramadol voor, wat ze liever niet hebben maar anders kan ik niks! Ik werk nu 34 uur per week omdat het allemaal teveel is. Ik ben een half jaar terug geopereerd aan mijn binnenmenicus. Ook dit komt nooit voor op jongere leeftijd. Helaas ben ik nog steeds aan het revalideren. Zodra ik iets te vaak sport, leuke dingen doe is mijn knie weer overbelast. Ik heb altijd spierpijn! Ik moet om de week naar de masseur, 1 x in de maand naar de kraker en elke week naar de fysio voor mijn knie. Ik begin dit zat te worden! Ik kan gewoon nergens van genieten alsof alles word afgenomen. Ik heb altijd overal pijn. Zijn er meer mensen van mijn leeftijd die er nogal doorheen zitten door dit soort ziektes/problemen.
zondag 13 juni 2010 om 14:17
o hier nog 1, ben 22, heb reuma, mn rug doet altijd zeer,alles zit vast, mijn benen doen vaak heel erg zeer omdat mn rug zenuwen naar mijn benen afknelt.
knieen doen vaak te veel pijn door het gewicht die er op drukt, handen doen altijd zeer, heb vaak wat gebroken omdat mn botjes daar zo broos zijn evenals mn tenen.
heb altijd hoofdpijn en soms migraine aanvallen omdat mn hele neck vast zit en naar achteren word getrokken.
heb ernstig ondergewicht( weet niet waarom) maar op een gegeven moment moest mijn moeder mij ook naar school brengen omdat ik van het ziekenhuis niet meer mocht fietsen.
daarnaast doet mijn lever raar en mijn gal en heb een hele lage bloeddruk waardoor ik snel flauw val...en alles doet altijd pijn en ben altijd moe en duizelig
achja er zijn ergere dingen denk ik dan.....ik leef, ikben verder gezond, heb leuke vrienden en famillie en een lieve vriend...niks te klagen
knieen doen vaak te veel pijn door het gewicht die er op drukt, handen doen altijd zeer, heb vaak wat gebroken omdat mn botjes daar zo broos zijn evenals mn tenen.
heb altijd hoofdpijn en soms migraine aanvallen omdat mn hele neck vast zit en naar achteren word getrokken.
heb ernstig ondergewicht( weet niet waarom) maar op een gegeven moment moest mijn moeder mij ook naar school brengen omdat ik van het ziekenhuis niet meer mocht fietsen.
daarnaast doet mijn lever raar en mijn gal en heb een hele lage bloeddruk waardoor ik snel flauw val...en alles doet altijd pijn en ben altijd moe en duizelig
achja er zijn ergere dingen denk ik dan.....ik leef, ikben verder gezond, heb leuke vrienden en famillie en een lieve vriend...niks te klagen
zondag 13 juni 2010 om 14:20
Hee wat vervelend dat je met al die klachten zit.
Zelf weet ik ook wat het is om met pijn te leven dagelijks is niet prettig.
Is er misschien iets mogelijk met een zogenaamde pijnpoli? Nemen ze je klachten lijkt me in ieder geval wel serieus.
Wat kwam er verder uit bij die specialist, heeft die nog opties voor je? En mag je tramadol wel lang doorslikken?
Lees wel uit je verhaal dat je er redelijk doorheen zit.
Zijn er ook leuke dingen wat wel gaat en waar je je goed bijvoelt?
Zelf weet ik ook wat het is om met pijn te leven dagelijks is niet prettig.
Is er misschien iets mogelijk met een zogenaamde pijnpoli? Nemen ze je klachten lijkt me in ieder geval wel serieus.
Wat kwam er verder uit bij die specialist, heeft die nog opties voor je? En mag je tramadol wel lang doorslikken?
Lees wel uit je verhaal dat je er redelijk doorheen zit.
Zijn er ook leuke dingen wat wel gaat en waar je je goed bijvoelt?
zondag 13 juni 2010 om 14:39
Volgens de specialist is het niet zeker hoe lang ik moet revalideren. Het kan zelfs nooit goed komen! Ik ga woensdag samen met mijn fysiotherapeut bespreken dat ik terug ga naar het ziekenhuis. Het ziekenhuis wil dat ik ga stoppen met de Tramadol, wat onmogelijk is. Ik heb heel veel pijn als ik geen Tramadol inneem. Ik moet dan zelfs naar huis toe omdat ik gewoon niet werken kan! Ik ben aan het afbouwen, van 2 naar 1 Tramadol. Dit gaat gelukkig goed. Ik zit er inderdaad doorheen! Veel stress, veel problemen, geen leuk werk op dit moment ongelukkig! Ik spreek meestal 1 a 2 keer per week met vriendinnen af, dit doet me goed! Alleen hebben zij allemaal een relatie en ik niet.
