
Schouderoperatie (labrum)..wel of niet doen? Tips? Ervaring?

maandag 7 april 2014 om 10:23
Ik zit in dubio... ik ben dan ook op zoek naar positieve en negatieve verhalen om zo meer inzicht te krijgen of en wat ik er aan kan hebben als ik beslis om me wel/niet te laten helpen.
Ik heb een raar lijf dat me af en toe het gevoel geeft dat ik ouder ben dan de 40 jaar die in mijn geboorteakte staat...maar ik blijf en ben een positief ingesteld mens en wil overal mijn eigen gevoel in volgen, al heb je soms ineens geen keuze meer.
Afgelopen jaar waren heftig door 2 zware heupoperaties (labrum letsel, bot vergroeing, zeer ernstige artrose), maar ik voel me daar weer 10 jaar jonger...nu mijn schouders nog.
Ook het labrum in mijn schouder lijkt kapot...ik heb ruim 6 jaar pijn, maar de pijn in mijn heupen was dusdanig dat dat voorrang kreeg.
Ik ben daar nu redelijk van gerevalideerd maar slaap, door het missen van en groot stuk kraakbeen, heel wisselvallig. Door ME heb ik mijn slaap echt nodig (min 8 uur), maar kom hier niet altijd aan.
Alleen...met mijn heup gaat het slapen nu redelijk, wel veel draaien en afwisselen, maar mijn schouder (andere kant dan meest erge heup) gaat nu echt slecht. Ik slaap inmiddels 3 weken slecht en het begint ook zijn tol te eisen in de heupen...kettingreactie. Dit moet stoppen, maar hoe?
BTW dit herhaalt zich om de zoveel maanden, dus niet mijn eerste keer.
Een doorverwijzing naar een orthopeed heb ik aldoor afgewezen, wil me eigenlijk niet laten opereren, maar lijk nu geen keuze meer te hebben.
Ik lees zoveel verschillende verhalen over het herstel na de operatie...heeft het wel zin om het te laten doen? Ik reageer nl. ook heel erg heftig met lange nasleep van narcose (depressie).
Wie kan mij zijn (eerlijke) ervaring delen waardoor ik vragen kan stellen om zo mijn keuze duidelijk te krijgen.
Tips zijn meer dan welkom!
Ik heb een raar lijf dat me af en toe het gevoel geeft dat ik ouder ben dan de 40 jaar die in mijn geboorteakte staat...maar ik blijf en ben een positief ingesteld mens en wil overal mijn eigen gevoel in volgen, al heb je soms ineens geen keuze meer.
Afgelopen jaar waren heftig door 2 zware heupoperaties (labrum letsel, bot vergroeing, zeer ernstige artrose), maar ik voel me daar weer 10 jaar jonger...nu mijn schouders nog.
Ook het labrum in mijn schouder lijkt kapot...ik heb ruim 6 jaar pijn, maar de pijn in mijn heupen was dusdanig dat dat voorrang kreeg.
Ik ben daar nu redelijk van gerevalideerd maar slaap, door het missen van en groot stuk kraakbeen, heel wisselvallig. Door ME heb ik mijn slaap echt nodig (min 8 uur), maar kom hier niet altijd aan.
Alleen...met mijn heup gaat het slapen nu redelijk, wel veel draaien en afwisselen, maar mijn schouder (andere kant dan meest erge heup) gaat nu echt slecht. Ik slaap inmiddels 3 weken slecht en het begint ook zijn tol te eisen in de heupen...kettingreactie. Dit moet stoppen, maar hoe?
BTW dit herhaalt zich om de zoveel maanden, dus niet mijn eerste keer.
Een doorverwijzing naar een orthopeed heb ik aldoor afgewezen, wil me eigenlijk niet laten opereren, maar lijk nu geen keuze meer te hebben.
Ik lees zoveel verschillende verhalen over het herstel na de operatie...heeft het wel zin om het te laten doen? Ik reageer nl. ook heel erg heftig met lange nasleep van narcose (depressie).
Wie kan mij zijn (eerlijke) ervaring delen waardoor ik vragen kan stellen om zo mijn keuze duidelijk te krijgen.
Tips zijn meer dan welkom!
anoniem_58584 wijzigde dit bericht op 07-04-2014 18:54
Reden: iets veranderd...
Reden: iets veranderd...
% gewijzigd
maandag 7 april 2014 om 11:17

