
Orthopeed Sint Maartenkliniek
donderdag 22 augustus 2013 om 20:24
quote:hasse. schreef op 22 augustus 2013 @ 20:14:
[...]
Oh ik ben nu stiekem wel benieuwd naar jouw aandoening.. Ik heb ook een spier/zenuwaandoening en ben onder behandeling bij een specialist daar. Sta nu voor de keuze of ik wil laten opereren of (nog) niet.
Verder eens met de meesten hier, gewoon contact met de kliniek opnemen, zij weten wie jou het beste zou kunnen helpen.
Ik heb een redelijk zeldzame aandoening, geërfd van mijn moeder. Het heet HMSN, maar is ook bekend onder de naam 'De ziekte van Charcot Marie Tooth Hoffman'. Jaja, een hele mond vol, heb ik even op moeten oefenen. Ben destijds geholpen door dokter Lauwerens, mijn moeder is daar trouwens afgelopen november ook geopereerd, door dezelfde arts (voor dezelfde aandoening). Operatie kwam grotendeels overeen, maar bij haar was 30 jaar geleden haar voet al vastgezet, en -natuurlijk met de technologie van destijds- was dat niet netjes gedaan. Dus daar was vanalles aan aangepast om het wat te verbeteren.
Lang verhaal kort gemaakt: Dokter Lauwerens is in ieder geval héél aardig EN ontzettend kundig! Na de operatie heeft hij ook meerdere malen persoonlijk contact met mij gehad over de operatie en hoe het nu ging etc. Dus ik raad het zeker aan. Ben daar nog geen enkel onaardig of onkundig persoon tegen gekomen. Voor zover ik me kan herinneren natuurlijk, na de operatie stond ik stijf van de morfine zeg maar
Ik was toen 13 overigens, dus ik vind het best knap dat zo'n dokter zowel met volwassenen als met kinderen om kan gaan.
[...]
Oh ik ben nu stiekem wel benieuwd naar jouw aandoening.. Ik heb ook een spier/zenuwaandoening en ben onder behandeling bij een specialist daar. Sta nu voor de keuze of ik wil laten opereren of (nog) niet.
Verder eens met de meesten hier, gewoon contact met de kliniek opnemen, zij weten wie jou het beste zou kunnen helpen.
Ik heb een redelijk zeldzame aandoening, geërfd van mijn moeder. Het heet HMSN, maar is ook bekend onder de naam 'De ziekte van Charcot Marie Tooth Hoffman'. Jaja, een hele mond vol, heb ik even op moeten oefenen. Ben destijds geholpen door dokter Lauwerens, mijn moeder is daar trouwens afgelopen november ook geopereerd, door dezelfde arts (voor dezelfde aandoening). Operatie kwam grotendeels overeen, maar bij haar was 30 jaar geleden haar voet al vastgezet, en -natuurlijk met de technologie van destijds- was dat niet netjes gedaan. Dus daar was vanalles aan aangepast om het wat te verbeteren.
Lang verhaal kort gemaakt: Dokter Lauwerens is in ieder geval héél aardig EN ontzettend kundig! Na de operatie heeft hij ook meerdere malen persoonlijk contact met mij gehad over de operatie en hoe het nu ging etc. Dus ik raad het zeker aan. Ben daar nog geen enkel onaardig of onkundig persoon tegen gekomen. Voor zover ik me kan herinneren natuurlijk, na de operatie stond ik stijf van de morfine zeg maar
Ik was toen 13 overigens, dus ik vind het best knap dat zo'n dokter zowel met volwassenen als met kinderen om kan gaan.
Ik hoop altijd dat karma aan mijn kant staat.
donderdag 22 augustus 2013 om 20:38
quote:imkee schreef op 22 augustus 2013 @ 20:24:
[...]