Ik verveel me 's avonds altijd, ik kan gewoon niet rusten! Het giert door mijn lichaam zelfs als ik moe ben.
quote:Lizzielientje schreef op 13 juni 2010 @ 14:20:
Hee wat vervelend dat je met al die klachten zit.
Zelf weet ik ook wat het is om met pijn te leven dagelijks is niet prettig.
Is er misschien iets mogelijk met een zogenaamde pijnpoli? Nemen ze je klachten lijkt me in ieder geval wel serieus.
Wat kwam er verder uit bij die specialist, heeft die nog opties voor je? En mag je tramadol wel lang doorslikken?
Lees wel uit je verhaal dat je er redelijk doorheen zit.
Zijn er ook leuke dingen wat wel gaat en waar je je goed bijvoelt?
Ik verveel me 's avonds altijd, ik kan gewoon niet rusten! Het giert door mijn lichaam zelfs als ik moe ben.
quote:Lizzielientje schreef op 13 juni 2010 @ 14:20:
Hee wat vervelend dat je met al die klachten zit.
Zelf weet ik ook wat het is om met pijn te leven dagelijks is niet prettig.
Is er misschien iets mogelijk met een zogenaamde pijnpoli? Nemen ze je klachten lijkt me in ieder geval wel serieus.
Wat kwam er verder uit bij die specialist, heeft die nog opties voor je? En mag je tramadol wel lang doorslikken?
Lees wel uit je verhaal dat je er redelijk doorheen zit.
Zijn er ook leuke dingen wat wel gaat en waar je je goed bijvoelt?
zondag 13 juni 2010 om 14:41
Je lichamelijke klachten zullen niet veranderen, althans niet in positief opzicht. Wellicht is psychische therapie iets voor je? Klinkt zwaarder dan het is maar heel nuchter gezegd zul je toch een manier moeten zien te vinden om met je lichamelijke ongemakken om te gaan. Kijk eens op internet naar cognitieve gedragstherapie of haptotherapie. Als je fysieke gezondheid niet zal verbeteren, zul je moeten investeren in je psychische gezondheid en je zult er van versteld staan hoeveel vooruitgang je daarmee kunt boeken!
Voor de rest kan ik niet veel meer dan een geven.
Voor de rest kan ik niet veel meer dan een geven.
zondag 13 juni 2010 om 14:47
quote:sylmontero schreef op 13 juni 2010 @ 14:07:
Ik heb 1 eierstok weg moeten halen, waardoor ik nu 50% kans op kinderen heb.
Dit viel me op. Met 1 eierstok heb je niet minder kans op kinderen.
Voor de rest herken ik het. Ben ook jong en heb ook veel pijn. De laatste tijd is het minder. Wat mij vooral frustreerde is dat er geen diagnose gesteld kon worden. Onverklaarbare pijn... moeilijk te verkroppen.
Ik heb 1 eierstok weg moeten halen, waardoor ik nu 50% kans op kinderen heb.
Dit viel me op. Met 1 eierstok heb je niet minder kans op kinderen.
Voor de rest herken ik het. Ben ook jong en heb ook veel pijn. De laatste tijd is het minder. Wat mij vooral frustreerde is dat er geen diagnose gesteld kon worden. Onverklaarbare pijn... moeilijk te verkroppen.
zondag 13 juni 2010 om 14:59
quote:sylmontero schreef op 13 juni 2010 @ 14:39:
Volgens de specialist is het niet zeker hoe lang ik moet revalideren. Het kan zelfs nooit goed komen! Ik ga woensdag samen met mijn fysiotherapeut bespreken dat ik terug ga naar het ziekenhuis. Het ziekenhuis wil dat ik ga stoppen met de Tramadol, wat onmogelijk is. Ik heb heel veel pijn als ik geen Tramadol inneem. Ik moet dan zelfs naar huis toe omdat ik gewoon niet werken kan! Ik ben aan het afbouwen, van 2 naar 1 Tramadol. Dit gaat gelukkig goed. Ik zit er inderdaad doorheen! Veel stress, veel problemen, geen leuk werk op dit moment ongelukkig! Ik spreek meestal 1 a 2 keer per week met vriendinnen af, dit doet me goed! Alleen hebben zij allemaal een relatie en ik niet.