maandag 7 april 2014 om 11:21
Ja daar heb ik het met hem over gehad, echter is het gewoon pech dat ik in 1 jaar tijd 4 zware operaties heb moeten ondergaan en dat de ophoping van alle troep deze uitwerking had. Er is niets aan te doen dan enkel vitamines slikken.
Mijn laatste is nu een jaar geleden en ik merk dat ik sinds 2 maanden het spul kwijt ben, maar ben gewoon bang voor een evt. volgende keer.
Mijn laatste is nu een jaar geleden en ik merk dat ik sinds 2 maanden het spul kwijt ben, maar ben gewoon bang voor een evt. volgende keer.
maandag 7 april 2014 om 11:29
Je laten doorverwijzen naar de orthopeed betekent ook niet dat je dus geopereerd wordt. Blijkbaar lag de nadruk de laatste tijd voornamelijk op je heupen; wanneer is er voor het laatst naar je schouder gekeken? Wie weet zijn er intussen ontwikkelingen geweest en bestaat er intussen een andere aanpak/nieuwe (operatie)techniek?!

maandag 7 april 2014 om 11:45
Voor 2 maanden geleden zijn er foto's en een echo gemaakt, alles was goed, maar een labrum zie je er niet op helaas.
Daarvoor moet ik de MRI in en door de vele die ik al heb gehad durf ik niet meer, daarom stel ik een bezoek aan de orthopeed ook uit.
De fysio wil niet verder behandelen vanwege de onzekerheid wat er aan de hand is, maar al zijn testen geven maar 1 beeld...
Het is al 6 jaar een uitstel van executie lijkt.... ik weet dat het niet betekend dat ik me moet laten opereren, ik ga meer om vraagtekens beantwoorden. Een operatie zie ik daarna wel...
Daarvoor moet ik de MRI in en door de vele die ik al heb gehad durf ik niet meer, daarom stel ik een bezoek aan de orthopeed ook uit.
De fysio wil niet verder behandelen vanwege de onzekerheid wat er aan de hand is, maar al zijn testen geven maar 1 beeld...
Het is al 6 jaar een uitstel van executie lijkt.... ik weet dat het niet betekend dat ik me moet laten opereren, ik ga meer om vraagtekens beantwoorden. Een operatie zie ik daarna wel...
maandag 7 april 2014 om 12:03
Heb je eerder slechte ervaringen gehad met het laten maken van een MRI? Als je niet goed kunt liggen vanwege pijn, dan is stil blijven liggen vast niet makkelijk tijdens zoiets.... Zou je dan niet vantevoren nog een informerend gesprek kunnen hebben om te vragen of zo een scan uit te voeren is op een manier dat het voor jou wel haalbaar is? Extra kussens of ondersteuning ofzo.

maandag 7 april 2014 om 18:57
Ik ben, bij het maken van een heup MRI, in paniek geraakt. De reactie van de rontgenmedewerkster was grof en maakte het erger.
Sindsdien heb ik er nog 3 gehad, maar de paniek is groot.
Nu moet ik er dus met mijn hoofd weer helemaal in...dat gaat m niet worden. Maar dat overleg ik wel tzt.
Extra kussens of steun maken in zo'n kleine ruimte het probleem enkel erger, geen optie dus.
Sindsdien heb ik er nog 3 gehad, maar de paniek is groot.
Nu moet ik er dus met mijn hoofd weer helemaal in...dat gaat m niet worden. Maar dat overleg ik wel tzt.
Extra kussens of steun maken in zo'n kleine ruimte het probleem enkel erger, geen optie dus.