Ik heb een redelijk zeldzame aandoening, geërfd van mijn moeder. Het heet HMSN, maar is ook bekend onder de naam 'De ziekte van Charcot Marie Tooth Hoffman'. Jaja, een hele mond vol, heb ik even op moeten oefenen. Ben destijds geholpen door dokter Lauwerens, mijn moeder is daar trouwens afgelopen november ook geopereerd, door dezelfde arts (voor dezelfde aandoening). Operatie kwam grotendeels overeen, maar bij haar was 30 jaar geleden haar voet al vastgezet, en -natuurlijk met de technologie van destijds- was dat niet netjes gedaan. Dus daar was vanalles aan aangepast om het wat te verbeteren.
Lang verhaal kort gemaakt: Dokter Lauwerens is in ieder geval héél aardig EN ontzettend kundig! Na de operatie heeft hij ook meerdere malen persoonlijk contact met mij gehad over de operatie en hoe het nu ging etc. Dus ik raad het zeker aan. Ben daar nog geen enkel onaardig of onkundig persoon tegen gekomen. Voor zover ik me kan herinneren natuurlijk, na de operatie stond ik stijf van de morfine zeg maar
Ik was toen 13 overigens, dus ik vind het best knap dat zo'n dokter zowel met volwassenen als met kinderen om kan gaan. Ha, das wel heel toevallig, hier dezelfde aandoening en ook dezelfde arts
(al weet ik niet of je die hier wel mag noemen) Voorlopig wacht ik (denk ik) nog even met de operatie, maar goed te horen dat jullie er positief tegenaan kijken. Ik vind het maar een lastig besluit.
[...]
Ik heb een redelijk zeldzame aandoening, geërfd van mijn moeder. Het heet HMSN, maar is ook bekend onder de naam 'De ziekte van Charcot Marie Tooth Hoffman'. Jaja, een hele mond vol, heb ik even op moeten oefenen. Ben destijds geholpen door dokter Lauwerens, mijn moeder is daar trouwens afgelopen november ook geopereerd, door dezelfde arts (voor dezelfde aandoening). Operatie kwam grotendeels overeen, maar bij haar was 30 jaar geleden haar voet al vastgezet, en -natuurlijk met de technologie van destijds- was dat niet netjes gedaan. Dus daar was vanalles aan aangepast om het wat te verbeteren.
Lang verhaal kort gemaakt: Dokter Lauwerens is in ieder geval héél aardig EN ontzettend kundig! Na de operatie heeft hij ook meerdere malen persoonlijk contact met mij gehad over de operatie en hoe het nu ging etc. Dus ik raad het zeker aan. Ben daar nog geen enkel onaardig of onkundig persoon tegen gekomen. Voor zover ik me kan herinneren natuurlijk, na de operatie stond ik stijf van de morfine zeg maar
Ik was toen 13 overigens, dus ik vind het best knap dat zo'n dokter zowel met volwassenen als met kinderen om kan gaan. Ha, das wel heel toevallig, hier dezelfde aandoening en ook dezelfde arts

donderdag 22 augustus 2013 om 20:45
quote:hasse. schreef op 22 augustus 2013 @ 20:38:
[...]
Ha, das wel heel toevallig, hier dezelfde aandoening en ook dezelfde arts
(al weet ik niet of je die hier wel mag noemen) Voorlopig wacht ik (denk ik) nog even met de operatie, maar goed te horen dat jullie er positief tegenaan kijken. Ik vind het maar een lastig besluit.
Oh nouja, voor de rest zeg ik niet dat je het echt moet doen etcetera, dat is helemaal aan jou natuurlijk. Maar naar onze mening zijn we ontzettend tevreden geweest en de arts heeft mijn leven wat betreft lopen er tot kort geleden een heel stuk beter op gemaakt. Het gaat inmiddels weer wat minder, maarja, de aandoening blijft natuurlijk hè.
Wel hartstikke toevallig dat jij dezelfde aandoening hebt, grappig!
Ben wel benieuwd of je ervoor gaat of niet! Je kan ook altijd gewoon op een gesprekje gaan met hem en hij legt haarfijn uit wat hij voor je kan doen. De begeleiding is van te voren, tijdens en na de behandelingen heel goed verlopen, dus dan weet je dat ook alvast
[...]