Ik verveel me 's avonds altijd, ik kan gewoon niet rusten! Het giert door mijn lichaam zelfs als ik moe ben.
[...]
Je zegt het zelf al: je zit er geestelijk aardig door heen. Misschien is het goed als je hulp zoekt bij een psycholoog. Je lichamelijke klachten kan je uiteindelijk misschien niet verhelpen maar je geestelijke weerbaarheid wel. Ben je ook depri of depressief of dat niet?
Als het niet meer goed lukt om positief te blijven of veel negatieve gedachtes hebt, word je down en downer en kom je in een negatieve spiraal met als gevolg dat het lichamelijk alleen maar nog slechter word. Nu ben je wslk ook overdag continue gefocust op je pijn. Het gevolg is die pijn wordt dus alleen maar erger (daarmee zeg ik dus niet dat dat psychisch is maar het versterkt elkaar)
Volgens de specialist is het niet zeker hoe lang ik moet revalideren. Het kan zelfs nooit goed komen! Ik ga woensdag samen met mijn fysiotherapeut bespreken dat ik terug ga naar het ziekenhuis. Het ziekenhuis wil dat ik ga stoppen met de Tramadol, wat onmogelijk is. Ik heb heel veel pijn als ik geen Tramadol inneem. Ik moet dan zelfs naar huis toe omdat ik gewoon niet werken kan! Ik ben aan het afbouwen, van 2 naar 1 Tramadol. Dit gaat gelukkig goed. Ik zit er inderdaad doorheen! Veel stress, veel problemen, geen leuk werk op dit moment ongelukkig! Ik spreek meestal 1 a 2 keer per week met vriendinnen af, dit doet me goed! Alleen hebben zij allemaal een relatie en ik niet.
Ik verveel me 's avonds altijd, ik kan gewoon niet rusten! Het giert door mijn lichaam zelfs als ik moe ben.
[...]
Je zegt het zelf al: je zit er geestelijk aardig door heen. Misschien is het goed als je hulp zoekt bij een psycholoog. Je lichamelijke klachten kan je uiteindelijk misschien niet verhelpen maar je geestelijke weerbaarheid wel. Ben je ook depri of depressief of dat niet?
Als het niet meer goed lukt om positief te blijven of veel negatieve gedachtes hebt, word je down en downer en kom je in een negatieve spiraal met als gevolg dat het lichamelijk alleen maar nog slechter word. Nu ben je wslk ook overdag continue gefocust op je pijn. Het gevolg is die pijn wordt dus alleen maar erger (daarmee zeg ik dus niet dat dat psychisch is maar het versterkt elkaar)
zondag 13 juni 2010 om 15:06
quote:sylmontero schreef op 13 juni 2010 @ 14:07:
Hallo allemaal,
Ik word volgende maand 20 jaar maar ik voel me soms 50... Ik mankeer van alles en het houd niet op. Het begon op 6-jarige leeftijd er werd een cyste in mijn eierstok gevonden. Ik heb 1 eierstok weg moeten halen, waardoor ik nu 50% kans op kinderen heb. Op 15-jarige leeftijd had ik altijd pijn, mijn polsen deden zo zeer. Ik kon geen tas meer dragen, niet meer typen enz. Keer op keer naar de dokter toe gegaan, ik moest het maar aankijken. Ik voelde me zo niet serieus genomen. Ik kon mijn stage niet afmaken vanwege de pijn. Elke dag belde ik mijn moeder huilend op, omdat ik het stukje van de bushalte naar huis niet meer redde. Toen werd ik eindelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar fybromyalgie werd geconstateerd. Daar kreeg ik te horen dat ik veelste jong ben voor deze ziekte. Ik slik daar nu Tramadol voor, wat ze liever niet hebben maar anders kan ik niks! Ik werk nu 34 uur per week omdat het allemaal teveel is. Ik ben een half jaar terug geopereerd aan mijn binnenmenicus. Ook dit komt nooit voor op jongere leeftijd. Helaas ben ik nog steeds aan het revalideren. Zodra ik iets te vaak sport, leuke dingen doe is mijn knie weer overbelast. Ik heb altijd spierpijn! Ik moet om de week naar de masseur, 1 x in de maand naar de kraker en elke week naar de fysio voor mijn knie. Ik begin dit zat te worden! Ik kan gewoon nergens van genieten alsof alles word afgenomen. Ik heb altijd overal pijn. Zijn er meer mensen van mijn leeftijd die er nogal doorheen zitten door dit soort ziektes/problemen.
Je hebt ook met een eierstok nog steeds een veel hogere kans dan 50% om zwanger te raken en te bevallen hoor! Je kans is eigenlijk hetzelfde als bij vrouwen met 2 eierstokken, hoewel het soms iets langer kan duren voordat je zwanger wordt.
Laat je maar eens voorlichten door een gynaecoloog hierover.
Hallo allemaal,
Ik word volgende maand 20 jaar maar ik voel me soms 50... Ik mankeer van alles en het houd niet op. Het begon op 6-jarige leeftijd er werd een cyste in mijn eierstok gevonden. Ik heb 1 eierstok weg moeten halen, waardoor ik nu 50% kans op kinderen heb. Op 15-jarige leeftijd had ik altijd pijn, mijn polsen deden zo zeer. Ik kon geen tas meer dragen, niet meer typen enz. Keer op keer naar de dokter toe gegaan, ik moest het maar aankijken. Ik voelde me zo niet serieus genomen. Ik kon mijn stage niet afmaken vanwege de pijn. Elke dag belde ik mijn moeder huilend op, omdat ik het stukje van de bushalte naar huis niet meer redde. Toen werd ik eindelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar fybromyalgie werd geconstateerd. Daar kreeg ik te horen dat ik veelste jong ben voor deze ziekte. Ik slik daar nu Tramadol voor, wat ze liever niet hebben maar anders kan ik niks! Ik werk nu 34 uur per week omdat het allemaal teveel is. Ik ben een half jaar terug geopereerd aan mijn binnenmenicus. Ook dit komt nooit voor op jongere leeftijd. Helaas ben ik nog steeds aan het revalideren. Zodra ik iets te vaak sport, leuke dingen doe is mijn knie weer overbelast. Ik heb altijd spierpijn! Ik moet om de week naar de masseur, 1 x in de maand naar de kraker en elke week naar de fysio voor mijn knie. Ik begin dit zat te worden! Ik kan gewoon nergens van genieten alsof alles word afgenomen. Ik heb altijd overal pijn. Zijn er meer mensen van mijn leeftijd die er nogal doorheen zitten door dit soort ziektes/problemen.
Je hebt ook met een eierstok nog steeds een veel hogere kans dan 50% om zwanger te raken en te bevallen hoor! Je kans is eigenlijk hetzelfde als bij vrouwen met 2 eierstokken, hoewel het soms iets langer kan duren voordat je zwanger wordt.
Laat je maar eens voorlichten door een gynaecoloog hierover.
zondag 13 juni 2010 om 17:40
Ik heb ook nog maar een eierstok, redelijk snel zwanger geworden en gewoon bevallen hoor, .
Ben je voor je pijnklachten onder behandeling van de pijnpoli? Die kunnen vaak nog wel wat voor je betekenen. Als je daar bij het multidisiplinaire team terechtkomt zit er ook ook psych bij. Niet dat je klachten psychisch zijn, maar lichaam en geest zijn nu eenmaal niet los te zien van elkaar, en ze beinvloeden elkaar wel degelijk.(ervaringsdeskundig ).
Verder lees ik uit zoveel dingen in je verhaal dat je op dit moment niet zo lekker in je vel zit, ook het verhaal wat je een paar maanden geleden met je moeder meegemaakt heb, heeft een enorme impact. Natuurlijk mag je hier je verhaal doen, hoop dat het je een beetje oplucht maar ik zou zeker ook bij een prof aan de bel gaan trekken. Voor de rest wil ik je nog een hele dikke geven, en heel veel sterkte
Ben je voor je pijnklachten onder behandeling van de pijnpoli? Die kunnen vaak nog wel wat voor je betekenen. Als je daar bij het multidisiplinaire team terechtkomt zit er ook ook psych bij. Niet dat je klachten psychisch zijn, maar lichaam en geest zijn nu eenmaal niet los te zien van elkaar, en ze beinvloeden elkaar wel degelijk.(ervaringsdeskundig ).
Verder lees ik uit zoveel dingen in je verhaal dat je op dit moment niet zo lekker in je vel zit, ook het verhaal wat je een paar maanden geleden met je moeder meegemaakt heb, heeft een enorme impact. Natuurlijk mag je hier je verhaal doen, hoop dat het je een beetje oplucht maar ik zou zeker ook bij een prof aan de bel gaan trekken. Voor de rest wil ik je nog een hele dikke geven, en heel veel sterkte