Ha, das wel heel toevallig, hier dezelfde aandoening en ook dezelfde arts

Oh nouja, voor de rest zeg ik niet dat je het echt moet doen etcetera, dat is helemaal aan jou natuurlijk. Maar naar onze mening zijn we ontzettend tevreden geweest en de arts heeft mijn leven wat betreft lopen er tot kort geleden een heel stuk beter op gemaakt. Het gaat inmiddels weer wat minder, maarja, de aandoening blijft natuurlijk hè.
Wel hartstikke toevallig dat jij dezelfde aandoening hebt, grappig!
Ben wel benieuwd of je ervoor gaat of niet! Je kan ook altijd gewoon op een gesprekje gaan met hem en hij legt haarfijn uit wat hij voor je kan doen. De begeleiding is van te voren, tijdens en na de behandelingen heel goed verlopen, dus dan weet je dat ook alvast
Ik hoop altijd dat karma aan mijn kant staat.
donderdag 22 augustus 2013 om 20:54
quote:imkee schreef op 22 augustus 2013 @ 20:45:
[...]
Oh nouja, voor de rest zeg ik niet dat je het echt moet doen etcetera, dat is helemaal aan jou natuurlijk. Maar naar onze mening zijn we ontzettend tevreden geweest en de arts heeft mijn leven wat betreft lopen er tot kort geleden een heel stuk beter op gemaakt. Het gaat inmiddels weer wat minder, maarja, de aandoening blijft natuurlijk hè.
Wel hartstikke toevallig dat jij dezelfde aandoening hebt, grappig!
Ben wel benieuwd of je ervoor gaat of niet! Je kan ook altijd gewoon op een gesprekje gaan met hem en hij legt haarfijn uit wat hij voor je kan doen. De begeleiding is van te voren, tijdens en na de behandelingen heel goed verlopen, dus dan weet je dat ook alvast Ja ben inmiddels 2 keer bij hem geweest en alle mogelijkheden zijn goed onderzocht. Maar ik ben er nog niet klaar voor om te opereren denk ik. Voorlopig proberen we de pijn wat te verlichten met orthopedische schoenen en over een tijdje moet ik nog eens terug om te kijken of ik dat wil blijven doen of toch wel opereren.
[...]
Oh nouja, voor de rest zeg ik niet dat je het echt moet doen etcetera, dat is helemaal aan jou natuurlijk. Maar naar onze mening zijn we ontzettend tevreden geweest en de arts heeft mijn leven wat betreft lopen er tot kort geleden een heel stuk beter op gemaakt. Het gaat inmiddels weer wat minder, maarja, de aandoening blijft natuurlijk hè.
Wel hartstikke toevallig dat jij dezelfde aandoening hebt, grappig!
Ben wel benieuwd of je ervoor gaat of niet! Je kan ook altijd gewoon op een gesprekje gaan met hem en hij legt haarfijn uit wat hij voor je kan doen. De begeleiding is van te voren, tijdens en na de behandelingen heel goed verlopen, dus dan weet je dat ook alvast Ja ben inmiddels 2 keer bij hem geweest en alle mogelijkheden zijn goed onderzocht. Maar ik ben er nog niet klaar voor om te opereren denk ik. Voorlopig proberen we de pijn wat te verlichten met orthopedische schoenen en over een tijdje moet ik nog eens terug om te kijken of ik dat wil blijven doen of toch wel opereren.
vrijdag 23 augustus 2013 om 13:00
quote:oddjobx schreef op 23 augustus 2013 @ 07:28:
Maár, waar zij zich op richten, en de enige op dat niveau, is revalidatie.........
Excuseer me, maar daar zit je wel flink fout. Tuurlijk, ze doen veel met revalidatie, maar zéker weten dat ze ook véél meer doen dan dat.
quote:hasse. schreef op 22 augustus 2013 @ 20:54:
[...]
Ja ben inmiddels 2 keer bij hem geweest en alle mogelijkheden zijn goed onderzocht. Maar ik ben er nog niet klaar voor om te opereren denk ik. Voorlopig proberen we de pijn wat te verlichten met orthopedische schoenen en over een tijdje moet ik nog eens terug om te kijken of ik dat wil blijven doen of toch wel opereren.Natuurlijk, zoiets moet je compleet op eigen tempo doen! Ik heb het in de jaren voor mijn operatie ontzettend zwaar gehad met de aandoening, mede omdat mijn moeder zich 4 jaar lang zwaar depressief (schuldig) heeft gevoeld, dat slaat nogal over op je kind natuurlijk. Kind wil moeder niet verdrietig zien en andersom niet. Ik heb destijds zelfs bij een psycholoog gelopen, ze hebben mij toen ook proefschoenen willen laten dragen om te kijken of orthopedisch iets voor mij zou zijn. Maar om de een of andere reden heb ik met man en macht gestreden om ze niet aan te doen, ik was destijds helemaal verslaafd aan de computer en als ik ze niet zou dragen, mocht ik niet computeren (BIG DEAL! serieus). Maar no way dat ik het deed. Toen kwam de oplossing van 'operatie' en die heb ik eigenlijk (gek genoeg, want dat is veel ingrijpender dan een paar schoenen) meteen aangegrepen en tot de dag van vandaag never nooit spijt gehad.
Maár, waar zij zich op richten, en de enige op dat niveau, is revalidatie.........
Excuseer me, maar daar zit je wel flink fout. Tuurlijk, ze doen veel met revalidatie, maar zéker weten dat ze ook véél meer doen dan dat.
quote:hasse. schreef op 22 augustus 2013 @ 20:54:
[...]
Ja ben inmiddels 2 keer bij hem geweest en alle mogelijkheden zijn goed onderzocht. Maar ik ben er nog niet klaar voor om te opereren denk ik. Voorlopig proberen we de pijn wat te verlichten met orthopedische schoenen en over een tijdje moet ik nog eens terug om te kijken of ik dat wil blijven doen of toch wel opereren.Natuurlijk, zoiets moet je compleet op eigen tempo doen! Ik heb het in de jaren voor mijn operatie ontzettend zwaar gehad met de aandoening, mede omdat mijn moeder zich 4 jaar lang zwaar depressief (schuldig) heeft gevoeld, dat slaat nogal over op je kind natuurlijk. Kind wil moeder niet verdrietig zien en andersom niet. Ik heb destijds zelfs bij een psycholoog gelopen, ze hebben mij toen ook proefschoenen willen laten dragen om te kijken of orthopedisch iets voor mij zou zijn. Maar om de een of andere reden heb ik met man en macht gestreden om ze niet aan te doen, ik was destijds helemaal verslaafd aan de computer en als ik ze niet zou dragen, mocht ik niet computeren (BIG DEAL! serieus). Maar no way dat ik het deed. Toen kwam de oplossing van 'operatie' en die heb ik eigenlijk (gek genoeg, want dat is veel ingrijpender dan een paar schoenen) meteen aangegrepen en tot de dag van vandaag never nooit spijt gehad.
Ik hoop altijd dat karma aan mijn kant staat.
vrijdag 23 augustus 2013 om 15:03
quote:imkee schreef op 23 augustus 2013 @ 13:00:
Natuurlijk, zoiets moet je compleet op eigen tempo doen! Ik heb het in de jaren voor mijn operatie ontzettend zwaar gehad met de aandoening, mede omdat mijn moeder zich 4 jaar lang zwaar depressief (schuldig) heeft gevoeld, dat slaat nogal over op je kind natuurlijk. Kind wil moeder niet verdrietig zien en andersom niet. Ik heb destijds zelfs bij een psycholoog gelopen, ze hebben mij toen ook proefschoenen willen laten dragen om te kijken of orthopedisch iets voor mij zou zijn. Maar om de een of andere reden heb ik met man en macht gestreden om ze niet aan te doen, ik was destijds helemaal verslaafd aan de computer en als ik ze niet zou dragen, mocht ik niet computeren (BIG DEAL! serieus). Maar no way dat ik het deed. Toen kwam de oplossing van 'operatie' en die heb ik eigenlijk (gek genoeg, want dat is veel ingrijpender dan een paar schoenen) meteen aangegrepen en tot de dag van vandaag never nooit spijt gehad.Haha, tja je moet gewoon doen wat voor jou het beste voelt. Het is ook niet niks om zo'n aandoening te hebben, ik verkijk me er nog steeds nog wel eens op wat het allemaal met je doet. Ik heb als kind zijnde ook al orthopedische schoenen gehad, maar achteraf waren dat hele verkeerde en ben daar toen dus ook mee gestopt. Nu ben ik er voorlopig wel heel blij mee We zullen zien hoe het verder gaat..
Natuurlijk, zoiets moet je compleet op eigen tempo doen! Ik heb het in de jaren voor mijn operatie ontzettend zwaar gehad met de aandoening, mede omdat mijn moeder zich 4 jaar lang zwaar depressief (schuldig) heeft gevoeld, dat slaat nogal over op je kind natuurlijk. Kind wil moeder niet verdrietig zien en andersom niet. Ik heb destijds zelfs bij een psycholoog gelopen, ze hebben mij toen ook proefschoenen willen laten dragen om te kijken of orthopedisch iets voor mij zou zijn. Maar om de een of andere reden heb ik met man en macht gestreden om ze niet aan te doen, ik was destijds helemaal verslaafd aan de computer en als ik ze niet zou dragen, mocht ik niet computeren (BIG DEAL! serieus). Maar no way dat ik het deed. Toen kwam de oplossing van 'operatie' en die heb ik eigenlijk (gek genoeg, want dat is veel ingrijpender dan een paar schoenen) meteen aangegrepen en tot de dag van vandaag never nooit spijt gehad.Haha, tja je moet gewoon doen wat voor jou het beste voelt. Het is ook niet niks om zo'n aandoening te hebben, ik verkijk me er nog steeds nog wel eens op wat het allemaal met je doet. Ik heb als kind zijnde ook al orthopedische schoenen gehad, maar achteraf waren dat hele verkeerde en ben daar toen dus ook mee gestopt. Nu ben ik er voorlopig wel heel blij mee We zullen zien hoe het verder gaat..
vrijdag 23 augustus 2013 om 16:33
quote:hasse. schreef op 23 augustus 2013 @ 15:03:
[...]
Haha, tja je moet gewoon doen wat voor jou het beste voelt. Het is ook niet niks om zo'n aandoening te hebben, ik verkijk me er nog steeds nog wel eens op wat het allemaal met je doet. Ik heb als kind zijnde ook al orthopedische schoenen gehad, maar achteraf waren dat hele verkeerde en ben daar toen dus ook mee gestopt. Nu ben ik er voorlopig wel heel blij mee We zullen zien hoe het verder gaat..Ik ben heel benieuwd voor je. Hopelijk kom je tot een beslissing waar jij tevreden mee bent! In ieder geval sterkte (klinkt zo zwaar, maar toch...) en veel succes met de aandoening! Gelukkig gaan we er niet dood aan hè, zo zeg ik maar altijd.
[...]
Haha, tja je moet gewoon doen wat voor jou het beste voelt. Het is ook niet niks om zo'n aandoening te hebben, ik verkijk me er nog steeds nog wel eens op wat het allemaal met je doet. Ik heb als kind zijnde ook al orthopedische schoenen gehad, maar achteraf waren dat hele verkeerde en ben daar toen dus ook mee gestopt. Nu ben ik er voorlopig wel heel blij mee We zullen zien hoe het verder gaat..Ik ben heel benieuwd voor je. Hopelijk kom je tot een beslissing waar jij tevreden mee bent! In ieder geval sterkte (klinkt zo zwaar, maar toch...) en veel succes met de aandoening! Gelukkig gaan we er niet dood aan hè, zo zeg ik maar altijd.
Ik hoop altijd dat karma aan mijn kant staat.